مرقومه‌ای خطاب به رئیس جمهور (ادامه)

#محمدرضا_اربابی
#کانون_سراسری_انجمنهای_صنفی_مترجمان
#ترجمه
#نشر
#نظام_مسائل

در فراز پایانی مرقومه پیش‌گفته، آمده است:

آنچه پیش از این مرقوم شد، بخشی از موانع کلیدی در مسیر به‌روزی اهالی فرهنگ به‌ویژه مترجمان است که بیان بیش از آن در بستر یک نامه نمی‌گنجد و در صورت اقبال حضرت‌عالی به مرقومه حاضر و ایجاد زمینه رسیدگی کارشناسی به موارد مطروحه با حضور کانون سراسری انجمن‌های صنفی مترجمان، با جزئیات بیشتر و به تفصیل مورد اشاره قرار خواهد گرفت.

نیک استحضار دارید که بخشی از ملت شریف و صبور ایران، مسئولیت سنگین بازگرداندن جمهوریت را به نظام حکمرانی کشور به حضرت‌عالی و دولت چهاردهم سپرده‌اند و دولت چهاردهم برای تحقق این امر بی‌تردید راهی ندارد جز اینکه آن بخش بزرگ جامعه ایرانی را با خود همراه کند که دیگر گوش و چشم حاکمیت را شنوا و بینای خواسته‌ها و تمایلات انسانی و اولیه خود نمی‌دانند.

از این رو، در صورت عدم موفقیت دولت چهاردهم در استقرار آزادی و رفاه در جامعه، کالبد شیر رنجور و نحیف این سرزمین اسیر کفتاران خواهد شد.

کانون سراسری انجمن‌های صنفی مترجمان به‌واسطه رسالت ذاتی‌اش، آمادگی کامل خود را برای همکاری در مسیر رفع موانع فوق در سطوح مختلف اعلام می‌دارد.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#دعوتنامه

شما هم دعوتید به رونمایی از نشان نخستین جایزه مستقل ایران در حوزه ترجمه ادبیات نوجوان

امروز (جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳)
ساعت ۱۸
پاتوق کتابخورها
خیابان مطهری خیابان مهرداد پلاک ۲۳

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#فیلمنگاشت
#بدآموزی_کمرون_پست

فیلم سینمایی بدآموزیِ کمرون پُست را دیدم.
در همان اثنا مستند #زن_چیست را در ذهن مرور می‌کردم و به افتتاحیه المپیک و بعد اشک‌های بانوی بوکسور ایتالیایی و مصاحبه بوکسور الجزایری، ایمانه خلیف، بعد از آن جدال جنجالی در المپیک فکر می‌کردم.

هم‌جنس‌خواهی، تراجنسیتی، دگرباشی و ...

موضوعی که این روزها بیش از گذشته در رسانه‌ها، فیلم‌ها و کتاب‌ها به آن پرداخته می‌شود و اغلب در جهت تایید آزادی‌های جنسیتی هستند.

فیلم بدآموزی کامرون پُست دختر نوجوانی را با تمایلات هم‌جنس‌خواهانه به‌تصویر می‌کشد که برای تادیب و اصلاح به مدرسه‌ای ویژه به‌نام "عهدِ الهی" سپرده می‌شود.

مدیر مدرسه زنی‌است که می‌کوشد شیطان درون این نوجوان‌ها را از وجودشان بیرون بکشد و در این میان حس گناه فراوانی به آن‌ها می‌دهد.

در نهایت با خودزنی یکی از بچه‌ها و فرار کمرون و دوستانش، تغییر اجباریِ تفاوت‌های این دست نوجوان‌ها شکست می‌خورد.

تماشای این فیلم و مرور آنچه در آغاز نوشتم، وسوسه‌ام می‌کند در مورد این موضوع که در کشور ما تابوست پرسش کنم.
دعوت می‌کنم در نظرسنجی بی‌نام زیر شرکت کنید.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

لینک نظرسنجی 👇

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r/468

⏳️ #Fika
واژه‌ای است سوئدی که معنای لفظی آن "وقت کیک و قهوه" است.

