✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅



کشف ساختار کیهانی رکوردشکن در خوشه کهکشانی عظیم

🌌 این تصویر ترکیبی جدید که با استفاده از پرتوهای ایکس رصدخانه چاندرای ناسا (آبی و بنفش)، دادههای رادیویی تلسکوپ رادیویی میرکات (نارنجی و زرد) و تصویر نوری پان-استارز (قرمز، سبز و آبی) تهیه شده است، خوشه کهکشانی PLCK G287.0+32.9 را نشان میدهد. این خوشه عظیم کهکشانی که حدود ۵ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، اولین بار در سال ۲۰۱۱ توسط اخترشناسان شناسایی شد.

¹🌟 اخترشناسان بزرگترین ابر شناختهشده از ذرات پرانرژی را در اطراف یک خوشه کهکشانی کشف کردهاند که وسعتی نزدیک به ۲۰ میلیون سال نوری دارد. این یافته نظریههای دیرینه درباره چگونگی حفظ انرژی ذرات در طول زمان را به چالش میکشد. به جای اینکه توسط کهکشانهای مجاور تغذیه شود، به نظر میرسد این ناحیه وسیع توسط امواج ضربهای عظیم و تلاطم در گاز داغ بین کهکشانها انرژی میگیرد.

²🌟نتایج این مطالعه جدید که توسط دانشمندان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین (CfA) رهبری شده، امروز در کنفرانس مطبوعاتی ۲۴۶مین نشست انجمن نجوم آمریکا (AAS 2025) در آنکوریج آلاسکا ارائه شد. مقاله این تحقیق به مجله Astrophysical Journal ارسال شده و در سرور پیشچاپ arXiv در دسترس است.

³🌟خوشه کهکشانی PLCK G287.0+32.9 که ۵ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، از زمان کشف اولیهاش در سال ۲۰۱۱ توجه اخترشناسان را به خود جلب کرده است. مطالعات قبلی دو بازمانده درخشان - امواج ضربهای عظیمی که لبههای خوشه را روشن میکردند - را شناسایی کرده بودند. اما آنها تابش رادیویی ضعیف و وسیعی را که فضای بین آنها را پر میکرد، از دست داده بودند. تصاویر جدید رادیویی نشان میدهند که کل خوشه در هالهای از تابش رادیویی ضعیف پیچیده شده است که قطر آن نزدیک به ۲۰ برابر قطر کهکشان راه شیری است.

⁴🌟دکتر کامله راجپوروهیت، اخترشناس اسمیتسونین در CfA و نویسنده اصلی مقاله میگوید: "ما انتظار داشتیم یک جفت بازمانده درخشان در لبههای خوشه ببینیم که با مشاهدات قبلی مطابقت داشته باشد، اما در عوض دریافتیم که کل خوشه در نور رادیویی میدرخشد. ابری از ذرات پرانرژی با این وسعت هرگز در این خوشه کهکشانی یا هر خوشه دیگری مشاهده نشده بود." رکورددار قبلی، خوشه Abell 2255، وسعتی حدود ۱۶.۳ میلیون سال نوری داشت.

⁵🌟در اعماق منطقه مرکزی خوشه، تیم تحقیقاتی هاله رادیویی به وسعت حدود ۱۱.۴ میلیون سال نوری را شناسایی کردند که اولین هاله با این اندازه در فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز است - فرکانسی که معمولاً هالههای با این اندازه در آن قابل مشاهده نیستند. این یافتهها سوالات جدیدی را برای تیم تحقیقاتی ایجاد کرده است، زیرا شواهد محکمی از وجود الکترونهای پرانرژی کیهانی و میدانهای مغناطیسی که تا حاشیه خوشهها گسترش یافتهاند، ارائه میدهند. با این حال، هنوز مشخص نیست که این الکترونها چگونه در چنین فواصل وسیعی شتاب گرفتهاند.

⁶🌟راجپوروهیت توضیح میدهد: "هالههای رادیویی بسیار گسترده عمدتاً فقط در فرکانسهای پایینتر قابل مشاهده هستند، زیرا الکترونهایی که آنها را تولید میکنند انرژی خود را از دست دادهاند - آنها قدیمی هستند و با گذشت زمان خنک شدهاند. با کشف این هاله عظیم، اکنون شاهد تابش رادیویی هستیم که تا بین امواج ضربهای عظیم و فراتر از آن امتداد یافته و کل خوشه را پر کرده است."

