◀️از بهشتی تا نصرالله، مبارزان راه آزادی
🔰تشابهات دو سید که رفتنشان دریغ و درد داشت
بخش دوم
اینهاست که بودن بهشتی و نصرالله را جذاب میکند و رفتنشان را چنان اندوه‌بار و تلخ که گویی نفس کشیدن پس از آنها دشوار است و زجرآور. بهشتی اما گفته بود «ما روزی به دست می‌آییم که شهید بشویم» و نصرالله در سخنرانی پس از شهادت سردار قاسم سلیمانی از شهادتش خبر داده بود. پس از رفتن بهشتی، معمار انقلاب گفتند «بهشتی یک ملت بود برای ملت ما»، پس از رفتن نصرالله نیز رهبر انقلاب گفتند «سید مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود و این راه همچنان ادامه خواهد یافت».
اگر امام خمینی(ره) نوشتند «مگر ما پیروان پاکان سرباخته در راه هدف نیستیم که از شهادت عزیزان خود به دل تردیدی راه دهیم؟»، آیت‌الله خامنه‌ای هم نوشتند «بدن پاک او در سرزمین جهاد فی‌سبیل‌الله به خاک سپرده می‌شود ولی روح و راه او هر روز سرافرازتر از پیش جلوه خواهد کرد».
رفتن معمارها سخت است. آنچنان که گویی روح و رنگ ساختمان می‌رود اما معمارها از پی معمارهای دیگری می‌آیند. تاریخ توقف ندارد. پس از رفتن شهید بهشتی و پس از رفتن شهید نصرالله، حیف‌آمد نبودشان به دل و جان چنگ زد اما نه آن ۵۲ ساله و نه این ۶۴ ساله، نخستین مبارزان راه آزادی و انسانیت نبودند و نیستند. پیش از اینها، فقها و علما و مبارزان و سلحشوران بسیاری، جوان و پیر، با همه آن ویژگی‌ها و مختصاتی که این دو داشتند، آمده بودند؛ با صدق نفسانی و کار اجرایی و کاریزمای سیاسی و نفوذ اجتماعی.
این ماییم که در حجاب معاصرت گمان می‌کنیم این منطق و مکتب و مسیر وابسته به اشخاص و چهره‌هاست. همچنان که حسین ابن علی علیه‌السلام به مسلخ رفت و علی ابن الحسین علیه‌السلام، ۳۴ سال بر منوال و مناط جدش، پله پله، گام به گام، فرد به فرد، تشکیلات ساخت و حزب خدا را تداوم و توسعه داد. نصرالله درست گفته بود: «ما به شهیدمان نمی‌گوییم خداحافظ، می‌گوییم به امید دیدار. به امید دیداری همراه با پیروزی خون بر شمشیر، به امید دیداری در شهادت، به امید دیداری در کنار محبوب‌مان».
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001gaC
🆔@asar1398
🔰تشابهات دو سید که رفتنشان دریغ و درد داشت
بخش دوم
اینهاست که بودن بهشتی و نصرالله را جذاب میکند و رفتنشان را چنان اندوه‌بار و تلخ که گویی نفس کشیدن پس از آنها دشوار است و زجرآور. بهشتی اما گفته بود «ما روزی به دست می‌آییم که شهید بشویم» و نصرالله در سخنرانی پس از شهادت سردار قاسم سلیمانی از شهادتش خبر داده بود. پس از رفتن بهشتی، معمار انقلاب گفتند «بهشتی یک ملت بود برای ملت ما»، پس از رفتن نصرالله نیز رهبر انقلاب گفتند «سید مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود و این راه همچنان ادامه خواهد یافت».
اگر امام خمینی(ره) نوشتند «مگر ما پیروان پاکان سرباخته در راه هدف نیستیم که از شهادت عزیزان خود به دل تردیدی راه دهیم؟»، آیت‌الله خامنه‌ای هم نوشتند «بدن پاک او در سرزمین جهاد فی‌سبیل‌الله به خاک سپرده می‌شود ولی روح و راه او هر روز سرافرازتر از پیش جلوه خواهد کرد».
رفتن معمارها سخت است. آنچنان که گویی روح و رنگ ساختمان می‌رود اما معمارها از پی معمارهای دیگری می‌آیند. تاریخ توقف ندارد. پس از رفتن شهید بهشتی و پس از رفتن شهید نصرالله، حیف‌آمد نبودشان به دل و جان چنگ زد اما نه آن ۵۲ ساله و نه این ۶۴ ساله، نخستین مبارزان راه آزادی و انسانیت نبودند و نیستند. پیش از اینها، فقها و علما و مبارزان و سلحشوران بسیاری، جوان و پیر، با همه آن ویژگی‌ها و مختصاتی که این دو داشتند، آمده بودند؛ با صدق نفسانی و کار اجرایی و کاریزمای سیاسی و نفوذ اجتماعی.
این ماییم که در حجاب معاصرت گمان می‌کنیم این منطق و مکتب و مسیر وابسته به اشخاص و چهره‌هاست. همچنان که حسین ابن علی علیه‌السلام به مسلخ رفت و علی ابن الحسین علیه‌السلام، ۳۴ سال بر منوال و مناط جدش، پله پله، گام به گام، فرد به فرد، تشکیلات ساخت و حزب خدا را تداوم و توسعه داد. نصرالله درست گفته بود: «ما به شهیدمان نمی‌گوییم خداحافظ، می‌گوییم به امید دیدار. به امید دیداری همراه با پیروزی خون بر شمشیر، به امید دیداری در شهادت، به امید دیداری در کنار محبوب‌مان».
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001gaC
🆔@asar1398
Forwarded from خانه دیپلماسی
اندیشکده خانه دیپلماسی با همکاری مجمع شهرداران آسیایی برگزار میکند:
کارگاه یک روزه «مهندسی افکار عمومی در روابط بین‌الملل»
🔺 با تدریس دکتر محمد رستم‌پور، پژوهشگر سیاسی و مدرس دانشگاه
🟠 زمان ۹ اسفند / ساعت ۹تا۱۳
🟠 هزینه دوره: ۱ میلیون تومان
🔵 به شرکت کنندگان گواهی شرکت در دوره اعطا خواهد شد.
🔺 برای اطلاعات بیشتر و ثبت نام با شماره ۰۹۹۳۸۴۰۶۵۴۴ (آقای طاهری) تماس بگیرید.
#کارگاه_آموزشی #رسانه #روابط_بین_الملل
@DiploHouse
کارگاه یک روزه «مهندسی افکار عمومی در روابط بین‌الملل»
🔺 با تدریس دکتر محمد رستم‌پور، پژوهشگر سیاسی و مدرس دانشگاه
🟠 زمان ۹ اسفند / ساعت ۹تا۱۳
🟠 هزینه دوره: ۱ میلیون تومان
🔵 به شرکت کنندگان گواهی شرکت در دوره اعطا خواهد شد.
🔺 برای اطلاعات بیشتر و ثبت نام با شماره ۰۹۹۳۸۴۰۶۵۴۴ (آقای طاهری) تماس بگیرید.
#کارگاه_آموزشی #رسانه #روابط_بین_الملل
@DiploHouse
Forwarded from سلمان معمار / گنجه🇵🇸
جولیا پتروس لبنان ندارد
یادم نمی‌رود ١٢ ساعت از بمباران سنگین ناحیه ای در لبنان گذشته بود، خبر پیچیده بود که احتمالا سید حسن نصرالله هدف بوده است و طبق معمول بعضی ادعا میکردند هیچ اتفاقی نیفتاده است. معلوم نبود کدام خبر باورنکردنی ترست. نیم ساعت مانده به اخبار ١۴ ناگهان برنامه های تلویزیون قطع شد، مجری کاملا رسمی اعلام کرد پیام مهمی از رهبری صادر شده است: فتوای جهاد! امری بی‌سابقه، اما کلماتی آشنا. چند روز قبل تر در یک سخنرانی همین فتوا صادر شده بود اما انگار نه انگار و بعدش هم ترور رخ داد.
امروز آتش جنگ سرد شده و گالانت، قصاب اسراییلی، آن روزها را روایت کرده که نتانیاهو من را کنار کشید و گفت: «این ساختمان های تلاویو را میبینی؟! اگر اینکار را بکنیم حزب الله همه اینها را میترکاند.» یعنی دقیقا برعکس چیزی که در تهران میگفتند! و البته برعکس آنچه حزب‌الله کرد.
یادم نمی رود تمام روزهای قبلش بخش قابل توجهی از مردم ایران خواستار اجرای وعده صادق بودند، رییسی کاملا اتفاقیِ اتفاقی جایش را به پزشکیان داده بود، حالا در دولتی که هنیه در قلب تهران و روز تحلیف ترور شده بود از «تله جنگ» میگفتند و در مجازی هم ما را خوارج می‌خواندند که جلوی نظر رهبر ایستاده اید! خفه شوید و رای اعتماد به کل کابینه بدهید. خفه شوید و مدیریت تنش را تماشا کنید. خفه شوید و جلوگیری از افتادن در جنگ را ببینید. و تهش رسید به شهادت سید حسن نصرالله. دستاورد کمی است؟ مبارک ها.
٧ اکتبر کابوس اسراییل بود اما از ٨ اکتبر یک کابوس بزرگتر هم پیدا شد. همان تصویری که نتانیاهو به گالانت نشان می‌دهد، اگر اسراییل جنگ غزه را آغاز کند پاسخ محور مقاومت چه خواهد بود؟ نصرالله اصلا اجازه نداد «اگر» محقق شود. صبح هشتم رمز عملیات را گفت. اسراییل محدوده کوچکی است. به جنایات غزه و کرانه نگاه نکنید. لات کوچه خلوت با زندانیان محصور مقهور می‌جنگد. تازه به پشتوانه آمریکا. حتی بمب ها هم وارداتی است. در اسراییل تصور اینکه همزمان با مجموعه ای از ایران تا سوریه و لبنان و یمن درگیر شود یک فیلم آخرالزمانی است.
اینجا بود که آمریکا در نقش پلیس خوب با وعده آتش بس و ... عملا تهران را مهار میکرد. در این فرصت ناب اسراییل لقمه های بزرگتر از دهانش را خرد میکرد، اول غزه را برداشت و بعد لبنان و سوریه. لقمه لقمه. هرچند آنهم در گلویش گیر کرد اما جوید.
هنوز و برای همیشه جمله نصرالله در تاریخ میماند: به دلیل ملاحظاتی که در طول زمان مشخص می‌شود، تصمیم گرفتیم عملیات خود را به صورت جداگانه انجام دهیم!
فاجعه مدیریت وعده صادق٢ و سفر نیویورک چنان تراژدی شد که آ.خامنه ای شخصا و علنا و صریحا فتوای جهاد داد. پزشکیان هم بعدش با بغضی شبیه بغض هنیه گفت فریب خوردیم و اینها. گرچه بعد از عملیات با تمام قوا ظریف، مغز سفر نیویورک، را حتی برخلاف قانون نگه داشت.
با این وضعیت نباید گالانت و نتانیاهو و بایدن از تهرانِ پسا ورزقان تعجب کنند. تعجب آور اما این بود: حزب الله چرا ساختمانهای تلاویو را با خاک یکسان نکرد؟!
تهران در غبار تردید و تزلزل، لبنان کجاست؟ تقریبا هیچ تحلیلگری نیست که بگوید حزب الله توانایی اجرای کابوس نتانیاهو را داشت. پس چرا نکرد؟
حزبی که یک ارتش کامل را در مرز چنان زمینگیر کرد که مجبور به آتش بس شد. تصاویر با شکوه تشییع پیکر سید حسن را ببینید. اخبار بی نظیر مقاومت مردمان ضاحیه را ببینید. امکانات، پشتوانه، بدنه، تخصص، مشروعیت، استقلال همه چیز مهیا بود. چرا حزب‌الله در حد توانش نجنگید؟!
پاسخ یک کلمه است: لبنان.
لبنان بیشتر از این پای حزب‌الله نایستاد. تلخ است، مثل واقعیت. واقعیتی که به شما نمی‌گویند: چیزی به نام ملت لبنان وجود ندارد.
