گونه‌شناسی دزدان
منسوب به ماکسیم گورکی
سه گونه دزدان عادی، دزدان سیاسی و دزدان دینی را از هم باز‌شناسیم.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

زن ستیزی، همان جامعه‌ستیزی است
علی طایفی

نیمی از جمعیت انسانی در هر جامعه‌ای زنان هستند. اگر زنان در جامعه‌ای از حقوق و تکالیف برابر با مردان برخوردار نباشند بطور قطع آن جامعه دستخوش بحران‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، امنیتی، انسانی و سیاسی خواهد بود. هر جامعه‌ای در جهان امروز که شاهد توسعه و رونق آن هستیم محصول اشتراک مساعی، حقوق و تکالیف زنان و مردان در آن جامعه است.

محرومیت هر جامعه‌ای ناشی از محرومیت زنان در آن جامعه است. به تعبیر مارکس و بسیاری دیگر شاخص رشد یک جامعه مرهون رشد انسانی زنان در آن جامعه است. جامعه‌ای که بنام دین، شرف، غیرت، ناموس، قدرت، رقابت، هراس، امنیت، فرهنگ و هر توجیه دیگری در پی تحقیر و تخفیف مقام و جایگاه زنان باشد، علیه خود جامعه خشونت می‌ورزد. جامعه ضد زن، ضد خود جامعه و دارای خصیصه ضداجتماعی است.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

یک کارنامه:

فهرست برخي از فعاليت ها و نوشته‌های من:

جامعه شناسان بدون مرز-ايران
بلاگ "اجتماع بيش از دو نَفَر ممنوع"
بلاگ مستقل جامعه‌شناسی در میهن‌بلاگ
نشريه مستقل "جامعه شناسي ايران"
کانال سنجشگري مسايل اجتماعي ايران
کانال موسیقی، جان ‌خرد، شعر، خردجان

کتاب هایم:
جامعه شناسی مسایل اجتماعی ایران
جامعه شناسی فرار مغزها
موانع فرهنگی تحقیق در ایران
سنجشگری مسایل اجتماعی ۱
سنجشگری مسایل اجتماعی ۲
سنجشگری مسایل اجتماعی ۳
سنجشگری مسایل اجتماعی ۴
سنجشگری مسایل اجتماعی ۵
سنجشگری مسایل اجتماعی ۶
سنجشگری مسایل اجتماعی ۷
ترجمه عصر مهاجرت
ترجمه مقدمه گرافیکی بر جامعه‌شناسی
درآمدی بر جامعه‌شناسی کودکی
جامعه‌شناسی عشق
اشعار اجتماعی جلد یک
اشعار عاشقانه جلد دوم
اشعار و زمزمه‌های درون جلد سوم
کتاب قصه‌های من و تو

کتاب‌های در دست تدوین:
جامعه‌شناسی تنهایی (سویدی)
جامعه‌شناسی کودکی (انگلیسی)
داستان‌ اجتماعی: نطفه

كارنامه شخصي ام
دسترسی به کتابها در فضای مجازی
جایزه آلوین گولدنر

تماس
@alitayefy

كتاب
سنجشگری مسايل اجتماعی ايران
دفتر سوم از روزنگاری‌هایم در تلگرام
(سال ١٣٩۷)
نوشته علی طايفی

در پی انتشار دو مجموعه قبلی از سری یادداشت‌های روزانه ام در تلگرام (سال‌های ۹۵ و ۹۶) اینک مجموعه حاضر شامل کلیه نوشته‌هایم در کانال سنجشگری مسایل اجتماعی ایران در سال ۹۷ منتشر می‌شود.

این مجموعه بدلیل انتشار آن پس از دو جنبش اجتماعی سراسری در کشور و سرکوب آن توسط نظام استبداد دینی، به‌کسانی تقدیم می‌شود که جان‌شان را برای احقاق حقوق اولیه خود در میادین اعتراض اجتماعی از دست دادند.

همچنین از دوست نازنینم که این مجموعه را با حوصله و علاقمندی جمع‌آوری و سبب ساز انتشار آن گردید، نهایت امتنان را دارم.