⁷🌟 "این نشان میدهد که چیزی به طور فعال در حال شتاب دادن یا بازشتاب دادن به الکترونهاست، اما هیچ یک از عوامل معمول در اینجا صدق نمیکند. ما فکر میکنیم که امواج ضربهای عظیم یا تلاطم ممکن است مسئول این پدیده باشند، اما برای یافتن پاسخ قطعی به مدلهای نظری بیشتری نیاز داریم."

⁸🌟این کشف روش جدیدی را برای مطالعه میدانهای مغناطیسی کیهانی - یکی از سوالات بزرگ بیپاسخ در اخترفیزیک - در اختیار محققان قرار میدهد که میتواند به دانشمندان کمک کند تا بفهمند میدانهای مغناطیسی چگونه در بزرگترین مقیاسها جهان را شکل میدهند.

⁹🌟 راجپوروهیت میگوید: "ما در حال شروع به دیدن جهان به روشهایی هستیم که قبلاً هرگز ممکن نبود. و این به معنای بازنگری در نحوه حرکت انرژی و ماده در بزرگترین ساختارهای آن است."

¹⁰🌟 مشاهدات انجام شده با رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا که توسط رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونین اداره می‌شود، ساختارهای جالبی در گاز داغ این خوشه نشان می‌دهدیک ساختار جعبه‌شکل
دنباله‌ای شبیه به دنباله‌دار
چندین ویژگی متمایز دیگر
این مشاهدات نشان می‌دهد که خوشه به شدت دچار آشفتگی است.

¹¹🌟 برخی از این ویژگی‌های پرتو ایکس با ساختارهای رادیویی شناسایی شده همپوشانی دارند که نشان می‌دهد:

امواج ضربهای عظیم و تلاطم‌های ناشی از ادغام‌ها
الکترون‌هایی که شتاب گرفته یا دوباره شتاب می‌گیرند
در مرکز خوشه، برخی از این ویژگی‌ها ممکن است ناشی از:
ادغام دو خوشه کهکشانی کوچکتر
فوران‌های ناشی از یک سیاهچاله کلان‌جرم
یا ترکیبی از هر دو عامل باشد

منبعphys.org

https://phys.org/news/2025-06-cosmic-colossal-galaxy-cluster.html

🔭


¹🌟 دانشمندان بزرگ‌ترین ابر ذرات پرانرژی را در خوشه کهکشانی PLCK G287.0 با وسعت ۲۰ میلیون سال نوری کشف کردند.

²🌟 این خوشه، در ۵ میلیارد سال نوری از زمین، با هاله‌ای از تابش رادیویی ضعیف پوشیده شده است.

³🌟 امواج ضربه‌ای عظیم و تلاطم در گاز داغ، این ذرات را شتاب می‌دهند، نه کهکشان‌های مجاور.

⁴🌟 هاله رادیویی ۱۱.۴ میلیون سال نوری در فرکانس بالا، رکوردی بی‌سابقه ثبت کرده است.

⁵🌟 این یافته نظریه‌های قدیمی درباره حفظ انرژی ذرات را به چالش می‌کشد.

⁶🌟 مشاهدات چاندرا ساختارهای آشوب‌مانند و میدان‌های مغناطیسی گسترده را در خوشه نشان می‌دهد.

⁷🌟 این کشف به مطالعه میدان‌های مغناطیسی کیهانی و تکامل جهان کمک می‌کند.


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👾



https://www.tgoop.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha😍
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣

🌌🌌🌌🌌


ویدیوی دیدنی از شیکاگو که پرواز همزمان هلیکوپتر و هواپیما را در برابر ماه کامل «توت فرنگی» به تصویر می‌کشد.



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها🛸



https://www.tgoop.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆


@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣

☄️☄️☄️☄️☄️☄️



احتمال برخورد سیارک "قاتل شهرها" با ماه در سال ۲۰۳۲ افزایش یافت

🌌 شانس برخورد سیارک ۲۰۲۴ YR4 با ماه به اندازه ای بالا است که هیجان انگیز محسوب می‌شود. (عکس: مارک گارلیک/کتابخانه علمی گتی ایمیجز)

¹★ سیارکی که با ریسک غیرمعمول برخورد با زمین توجهات را جلب کرده بود، اکنون احتمال برخوردش افزایش یافته است.

²★ در فوریه ۲۰۲۵، حداکثر احتمال برخورد سیارک ۲۰۲۴ YR4 با زمین در بازگشتش در سال ۲۰۳۲ حدود ۳.۱ درصد پیش‌بینی شده بود.