سالها در ایران یک تصویر گوگولی از عروس خاورمیانه ساخته اند که محجبه و لخت کنار همند، کاباره و مسجد عاشق سید حسن اند، جولیا پطروس برای حزب الله میخواند و اکلیل های فراوان. حتی وسط همین جنگ هم بلاگر‌ها راهی بیروت شدند و از شب نشینی شان تصاویر صورتی گذاشتند. آرزوی شان تبدیل ایران به چنین چیزیست.
خب حالا این لبنان نایس در جنگ کجا بود؟ میدانید زمزمه میشد «چرا حزب الله ما را درگیر جنگ کرده است»؟! کنار شیطان بودند و سلاخی غزه را دیدند و اهمیت نصرالله را نفهمیدند.
امروز لبنان را ببینید، به محض اینکه دیدند حزب الله ضعیف شد دارند معامله اش میکنند. رییس جمهور دوزاریش در روز تشییع نصرالله رسما می‌گوید لبنان برای «جنگ دیگران» زیاد هزینه داده! جعجع هوس سر بریدن کرده است، تا فرصتی فراهم شده چهل طایفه پشت در خانه تیغ تیز میکنند. (البته غافل از اینکه در بستر علی است)
لبنان کشور نیست. یک واحد سیاسی است که ارتشش، اشغالگر خاک را تماشا میکند! صندلی ها بر اساس قبیله تقسیم می‌شود. یک انفجار بندر مملکت را ساقط میکند. یکسال رییس جمهور ندارند. ولی آه، جولیا پطروس چه صدایی دارد.
👇
یادم نمی‌رود ١٢ ساعت از بمباران سنگین ناحیه ای در لبنان گذشته بود، خبر پیچیده بود که احتمالا سید حسن نصرالله هدف بوده است و طبق معمول بعضی ادعا میکردند هیچ اتفاقی نیفتاده است. معلوم نبود کدام خبر باورنکردنی ترست. نیم ساعت مانده به اخبار ١۴ ناگهان برنامه های تلویزیون قطع شد، مجری کاملا رسمی اعلام کرد پیام مهمی از رهبری صادر شده است: فتوای جهاد! امری بی‌سابقه، اما کلماتی آشنا. چند روز قبل تر در یک سخنرانی همین فتوا صادر شده بود اما انگار نه انگار و بعدش هم ترور رخ داد.
امروز آتش جنگ سرد شده و گالانت، قصاب اسراییلی، آن روزها را روایت کرده که نتانیاهو من را کنار کشید و گفت: «این ساختمان های تلاویو را میبینی؟! اگر اینکار را بکنیم حزب الله همه اینها را میترکاند.» یعنی دقیقا برعکس چیزی که در تهران میگفتند! و البته برعکس آنچه حزب‌الله کرد.
یادم نمی رود تمام روزهای قبلش بخش قابل توجهی از مردم ایران خواستار اجرای وعده صادق بودند، رییسی کاملا اتفاقیِ اتفاقی جایش را به پزشکیان داده بود، حالا در دولتی که هنیه در قلب تهران و روز تحلیف ترور شده بود از «تله جنگ» میگفتند و در مجازی هم ما را خوارج می‌خواندند که جلوی نظر رهبر ایستاده اید! خفه شوید و رای اعتماد به کل کابینه بدهید. خفه شوید و مدیریت تنش را تماشا کنید. خفه شوید و جلوگیری از افتادن در جنگ را ببینید. و تهش رسید به شهادت سید حسن نصرالله. دستاورد کمی است؟ مبارک ها.
٧ اکتبر کابوس اسراییل بود اما از ٨ اکتبر یک کابوس بزرگتر هم پیدا شد. همان تصویری که نتانیاهو به گالانت نشان می‌دهد، اگر اسراییل جنگ غزه را آغاز کند پاسخ محور مقاومت چه خواهد بود؟ نصرالله اصلا اجازه نداد «اگر» محقق شود. صبح هشتم رمز عملیات را گفت. اسراییل محدوده کوچکی است. به جنایات غزه و کرانه نگاه نکنید. لات کوچه خلوت با زندانیان محصور مقهور می‌جنگد. تازه به پشتوانه آمریکا. حتی بمب ها هم وارداتی است. در اسراییل تصور اینکه همزمان با مجموعه ای از ایران تا سوریه و لبنان و یمن درگیر شود یک فیلم آخرالزمانی است.
اینجا بود که آمریکا در نقش پلیس خوب با وعده آتش بس و ... عملا تهران را مهار میکرد. در این فرصت ناب اسراییل لقمه های بزرگتر از دهانش را خرد میکرد، اول غزه را برداشت و بعد لبنان و سوریه. لقمه لقمه. هرچند آنهم در گلویش گیر کرد اما جوید.
هنوز و برای همیشه جمله نصرالله در تاریخ میماند: به دلیل ملاحظاتی که در طول زمان مشخص می‌شود، تصمیم گرفتیم عملیات خود را به صورت جداگانه انجام دهیم!
فاجعه مدیریت وعده صادق٢ و سفر نیویورک چنان تراژدی شد که آ.خامنه ای شخصا و علنا و صریحا فتوای جهاد داد. پزشکیان هم بعدش با بغضی شبیه بغض هنیه گفت فریب خوردیم و اینها. گرچه بعد از عملیات با تمام قوا ظریف، مغز سفر نیویورک، را حتی برخلاف قانون نگه داشت.
با این وضعیت نباید گالانت و نتانیاهو و بایدن از تهرانِ پسا ورزقان تعجب کنند. تعجب آور اما این بود: حزب الله چرا ساختمانهای تلاویو را با خاک یکسان نکرد؟!
تهران در غبار تردید و تزلزل، لبنان کجاست؟ تقریبا هیچ تحلیلگری نیست که بگوید حزب الله توانایی اجرای کابوس نتانیاهو را داشت. پس چرا نکرد؟
حزبی که یک ارتش کامل را در مرز چنان زمینگیر کرد که مجبور به آتش بس شد. تصاویر با شکوه تشییع پیکر سید حسن را ببینید. اخبار بی نظیر مقاومت مردمان ضاحیه را ببینید. امکانات، پشتوانه، بدنه، تخصص، مشروعیت، استقلال همه چیز مهیا بود. چرا حزب‌الله در حد توانش نجنگید؟!
پاسخ یک کلمه است: لبنان.
لبنان بیشتر از این پای حزب‌الله نایستاد. تلخ است، مثل واقعیت. واقعیتی که به شما نمی‌گویند: چیزی به نام ملت لبنان وجود ندارد.
سالها در ایران یک تصویر گوگولی از عروس خاورمیانه ساخته اند که محجبه و لخت کنار همند، کاباره و مسجد عاشق سید حسن اند، جولیا پطروس برای حزب الله میخواند و اکلیل های فراوان. حتی وسط همین جنگ هم بلاگر‌ها راهی بیروت شدند و از شب نشینی شان تصاویر صورتی گذاشتند. آرزوی شان تبدیل ایران به چنین چیزیست.
خب حالا این لبنان نایس در جنگ کجا بود؟ میدانید زمزمه میشد «چرا حزب الله ما را درگیر جنگ کرده است»؟! کنار شیطان بودند و سلاخی غزه را دیدند و اهمیت نصرالله را نفهمیدند.
امروز لبنان را ببینید، به محض اینکه دیدند حزب الله ضعیف شد دارند معامله اش میکنند. رییس جمهور دوزاریش در روز تشییع نصرالله رسما می‌گوید لبنان برای «جنگ دیگران» زیاد هزینه داده! جعجع هوس سر بریدن کرده است، تا فرصتی فراهم شده چهل طایفه پشت در خانه تیغ تیز میکنند. (البته غافل از اینکه در بستر علی است)
لبنان کشور نیست. یک واحد سیاسی است که ارتشش، اشغالگر خاک را تماشا میکند! صندلی ها بر اساس قبیله تقسیم می‌شود. یک انفجار بندر مملکت را ساقط میکند. یکسال رییس جمهور ندارند. ولی آه، جولیا پطروس چه صدایی دارد.
👇
Forwarded from سلمان معمار / گنجه🇵🇸
👆
آخی، بیکینی و برقع کنار هم. عرق فروشی و گردشگر فرانسوی، به به اسلام اصلاحاتی با اینها مست میشد. ولی در بزنگاه همین زمینگیرش کرد. لبنان سید حسن نصرالله را از دست داد چون بیش از این پایش نایستاد. به همین وضوح، به همین تلخی. حالا منتظر باشند. اگر یک نفر میتوانست قبیله گاهی به نام لبنان را کشور کند نصرالله بود. کسی که توانست با نیروی بومی لبنان را از دهن اژدها بیرون بکشد. کسی که توانست تمامیت ارضی لبنان را بازآفرینی کند، کسی که توانست حق گاز لبنان را به اسراییل تحمیل کند، رفت و حالا اسراییل می‌گوید این هواپیما در بیروت بنشیند یا نه!
الگوی «به توچه» «به من چه» ی لبنان که سالها تبلیغش میکردند چیزی جز نابودی هویت ملی نبود. بله بسیاری در بیروت سید را دوست داشتند، حتی او را قهرمان می‌دانستند، حتما اشک هم ریخته اند اما خب دیگر نه در این حد که پایش بایستند. جنگ جدی بشود موسی به دین خود، عیسی به دین خود. در کار هم دخالت نکنیم. جولیا پطروس ببین چه صدایی دارد.
هنوز خیلی ها نمی‌دانند اسراییل ضاحیه را می‌زد نه کل بیروت را، ضاحیه یک محله است. یعنی در یک شهر بار اصلی جنگ را یک محله به دوش می‌کشید. و البته امنیت بقیه را تضمین میکرد. بلاگر ایرانی هم شبها در کافه آن طرف شهر برای ما از تکثر و تنوع لبنانی می‌گفت!
چرا حزب‌الله بیشتر نجنگید؟ چون نمی‌خواست جنگ را به کسانی تحمیل کند که نمی‌خواستند. سید خودش را خرج کرد، شیعیان و عاشقان فرزندانش را خرج کرد. راه هم باز گذاشت اما دیگران بیش از این نیامدند. سید عاشورایی رفت.
هنوز که نرسیده اما بعد از حزب الله لبنانی وجود نخواهد داشت، همانطور که بعد از جمهوری اسلامی ایرانی نخواهد بود. لبنان آزمایشگاه ایران است.
خلاصه بلوای ۴٠١ لبنان سازی از ایران بود. مسأله صرفا حجاب نیست، فردی کردن آدمهاست. شعار «بدن خودمه» پشت استقلال و آزادی می‌رود تا دیگری سازی بکند. محدوده آدم ها که کوچک شد قابل تقسیم اند. لقمه، لقمه. «به توچه؟» را از لباس شروع میکنند و به وطن می‌رسانند. تیم ملی را هم تیم دیگران کردند، پلیس دیگران، نیروگاه دیگران، تحریم داروی دیگران،... جالب نیست که انقلابیون مهسا امروز کنار اسراییل و مبلغ حمله به ایرانند؟ ایران بزرگ با هویت جمعی و اراده ملی خطرناک است. لبنان دقیقا انتهای همین مسیر است: جماعتی از هم پاره و رنگی پنگی که به «جنگ دیگران» رسید.
خرداد ۴٢ خبری پیچید که حاج‌آقا روح الله را گرفته اند. صبح بازار شهرهای مختلف تعطیل شد. خمینی را به تبعید می‌بردند اما نطفه ملت (مدرن) ایران بسته میشد.
١۵ سال بعد و چند کیلومتر آن طرف حکومتی سید دیگری را دستگیر کرد. وقتی صدام باقر صدر را روی تخت بیمارستان شکنجه میکرد ملت عراق کجا بود؟ اینقدر شکنجه شد تا مرد. کسی که میتوانست عراق را یک کشور کند.
آنها که زیر پرچم قهرمان شان جمع نشوند، زیر تابوت قهرمان شان جمع خواهند شد، تازه شاید.
وقتی یحیی پرچم را بلند کرد ملت فلسطین وارد سخت ترین دوران زندگیش شد اما پای قهرمانش ایستاد. امروز از جلوی خانه سنوار اسیر مبادله میکند. غزه به تنهایی یک ملت است.
