☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ بهمن زادروز زهرا سعادت
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۰۴ شیراز -- درگذشته ۱۸ مهر ۱۴۰۲ شیراز) بانوی نیکوکار
او نخست به تحصیل در رشته حقوق روی آورد، اما با علاقه‌اش به ادبیات، در آن رشته تحصیل کرد و پس از گرفتن مدرک کارشناسی به معلمی پرداخت و چندین بار به عنوان معلم نمونه انتخاب شد.
متاسفانه وقتی تنها فرزندش مبتلا به بیماری سرطان شد، چون پزشکان گفتند چاره‌ای جز قطع پایش نیست، برای جراحی به فرانسه رفت و آنجا پای پسرش قطع شد، اما بیماری به قطع پا رضایت نداد تا اینکه در سال ۱۳۶۶ فرزندش را از دست داد. اندوه و افسردگی شدید مادر داغدیده آن‌چنان شد که نزدیک بود وی را نیز از پای بیندازد.
خود او در گفتگو با یک منبع خبری درباره آن دوران گفت: «از دنیا بریده و به‌شدت غمگین شده بودم. من فقط همین یک فرزند را داشتم، تمام دلخوشی‌ام او بود. اگر به هر حال با قطع پای او قلبم شکسته بود، درگذشتش کمرم را نیز شکست... اما بلند شدم؛ دست روی زانوانم گذاشتم و برخاستم. گفتم باید حتماً برخیزم و کاری کنم.»
او با زحمت زیاد در شیراز، بیمارستانی به یاد فرزندش امیر حقایق بنا کرد.
این مرکز درمانی اکنون با عنوان «بیمارستان آنکولوژی امیر» شناخته می‌شود و او اداره آنرا به دانشگاه علوم پزشکی شیراز سپرد.
این بانوی نیکوکار علاوه بر اینها، اقدامات خیرخواهانه و نوعدوستانه دیگری نیز انجام داده که افتتاح بنیاد فرهنگی زهرا سعادت نیز از جمله آنها بود.
این بنیاد که در ساختمانی کنار بیمارستان امیر واقع شده، به مرکزی برای پژوهش درباره سرطان تبدیل شده، تا گامی در جهت درمان این بیماری برداشته شود.
هزینه‌های ساختمان این مرکز که آپارتمانی ۱۲ واحدی است، تماما توسط وی پرداخت شد و به منظور بهره‌برداری صحیح‌تر، مالکیت آن را به دانشگاه علوم پزشکی واگذار کرد.
او می‌گفت: «من در دوران معلمی، چند بار به‌عنوان معلم نمونه نیز انتخاب شدم و آن زمان این‌طور بود که انتخاب معلم نمونه با اختصاص حقوقی جداگانه علاوه بر مدال‌ها و تقدیرنامه‌ها همراه می‌شد. بنابراین اکنون مخارج زندگی‌ام از حقوق بازنشستگی و نمونه شدن تامین می‌شود.» و تاکید می‌کرد: «هرکسی در برابر انسان‌های دیگر مسئولیت و وظیفه‌ای دارد و من هم با اقدامات خود فقط به وظیفه انسانی‌ام عمل کرده‌ام».
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#زهرا_سعادت، ز
۱۲ بهمن زادروز زهرا سعادت
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۰۴ شیراز -- درگذشته ۱۸ مهر ۱۴۰۲ شیراز) بانوی نیکوکار
او نخست به تحصیل در رشته حقوق روی آورد، اما با علاقه‌اش به ادبیات، در آن رشته تحصیل کرد و پس از گرفتن مدرک کارشناسی به معلمی پرداخت و چندین بار به عنوان معلم نمونه انتخاب شد.
متاسفانه وقتی تنها فرزندش مبتلا به بیماری سرطان شد، چون پزشکان گفتند چاره‌ای جز قطع پایش نیست، برای جراحی به فرانسه رفت و آنجا پای پسرش قطع شد، اما بیماری به قطع پا رضایت نداد تا اینکه در سال ۱۳۶۶ فرزندش را از دست داد. اندوه و افسردگی شدید مادر داغدیده آن‌چنان شد که نزدیک بود وی را نیز از پای بیندازد.
خود او در گفتگو با یک منبع خبری درباره آن دوران گفت: «از دنیا بریده و به‌شدت غمگین شده بودم. من فقط همین یک فرزند را داشتم، تمام دلخوشی‌ام او بود. اگر به هر حال با قطع پای او قلبم شکسته بود، درگذشتش کمرم را نیز شکست... اما بلند شدم؛ دست روی زانوانم گذاشتم و برخاستم. گفتم باید حتماً برخیزم و کاری کنم.»
او با زحمت زیاد در شیراز، بیمارستانی به یاد فرزندش امیر حقایق بنا کرد.
این مرکز درمانی اکنون با عنوان «بیمارستان آنکولوژی امیر» شناخته می‌شود و او اداره آنرا به دانشگاه علوم پزشکی شیراز سپرد.
این بانوی نیکوکار علاوه بر اینها، اقدامات خیرخواهانه و نوعدوستانه دیگری نیز انجام داده که افتتاح بنیاد فرهنگی زهرا سعادت نیز از جمله آنها بود.
این بنیاد که در ساختمانی کنار بیمارستان امیر واقع شده، به مرکزی برای پژوهش درباره سرطان تبدیل شده، تا گامی در جهت درمان این بیماری برداشته شود.
هزینه‌های ساختمان این مرکز که آپارتمانی ۱۲ واحدی است، تماما توسط وی پرداخت شد و به منظور بهره‌برداری صحیح‌تر، مالکیت آن را به دانشگاه علوم پزشکی واگذار کرد.
او می‌گفت: «من در دوران معلمی، چند بار به‌عنوان معلم نمونه نیز انتخاب شدم و آن زمان این‌طور بود که انتخاب معلم نمونه با اختصاص حقوقی جداگانه علاوه بر مدال‌ها و تقدیرنامه‌ها همراه می‌شد. بنابراین اکنون مخارج زندگی‌ام از حقوق بازنشستگی و نمونه شدن تامین می‌شود.» و تاکید می‌کرد: «هرکسی در برابر انسان‌های دیگر مسئولیت و وظیفه‌ای دارد و من هم با اقدامات خود فقط به وظیفه انسانی‌ام عمل کرده‌ام».
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#زهرا_سعادت، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ بهمن زادروز بهمن فرسی
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۱۲ تبریز) نویسنده، نمایشنامه‌نویس و بازیگر
او داستان‌نویسی را در کنار نمایشنامه و نقد در دوران جوانی آغاز کرد. نخستین کتابش «نبیره‌های بابا آدم» نام دارد که مجموعه‌ای از نثر آهنگین است. پیش از انقلاب مجموعه داستانی با نام «زیر دندان سگ» و یک رمان به نام «شب یک، شب دو» به قلم او به انتشار رسیده بود.
وی پس از این کتاب باز به نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی بازگشت و آثاری را در این زمینه خلق کرد، تا سال ۱۳۵۳ که رمان معروف او یعنی «شب یک، شب دو» منتشر شد. اولین مجموعه داستان او در سال ۱۳۳۹ به‌چاپ رسید اما پیش از آن در نشریات مختلف قلم‌فرسایی کرد که از آن جمله: «ایران آباد» «نگین» «آشنا» «چلنگر» «اندیشه و هنر» و روزنامه‌های: «آژنگ» و «کیهان» از او منتشر شد.
وی از همشاگردی‌های جمشید لایق از هنرمندان تئاتر، تلویزیون و سینما بود که با تئاتر سعدی همکاری می‌کرد و پیشنهاد تشکیل یک گروه تئاتری با علی نصیریان، فریدون فرخزاد، مهدی فتحی و چندتن دیگر را داد که خودش مسئول این گروه بود. او حتی تجربه بازیگری در فیلم «پستچی» داریوش مهرجویی در کنار انتظامی، نصیریان، ژاله سام، احمدرضا احمدی و ... دارد. وی نمایش‌های «چوب زیر بغل» «صدای شکستن» «بهار و عروسک» «گلدان» و «آرامسایشگاه» را در تهران روی صحنه برد و در سال ۱۳۶۲ نمایش «گلدونه خانم» اسماعیل خلج را کارگردانی کرد. به گفته کشاورز در گروه هنر ملی گروه تئاتری به نام «مروارید» تشکیل شد که شاهین سرکیسیان رئیس آن بود و فرسی، نصیریان، جوانمرد، شنگله و خجسته کیا در آن عضو بودند.
در آغاز دهه چهل کتابهای «گلدان» «با هو» «چوب زیر بغل» و «زیر دندان سگ» را منتشر کرد. مجموعه داستان «زیر دندان سگ» در سال ۱۳۳۹ به کوشش شمیم بهار انتشار یافت و دربرگیرنده داستانهایی مانند «استخوان سوخته‌ها» «این عزب» و «در سوگ بستری که چیده شد». او همچنین در مجموعه‌ای به اجرای نقالی و نقش گویی پرداخت که با موسیقی فرنوش بهزاد، به یک مجموعه بی‌نظیر تبدیل شد که کمک وافری مثل همیشه به فرهنگ و اصالت شعر و موسیقی ایرانی داشته است.
رمان:
شب یک، شب دو، ناشر سازمان چاپ و پخش پنجاه و یک، تهران ۱۳۵۳
مجموعه‌داستان کوتاه
زیر دندان سگ، مجموعه داستان کوتاه، ناشر نامه‌های سیاه، تهران ۱۳۴۳
هفاایستوس، داستان مصور برای کودکان، ناشر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تهران ۱۳۵۰
دوازدهمی، مجموعه داستان کوتاه، ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۱
نبات سیاه، مجموعه داستان کوتاه، ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۲
غوررآپ غوررآپ، مجموعه داستان کوتاه، نشرپامس، کلن ۲۰۰۶
اشعار:
خودرنگ (گزینه شعر) ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۳
آوا درکاواک (گزینه شعر) ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۳
یک پوست یک استخوان "گزینه شعرهای کوتاه" ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۴
به تاریخ یکِ یکِ یک (و نامه واصله) دو منظومه نو، کتاب و سی‌دی با صدای شاعر) ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۸
سلام به حیدربابا "برگردان منظومه معروف شهریار از ترکی به‌نظم فارسی" ناشر دفتر خاک، لندن ۱۹۹۳
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهمن_فرسی، ز
۱۲ بهمن زادروز بهمن فرسی
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۱۲ تبریز) نویسنده، نمایشنامه‌نویس و بازیگر
او داستان‌نویسی را در کنار نمایشنامه و نقد در دوران جوانی آغاز کرد. نخستین کتابش «نبیره‌های بابا آدم» نام دارد که مجموعه‌ای از نثر آهنگین است. پیش از انقلاب مجموعه داستانی با نام «زیر دندان سگ» و یک رمان به نام «شب یک، شب دو» به قلم او به انتشار رسیده بود.
وی پس از این کتاب باز به نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی بازگشت و آثاری را در این زمینه خلق کرد، تا سال ۱۳۵۳ که رمان معروف او یعنی «شب یک، شب دو» منتشر شد. اولین مجموعه داستان او در سال ۱۳۳۹ به‌چاپ رسید اما پیش از آن در نشریات مختلف قلم‌فرسایی کرد که از آن جمله: «ایران آباد» «نگین» «آشنا» «چلنگر» «اندیشه و هنر» و روزنامه‌های: «آژنگ» و «کیهان» از او منتشر شد.