³★ اما اکنون این احتمال به ۴.۳ درصد افزایش یافته است - البته نه برای زمین، بلکه برای ماه.

⁴★ بله، این رقم خیلی بالا نیست. اما به اندازه‌ای هست که هیجان‌انگیز باشد. چنین برخوردی نه ماه را نابود می‌کند و نه بر مدارش تأثیر می‌گذارد؛ اما از نظر علمی مشاهده فرآیند تشکیل یک دهانه بزرگ بسیار جالب خواهد بود (و البته خیلی باحال هم هست!).

🌌 محدوده مکان‌های احتمالی برخورد - با رنگ زرد نشان داده شده - برای سیارک ۲۰۲۴ YR4 در ۲۲ دسامبر ۲۰۳۲. (ناسا/آزمایشگاه پیشرانش جت)
⁵★ سیارک ۲۰۲۴ YR4 با یک هیاهو خود را معرفی کرد. محاسبات اولیه مدار آن نشان داد ممکن است در دسامبر ۲۰۳۲ با زمین برخورد کند. هرچند این ریسک خیلی بزرگ نبود، اما ۳.۱ درصد برای رویدادی که می‌تواند یک شهر را نابود کند، رقم نگران‌کننده‌ای است - این تکه سنگ بین ۵۳ تا ۶۷ متر (۱۷۴ تا ۲۲۰ فوت) قطر دارد که قابل مقایسه با اندازه سیارک معروف تونگوسکا در سال ۱۹۰۸ است.

⁶★ خوشبختانه، خیلی زود این احتمال به کمتر از کسری از درصد کاهش یافت و عملاً احتمال برخورد با زمین کاملاً منتفی شد.

⁷★ اما ماه همچنان در خط تیر باقی ماند، با احتمال برخورد ۳.۸ درصدی.

⁸★ حالا با استفاده از مشاهدات جدید تلسکوپ جیمز وب در می ۲۰۲۵، اخترشناسان به رهبری اندی ریوکین از آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز این محاسبات را دقیق‌تر کرده‌اند و احتمال برخورد را به ۴.۳ درصد افزایش داده‌اند.

⁹★ این احتمالاً آخرین کلام در این مورد نیست؛ ردیابی مسیر سیارک نیاز به مشاهدات مکرر دارد و اکنون ۲۰۲۴ YR4 برای مشاهده خیلی از ما دور است.

¹⁰★ این سیارک هر چهار سال یکبار به زمین نزدیک می‌شود، بنابراین اخترشناسان فرصت دیگری برای مشاهده دقیق آن در دسامبر ۲۰۲۸ خواهند داشت. آن زمان با دقت بیشتری خواهیم دانست که چقدر احتمال دارد این تکه سنگ فضایی به ماه برخورد کند و یک نمایش دیدنی (و کلی داده علمی) برای ما فراهم کند.

منبع:sciencealert🔭


https://www.sciencealert.com/city-killer-asteroid-even-more-likely-to-hit-the-moon-in-2032



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👾



https://www.tgoop.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🛸🛸🛸🛸🛸



تصاویر خیره‌کننده مستقیم از سیارات بیگانه با جزئیاتی بی‌نظیر از ابرها

😀طرح هنری از منظومه YSES-1 با دو سیاره گازی غول‌پیکر در حال چرخش به دور ستاره‌ای شبیه خورشید (اثر الیس بوگات)

¹★تصاویر جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) نزدیک‌ترین نماهایی هستند که تاکنون از آسمان یک جهان بیگانه خارج از منظومه شمسی به دست آمده‌اند.

²★تصاویر مستقیم از یک سیاره گازی فراخورشیدی در مدار ستاره YSES-1 وجود ابرهایی از ذرات شن ریز را در لایه‌های فوقانی جو آن آشکار کرده است. جالب‌تر اینکه مشاهدات همسایه آن نشان می‌دهد این سیاره توسط حلقه‌ای چرخان از ماده معدنی الیوین احاطه شده که روی زمین به صورت سنگ قیمتی پریدوت یافت می‌شود.

³★کیلان هوچ، اخترفیزیکدان مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی به ScienceAlert گفت: "همه جنبه‌های این دو کشف فوق‌العاده هیجان‌انگیز هستند."

⁴★"مشاهدات ما منحصربه‌فرد بود چون توانستیم با ابزار NIRSpec جیمز وب 'دو سیاره را با یک مشاهده' بررسی کنیم و دو ویژگی مهم سیاره‌ای را در هر کدام شناسایی نماییم."

