📜فهرست برخي از فعاليت ها و نوشته‌های من:

جامعه شناسان بدون مرز-ايران
‏http://iranssf.blogspot.se/?m=1

بلاگ "اجتماع بيش از دو نَفَر ممنوع":
‏http://atayefi.blogspot.se/?m=1

بلاگ مستقل جامعه‌شناسی در میهن‌بلاگ
https://shorturl.at/ivBHL

نشريه مستقل "جامعه شناسي ايران":
https://shorturl.at/hKPTV

کانال "سنجشگري مسايل اجتماعي ايران":
‏https://www.tgoop.com/alitayefi1

کانال موسیقی، جان ‌خرد، شعر، خردجان
https://www.tgoop.com/Musikdelangiz

کتاب هایم:
جامعه شناسی مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1/2465

جامعه شناسی فرار مغزها
https://www.tgoop.com/alitayefi1/1552

موانع فرهنگی تحقیق در ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4770

سنجشگری مسایل اجتماعی ۱
https://www.tgoop.com/alitayefi1/1240

سنجشگری مسایل اجتماعی ۲
https://www.tgoop.com/alitayefi1/2185

سنجشگری مسایل اجتماعی ۳
https://www.tgoop.com/alitayefi1/2950

سنجشگری مسایل اجتماعی ۴
https://www.tgoop.com/alitayefi1/3563

سنجشگری مسایل اجتماعی ۵
https://www.tgoop.com/alitayefi1/3692

سنجشگری مسایل اجتماعی ۶
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4339

سنجشگری مسایل اجتماعی ۷
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4848

ترجمه عصر مهاجرت
https://www.tgoop.com/alitayefi1/1273

ترجمه مقدمه گرافیکی بر جامعه‌شناسی
https://www.tgoop.com/alitayefi1/3456

کودکی گمشده؛
درآمدی بر جامعه‌شناسی کودکی
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4474

من عشق می‌ورزم، پس هستم
جامعه‌شناسی عشق
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4622

اشعار اجتماعی جلد یک
https://www.tgoop.com/alitayefi1/1350

اشعار عاشقانه جلد دوم
‏ https://www.tgoop.com/alitayefi1/1629

اشعار و زمزمه‌های درون جلد سوم
https://www.tgoop.com/Musikdelangiz/27594

کتاب قصه‌های من و تو
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4875

كارنامه شخصي ام:
‏ https://www.tgoop.com/alitayefi1/2184

دسترسی به کتابها در فضای مجازی
https://www.scribd.com/alitayefi

جایزه آلوین گولدنر
https://www.iran-emrooz.net/index.php?/news2/12176

تماس
@alitayefy

محرومیت و طبقه دزدان
علی طایفی

در انقلابی که بنام کوخ نشینان صورت گرفت، طبقات حاشیه نشین شهری و روستاییان مهاجر‌ بر متن شوریدند‌ بی‌آنکه بدانند فریب یک دماگوج یا فریبکار و پروپاگاندا یا تبلیغات‌دروغین آنان را خوردند. اینک پس از ۴۳ سال از پیروزی انقلاب، محرومین کشور روزبروز بیشتر می‌شوند. بسیاری از شهرها و روستاها حتی استان‌ها هنوز در توسعه ملی ادغام نشده اند اگرچه توسعه‌ ملی در ساختار استبداد یعنی توسعه طبقه دزدان و لمپن‌های‌ توجیه کننده نظام استبداد دینی.

فساد در نظام استبداد شاهی باشد یا شیوخ، بنام میهن یا بنام خدا، بر این اصل استوار است که طبقه دزدانی بر قدرت حاکمند که دزدان افکار، ثروت ملی، فرهنگ و هویت، تاریخ و مدنیت، اقتصاد ومعیشت، امنیت و حقوق فردی شهروندان‌اند. در چنین‌ ساختاری، طبقه دزدان فاسد نظام پلیسی راه اندازی می‌کنند تا بنام جلوگیری از مفاسد و جرایم، فساد و جرم طبقه دزدان را تضمین کند.