وی از همشاگردی‌های جمشید لایق از هنرمندان تئاتر، تلویزیون و سینما بود که با تئاتر سعدی همکاری می‌کرد و پیشنهاد تشکیل یک گروه تئاتری با علی نصیریان، فریدون فرخزاد، مهدی فتحی و چندتن دیگر را داد که خودش مسئول این گروه بود. او حتی تجربه بازیگری در فیلم «پستچی» داریوش مهرجویی در کنار انتظامی، نصیریان، ژاله سام، احمدرضا احمدی و ... دارد. وی نمایش‌های «چوب زیر بغل» «صدای شکستن» «بهار و عروسک» «گلدان» و «آرامسایشگاه» را در تهران روی صحنه برد و در سال ۱۳۶۲ نمایش «گلدونه خانم» اسماعیل خلج را کارگردانی کرد. به گفته کشاورز در گروه هنر ملی گروه تئاتری به نام «مروارید» تشکیل شد که شاهین سرکیسیان رئیس آن بود و فرسی، نصیریان، جوانمرد، شنگله و خجسته کیا در آن عضو بودند.
در آغاز دهه چهل کتابهای «گلدان» «با هو» «چوب زیر بغل» و «زیر دندان سگ» را منتشر کرد. مجموعه داستان «زیر دندان سگ» در سال ۱۳۳۹ به کوشش شمیم بهار انتشار یافت و دربرگیرنده داستانهایی مانند «استخوان سوخته‌ها» «این عزب» و «در سوگ بستری که چیده شد». او همچنین در مجموعه‌ای به اجرای نقالی و نقش گویی پرداخت که با موسیقی فرنوش بهزاد، به یک مجموعه بی‌نظیر تبدیل شد که کمک وافری مثل همیشه به فرهنگ و اصالت شعر و موسیقی ایرانی داشته است.
رمان:
شب یک، شب دو، ناشر سازمان چاپ و پخش پنجاه و یک، تهران ۱۳۵۳
مجموعه‌داستان کوتاه
زیر دندان سگ، مجموعه داستان کوتاه، ناشر نامه‌های سیاه، تهران ۱۳۴۳
هفاایستوس، داستان مصور برای کودکان، ناشر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تهران ۱۳۵۰
دوازدهمی، مجموعه داستان کوتاه، ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۱
نبات سیاه، مجموعه داستان کوتاه، ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۲
غوررآپ غوررآپ، مجموعه داستان کوتاه، نشرپامس، کلن ۲۰۰۶
اشعار:
خودرنگ (گزینه شعر) ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۳
آوا درکاواک (گزینه شعر) ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۳
یک پوست یک استخوان "گزینه شعرهای کوتاه" ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۴
به تاریخ یکِ یکِ یک (و نامه واصله) دو منظومه نو، کتاب و سی‌دی با صدای شاعر) ناشر دفترخاک، لندن ۱۹۹۸
سلام به حیدربابا "برگردان منظومه معروف شهریار از ترکی به‌نظم فارسی" ناشر دفتر خاک، لندن ۱۹۹۳
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهمن_فرسی، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ بهمن زادروز ماری بیابانگرد ماسوله
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۳۹ رشت) خواننده
او در خانواده‌ای هنردوست زاده شد و از سال ۱۳۵۹ نزد استاد نصراله ناصح‌پور ردیف عبداله دوامی را فراگرفت. سپس نزد استادان صدیق تعریف، معصومه مهرعلی، محسن کرامتی و محمدرضا لطفی به یادگیری هنر آواز پرداخت.
از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۳ نیز در خدمت استاد برجسته آواز ایران، محمدرضا شجریان هنرآموزی کرد.
در سال ۱۳۸۹ در فیلم "باد و مه" که موسیقی آن ساخته محمدرضا درویشی است، به کارگردانی محمد طالبی آواز تالشی خواند.
در سال ۱۳۹۲ آلبومی با گویش تالشی به‌نام "شنگه لیله" به آهنگسازی و تنظیم آرمین فریدی در ۷ قطعه را به‌مردم تالش تقدیم کرد.
در پروژه "ایرانه خانم" به آهنگسازی پیمان سلطانی و در اپرای "همای همایون" بهروز غریب‌پور، به آهنگسازی بهزاد عبدی به‌عنوان خواننده شرکت کرد.
او در تدارک یک آلبوم به‌آهنگسازی بهزاد عبدی در حیطه فرهنگ اصیل و ردیف دستگاهی است.
وی نخستین بانوی مدرس آواز بعد از انقلاب در شهر رشت است و نیز تنها بانوی آوازه خوان است که از استاد شجریان دست‌خط دارد.
✍ بهروز مبصری
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ماری_بیابانگرد_ماسوله، ز
۱۲ بهمن زادروز ماری بیابانگرد ماسوله
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۳۹ رشت) خواننده
او در خانواده‌ای هنردوست زاده شد و از سال ۱۳۵۹ نزد استاد نصراله ناصح‌پور ردیف عبداله دوامی را فراگرفت. سپس نزد استادان صدیق تعریف، معصومه مهرعلی، محسن کرامتی و محمدرضا لطفی به یادگیری هنر آواز پرداخت.
از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۳ نیز در خدمت استاد برجسته آواز ایران، محمدرضا شجریان هنرآموزی کرد.
در سال ۱۳۸۹ در فیلم "باد و مه" که موسیقی آن ساخته محمدرضا درویشی است، به کارگردانی محمد طالبی آواز تالشی خواند.
در سال ۱۳۹۲ آلبومی با گویش تالشی به‌نام "شنگه لیله" به آهنگسازی و تنظیم آرمین فریدی در ۷ قطعه را به‌مردم تالش تقدیم کرد.
در پروژه "ایرانه خانم" به آهنگسازی پیمان سلطانی و در اپرای "همای همایون" بهروز غریب‌پور، به آهنگسازی بهزاد عبدی به‌عنوان خواننده شرکت کرد.
او در تدارک یک آلبوم به‌آهنگسازی بهزاد عبدی در حیطه فرهنگ اصیل و ردیف دستگاهی است.
وی نخستین بانوی مدرس آواز بعد از انقلاب در شهر رشت است و نیز تنها بانوی آوازه خوان است که از استاد شجریان دست‌خط دارد.
✍ بهروز مبصری
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ماری_بیابانگرد_ماسوله، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ بهمن زادروز دامون فدوی‌زاده
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۶۰ آبادان) پژوهشگر در حوزه هنر و مستندساز
او دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آی‌تی"مدیریت فن آوری اطلاعات" و مدرس دانشگاه در حوزه اقتصاد و مدیریت است.
وی که مدیر هنری و برگزار کننده نمایشگاه های هنرهای تجسمی است، از سال ۱۳۸۴ مشغول به تدریس دروس اقتصاد خُرد، اقتصاد کلان، اقتصاد مهندسی، اصول حسابداری، مبانی سازمان مدیریت، مبانی مدیریت صنعتی، مدیریت مهندسی، مدیریت استراتژیک، رفتار سازمانی و پژوهش عملیاتی در دانشگاه شد.
در دهه ٩٠ مشغول به پژوهش و جمع‌آوری بانک اطلاعاتی در زمینه‌های گوناگون هنر شد که در این مسیر و بر اثر آشنایی با استادان عباس مشهدی زاده، مجسمه‌ساز و معمار، کامبیز درمبخش، کارتونیست و کاریکاتوریست، اکبر عالمی، منتقد سینما و پژوهشگر و خسرو سینایی، فیلمساز، شاعر و موسیقیدان، وارد عرصه مدیریت هنری و برگزاری نمايشگاه‌هاي هنری شد.
او در طول این سالها نمايشگاه‌های بسیاری در تهران از هنرمندان نامی و مًستِر از جمله حسین محجوبی، کامبیز درمبخش و نمايشگاه‌هاي گروهی از هنرمندان پیشکسوت برگزار کرده است.
وی سال ٩٨ اولین مستند خود را در مورد زندگی هنری حسین محجوبی ساخت و به ایشان تحویل داد و همچنین ساخت فیلم کوتاهی از کامبیز درمبخش و ساخت کلیپ‌ها و گزارش‌های تصویری از نمايشگاه‌های برگزار شده و گرفتن مصاحبه‌هایی از هنرمندانی همچون ایران دَرّودی، کامبیز درمبخش، عباس مشهدیزاده، ایرج میرزاعلیخانی و غیره را در کارنامه دارد.
او هم اکنون در حال ساخت فیلم پژوهشی به مدت ١٢ ساعت از سیر تحول موسیقی در ایران است که انجام این پروژه چند سال به طول خواهد انجامید.
وی همچنین چندین و چند مراسم زادروز و بزرگداشت برای تجلیل از هنرمندان پیشکسوت برگزار کرده است.
جمع‌آوری تاریخچه هنر گرافیک، کاریکاتور و هنر نوگرا در ایران از دیگر فعالیتهای اوست.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#دامون_فدوی_زاده، ز
۱۲ بهمن زادروز دامون فدوی‌زاده
(زاده ۱۲ بهمن ۱۳۶۰ آبادان) پژوهشگر در حوزه هنر و مستندساز
او دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آی‌تی"مدیریت فن آوری اطلاعات" و مدرس دانشگاه در حوزه اقتصاد و مدیریت است.
وی که مدیر هنری و برگزار کننده نمایشگاه های هنرهای تجسمی است، از سال ۱۳۸۴ مشغول به تدریس دروس اقتصاد خُرد، اقتصاد کلان، اقتصاد مهندسی، اصول حسابداری، مبانی سازمان مدیریت، مبانی مدیریت صنعتی، مدیریت مهندسی، مدیریت استراتژیک، رفتار سازمانی و پژوهش عملیاتی در دانشگاه شد.
در دهه ٩٠ مشغول به پژوهش و جمع‌آوری بانک اطلاعاتی در زمینه‌های گوناگون هنر شد که در این مسیر و بر اثر آشنایی با استادان عباس مشهدی زاده، مجسمه‌ساز و معمار، کامبیز درمبخش، کارتونیست و کاریکاتوریست، اکبر عالمی، منتقد سینما و پژوهشگر و خسرو سینایی، فیلمساز، شاعر و موسیقیدان، وارد عرصه مدیریت هنری و برگزاری نمايشگاه‌هاي هنری شد.
او در طول این سالها نمايشگاه‌های بسیاری در تهران از هنرمندان نامی و مًستِر از جمله حسین محجوبی، کامبیز درمبخش و نمايشگاه‌هاي گروهی از هنرمندان پیشکسوت برگزار کرده است.
وی سال ٩٨ اولین مستند خود را در مورد زندگی هنری حسین محجوبی ساخت و به ایشان تحویل داد و همچنین ساخت فیلم کوتاهی از کامبیز درمبخش و ساخت کلیپ‌ها و گزارش‌های تصویری از نمايشگاه‌های برگزار شده و گرفتن مصاحبه‌هایی از هنرمندانی همچون ایران دَرّودی، کامبیز درمبخش، عباس مشهدیزاده، ایرج میرزاعلیخانی و غیره را در کارنامه دارد.