🌌نمای دیگر از منظومه YSES-1 (اثر الیس بوگات)

⁵★سیارات خارج از منظومه شمسی ما اجرامی مرموز هستند. مشاهده مستقیم آنها بسیار دشوار است زیرا بسیار دور بوده و نور کم‌توان آنها در تابش خیره‌کننده ستاره میزبان محو می‌شود.

⁶★از میان حدود ۶۰۰۰ سیاره فراخورشیدی تأییدشده تا امروز، اکثر آنها تنها به طور غیرمستقیم و از طریق تأثیرشان بر نور ستاره میزبان شناسایی شده‌اند. تنها حدود ۸۰ مورد مستقیماً رصد شده‌اند.

⁷★اگرچه می‌توان اطلاعات ارزشمندی از تأثیر گرانشی سیارات بر محیط اطراف یا گذر آنها از مقابل ستاره به دست آورد، اما مشاهده مستقیم نور ساطع‌شده از سیارات اطلاعات بسیار جامع‌تری ارائه می‌دهد.

⁸★منظومه YSES-1 در فاصله ۳۰۶ سال نوری از ما قرار دارد و شامل دو سیاره شناخته‌شده است: YSES-1b در فاصله ۱۶۰ واحد نجومی و YSES-1c در فاصله ۳۲۰ واحد نجومی از ستاره مرکزی. جرم YSES-1c حدود شش برابر مشتری است، در حالی که YSES-1b با جرمی ۱۴ برابر مشتری، دقیقاً در مرز بین سیارات و کوتوله‌های قهوه‌ای قرار می‌گیرد.

⁹★مشاهدات قبلی از این منظومه نشانه‌هایی از ویژگی‌های جوی جالب را نشان می‌داد، اما ابزارهای موجود قادر به شناسایی دقیق آنها نبودند.

🌌تصویر ابزار NIRSpec جیمز وب که دو سیاره فراخورشیدی را نشان می‌دهد (هوچ و همکاران، Nature، ۲۰۲۵)

¹⁰★هوچ توضیح داد: "با ابزار NIRSpec روی JWST می‌توانیم همزمان تصاویری از سیارات در هزاران طول موج مختلف ثبت کنیم. این تصاویر را می‌توان به طیف‌هایی تبدیل کرد که نور حرارتی ساطع‌شده از خود سیارات را نشان می‌دهد."

¹¹★"وقتی نور از جو سیارات فراخورشیدی عبور می‌کند، برخی مولکول‌ها بخشی از نور را جذب کرده و باعث کاهش درخشندگی می‌شوند. اینگونه می‌توانیم ترکیبات جو را تشخیص دهیم!"

¹²★نتیجه این پژوهش؟ دقیق‌ترین مجموعه داده طیفی از یک منظومه چندسیاره‌ای که تاکنون گردآوری شده است.

¹³★محققان در جو هر دو سیاره شواهدی از وجود آب، مونوکسید کربن، دی‌اکسید کربن و متان یافتند که همگی از ترکیبات نسبتاً رایج جوی هستند. اما تفاوت‌های بین این دو سیاره نکات جالب‌تری را آشکار می‌کند.

🌌مشاهدات منظومه در طول‌موج‌های مختلف مادون قرمز (هوچ و همکاران، Nature، ۲۰۲۵)

¹⁴★هوچ گفت: "در YSES-1c ویژگی‌های مولکولی متعددی از آب، دی‌اکسید کربن، مونوکسید کربن و متان مشاهده می‌شود. در طول‌موج‌های بلندتر، شاهد جذب نور توسط ذرات سیلیکات هستیم که الگوی طیفی متفاوتی دارد."

¹⁵★"ما از داده‌های آزمایشگاهی ذرات و ساختارهای مختلف برای مدل‌سازی استفاده کردیم تا مناسب‌ترین نوع سیلیکات‌ها را شناسایی کنیم. مدل‌های ما نشان می‌دهد ممکن است ذرات ریز سیلیکات حاوی مقادیر کمی آهن در لایه‌های بالایی جو وجود داشته باشند که به صورت باران از ابرها فرو می‌ریزند. البته مدل‌های ما نشان می‌دهند ترکیبی از سیلیکات‌های خالص نیز می‌تواند با داده‌ها مطابقت داشته باشد."