سالها قبل وقتی اسراییل چند ساعته به بیروت رسید فقط یکجا جلویش ایستادند: جوانانی در روستاهای اطراف ضاحیه. سید حسن یکی شان. اسراییل فکرش را هم نمی‌کرد این جوانان سالها بعد با لگد بیرونش کند. باقی لبنان کجا بود؟! لبنان زیبا؟ تساهل و تسامح؟ عرق و مسجد؟!
سالها گذشت، امام جماعت مسجدی در تهرانپارس، شد امام لبنان. هیچ کس، هیچ کس در قهرمانی نصرالله شک نداشت. دشمن هم که شیطان مجسم. لبنان هم در نوبت. قهرمان پرچمش را برداشت و اتمام حجت کرد که این جنگ وجودی است.
لبنان چه انتخابی کرد؟ لبنان زیبا! عروس دلها، مهد آوازه خوانان و تکثر و مدارا، الگوی دوستان ما.
باید هم برای رفتن سید اشک بریزند.
آنها که زیر پرچم قهرمانشان جمع نشوند، زیر تابوت قهرمان شان جمع خواهند شد، تازه شاید.
وقتی مجری فتوای رهبر را خواند انگار جانی جمعی در ایران گرفت. و چه بسا برعکس، آن عصبانیت ترور سید، ناراحتی انفعال ایران، تقاضای انتقام هنیه، خفت التماس های نیویورک در بدنه مردم بود که جوهر فتوا شد. حس بی مانندی بود. فشار از پایین، چانه زنی از بالا. امام و امت. اراده جمعی و آزادی فردی. و موشک‌ها رها شدند. وعده صادق ٢ برد و باختی عجیب بود. دیر ولی رسیدیم، رسیدیم ولی دیر. کاش تنبیه مان فقط همین باشد که از تشییع ایرانی ترین غیرایرانی تاریخ محروم شویم.
بله این ملت ایران است. یک شکل نیستیم ولی هم هدف می‌شویم. تنوع رنگهای ما زیر این پرچم میدرخشد نه جداگانه. ما هنوز ملت به من چه نیستیم. سانتی مانتالیسم و ادا بازی کافیست لطفا دیگر از این جامعه عقب مانده برای ما الگو نسازید.
پ.ن: نه جنگ تمام شده نه حزب الله. اما لبنان فرصت بی بدیلی را برای ساخت ملت از دست داد. فرصتی که صنعا روی آب زد.
#یادداشت
@archintersect
آخی، بیکینی و برقع کنار هم. عرق فروشی و گردشگر فرانسوی، به به اسلام اصلاحاتی با اینها مست میشد. ولی در بزنگاه همین زمینگیرش کرد. لبنان سید حسن نصرالله را از دست داد چون بیش از این پایش نایستاد. به همین وضوح، به همین تلخی. حالا منتظر باشند. اگر یک نفر میتوانست قبیله گاهی به نام لبنان را کشور کند نصرالله بود. کسی که توانست با نیروی بومی لبنان را از دهن اژدها بیرون بکشد. کسی که توانست تمامیت ارضی لبنان را بازآفرینی کند، کسی که توانست حق گاز لبنان را به اسراییل تحمیل کند، رفت و حالا اسراییل می‌گوید این هواپیما در بیروت بنشیند یا نه!
الگوی «به توچه» «به من چه» ی لبنان که سالها تبلیغش میکردند چیزی جز نابودی هویت ملی نبود. بله بسیاری در بیروت سید را دوست داشتند، حتی او را قهرمان می‌دانستند، حتما اشک هم ریخته اند اما خب دیگر نه در این حد که پایش بایستند. جنگ جدی بشود موسی به دین خود، عیسی به دین خود. در کار هم دخالت نکنیم. جولیا پطروس ببین چه صدایی دارد.
هنوز خیلی ها نمی‌دانند اسراییل ضاحیه را می‌زد نه کل بیروت را، ضاحیه یک محله است. یعنی در یک شهر بار اصلی جنگ را یک محله به دوش می‌کشید. و البته امنیت بقیه را تضمین میکرد. بلاگر ایرانی هم شبها در کافه آن طرف شهر برای ما از تکثر و تنوع لبنانی می‌گفت!
چرا حزب‌الله بیشتر نجنگید؟ چون نمی‌خواست جنگ را به کسانی تحمیل کند که نمی‌خواستند. سید خودش را خرج کرد، شیعیان و عاشقان فرزندانش را خرج کرد. راه هم باز گذاشت اما دیگران بیش از این نیامدند. سید عاشورایی رفت.
هنوز که نرسیده اما بعد از حزب الله لبنانی وجود نخواهد داشت، همانطور که بعد از جمهوری اسلامی ایرانی نخواهد بود. لبنان آزمایشگاه ایران است.
خلاصه بلوای ۴٠١ لبنان سازی از ایران بود. مسأله صرفا حجاب نیست، فردی کردن آدمهاست. شعار «بدن خودمه» پشت استقلال و آزادی می‌رود تا دیگری سازی بکند. محدوده آدم ها که کوچک شد قابل تقسیم اند. لقمه، لقمه. «به توچه؟» را از لباس شروع میکنند و به وطن می‌رسانند. تیم ملی را هم تیم دیگران کردند، پلیس دیگران، نیروگاه دیگران، تحریم داروی دیگران،... جالب نیست که انقلابیون مهسا امروز کنار اسراییل و مبلغ حمله به ایرانند؟ ایران بزرگ با هویت جمعی و اراده ملی خطرناک است. لبنان دقیقا انتهای همین مسیر است: جماعتی از هم پاره و رنگی پنگی که به «جنگ دیگران» رسید.
خرداد ۴٢ خبری پیچید که حاج‌آقا روح الله را گرفته اند. صبح بازار شهرهای مختلف تعطیل شد. خمینی را به تبعید می‌بردند اما نطفه ملت (مدرن) ایران بسته میشد.
١۵ سال بعد و چند کیلومتر آن طرف حکومتی سید دیگری را دستگیر کرد. وقتی صدام باقر صدر را روی تخت بیمارستان شکنجه میکرد ملت عراق کجا بود؟ اینقدر شکنجه شد تا مرد. کسی که میتوانست عراق را یک کشور کند.
آنها که زیر پرچم قهرمان شان جمع نشوند، زیر تابوت قهرمان شان جمع خواهند شد، تازه شاید.
وقتی یحیی پرچم را بلند کرد ملت فلسطین وارد سخت ترین دوران زندگیش شد اما پای قهرمانش ایستاد. امروز از جلوی خانه سنوار اسیر مبادله میکند. غزه به تنهایی یک ملت است.
سالها قبل وقتی اسراییل چند ساعته به بیروت رسید فقط یکجا جلویش ایستادند: جوانانی در روستاهای اطراف ضاحیه. سید حسن یکی شان. اسراییل فکرش را هم نمی‌کرد این جوانان سالها بعد با لگد بیرونش کند. باقی لبنان کجا بود؟! لبنان زیبا؟ تساهل و تسامح؟ عرق و مسجد؟!
سالها گذشت، امام جماعت مسجدی در تهرانپارس، شد امام لبنان. هیچ کس، هیچ کس در قهرمانی نصرالله شک نداشت. دشمن هم که شیطان مجسم. لبنان هم در نوبت. قهرمان پرچمش را برداشت و اتمام حجت کرد که این جنگ وجودی است.
لبنان چه انتخابی کرد؟ لبنان زیبا! عروس دلها، مهد آوازه خوانان و تکثر و مدارا، الگوی دوستان ما.
باید هم برای رفتن سید اشک بریزند.
آنها که زیر پرچم قهرمانشان جمع نشوند، زیر تابوت قهرمان شان جمع خواهند شد، تازه شاید.
وقتی مجری فتوای رهبر را خواند انگار جانی جمعی در ایران گرفت. و چه بسا برعکس، آن عصبانیت ترور سید، ناراحتی انفعال ایران، تقاضای انتقام هنیه، خفت التماس های نیویورک در بدنه مردم بود که جوهر فتوا شد. حس بی مانندی بود. فشار از پایین، چانه زنی از بالا. امام و امت. اراده جمعی و آزادی فردی. و موشک‌ها رها شدند. وعده صادق ٢ برد و باختی عجیب بود. دیر ولی رسیدیم، رسیدیم ولی دیر. کاش تنبیه مان فقط همین باشد که از تشییع ایرانی ترین غیرایرانی تاریخ محروم شویم.
بله این ملت ایران است. یک شکل نیستیم ولی هم هدف می‌شویم. تنوع رنگهای ما زیر این پرچم میدرخشد نه جداگانه. ما هنوز ملت به من چه نیستیم. سانتی مانتالیسم و ادا بازی کافیست لطفا دیگر از این جامعه عقب مانده برای ما الگو نسازید.
پ.ن: نه جنگ تمام شده نه حزب الله. اما لبنان فرصت بی بدیلی را برای ساخت ملت از دست داد. فرصتی که صنعا روی آب زد.
#یادداشت
@archintersect
Forwarded from دانشطلب
آیا تهران زلینسکی خواهد داشت؟
دریافتی که از رفتارِ نرگس محمدی داشته‌ام «عمدا عصبی و پرخاشجو» است، نه به اندازه علینژاد اما در همان مایه‌ها. پیش از زندان هم خودش را کاملا ستیزه‌جو و رادیکال نشان می‌داد. انگار می‌خواهد با تندی و قاطعیت ثابت کند پیشتاز است و البته، موفق هم بوده. غربی‌ها دنبال «زن پیشتاز» می‌گردند تا انقلابِ بزرگ را در ایران رقم بزنند و اینها که باهوش‌ترند فهمیدند چطور خودشان را جلو بیاندازند.
نرگس محمدی باید جایزه جنگ نوبل می‌گرفت، صلح ربطی به آن حالت دریده و مبارزه‌جو پیدا نمی‌کند. حتی در زندان در کمین بوده تا بجهد و بدرد. ادعا میشد که نمی‌گذارند با بچه‌هایش حرف بزند اما بیانیه داد و نظام را به حمله شیمیایی و مسموم‌سازی دختران متهم کرد تا سناریوی عراق یا سوریه تکرار شود. پس از حادثه تروریستی در کرمان هم جمهوری اسلامی را کنار داعش و مساوی آن قرار داد.
آمریکا دنبال بهانه برای کاربردِ زور (تحریم و تهدید) می‌گردد و اینها برای فشار حداکثری حتی جلوتر از بعضی آمریکایی‌ها بر سر و صورت خودشان ناخن می‌کشند. غربی‌ها حتی ترامپ نیاز دارند بگویند ما منعطف و معقول رفتار می‌کنیم، والا حق ایران بیش از اینها است. بهترین سندش هم اینکه زن‌های مظلومی از همین کشور دارند برای نجات‌شان از دست آخوندها جیغ و فریاد می‌کشند و دست و پا می‌زنند.
آیا سرانجام، قدرت به اینها می‌رسد؟ یا فقط واسطه‌اند برای گذار و مهره‌های کاملا رسانه‌ای و صددرصد منفعل مثل بنیادی اصل‌ِکاری خواهند بود؟ به احتمال زیاد هیچ‌کدام. چون اصلا طرحی برای آینده دیده نمی‌شود. انگار همه چیز برای ویرانی چیده شده. مهره‌های متنوع برای جذب و جمع کردن همه نیروها است تا به هدف نهایی (بی‌ثباتی و فروپاشی) برسند. بعد از آن افقی وجود ندارد تا بهش فکر کرده باشند.
@daneshtalab1
دریافتی که از رفتارِ نرگس محمدی داشته‌ام «عمدا عصبی و پرخاشجو» است، نه به اندازه علینژاد اما در همان مایه‌ها. پیش از زندان هم خودش را کاملا ستیزه‌جو و رادیکال نشان می‌داد. انگار می‌خواهد با تندی و قاطعیت ثابت کند پیشتاز است و البته، موفق هم بوده. غربی‌ها دنبال «زن پیشتاز» می‌گردند تا انقلابِ بزرگ را در ایران رقم بزنند و اینها که باهوش‌ترند فهمیدند چطور خودشان را جلو بیاندازند.