در بازنشر این مجموعه مشارکت کنید.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

كتاب
سنجشگري مسايل اجتماعي ايران
مجموعه روزنگاري هاي علي طايفي
در تلگرام (سال ١٣٩٥) منتشر شد.

علي طايفي
@alitayefi1

روانکاوی درونگرا، بیراهه است
علی طایفی

ژیژاک مانند بسیاری دیگر در نقد روانکاوی که بدنبال چاره‌جویی مسایل روای اجتماعی در درون انسان و فروکاستن ریشه‌ها و چاره‌های مسایل مشابه در درون انسان و انگیزه، رویکرد و سبک اندیشیدن اوست، به جهان بیرونی گریز می‌زند.

صرف‌نظر از درستی یا نادرستی رویکرد او که طبعا پاسخی تمام عیار به پرسش پیش‌گفته نیست، دارای یک ویژگی بارز است: هیچ رویکردی نمی‌تواند همه رخسارهای یک پدیده را به تنهایی به نمایش گذارده و چاره جوید.

از این منظر مهم‌ترین سلاح بشر امروز اینست که در نه تنها در حفره‌های روانی و اجتماعی در نیفتند بلکه در تله‌های نظری گاه پرطمطراق نیز نلغزد.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

🌒چهره زن ايراني در روز جهاني اش!
علی طایفی


8️⃣در روز هشت مارس، روز جهاني زن، با نگاهي به وضعيت زنانِ آسيب ديده جامعه ايران، مي توان نشانه هاي بسياري از زنان قرباني در جامعه را، بازكاوي كرد كه در ناامن ترين بسترهای اجتماعي زندگي مي كنند. از بين جمعيت قريب ١٢-٢٠ ميليون حاشيه نشين در سراسر كشور ، نيمي را زنان تشكيل مي دهند، در واقع جامعه زنانِ ايران، حاشيه نشينان چندگانه اند:

💴حاشيه نشينِ اقتصادي بدون شغل و امنيت اقتصادي ولي با مسئوليت و كارِ سنگین بدون مزد، در خانه ها؛ قريب ٥٧ درصدِ زنانِ بزرگسال، زير عنوان خانه دار، مورد بهره كشي رايگان قرار گرفته و در فهرست بيكاران شمرده نشده و فاقد تامين اجتماعي، بهداشت و ايمني در محل كارِ بدون مزدِ خود هستند.

📕حاشيه نشينِ آموزشي، با فقر آموزشي بيشتر و ترك اجباري مدرسه از سنين كودكي؛ درصد بيسوادي زنان نسبت به مردان بالاتر بوده و بسياري از دختران در سن تحصيل در اولويت سرمايه گذاري تحصیلي در اقتصاد خانواده هاي كم درآمد قرار نمي گيرند.

🕺🏻حاشيه نشين جنسيتي، در قالب تفكيك جنسيتي، پوشش اجباري، هنجارهاي غیر انسانی بكارت خواه، خشونت جنسي، خشونت خانگي، خشونت خياباني، تجاوز به دختر بچه ها زير نام ازدواج، تجاوز از سوي نزديكان در خانواده، ازدواج اجباري و فرزندآوري هاي ناخواسته و دهها نمونه ديگر؛ مصاديقي از خشونت و تضادهاي جنسيتي در نظامي نابرابر است.

💼حاشيه نشين سياسي، با كمترين نرخ مشاركت در نهادهاي تصميم گير و قانونگذار، عدم امكان نمايندگي در مجلس، عدم تصدي مقام قضاوت، عدم حضور در مناصب كليدي تصميم گيري و حضور فقط ١١ درصد زنان در سن فعاليت در بازار كار رسمي دارای مزد، زنان را به ابژه هاي تصميم پذيرِ سلطه ستمگرانه مردانه، بدل ساخته است.

🌪حاشيه نشينِ اجتماعي، در عدم برخورداری از حق ازدواج و طلاق، حضانت كودك، هم بستري ناخواسته بنام تمكين، سفر، تحصيل، كار، تبديل به ابزاری برای اطفاي شهوت مردانه در قالب چندزني و صيغه و بسياري ارزشگذارها و هنجارهاي اجتماعي مسلط و اُبژگي تنانه زنان، بعنوان بردگان جنسي و طبقاتي در خانواده و جامعه ، آنان را از استیفای حقوق انساني و اجتماعي برابر با مردان باز داشته است.