او هم اکنون در حال ساخت فیلم پژوهشی به مدت ١٢ ساعت از سیر تحول موسیقی در ایران است که انجام این پروژه چند سال به طول خواهد انجامید.
وی همچنین چندین و چند مراسم زادروز و بزرگداشت برای تجلیل از هنرمندان پیشکسوت برگزار کرده است.
جمع‌آوری تاریخچه هنر گرافیک، کاریکاتور و هنر نوگرا در ایران از دیگر فعالیتهای اوست.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#دامون_فدوی_زاده، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۲ بهمن سالروز درگذشت پرویز یاحقی
(زاده ۳۱ شهریور ۱۳۱۴ تهران -- درگذشته ۱۲ بهمن ۱۳۸۵ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده ویلون
او چنانچه خود گفته بود: در کودکی به اقتضای شغل پدر به همراه خانواده به لبنان سفر کرده بود و پس از گذشت مدتی کوتاه به‌دلیل دور بودن از "معشوقش ویلون" به‌حال افسردگی و بیماری افتاد که با توصیه پزشکان، خانواده‌اش تسلیم خواسته وی شده و او را به ایران فرستادند تا در کنار دایی هنرمندش حسین یاحقی کسب هنر کند.
او با شاگردی در مکتب هنرمندپرور ابوالحسن صبا و تلفیق نبوغ ذاتی، خلاقیت و استعداد شگرفش، پله‌های ترقی را پیمود تا جایی که در سالهای جوانی در برخی ارکسترها و قطعات، باوجود حضور استادانش، تکنوازی‌ها به او سپرده می‌شد که خود نشان از خارق‌العاده بودن این جوان داشت.
وی ۱۶ ساله بود که به برنامه گلها راه یافت و این سیر صعودی با ساختن چهار مضراب، قطعات و آهنگ‌هایی جاودانه، تنظیم، تکنوازی و همنوازی‌های فراوان در کنار بزرگان موسیقی آن زمان به بالاترین درجه رسید و او را به‌عنوان یک نوازنده صاحب سبک معرفی کرد.
سبکی که منحصر به او و زاده خلاقیت، تکنیک، احساس و نوآوری‌های خود او بود و مقلدان فراوانی نیز پیدا کرد که از آن‌جمله می‌توان: مجتبی میرزاده، سیاوش زندگانی، بیژن مرتضوی، جهانشاه برومند و ... را نام برد که هریک در نوع خود نوازندگانی مطرح هستند. اما همگی به‌نوعی مستقیم یا غیرمستقیم از وی تأثیر گرفته و انشعابات این سبک محسوب می‌شوند و با وجود داشتن احساس مستقل، هیچ‌گاه نتوانستند در بروز این حس، استقلال کامل نشان دهند.
در سبک پرویز یاحقی با کثرت تکنیک و تنوع در استفاده از آنها فراوان برخورد می‌کنیم:
چهارمضراب‌ها، آهنگ و رنگ‌های ساخته او که شروع و پایه آنها از سیم های sol و re بوده و قسمت اعظم آنها نیز در همین محدوده است، گواه این مدعاست.
برخی قطعات او با کوک‌های مخصوص و برخی دیگر با کوک افتاده نواخته می‌شود که این دوکوک و به خصوص افتاده (به معنی همصدا بودن دو سیم در کنار هم [mi-mi la mi] از ابداعات یاحقی و مختصات همین مکتب و سبک است که بعدها توسط دیگران نیز مورد استفاده قرار گرفت) ساختن آهنگ‌های ماندگاری همچون: بیداد زمان، می‌زده شب (ماهور) سراب آرزو (افشاری) غزالان رمیده (شوشتری و همایون) آهنگ زیبای او در چهارگاه با مطلع: [آن که دلم را برده خدایا زندگیم را کرده تبه کو...] (گل های رنگارنگ شماره ۴۲۰ و ۴۲۸) با تنظیم زیبای زنده‌یاد جواد معروفی و آهنگ‌های دیگری که مجال نام بردن از آنها نیست، افراد بسیاری را به موسیقی ایرانی علاقه‌مند کرده که حتی به‌رغم گذشت سالیان متمادی بر این آهنگ‌ها، هنوز هم ورد زبان عوام و خواص هستند و نیک است بدانیم بخش اعظمی از این آثار حاصل هم نفسی ۵۰ ساله با ترانه‌سرای معاصر بیژن ترقی بود.
پرویز یاحقی صداى دلنشينى هم داشت به‌طورى كه مدتى به‌كار گويندگى روى أورد و مجرى برنامه‌اى در راديو به نام " روزنامه گويا " بود.
او با نواختن سه‌تار نیز کاملاً آشنا بود و در صدابرداری هم کاردانی داشت و آ‌رشیوی غنی از موسیقی فراهم آورد که در نوع خود منحصر به‌فرد است. وی در چند سال آخر زندگی، به‌علت مصدومیت قادر به نوازندگی نبود و این قضیه لطمه روحی شدیدی به او وارد کرد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_یاحقی، د
۱۲ بهمن سالروز درگذشت پرویز یاحقی
(زاده ۳۱ شهریور ۱۳۱۴ تهران -- درگذشته ۱۲ بهمن ۱۳۸۵ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده ویلون
او چنانچه خود گفته بود: در کودکی به اقتضای شغل پدر به همراه خانواده به لبنان سفر کرده بود و پس از گذشت مدتی کوتاه به‌دلیل دور بودن از "معشوقش ویلون" به‌حال افسردگی و بیماری افتاد که با توصیه پزشکان، خانواده‌اش تسلیم خواسته وی شده و او را به ایران فرستادند تا در کنار دایی هنرمندش حسین یاحقی کسب هنر کند.
او با شاگردی در مکتب هنرمندپرور ابوالحسن صبا و تلفیق نبوغ ذاتی، خلاقیت و استعداد شگرفش، پله‌های ترقی را پیمود تا جایی که در سالهای جوانی در برخی ارکسترها و قطعات، باوجود حضور استادانش، تکنوازی‌ها به او سپرده می‌شد که خود نشان از خارق‌العاده بودن این جوان داشت.
وی ۱۶ ساله بود که به برنامه گلها راه یافت و این سیر صعودی با ساختن چهار مضراب، قطعات و آهنگ‌هایی جاودانه، تنظیم، تکنوازی و همنوازی‌های فراوان در کنار بزرگان موسیقی آن زمان به بالاترین درجه رسید و او را به‌عنوان یک نوازنده صاحب سبک معرفی کرد.
سبکی که منحصر به او و زاده خلاقیت، تکنیک، احساس و نوآوری‌های خود او بود و مقلدان فراوانی نیز پیدا کرد که از آن‌جمله می‌توان: مجتبی میرزاده، سیاوش زندگانی، بیژن مرتضوی، جهانشاه برومند و ... را نام برد که هریک در نوع خود نوازندگانی مطرح هستند. اما همگی به‌نوعی مستقیم یا غیرمستقیم از وی تأثیر گرفته و انشعابات این سبک محسوب می‌شوند و با وجود داشتن احساس مستقل، هیچ‌گاه نتوانستند در بروز این حس، استقلال کامل نشان دهند.
در سبک پرویز یاحقی با کثرت تکنیک و تنوع در استفاده از آنها فراوان برخورد می‌کنیم:
چهارمضراب‌ها، آهنگ و رنگ‌های ساخته او که شروع و پایه آنها از سیم های sol و re بوده و قسمت اعظم آنها نیز در همین محدوده است، گواه این مدعاست.
برخی قطعات او با کوک‌های مخصوص و برخی دیگر با کوک افتاده نواخته می‌شود که این دوکوک و به خصوص افتاده (به معنی همصدا بودن دو سیم در کنار هم [mi-mi la mi] از ابداعات یاحقی و مختصات همین مکتب و سبک است که بعدها توسط دیگران نیز مورد استفاده قرار گرفت) ساختن آهنگ‌های ماندگاری همچون: بیداد زمان، می‌زده شب (ماهور) سراب آرزو (افشاری) غزالان رمیده (شوشتری و همایون) آهنگ زیبای او در چهارگاه با مطلع: [آن که دلم را برده خدایا زندگیم را کرده تبه کو...] (گل های رنگارنگ شماره ۴۲۰ و ۴۲۸) با تنظیم زیبای زنده‌یاد جواد معروفی و آهنگ‌های دیگری که مجال نام بردن از آنها نیست، افراد بسیاری را به موسیقی ایرانی علاقه‌مند کرده که حتی به‌رغم گذشت سالیان متمادی بر این آهنگ‌ها، هنوز هم ورد زبان عوام و خواص هستند و نیک است بدانیم بخش اعظمی از این آثار حاصل هم نفسی ۵۰ ساله با ترانه‌سرای معاصر بیژن ترقی بود.
پرویز یاحقی صداى دلنشينى هم داشت به‌طورى كه مدتى به‌كار گويندگى روى أورد و مجرى برنامه‌اى در راديو به نام " روزنامه گويا " بود.
او با نواختن سه‌تار نیز کاملاً آشنا بود و در صدابرداری هم کاردانی داشت و آ‌رشیوی غنی از موسیقی فراهم آورد که در نوع خود منحصر به‌فرد است. وی در چند سال آخر زندگی، به‌علت مصدومیت قادر به نوازندگی نبود و این قضیه لطمه روحی شدیدی به او وارد کرد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_یاحقی، د
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۳ بهمن سالروز درگذشت بابا مُخَیِر
(زاده ۱۲ امرداد ۱۳۲۰ اردبیل -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۳۹۱ تهران) دکترای دامپزشکی
او دارای دکتری دامپزشکی از دانشگاه تهران و دکترای تخصصی علوم زیستی "اقیانوس شناسی" از دانشگاه پاریس و عضو پیوسته فرهنگستان علوم و استاد بیماری‌ها و انگلهای ماهی دانشگاه تهران بود. کتاب بیماری‌های ماهیان پرورشی تألیف او، در دوره چهارم انتخاب کتاب سال ایران از طرف وزارت ارشاد به‌عنوان کتاب سال برگزیده شد. وی مدت‌ها رئیس گروه علوم دامپزشکی و رئیس شاخه شیلات فرهنگستان علوم بود و مدتی نیز معاونت علمی و پژوهشی فرهنگستان علوم ایران را به‌عهده داشت. او در سال ۱۳۸۳ به‌عنوان چهره ماندگار در رشته پزشکی و علوم تجربی انتخاب شد.
سوابق:
دکترای دامپزشکی از دانشگاه تهران.
کارشناسی ارشد اقیانوس شناسی از دانشگاه پاریس.
دکترای تخصصی علوم زیستی "اقیانوس شناسی" از دانشگاه پاریس.
دامپزشک نمونه جهان در سال ۱۹۹۷.