نرگس محمدی باید جایزه جنگ نوبل می‌گرفت، صلح ربطی به آن حالت دریده و مبارزه‌جو پیدا نمی‌کند. حتی در زندان در کمین بوده تا بجهد و بدرد. ادعا میشد که نمی‌گذارند با بچه‌هایش حرف بزند اما بیانیه داد و نظام را به حمله شیمیایی و مسموم‌سازی دختران متهم کرد تا سناریوی عراق یا سوریه تکرار شود. پس از حادثه تروریستی در کرمان هم جمهوری اسلامی را کنار داعش و مساوی آن قرار داد.
آمریکا دنبال بهانه برای کاربردِ زور (تحریم و تهدید) می‌گردد و اینها برای فشار حداکثری حتی جلوتر از بعضی آمریکایی‌ها بر سر و صورت خودشان ناخن می‌کشند. غربی‌ها حتی ترامپ نیاز دارند بگویند ما منعطف و معقول رفتار می‌کنیم، والا حق ایران بیش از اینها است. بهترین سندش هم اینکه زن‌های مظلومی از همین کشور دارند برای نجات‌شان از دست آخوندها جیغ و فریاد می‌کشند و دست و پا می‌زنند.
آیا سرانجام، قدرت به اینها می‌رسد؟ یا فقط واسطه‌اند برای گذار و مهره‌های کاملا رسانه‌ای و صددرصد منفعل مثل بنیادی اصل‌ِکاری خواهند بود؟ به احتمال زیاد هیچ‌کدام. چون اصلا طرحی برای آینده دیده نمی‌شود. انگار همه چیز برای ویرانی چیده شده. مهره‌های متنوع برای جذب و جمع کردن همه نیروها است تا به هدف نهایی (بی‌ثباتی و فروپاشی) برسند. بعد از آن افقی وجود ندارد تا بهش فکر کرده باشند.
@daneshtalab1
◀️هوش مصنوعی بهانه است، امنیت ملی نشانه است!
«زیرساخت دیپلماتیک ایالات متحده آمریکا»؛ این تعبیر، توصیف مجله فارن‌پالیسی است از بنیاد یواس‌اید (USAID)، آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده که به هزاران بنیاد و نهاد و موسسه و رسانه و سفارتخانه در ۱۷۰ کشور کمک مالی میکند. صرف نظر از مخالفت‌هایی که با تعلیق کمک‌های این بنیاد شده و اعتراضات برپا شده درباره اخراج نزدیک به ۱۴ هزار نفر از پروژه‌های بلندمدتی که یواس‌اید در کشورهای گوناگون داشته، اکنون میدان آزمون ایده‌های آمریکا در موضوعات مختلف از جمله محیط زیست، بهداشت عمومی، فعالیت‌های بشردوستانه، توسعه محلی و تغییرات سیاسی محدود شده است.
فارن‌پالیسی در همان گزارش افزوده نفوذ سیاسی ایالات متحده کاملا وابسته به این شبکه قدرت نرم است و اگر آمریکا می‌خواهد ابرقدرت بماند و در عرصه‌هایی مانند هوش مصنوعی در رقابت با چین عقب نیفتد، به چنین شبکه‌ای برای جمع‌آوری اطلاعات و بازاریابی مدل‌ها، همچنین جذب استعدادهای فکری کشورهای مختلف نیازمند است. همین ۳ هفته پیش و با رونمایی از هوش مصنوعی چینی «دیپ‌سیک»، سهام شرکت‌های سرمایه‌گذار در سایت‌ها و بات‌های هوش مصنوعی آمریکا با کاهش قابل توجهی روبه‌رو شد.
اما غیر از اهمیت تجاری و دیپلماتیک که هوش مصنوعی چینی را به یک سفیر باهوش و مبتکر و در دسترس تبدیل کرده است، چیزی که همزمانی ۲ واقعه تعلیق فعالیت بنیادهای قدرت نرم آمریکا مانند یواس‌اید و ند (NED) و صعود دیپ‌سیک از نظر تجاری و سیاسی را مهم میکند، توانایی این هوش مصنوعی چینی در تحلیل داده‌های نظامی است. از نظر «پیتر وارن سینگر» که در حوزه جنگ‌های مدرن تحقیق و پژوهش میکند، نوآوری چینی‌ها می‌تواند در توسعه هوش مصنوعی نظامی، پشتیبانی از پلتفرم‌های تسلیحات، قابلیت‌های جنگ سایبری و پردازش اطلاعاتی ادغام شود. این ویژگی، فناوری چینی‌ها را صاحب امتیاز ژئوپلیتیک برجسته‌ای میکند.
در سالی که گذشت، آیت‌الله خامنه‌ای در ۴ سخنرانی به هوش مصنوعی توجه دادند؛ ۴ شهریور در پایان مراسم عزاداری حسینی در تشریح فراز «حَربٌ لِمَن حارَبَکُم» زیارت عاشورا تصریح کردند هوش مصنوعی می‌تواند عرصه یک نبرد باشد. ۲ روز بعد در دیدار هیات دولت چهاردهم، بهره‌برداری از هوش مصنوعی را از تسلط بر هوش مصنوعی تفکیک کردند و به دولت توصیه کردند زمینه تأمین فناوری‌های زیرساختی هوش مصنوعی را فراهم کند. یازدهم مهرماه در دیدار نخبگان و استعدادهای علمی، نیاز کشور به روحیه و فکر و توانایی و دانایی نخبگان در دانش‌های جدید مانند هوش مصنوعی را یادآوری کردند و سرانجام در دیدار دانشمندان و متخصصان صنایع دفاعی کشور هم تمرکز بر نوآوری و ابتکار را یادآور شدند.
بر مبنای همین ۴ سخنرانی می‌توان گفت هوش مصنوعی باید به شکل نبردی سخت دیده شود که باید بر تولید علمی مبتکرانه استوار شود. این تولید علمی به ۲ عنصر نیازمند است: اولا روحیه دانش‌جویی و علم‌آموزی می‌خواهد، ثانیا سیاست‌گذاری مبتکرانه، تا تسلط بر این دانش به جای بهره‌گیری از این دانش در اولویت قرار گیرد.
اوپن‌ای‌آی یا دیپ‌سیک، هدفی جز تسلط بر اذهان و افکار ندارند و اکنون می‌توان گفت فناوری جلوه جدیدی از قدرت نرم است، اگرچه آنقدر مستقل جلوه میکند که نفوذ نامحسوس آن فراموش می‌شود.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001ggB
🆔@asar1398
«زیرساخت دیپلماتیک ایالات متحده آمریکا»؛ این تعبیر، توصیف مجله فارن‌پالیسی است از بنیاد یواس‌اید (USAID)، آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده که به هزاران بنیاد و نهاد و موسسه و رسانه و سفارتخانه در ۱۷۰ کشور کمک مالی میکند. صرف نظر از مخالفت‌هایی که با تعلیق کمک‌های این بنیاد شده و اعتراضات برپا شده درباره اخراج نزدیک به ۱۴ هزار نفر از پروژه‌های بلندمدتی که یواس‌اید در کشورهای گوناگون داشته، اکنون میدان آزمون ایده‌های آمریکا در موضوعات مختلف از جمله محیط زیست، بهداشت عمومی، فعالیت‌های بشردوستانه، توسعه محلی و تغییرات سیاسی محدود شده است.
فارن‌پالیسی در همان گزارش افزوده نفوذ سیاسی ایالات متحده کاملا وابسته به این شبکه قدرت نرم است و اگر آمریکا می‌خواهد ابرقدرت بماند و در عرصه‌هایی مانند هوش مصنوعی در رقابت با چین عقب نیفتد، به چنین شبکه‌ای برای جمع‌آوری اطلاعات و بازاریابی مدل‌ها، همچنین جذب استعدادهای فکری کشورهای مختلف نیازمند است. همین ۳ هفته پیش و با رونمایی از هوش مصنوعی چینی «دیپ‌سیک»، سهام شرکت‌های سرمایه‌گذار در سایت‌ها و بات‌های هوش مصنوعی آمریکا با کاهش قابل توجهی روبه‌رو شد.
اما غیر از اهمیت تجاری و دیپلماتیک که هوش مصنوعی چینی را به یک سفیر باهوش و مبتکر و در دسترس تبدیل کرده است، چیزی که همزمانی ۲ واقعه تعلیق فعالیت بنیادهای قدرت نرم آمریکا مانند یواس‌اید و ند (NED) و صعود دیپ‌سیک از نظر تجاری و سیاسی را مهم میکند، توانایی این هوش مصنوعی چینی در تحلیل داده‌های نظامی است. از نظر «پیتر وارن سینگر» که در حوزه جنگ‌های مدرن تحقیق و پژوهش میکند، نوآوری چینی‌ها می‌تواند در توسعه هوش مصنوعی نظامی، پشتیبانی از پلتفرم‌های تسلیحات، قابلیت‌های جنگ سایبری و پردازش اطلاعاتی ادغام شود. این ویژگی، فناوری چینی‌ها را صاحب امتیاز ژئوپلیتیک برجسته‌ای میکند.
در سالی که گذشت، آیت‌الله خامنه‌ای در ۴ سخنرانی به هوش مصنوعی توجه دادند؛ ۴ شهریور در پایان مراسم عزاداری حسینی در تشریح فراز «حَربٌ لِمَن حارَبَکُم» زیارت عاشورا تصریح کردند هوش مصنوعی می‌تواند عرصه یک نبرد باشد. ۲ روز بعد در دیدار هیات دولت چهاردهم، بهره‌برداری از هوش مصنوعی را از تسلط بر هوش مصنوعی تفکیک کردند و به دولت توصیه کردند زمینه تأمین فناوری‌های زیرساختی هوش مصنوعی را فراهم کند. یازدهم مهرماه در دیدار نخبگان و استعدادهای علمی، نیاز کشور به روحیه و فکر و توانایی و دانایی نخبگان در دانش‌های جدید مانند هوش مصنوعی را یادآوری کردند و سرانجام در دیدار دانشمندان و متخصصان صنایع دفاعی کشور هم تمرکز بر نوآوری و ابتکار را یادآور شدند.
بر مبنای همین ۴ سخنرانی می‌توان گفت هوش مصنوعی باید به شکل نبردی سخت دیده شود که باید بر تولید علمی مبتکرانه استوار شود. این تولید علمی به ۲ عنصر نیازمند است: اولا روحیه دانش‌جویی و علم‌آموزی می‌خواهد، ثانیا سیاست‌گذاری مبتکرانه، تا تسلط بر این دانش به جای بهره‌گیری از این دانش در اولویت قرار گیرد.
اوپن‌ای‌آی یا دیپ‌سیک، هدفی جز تسلط بر اذهان و افکار ندارند و اکنون می‌توان گفت فناوری جلوه جدیدی از قدرت نرم است، اگرچه آنقدر مستقل جلوه میکند که نفوذ نامحسوس آن فراموش می‌شود.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001ggB
🆔@asar1398
◀️زلنسکی، اشرف غنی و حیدر العبادی
لحظاتی بی‌سابقه در تاریخ دیپلماسی جهان»؛ این تعبیر سیاوش اردلان، خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی از مشاجره ترامپ و زلنسکی در دفتر بیضی کاخ سفید، محل کار رسمی رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا آن هم در حضور رسانه‌هاست. درست روبه‌روی مبلی که زلنسکی رنگ‌پریده و پریشان در آن فرو رفته بود، «اوکسانا مارکارووا» سفیر ۴۸ ساله اوکراین در آمریکا نشسته بود، بغض در گلو و حلقه اشک در چشم. مثل بسیاری دیگر از اوکراینی‌هایی که به تعبیر ایلان ماسک، شب «تحقیر ملی» را تجربه کردند، از جمله آن روزنامه‌نگار اوکراینی که ساعتی پس از اخراج زلنسکی از کاخ سفید در مصاحبه با شبکه سی‌بی‌‌اس آمریکا گفت: «ببخشید، دارم گریه می‌کنم».