🖤جامعه اي كه زنانش بجای حضور فعال در متن، چنين به حاشيه رانده شود، امكان مشارکت در فرايند توسعه فراگير، پايدار، انساني، دمكراتيك، برابرخواه و صلح جويانه را از دست داده و بسوي بهروزی ره نخواهد پیمود.

🌹هشت مارس روز زن، هنوز مبارزه ادامه دارد.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

من عشق می‌ورزم، پس هستم
علی طایفی

روزگاری دکارت مدعی بود «من فکر می‌کنم پس هستم». سده‌های بعد در عصر پساروشنگری البرت کامو روایت دیگری توصیف کرد که «من اعتراض می‌کنم پس هستم». البته بسیاری از صاحبان اندیشه با خصیصه‌ای‌ عصری به توصیفِ بودن و هویت‌یابی انسان وقت پرداختند. یکی با خشونت‌طلبی هابسی دیگری با مهرجویی و مهرورزی روسویی. یکی با ناسیونالیزم خاص خود چون فردوسی، دیگری با خدایی در خودآیی و عرفان مولوی. شاید اما کمتر کسی به عنصر گمشده انسان دیروز و امروز اشاره کرده است که ما براستی کجاییم و ملامتگر هشیار کجاست!؟

مجموعه جامعه‌شناسی عشق با چنین دغدغه‌ای به برخی از زوایای پنهان عشق از منظر اجتماعی می‌پردازد تا بتواند روشنگر مفهوم عشق از هرآنچیز دیگری بپردازد که بنام عشق جعل شده است.

این مجموعه را بخوانید و آنرا بازنشردهید.


سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

قتل ناموسی عین بی ناموسی است!
علی طایفی

افزایش حجم قتل‌ و جنایت زیر نام ناموس در طی سال‌های اخیر نشانگر افزایش آزادی‌خواهی، هنجارشکنی و استقلال‌طلبی زنان در جامعه مردسالار ایران است. هرچه جامعه به اجتماع سنتی نزدیک‌تر است و روابط قدرت مبتنی بر جنسیت، بدن و عضله نرینه هست، نرخ جنایات زیر ناموس نیز افزایش می‌یابد.

شواهد حاکی است که مردان خانواده یا فامیل و قبیله به قتل زنانی می‌پردازند که بیشترین ندای آزادی‌خواهی فردی و مطالبه مدنی را داشته‌اند. رفتار مردان جنایتکار در جنایات زیر نام ناموس، بیانگر نهایت واپسماندگی و عجز مردان در مدیریت تحولات و پذیرش برابرخواهی حقوقی در مناسبات اجتماعی است. زنان در چنین بستری قربانی شهوت و طمع مردان و سپس بغض و خشم همان مردان می‌شوند.

اگر مفهوم ناموس را بمعنای شرف و فراتر امر جنسیتی تلقی کنیم که دارای چنین تباری نیز هست، می‌توان گفت جنایت ناموسی، عین بی‌ناموسی و بی‌شرفی است.

باید خطاب به مردان مردسالار نهیب زد که هرچه بیشتر زنان را بکشید، بیشتر در انزوا مانده و برچسب ناتوانی و خشونت غیرمدنی را به دوش خواهید کشید.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

خدا را کشتند!
علی طایفی

برخی معتقدند که تعبیر “خدا مرده است” توسط نیچه نشانگر خلا انسانی در برخورد با مسایل اخلاقی و اجتماعی-فرهنگی است. بدین معنا سکولاریزم و لایسیسیزم که مبانی دینی و خدامحوری را از فلسفه وجودی اخلاق برکند، سبب ساز بحران اخلاقی و بشری شده است. این تفسیر حتی اگر نیچه چنین باوری داشت بنظرم اصولا صحیح نبوده و یکسویه‌نگر ‌است.

این تفسیر فراموش کرده است که از منظر یک دستگاه فکری، خدا نیز مخلوق انسان است و اگر یک محصول مُرده و کارایی‌اش را از دست می‌دهد طبعا محصول دیگری از آفرینش‌های انسانی جایگزین آن می‌شود. پس هیچ نگرانی برای این امر وجود ندارد و با نگاهی تحولی و تکاملی باید این روند تاریخی را مبارک شمرد.