¹⁶★ هیچ ویژگی طیفی از این نوع برای YSES-1b مشاهده نشد، اما چیز دیگری ظاهر شد: نشانه‌ای از دانه‌های ریز الیوین در یک دیسک پیرامون این سیاره فراخورشیدی.

¹⁷★ الیوین یک کانی است که در شرایط آتشفشانی روی زمین تشکیل می‌شود؛ نمونه‌های باکیفیت و ظریف آن، سنگ قیمتی پریدوت را می‌سازند. این کانی در شهاب‌سنگ‌ها نیز یافت می‌شود، بنابراین به نظر می‌رسد به راحتی در شرایط سنگ‌های مذاب تشکیل می‌شود.

¹⁸★ با این حال، انتظار نمی‌رفت به شکل گرد و غبار در اطراف YSES-1b دیده شود. هوخ توضیح داد: فرآیند ته‌نشینی گرد و غبار بسیار کارآمد است و حداکثر حدود ۵ میلیون سال طول می‌کشد. در حالی که سیستم YSES-1 حدود ۱۶.۷ میلیون سال عمر دارد. ممکن است گرد و غبار غنی از الیوین، بقایای برخورد بین اجرام در حال گردش نزدیک YSES-1b باشد - که یعنی این مشاهدات در یک لحظه بسیار خوش‌شانس از زمان کیهانی انجام شده است.

🎥 هر دو مجموعه نتایج خیره‌کننده هستند.

¹⁹★ هوخ گفت: "امیدوار بودیم ابرهایی در جو YSES-1c شناسایی کنیم، چون از نظر طیفی پیش‌بینی می‌شد جو ابری داشته باشد. اما وقتی این ویژگی را دیدیم، کاملاً با ویژگی‌های سیلیکاتی مشاهده‌شده در کوتوله‌های قهوه‌ای متفاوت بود."

²⁰★ "اصلاً انتظار نداشتیم شواهدی از یک دیسک پیرامون سیاره داخلی YSES-1b ببینیم. این قطعاً یک شگفتی بود."

²¹★ همه بهترین مشاهدات اخترفیزیکی حداقل به اندازه‌ای که پاسخ می‌دهند، سوالات جدید ایجاد می‌کنند. YSES-1 هم از این قاعده مستثنی نیست. دیسک اطراف YSES-1b یک سوال بزرگ است. همچنین اطلاعات کافی درباره جو سیارات فراخورشیدی یا زمان تشکیل آنها نداریم. مطالعات جاری برای بررسی مستقیم جو سایر سیارات فراخورشیدی به پر کردن برخی از این شکاف‌های دانش کمک خواهد کرد.

²²★ هوخ افزود: "من همچنین از این نتیجه هیجان‌زده هستم چون این تحقیق توسط دانشمندان تازه‌کار رهبری شد. وقتی پیشنهاد استفاده از تلسکوپ جیمز وب برای تصویربرداری از این سیستم سیاره‌ای را دادم، دانشجوی تحصیلات تکمیلی بودم و جیمز وب حتی پرتاب نشده بود و برای رصد سیارات فراخورشیدی طراحی نشده بود."

²³★ "پنج نویسنده اول این مقاله از دانشجوی سال اول تحصیلات تکمیلی تا پژوهشگر فوق‌دکتری هستند. معتقدم این موضوع اهمیت حمایت از دانشمندان جوان را برجسته می‌کند و برای من این هیجان‌انگیزترین نتیجه است."

منبع:sciencealert

https://www.sciencealert.com/stunning-direct-images-of-alien-worlds-are-detailed-enough-to-reveal-clouds


📋 این تحقیق در نشریه Nature منتشر شده است.🔭


https://www.nature.com/articles/s41586-025-09174-w


کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها👋



https://www.tgoop.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

🔘🔘🔘🔘🔘




چرا ماه با دانه‌های شیشه‌ای براق می‌درخشد؟

🌌نمودار شماتیک از فوران آتشفشانی فواره‌ای گدازه در ماه. مسیر حرکت دو دانه شیشه‌ای از میان ابر گازهای آتشفشانی با خطوط پیکانی نشان داده شده است (یکی با پرتاب بالا، دیگری با پرتاب کم). سه مرحله تکامل دانه‌ها به تصویر کشیده شده: ۱) خروج گاز، ۲) ورود گاز، ۳) چگالش/تصعید. اعتبار: Icarus (2025). DOI: 10.1016/j.icarus.2025.116607

¹★فضانوردان آپولو نمی‌دانستند در کاوش سطح ماه با چه چیزی روبرو خواهند شد، اما قطعاً انتظار نداشتند توده‌هایی از دانه‌های شیشه‌ای نارنجی رنگ و درخشان را در میان توده‌های یکنواخت سنگ و غبار ببینند.