اما Fika فقط یک واژه یا یک میان‌وعده‌ی غذایی نیست، بلکه یک آئین است. اغلب سوئدی‌ها حتما در روز زمانی را به Fika اختصاص می‌دهند و در آن زمان کار و فعالیت را متوقف می‌کنند، با همکارانشان می‌نشینند، فنجانی قهوه یا چای و تکه‌ای کیک یا بیسکوئیت می‌خورند و گپ می‌زنند. کارخانه ولوو زمان فیکا دارد و کارخانه را برای این آئین مقطعی تعطیل می‌کند.

عصاره‌ی فیکا این‌است: حتی در میانه و بحبوحه‌ی کار و تلاش، همه‌چیز را دقایقی برای کنار هم نشستن و گپِ صمیمانه‌زدن متوقف کن.

مطالعات نشان می‌دهد سازمان‌هایی که این زمان رو به کارکنانشان می‌دهند، بهره‌وری بالاتری دارند.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

۱۴ آگوست (دیروز) تولد یکی از کارگردان‌های محبوب من در سینمای معاصر است. کارگردانی که شاید هر کس با یکی از فیلم‌های او دلبستگی داشته باشد.
آخرین فیلم او، #روزهای_خوش اثری درخشان و به‌غایت ظریف است که دلبستگی‌های او به کارگردان شهیر ژاپنی، اوزو، را بیش از پیش به رخ کشید.

شما کدام فیلم عالیجناب #ویم_وندرز را دیده‌اید و دوست دارید؟

نظرتان را در بخش نظرات بنویسید.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#فیلمنگاشت
[۱۱.۲۲.۶۳]
#استفن_کینگ


⭕️ اگر ۷ اکتبر ۲۰۲۳ اتفاق نمی‌افتاد، در کمتر از یک سال ۱۵۰۰۰ کودک فلسطینی در غزه کشته نمی‌شدند.

⭕️ اگر در تابستان ۱۹۱۴ پادشاه اتریش ترور نمی‌شد، جنگ جهانی اول رخ نمی‌داد.

⭕️ اگر هیتلر به‌قدرت نمی‌رسید جنگ دوم جهانی رخ نمی‌داد.

⭕️ اگر صدام در عراق حاکم نمی‌شد، ایران ۸ سال درگیر جنگ نمی‌شد و این همه جان عزیز از دست نمی‌رفت.

⭕️ اگر نیکسون رئیس جمهور آمریکا نمی‌شد، جنگ ویتنام اینقدر طولانی و خسارت‌بار نمی‌شد.

⭕️ اگر جان اف کندی ترور نمی‌شد، شاید نیکسون رئیس جمهور نمی‌شد.

و هزاران اگر دیگر ...

بگذارید این #فیلمنگاشت را با یک سوال شروع کنم.

"اگر به شما یک شانس می‌دادند که به گذشته سفر کنید تا از یک واقعه تاریخی جلوگیری کنید، آن واقعه کدام است؟"

خوب به این سوال فکر کنید و تخیلتان را آزاد کنید. بعد از آن به سراغ ادامه‌ی متن بروید.

۱۱.۲۲.۶۳
۱۲:۳۰
۳
این اعداد بیانگر یک واقعه‌ی تاریخی هستند.
#لی_هاروی_آسوالد، سرباز سابق نیروی دریایی آمریکا و پیرو مارکس، در روز ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ از طبقه‌ی ششم ساختمان کتابخانه‌‌ای در دالاس، با شلیک سه گلوله، #جان_اف_کندی، رئیس جمهور آمریکا را ترور کرد!

هیئت تحقیق و تفحص بعد از ۸ ماه اعلام کردند آسوالد از این ترور انگیزه‌های شخصی داشته است؛ ادعایی که باورش برای بسیاری از آمریکایی‌های عام و خاص هنوز ممکن نشده است. بسیاری کوبا و شوروی کمونیستی را در این ترور دخیل می‌دانند.