فقرای حاشیه نشین این بار‌ نیز به خیابان خواهند آمد و طبقه دزدان فروخواهد پاشید اما در فضای توسعه‌نیافته خطر بازتولید طبقه‌دزدان جدید باقیست.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
@alitayefi1

اعتراض عقلانی با بدن: از ابژه تا سوژه
علی طایفی

حاکمیت استبداد دینی سال‌هاست از بدن انسان بویژه زن بعنوان ابژه‌ای برای اعمال قدرت، حدود شرعی، تجاوز زیر نام ازدواج، سرکوب، شکنجه، زندان و قتل حکومتی بنام اعدام استفاده می‌کند. اینک در جامعه تحول‌خواه بویژه از سوی زنان، جنبش و انقلاب دیگری رو به رشد است. این بار زنان علیه رویکرد حکومتی به بدن، از بدن خود بعنوان سوژه اعتراض بهره می‌گیرند.

انتخاب پوشش آزاد، آزادی رابطه جنسی فراتر از هنجار‌های بکارت، پیشگیری از زایمان و بارداری، رهایی از قید ازدواج و نمایان‌سازی مفهوم و عنصر عشق در مقابل تابوی عشق‌ورزی زنان و ده‌ها روش دیگر از روش‌های ناگزیر، منطقی، روشنفکرانه، مسالمت‌جویانه، هشیارانه و برابرخواهانه‌ای است که در طی دو دهه اخیر بیش ار پیش شاهد آن هستیم.

دختر علوم تحقیقات، دختری است از نسل جنبش زن، زندگی، آزادی که علیه هرگونه ستم از جمله جنسیتی و جنسی مبارزه می‌کند. او نخستین و آخرین معترض و آگاه فرایند تحول اجتماعی نیست و این جنبش تازه به راه افتاده است.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

منتشر شد
کودکی گمشده:
درآمدی بر جامعه‌شناسی کودکی در ایران
علی طایفی

در این مجموعه به مهم‌ترین فرازهای تعریف کودکی و تعیین دامنه مفهومی و آماری این پدیده در ایران می‌پردازم. بی‌تردید یکی از مهم‌ترین موانع جامعه‌شناختی توسعه انسانی و اجتماعی مایران بازشناسی پدیده کودکی در بین ما ایرانیان است. این پدیده در ساختاری که کودک و کودکی قربانی آمال و ایدیولوژی بزرگسالی است دستخوش آسیب‌های روانی و اجتماعی جدی است. ترومای حاصل از کودکی آسیب‌دیده‌ در ایران، نمایشگر مصایبی است که جامعه بزرگسال امروز با آن مواجه است.

به بیان دیگر‌ پیامدهای اجتماعی کودکی‌ آسیب‌دیده نه تنها در ساختار سیاسی، بلکه در ساختارهای اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و اجتماعی رخ نموده و روانشناسی اجتماعی یک ایرانی را در نقش‌های مختلف اجتماعی صدمه می‌زند. تضادهای نسلی و تقابل بین کودکی و بزرگسالی، و قیمومیت سن‌سالاری همچنان یکی از مسایل عمده جامعه ایران بشمار می‌رود. از اینرو مطالعه کودکی در فرارراه توسعه کشور دارای اهمیت فراوانی است.

درصورت علاقمندی، بازنشردهید.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

باكونين: " آزادي بدون سوسياليزم، برتري جويانه و ناعادلانه است. سوسياليزم بدون آزادي نيز برده دارانه و مجرمانه است".

در مردمسالاري ديني، آزادي و برابري وجود ندارد.

علي طايفي
@alitayefi1

من عشق می‌ورزم، پس هستم
علی طایفی

روزگاری دکارت مدعی بود «من فکر می‌کنم پس هستم». سده‌های بعد دکارت نیز آنرا تکرار کرد. در عصر پساروشنگری البرت کامو روایت دیگری توصیف کرد که «من اعتراض می‌کنم پس هستم». البته بسیاری از صاحبان اندیشه با خصیصه‌ای‌ عصری به توصیفِ بودن و هویت‌یابی انسان وقت پرداختند. یکی با خشونت‌طلبی هابسی دیگری با مهرجویی و مهرورزی روسویی. یکی با ناسیونالیزم خاص خود چون فردوسی، دیگری با خدایی در خودآیی و عرفان مولوی. شاید اما کمتر کسی به عنصر گمشده انسان دیروز و امروز اشاره کرده است که ما براستی کجاییم و ملامتگر هشیار کجاست!؟

مجموعه جامعه‌شناسی عشق با چنین دغدغه‌ای به برخی از زوایای پنهان عشق از منظر اجتماعی می‌پردازد تا بتواند روشنگر مفهوم عشق از هرآنچیز دیگری بپردازد که بنام عشق جعل شده است.