²★این دانه‌ها که هرکدام کمتر از ۱ میلی‌متر قطر دارند، حدود ۳.۳ تا ۳.۶ میلیارد سال پیش در جریان فوران‌های آتشفشانی در سطح ماه جوان تشکیل شده‌اند. رایان اوگلیر، استاد فیزیک در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس که میزبان مجموعه بزرگی از نمونه‌های ماه است، می‌گوید: "آنها از شگفت‌انگیزترین نمونه‌های فرازمینی هستند که در اختیار داریم. این دانه‌ها کپسول‌های کوچک و دست‌نخورده‌ای از اعماق ماه هستند."

³★اوگلیر و تیمی از محققان با استفاده از تکنیک‌های میکروسکوپی پیشرفته‌ای که در زمان بازگشت اولین نمونه‌های ماه توسط فضانوردان آپولو در دسترس نبود، توانسته‌اند رسوبات معدنی میکروسکوپی روی سطح این دانه‌های شیشه‌ای را با دقت بررسی کنند. این مطالعه بی‌سابقه در مجله Icarus منتشر شده است.

🌌تصاویر SEM از ویژگی‌های سطح دانه‌های شیشه‌ای سیاه ۷۴۰۰۱. اعتبار: Icarus (2025). DOI: 10.1016/j.icarus.2025.116607

⁴★این مطالعه از دستگاه NanoSIMS 50 در دانشگاه واشنگتن استفاده کرده است که با پرتو یونی پرانرژی نمونه‌های کوچک را برای تحلیل تجزیه می‌کند. محققان دهه‌ها از این دستگاه برای مطالعه ذرات غبار بین‌سیاره‌ای و دانه‌های پیش‌خورشیدی در شهاب‌سنگ‌ها استفاده کرده‌اند.

⁵★مطالعه حاضر ترکیبی از تکنیک‌های مختلف شامل توموگرافی پروب اتمی، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری و طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو ایکس بوده است. اوگلیر می‌گوید: "۵۰ سال است این نمونه‌ها را داریم، اما اکنون فناوری لازم برای درک کامل آنها را در اختیار داریم."

⁶★همانطور که اوگلیر توضیح می‌دهد، هر دانه شیشه‌ای داستان خاص خود را از گذشته ماه روایت می‌کند. این دانه‌ها - برخی نارنجی درخشان، برخی سیاه براق - زمانی تشکیل شدند که آتشفشان‌های ماه مواد را از اعماق به سطح پرتاب کردند و هر قطره گدازه در خلاء سرد اطراف ماه فوراً جامد شد.

⁷★او می‌گوید: "وجود این دانه‌ها به ما می‌گوید که ماه فوران‌های انفجاری داشته است، چیزی شبیه فواره‌های آتشی که امروز در هاوایی می‌بینید." به دلیل منشأ تشکیل، این دانه‌ها از نظر رنگ، شکل و ترکیب شیمیایی با هر چیزی که روی زمین یافت می‌شود متفاوت هستند.

⁸★مواد معدنی ریز روی سطح دانه‌ها می‌توانند با اکسیژن و سایر اجزای جو زمین واکنش نشان دهند. محققان برای جلوگیری از این امکان، دانه‌ها را از اعماق نمونه‌ها استخراج کردند و در تمام مراحل تحلیل از تماس با هوا محافظت کردند. اوگلیر می‌گوید: "حتی با تکنیک‌های پیشرفته‌ای که استفاده کردیم، این اندازه‌گیری‌ها بسیار دشوار بودند."

⁹★ترکیبات معدنی (از جمله سولفیدهای روی) و ایزوتوپی سطح دانه‌ها به عنوان کاوشگر شرایط فشار، دما و شیمیایی فوران‌های ماه در ۳.۵ میلیارد سال پیش عمل می‌کنند. تحلیل دانه‌های نارنجی و سیاه ماه نشان داده که سبک فوران‌های آتشفشانی در طول زمان تغییر کرده است. اوگلیر می‌گوید: "مثل خواندن یادداشت‌های یک آتشفشان‌شناس باستانی ماه است."

منبعphys.org🔭

https://phys.org/news/2025-06-moon-shimmers-shiny-glass-beads.html



₁★ فضانوردان آپولو دانه‌های شیشه‌ای درخشان نارنجی و سیاه را روی سطح ماه کشف کردند.