حالا برویم سراغ آقای استفن کینگ، نویسنده‌ی برجسته‌ی آمریکایی که در سال ۲۰۱۱ رمانی را با عنوان ۱۱.۲۲.۶۳ نوشت و منتشر کرد. این رمان خواندنیِ ۸۵۰ صفحه‌ای در ایران نیز با قلم امیرحسین قاضی، دوست محترمم، ترجمه و در نشر آذرباد منتشر شده است.

از کتاب که بگذریم می‌رسیم به سریالی که دیشب دیدنش را تمام کردم و باید بگویم از تماشایش لذت بردم.

۱۱.۲۲.۶۳ سریالی کوتاه و ۸ قسمتی‌است که برگرفته از رمان کینگ ساخته شده است. آقای اپینگ که معلم است و در مرحله‌ی جدایی از همسر قرار دارد با رازی عجیب مواجه می‌شود: کمدی که او را به ۱۹۶۰ می‌برد و این شانس را به او می‌دهد که از ترور کندی جلوگیری کند. آقای اپینگ با نام جعلی جیمز امبرسون پا به گذشته می‌گذارد و شروع به کشف این راز می‌کند که آیا آسوالد تنها شلیک‌کننده به کندی بوده یا دست‌ دیگری هم در کار بوده است. در این اثنا او درگیر مسیرهای شخصی دیگری هم می‌شود که بر جذابیت قصه می‌افزاید.

سریال خط داستانی خوبی دارد و قلاب‌های لازم را برای شکار مخاطب و پای‌بند کردنش به ادامه‌ی سریال دارد؛ ویژگی‌ای که در آثار اقتباسی بیشتر به‌چشم می‌خورد. گرچه به نظرم می‌شد یک سینمایی ۲ ساعته‌ی خوب از آن درآورد تا یک سریال.

پایان‌بندی کار گیرا و اثرگذار است که برای حیف‌ومیل نکردن اثر آن را لو نمی‌دهم.

به تماشای این اثر بنشینید و به اثر پروانه‌ای کارهایی فکر کنید که امروز انجام می‌دهیم.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#کوته_نگاشت

#واتسلاو_هاول
#ممکن_ساختن_غیرممکن‌ها
#صالح_واحدی
#نشر_ثالث

ممکن است شما بپرسید که جمهوری مد نظر من کدام است؟ جمهوری مد نظر من جمهوری‌ مستقل، آزاد و دموکراتیک است ... حال خوش از نظر اقتصادی و اجتماعی... و در یک کلام، جمهوری انسانی که به تک‌تک مردم خود خدمت می‌کند و در مقابل این امید را زنده نگه می‌دارد که مردم نیز به‌نوبه‌ی خود در خدمت متقابل بکوشند. جمهوری مورد نظر من مردم را گرد هم می‌آورد... زیرا بدون آن‌ها مشکلات بسیاری که در حوزه‌های مختلف انسانی، اقتصادی، محیط زیستی، اجتماعی و سیاسی داریم حل نخواهد شد.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#موسیقی
#خلاص
#علی_سلیمی_نیا

رها از درد و کابوس و هراسم کن
خلاصم کن خلاصم کن خلاصم

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#فیلمنگاشت
#همه_چیز_تحت_کنترل_است
#کرونا
#مستند

ولادیمیر زلنکو، پزشک خانوادگی و یک یهودی ارتدوکس بود که در سال ۲۰۲۰ از آدمی عادی، تبدیل به چهره‌ای پرسروصدا و پرحاشیه در آمریکا بدل شد.

چرا؟

او در اوج جولان کرونا در آمریکا، در ویدیویی یوتیوبی مدعی شد که ترکیبی اثربخش برای درمان کرونا رسیده است: ترکیبی از هیدروکسی کلروکین، زینک و آزیترومایسین.

فردای آن روز، وی نامه‌ای به ترامپِ رئیس جمهور می‌نویسد و در رثای کشف تازه‌ی خود می‌نویسد.

اندکی بعد ترامپ جلوی دوربین‌ها ظاهر می‌شود و در شرایطی که همچنان مدعی‌است که "همه‌چیز تحت کنترل است"، به کشف معجزه‌‌ی دارویی قرن و بسیار اثربخش در برابر کرونا اشاره می‌کند؛ "هدیه‌ای از سوی خدا" که در واقع همان داروی آزمایش‌نشده‌ی دکتر زلنکو است.

با توجه وضعیت اضطراری اعلام شده و با حمایت تیم سیاسی-خانوادگی ترامپ در مقابله با کرونا، دارو تجویز می‌شود. اما خیلی زود بی‌اثری آن روشن می‌شود و با ورود FDA به ماجرا، بی‌اثری آن رسما اعلام می‌شود.

زلنکو که به دروغ مدعی شده بود تاییدیه‌های FDA در مورد این دارو را گرفته محاکمه و مجبور به بستن دفتر خود و عزلت‌نشینی می‌شود.

وی در سال ۲۰۲۲ بر اثر سرطان ریه جانش را از دست می‌دهد.

در مستند تماشایی "همه‌چیز تحت کنترل است" می‌بینیم که حتی خود او هم به این میزان اثربخشی مورد ادعای حاکمان وقت آمریکا باور نداشته است.

در ماجرای دکتر زلنکو، دکتر ریک برایت که از مدیران بخش خدمات درمانی و انسانی FDA بود و در تولید واکسن کرونا نقش داشت، به دلیل مصاحبه علیه این معجزه از سوی ترامپ و تیم ویژه‌ی تحت نظر خارد کوشنر (داماد ترامپ) برکنار شد. در طول دوره‌ی جولان کرونا، مدیران زیادی به دلیل بیان واقعیت‌های مربوط به مدیریت ضعیف بحران دولت برکنار شدند.

مستند "همه‌چیز تحت کنترل است" به‌خوبی نقش فاجعه‌بار یک حاکم توتالیتر و مستبد را در بحران‌هایی از این دست به‌تصویر می‌کشد.

در این مستند مقایسه‌های قابل تاملی بین شیوه‌ی مدیریت در آمریکا و کره جنوبی ارائه شده که پندآموز است.

#ادرار_شتر
#مستعان_۱۱۰
#روغن_بنفشه


https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#مستند
#همه_چیز_تحت_کنترل_است

#totally_under_control

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#عکس_نگاشت
رویش خیالِ بهار در رویای آب‌چال ...

توچال

چهارم شهریور چهارصدوسه

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#عکس_نگاشت

باور کن!
تو مصلوبِ بردگی اندیشه‌ات هستی.
رها کن!
اندیشه‌ی بردگی را
تا دوباره سبز شوی.

#توچال

چهارم شهریور چهارصدوسه

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#فیلمنگاشت
#رویاهای_روبات
#پویانمایی

به‌قول مادر ترزا، #تنهایی جذامِ قرن بیست‌ویکم است.

ذوب بشر در ویژگی‌های عصر مدرن او را روزبه‌روز تنهاتر کرده است و حالا تنهایی را دردی نیازمند درمان می‌دانند. روان‌شناسان و جامعه‌شناسان در باره‌ی آن قلم‌ها زده‌اند. البته که تنهایی مراتب و مدارجی دارد و باید آن را از #خلوت_گزینی تمیز داد.

حیوانات خانگی در سالیان اخیر بیش از همه جور تنهایی انسان مدرن را کشیده‌اند و به هم‌نشین و یار بشر تبدیل شده‌اند.

جهانِ فناوری اما در حال توسعه‌ی سریع و گسترده است و حالا به نظر می‌رسد روبات‌ها و هوش مصنوعی رفته‌رفته جایگاهی تازه برای خود در زندگی بشر تنهاشده دست‌وپا می‌کنند.

در روزگاری که ایساک اسیموف به نوشتن مجموعه داستان‌های روبات‌ها مشغول بود، بشر هنوز اینقدر تنها نبود و حتی به مخیله‌اش هم نمی‌رسید روزی روباتی را در خانه مامور جارو کردن کند و روباتی دیگر را در داخل گوشی به هم‌صحبتی و دستیاری دعوت کند.