مثل هفتم آذر ۱۳۹۸ که ترامپ در سفری غیرمنتظره به پایگاه نظامی آمریکا در بگرام افغانستان رفت و اشرف غنی، رئیس‌جمهور وقت افغانستان را به آنجا فراخواند. غنی در میان صفوف سربازان آمریکایی خود را جا داد، پشت سر ترامپ؛ پس از آنکه در سخنرانی ۴ دقیقه‌ای خود ۳ بار از دولت، رئیس‌جمهور و نظامیان آمریکا تشکر کرد.
مثل نخستین توئیت زلنسکی پس از شب تحقیر در کاخ سفید که در آن ۳ بار از آمریکا تشکر کرد. ۲۳ روز بعد از حضور ترامپ در بگرام، اشرف غنی بار دیگر رئیس‌جمهور افغانستان شد اما بیست‌وچهارم مرداد ۱۴۰۰ با نزدیک شدن طالبان به کابل، از افغانستان فرار کرد.
معاهده دوحه کار خود را کرده بود. همان توافقنامه آمریکا و طالبان که ۲ ماه و ۲۰ روز پس از انتخاب مجدد اشرف غنی به عنوان رئیس‌جمهور در دوحه قطر امضا شد و بندهایی مانند خروج آمریکا از افغانستان و تبادل زندانی میان طالبان و دولت افغانستان داشت؛ توافقی درباره آنچه دولت افغانستان در اختیار داشت، بدون حضور چهره یا نماینده‌ای از دولت افغانستان و در جایی خارج از قلمروی افغانستان؛ مثل مذاکرات آمریکا و روسیه درباره اوکراین در ریاض عربستان، درباره اوکراین اما بدون حضور فردی از دولت اوکراین؛ موضوعی که نخست‌وزیر انگلیس هم به آن اشاره کرده است: «نمی‌توانیم باز هم وضعیتی شبیه افغانستان داشته باشیم که آمریکا مستقیما با طالبان مذاکره کرد و دولت افغانستان را کنار گذاشت».
ترامپ گویا برای حل مسائل مهم جهان حوصله چندانی ندارد و به همین خاطر است که در مقابل این استدلال زلنسکی، او را در دوگانه‌ای گیر انداخت: یا توافق را امضا می‌کنی یا جنگ سوم جهانی راه می‌افتد.
در تاریخ ایالات متحده آمریکا هیچ‌کس به اندازه هری ترومن از بار معنایی جنگ سوم جهانی استفاده نکرده است. هری ترومن که دستور بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی و مرگ دلخراش بیش از ۲۰۰ هزار ژاپنی را صادر کرد، در بیانیه خود پس از این بمباران، مشهور به بیانیه پوتسدام، «تسلیم نظامی» یا «فروریختن بارانی از هوا» را پیش روی ژاپن گذاشت. ترومن اتفاقا مثل بایدن و اوباما دموکرات بود اما هیچ‌گاه از بمباران اتمی ژاپن عذرخواهی نکرد.
منفعت‌‌گرایی و تاجرمآبی ترامپ، ترکیبی است از رئالیسم برنده‌ای که هنری کیسینجر، وزیر خارجه آمریکا در دولت نیکسون جمهوری‌خواه بدان اعتقاد داشت و عملگرایی‌ای که ترومن دموکرات دنبال میکرد.
کیسینجر زمانی گفته بود «شاید دشمن آمریکا بودن خطرناک باشد اما دوست آمریکا بودن کشنده است».
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001ghR
🆔@asar1398
لحظاتی بی‌سابقه در تاریخ دیپلماسی جهان»؛ این تعبیر سیاوش اردلان، خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی از مشاجره ترامپ و زلنسکی در دفتر بیضی کاخ سفید، محل کار رسمی رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا آن هم در حضور رسانه‌هاست. درست روبه‌روی مبلی که زلنسکی رنگ‌پریده و پریشان در آن فرو رفته بود، «اوکسانا مارکارووا» سفیر ۴۸ ساله اوکراین در آمریکا نشسته بود، بغض در گلو و حلقه اشک در چشم. مثل بسیاری دیگر از اوکراینی‌هایی که به تعبیر ایلان ماسک، شب «تحقیر ملی» را تجربه کردند، از جمله آن روزنامه‌نگار اوکراینی که ساعتی پس از اخراج زلنسکی از کاخ سفید در مصاحبه با شبکه سی‌بی‌‌اس آمریکا گفت: «ببخشید، دارم گریه می‌کنم».
مثل هفتم آذر ۱۳۹۸ که ترامپ در سفری غیرمنتظره به پایگاه نظامی آمریکا در بگرام افغانستان رفت و اشرف غنی، رئیس‌جمهور وقت افغانستان را به آنجا فراخواند. غنی در میان صفوف سربازان آمریکایی خود را جا داد، پشت سر ترامپ؛ پس از آنکه در سخنرانی ۴ دقیقه‌ای خود ۳ بار از دولت، رئیس‌جمهور و نظامیان آمریکا تشکر کرد.
مثل نخستین توئیت زلنسکی پس از شب تحقیر در کاخ سفید که در آن ۳ بار از آمریکا تشکر کرد. ۲۳ روز بعد از حضور ترامپ در بگرام، اشرف غنی بار دیگر رئیس‌جمهور افغانستان شد اما بیست‌وچهارم مرداد ۱۴۰۰ با نزدیک شدن طالبان به کابل، از افغانستان فرار کرد.
معاهده دوحه کار خود را کرده بود. همان توافقنامه آمریکا و طالبان که ۲ ماه و ۲۰ روز پس از انتخاب مجدد اشرف غنی به عنوان رئیس‌جمهور در دوحه قطر امضا شد و بندهایی مانند خروج آمریکا از افغانستان و تبادل زندانی میان طالبان و دولت افغانستان داشت؛ توافقی درباره آنچه دولت افغانستان در اختیار داشت، بدون حضور چهره یا نماینده‌ای از دولت افغانستان و در جایی خارج از قلمروی افغانستان؛ مثل مذاکرات آمریکا و روسیه درباره اوکراین در ریاض عربستان، درباره اوکراین اما بدون حضور فردی از دولت اوکراین؛ موضوعی که نخست‌وزیر انگلیس هم به آن اشاره کرده است: «نمی‌توانیم باز هم وضعیتی شبیه افغانستان داشته باشیم که آمریکا مستقیما با طالبان مذاکره کرد و دولت افغانستان را کنار گذاشت».
ترامپ گویا برای حل مسائل مهم جهان حوصله چندانی ندارد و به همین خاطر است که در مقابل این استدلال زلنسکی، او را در دوگانه‌ای گیر انداخت: یا توافق را امضا می‌کنی یا جنگ سوم جهانی راه می‌افتد.
در تاریخ ایالات متحده آمریکا هیچ‌کس به اندازه هری ترومن از بار معنایی جنگ سوم جهانی استفاده نکرده است. هری ترومن که دستور بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی و مرگ دلخراش بیش از ۲۰۰ هزار ژاپنی را صادر کرد، در بیانیه خود پس از این بمباران، مشهور به بیانیه پوتسدام، «تسلیم نظامی» یا «فروریختن بارانی از هوا» را پیش روی ژاپن گذاشت. ترومن اتفاقا مثل بایدن و اوباما دموکرات بود اما هیچ‌گاه از بمباران اتمی ژاپن عذرخواهی نکرد.
منفعت‌‌گرایی و تاجرمآبی ترامپ، ترکیبی است از رئالیسم برنده‌ای که هنری کیسینجر، وزیر خارجه آمریکا در دولت نیکسون جمهوری‌خواه بدان اعتقاد داشت و عملگرایی‌ای که ترومن دموکرات دنبال میکرد.
کیسینجر زمانی گفته بود «شاید دشمن آمریکا بودن خطرناک باشد اما دوست آمریکا بودن کشنده است».
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001ghR
🆔@asar1398
vatanemrooz.ir
زلنسکی، اشرف غنی و حیدر العبادی
◀️قرآن، نسل زد و تاب‌آوری جامعه تحریم‌شده
«آیا نسل جدید به خدا بازگشته است؟» این جمله را یک وبسایت آمریکایی انتخاب کرده برای گزارشی که در پی آن است که اقبال به مراسم و مناسک مذهبی در نسل‌های جدید را توضیح دهد. سال ۱۹۷۲ میلادی ۹۰ درصد آمریکایی‌ها خود را مسیحی می‌دانستند و تنها ۵ درصد خود را فاقد هر گونه وابستگی مذهبی اعلام میکردند اما در فاصله ۵۰ سال، یعنی از ۱۹۷۲ تا ۲۰۲۲ میلادی ۵ درصد فاقد مذهب‌ها ۶ برابر شدند، یعنی ۲۹ درصد، چیزی نزدیک به یک‌سوم.
اما حالا در چند سال اخیر، مذهب‌گرایی عجیب نسل جدید که در بیشتر پژوهش‌ها، جسور، پرسشگر و عاصی توصیف می‌شوند، سوال‌برانگیز شده است. بر اساس آمار مرکز تحقیقات پیو، یکی از مراکز فعال در حوزه سنجش افکار عمومی در سطح جهان، ۴۶ درصد نسل زدی‌ها یعنی متولدان سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ خود را «مذهبی» میدانند.
اگر باور و روحیه در تصویر پیروزی مهم و اساسی باشد و اعمال اراده بیشتر از آنکه وابسته به امکانات و تجهیزات باشد، به تلقی و ادراک خود مربوط باشد، در نتیجه مذهب بیش از آنکه افیون توده‌ها باشد، محرک و موثر بر آنها خواهد بود. البته با لحاظ شرایطی که از آن جمله است، اعتقاد و عمل به اثرگذاری باور دینی برآمده از جهان‌بینی که در قرآن ظهور جدی دارد. در نگاه رهبر انقلاب، تربیت قرآنی یک کار راهبردی است، چرا که جامعه را به فهم قرآن نزدیک میکند.
در روزهایی که کمپین فشار حداکثری علیه ایران دوباره روی میز سیاستمداران آمریکایی آمده، باید بیشتر از قبل به راهبردی بودن تربیت قرآنی توجه کرد؛ تربیتی که اتفاقاً از جمله تجربه‌های منحصربه‌فرد و ممتاز جمهوری اسلامی ایران از نظر حکمرانی فرهنگی است. سالیان متمادی است در مساجد و محافل پرشماری از کشور، نوجوانان و جوانان فراوانی به مناسبت یادگیری قرائت‌آموزی و تدبر در آیات و مضامین قرآنی، با قرآن انس می‌گیرند و تربیت نسلی می‌شوند.
اگر قرآن توانسته است غزه را بیش از یک سال در برابر یک رژیم سفاک و جنایتکار و یک مافیای تروریستی مقاوم و سرافراز نگه دارد، حتما خواهد توانست ایران را نیز در برابر تحریم و تهدید و فشار حداکثری سیاسی و اقتصادی پیروز کند. نسل جدید به خدا بازخواهد گشت، اگر قرآن به زیست و سیاست بازگردد.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001gmF
🆔@asar1398
«آیا نسل جدید به خدا بازگشته است؟» این جمله را یک وبسایت آمریکایی انتخاب کرده برای گزارشی که در پی آن است که اقبال به مراسم و مناسک مذهبی در نسل‌های جدید را توضیح دهد. سال ۱۹۷۲ میلادی ۹۰ درصد آمریکایی‌ها خود را مسیحی می‌دانستند و تنها ۵ درصد خود را فاقد هر گونه وابستگی مذهبی اعلام میکردند اما در فاصله ۵۰ سال، یعنی از ۱۹۷۲ تا ۲۰۲۲ میلادی ۵ درصد فاقد مذهب‌ها ۶ برابر شدند، یعنی ۲۹ درصد، چیزی نزدیک به یک‌سوم.
اما حالا در چند سال اخیر، مذهب‌گرایی عجیب نسل جدید که در بیشتر پژوهش‌ها، جسور، پرسشگر و عاصی توصیف می‌شوند، سوال‌برانگیز شده است. بر اساس آمار مرکز تحقیقات پیو، یکی از مراکز فعال در حوزه سنجش افکار عمومی در سطح جهان، ۴۶ درصد نسل زدی‌ها یعنی متولدان سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ خود را «مذهبی» میدانند.