مرد علمی سال ۱۹۹۸ "مرکز بین‌المللی بیوگرافی کمبریج"
فعالیتهای آموزشی:
عناوین دروس آموزشی ارائه شده توسط مخیر: کارشناسی • پرورش ماهی • اقیانوس شناسی• انگل‌شناسی و بیماری انگلی • بهداشت و صنایع موادغذایی دریایی • بیماری‌ها و انگلهای آبزیان • بیماری‌های انگلی ماهی • بیماری‌های ماهی • بیماری‌های محیط یوت اغذیه آبزیان • سیستماتیک و تشریح ماهی • فارکولوژیو مسمومیت‌های آبزیان • قارچ‌شناسی و بیماری قارچ • کنترل کیفی و بهداشتی اغذیه دریا • ماهی‌شناسی سیستماتیک • ماهی‌شناسی عمومی • ویروس‌شناسی و بیماری ویروسی کارشناسی ارشد • اکولژی دریا و ماهی‌شناسی • بهداشت ماهی و مبارزه با آفات دکتری • پروژه تحقیقاتی آبزیان • بیماری‌های انگلی ماهی • بیماری‌های ماهی • قارچ‌شناسی • ویروس‌شناسی و بیماری ویروسی
آثارعلمی:
بیماری‌های ماهیان پرورشی
ماهیان خلیج فارس
فرهنگ کشاورزی و منابع طبیعی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابا_مخیر، د
۱۳ بهمن سالروز درگذشت بابا مُخَیِر
(زاده ۱۲ امرداد ۱۳۲۰ اردبیل -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۳۹۱ تهران) دکترای دامپزشکی
او دارای دکتری دامپزشکی از دانشگاه تهران و دکترای تخصصی علوم زیستی "اقیانوس شناسی" از دانشگاه پاریس و عضو پیوسته فرهنگستان علوم و استاد بیماری‌ها و انگلهای ماهی دانشگاه تهران بود. کتاب بیماری‌های ماهیان پرورشی تألیف او، در دوره چهارم انتخاب کتاب سال ایران از طرف وزارت ارشاد به‌عنوان کتاب سال برگزیده شد. وی مدت‌ها رئیس گروه علوم دامپزشکی و رئیس شاخه شیلات فرهنگستان علوم بود و مدتی نیز معاونت علمی و پژوهشی فرهنگستان علوم ایران را به‌عهده داشت. او در سال ۱۳۸۳ به‌عنوان چهره ماندگار در رشته پزشکی و علوم تجربی انتخاب شد.
سوابق:
دکترای دامپزشکی از دانشگاه تهران.
کارشناسی ارشد اقیانوس شناسی از دانشگاه پاریس.
دکترای تخصصی علوم زیستی "اقیانوس شناسی" از دانشگاه پاریس.
دامپزشک نمونه جهان در سال ۱۹۹۷.
مرد علمی سال ۱۹۹۸ "مرکز بین‌المللی بیوگرافی کمبریج"
فعالیتهای آموزشی:
عناوین دروس آموزشی ارائه شده توسط مخیر: کارشناسی • پرورش ماهی • اقیانوس شناسی• انگل‌شناسی و بیماری انگلی • بهداشت و صنایع موادغذایی دریایی • بیماری‌ها و انگلهای آبزیان • بیماری‌های انگلی ماهی • بیماری‌های ماهی • بیماری‌های محیط یوت اغذیه آبزیان • سیستماتیک و تشریح ماهی • فارکولوژیو مسمومیت‌های آبزیان • قارچ‌شناسی و بیماری قارچ • کنترل کیفی و بهداشتی اغذیه دریا • ماهی‌شناسی سیستماتیک • ماهی‌شناسی عمومی • ویروس‌شناسی و بیماری ویروسی کارشناسی ارشد • اکولژی دریا و ماهی‌شناسی • بهداشت ماهی و مبارزه با آفات دکتری • پروژه تحقیقاتی آبزیان • بیماری‌های انگلی ماهی • بیماری‌های ماهی • قارچ‌شناسی • ویروس‌شناسی و بیماری ویروسی
آثارعلمی:
بیماری‌های ماهیان پرورشی
ماهیان خلیج فارس
فرهنگ کشاورزی و منابع طبیعی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابا_مخیر، د
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۳ بهمن سالروز درگذشت رضا سیروس‌صبری
(زاده ۱۸ امرداد ۱۳۳۳ تهران -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۳۹۲ تهران) استاد معماری
او در سال ۱۳۵۷ با کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه ملی ایران "شهید بهشتی" فارغ‌التحصیل شد و بورس تحصیلی آمریکا گرفت. همچنین در رشته طراحی شهری، در دانشگاه پنسیلوانیا به تحصیل پرداخت و مدرک کارشناسی دریافت کرد. وی در مدت تحصیل در آمریکا زیر نظر استادان ادموند بیکن، جان لنگ و ایان مک هارگ تحصیلاتش را به‌پایان رساند و دکترای معماری با گرایش معماری منظر از دانشگاه پنسیلوانیا در سال ۱۳۷۴ گرفت.
مقالات، سخنرانی‌ها و پژوهش‌های بسیاری در زمینه‌های طراحی شهری، معماری منظر، روانشناسی محیط، معماری و فلسفه و بوم‌شناسی در طراحی منظر داشت و شاگردان فراوانی چه در ایران و چه در خارج از کشور تربیت کرد.
از جمله کتابهای منتشر شده او "هنرمحیطی: تاملی در عناصر معنی دهنده به‌منظر" "تحول در طراحی: فرآیند طراحی با اسطوره، تصور و ذهن طراحانه" "طراحی منظر شهری" و ترجمه سری کتاب‌ها باعنوان "سرشت نظم" نوشته کریستوفر الکساندر است. همچنین کتاب "تحلیل بصری منظر" از دیگر تألیفات اوست.
وی جزو معدود افرادی بود که در ایران در رشته معماری به مرتبه استادی "استاد تمام" نائل شده بود.
از جمله فعالیتهای حرفه‌ای‌اش در ایران، طراحی شهری و معماری منظر محوطه برج میلاد، مشاور و طراح معماری منظر محوطه دانشگاه علم و صنعت ایران "مسیر ورودی جنوبی تا خوابگاه‌ها" طراحی شهری و منظر شهری بلوار کشاورز و مشاور علمی کارگاه‌های طراحی شهر بم "یونیسف" برای بازسازی این شهر بود.
آرامگاه وی در قطعه نام‌آوران است.
کتابشناسی
تألیف:
هنر محیطی: تأملی در عناصر معنی دهنده به‌منظر
تحول در طراحی: فرایند طراحی با اسطوره، تصور و ذهن طراحانه
استخوان بندی شهر تهران
طراحی منظر شهری
تحلیل بصری منظر
ترجمه:
مجموعه کتابهای «سرشت نظم» نوشته کریستوفر الکساندر
کافه لینتز نوشته کریستوفر الکساندر
افتخارات:
پژوهشگر نمونه دومین جشنواره انتخاب برترین‌های پژوهش و نوآوری در حوزه مدیریت شهری، دریافت تندیس و لوح از شهردار تهران، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، شهرداری تهران ۲۳ آذر ۱۳۸۷
داور کتاب سال، گروه معماری و شهرسازی، معاونت پژوهشی، وزارت ارشاد ۱۳۷۵–۱۳۷۸
تقدیرنامه برای سخنرانی کلیدی و حضور مؤثر در کارگاه آموزشی توسعه پایدار، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهیدبهشتی۳ اسفند ۱۳۷۷
تقدیرنامه به‌نشان پژوهش برتر برای پژوهش «هنر محیطی» ریاست دانشگاه شهیدبهشتی ۱۳۸۴
اولین دبیرکل انجمن معماران منظر ایران، تهران ۱۳۸۴.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_سیروس_صبری، د
۱۳ بهمن سالروز درگذشت رضا سیروس‌صبری
(زاده ۱۸ امرداد ۱۳۳۳ تهران -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۳۹۲ تهران) استاد معماری
او در سال ۱۳۵۷ با کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه ملی ایران "شهید بهشتی" فارغ‌التحصیل شد و بورس تحصیلی آمریکا گرفت. همچنین در رشته طراحی شهری، در دانشگاه پنسیلوانیا به تحصیل پرداخت و مدرک کارشناسی دریافت کرد. وی در مدت تحصیل در آمریکا زیر نظر استادان ادموند بیکن، جان لنگ و ایان مک هارگ تحصیلاتش را به‌پایان رساند و دکترای معماری با گرایش معماری منظر از دانشگاه پنسیلوانیا در سال ۱۳۷۴ گرفت.
مقالات، سخنرانی‌ها و پژوهش‌های بسیاری در زمینه‌های طراحی شهری، معماری منظر، روانشناسی محیط، معماری و فلسفه و بوم‌شناسی در طراحی منظر داشت و شاگردان فراوانی چه در ایران و چه در خارج از کشور تربیت کرد.
از جمله کتابهای منتشر شده او "هنرمحیطی: تاملی در عناصر معنی دهنده به‌منظر" "تحول در طراحی: فرآیند طراحی با اسطوره، تصور و ذهن طراحانه" "طراحی منظر شهری" و ترجمه سری کتاب‌ها باعنوان "سرشت نظم" نوشته کریستوفر الکساندر است. همچنین کتاب "تحلیل بصری منظر" از دیگر تألیفات اوست.
وی جزو معدود افرادی بود که در ایران در رشته معماری به مرتبه استادی "استاد تمام" نائل شده بود.
از جمله فعالیتهای حرفه‌ای‌اش در ایران، طراحی شهری و معماری منظر محوطه برج میلاد، مشاور و طراح معماری منظر محوطه دانشگاه علم و صنعت ایران "مسیر ورودی جنوبی تا خوابگاه‌ها" طراحی شهری و منظر شهری بلوار کشاورز و مشاور علمی کارگاه‌های طراحی شهر بم "یونیسف" برای بازسازی این شهر بود.
آرامگاه وی در قطعه نام‌آوران است.
کتابشناسی
تألیف:
هنر محیطی: تأملی در عناصر معنی دهنده به‌منظر
تحول در طراحی: فرایند طراحی با اسطوره، تصور و ذهن طراحانه
استخوان بندی شهر تهران
طراحی منظر شهری
تحلیل بصری منظر
ترجمه:
مجموعه کتابهای «سرشت نظم» نوشته کریستوفر الکساندر
کافه لینتز نوشته کریستوفر الکساندر
افتخارات:
پژوهشگر نمونه دومین جشنواره انتخاب برترین‌های پژوهش و نوآوری در حوزه مدیریت شهری، دریافت تندیس و لوح از شهردار تهران، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، شهرداری تهران ۲۳ آذر ۱۳۸۷
داور کتاب سال، گروه معماری و شهرسازی، معاونت پژوهشی، وزارت ارشاد ۱۳۷۵–۱۳۷۸
تقدیرنامه برای سخنرانی کلیدی و حضور مؤثر در کارگاه آموزشی توسعه پایدار، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهیدبهشتی۳ اسفند ۱۳۷۷
تقدیرنامه به‌نشان پژوهش برتر برای پژوهش «هنر محیطی» ریاست دانشگاه شهیدبهشتی ۱۳۸۴
اولین دبیرکل انجمن معماران منظر ایران، تهران ۱۳۸۴.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_سیروس_صبری، د
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۳ بهمن سالروز درگذشت کریم اصفهانیان
(زاده ۲۷ آبان ۱۳۱۵ تبریز -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۳۹۴ تهران) مدیرمسئول پیشین انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
او از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت و در کلاس‌های دکترای ادبیات و فوق‌لیسانس علوم اجتماعی نیز شرکت کرد، ولی چون متناسب با ذوق ادبی او نبود، ادامه نداد. استادان او عبدالعظیم قریب، جلال همایی، تقی مدرس رضوی، محمد معین، ذبیح‌اله صفا، کاظم عصار، صادق کیا، صادق گوهرین، حسن مینوچهر "دانشیار ملک‌الشعرای بهار" صدیقی، بدیع‌الزمان کردستانی، لطفعلی صورتگر، عیسی سپهبدی، احسان یارشاطر و بدیع‌الزمان فروزانفر بودند.
در سال ۱۳۴۷ در دانشگاه تهران مشغول به کار شد. نخستین مسئولیتش ریاست دفتر ذبیح‌اله صفا در اداره کل انتشارات دانشگاه تهران و آخرینش معاونت بهرام فره‌وشی، مدیرعامل مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران بود و در سال ۱۳۶۰ بازنشسته شد. در سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۷۲ مدیر امور اداری مجله آینده و مؤسسه روانشناسی دانشگاه تهران به ریاست محمود صناعی بود و از سال ۱۳۷۲ به مدت ۱۰ سال به دبیری شورای تولیت موقوفات محمود افشار یزدی اشتغال داشت و سالهای بسیاری عهده‌دار مسئولیت انتشارات این بنیاد بود. وی نیم قرن با ایرج افشار همکاری مستمر داشت، چه در روزگاری که افشار رئیس انتشارات دانشگاه تهران بود و چه دورانی که مجله آینده را به چاپ می‌سپرد و چه در بنیاد موقوفات محمود افشار.
وی چهل سال روی اسناد و مدارک دوره قاجاریه کار کرد. اسناد تاریخی خاندان غفاری در ۷ جلد رهاورد این پژوهش چهل ساله است که چند مجلد از آن منتشر شده است.
همچنین او در کنار ایرج افشار ۱۵ سال به انتشار پژوهش‌های ایرانشناسی "نامواره محمود افشار" مشغول بود که حاصل آن در ۲۲ جلد چاپ شده و چندی نیز به همکاری در چاپ فرهنگ ایران‌زمین پرداخته است.
مخزن‌الوقایع، تاریخ مؤسسات تمدنی جدید در ایران و ستوده‌نامه "یادمان منوچهر ستوده" از آثاری است که به اهتمام او انتشار یافته است.
اشعار وی در مجلات و مجموعه‌ها و یادنامه‌ها با نام‌های مستعار گوناگون از جمله «طراز تبریزی» به چشم می‌خورد.
تا آخرین نفس ماندیم در قفس
اما نساختیم با مفتی و عسس
هستیم و می‌رویم تا دادگاه عشق
کوهیم چون دنا، رودیم چون ارس
پاییز رفتنی‌ست، می‌آیدم به گوش
آواز الوداع، از ناله جرس
طراز تبریزی
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کریم_اصفهانیان، د
۱۳ بهمن سالروز درگذشت کریم اصفهانیان
(زاده ۲۷ آبان ۱۳۱۵ تبریز -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۳۹۴ تهران) مدیرمسئول پیشین انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
او از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت و در کلاس‌های دکترای ادبیات و فوق‌لیسانس علوم اجتماعی نیز شرکت کرد، ولی چون متناسب با ذوق ادبی او نبود، ادامه نداد. استادان او عبدالعظیم قریب، جلال همایی، تقی مدرس رضوی، محمد معین، ذبیح‌اله صفا، کاظم عصار، صادق کیا، صادق گوهرین، حسن مینوچهر "دانشیار ملک‌الشعرای بهار" صدیقی، بدیع‌الزمان کردستانی، لطفعلی صورتگر، عیسی سپهبدی، احسان یارشاطر و بدیع‌الزمان فروزانفر بودند.
در سال ۱۳۴۷ در دانشگاه تهران مشغول به کار شد. نخستین مسئولیتش ریاست دفتر ذبیح‌اله صفا در اداره کل انتشارات دانشگاه تهران و آخرینش معاونت بهرام فره‌وشی، مدیرعامل مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران بود و در سال ۱۳۶۰ بازنشسته شد. در سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۷۲ مدیر امور اداری مجله آینده و مؤسسه روانشناسی دانشگاه تهران به ریاست محمود صناعی بود و از سال ۱۳۷۲ به مدت ۱۰ سال به دبیری شورای تولیت موقوفات محمود افشار یزدی اشتغال داشت و سالهای بسیاری عهده‌دار مسئولیت انتشارات این بنیاد بود. وی نیم قرن با ایرج افشار همکاری مستمر داشت، چه در روزگاری که افشار رئیس انتشارات دانشگاه تهران بود و چه دورانی که مجله آینده را به چاپ می‌سپرد و چه در بنیاد موقوفات محمود افشار.
وی چهل سال روی اسناد و مدارک دوره قاجاریه کار کرد. اسناد تاریخی خاندان غفاری در ۷ جلد رهاورد این پژوهش چهل ساله است که چند مجلد از آن منتشر شده است.
همچنین او در کنار ایرج افشار ۱۵ سال به انتشار پژوهش‌های ایرانشناسی "نامواره محمود افشار" مشغول بود که حاصل آن در ۲۲ جلد چاپ شده و چندی نیز به همکاری در چاپ فرهنگ ایران‌زمین پرداخته است.
مخزن‌الوقایع، تاریخ مؤسسات تمدنی جدید در ایران و ستوده‌نامه "یادمان منوچهر ستوده" از آثاری است که به اهتمام او انتشار یافته است.
اشعار وی در مجلات و مجموعه‌ها و یادنامه‌ها با نام‌های مستعار گوناگون از جمله «طراز تبریزی» به چشم می‌خورد.
تا آخرین نفس ماندیم در قفس
اما نساختیم با مفتی و عسس
هستیم و می‌رویم تا دادگاه عشق
کوهیم چون دنا، رودیم چون ارس
پاییز رفتنی‌ست، می‌آیدم به گوش
آواز الوداع، از ناله جرس
طراز تبریزی
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کریم_اصفهانیان، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۳ بهمن سالروز درگذشت فریده رازی
(زاده سال ۱۳۱۷ -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۴۰۱) نویسنده، مترجم و پژوهشگر
او تحصیلات متوسطه و دانشگاهی را در نیویورک گذراند و سالها در کتابخانه ملی ایران کارشناس ارشد بخش ایرانشناسی بود.
آثار تحقیقی‌اش عبارت‌اند از: «فرهنگ عربی ـ فارسی» «فرهنگ واژه‌های فارسی سره: برای واژه‌های عربی در فارسی معاصر» «کتابشناسی مانی و مانویت» و «کتابشناسی ادبیات داستانی معاصر ایران»
وی نمایشنامه «آمادئوس» (درباره زندگی موتسارت) را هم ترجمه کرده است.
«عذاب روز سایه» «عطر مه شامگاه» «من و ویس» «زنی با چتر زیر باران» «یکی از اصحاب کهف» «زیر پلک بسته» و «نقالی و روحوضی» از دیگر آثار اوست.
مرکز فرهنگی شهر کتاب با اعلام خبر نوشت: «با نهایت تاسف مطلع شدیم فریده رازی، نویسنده، پژوهشگر و مترجم درگذشت.»
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریده_رازی، د
۱۳ بهمن سالروز درگذشت فریده رازی
(زاده سال ۱۳۱۷ -- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۴۰۱) نویسنده، مترجم و پژوهشگر
او تحصیلات متوسطه و دانشگاهی را در نیویورک گذراند و سالها در کتابخانه ملی ایران کارشناس ارشد بخش ایرانشناسی بود.
آثار تحقیقی‌اش عبارت‌اند از: «فرهنگ عربی ـ فارسی» «فرهنگ واژه‌های فارسی سره: برای واژه‌های عربی در فارسی معاصر» «کتابشناسی مانی و مانویت» و «کتابشناسی ادبیات داستانی معاصر ایران»
وی نمایشنامه «آمادئوس» (درباره زندگی موتسارت) را هم ترجمه کرده است.
«عذاب روز سایه» «عطر مه شامگاه» «من و ویس» «زنی با چتر زیر باران» «یکی از اصحاب کهف» «زیر پلک بسته» و «نقالی و روحوضی» از دیگر آثار اوست.
مرکز فرهنگی شهر کتاب با اعلام خبر نوشت: «با نهایت تاسف مطلع شدیم فریده رازی، نویسنده، پژوهشگر و مترجم درگذشت.»
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریده_رازی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۳ بهمن زادروز مسعود خادم
(زاده ۱۳ بهمن ۱۳۵۱ تهران) آهنگساز، خواننده سبک پاپ و نوازنده تار
او از نوجوانی، آواز خواندن را آغاز کرد و نزد استادان «حاتم عسگری» «محمود گروهی» و «ناصر وحدتی» آموزش دید. نواختن ساز «تار» را نزد استادان «رضا وهدانی» «کمال میرزایی» و «محمدرضا لطفی» فراگرفت و از سال ۱۳۷۱ به گروه کر واحد موسیقی صداوسیما پیوست. در این زمان دوره‌های سُلفژ و صداسازی را نزد اسفندیار قره‌باغی طی کرد و پس از مدتی به‌عنوان سولیست (تکخوان) در آثار تولیدی واحد موسیقی همکاری‌اش را با صداوسیما آغاز کرد. او ترانه تیتراژ سریال‌های: کت جادویی، آقای گرفتار، فقط به خاطر تو، کمکم کن، صدف و مروارید، همراه آفتاب و… را اجرا کرده است.
آلبوم‌ها:
گمشده
پنجره عاشقی
عاشقم من
گل عشق
هوس
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مسعود_خادم، ز
۱۳ بهمن زادروز مسعود خادم
(زاده ۱۳ بهمن ۱۳۵۱ تهران) آهنگساز، خواننده سبک پاپ و نوازنده تار
او از نوجوانی، آواز خواندن را آغاز کرد و نزد استادان «حاتم عسگری» «محمود گروهی» و «ناصر وحدتی» آموزش دید. نواختن ساز «تار» را نزد استادان «رضا وهدانی» «کمال میرزایی» و «محمدرضا لطفی» فراگرفت و از سال ۱۳۷۱ به گروه کر واحد موسیقی صداوسیما پیوست. در این زمان دوره‌های سُلفژ و صداسازی را نزد اسفندیار قره‌باغی طی کرد و پس از مدتی به‌عنوان سولیست (تکخوان) در آثار تولیدی واحد موسیقی همکاری‌اش را با صداوسیما آغاز کرد. او ترانه تیتراژ سریال‌های: کت جادویی، آقای گرفتار، فقط به خاطر تو، کمکم کن، صدف و مروارید، همراه آفتاب و… را اجرا کرده است.
آلبوم‌ها:
گمشده
پنجره عاشقی
عاشقم من
گل عشق
هوس
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مسعود_خادم، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۳ بهمن زادروز هاتف شرار
(زاده ۱۳ بهمن ۱۳۶۵ تهران) آهنگساز، خواننده و نقاش
او فراگیری آواز و ردیف‌های آوازی موسیقی ایرانی را نزد استاد اکبر گلپایگانی آموخت و فراگیری ساز سنتور را نزد استادان محمود نیک‌نژاد و میلاد کیایی فراگرفت.
آثار و فعالیت‌ها:
🎵 انتشار آلبوم چه می‌شد ۱۳۹۳.
🎵 انتشار آلبوم انگار نه انگار ۱۳۹۷.