وقتی یازده سال پیش یک شخصیت مبتنی بر هوش مصنوعی در جهان واقعی هوش از سر تئودور در فیلم Her برد، بشر فقط خیال می‌بافت.

اما حالا روبات‌ها آمده‌اند تا دست بشر را بگیرند و از تنهایی بیرون بیاورند.

حالا، پابلو برگر دست‌ به ساخت پویانمایی تامل‌برانگیزی برساخته از رمان تصویری کوتاه سارا وارون زده است که در آن موقعیت فانتزی جدیدی را خلاق می‌کند. او بشر را از قصه حذف می‌کند. حیوانات را ساکن منهتن دهه‌ی ۱۹۸۰ نشان می‌دهد که در میان آن‌ها سگی زندگی می‌کند با رنجِ تنهایی!

سگ داستانِ برگر که دچار ملال و روزمرگی‌است و با دیدن یک آگهی تلویزیونی قصد خرید روباتی را می‌کند تا با او تنهایی‌اش را درمان کند! روباتِ قصه باهوش است و برخوردار از عواطف و احساسات و خیلی زود تعاملات احساسی را می‌آموزد.

نگران نباشید! داستان را نمی‌سوزانم.

در این پویانمایی کلمات خاموشند و موسیقی سخن می‌گوید. موقعیت فانتزی خلق‌شده در این پویانمایی دوبعدی تخیل بیننده را رها می‌کند و او را در موقعیتی قرار می‌دهد که خوانندگان داستان‌های ژول ورن در آن قرار داشتند! تخیل کنید که روزی بشر روباتی را به یاری برگزیند و با او در پارک قدم بزند. روبات دست او را بگیرد و با او به رستوران برود. روباتی را تصور کنید که سرشار از عاطفه است و از دیدن یارِ انسانی خود درگیر حسادت، غم یا خشم شود.

برگر در خلق این فانتزی یک گام پیش می‌رود و روباتی را خلق می‌کند که رویا می‌بیند و تخیل می‌کند.

پویانمایی "رویاهای روبات‌" اثری‌است که قلب بیننده را لمس می‌کند و مرغ خیالش را پر می‌دهد به فردایی نه‌چندان دور.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#فیلمنگاشت
#رویای_روبات_ها
#پویانمایی

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r
 

#نماهنگ شنیدیدنی
تقدیم گوش‌وچشمتان
جیپسی‌ها و گیتار و شوری رها و بی‌بند ...

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#فیلمنگاشت
#بالهای_اشتیاق
#ویم_وندرز

نشسته بر بلندای برجِ تماشا به نظاره‌ی آدمیانی در عبور و تقلا در میانه‌ی اقیانوس پهناور زیستن، انواع احساسات آن‌ها را در جهانی بی‌رنگ لمس می‌کند و گفت‌و‌گوهای درونی ایشان را به گوش جان می‌سپرد؛ گاه به میان آن‌ها می‌رود و دستی بر شانه‌های خمیده زیر بار رنج‌ها و ناکامی‌هایشان می‌گذارد و با غم‌نامه‌ها و لذت‌هایشان دم‌خور می‌شود.

او مأمور است به ثبت و ضبط احوال آدمیان، بی‌آنکه به چشمشان آید و جز کودکان چشمی را توان دیدن او نیست.

بی‌آنکه دیده شود، از گوش دادن به اشتیاق‌ها و آرزوهایشان لذت می‌برد و از قصه‌های پرغصه‌شان رنج می‌برد. دستی به اتیام بر شانه‌ای می‌گذارد و لبخندی نادیدنی را تقدیم‌شان می‌کند با این معنا که «می‌گذرد...»

اما امان از عشق که می‌تواند به جهانی سیاه‌و‌سفید رنگ بپاشد و فرشته‌ای را شوق زمینی‌شدن ببخشد. در انبوه گذر و گذار احساسات، او ناگهان درگیر اشتیاقی می‌شود تب‌آور که بر میل زمینی‌شدنش می‌افزاید.