از اینرو مرگ یا قتل خدا، در دنیای مدرن سبب‌ساز باور به انسان در ادبیات اومانیزمی است که “خودآ” را جایگزین خدا کرده و اخلاق عینی را بنام قانون جایگزین اخلاق الهی و طبیعی ساخته است.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

راست‌گرایی در جامعه‌شناسی ۱
علی طایفی

روند گفتگوهای بین متفکران در حوزه‌های مختلف علمی از جمله اجتماعی در طی چند سال گذشته بسیار سودمند است. پیشتر نیز به برخی رویکردهای راست با گرایش‌های محافظه‌کارانه ناظر بر قدرت که ایستاده بر قامت ملی‌گرایی، پادشاهی‌گرایی و فرهنگ شبانی‌گری است، پرداخته‌ام که چگونه چنین رویکردهایی می‌تواند زمینه‌ساز خشونت‌های ساختاری گردد.

در باب نظرات شروین که لزوما نظریه اجتماعی نیست، یادداشتی در اینجا نوشته‌ام که در جای خود قابل نقد و نظر است. در گفتگوی اخیر عباس کاظمی با شروین وکیلی درباره راست‌گرایی در جامعه، مجددا بحث‌هایی زیر نام جامعه‌شناسی مطرح می‌شود که بنظرم بشدت حول گزاره‌هایی ذهنی می‌گردد که به برخی از آن‌ها می‌پردازم.

یکی از استدلال‌های شروین درباب تحلیل بازماندگان کشته‌شدگان/شهدا که دارای گرایش ملی‌گرایی‌اند، گویای یک سوی داستان است و همه واقعیت را بیان نمی‌کند. در واقع تحلیل محتوای واکنش‌های خانواده کشته‌شدگان نیز چندان موید این موضوع نیست که این بخش از مردم رویکردی ملی‌گرایانه دارند.

در واقع بنظر من چون صاحبان قدرت سانترالیستی و مرکزگرا به کشتار مردم دست زده‌اند طبعا واکنش ها هم پیرامون همین کانون کشتار خواهد گشت که در سطح ملی است. این رویکرد اصولا مغلطه جز با کل است و پایایی متدولوژیک ندارد.

از سوی دیگر با تقلیل مسایل مبرم به فاکت های کم دامنه و خرد و یا تعمیم یافته های خرد برای ارایه تیوری‌های کلان نمی‌توان چشم بر واقعیت بست. بقول میردال حتی اگر چنین کنیم واقعیت، سخت لگدپران است و در جای دیگری چهره بر خواهد نمود.

شروین تاکید دارد که جامعه ایران اصولا فردگراست که بنظرم واقعیت تاریخی ندارد. فرد در ساختار اجتماعی ایران همواره تحت نفوذ قدرت جمعی بوده و است. این امر تضادی با یکتاپرستی در نظام قدرت سیاسی ندارد چرا که در ساختار حتی جمعی و قبیله‌ای کشور در نهایت یک فرد، رییس ایل و تبار بوده و نقش ولایت در فقاهت، شفاعت و شقاوت را برعهده داشته و دارد.

از این منظر جامعه ایران دارای فرهنگ عمومی قبیله‌گرایی است که همچنان در مناسبات اجتماعی نقش‌آفرینی می‌کند. در چنین ساختاری اصولا فردگرایی بمعنای اندیویدوالیسم زمینه بروز پیدا نکرده است.

نشانه‌های بازگشت به گذشته در بین بخشی از مردم در تظاهرات اجتماعی و فکری، به دلیل فرار از سختی شرایط اکنون و تردید و نگرانی از آینده است و اگر نوستالوژی دین زرتشت و فرهنگ گذشته در نقاطی از جغرافیا و فرهنگ ایران دیده می‌‌شود نشانگر فرار به گذشته است نه تاسی به گذشته.

این گریز از واقعیت‌های سخت و لَخت امروز است که در رویکرد تحول‌خواهی، بجای آینده بسوی گذشته سقوط می‌کند. به بیان دیگر پادشاهی‌گرایی اصولا ارتجاعی و گذشته‌گراست. چنین رویکردی رستگاری و راه‌توسعه کشور را مانند دین و حاکمان دینی در گذشته تمدنی ایرانی یا اسلامی می‌جوید.