این مجموعه را بخوانید و آنرا بازنشردهید.


سنجشگری مسایل اجتماعی ایران

https://www.tgoop.com/alitayefi1

👱 دونالديزه كردن سياست: رويكرد احمق سازي
علي طايفي

در عصر مدرن حماقت و سياست بشدت در هم آميخته و علاوه بر تحميق، انتخاب احمق ها و احمق‌سازي سياست نيز شكل جديدي بخود گرفته است. نامزدي و انتخاب دونالد ترامپ آخرين نمونه اين روند احمق سازي است كه می‌توانم از آن به دونالديزه كردن سياست نام ببرم. اين عبارت تجانس خاصي با عبارت جرج ريتزر جامعه شناس امريكايي بنام مكدوناليزه كردن دارد كه روند استثمار نظام سرمايه داري صنعتي را در‌صنعت‌غذایی بنمايش مي گذارد. از نظر من دونالديزه كردن سياست داراي مختصات ويژه زير است:

يك. دماگوجيزم يا عوامفريبي كه در آن فريب افكار عمومي با شعارهاي پوپوليستي مهمترين هدف و روش مديريت افكار سياسي عامه مردم است.

دو. حامي گرايي يا كلاينتاليزم كه در آن تربيت و كادرسازي لايه‌هايي از اقشار كم دانش و به حاشيه رانده شده براي ترويج و ايجاد شور عمومي در يك كنش سياسي، مد نظر است.

سه. خارجي ستيزي يكي ديگر از روش‌ها و ايده‌هاي احمق‌سازي است كه مصايب و كاستي هاي اقتصادي و اجتماعي ساختاري نظام سرمايه داري مدرن را بر گردن مهاجراني مي اندازد كه اين فرصت ها را از افراد بومي ربوده اند.

چهار. نژاد پرستي و تبعيض اجتماعي زير عنوان نژاد از ديگر مختصات عمومي دونالديزه كردن سياست است كه در پس آن شور و بسيج افكار عمومي مردم بيكار و به حاشيه رانده شده هدف قرار می‌گیرد.

پنجم. آنتي‌فمينيسم و ضديت با برابري حقوق زنان با مردان نيز در اين مشی سياسي نوين خاستگاه جدي داشته و بشدت مورد حمايت ساختارهاي سنتي و عقب افتاده جامعه مردسالار قرار مي‌گيرد.

ششم. سكسيزم و تحقير، تهديد و تعرض جنسي-كلامی و حتي جنسي-فيزيكي عليه زنان، همجنسگرايان و ال جي بي تي از اركان كسب مقبوليت اجتماعي بين حاميان اين مشي سياسي است.

هفتم. يهودي ستيزي و ضديت و غير خودي كردن دگرانديشان ديني نيز از ديگر ويژگي‌هايي است كه دونالديزه كردن سياست بطور آشكار و پنهان پي مي‌گيرد.

هشتم. نئوليراليزه كردن اقتصاد، سياست، جامعه، فرهنگ، آموزش و بهداشت و درمان از مهمترين جهت‌گيري‌هاي اين رويكرد سياسي است كه در پس آن منافع قشر اندكي، حقوق بخش بزرگي از جامعه را ناديده مي گيرد.

دونالديزه كردن سياست از اين رويكرد در قرن بيست و يكم در ايتاليا برلسوكوني، فرانسه ساروكوزي، روسيه پوتين، تركيه اردوغان و حتي ايران با پزشکیان و .. نيز قابل رديابي است. اين رويكرد و مشي سياسي بزودي در اروپا و حتي در سويد گسترش يافته و با جهاني شدن سرمايه داري در اشكال نوين آن، رخسارهاي جديدي از خود بجاي خواهد گذارد.