حالا او هبوط کرده است به جهانی که دیگر رنگی است؛ جهانی که قهوه‌های آن گرم می‌کنند و طعم تلخشان مزه‌ی حیات و زندگی می‌دهند و لذت لمس آدم‌ها در آن ملموس است. او غرق لذت است از این هبوط از جهان بی‌اختیار به جهان اراده‌مند.

در این جهان، ترس از دست دادن هم بوی زندگی می‌دهد؛ حتی در برلین دیوارکشی‌شده شرقی و غربی 1987!

به این فکر می‌کنم که اگر جای «دامیل» بودم، نفس کشیدن در جهانی را انتخاب می‌کردم که همه‌چیز را حتی در ذهن آدم‌ها می‌شنوی و می‌بینی، بی‌آنکه دیده شوی؛ یا زیستن در دنیایی را که هیچش نمی‌دانی و باید خود رازهای آن را کشف کنی؟

به این می‌اندیشم آیا چشیدن طعم لبی سرخ و نگریستن در چشمانی رنگی که سرشار از مهر است و عشق، به مصونیتِ بی‌تکلیفی می‌ارزد یا نه.

به این فکر می‌کنم که در این سال‌ها از کنار چند فرشته زمینی‌شده عبور کرده‌ام، دستشان را فشرده‌ام یا در آغوش گرفته‌ام‌شان.

آقای شاعر سینمای جهان! جناب آقای وندرز عزیز!

در این اندیشه‌ام که چرا سینمای شما این‌قدر دلنشین است؟ به این می‌اندیشم که شما چگونه چنین قصه‌گوی خوبی شده‌اید؟ چه زیبا از هومر نقل کردید که چون شمایان اگر دست بکشید، بشر قصه‌گوهای درخشانی را از دست خواهد داد و اگر بشر قصه‌گوهایش را از دست بدهد، کودکی‌اش را از دست خواهد داد.

تماشای سینمایی درخشان «بال های اشتیاق» اثر ویم وندرز یک تغزل عاشقانه در بستر سینماست که شاید ریتم کندی داشته باشد، اما حرف‌های عمیقی برای اندیشیدن دارد که به تماشایش می‌ارزد.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#کوته_نگاشت

گوش کن!
برگ‌ها ظل آفتاب ظهر شهریور
خواب باران می‌بینند...

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#فیلمنگاشت
#ریپلی
#استیون_زیلیان

«ریپلی» یک سریال کوتاه موفق است و معتقدم این موفقیت را بیش از همه مدیون چهار نفر است:

پاتریشیا های‌اسمیت نویسنده رمان جنایی «آقای ریپلی بااستعداد»

استیون زیلیان فیلمنامه‌نویس و کارگردان «ریپلی»

اندرو اسکات بازیگر نقش «ریپلی»

رابرت اِلسویت سینماتوگرافر «ریپلی»

پاتریشیا های‌اسمیت

اثر خانم های‌اسمیت آن‌قدر درخشان است که از زمان نگارش آن در سال 1955، سه اثر سینمایی و تلویزیونی از آن اقتباس شده است. «ظهر بنفش» با بازی آلن دلون در سال 1960، «آقای ریپلی بااستعداد» با بازی مت دیمون در سال 1999 و «ریپلی» با بازی اندرو اسکات در سال 2024. متاسفانه این رمان پرکشش در ایران ترجمه و منتشر نشده است. اما با تماشای این آثار سینمایی می‌توان دریافت که خانم های‌اسمیت چقدر جنایی‌نویس دقیق و درخشانی است. پاتریشیا های‌اسمیت علاوه بر مجموعه رمان‌های جنایی‌اش با محوریت ریپلی، آثار جنایی دیگری نیز دارد که «بیگانگانی در قطار» از جمله ی آن‌هاست؛ اثری که آلفرد هیچکاک در سال 1950 سینمایی خود را با همین نام از آن اقتباس کرده است.