شاهنشاهی‌گرایی بعنوان سرمشق ایرانیان اگر حتی امری تاریخی بوده، دیگر چنین نیست. تجربه دمکراسی حتی نیم‌بند و جمهوریت حتی ولایی و اسلامی، و تجربه درک حقوق شهروندی و مدنی مانع از بازآفرینی این گرایش شاه‌پرستی و فریدون‌گرایی در ایران می‌شود.
ادامه دارد

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

راست‌گرایی در جامعه‌شناسی ۲
علی طایفی

برخلاف نظر شروین مراسم پاسارگاد و تخت‌جمشید شاخص تحول رویکردهای فکری و نظریه‌ای در جامعه نیست. مجموعه کسانی که برای این مراسم گرد هم می‌آیند از تعداد چند هزار نفر تجاوز نمی‌کند و نمی‌توان با چنین مصادیقی سراغ اثبات نظریه‌هایی‌ رفت که بسیار خیالی است. برخورد ذهنی با چنین وقایعی و روندهایی، پیامدی جز ذهنی‌گرایی ببار نخواهد آورد.

بی‌اخلاقی نزد بخش بزرگی از پادشاه‌گرایان و سلطنت طلبان در کشور و خارج از مرزهای سیاسی آن، نشانگر سقوط و انحصارطلبی یک رویکرد سیاسی است. به تعبیر درست کاظمی، هراس از استبداد شاهی پیش از بازگشت نظام پادشاهی در داخل کشور ایجاد شده است.

در واقع پادشاهی‌گرایی توام با خشم، انتقام‌جویی، کینه‌ورزی، بدفهمی و کج‌فهمی تاریخ، سودمداری قشری، فساد اخلاقی از نظر حقوق‌بشری، قدرت و ثروت‌طلب و شوینیسمی جنایتکارانه است که حتی به اقوام و ملل و نحل داخل سرزمین ایران نیز وقعی ننهاده و رحمی نمی‌کند.

پنهان‌شدن در پشت نقاب چپ‌ستیزی از دیگر خصایص همین پادشاه‌گرایی است. اگرچه چپ‌گرایی عمدتا ناظر بر رویکرد برابرخواهی و عدالت‌طلبی در جامعه است که از مبرم‌ترین مسایل ایران نیز بشمار می‌رود، ولی فقدان نگرش برابرخواهانه، و تاکید ناشیانه بر آزادی‌خواهی بدون توجه به گستردگی آن و فقط مبتنی بر منافع قشری، از کانونی‌ترین مطالبات این جریان فکری است.

تعبیر سلطنت‌گرایی و پادشاهی‌گرایی بنام مدرنیزم یک خطای تیوریک است. یکی از مخاطرات رویکرد شروین در این است که در‌ پی‌ نظریه‌سازی برای ساختار و نظام سیاسی پادشاهی و سلطنت‌گرایی است که فرصتی برای گذشته‌گرایان مرتجعی می‌دهد که سرمشق توسعه سیاسی و الگوی تحول اجتماعی را در گذشته پی‌جویی می‌کنند.

شروین در راست‌گراییِ پادشاهی‌گرایِِ ایرانشهرگرا حتی به تله ضدیت با افغانستانی‌ها نیز افتاده و حول توجیه آن می‌گردد. همین رویکرد در واقع منافع اقوام و ملل و نحل فرهنگی را به پرستشگاه سانترالیزم می‌کشاند. این مرکزگرایی بنیان ضدیت با ساختار و فرهنگ دمکراتیک در جامعه رو به تحول ایران است.

ارتجاع ملی‌گرایی از دیگر آفت‌های نظریه‌سازی است که پس ایده ایرانشهری و ایران فرهنگی پنهان شده است. ارتجاع دینی حکومت اسلامی چنان فضای ستیزه‌جویانه‌ای فراهم ساخته است که بخشی از حامیان این رویکرد را بسوی بدیل گذشته‌گرایی دیگری در متن تاریخ می‌کشاند.