اين روند و رويكرد سبب ساز دوقطبي شدن بيشتر جامعه انساني در مرزهاي ملي و منطقه‌اي شده و زمينه قوام و توانبخشي جنبش هاي چپ نوين و عدالت جويانه حتي چپ افراطي را فراهم خواهد ساخت.

سنجشگري مسايل اجتماعي ايران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

دین ایدیولوژیک؛ ترومای کودکی!
علی طایفی

بنظرم بزرگ‌ترین و عمیق‌ترین ترومای انسانی دین است بخصوص دین در پیوند با ایدیولوژی که قصد دارد با نیات این‌جهانی ولی با امیدبخشی‌های دروغین آن‌جهانی به اهداف خود در ساختار قدرت دست یابد. از اینرو دیانت توام با دئانت توسط رهبران دینی و تبدیل دین از یک نهاد مبتنی بر هستی‌شناختی و آرام‌بخش به نهادی مبتنی بر نیستی‌سازی و آلام‌بخش سرانجامی منجر به تباهی دین و دینداران مومن خود می‌گردد.

اتوپیا یا ناکجا‌آبادسازی ایدیولوژیک در کنار دیسپوتیا یا ویران‌سازی واقعیت توسط دین سازنده سناریوی هالیوودی است که امروزه در سراسر فرهنگ عمومی شاهد شامورتی‌بازی رهبران آن در این فریب عمومی هستیم. ترومای دین آنجاست که کودکان بدون هرگونه آگاهی، اراده و انتخاب ناگزیر از پذیرش آموزه‌ها و تربیت دین مبتذل می‌گردند. با ترومای دین از سنین کودکی، هراس از تغییر و بی‌باوری‌ به تحول در زندگی این‌جهانی در اندیشه فرد مومن ریشه می‌دواند. و از همین روست که از ۵۰ کشور مسلمان، اکثریت به اتفاق آنان فاقد کمترین نشانه‌های توسعه هستند.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

جامعه‌شناسی متعهد
علی طایفی

خرد خود بنیاد، رویارویی با قدرت سیاسی بویژه نوع‌ ضددمکراتیک و تمامیت‌خواه آن، برملاساختن لایه‌های پنهان تحلیل مسایل اجتماعی و انسانی در جامعه، و تلاش برای تحول جامعه بعنوان سوژه مورد بررسی و مطالعه از سوی یک متفکر اجتماعی و بویژه جامعه‌شناس از زمره خطوط اصلی مسیولیت‌پذیری یک دانشمند علوم اجتماعی است. بسیاری نظریه‌های جامعه‌شناختی از برگر تا لاکان و از مارکس تا بوردیو نیز بر همین امور تاکید عمده می‌نهند. این محوریت در تعریف نقش یک دانشمند علوم اجتماعی برای تغییر و نه توصیف واقعیت اجتماعی و برای نقد و نه نعل قدرت سیاسی از مبانی گریزناپذیر جامعه‌شناسی متعهد است.

زمانی که صحبت از تعهد در جامعه‌شناسی به زبان می‌آید بی‌درنگ ذهن انسان ایرانی سراغ تعهدات ایدیولوژیکی می‌گراید که از قبای شریعتمداران ایدیولوژیکی بنام تعهد اسلامی بیرون آمد که بنیان‌های انقلاب ۵۷ را به زیر کشیده و بر روی خود کشیدند. بی‌تردید آنچه که از تعهد ایدیولوژیک، انقلابی، اسلامی و ارزشی متبادر می‌شود تفاوت مفهومی و عملیاتی با تعهد علمی جامعه‌شناسی دارد که در ذات خود با سوژه و مواردی روبروست که در برخورد با شناسایی عوامل ویران‌ساز ساختارهای اجتماعی و انسانی در جامعه ناگزیر از انعکاس ریشه‌های این مسایل و تاکید بر راهکارهای برون رفت از آن است.