استیون زیلیان

هر چقدر هم که قلم پاتریشیا درخشان باشد، نمی‌توان از توانمندی استیون زیلیان در نگارش فیلمنامه اقتباسی «ریپلی» چشم پوشید. این سریال از جنس داستان‌هایی جنایی است که جنایتکار آن از همان آغاز به مخاطب معرفی شده است و مخاطب به‌جای کشف تبهکارِ قصه، مسحور تبهکاری‌های او می‌شود. نکته‌سنجی‌های بی‌نظیر زیلیان در جانمایی کدهای داستانی و برقراری ارتباط‌های طبیعی میان رد پاها و کدها، مخاطب را درگیر جزئیاتی می‌کند که به‌جای چشمگیر بودن، ذهنیت‌ساز است. از سایر ویژگی‌های کارگردانی زیلیان هم عبور می‌کنم که البته تحسین برانگیز است. او فیلم‌نامه‌های برجسته‌ای را نوشته (مرد ایرلندی، مانی‌بال، مأموریت غیرممکن، فهرست شیندلر و ...) و فیلم‌ها و سریال‌های درخوری را کارگردانی کرده است (آن شب، همه مردان پادشاه، در جستجوی بابی فیشر و ...). او همچنین جوایز متعددی را از آن خود کرده است.

اندرو اسکات

اگر بگویم اندرو اسکات بهترین انتخاب برای «ریپلی» است، اغراق نکرده‌ام. اولین کاری که از او دیدم، سینمایی «همه‌ی ما بیگانه‌ها» بود که در آن نقش مرد تنهای همجنسگرایی را بازی می‌کند که درگیر تخیلات ذهنی خود است و بقیه ماجرا. اما اسکاتِ ریپلی بسیار درخشان‌تر است. او به‌خوبی سیر تطور و دگردیسی یک جاعل خرده پا و تبدیل شدنش به تبهکاری خونسرد، بی‌رحم و باهوش را به تصویر کشیده است. حالات چهره و فرم بدن او در موقعیت‌های مختلف ستودنی است.

رابرت اِلسویت

و اما گل سرسبد ستارگان «ریپلی» بی‌تردید جناب سینماتوگرافر این اثر است؛ آقای رابرت السویت. قبل از پرداختن به آقای السویت، این را بگویم که مدیر سینماتوگرافی یا سینماتوگرافر کسی است که باید ایده‌های کارگردان در مورد مکان و چگونگی قرارگیری دوربین، نورپردازی، ترکیب‌بندی عکس‌ها، حرکت دوربین و سایر موارد را اجرایی کند. با این تعریف به سراغ شاهکار السویت می‌رویم. در چند دقیقه اول سریال، ممکن است انتخاب پلت رنگی سیاه‌و‌سفید توی ذوقتان بزند. اما هر چه جلوتر می‌روید، در‌می‌یابید که چرا چنین انتخابی صورت گرفته است. از هر سکانس ریپلی می‌توان کارت‌پستالی چشم‌نواز چاپ کرد. همه‌چیز در قاب‌بندی‌های تیم سینماتوگرافی آقای السویت، دقیق انتخاب شده است. بخش قابل توجهی از سریال در ایتالیا رخ می‌دهد و این یعنی دست آقای السویت برای خلق صحنه‌های بی‌نظیر مسحورکننده باز است. در آثار سیاه‌و‌سفید، تصویربرداری سکانس‌هایی که در شب رخ می‌دهند کار دشواری است، اما السویت و تیمش با نورپردازی پرفروغ خود به زیبایی از پس این چالش برآمده‌اند و سکانس‌های شب ریپلی به اندازه سکانس‌های روزش چشمگیر است. بی‌تردید ریپلی را از نظر سینماتوگرافی یک شاهکار می‌دانم و حتماً یک عکس از آن روی دیوار عکس‌های اتاق مطالعه‌ام جا خوش خواهد کرد.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یک عکس و سه اسطوره

تصویری که برابر دیدگانتان است، دو کارگردان تراز اول تاریخ سینما را به تصویر می‌کشد: فرانسیس فورد کاپولا و آکیرا کوروساوا.

و اما نفر سوم!

این عکس را #ویم_وندرز کارگردان برجسته‌ی آلمانی آثاری چون #روزهای_خوش ، #پاریس_تگزاس ، #بالهای_اشتیاق در سال ۱۹۷۸ گرفته است.

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r