السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ، عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ، وَلَا جَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيارَتِكُمْ، السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، وَعَلَىٰ أَوْلادِ الْحُسَيْنِ ، وَعَلَىٰ أَصْحابِ الْحُسَيْنِ؛


سلام بر تو ای #اباعبدالله و بر جان‌هایی که به درگاهت فرود آمدند، از سوی من سلام #خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقی است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوی من قرار ندهد، #سلام_بر_حسین و بر علی بن الحسین و فرزندان حسین و یاران حسین؛

لطفا به کودکانتان مسئولیت بدید

امروز صبح این متن و خوندم و دیدم ارزش هزار بار خوندن داره و گفتم بفرستم در گروه شاید تلنگری باشه برای هممون👇👇👇👇

حوالی چهل تا پنجاه سالگی، فهمیدم هرچه زیستم اشتباه بود.  

حالا می‌فهمم که چیزی بالاتر از سلامتی، چیزی بهتر از لحظه حال، بااهمیت‌تر از شادی، باارزش‌تر از تخیل و در صدر همه، نفس‌هایی که نفهمیده دَم و بازدَم می‌شدند نیست.

حالا می‌فهمم: استرس، تشویش، دلهره، ترس آزمون، ترس نتیجه، ترس کنکور، اضطراب سربازی، ترس از آینده، وحشت از عقب ماندن، دلهره تنهایی، تردیدهای مستاصل‌کننده، نگرانی از غربت، وحشت از غریبی، غصه‌های عصر جمعه، اول مهر، ۱۴ فروردین، بیکاری، هیچکدام نه ماندگار بودند و نه ارزش لحظه‌های هدر رفته‌ام را داشتند.

حالا می‌فهمم یک کبد سالم چند برابر لیسانسم ارزشمند است. کلیه‌هایم از تمامی کارهایم، دیسک کمرم از متراژ خانه، تراکم استخوانم از غروب‌های جمعه، روحم از تمام نگرانی‌هایم، زمانم از همه ناشناخته‌های آینده‌های نیامده‌ام، شادیم از تمام لحظه‌های عبوسم، امیدم از همه یاس‌هایم با ارزش‌تر بودند. 

حالا می‌فهمم چقدر موهایم قیمتی بودند و چقدر یک ثانیه بیشتر کنار فرزندم زنده بمانم ارزش تمام شغل‌های دنیا را دارد. 

یقین دارم آدم‌هایی که به معنی تمام کلمه، لحظه بودن‌شان را می‌فهمند با غبار غم و تردید و غصه و ترس و اضطراب و چه‌شودها نیالوده‌اند. 

آنان که در حال ماندند و ذهن‌شان را خالی، حسّ‌شان را چون ابر در حرکت، روح‌شان را با آموزه‌های درست و حقیقی تزیین و اندیشه‌هایشان را آزاد و تخیل‌شان را سرشار می‌کنند به معنی حقیقی کلمه زنده‌اند و زندگی می‌کنند و به معنی واقعی کلمه در آرامش می‌میرند: سرخوش، همچون فصلی از زندگی، جزیی از زندگی و در مسیر زندگی...  🌺🌺🌺🌺

فردایی وجود ندارد ۰۰۰۰۰🌺🌺🌺🌺🌺

چیکار کنیم که به بهترین ورژن خودمون برسیم👇🌺🌺🌺


۱. زود بخوابم/ زود بیدار شم

۲. پادکست مفید گوش بدم

۳. خاطره های خوب بسازیم برای خودمون و نزدیکانمون

۴. یه سری خط قرمز واسه خودم تعیین کنم و به هرکاری و هرکسی بله نگم

۵. زمان بیشتری رو به خود مراقبتی اختصاص بدم

۶.  تحرک داشته باشم

۷. کتاب بخونم

۸. عمیق کار کنم و عمیق تفریح کنم 🌺🌺🌺🌺

اکثر زنان بدون در نظر گرفتن محیطی که در آن بزرگ می شوند، یاد می‌گیرند که برای یک زن خوب بودن باید به چشم بقیه خوب به نظر برسند. مشکل ماجرا اینجاست که با این کار اجازه می‌دهید دیگران ارزش شما را تعیین کنند.

تعجبی ندارد که نصف زنانی که من می‌شناسم از اضطراب و افسردگی رنج می‌برند. آنها زیر فشار موج انتظارات و نظرات دیگران غرق شده‌اند.

به ما یاد داده‌اند که اگر دیگران از ما راضی نباشند هیچ ارزشی نداریم، اما من مخالفم.
برای خودمان زندگی کنیم 🌺🌺🌺🌺🌺

‌ریشه اصلی مشکلات روانی

و حس نکردنِ خوشبختی توی زندگی خلاصه میشه تو چهار چیز :

١)انتظارات غیر منطقی و پرتوقع بودن

٢)وحشتناک دیدن اتفاقات

٣)کم طاقتی و بی تحملی

۴)بی ارزش دونستن خود🌺🌺🌺🌺

به حد و مرزهای دیگران احترام بگذاریم!

پاسخ «نه» رو به عنوان جواب آخر بپذیرید، پافشاری نکنید که کسی خلافِ میلش، چیزی که می‌خواهید را قبول کند.

اگر کسی برای مدتی نیاز به فضا دارد، و می‌خواهد تنها باشد، به خواسته‌اش احترام بگذاریم.

اگر کسی از چیزی ناراحت‌ست، بگذارید دوره‌ی ناراحتی‌اش را طی کند، به او فشار نیارید که بسه دیگه، ناراحتی حدی داره و...

اگر کسی پاسخ تماس تلفنی شما رو نداد، منتظر باشید تا خودش مجدداً با شما تماس بگیرد، پشت هم به او زنگ نزنید.🌺🌺🌺🌺

🌺یه پاراگراف توی رمان "مرگ خوش" خوندم که منو توی فکر برد؛ نوشته بود:

بیماریش آنقدر طولانی شد که اطرافیانش به مریضیش عادت کردند و از یاد بردند که او دارد عذاب می‌کشد و روزی می‌میرد.

حقیقت اینه گاهی هرچیزی که مربوط به ماست برای اطرافیانمون تبدیل به عادت میشه؛
درد و رنج‌هامون، بیماری‌هامون، حتی عشق و محبتمون نسبت به آدم‌ها، براشون تبدیل به عادت میشه و دیگه به چشم نمیاد.
گاهی حضور دائمی ما، عشقِ بی‌قید و شرط ما باعث میشه حتی دیده‌ نشیم...🌺🌺🌺🌺

توانایی زندگی در لحظه اکنون و داشتن رضایت خاطر در لحظه ی حال را بسیاری از مردم ندارند.

وقتی در حال خوردن سوپ هستید، به دسر فکر نکنید.
وقتی در حال خواندن کتاب هستید، دقت کنید، ببینید افکار شما کجا هستند.
هنگام مسافرت به جای اینکه فکر کنید هنگام برگشتن به خانه چه کارهایی باید انجام شود، در همان مسافرت باشید.

اجازه ندهید لحظه اکنون که غیر قابل وصف است از دست برود. همه دارایی شما لحظه حال است...🌺🌺

یکی از عمیق‌ترین درس‌هایی که از کتاب تکه‌های کل منسجم گرفتم: 
"آدم‌ها مسئول پر کردن کمبودهای ما نیستند. 
گریه کنید، درد بکشید، حتی فریاد بزنید، 
اما در نهایت بلند شوید و مسیرتان را ادامه دهید. 
حفره‌های گذشته را خالی بگذارید، 
و دیگران را به جایگاه‌های خالی دلتان وابسته نکنید. 
با تمام زخم‌ها و نقص‌هایتان، 
به زندگی سلام کنید و از مسیر لذت ببرید. 
زندگی ادامه دارد، با همه ناملایماتش." 

این یادآوری عمیق، مثل یک آینه است: 
ما باید بپذیریم که تنها کسی که 
می‌تواند ما را قوی، شاد، یا حتی شکست‌خورده کند، خودمان هستیم و بس. 
این بزرگ‌ترین حقیقت زندگی است که نمی‌توان آن را انکار کرد. 