ادامه دارد

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

راست‌گرایی در جامعه‌شناسی ۳
علی طایفی

دیگر نقدی که بر شروین صادق است بر نظر او مبتنی بر شایسته‌سالاری است. او هیچ تعریف دقیقی از شایسته‌سالاری نمی‌دهد که در کدام نظام سیاسی چنین ساختاری قابلیت عملی و کارایی دارد. علاوه بر این شایسته‌سالاری یک نظام سیاسی نیست و عمدتا ناظر بر ساختار بروکراتیک و تکنوکراتیک است. وجود چند نفر حتی شایسته در نظام اداری و سیاسی نشانگر شایستگی نظام سیاسی نیست.

شروین و تلاش‌های او بی‌تردید ارزنده است و این هوش و کوشش‌گری او قابل توجه است ولی بنظر می‌رسد نظرات او درگیر یک اغتشاش نظریه‌ای است. این اغتشاش چه بسا ناشی از اتخاذ رویکرد سیستم‌های پیچیده‌ای است که در زبان شروین پاسخگوی پیچیدگی جامعه ایران و گزینه‌های توسعه‌ای آن نیست.

با این وصف رویکرد تاریخی‌گری در سخنان شروین در راهیابی مسایل توسعه‌ای نیز قابل تامل است. از انجایی که هر پدیده‌ای زمانمند بوده و دارای تاریخ و تبار خاص خود است و در شناخت و تغییر آن باید به گذشته مراجعه کرد (ولی نباید در‌ گذشته درماند) لذا وظیفه جامعه‌شناس، تحلیل جامعه ایران در یک بازه زمانی است.

بنظرم گردگشت یا چرخه منحط “ضحاک-کاوه-فریدون” دیگر جواب نخواهد داد که مردم در این میان از شاه خوب و شاه بد فاصله گرفته و به حقوق و کیان فردی خود در‌ جامعه پی برده‌اند. برکندن از ساختار نظام یکتاپرستی و مونارکی چه در قالب شاه چه در طالب شیخ، دو تجربه تاریخی دیرینه‌ای است که امروزه شاهد پوست‌اندازی فراگیر از آن هستیم ( بخوانید).

بعید است که نسل تحول‌خواه ایران امروز به نظام تباهی و اشرار شبانی در ساختار ولایی شاه و شیخ دل بسته باشند. دیگر در پهنه جهانی نیز نظام پادشاهی رو به پایان است. شواهد حاکی است که از بین ۶۰ کشور پادشاهی‌گرا در اوان جنگ جهانی دوم تا کنون فقط نه کشور پادشاهی باقی مانده است که در نیمی از آن نیز فقط یک زائده سنتی و تاریخی است.

بااین وصف بنظر می‌رسد گرایش فکری و رویکرد راست‌گرایی در بین جامعه‌شناسان همچنان سخت‌جانی می‌کند. گرایش راست در بین جامعه‌شناسان چه بسا دارای گونه‌های مختلفی است. گروهی که جامعه‌شناس حکومتی محسوب شده و در کل در پی حفظ وضعیت موجود در مناسبات قدرت بو‌ده و ایدیولوژی حاکمیت را در راستای منافع خود، بازتولید می‌کنند.

گروه دوم جامعه‌شناسانی هستند که با اندیشه‌های لیبرالیستی در پی دمکراسی اجتماعی و سیاسی‌اند. این گروه از جامعه‌شناسان اگرچه سکولار بوده و دین را نهادی مستقل از حکومت می‌پندارند ولی در بعد اقتصادی در پی خصوصی سازی و کوچک‌سازی نهاد حکومت/دولت در عرصه اقتصادی‌اند.

گروه دیگر جامعه‌شناسانی هستند که با اندیشه لیبرالیستی در پی ساختاری غیردمکراتیک خواه در نظام پادشاهی یا سلطنت‌گرایی هستند. در این رویکرد اقتصاد لیبرالی، تک‌حزبی، سرمایه‌سالاری، ملی‌گرایی و جریان اصلی مسلط و سنتی نظیر هموفوبی یا هراس از همجنس‌گرایی نقش عمده دارد. بنظر می‌رسد رویکرد شروین وکیلی به گروه سوم راست‌گرایان نزدیکتر است.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

منبع
https://www.tgoop.com/azadsocial/3559

https://www.tgoop.com/alitayefi1/4164