این رویکرد اساسا امری ایدیولوژیک نبوده و در زمره مبانی جامعه‌شناختیِ جامعه‌شناسی بشمار می‌رود که روی و سوی دفاع از نهادهای انسانی و اجتماعی در جامعه دارد نه صرفا نهاد قدرت. در تحلیل‌های متفاوتی به دسته‌بندی جامعه‌شناسان ایرانی پرداخته‌ام و تاکید کرده‌ام که دو گروه در حلقه جامعه‌شناسی نامتعهد و حکومتی قرار می‌گیرند:
نخست گروه‌های حرفه‌ای، حقوق‌بگیر و کارمند که در قفس آهنین بروکراسی نظام قدرت درافتاده‌اند،
دوم، گروه‌های رانت‌خوار وابسته به حکومت و نظام سیاسی که سال‌های متمادی در مناصب و مناسب قدرت، ظهور و رشد یافته و همچنان به بقای خود ادامه می‌دهند.

این دو گروه از گروه‌های مسلط در بدنه جامعه‌شناسی در کشور بشمار می‌روند که جامعه، نهادهای اجتماعی، فرهنگ و بنیان‌های انسانی آن و در نهایت انسان بعنوان ارکان جامعه‌شناسی را به ابژه‌هایی برای تامین معیشت و پرستیژ آنان مبدل ساخته‌اند. صرفنظر از این لشگر دانش‌آموختگان جامعه‌شناسی، طیف اندکی از جامعه‌شناسان هستند که در بررسی سوژه‌های جامعه‌شناختی با صدایی رسا به نقد وضعیت موجود پرداخته و تعهد علمی و عملی خود را به نمایش می‌گذارند. در طول چند سال اخیر افراد زیادی در این طیف قرار گرفته‌اند که در مقابل جامعه‌شناسان حکومتی به نقد حکومت اهتمام دارند. یکی از همین افراد مصطفی مهرآیین است.

اینک پس از گفتگو و تحلیل‌های متعدد دکتر‌مهرآیین در نقد ساختار و نهادهای اجتماعی از جمله دین و سیاست، جان، حیثیت و موقعیت او در خطر افتاده است. بنظرم یکی از وظایف جامعه‌شناسان منتقد در چنین وضعیتی اعلام نوعی همبستگی در دفاع از جامعه، جامعه‌شناسی و جامعه‌شناسان متعهدی است که بی محابا در مصاف با نهادهای ویران‌ساز ایستاده‌اند.

https://www.tgoop.com/mostafamehraeen/1726

مانیفست جامعه‌شناسی
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4191
جامعه‌شناسی زرد
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4807
جامعه‌شناس حکومتی
https://www.tgoop.com/alitayefi1/3056
اهمال در جامعه‌شناسی
https://www.tgoop.com/alitayefi1/1690

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

جنگ‌افروزی و پایان حکومت اسلامی
علی طایفی

حکومت اسلامی سال‌هاست که در جنگ با بسیاری از دولت‌های منطقه تا بین‌المللی از هیچ کوششی دریغ نکرده است و پس از جنگ هشت ساله تحمیلی حکومت به ملت نیز همواره در جنگ‌های نیابتی حضور داشته و سرمایه‌های انسانی و مالی کشور را برای جنگ‌افروزی صرف کرده است . اما پزشکیان نخستین رییس جمهوری اسلامی است که بطور آشکار به عملیاتی کردن جنگ با اسراییل اقدام کرده است.

حاکمیت جنگ و خشونت‌ورزی در کشور که ایده بخش تندروی نظامیان بر قدرت را به نمایش می‌گذارد از آنرو در طبل جنگ و تهدید‌های آن می‌کوبد که می‌خواهد راهکاری برای برون‌رفت از بحران‌های اقتصادی و سیاسی‌اش بیابد تا بتواند زیر آتش جنگ، بقای نظام اسلامی را چند صباحی تضمین کرده وبه سرکوب جنبش‌های‌مدنی بپردازد.

پزشکیان، در جمهوری چهاردهم، نخستین رییس جمهور جنگ افروز و آخرین رییس جمهور حاکمیت اسلامی در ایران خواهد بود.