اگر باور و روحیه در تصویر پیروزی مهم و اساسی باشد و اعمال اراده بیشتر از آنکه وابسته به امکانات و تجهیزات باشد، به تلقی و ادراک خود مربوط باشد، در نتیجه مذهب بیش از آنکه افیون توده‌ها باشد، محرک و موثر بر آنها خواهد بود. البته با لحاظ شرایطی که از آن جمله است، اعتقاد و عمل به اثرگذاری باور دینی برآمده از جهان‌بینی که در قرآن ظهور جدی دارد. در نگاه رهبر انقلاب، تربیت قرآنی یک کار راهبردی است، چرا که جامعه را به فهم قرآن نزدیک میکند.
در روزهایی که کمپین فشار حداکثری علیه ایران دوباره روی میز سیاستمداران آمریکایی آمده، باید بیشتر از قبل به راهبردی بودن تربیت قرآنی توجه کرد؛ تربیتی که اتفاقاً از جمله تجربه‌های منحصربه‌فرد و ممتاز جمهوری اسلامی ایران از نظر حکمرانی فرهنگی است. سالیان متمادی است در مساجد و محافل پرشماری از کشور، نوجوانان و جوانان فراوانی به مناسبت یادگیری قرائت‌آموزی و تدبر در آیات و مضامین قرآنی، با قرآن انس می‌گیرند و تربیت نسلی می‌شوند.
اگر قرآن توانسته است غزه را بیش از یک سال در برابر یک رژیم سفاک و جنایتکار و یک مافیای تروریستی مقاوم و سرافراز نگه دارد، حتما خواهد توانست ایران را نیز در برابر تحریم و تهدید و فشار حداکثری سیاسی و اقتصادی پیروز کند. نسل جدید به خدا بازخواهد گشت، اگر قرآن به زیست و سیاست بازگردد.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vatanemrooz.ir/001gmF
🆔@asar1398
Forwarded from Press TV Shows
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔺Mohammad Rostampour says the US spent about $200,000 to foster a sense of self-deprecation and inferiority among the Iranian population to generate dissatisfaction with the Islamic Republic.
Watch in full
#IranToday
@PresstvPrograms
Watch in full
#IranToday
@PresstvPrograms
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎞سه تکنیک الجزیره و بی‌بی‌سی در پوشش سقوط قذافی و سقوط بشار اسد/گفتگوی من با برنامه «میدان» شبکه خبر، نوزدهم اسفندماه ۱۴۰۳
⭕️براساس نظریه «روزنامه‌نگاری دلبستگی»، شاغلان در یک رسانه بدون آنکه بخشنامه‌ای در کار باشد، به دلیل منافع مالی و جو عمومی رسانه‌ای به نفع هنجارهای سیاسی مالکان رسانه خود عمل میکنند
⭕️کشتار وحشیانه زنان و کودکان و غیرنظامیان به دست تحریرالشام نشان داد «سوریه برای همه سوری‌ها» جولانی شعاری بیش نیست
⭕️ الجزیره که به اهریمن‌سازی از قذافی و مشروع دانستن حمله نظامی ناتو اقدام کرد، نسبت به وضع لیبی پس از قذافی پاسخگو نیست
🆔@asar1398
⭕️براساس نظریه «روزنامه‌نگاری دلبستگی»، شاغلان در یک رسانه بدون آنکه بخشنامه‌ای در کار باشد، به دلیل منافع مالی و جو عمومی رسانه‌ای به نفع هنجارهای سیاسی مالکان رسانه خود عمل میکنند
⭕️کشتار وحشیانه زنان و کودکان و غیرنظامیان به دست تحریرالشام نشان داد «سوریه برای همه سوری‌ها» جولانی شعاری بیش نیست
⭕️ الجزیره که به اهریمن‌سازی از قذافی و مشروع دانستن حمله نظامی ناتو اقدام کرد، نسبت به وضع لیبی پس از قذافی پاسخگو نیست
🆔@asar1398
Forwarded from Peivast | پیوست
🔺 جنگ بر سر روایت‌ها: گزارش بلومبرگ از چالش‌های ویکی‌پدیا در روایت‌گری مناقشات خاورمیانه
🔹 ویکی‌پدیا، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع اطلاعاتی جهان، به میدان نبردی تازه میان تبدیل شده است. ویراستار‌های داوطلبی که برای اصلاح اطلاعات تلاش میکنند درمورد روایت‌های متضاد جنگ و درگیری‌های خاورمیانه اختلاف دارند و درگیری اسرائیل و فلسطین و سیاست‌های ایران در مرکز این اتفاق نظر‌ها است.
🔹 گزارشی از بلومبرگ می‌گوید در نتیجه همین اختلاف نظر‌ها، دست‌کم ۱۴ ویراستار از کار روی این صفحات منع شده‌اند و گروه‌های اسرائیلی و فلسطینی، هرکدام دیگری را به جانبداری متهم میکنند. گزارش بلومبرگ به نقل از یازده ویراستار متمرکز بر خاورمیانه ویکی‌پدیا می‌گوید اختلافات اخیر بی‌سابقه بوده‌اند.
🔹روایت‌های متضاد درباره‌ی مسائل سیاسی و اجتماعی، بی‌طرفی این دانشنامه آنلاین را به چالش کشیده است. شاید در نهایت، همانطور که یکی از اعضای ArbCom می‌گوید، ویکی‌پدیا برای مدیریت بحران‌های آینده مجبور به اصلاحات ساختاری شود.
🆔 @peivast
🔗متن کامل این خبر را در سایت پیوست بخوانید:
https://pvst.ir/klm
🔹 ویکی‌پدیا، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع اطلاعاتی جهان، به میدان نبردی تازه میان تبدیل شده است. ویراستار‌های داوطلبی که برای اصلاح اطلاعات تلاش میکنند درمورد روایت‌های متضاد جنگ و درگیری‌های خاورمیانه اختلاف دارند و درگیری اسرائیل و فلسطین و سیاست‌های ایران در مرکز این اتفاق نظر‌ها است.
🔹 گزارشی از بلومبرگ می‌گوید در نتیجه همین اختلاف نظر‌ها، دست‌کم ۱۴ ویراستار از کار روی این صفحات منع شده‌اند و گروه‌های اسرائیلی و فلسطینی، هرکدام دیگری را به جانبداری متهم میکنند. گزارش بلومبرگ به نقل از یازده ویراستار متمرکز بر خاورمیانه ویکی‌پدیا می‌گوید اختلافات اخیر بی‌سابقه بوده‌اند.
🔹روایت‌های متضاد درباره‌ی مسائل سیاسی و اجتماعی، بی‌طرفی این دانشنامه آنلاین را به چالش کشیده است. شاید در نهایت، همانطور که یکی از اعضای ArbCom می‌گوید، ویکی‌پدیا برای مدیریت بحران‌های آینده مجبور به اصلاحات ساختاری شود.
🆔 @peivast
🔗متن کامل این خبر را در سایت پیوست بخوانید:
https://pvst.ir/klm
◀️مهمل‌نمایی دولت سیزدهم، مقابله با نگاه سوم پیشرفت
رمز و راز تخریب و توهین به شهید رئیسی و دولت سیزدهم
بنده در این سی و چند سال از همه دولت‌ها با گرایش‌ها و توان‌های مختلف حمایت کردم. لکن در مورد این دولت علاوه بر کمک، بنده با نگاه به این ۲ سال، تمجید هم می‌خواهم بکنم». این فرمایش رهبر معظم انقلاب در ۸ شهریور ۱۴۰۲ است؛ در جمع اعضای هیأت دولت سیزدهم. ۱۸ ماه پیش از آنکه به بهانه بیانات هفته پیش معظم‌له موجی تخریبی از سوی چهره‌های شناس و ناشناس بویژه در شبکه‌های اجتماعی به راه بیفتد و دولت سیزدهم را «پوچ» و «مهمل» بخوانند. حمایت رهبر انقلاب و تحسین پرکاری و فایده‌مندی دولت سیزدهم و دغدغه‌مندی و تعهد شخص رئیس‌جمهور به روزها و ماه‌های پس از شهادت دردآلود مسافران پرواز اردیبهشت مربوط نمی‌شود.
مهم‌تر از آنچه بر سر شهید رئیسی و یارانش گذشته است، چرایی تصویرسازی مخالفان دولت از پاستور در فاصله اردیبهشت ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۳ است. مخالفان از رئیس سازمان تربیت بدنی و رئیس سازمان محیط زیست دولت هفتم و هشتم گرفته تا مطبوعات زنجیره‌ای و اکانت‌های سایبری لجن‌پراکن در توئیتر (ایکس) و تلگرام در کنار معاندان انقلاب اسلامی در یک گزاره مشترکند. چه کسانی که انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ را تحریم کردند و بر طبل «مهندسی» و «ناسالم بودن» انتخابات کوبیدند و چه کسانی که زبان به طعن و تمسخر همه کنش‌های رئیس‌جمهور شهید در سخنرانی‌هایش در ۳۰ ماه ریاستش بر دولت گشودند و حتی فراتر از آن، همه آنان که در پی تخریب و تضعیف مقاومت ملی ایرانیان در روزهای پرآشوب ناآرامی‌های ۱۴۰۱ برآمدند؛ چیزی را دانسته یا ندانسته هدف گرفته بودند که عصاره حیات ایران امروز است: «ایده و امکان».
دولت سیزدهم در شرایطی بر سر کار آمد که ایده حل مشکلات اقتصادی و معیشتی از طریق مذاکره با قدرت‌های خارجی و امکان‌سازی در ژنو و لوزان و به تعبیر صریح‌تر، فکر برجامی، ناکارآمدی خود را نشان داده بود.
تصویر «ایران ضعیف» به دنبال طراحی «ایران وابسته» خواهد آمد و دولت سیزدهم در گام نخست کوشید جهان را فراتر از آمریکا و اروپا تعریف کند و مبتنی بر ائتلاف‌های منطقه‌ای و نوعی شرق‌گرایی مبتنی بر انتفاع اقتصادی، مسائل جامعه ایران را حل کند. آنچه دشمنان دولت سیزدهم، داخلی و خارجی، غافل یا خائن، دانسته یا ندانسته، در آن شرکت دارند، این است که ایران نمی‌تواند مبتنی بر توان خود و براساس فهم و ایده درونی بایستد. برای آنکه راه سوم، یعنی بهره‌مندی از عقلانیتی که عده‌ای آن را در مذاکره و امتیازدهی مطلق به غربی‌ها با سویه کسب منفعت برای ملت تعریف میکنند و حتی تحقیر بی‌شرمانه زلنسکی در کاخ سفید را هم تحصیل منافع ملی می‌شناسند؛ در ترکیب با انقلابی‌گری‌ای که رو به عقب نیست و اولویت‌ها را بدرستی می‌شناسد و فراگیری و تنوع و تکثر قومی و نژادی و فکری را به رسمیت می‌شناسد و تجارت را برای عدالت می‌خواهد؛ به بار ننشیند، مشخص است خناسان هیچ فرصتی را از دست نمی‌دهند.
دولت سیزدهم، تجلی عقلانیت انقلابی بود و راه سومی را پیش روی ایران گذاشت که انقلاب اسلامی ایران تعریف میکرد. یعنی مقاومت اقتصادی و نه ریاضت اقتصادی، مذاکره و نه فقط با اروپا و آمریکا، حسابگری دیپلماتیک و نه خوش‌بینی غیرمنطقی و از این جهت است که دولت توانست «شدن» را معنا کند. در نظر برخی، آنهایند که فقط حکمرانی و دیپلماسی را می‌فهمند و آنهایند که منافع ملی را تعریف میکنند و تنها آنهایند که «برای ایران» کار میکنند. این انحصارطلبی و تکبر و تفرعن تنگ‌نظرانه، اتفاقا راه هر گونه ایده‌مندی و ابتکار را می‌بندد و راه نجات را تفکر قجری معرفی میکند.
