Telegram Web
Forwarded from آرش حیدری
@Heydariarash.pdf
2.6 MB
نزاع‌های مَدرسی و مسئلۀ نقد: جادوی نامیدن و علم فهمیدن

✍️ آرش حیدری

فهم مسائل و پدیده‌های ایران معاصر، در سازوکار فکری خاصی، متصلب شده است. این جریان غالب برای فهم آنچه در اینجا و اکنون «ما» متعین شده است به سمت دوگانۀ اصل-بدلی حرکت می‌کند.

ایدۀ بنیادین این نوع نگاه این است که آنچه در ایران امروز متعین شده است نسخۀ بدلیِ چیزی است که اصل آن در جای دیگر است، لذا نقدِ آنچه در اینجا متعین شده است ذیل همین بدلی بودن موضوعیت می‌یابد.

این دم و دستگاه گفتمانی با تبدیل کردن وضعیت موجود «ما» به نا-ابژه، علی رغم فریادهای نقادانه، در عمل در حال بازتولید وضعیت است و به جای تولید دانشی برای فهم وضعیت در حال تولید یک ایدئولوژی برای نفهمیدنی کردن وضعیت است.

اگر به جای جا دادن وضعیت در نام‌ها، نظریه‌ها و مفاهیم از نسبت‌ها، جریان‌ها و نیروها سخن بگوییم چه؟ آنوقت چندان اهمیتی ندارد که برای مثال آیا آنچه اتفاق افتاده است مدرنیسم به معنای اصلیش هست یا نه؛ بلکه مسئله اینجا است که مدرنیته همچون یک نظام کرداری-گفتاری چگونه در ایران مُتعین شده است. در این فضا نقد ممکن میشود نه حواله دادن آنچه هست به نیستی.
@Heydariarash
کم پیش می آید مطالبی از جای دیگر در این منتشر کنم اما این نوشتار از آرش حیدری که در کتاب علم در دارلفنون ناصری با ابراهیم توفیق همکاری داشته است به قدری کوتاه و شیوا چیزهایی را توضیح میدهد که حیفم آمد در این جا به اشتراک بگذارم
@archresearchmethod
دومینو و پنج اصل معماری مدرن

به روایــــــــتِ
یاسر موسی‌پور

کانون معماران معاصر

https://www.instagram.com/tv/CbpeNQajH-Y/?utm_medium=copy_link
Forwarded from حرفه:هنرمند
متنی که در پایین می‌خوانید در ادبیات غالب روشنفکری و گفتار هنر معاصر، متنی «گذشته‌گرا»، و یا تندتر، «ارتجاعی» نامیده می‌شود؛ زیرا نویسندگان آن به شدت به معماری معاصر تاخته‌اند؛ از زیبایی، هماهنگی، تقارن و تزیین در معماری دفاع کرده‌اند و هماهنگی با سنت را ضروری دانسته‌اند، و در مقابل ایده و خلاقیت فردی معمار، از کارکردِ جمعی ساختمان در جهت رضایت و لذت و آرامش مردم سخن گفته‌اند. ترجمه و انتشار این متن لزوماً به معنای موافقت با تمام گفته‌های پایین نیست، گو اینکه مثلاً نویسندگان برای هر چه تیزتر شدن لبه‌ی نقدشان، تاریخ معماری مدرن را بیش از اندازه ساده‌سازی کرده‌اند، و چشم بر نازیبایی‌ها و موارد ناموفق در معماری قدیم هم بسته‌اند. با این‌حال خواندن این متن جدلی و صریحْ در فهم استدلال اصلی گروهی از منتقدان فرهنگ و هنر معاصر، یا به عبارت بهتر فهمِ «محل بحث» می‌تواند روشنگر باشد. به همین دلیل ما در ادامه‌ی این بحث از یاسر موسی‌پور خواستیم از دیدگاه یک معمار معاصر، نقدی بر این نقد بنویسد و به پیشبرد بحث کمک کند‌.

لینک مقاله‌ی «چرا از معماری معاصر متنفرید؟»
https://b2n.ir/e08295
Forwarded from حرفه:هنرمند
از تحریریه‌ی حرفه: هنرمند مقاله‌ای به دستم رسید با نام «چرا از معماری معاصر متنفرید؟» و از من خواسته شد چیزی بنویسم که در کنار این دیدگاه منتشر شود. متن به شدت کنایه‌آمیز و یکسویه بود. اما از اینکه بر خلاف برخی نسخه‌های آشنا، مواضع ضدمدرنیستی‌اش را بدون تعارف و لفافه بیان می‌کرد تحسین من را برانگیخت. اگرچه با خواندن هر پاراگراف متن ایده و فکت‌های نقض بسیاری به ذهنم می‌رسید ترجیح دادم که با این متن به طور خاص وارد گفت‌وگو نشوم و آن را نماینده‌ی یک فهم گفتمانی از معماری معاصر در نظر بگیرم و به نقد هسته‌های مفهومی این گفتمان بپردازم. به این ترتیب به جای نقد نویسندگانِ متن و تک تک مطالبی که در اینجا تحریر کرده‌اند می‌توانیم به نقد نظمی از دانش برسیم که با برساختن یک تصویر آرمانی از معماری بر فراز تاریخ، اهرمی برای لغو تلاش برای معاصر بودن می‌سازد.

لینک مقاله‌ی «چه کسی از معاصر متنفر است؟»
https://b2n.ir/g57460
Forwarded from M.Yaser Mousapour
فایل صوتی درس‌گفتار معماری برای دانشجویان سینما-دانشگاه سوره- اسفند ١۴٠١- پنجره عقبی آلفرد هیچکاک


سال نو مبارک و آزاد باد✌🏽

@archresearchmethod
معماری پژوهی (معماری، نظریه و پژوهش)
Voice message
با تشکر از دقت نظر دوستانی که اطلاع دادند. جلسه مقدماتی به اشتباه به جای جلسه بررسی کامل پنجره عقبی بارگذاری
شده بود.😅✋🏻
فایل اصلی که شامل نقد پنجره عقبی و آزمایش های هیچکاک در مدیوم سینما است در اینجا ارسال شد
🌹🙏🏻
مثل همیشه شنیدن بازخوردهای شما مایه خوشحالی است
فایل صوتی سخنرانی در دانشگاه تهران با موضوع «رادیکالیسم پیش‌پاافتاده». در این گفتار با الهام از ایده قهرمان‌گری پاافتاده از فیلیپ زیمباردو، از نوعی رادیکالیسم معمارانه صحبت کرده‌ام که برخلاف نوع آرمانشهری آن مقیاسی کوچک دارد و و گاهی مرزهای جدالش با واقعیت در محدوده یک صندلی است.
در شرایطی که واقعیت در حال بلعیدن معماری و تهی کردن آن از هر آرزویی بیرون از شرایط موجود است، رادیکالیسم پیش پا افتاده میتواند نگاهی معاصر و فرا آرمانشهری به موضوع رادیکال بودن باشد که میتواند از مرزهای آرزوی ولو در محدوده یک صندلی محافظت نماید

تاریخ سخنرانی: ١٢ اردیبهشت ١۴٠٢
با تشکر از سعید جلولی بابت تهیه فایل صوتی از جلسه
@archresearchmethod
اسلایدهای ارائه شده در جلسه👆🏻
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
کلاس همگرای ششم- کانون معماران معاصر- بخش اول
2025/01/31 04:03:58
Back to Top
HTML Embed Code: