چه مهربان بودی ای یار،
ای یگانه ترین یار
چه مهربان بودی وقتی
دروغ می‌گفتی...



#فروغ_فرخ‌زاد
@asru1

از خاطره انگیزترین و افتخارآمیزترین لحظات تاریخ ایران
لحظه ملکوتی #آزادی_خرمشهر

یاد و خاطره این روز بزرگ و حماسه سازانش را گرامی می داریم

@asru1

دود
فقط نام‌های مختلفی دارد
وگرنه
سیگار من و خانه‌های خرمشهر
هر دو به آسمان رفته اند


#گروس_عبدالملکیان

@asru1

زیر زبانم است
در هر کجا که باشم
تا هر کجا بروم
نام تو
یک ساقه‌ی تر گندم
یک قاچ سیب،
یک گل سرخ
یک برگ سبز نارنج...


#منوچهر_آتشی
@asru1

بر که خواهی بست دل را چون ز من برداشتی؟!

#حسین_منزوی

همیشه برآنم
تا دلی را نشکنم
اما وقتی به خود نگاه میکنم
تکه تکه ام .. !



#ایلهان_برک
@asru1

دَمٌ
وَ دَمٌ
وَ دَمٌ
فی بلادکَ
فی إسمی و فی إسمِکَ
فی زَهرَةِ اللوزِ فی قِشرَةِ الموزِ
فی لَبَنِ الطِّفلِ فی الضَّوءِ وََ الظِلِّ
فی حَبَّةِ القَمحِ فی عُلْبَةِ المِلحِ
قَنَّاصةٌ بارِعونَ یَصیبونَ أهدافَهُم بِامتیازٍ
دَماً
وَ دَماً
و دَماً
هذه الأرضُ أصغرُ مِن دَمِ أبنائِها
الواقفینَ على عَتَباتِ القیامةِ مِثلَ القَرابینَ
هَل هذه الأرضُ حقاً مبارکةٌ ؟أم مُعَمَّدةٌ؟
بِدَمٍ
وَ دَمٍ,
وَ دَمٍ
لا تجفِّفُهُ الصَّلواتُ وَ لا الرَّملُ.
لا عَدْلَ فی صفحاتِ الکتابِ المُقدَّسِ
یَکفی لِکَی یَفرَحَ الشُّّهَداءُ بِحُرّیَّةِ
المَشیِ فوقَ الغَمام
دَمٌ فی النهارِ
دَمٌ فی الظّلامِ
دَمً فی الکلامِ...




شعر به ما چه می‌گوید در عصر فاجعه؟
خون
و خون
و خون
در سرزمینت، در نامم و در نامت
در شکوفه‌ی بادام، در پوست موز
در شیر نوزاد
در روشنایی
در سایه
در دانه‌ی گندم، در نمکدان
تک‌تیراندازانی چیره دست
متبحرانه می‌زنند به هدف
خون
و خون
و خون
این سرزمین کوچک‌تر از خون فرزندانش خویش است
که چونان قربانیان ایستاده‌اند بر آستانه‌ی رستاخیز
آیا واقعا مقدس است این وطن؟
یا تعمید شده
به خون
و خون
و خون
خونی که نه مناجات خشکش می‌کند
نه ماسه‌ها
آنچنان عدالتی در کتاب مقدس نیست
تا شهیدان شادمان باشند
به آزادانه قدم زدن بر ابرها...

خون در روز
خون در شب
خون در سخن....

#محمود_درویش

ترجمه: #سعید_هلیچی
@asru1

هیچ اتفاقی قرار نیست بیافتد
امّا،
آدمی است دیگر ،
همیشه
منتظر می‌ماند!

#اورهان_ولی
@asru1

بسیار سالها گذشت تا بفهمم
آنکه در خیابان می گرید
از آنکه در گورستان می گرید
" بسیار غمگین تر است "

#حسن_آذری

@asru1

دوباره عهد می کنی که نشکنی دل مرا،
چه وعده ها که می دهی به رغم ناتوانیت ...

#کاظم_بهمنی
@asru1

هنوز مسأله‌ات مرگ و زندگی است، اگر

جواب می دهم این جمله‌ی سؤالی را:

نهاده ایم قدم، از عدم به سوی عدم

حیات نام مده، فصل انتقالی را

#حسین_منزوی
@asru1

شب که می‌شود
من پر از ستاره می‌شوم
شب که می‌شود
مثل آن فشرده‌ی عظیم پرشکوه و پرشکوفه‌ی ازل
در هزار کهکشان ستاره
پاره‌پاره می‌شوم

#اسماعیل_خویی

@asru1

🌸یه خط شعر🌸

أنا المرأة التي غرقت بها المراكب
كلها و خذلتها..
و حين لم يبقَ لها من الأشرعة
غير جناحيها تعلمت كيف
تتحول من إمرأة إلى نورس...


منم آن زنی که تمام کشتی‌ها
در او غرق گشته و تنهایش گذاشتند
و آنگاه که هیچ بادبانی
جز بال‌هایش برای او نمانده بود
آموخت که چگونه از زن بودن رها شود
و به پرنده دریایی بدل شود...


#غادة_السمان
ترجمه: #سعید_هلیچی
@asru1

ای ایران ایران
گلزار سبزت دور از تاراج خزان

استاد #محمد_نوری
@asru1

یه خط شعر از سعدی🌸🌸

رقیبم گیسوانت را به دست آورد، غمگینم
که با آن مرد نعمت‌ها و با این مرد حسرت‌هاست

#سجاد_سامانی
@asru1

وطن ای گرامی‌تر از هرچه هست
تو مهمانسرا نیستی خانه‌ای
بمیرم ولیکن نبینم که تو
لگدکوب اسبان بیگانه‌ای

#علی‌اکبر_یاغی‌تبار
@asru1

ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت ما را کفن
دور از تو بادا اهرمن
❤️ ایران من❤️
❤️ ایران من❤️

خاکستری، خاکستری، خاکستری 
صبح، مِه، باران 
اَبر، نگاه، خاطره 
در من ترانه‌ای نبود، تو خواندی 
در من آینه‌ای نبود، تو دیدی 
ریشه‌ای بودم در خوابِ خاک‌های مُتُبَرک 
بی‌باران، در نگاه‌ تو سبز شدم 
برقی از چشمانت برخواست، نگاهم بارانی شد 
گونه‌هایت خیسِ باران، چشم‌هایت آفتابی 
گرگ‌ها می‌زایند، بره‌ها را دریابیم 
تو، با چشمانت‌ مرا بنواز 
چوبدست چوپانیم سلاحی کارگر خواهد شد 
بعد از جنگ، با چوبدستم
انجیر‌های تازه را برای تو خواهم چید
با تو خواهم ماند، با تو خواهم خواند
و تورا در بُهتِ آفتابی‌ات خواهم بوسید
اگر اَبر‌ها بگذارند…

#محمدابراهیم_جعفری

@asru1