تحلیل جمهوری سقوط را در اینجا بخوانید:
https://www.tgoop.com/alitayefi1/4848


سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

خودکشی، روش و کنش مبارزه نیست
علی طایفی

همه انواع خودکشی‌های خودخواهانه تا دیگرخواهانه و سرنوشت‌گرایانه تا نابهنجار شکلی از پذیرش مرگ است گه اگرچه حقی مبتنی بر حقوق بشر است ولی در ضدیت تام و تمام با عنصر زندگی و پرهیز از خشونت است. شخصا قتل کودکان زیر نام خودکشی کودکان و همچنین قتل سیاسی زیرنام خودکشی حکومت‌خواهانه را در زمره انواع خودکشی تعریف نمی‌کنم.

از اینرو معتقدم خودکشی بعنوان یک کنش اجتماعی و سیاسی و روش مبارزه علیه نظام سیاسی و نظام قدرت نابرابر در جامعه، ردیه جدی علیه ایده مشارکت برای تغییر و مبارزه غیرخشونت‌بار برای تحول‌خواهی است. از این منظر خودکشی در حین جنبش اجتماعی برای اعلام اعتراض و تلاش برای تغییر ساختار سیاسی و خودکشی کیانوش سنجری برای آزادی زندانیان سیاسی، کنشی سیاسی موثری نیست و روش مبارزه مدنی محسوب نمی‌شود. نمی‌توان در مقابل ماشین مرگ، چرخ‌های ماشین مرگ را دوباره راه انداخت.

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

خودکشی حکومت‌خواهانه
https://www.tgoop.com/alitayefi1/1803

✊️واژه، يعني اعتراض
مجموعه اشعار اجتماعی
علی طایفی

شعر اجتماعي يا اجتماعيات در شعر، فراورده جديدي نيست شاید بتوان در آن نقطه آغازي يافت اما نمي توان بر اين سيلان موجدار واژه كه در كوچه پس كوچه هاي زندگي عینی و اجتماعي انسان در جولان است،خط پایانی متصور شد .
بي شك شعر اجتماعي نه تنها گوياي نوعي مسئوليت اجتماعي است، بلكه بيانگر حساسيت و دردمندی و درک زود هنگام كسي است كه با زبانِ واژه ها ، حجم سنگين رخدادها و معضلات اجتماعي را بر سبكبال هاي تصور و تصديق بار مي كند تا خود و مخاطب بتواند با نيم نگاهي، ژرفاي درد و اندوه حاصل از آن مصيبت را درك و لمس و تصویر كند.

واژه در اين معنا، و البته در شعرگونه هاي من، خشت آن معماري است كه هنرِ ديدن و چشيدن خاك واقعيت را بر طاق بستان آرزو و احساس ، ميسر مي سازد. شعر در قامت اجتماع مردمی اش، نوعی بلوغ واژه است و ادبيات استواري را به لوح اندیشه مي نگارد كه در آن، واژه، مانند ساقه اي، از درون خاك فرديت خارج شده و در میان مردم نفس مي كشد.

مجموعه اشعار را در اينجا بخوانيد:

https://www.tgoop.com/alitayefi1/1350

علي طايفي
https://www.tgoop.com/alitayefi1

قدرت نامتوازن حکومت و توازن قدرت مردم
علی طایفی

در کوران جنبش زن، زندگی، آزادی به بررسی آمارهای اجتماعی بویژه آمار نیروی سرکوبگر جنبش پرداختم. شواهد رسمی و غیررسمی گویای اندک‌شمار بودن نیروی سرکوب و قدرت سیاسی در مقابل قدرت و توان جنبش‌اجتماعی است. علاوه بر اندک بودن نیروی سرکوب و ضدانقلاب، توازن بدنه قدرت نیز بشدت آسیب‌پذیر است. بحران‌های سیاسی و اقتصادی در داخل‌ و خارج از کشور سبب‌ساز شکاف‌های عمیق دولت و ملت از یکسو و شکاف درون قدرت از سوی دیگر شده است.

چنانکه در تحلیل‌های دیگری اشاره کرده‌ام، جمهوری چهاردهم، جمهوری پایان حکومت اسلامی بوده و جنبش اجتماعی این بار با سرعت و شدت بیشتری موتور تحول در‌ جامعه را به پیش خواهد راند.
تحلیل پیوست بخشی از این گزارش مستند است که همچنان در ادامه جنبش‌های سریالی در پیش روی ایران، قابل تامل و توجه است.