دولت شهید رئیسی به هیچ عنوان بدون ایراد و اشکال نبود اما نگاهی به آمارها و مستندات اقتصادی در حوزه‌هایی مانند رشد اقتصادی، اشتغال و ضریب جینی نشان می‌دهد اتفاقاً دولت مهمل و پوچ نبود. نیاز جامعه ایران به مذاکره تحقیرآمیز یا آنچه رهبر انقلاب، تحکم نامیدند، تنها و تنها در صورتی نفی خواهد شد که امتیازات دولت سیزدهم در رهگیری یک نگاه فراگیر ملی براساس توانمندی‌های داخلی دنبال شود. دشمن این را نمی‌خواهد.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vtn.ir/001gyA
🆔@asar1398
رمز و راز تخریب و توهین به شهید رئیسی و دولت سیزدهم
بنده در این سی و چند سال از همه دولت‌ها با گرایش‌ها و توان‌های مختلف حمایت کردم. لکن در مورد این دولت علاوه بر کمک، بنده با نگاه به این ۲ سال، تمجید هم می‌خواهم بکنم». این فرمایش رهبر معظم انقلاب در ۸ شهریور ۱۴۰۲ است؛ در جمع اعضای هیأت دولت سیزدهم. ۱۸ ماه پیش از آنکه به بهانه بیانات هفته پیش معظم‌له موجی تخریبی از سوی چهره‌های شناس و ناشناس بویژه در شبکه‌های اجتماعی به راه بیفتد و دولت سیزدهم را «پوچ» و «مهمل» بخوانند. حمایت رهبر انقلاب و تحسین پرکاری و فایده‌مندی دولت سیزدهم و دغدغه‌مندی و تعهد شخص رئیس‌جمهور به روزها و ماه‌های پس از شهادت دردآلود مسافران پرواز اردیبهشت مربوط نمی‌شود.
مهم‌تر از آنچه بر سر شهید رئیسی و یارانش گذشته است، چرایی تصویرسازی مخالفان دولت از پاستور در فاصله اردیبهشت ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۳ است. مخالفان از رئیس سازمان تربیت بدنی و رئیس سازمان محیط زیست دولت هفتم و هشتم گرفته تا مطبوعات زنجیره‌ای و اکانت‌های سایبری لجن‌پراکن در توئیتر (ایکس) و تلگرام در کنار معاندان انقلاب اسلامی در یک گزاره مشترکند. چه کسانی که انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ را تحریم کردند و بر طبل «مهندسی» و «ناسالم بودن» انتخابات کوبیدند و چه کسانی که زبان به طعن و تمسخر همه کنش‌های رئیس‌جمهور شهید در سخنرانی‌هایش در ۳۰ ماه ریاستش بر دولت گشودند و حتی فراتر از آن، همه آنان که در پی تخریب و تضعیف مقاومت ملی ایرانیان در روزهای پرآشوب ناآرامی‌های ۱۴۰۱ برآمدند؛ چیزی را دانسته یا ندانسته هدف گرفته بودند که عصاره حیات ایران امروز است: «ایده و امکان».
دولت سیزدهم در شرایطی بر سر کار آمد که ایده حل مشکلات اقتصادی و معیشتی از طریق مذاکره با قدرت‌های خارجی و امکان‌سازی در ژنو و لوزان و به تعبیر صریح‌تر، فکر برجامی، ناکارآمدی خود را نشان داده بود.
تصویر «ایران ضعیف» به دنبال طراحی «ایران وابسته» خواهد آمد و دولت سیزدهم در گام نخست کوشید جهان را فراتر از آمریکا و اروپا تعریف کند و مبتنی بر ائتلاف‌های منطقه‌ای و نوعی شرق‌گرایی مبتنی بر انتفاع اقتصادی، مسائل جامعه ایران را حل کند. آنچه دشمنان دولت سیزدهم، داخلی و خارجی، غافل یا خائن، دانسته یا ندانسته، در آن شرکت دارند، این است که ایران نمی‌تواند مبتنی بر توان خود و براساس فهم و ایده درونی بایستد. برای آنکه راه سوم، یعنی بهره‌مندی از عقلانیتی که عده‌ای آن را در مذاکره و امتیازدهی مطلق به غربی‌ها با سویه کسب منفعت برای ملت تعریف میکنند و حتی تحقیر بی‌شرمانه زلنسکی در کاخ سفید را هم تحصیل منافع ملی می‌شناسند؛ در ترکیب با انقلابی‌گری‌ای که رو به عقب نیست و اولویت‌ها را بدرستی می‌شناسد و فراگیری و تنوع و تکثر قومی و نژادی و فکری را به رسمیت می‌شناسد و تجارت را برای عدالت می‌خواهد؛ به بار ننشیند، مشخص است خناسان هیچ فرصتی را از دست نمی‌دهند.
دولت سیزدهم، تجلی عقلانیت انقلابی بود و راه سومی را پیش روی ایران گذاشت که انقلاب اسلامی ایران تعریف میکرد. یعنی مقاومت اقتصادی و نه ریاضت اقتصادی، مذاکره و نه فقط با اروپا و آمریکا، حسابگری دیپلماتیک و نه خوش‌بینی غیرمنطقی و از این جهت است که دولت توانست «شدن» را معنا کند. در نظر برخی، آنهایند که فقط حکمرانی و دیپلماسی را می‌فهمند و آنهایند که منافع ملی را تعریف میکنند و تنها آنهایند که «برای ایران» کار میکنند. این انحصارطلبی و تکبر و تفرعن تنگ‌نظرانه، اتفاقا راه هر گونه ایده‌مندی و ابتکار را می‌بندد و راه نجات را تفکر قجری معرفی میکند.
دولت شهید رئیسی به هیچ عنوان بدون ایراد و اشکال نبود اما نگاهی به آمارها و مستندات اقتصادی در حوزه‌هایی مانند رشد اقتصادی، اشتغال و ضریب جینی نشان می‌دهد اتفاقاً دولت مهمل و پوچ نبود. نیاز جامعه ایران به مذاکره تحقیرآمیز یا آنچه رهبر انقلاب، تحکم نامیدند، تنها و تنها در صورتی نفی خواهد شد که امتیازات دولت سیزدهم در رهگیری یک نگاه فراگیر ملی براساس توانمندی‌های داخلی دنبال شود. دشمن این را نمی‌خواهد.
متن کامل را اینجا بخوانید:
https://vtn.ir/001gyA
🆔@asar1398
Forwarded from أخٌ‌في‌الله #إنا_على_العهد
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
اخرین پیام ویدیویی شهید ابوحمزه که ۲۱ ژانویه سال جاری میلادی منتشر شد
Forwarded from خبرگزاری سایبربان | Cyberbannews
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#قدرت_سایبری #ایران #آمریکا #Name_And_Shame #رژیم_صهیونیستی
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from ParsinTV l پارسین
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 قدرت کنونی ایران در تاریخ این کشور بی‌سابقه است و توانسته هژمونی آمریکا را به چالش بکشد!
محسن میلانی، مدیر اجرایی مرکز مطالعات دیپلماسی و استاد تمام علوم سیاسی در دانشگاه فلوریدا:
🔺قدرتی که اکنون ایران دارد در تاریخ این کشور بی‌سابقه است؛ مشکل آمریکا با ایران بر سر به چالش کشیدن هژمونی این کشور و قدرتمند شدن ایران است!
🔺به اعتراف ژنرال ۴ ستاره آمریکایی اکنون قدرت موشکی و پهپادی ایران قدرت بلامنازع آمریکا را در منطقه به چالش کشیده و برتری هوایی را از آنها گرفته است!
✨پارسینTV را به اشتراک بگذارید📲
🆔 @parsintv
محسن میلانی، مدیر اجرایی مرکز مطالعات دیپلماسی و استاد تمام علوم سیاسی در دانشگاه فلوریدا:
🔺قدرتی که اکنون ایران دارد در تاریخ این کشور بی‌سابقه است؛ مشکل آمریکا با ایران بر سر به چالش کشیدن هژمونی این کشور و قدرتمند شدن ایران است!
🔺به اعتراف ژنرال ۴ ستاره آمریکایی اکنون قدرت موشکی و پهپادی ایران قدرت بلامنازع آمریکا را در منطقه به چالش کشیده و برتری هوایی را از آنها گرفته است!
✨پارسینTV را به اشتراک بگذارید📲
🆔 @parsintv
Forwarded from محسن فایضی انتفاضه فلسطین
🔥قفس غزه
#روایت_انتفاضه
یکی از سوالات و پرسش هایی که زیاد با آن مواجه میشیم، وجود یک کلیپ یا مجموعه کلیپ هایی برای مرور سریع داستان فلسطین با زبان عامیانه است:
در این کار مجموعه 80 دقیقه ای در 9 قسمت، داستان فلسطین را از ابتدا تا طوفان الاقصی با زبانی عامه فهم با خط سیر زمانی مرور کردیم:
✳️کارگردان:امیرحسین قلی زاده
✅متن: محسن فایضی
🔰با کلید بر روی عنوان ها فایل کم حجم را در همین سکو و با کلید بر لینک، کیفیت بهتر را در سایت میتوانید دانلود کنید:
1️⃣قسمت اول: فروپاشی عثمانی: آغاز درد فلسطین
https://tn.ai/3174279
2️⃣قسمت دوم: چرا بریتانیا را پدر رژیم صیونیستی میدانند؟
https://tn.ai/3174961
3️⃣قسمت سوم: از یوم النکبت تا جنگ شش روزه
https://tn.ai/3175401
4️⃣قسمت چهارم: از شوک جنگ ۶ روزه تا انتفاضه اول
https://tn.ai/3176432
5️⃣قسمت پنجم: از پیمان اسلو تا انتفاضه ۲۰۰۰
https://tn.ai/3177142
6️⃣قسمت ششم: از انتفاضه مسجدالاقصی تا خروج اسرائیل از غزه
https://tn.ai/3178826
7️⃣قسمت هفتم: از انتخابات تا محاصره نوارغزه
https://tn.ai/3179483
8️⃣قسمت هشتم: تلاش برای حذف حماس در جنگ های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴
https://tn.ai/3179935
9️⃣قسمت نهم و پایانی: نبرد برای مسجدالاقصی(سیف القدس ۲۰۲۱ و طوفان الاقصی ۲۰۲۳)
https://tn.ai/3179764
در دیده شدن اینکار همراه ما باشید❤️
@Thirdintifada
#روایت_انتفاضه
یکی از سوالات و پرسش هایی که زیاد با آن مواجه میشیم، وجود یک کلیپ یا مجموعه کلیپ هایی برای مرور سریع داستان فلسطین با زبان عامیانه است:
در این کار مجموعه 80 دقیقه ای در 9 قسمت، داستان فلسطین را از ابتدا تا طوفان الاقصی با زبانی عامه فهم با خط سیر زمانی مرور کردیم:
✳️کارگردان:امیرحسین قلی زاده
✅متن: محسن فایضی
🔰با کلید بر روی عنوان ها فایل کم حجم را در همین سکو و با کلید بر لینک، کیفیت بهتر را در سایت میتوانید دانلود کنید:
1️⃣قسمت اول: فروپاشی عثمانی: آغاز درد فلسطین
https://tn.ai/3174279
2️⃣قسمت دوم: چرا بریتانیا را پدر رژیم صیونیستی میدانند؟
https://tn.ai/3174961
3️⃣قسمت سوم: از یوم النکبت تا جنگ شش روزه
https://tn.ai/3175401
4️⃣قسمت چهارم: از شوک جنگ ۶ روزه تا انتفاضه اول
https://tn.ai/3176432
5️⃣قسمت پنجم: از پیمان اسلو تا انتفاضه ۲۰۰۰
https://tn.ai/3177142
6️⃣قسمت ششم: از انتفاضه مسجدالاقصی تا خروج اسرائیل از غزه
https://tn.ai/3178826
7️⃣قسمت هفتم: از انتخابات تا محاصره نوارغزه
https://tn.ai/3179483
8️⃣قسمت هشتم: تلاش برای حذف حماس در جنگ های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴
https://tn.ai/3179935
9️⃣قسمت نهم و پایانی: نبرد برای مسجدالاقصی(سیف القدس ۲۰۲۱ و طوفان الاقصی ۲۰۲۳)
https://tn.ai/3179764
در دیده شدن اینکار همراه ما باشید❤️
@Thirdintifada
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فلسطین هی قضیة الشرفاء
🆔@asar1398
🆔@asar1398
جمهوری اسلامی، جمهوری تامین دنیای شما نیست، جمهوری تامین ایمان است. جمهوری امتحان الهی است برای جوان‌ها. مادر ها و پدرها، همسران و همه تا اصحاب الجنه و اصحاب النار از هم متمایز شوند و جبهه بهترین اسباب این سنجش است.