🎵 برپایی بیش از ۲۰ کنسرت موسیقی ملی
🎵 برپایی بزرگداشت استاد کامران داروغه (نوازنده پیشکسوت ویلون و کمانچه) تیر ۱۳۸۴ فرهنگسرای شفق
🎵 برپایی بزرگداشت استاد ناصر زرآبادی (نوازنده قدیمی ویلون) شهریور ۱۳۸۵ فرهنگسرای خانواده.
🎵 برپایی بزرگداشت حبیب‌اله بدیعی (آهنگساز و نوازنده ویلون) آذر ۱۳۸۵ فرهنگسرای شفق.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد مصطفی گرگین‌زاده (نوازنده ترومپت) و یادواره استاد مجید وفادار (آهنگساز و نوازنده ویلون) امرداد ۱۳۸۶ فرهنگسرای ابن‌سینا.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد ابراهیم سلمکی (آهنگساز و نوازنده سنتور و ویلون) آذر ۱۳۸۶ فرهنگسرای خانواده.
🎵 برپایی بزرگداشت عباس تهرانی‌تاش (نوازنده کلارینت) دی ۱۳۸۶ فرهنگسرای خانواده.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد اکبر گلپایگانی بهمن ۱۴۰۲ سالن مجتمع نابینایان شهید محبی.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد عبدالوهاب شهیدی، مهر ۱۴۰۳ سالن مجتمع نابینایان شهید محبی.
کارشناس و مجری برنامه‌های موسیقی رادیو فرهنگ و رادیو ایران (۱۳۸۹ تا ۱۴۰۲).
مسئول ستون موسیقی روزنامه ایران سپید (ویژه نابینایان) ۱۳۸۳-۸۴.
نمایشگاه‌های نقاشی:
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، باغ‌موزه دکتر حسابی ۱۳۹۷.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، خانه هنرمندان اصفهان ۱۳۹۷.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، فرهنگسرای ملل ۱۳۹۷.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، گالری گویا ۱۳۹۸.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، عمارت هنرمند اصفهان ۱۳۹۹.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، گالری بام ۱۴۰۲
✏️چاپ کتاب (یک اصفهان حرف) مجموعه مصاحبه با هنرمندان پیشکسوت موسیقی ایران، انتشارات زهره علوی ۱۴۰۳
✏️ طراحی پوستر روز جهانی نابینایان (برای اولین بار در جهان توسط یک نابینا) ۱۳۹۸.
✏️ تدریس در دانشگاه علمی کاربردی واحد ۴ و ۴۱.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هاتف_شرار، ز
۱۳ بهمن زادروز هاتف شرار
(زاده ۱۳ بهمن ۱۳۶۵ تهران) آهنگساز، خواننده و نقاش
او فراگیری آواز و ردیف‌های آوازی موسیقی ایرانی را نزد استاد اکبر گلپایگانی آموخت و فراگیری ساز سنتور را نزد استادان محمود نیک‌نژاد و میلاد کیایی فراگرفت.
آثار و فعالیت‌ها:
🎵 انتشار آلبوم چه می‌شد ۱۳۹۳.
🎵 انتشار آلبوم انگار نه انگار ۱۳۹۷.
🎵 برپایی بیش از ۲۰ کنسرت موسیقی ملی
🎵 برپایی بزرگداشت استاد کامران داروغه (نوازنده پیشکسوت ویلون و کمانچه) تیر ۱۳۸۴ فرهنگسرای شفق
🎵 برپایی بزرگداشت استاد ناصر زرآبادی (نوازنده قدیمی ویلون) شهریور ۱۳۸۵ فرهنگسرای خانواده.
🎵 برپایی بزرگداشت حبیب‌اله بدیعی (آهنگساز و نوازنده ویلون) آذر ۱۳۸۵ فرهنگسرای شفق.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد مصطفی گرگین‌زاده (نوازنده ترومپت) و یادواره استاد مجید وفادار (آهنگساز و نوازنده ویلون) امرداد ۱۳۸۶ فرهنگسرای ابن‌سینا.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد ابراهیم سلمکی (آهنگساز و نوازنده سنتور و ویلون) آذر ۱۳۸۶ فرهنگسرای خانواده.
🎵 برپایی بزرگداشت عباس تهرانی‌تاش (نوازنده کلارینت) دی ۱۳۸۶ فرهنگسرای خانواده.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد اکبر گلپایگانی بهمن ۱۴۰۲ سالن مجتمع نابینایان شهید محبی.
🎵 برپایی بزرگداشت استاد عبدالوهاب شهیدی، مهر ۱۴۰۳ سالن مجتمع نابینایان شهید محبی.
کارشناس و مجری برنامه‌های موسیقی رادیو فرهنگ و رادیو ایران (۱۳۸۹ تا ۱۴۰۲).
مسئول ستون موسیقی روزنامه ایران سپید (ویژه نابینایان) ۱۳۸۳-۸۴.
نمایشگاه‌های نقاشی:
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، باغ‌موزه دکتر حسابی ۱۳۹۷.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، خانه هنرمندان اصفهان ۱۳۹۷.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، فرهنگسرای ملل ۱۳۹۷.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، گالری گویا ۱۳۹۸.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، عمارت هنرمند اصفهان ۱۳۹۹.
✏️ نمایشگاه نقاشی انفرادی، گالری بام ۱۴۰۲
✏️چاپ کتاب (یک اصفهان حرف) مجموعه مصاحبه با هنرمندان پیشکسوت موسیقی ایران، انتشارات زهره علوی ۱۴۰۳
✏️ طراحی پوستر روز جهانی نابینایان (برای اولین بار در جهان توسط یک نابینا) ۱۳۹۸.
✏️ تدریس در دانشگاه علمی کاربردی واحد ۴ و ۴۱.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#هاتف_شرار، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۳ بهمن زادروز بزرگ علوی
(زاده ۱۳ بهمن ۱۲۸۲ تهران -- درگذشته ۲۸ بهمن ۱۳۷۵ آلمان) نویسنده
او در نوجوانی همراه پدر به اروپا رفت و در برلین به تحصیل پرداخت و پس از فراغت از تحصیل در رشته تعلیم و تربیت، به ایران بازگشت و در شیراز مشغول تدریس شد.
در ۱۳۰۷ به تهران آمد و کار تدریس را دنبال کرد و در همین سالها با سه تن دیگر از جمله صادق هدایت گروه "ربعه" را تشکیل دادند و سلسله بحثهای نوین ادبی را آغاز کردند.
شوق داستان نویسی را صادق هدایت در او بارور ساخت.
مجموعه داستان کوتاه چمدان (۱۳۱۳) نخستین اثر اوست. وی در این مجموعه، با به کارگیری نثر ساده و انشای روان و بازتاباندن فرهنگ عامه و تصویر ناکامی‌ها و سیه روزیهای مردم، به سبک جمالزاده و هدایت نزدیک شده است، با این اختلاف که شخصیتهای داستانهای او به لحاظ تحرک و پویایی اجتماعی با شخصیتهای داستانهای هدایت که "نگرشی دیگرگونه" نسبت به جهان دارند، فرق می‌کنند.
وی در سال ۱۳۱۵ به اتهام داشتن افکار سوسیالیستی با جمعی دیگر از همفکرانش به زندان افتاد و تا شهریور ۱۳۲۰ در زندان ماند.
یادداشتهای وی در سالهای زندان روی کاغذ قند و سیگار و پاکتهای میوه به صورت پنهانی نوشته می‌شد و پس از آزادی از زندان دستمایه نگارش دو گزارش داستان گونه او بود.
در شهریور ۱۳۲۰ به اتفاق یاران همفکرش از زندان آزاد شد و به فعالیتهای حزبی پرداخت و کتاب ورق پاره‌های زندان را در ۱۳۲۰ و پنجاه و سه نفر را در ۱۳۲۱ منتشر کرد.
حوادث سیاسی داخلی او را بار دیگر در سال ۱۳۲۷ به زندان فرستاد و این بار دو سال در زندان ماند و در ۱۳۲۹ از زندان آزاد شد و در زمانی که کشور صحنه تلاش برای ملی کردن صنعت نفت بود، او نیز متاثر از سیاست روز در زمینه‌های گوناگون قلم می‌زد. وی در همین سالها برجسته‌ترین اثر هنری این دوره از نویسندگی‌اش، داستان نیمه بلند چشمهایش را در ۱۳۳۱ به‌چاپ رساند.
در فروردین ۱۳۳۲ برای معالجه چشم به آلمان رفت و برای همیشه در آلمان ماند و در برلین به تدریس زبان و فرهنگ ایران پرداخت.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بزرگ_علوی، ز
۱۳ بهمن زادروز بزرگ علوی
(زاده ۱۳ بهمن ۱۲۸۲ تهران -- درگذشته ۲۸ بهمن ۱۳۷۵ آلمان) نویسنده
او در نوجوانی همراه پدر به اروپا رفت و در برلین به تحصیل پرداخت و پس از فراغت از تحصیل در رشته تعلیم و تربیت، به ایران بازگشت و در شیراز مشغول تدریس شد.
در ۱۳۰۷ به تهران آمد و کار تدریس را دنبال کرد و در همین سالها با سه تن دیگر از جمله صادق هدایت گروه "ربعه" را تشکیل دادند و سلسله بحثهای نوین ادبی را آغاز کردند.
شوق داستان نویسی را صادق هدایت در او بارور ساخت.
مجموعه داستان کوتاه چمدان (۱۳۱۳) نخستین اثر اوست. وی در این مجموعه، با به کارگیری نثر ساده و انشای روان و بازتاباندن فرهنگ عامه و تصویر ناکامی‌ها و سیه روزیهای مردم، به سبک جمالزاده و هدایت نزدیک شده است، با این اختلاف که شخصیتهای داستانهای او به لحاظ تحرک و پویایی اجتماعی با شخصیتهای داستانهای هدایت که "نگرشی دیگرگونه" نسبت به جهان دارند، فرق می‌کنند.
وی در سال ۱۳۱۵ به اتهام داشتن افکار سوسیالیستی با جمعی دیگر از همفکرانش به زندان افتاد و تا شهریور ۱۳۲۰ در زندان ماند.
یادداشتهای وی در سالهای زندان روی کاغذ قند و سیگار و پاکتهای میوه به صورت پنهانی نوشته می‌شد و پس از آزادی از زندان دستمایه نگارش دو گزارش داستان گونه او بود.
در شهریور ۱۳۲۰ به اتفاق یاران همفکرش از زندان آزاد شد و به فعالیتهای حزبی پرداخت و کتاب ورق پاره‌های زندان را در ۱۳۲۰ و پنجاه و سه نفر را در ۱۳۲۱ منتشر کرد.
حوادث سیاسی داخلی او را بار دیگر در سال ۱۳۲۷ به زندان فرستاد و این بار دو سال در زندان ماند و در ۱۳۲۹ از زندان آزاد شد و در زمانی که کشور صحنه تلاش برای ملی کردن صنعت نفت بود، او نیز متاثر از سیاست روز در زمینه‌های گوناگون قلم می‌زد. وی در همین سالها برجسته‌ترین اثر هنری این دوره از نویسندگی‌اش، داستان نیمه بلند چشمهایش را در ۱۳۳۱ به‌چاپ رساند.