تحلیل در کانال یوتوب من:
https://youtu.be/6usgqR_0O4Y?si=rDUzqVysuZNyeHFU

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1

هر خودکشی، قتل اجتماعی نیست!
علی طایفی

در اینکه مصطفی مهرآیین، جامعه‌شناسی شجاع و متعهد است تردیدی نیست و نگاه تند و تیز او در تحلیل مسایل اجتماعی نیز قابل توجه است اما همزمان باید از کشاندن هاله تقدس بر فرد و مطلق‌انگاری در رویکرد فردی در‌ تحلیل مسایل‌اجتماعی و تجویز راهکارهای برون رفت از آن پرهیز کرد. بی‌تردید او نیز چنین نمی‌خواهد. از اینرو آنچه که او درباره واقعه تلخ خودکشی کیانوش سنجری نوشت که هر خودکشی، نوعی قتل است، بشدت مناقشه‌برانگیز است.

این امر که در منطق جامعه‌شناسی هیچ تصمیم فردی مطلقی وجود ندارد و فربه‌سازی اختیار فردی در جامعه و تحلیل‌های فردمحورانه محل مناقشه است، گزاره‌ای صحیح است ولی همین گزاره هم که هر واقعه‌ای بطور مطلق در ذات خود اجتماعی است، تکرار همان رویکرد یکسویه‌نگرانه است. بزرگ‌نمایی نیروی اجتماعی و تاریخی یا مشاهده هر واقعه‌ و رفتاری در جامعه بعنوان یک برساخته‌اجتماعی، شکلی از امپریالیزم جامعه‌شناسی یا جامعه‌شناسی‌گرایی (sociologism ) است.

می‌دانیم که انسان امروز بشدت زیر صلابه و مهمیز نهادها و نمادهای اجتماعی قرار دارد ‌و همه تلاش رهایی‌بخش انسان و مکاتب فلسفی تا اجتماعی برای جَستن از سیطره جامعه بر فرد مبتنی بر این اصل است که نمی‌توان و نباید فرد را در‌ مقابل جامعه به هیچ‌انگاشت. چنین استبدادی از سوی جامعه بر فرد، تکرار همان استبداد نهادهای اجتماعی نظیر دین و سیاست بر فرد در مناسبات اجتماعی دیگر است. چنین تناقضی هرگز تعدیل و تعادل نخواهد یافت مگر انتخاب و اراده فردی را در آن ملحوظ و مشاهده کرد.

مفروض دانستن هر خودکشی بعنوان قتلی اجتماعی بیراهه و بن‌بست همان ایدیولوژی است که مدعی است فرد باید از ارزش‌ها هنجارهای اجتماعی واحد و استاندارد پیروی کند. حتی دورکیم که خود برچسب جامعه‌شناسی‌گرایی را باخود حمل می‌کند، در تحلیل خودکشی به تنوع ساختاری، فردی و اجتماعی آن توجه داشته است. لذا اگرچه حتی در خودکشی‌های خودخواهانه به تعبیر دورکیم نیز رگه‌هایی از عوامل اجتماعی در آن قابل ردیابی است ولی باید از تحویل‌گرایی (reductionism) روش‌شناختی‌در‌ تحلیل مسایل اجتماعی پرهیز کرد.

در پایان بنظر من خودکشی‌های نابهنجار، حکومتی و دیگرخواهانه اگرچه دارای ابعاد اجتماعی و سیاسی هستند ولی خودکشی با هدف سیاسی یا چریکی، بعنوان یک روش مبارزه و اعتراض اجتماعی، شکلی از انتخاب فردی در پهنه اجتماعی است که فرد، این گزینه و رفتار اجتماعی را در‌میان سایر کنشگری‌های اجتماعی و سیاسی برگزیده است. از اینرو همچنان معتقدم خودکشی سیاسی، یک کنشگری سیاسی و مبارزه اجتماعی بشمار نمی‌رود.

https://www.tgoop.com/mostafamehraeen/1731

سنجشگری مسایل اجتماعی ایران
https://www.tgoop.com/alitayefi1