برای شب/🤍

_

پاییز عزیزم، امیدوارم پربرکت باشی.

بوسیدنی/

کمه دو تا چشام واسه دیدنت
چطوری خوبی تو این همه..🤍☁️

ای که به شب‌هام، صبح سپیدی”🤍

هنوزم نمیدونم تو درستی یا نه.
قراره بشی عمیق ترین زخمم یا بزرگ ترین بُرد.
نمی‌دونم اینجایی که وایسادیم ژانر قصه‌های خوبه یا بد.
از اینکه همه چی به تو وابسته شده می‌ترسم.
از خنده‌هایی که به تو وصل شده.
از کلافگی که تنها تو باعثش میتونی بشی.
از شوق و غم و عمیق خواسته شدن و خواستن‌ها.
اینجایی که وایسادیم قشنگه، عجیبه، ترسناکه.
اینجا نمیتونم دیوونه نباشم.
نمی‌تونم واسه خنده‌ت نمیرم.
نمی‌تونم به فرداها فکر کنم و تو رو توش تصور نکرده باشم.
اینجایی که وایسادیم شبیه آرزوی روزاییه که بعید بود و دور.
روزایی که نمی‌دونم وسط کدوم غصه‌ش، این روزا رو خواسته بودم.
شاهین نجفی گفته بود
” من پایه‌های خشم و اندوه بودم، تو جان مرا اما به عشق دوختی..”
تو منو نجاتم میدی از بد اخلاقی، از توی غصه موندن، از خسته شدن.

کاش بمونی.
همینطوری فریزت کنم و بمونی.
برای روزایی که بگیم، ارزش صبر کردن داشت.
“صبر نکنم چی کنم؟”
با تو صبر هم آسونه.

~فاطمه جعفری

کی میگیره جاتو؟

“هیچکس عزیزم، هیچکس.

“⭐️

زندگی کم دره نداشت
تو دستمو گرفتی و گفتی نترس :)

نمی‌تونم به فرداها فکر کنم و تو رو، توش تصور نکرده باشم...💙

نویسنده: فاطمه جعفری
گوینده: ماوی اردلان
موسیقی: Romantic از Francisco Alvear

صدای طلوع نازم:*⭐️

به قول آقای جنتی:
“که عشق و وطن داستان ما باشد.💙

برای دوست داشتن و دوست داشته شدن”

خدا جای هر چی نداشتم داد تو رو بهم”🤍

مهم نیس کی رو به رومه تا تو پشتمی :)

به تو فکر کردن کار تمام وقت من است، عزیز من.🤍