در فروردین ۱۳۳۲ برای معالجه چشم به آلمان رفت و برای همیشه در آلمان ماند و در برلین به تدریس زبان و فرهنگ ایران پرداخت.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بزرگ_علوی، ز
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ بهمن سالروز درگذشت عباس زریاب‌خویی
(زاده ۲۲ تیر ۱۲۹۸ خوی -- درگذشته ۱۴ بهمن ۱۳۷۳ تهران) ادیب، نویسنده، مترجم، مورخ و نسخه‌شناس
او از خردسالی با استعداد و حافظه نیرومند موجب حیرت دوستان و همکلاسی‌هایش می‌شد.
پس از پایان دوره اول دبیرستان به علت نبودن امکان ادامه تحصیل در خوی، ناگزیر به‌ترک تحصیل شد ولی به فراگیری زبان عربی و علوم دینی پرداخت و مدتی برای ادامه تحصیل به‌قم رفت.
در کارنامه وی اقامت پنج‌ساله در دانشگاه‌های آلمان و تحصیل و تحقیق در زمینه‌های تاریخ، فلسفه و علوم و معارف اسلامی و دو سال تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه کالیفرنیا در آمریکا نیز وجود دارد.
وی پس از بازگشت به ایران در کتابخانه مجلس سنا به‌کار ادامه داد و دوره بعدی زندگی‌اش با اشتغال در دانشگاه تهران آغاز شد و با ترک این شغل پس از انقلاب پایان پذیرفت.
او در دوره نهایی عمرش در تدوین دائرة‌المعارف شیعه و دانشنامه جهان اسلام همکاری موثری داشت.
دکتر زریاب علاوه بر مقام استادی دانشگاه تهران در چند انجمن و موسسه علمی عضویت داشت.
انجمن بین‌المللی شرق‌شناسی آلمان، مجمع بین‌المللی کمیته‌های ایران در انگلیس، انجمن فلسفه، هیئت امنای بنیاد فرهنگ ایران، فرهنگستان تاریخ و بنیاد شاهنامه فردوسی از جمله این موسسه‌ها بود.
دو ترجمه او از ويل دورانت با نامهاى"تاريخ فلسفه"و"لذات فلسفه" الگويى در ترجمه آثار فلسفى و امانتدارى متن است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عباس_زریاب_خویی، د
۱۴ بهمن سالروز درگذشت عباس زریاب‌خویی
(زاده ۲۲ تیر ۱۲۹۸ خوی -- درگذشته ۱۴ بهمن ۱۳۷۳ تهران) ادیب، نویسنده، مترجم، مورخ و نسخه‌شناس
او از خردسالی با استعداد و حافظه نیرومند موجب حیرت دوستان و همکلاسی‌هایش می‌شد.
پس از پایان دوره اول دبیرستان به علت نبودن امکان ادامه تحصیل در خوی، ناگزیر به‌ترک تحصیل شد ولی به فراگیری زبان عربی و علوم دینی پرداخت و مدتی برای ادامه تحصیل به‌قم رفت.
در کارنامه وی اقامت پنج‌ساله در دانشگاه‌های آلمان و تحصیل و تحقیق در زمینه‌های تاریخ، فلسفه و علوم و معارف اسلامی و دو سال تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه کالیفرنیا در آمریکا نیز وجود دارد.
وی پس از بازگشت به ایران در کتابخانه مجلس سنا به‌کار ادامه داد و دوره بعدی زندگی‌اش با اشتغال در دانشگاه تهران آغاز شد و با ترک این شغل پس از انقلاب پایان پذیرفت.
او در دوره نهایی عمرش در تدوین دائرة‌المعارف شیعه و دانشنامه جهان اسلام همکاری موثری داشت.
دکتر زریاب علاوه بر مقام استادی دانشگاه تهران در چند انجمن و موسسه علمی عضویت داشت.
انجمن بین‌المللی شرق‌شناسی آلمان، مجمع بین‌المللی کمیته‌های ایران در انگلیس، انجمن فلسفه، هیئت امنای بنیاد فرهنگ ایران، فرهنگستان تاریخ و بنیاد شاهنامه فردوسی از جمله این موسسه‌ها بود.
دو ترجمه او از ويل دورانت با نامهاى"تاريخ فلسفه"و"لذات فلسفه" الگويى در ترجمه آثار فلسفى و امانتدارى متن است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عباس_زریاب_خویی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ بهمن سالروز درگذشت حسن سادات‌ناصری
(زاده ۱ اردیبهشت ۱۳۰۴ تهران – درگذشته ۱۴ بهمن ۱۳۶۸ افغانستان) استاد دانشگاه، مترجم و پژوهشگر ادبیات
او دوره لیسانس تاریخ و فوق لیسانس ادبیات فارسی را در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به‌پایان برد و در سال ۱۳۴۸ دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت. در سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ در شهر قم به معلّمی اشتغال داشت و در سال ۱۳۴۵ رسماً به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران درآمد. وی از سال ۱۳۲۵ با چندین نشریه همچون وحید، یغما، ارمغان و ... همکاری‌اش را آغاز کرد؛ علاوه بر آن به‌سرودن شعر نیز می‌پرداخت.
در سال ۱۳۲۸ به دوره دکتری زبان و ادبیّات فارسی راه یافت و پایان نامه‌اش را با عنوان «ارتباط افکار حافظ و مولانا» به راهنمایی بدیع‌الزمان فروزانفر انتخاب کرد اما گرفتاریهای آموزشی از یک سو و اشتغال به تألیفات و تصحیحات در زمینه مورد علاقه‌اش از سوی دیگر سبب شد که سالها بعد (در سال ۱۳۴۸) از پایان‌نامه‌اش دفاع و دانشنامه دکتری‌اش را بگیرد. استادان او فروزانفر، بهمنیار، همایی و معین بودند.
وی در ۷ بهمن سال ۱۳۶۸ بنا به دعوت مقامات فرهنگی افغانستان به همراه هیئتی عازم آنجا شد. در ۱۴ بهمن در هنگام ضیافت شام در سفارت ایران، ناگهان دچارحمله قلبی شد و درگذشت.
آرامگاه وی در ابن‌بابویه است.
تألیف و تصحیح:
بدیع و قافیه
شرکت در هیئت مؤلفان یک سلسله کتب درسی دبیرستانی
تصحیح، تحشیه و تعلیق تذکره آتشکده آذر
اهتمام در طبع اشعار علی‌اصغر حکمت
تصحیح و طبع دیوان ملامحمد رفیع واعظ قزوینی
تألیف دو کتاب درسی برای نظام جدید آموزشی دبیرستان‌ها
تصحیح و طبع دیوان لطفعلی بیگ آذربیگدلی
تصحیح نهج‌البلاغه
اهتمام به‌چاپ قرآن کریم
تصحیح دیوان محتشم کاشانی
تصحیح دیوان حافظ
تألیف کتاب سرآمدان فرهنگ و تاریخ ایران در دوره اسلامی
صناعات ادبی در دو مجلد
تصحیح و چاپ دیوان کامل صائب تبریزی
تصحیح قصص خاقانی
تألیف کتاب هزارسال تفسیر فارسی
تصحیح و تحشیه بخش‌های چاپ نشده آتشکده آذر
ارتباط افکار حافظ و مولوی
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_سادات_ناصری، د
۱۴ بهمن سالروز درگذشت حسن سادات‌ناصری
(زاده ۱ اردیبهشت ۱۳۰۴ تهران – درگذشته ۱۴ بهمن ۱۳۶۸ افغانستان) استاد دانشگاه، مترجم و پژوهشگر ادبیات
او دوره لیسانس تاریخ و فوق لیسانس ادبیات فارسی را در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به‌پایان برد و در سال ۱۳۴۸ دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت. در سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ در شهر قم به معلّمی اشتغال داشت و در سال ۱۳۴۵ رسماً به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران درآمد. وی از سال ۱۳۲۵ با چندین نشریه همچون وحید، یغما، ارمغان و ... همکاری‌اش را آغاز کرد؛ علاوه بر آن به‌سرودن شعر نیز می‌پرداخت.
در سال ۱۳۲۸ به دوره دکتری زبان و ادبیّات فارسی راه یافت و پایان نامه‌اش را با عنوان «ارتباط افکار حافظ و مولانا» به راهنمایی بدیع‌الزمان فروزانفر انتخاب کرد اما گرفتاریهای آموزشی از یک سو و اشتغال به تألیفات و تصحیحات در زمینه مورد علاقه‌اش از سوی دیگر سبب شد که سالها بعد (در سال ۱۳۴۸) از پایان‌نامه‌اش دفاع و دانشنامه دکتری‌اش را بگیرد. استادان او فروزانفر، بهمنیار، همایی و معین بودند.
وی در ۷ بهمن سال ۱۳۶۸ بنا به دعوت مقامات فرهنگی افغانستان به همراه هیئتی عازم آنجا شد. در ۱۴ بهمن در هنگام ضیافت شام در سفارت ایران، ناگهان دچارحمله قلبی شد و درگذشت.
آرامگاه وی در ابن‌بابویه است.
تألیف و تصحیح:
بدیع و قافیه
شرکت در هیئت مؤلفان یک سلسله کتب درسی دبیرستانی
تصحیح، تحشیه و تعلیق تذکره آتشکده آذر
اهتمام در طبع اشعار علی‌اصغر حکمت
تصحیح و طبع دیوان ملامحمد رفیع واعظ قزوینی
تألیف دو کتاب درسی برای نظام جدید آموزشی دبیرستان‌ها
تصحیح و طبع دیوان لطفعلی بیگ آذربیگدلی
تصحیح نهج‌البلاغه
اهتمام به‌چاپ قرآن کریم
تصحیح دیوان محتشم کاشانی
تصحیح دیوان حافظ
تألیف کتاب سرآمدان فرهنگ و تاریخ ایران در دوره اسلامی
صناعات ادبی در دو مجلد
تصحیح و چاپ دیوان کامل صائب تبریزی
تصحیح قصص خاقانی
تألیف کتاب هزارسال تفسیر فارسی
تصحیح و تحشیه بخش‌های چاپ نشده آتشکده آذر
ارتباط افکار حافظ و مولوی
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسن_سادات_ناصری، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ بهمن زادروز محمدحسن صفری
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۲۲ شیراز) موسیقیدان، آهنگساز و خواننده
او که بازنشسته آموزش و پرورش شیراز با سمت دبیر دبیرستان‌ها و مدرس دانشسراهاست، از سال ۱۳۴۲ با رادیو و فرهنگ و هنر شیراز همکاری داشته است.
فعالیت‌ها:
رهبری ارکستر اداره‌کل فرهنگ و هنر فارس از سال ۱۳۵۰ و از سال ۱۳۵۴ فعالیت در تهران و همکاری و آهنگسازی با خوانندگان معروف از جمله ایرج (یار شیرازی) جمال وفایی (دختر شیرازی و شیرین دهن) سیما بینا (سیاه چشم و نازی نازی دلبر) عهدیه (لیلا) گلوریا روحانی (نمچرو و شیرین جان) بهرام گودرزی (مه طلا) بابک اشکان (حریر سبزه) و قطعه بدون کلام در بیات اصفهان با تنظیم استاد فرهاد فخرالدینی توسط ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران در برنامه گلچین هفته از رادیو ایران.
همچنین قطعه بدون کلام حکایت در سه قسمت که هر قسمت آن در برنامه‌های مختلف استفاده شده است و یک قسمت آن چند سال آرم برنامه سلام صبح بخیر رادیو ایران بود.