هر کمبودی که داریم، بخشی از ماست؛ 
اما این کمبودها، ما را از حرکت بازنمی‌دارند، 
بلکه راهی هستند برای رشد و تکامل. 
نه آدم‌ها، نه شرایط، نه گذشته؛ 
هیچ‌چیز قدرت تغییر ما را ندارد جز خودمان. 
یاد بگیریم که مسیر خوشبختی از درون ما آغاز می‌شود. 
با وجود تمام سختی‌ها، هر لحظه زندگی را غنیمت بشماریم، 
زخم‌هایمان را بپذیریم و از آنها پلی برای پیشرفت بسازیم. 🌺🌺🌺🌺

آن‌هایی که وحشت دارند دیگران چه فکری درباره‌شان می‌کنند،
افرادی‌اند که نگاه منفی به خود دارند و می‌ترسند این واقعیت را در چهره‌ی دیگران ببینند.🌺🌺🌺🌺

انتشارات دانشگاه آکسفورد کلمه یا عبارت برگزیده سال خود را اعلام کرد: «پوسیدگی مغز»

عبارت انگلیسی "brain rot" یا «پوسیدگی مغز» به معنی زوال تدریجی ظرفیت ذهنی و قوای شناختی در نتیجه وقت‌گذرانی زیاد با کارهای پوچ مثل پرسه زدن بی‌هدف در شبکه‌های اجتماعی است.

«پوسیدگی مغز» با رای عموم از پنج کلمه و عبارت دیگر پیشی گرفت و عنوان منتخب سال را کسب کرد.

با وجود آنکه نخستین کاربرد این عبارت به سال ۱۸۵۴ بر می‌گردد اما استفاده از آن در ۱۲ ماه گذشته افزایش چشمگیری داشته است۰🌺🌺🌺🌺🌺

مونتسکیو ۲۷۵ سال پیش نوشت:
«اگر فقط آرزو داشتیم شاد باشیم، به‌راحتی محقق می‌شد
اما ما آرزو داریم شادتر از دیگران باشیم و این همیشه سخت است؛
چون تصور می‌کنیم دیگران از ما شادترند.»🌺🌺🌺

مهم نيست فكر كنى چقدر آدم باحال
با استعداد، تحصيل كرده و ثروتمندى هستى.

رفتارى كه با ديگران دارى همه چيز رو درباره تو ميگه.🌺🌺🌺🌺

الفرد ادلر روانشناس معروف :
در بعضي موارد به بيماران اندوهگين خود مى‌گفت: هر روز فكر كنيد چطور مى‌توانيد يك نفر ديگر را خوشحال كنيد.
زيرا، انديشه خوشحال كردن ديگران ما را از تفكر درباره خودمان باز میدارد و بزرگترين عامل نگرانى ترس و اندوه انديشيدن درباره خود است.

شادمانى انسان و شادمانى ديگران به يكديگر بستگى دارد.
ارسطو به اين نوع برخورد "خودخواهى روشنگرانه" میگويد.
خیرخواهی، دوستی و عشق ویژگی انسان است.🌺🌺🌺

خودت رو سانسور نکن
سایه ات را ببین

ما آدم های خوب «یا» بدی نیستیم همه ما خوب «و»
بدیم یعنی در درون ما هم خوبی وجود داره هم بدی
پس چرا تلاش میکنیم طوری وانمود کنیم که انگار هیچ
بدی ای در ما وجود نداره؟
خودسانسوری و انکار جنبه های منفی و تاریک وجودمون فقط باعث میشه از اصالت ذاتی مون دور بشیم و در تمام زندگی مجبور به نقش بازی کردن باشیم. راه درست اینه که تاریکی های درونمون رو به رسمیت بشناسیم و یاد بگیریم چطور کنترل و مدیریت شون کنیم.🌺🌺🌺🌺

هر احساسی پیامی برای ما دارد؛

افسردگی پیامی دارد و میگوید

سبک زندگیم خوب نیست و راکد بودن را باید رها کنم و به جای حس بیهوده بودن، حس مفید بودن را تقویت کنم.

اضطراب پیامی دارد و می‌گوید:
خودم را بیش از حد درگیر مسائلی کرده‌ام که ارتباطی به من ندارند.

استرس پیامی دارد و می‌گوید: روی مسائل زندگیم تسلط ندارم و باید مهارتهایم را افزایش دهم و نیاز به مرتب‌تر کردن زندگیم دارم.

کمبود اعتماد به نفس پیامی دارد و میگوید:.

من به وعده‌هایی که به خودم می‌دهم عمل نمیکنم و دیگه نمیتوانم روی خودم حساب کنم
زود رنجی برای من پیامی دارد و میگوید: دچار خودبزرگ‌بینی هستم و کوچکترین مخالفتی را برنمیتابم چرا که تصور میکنم هرآنچه که میپندارم بی‌شک درست است.

در واقع تمام احساس‌های منفی در باطن خود پیامی دارند و اشاره به نقطه ضعفی از ما میکنند!🌺🌺🌺🌺