₂★ این دانه‌ها ۳.۳ تا ۳.۶ میلیارد سال پیش از فوران‌های آتشفشانی ماه تشکیل شدند.

₃★ محققان با میکروسکوپ‌های پیشرفته رسوبات معدنی روی دانه‌ها را بررسی کردند.

₄★ هر دانه داستان فوران‌های انفجاری ماه را مانند فواره‌های آتشی روایت می‌کند.

₅★ ترکیبات معدنی دانه‌ها شرایط دما و فشار فوران‌های باستانی را نشان می‌دهد.

₆★ این یافته‌ها درک ما از تاریخ آتشفشانی ماه را عمیق‌تر می‌کند.🔭



کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها☀️



https://www.tgoop.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔


@farzaminiha😍
#Author_sm🔢🔢🔢🔢

.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️



چگونه نورتابی بازگشتی به مولکول‌های آلی کمک می‌کند تا در شرایط سخت بین‌ستاره‌ای زنده بمانند

🌌هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای (PAHها) در ابرهای بین‌ستاره‌ای شناسایی شده‌اند. اعتبار: JWST/NASA

¹★تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) با وضوح بی‌سابقه‌ای اعماق فضای بین‌ستاره‌ای را آشکار کرده و پنجره‌ای با وضوح بالا به کیهان برای بشریت گشوده است. با استفاده از این قابلیت جدید، تیمی بین‌المللی از محققان بررسی کردند که چگونه هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای (PAHها) - مولکول‌های آلی و بازیگران کلیدی در شیمی کیهانی - در شرایط سخت فضا زنده می‌مانند و مکانیسم پشت این مقاومت را کشف کردند.

²★PAHها در ابرهای مولکولی سرد مشاهده شده‌اند، جایی که آنها تحت بمباران مداوم پرتوهای فرابنفش پرانرژی و پرتوهای کیهانی قرار دارند. این ذرات پرانرژی نه تنها باید باعث یونیزه شدن و قطعه‌قطعه شدن، بلکه نابودی مولکول‌ها شوند، با این حال آنها دست‌نخورده باقی می‌مانند.

³★یک مطالعه جدید منتشر شده در Physical Review Letters گزارش می‌دهد که PAHهای پوسته‌بسته، مانند کاتیون ایندنیل، از یک استراتژی شگفت‌انگیز برای بقا استفاده می‌کنند: به جای تجزیه، آنها انرژی اضافی را از طریق نورتابی بازگشتی و تابش فروسرخ به طور مؤثر پراکنده می‌کنند. این مکانیسم هوشمندانه به آنها امکان می‌دهد در برابر شرایط شدید فضا بسیار مؤثرتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد مقاومت کنند.

⁴★PAHها در فضای بین‌ستاره‌ای پراکنده شده‌اند و به عنوان یکی از بزرگترین مخازن کربن کهکشان عمل می‌کنند، که تا ۱۰٪–۲۵٪ از این عنصر ضروری برای ساخت حیات را در خود جای داده‌اند. این مولکول‌ها دارای امضای فروسرخ منحصر به فردی هستند که با استفاده از اخترشناسی تابش رادیویی و فروسرخ شناسایی شده‌اند.

⁵★داده‌های فروسرخ بسیار حساس JWST - همراه با یافته‌های قبلی از تلسکوپ فضایی اسپیتزر - تأیید کرده است که PAHها در سراسر فضا گسترده هستند. PAHهای پوسته‌بسته در ابرهای بین‌ستاره‌ای تاریک شناسایی شده‌اند، در حالی که انتظار می‌رود همتایان یونیزه شده آنها در مناطق درخشان‌تر و ستاره‌ساز حضور داشته باشند.

🌌سرمایش تابشی [In−H]+ انرژی‌دار. اعتبار: Physical Review Letters (2025). DOI: 10.1103/PhysRevLett.134.228002

⁶★آزمایش‌های آزمایشگاهی قبلی که این مولکول‌های آلی را بررسی کرده‌اند، نشان داده‌اند که کاتیون‌های رادیکال PAHهای پوسته‌باز، انرژی اضافی خود را از طریق نورتابی بازگشتی خنک می‌کنند - نوعی نورتابی که زمانی رخ می‌دهد که یک مولکول که به حالت الکترونیکی پایین‌تر آرام شده است، گرما را جذب می‌کند تا دوباره برانگیخته شود، سپس با بازگشت به حالت پایه خود یک فوتون ساطع می‌کند. با این حال، این مطالعات تنها این پدیده را در گونه‌های رادیکال و نه PAHهای خنثی پوسته‌بسته که JWST مشاهده کرده بود، تجزیه و تحلیل کردند.