شهید احمد یوسفی
🆔@asar1398
شهید احمد یوسفی
🆔@asar1398
Forwarded from محسن فایضی انتفاضه فلسطین
ستون #بدون_روتوش روزنامه ایران
19 فروردین 1404
❌فروپاشی اجتماعی در غزه هدف ترامپ و بی‌بی
در روزهای اخیر دوباره وضعیت انسانی نوارغزه و جنگ در این باریکه به صدر رسانه‌ها و توجهات شبکه‌های اجتماعی برگشته است.
حجم بالای کشتار درکنار تشدید محاصره موجب شده است علی‌رغم آنکه دو ماه بواسطه آتش‌بس 42 روزه و طولانی شدن جنگ، موضوع غزه از صدر توجهات رسانه‌ای و سیاسی کنار گذاشته شده بود، اما دوباره به مرکز توجهات برگردد.
مصداق و فکت بازگشت توجهات را می‌توان برگزاری تظاهرات‌های پرتعداد در شهرهای مختلف جهان از کانادا، آمریکا، نروژ، سوئد، ژاپن، کره جنوبی، مراکش، ترکیه، سوریه و... دانست که نمونه آن را تنها در فروردین سال گذشته که همزمان بود با تحولات حمله اسرائیل به رفح به یاد آورد.
اما این حجم عجیب بمباران‌ها و کشته شدن 1400 نفر در سه هفته اخیر زیرسایه انعکاس رسانه‌ای آیا برای تل آویو آورده‌ای دارد؟ این اقدام که حداقل پیامد آن بازگشت توجهات به غزه است، برای تل آویو منطقی است؟
باید پاسخ داد که هدف از این حملات صرفاً مجبور کردن حماس به پذیرش طرح آتش‌بس پیشنهادی ویتکاف برای آزادی 11 اسیر در مقابل طرح حماس که آزادی 5 اسیر می‌باشد، نیست. آنچه در غزه می‌گذرد امتحان میدانی طرح تخلیه انسانی نوارغزه است. تخلیه‌ای که با پیوست‌های دقیق میدانی، رسانه‌ای و اجتماعی همراه است. رژیم صهیونیستی با استفاده از اهرم زمان و طولانی شدن بیش از توقع و انتظار جامعه فلسطینی فشاری واقعی بر اجتماع را دنبال میکند. در این پروژه چند محور دنبال شده است:
1⃣ ترورهای مدنی به جای نظامی:
پس از بازگشت به جنگ و توقف آتش بس، ترورهای هدفمند رژیم صهیونیستی از سطح نظامی به سطح سیاسی و مدنی تغییر کرد. ترور شخصیت‌هایی از حماس که کارکرد اداری و توانایی مدیریتی اقتصادی و اجتماعی- مدنی در نوارغزه داشتند مصداق این محور است. ترور صلاح البردویل و اسماعیل برهوم از رهبران مدیریتی حماس در کنار عبدالطیف قانوع سخنگوی حماس را می‌توان مهم‌ترین ترورهای مدنی یک ماه اخیر دانست. جالب است که هر سه شخصیت در ماه‌های اخیر زندگی بسیار عادی و علنی‌ای داشته‌اند. دو نفر در خیمه‌هایشان و یک نفر در تخت بیمارستان در حین بستری ترور شدند. و در آخر به این لیست می‌توان ترور عصام الدعالیس رئیس کمیته نظارت و پیگیری دولتی در غزه به همراه سه پسر و دو نوه‌اش در خانه‌اش را اضافه کرد. این ترورها با هدف کاهش توان مدیریتی و کنترل سیاسی و اجتماعی حماس رخ می‌دهد.
2⃣ تحریک اجتماعی و تظاهرات:
یکی از امتیازات ویژه حماس در دوران طوفان‌الاقصی، همراه نگه داشتن بدنه مردمی نوارغزه با سیاست مقاومتی‌اش بوده است. پس از آتش‌بس چندین تظاهرات از سوی محور نزدیک به تشکیلات خودگردان با همراهی صهیونیست‌ها با بهره‌برداری از مردم ناراضی و خسته از جنگ تکرار شده است. تل آویو سعی دارد با برجسته کردن رسانه‌ای این تظاهرات فشار اجتماعی را بر حماس افزایش دهد. گفتنی است بیشتر این تظاهرات در شمال شهر غزه رخ داده که اکنون از منظر نظامی در کنترل نسبی اسرائیلی‌هاست.
3⃣ ایده حکومت‌های محلی:
اقدام بعدی اسرائیلی‌ها، تلاش برای تضعیف تسلط و حاکمیت حماس بر نوارغزه با هدف ایجاد مدیریت‌های محلی با محوریت ریش سفید و قبایل مشهور هر محله است. این سناریو در شمال شهر غزه و دیرالبلح مرکز نوارغزه به طور جدی‌تر در حال دنبال شدن است. این دو منطقه اتفاقاً جزو مناطقی‌اند که تظاهراتی را هم در آنها شاهد بودیم.
✅در پایان باید بر این نکته تأکید کرد که مخالفان و دشمنان حماس به خوبی میدانند که خارج کردن سیطره حماس و پایان دادن به آینده مقاومت در غزه تنها با هدف قرار دادن چند شخصیت و تضعیف قدرت نظامی ممکن نخواهد بود.
❗️شاید بتوان طرح ترامپ برای کوچ مردم غزه را واقعی‌ترین طرح روی زمین برای نابودی مقاومت و آنچه آنها راه‌حل و پیروزی اسرائیل میدانند، دانست. حذف مقاومت در غزه جز با نابودی یا کوچ اجباری اکثریت اهالی نوارغزه ممکن نخواهد بود؛ محورهای بالاتر که گفته شد با هدف ترغیب و اجبار به کوچ اجباری بخشی از جامعه غزه در حال اجراست
https://irannewspaper.ir/8709/5/118234
@Thirdintifada
19 فروردین 1404
❌فروپاشی اجتماعی در غزه هدف ترامپ و بی‌بی
در روزهای اخیر دوباره وضعیت انسانی نوارغزه و جنگ در این باریکه به صدر رسانه‌ها و توجهات شبکه‌های اجتماعی برگشته است.
حجم بالای کشتار درکنار تشدید محاصره موجب شده است علی‌رغم آنکه دو ماه بواسطه آتش‌بس 42 روزه و طولانی شدن جنگ، موضوع غزه از صدر توجهات رسانه‌ای و سیاسی کنار گذاشته شده بود، اما دوباره به مرکز توجهات برگردد.
مصداق و فکت بازگشت توجهات را می‌توان برگزاری تظاهرات‌های پرتعداد در شهرهای مختلف جهان از کانادا، آمریکا، نروژ، سوئد، ژاپن، کره جنوبی، مراکش، ترکیه، سوریه و... دانست که نمونه آن را تنها در فروردین سال گذشته که همزمان بود با تحولات حمله اسرائیل به رفح به یاد آورد.
اما این حجم عجیب بمباران‌ها و کشته شدن 1400 نفر در سه هفته اخیر زیرسایه انعکاس رسانه‌ای آیا برای تل آویو آورده‌ای دارد؟ این اقدام که حداقل پیامد آن بازگشت توجهات به غزه است، برای تل آویو منطقی است؟
باید پاسخ داد که هدف از این حملات صرفاً مجبور کردن حماس به پذیرش طرح آتش‌بس پیشنهادی ویتکاف برای آزادی 11 اسیر در مقابل طرح حماس که آزادی 5 اسیر می‌باشد، نیست. آنچه در غزه می‌گذرد امتحان میدانی طرح تخلیه انسانی نوارغزه است. تخلیه‌ای که با پیوست‌های دقیق میدانی، رسانه‌ای و اجتماعی همراه است. رژیم صهیونیستی با استفاده از اهرم زمان و طولانی شدن بیش از توقع و انتظار جامعه فلسطینی فشاری واقعی بر اجتماع را دنبال میکند. در این پروژه چند محور دنبال شده است:
1⃣ ترورهای مدنی به جای نظامی:
پس از بازگشت به جنگ و توقف آتش بس، ترورهای هدفمند رژیم صهیونیستی از سطح نظامی به سطح سیاسی و مدنی تغییر کرد. ترور شخصیت‌هایی از حماس که کارکرد اداری و توانایی مدیریتی اقتصادی و اجتماعی- مدنی در نوارغزه داشتند مصداق این محور است. ترور صلاح البردویل و اسماعیل برهوم از رهبران مدیریتی حماس در کنار عبدالطیف قانوع سخنگوی حماس را می‌توان مهم‌ترین ترورهای مدنی یک ماه اخیر دانست. جالب است که هر سه شخصیت در ماه‌های اخیر زندگی بسیار عادی و علنی‌ای داشته‌اند. دو نفر در خیمه‌هایشان و یک نفر در تخت بیمارستان در حین بستری ترور شدند. و در آخر به این لیست می‌توان ترور عصام الدعالیس رئیس کمیته نظارت و پیگیری دولتی در غزه به همراه سه پسر و دو نوه‌اش در خانه‌اش را اضافه کرد. این ترورها با هدف کاهش توان مدیریتی و کنترل سیاسی و اجتماعی حماس رخ می‌دهد.
2⃣ تحریک اجتماعی و تظاهرات:
یکی از امتیازات ویژه حماس در دوران طوفان‌الاقصی، همراه نگه داشتن بدنه مردمی نوارغزه با سیاست مقاومتی‌اش بوده است. پس از آتش‌بس چندین تظاهرات از سوی محور نزدیک به تشکیلات خودگردان با همراهی صهیونیست‌ها با بهره‌برداری از مردم ناراضی و خسته از جنگ تکرار شده است. تل آویو سعی دارد با برجسته کردن رسانه‌ای این تظاهرات فشار اجتماعی را بر حماس افزایش دهد. گفتنی است بیشتر این تظاهرات در شمال شهر غزه رخ داده که اکنون از منظر نظامی در کنترل نسبی اسرائیلی‌هاست.
3⃣ ایده حکومت‌های محلی:
اقدام بعدی اسرائیلی‌ها، تلاش برای تضعیف تسلط و حاکمیت حماس بر نوارغزه با هدف ایجاد مدیریت‌های محلی با محوریت ریش سفید و قبایل مشهور هر محله است. این سناریو در شمال شهر غزه و دیرالبلح مرکز نوارغزه به طور جدی‌تر در حال دنبال شدن است. این دو منطقه اتفاقاً جزو مناطقی‌اند که تظاهراتی را هم در آنها شاهد بودیم.
✅در پایان باید بر این نکته تأکید کرد که مخالفان و دشمنان حماس به خوبی میدانند که خارج کردن سیطره حماس و پایان دادن به آینده مقاومت در غزه تنها با هدف قرار دادن چند شخصیت و تضعیف قدرت نظامی ممکن نخواهد بود.
❗️شاید بتوان طرح ترامپ برای کوچ مردم غزه را واقعی‌ترین طرح روی زمین برای نابودی مقاومت و آنچه آنها راه‌حل و پیروزی اسرائیل میدانند، دانست. حذف مقاومت در غزه جز با نابودی یا کوچ اجباری اکثریت اهالی نوارغزه ممکن نخواهد بود؛ محورهای بالاتر که گفته شد با هدف ترغیب و اجبار به کوچ اجباری بخشی از جامعه غزه در حال اجراست
https://irannewspaper.ir/8709/5/118234
@Thirdintifada
روزنامه ایران
فروپاشی اجتماعی در غزه هدف ترامپ و بی‌بی