⁷★برای این مطالعه، محققان بر کاتیون ایندنیل (C₉H₇⁺)، یک PAH پوسته‌بسته مرتبط با ابرهای بین‌ستاره‌ای تمرکز کردند. شرایط سرد بین‌ستاره‌ای با استفاده از DESIREE، یک حلقه ذخیره‌سازی یونی الکترواستاتیک در استکهلم شبیه‌سازی شد، که می‌تواند یون‌ها را برای ساعت‌ها در دمای کرایوژنیک (~۱۳ K) و فشارهای فوق‌العاده کم ذخیره کند. یون‌های C₉H₇⁺ در حلقه به صورت داخلی انرژی‌دار شدند تا شرایط پس از برخوردهای پرانرژی را تقلید کنند.

⁸★سپس تیم مشاهده کرد که یون‌ها چگونه رفتار می‌کنند - آیا آنها انرژی را از طریق قطعه‌قطعه شدن یا سرمایش تابشی از دست می‌دهند؟ داده‌های جمع‌آوری شده سپس با استفاده از مدل معادله اصلی (مدل‌سازی نظری) و دینامیک مولکولی Ab initio (تکنیک شیمی محاسباتی) تجزیه و تحلیل شد.

⁹★نتیجه نشان داد که کاتیون ایندنیل به طور مؤثر از طریق ترکیبی از تابش فروسرخ و به ویژه نورتابی بازگشتی (RF) خنک می‌شود، حتی زمانی که با انرژی‌های ارتعاشی تا ۵٫۸۵ الکترون‌ولت شروع می‌شد، که بسیار بالاتر از آستانه تفکیک آن است. مشخص شد که نورتابی بازگشتی در انرژی‌های داخلی بالا مکانیسم غالب خنک‌کننده است، بسیار مؤثرتر از تابش فروسرخ به تنهایی. علاوه بر این، داده‌های تجربی به خوبی با مدل معادله اصلی مطابقت داشتند زمانی که مدل‌ها شامل نورتابی بازگشتی بودند تا اینکه آن را حذف کنند، که اهمیت آن را در فرآیند تثبیت تابشی مجدداً تأیید می‌کند.

¹⁰★محققان خاطرنشان می‌کنند که یافته‌های آنها به توضیح این که چرا PAHهای پوسته‌بسته در فضا بیشتر از حد انتظار فراوان هستند کمک می‌کند - بینشی که برای بهبود مدل‌های شیمی بین‌ستاره‌ای ضروری است.

¹¹★ این مقاله با نویسندگی سانجوکتا موندال، ویرایش لیسا لاک، و بررسی صحت‌سنجی شده توسط رابرت اگان تهیه شده است—حاصل کار دقیق و انسانی تیم ماست.

منبعphys.org

https://phys.org/news/2025-06-recurrent-fluorescence-molecules-survive-extreme.html


چگونه نورتابی بازگشتی به مولکول‌های آلی کمک می‌کند تا در شرایط سخت بین‌ستاره‌ای زنده بمانند

₁★ تلسکوپ جیمز وب مولکول‌های آلی هیدروکربن آروماتیک چندحلقه‌ای را در فضای بین‌ستاره‌ای بررسی کرد.

₂★ این مولکول‌ها در برابر پرتوهای فرابنفش و کیهانی با نورتابی بازگشتی مقاومت می‌کنند.

₃★ نورتابی بازگشتی انرژی اضافی را پراکنده کرده و از تجزیه مولکول‌ها جلوگیری می‌کند.

₄★ آزمایش‌ها روی کاتیون ایندنیل نشان داد این مکانیسم در سرمایش مولکول‌ها بسیار مؤثر است.

₅★ این مولکول‌ها تا ۲۵ درصد کربن کهکشان را ذخیره کرده و در شیمی کیهانی نقش دارند.

₆★ این کشف درک ما از پایداری مولکول‌های آلی در فضا را بهبود می‌بخشد.🔭

کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها⛈



https://www.tgoop.com/joinchat-SOSSquf1wQIBqWJ4

کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆


@farzaminiha👽
#Author_sm🔢🔢🔢🔢