و انتشار اولین آلبوم به نام"خوشا شیراز" با گویش شیرازی و آهنگسازی و خوانندگی محمدحسن صفری.
همکاری با صداوسیمای مرکز فارس از سال ۱۳۵۸.
رهبری ارکستر بزرگ فرهنگ و ارشاد فارس از سال ۱۳۶۲.
عضو شورای موسیقی صداوسیمای مرکز فارس آز سال ۱۳۸۰.
برگزیده جشنواره تولیدات صداوسیمای مراکز استان‌ها در سال ۱۳۹۳ تبریز در چهار بخش.
اهدا نشان مفاخر فارس در سال ۱۳۹۶ و نام‌آوران فارس در سال ۱۳۹۷.
اجرا در کشور های آلمان، تانزانیا، زنگبار ، قطر و امارات.
اجرای چهارده ترک با آهنگسازی و صدای محمدحسن صفری و بعضی خوانندگان استان فارس.
انتشار آلبوم "شهر راز" با گویش شیرازی تنظیم مهدی زارع و آهنگسازی و صدای محمدحسن صفری، مجری حوزه هنری فارس.
آخرین قطعه "نور سخاوت" با آهنگسازی و صدای محمدحسن صفری با شعری از جعفر فروزش‌فر، تنظیم مهدی زارع در توصیف مولا علی.
شاعران زیر با محمدحسن صفری همکاری داشته‌اند: بیژن سمندر، یداله طارمی، همایون یزدان‌پور و فریدون کاویانی
محمدحسن صفری در حال حاضر با صدا و سیمای مرکز فارس همکاری می‌کند و در حال تولید آلبوم‌های دیگر است.
استادان محمدحسن صفری:
لاله‌زار نوازش و هوشنگ ستوده در شیراز و علی‌اکبر شهنازی، حبیب صالحی، شورا میخایلیان و شاهوردی در تهران.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_حسن_صفری، ز
۱۴ بهمن زادروز محمدحسن صفری
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۲۲ شیراز) موسیقیدان، آهنگساز و خواننده
او که بازنشسته آموزش و پرورش شیراز با سمت دبیر دبیرستان‌ها و مدرس دانشسراهاست، از سال ۱۳۴۲ با رادیو و فرهنگ و هنر شیراز همکاری داشته است.
فعالیت‌ها:
رهبری ارکستر اداره‌کل فرهنگ و هنر فارس از سال ۱۳۵۰ و از سال ۱۳۵۴ فعالیت در تهران و همکاری و آهنگسازی با خوانندگان معروف از جمله ایرج (یار شیرازی) جمال وفایی (دختر شیرازی و شیرین دهن) سیما بینا (سیاه چشم و نازی نازی دلبر) عهدیه (لیلا) گلوریا روحانی (نمچرو و شیرین جان) بهرام گودرزی (مه طلا) بابک اشکان (حریر سبزه) و قطعه بدون کلام در بیات اصفهان با تنظیم استاد فرهاد فخرالدینی توسط ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران در برنامه گلچین هفته از رادیو ایران.
همچنین قطعه بدون کلام حکایت در سه قسمت که هر قسمت آن در برنامه‌های مختلف استفاده شده است و یک قسمت آن چند سال آرم برنامه سلام صبح بخیر رادیو ایران بود.
و انتشار اولین آلبوم به نام"خوشا شیراز" با گویش شیرازی و آهنگسازی و خوانندگی محمدحسن صفری.
همکاری با صداوسیمای مرکز فارس از سال ۱۳۵۸.
رهبری ارکستر بزرگ فرهنگ و ارشاد فارس از سال ۱۳۶۲.
عضو شورای موسیقی صداوسیمای مرکز فارس آز سال ۱۳۸۰.
برگزیده جشنواره تولیدات صداوسیمای مراکز استان‌ها در سال ۱۳۹۳ تبریز در چهار بخش.
اهدا نشان مفاخر فارس در سال ۱۳۹۶ و نام‌آوران فارس در سال ۱۳۹۷.
اجرا در کشور های آلمان، تانزانیا، زنگبار ، قطر و امارات.
اجرای چهارده ترک با آهنگسازی و صدای محمدحسن صفری و بعضی خوانندگان استان فارس.
انتشار آلبوم "شهر راز" با گویش شیرازی تنظیم مهدی زارع و آهنگسازی و صدای محمدحسن صفری، مجری حوزه هنری فارس.
آخرین قطعه "نور سخاوت" با آهنگسازی و صدای محمدحسن صفری با شعری از جعفر فروزش‌فر، تنظیم مهدی زارع در توصیف مولا علی.
شاعران زیر با محمدحسن صفری همکاری داشته‌اند: بیژن سمندر، یداله طارمی، همایون یزدان‌پور و فریدون کاویانی
محمدحسن صفری در حال حاضر با صدا و سیمای مرکز فارس همکاری می‌کند و در حال تولید آلبوم‌های دیگر است.
استادان محمدحسن صفری:
لاله‌زار نوازش و هوشنگ ستوده در شیراز و علی‌اکبر شهنازی، حبیب صالحی، شورا میخایلیان و شاهوردی در تهران.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#محمد_حسن_صفری، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ بهمن زادروز کیومرث کیاست
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۲۷ تبریز) از پیشگامان کاریکاتورِ نو در تبریز
او اصول آغازین نقاشی را از پدر آموخت و از نخستین کسانی است که تصویرسازی مطبوعاتی و کاریکاتور را به طراحی آزاد و نقاشی نزدیک کرد. در اغلب آثار وی، ترکیب و تعادلی میان فرم هنری و مفاهیم اجتماعی دیده می‌شود این امر ناشی از مطالعه و مواجهه وی با تاریخ است. او که معلم تاریخ هنر هم بود، همواره هنر را در بستر اجتماعی تحلیل کرد. او هنرمند پرکاری است که آثار متعددی در زمینه طراحی و نقاشی، تصویرگری کتاب، طراحی جلد کتاب، پوستر و بروشور آفریده است. وی برنده چندین جایزه بین‌المللی کاریکاتور، از جمله اخوتسک ژاپن، تانجون کره جنوبی و غیره بوده و شرکت در بیش از صد نمایشگاه گروهی و انفرادی در ایران، ایتالیا، بلژیک، بلغارستان، ترکیه، ژاپن، کره جنوبی، یوگسلاوی و غیره را در کارنامه‌اش دارد.
او در اغلب آثارش، با قلمی بیانگر و تخیلی شاعرانه، تفسیری متفکرانه از وضع موجود را به تصویر کشیده است؛ از پرتره‌های رنگی اکسپرسیو و پیکرهای درهم پیچیده و موجودات خیالی معلق در فضایی موهوم، تا پیکرهای رنجور و زخم‌خورده‌ی سیاه و سفید، همه و همه تفاسیری انتقادی از موقعیت فرهنگی و اجتماعی زمان و مکان زیست او هستند. او اعتقاد دارد که فرم و زیبایی‌شناسی اثر محتوا و مفهوم آن را شکل می‌دهد. وی گفته است: «فرم و زیبایی‌شناسی برای من خیلی اهمیت دارد، اما به اندیشه و ارائه مفهوم نیز توجه دارم. البته وقتی فرم و زیبایی‌شناسی درست اتفاق بیفتد، خودِ اندیشه و مفهوم نیز در پسِ آن به وجود خواهد آمد. من برای آثارم از یک تکنیک سخت استفاده می‌کنم که جای اشتباه برای هنرمند نمی‌گذارد.»
بستر زندگی و شرایط تاریخی و اجتماعی که او در آن رشد کرده، تأثیر فراوانی در شکل‌گیریِ آثارش داشته است. رضا براهنی درباره وی نوشته است: «کیاست نمونه درخشان یک نقاش بحران‌زده است، بحران از نوع مثبت آن. او صورت طبیعت، سنت و دستاورد فرهنگ‌های نقاشی را، هنگام عبور از خلال تفکر، تخیل و تکنیک خود، دگرگون کرده و چهره‌های بدیعی ارائه داده است.»
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘۰
#کیومرث_کیاست
۱۴ بهمن زادروز کیومرث کیاست
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۲۷ تبریز) از پیشگامان کاریکاتورِ نو در تبریز
او اصول آغازین نقاشی را از پدر آموخت و از نخستین کسانی است که تصویرسازی مطبوعاتی و کاریکاتور را به طراحی آزاد و نقاشی نزدیک کرد. در اغلب آثار وی، ترکیب و تعادلی میان فرم هنری و مفاهیم اجتماعی دیده می‌شود این امر ناشی از مطالعه و مواجهه وی با تاریخ است. او که معلم تاریخ هنر هم بود، همواره هنر را در بستر اجتماعی تحلیل کرد. او هنرمند پرکاری است که آثار متعددی در زمینه طراحی و نقاشی، تصویرگری کتاب، طراحی جلد کتاب، پوستر و بروشور آفریده است. وی برنده چندین جایزه بین‌المللی کاریکاتور، از جمله اخوتسک ژاپن، تانجون کره جنوبی و غیره بوده و شرکت در بیش از صد نمایشگاه گروهی و انفرادی در ایران، ایتالیا، بلژیک، بلغارستان، ترکیه، ژاپن، کره جنوبی، یوگسلاوی و غیره را در کارنامه‌اش دارد.
او در اغلب آثارش، با قلمی بیانگر و تخیلی شاعرانه، تفسیری متفکرانه از وضع موجود را به تصویر کشیده است؛ از پرتره‌های رنگی اکسپرسیو و پیکرهای درهم پیچیده و موجودات خیالی معلق در فضایی موهوم، تا پیکرهای رنجور و زخم‌خورده‌ی سیاه و سفید، همه و همه تفاسیری انتقادی از موقعیت فرهنگی و اجتماعی زمان و مکان زیست او هستند. او اعتقاد دارد که فرم و زیبایی‌شناسی اثر محتوا و مفهوم آن را شکل می‌دهد. وی گفته است: «فرم و زیبایی‌شناسی برای من خیلی اهمیت دارد، اما به اندیشه و ارائه مفهوم نیز توجه دارم. البته وقتی فرم و زیبایی‌شناسی درست اتفاق بیفتد، خودِ اندیشه و مفهوم نیز در پسِ آن به وجود خواهد آمد. من برای آثارم از یک تکنیک سخت استفاده می‌کنم که جای اشتباه برای هنرمند نمی‌گذارد.»
بستر زندگی و شرایط تاریخی و اجتماعی که او در آن رشد کرده، تأثیر فراوانی در شکل‌گیریِ آثارش داشته است. رضا براهنی درباره وی نوشته است: «کیاست نمونه درخشان یک نقاش بحران‌زده است، بحران از نوع مثبت آن. او صورت طبیعت، سنت و دستاورد فرهنگ‌های نقاشی را، هنگام عبور از خلال تفکر، تخیل و تکنیک خود، دگرگون کرده و چهره‌های بدیعی ارائه داده است.»
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘۰
#کیومرث_کیاست
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ بهمن زادروز کیهان بهمنی
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۵۰ تهران) مترجم، منتقد و استاد دانشگاه
او از جمله مترجمان پرکار کشور در حوزه ادبیات است و دقت و وسواس خاص او در انتخاب آثارش، نشان می‌دهد که به دنبال ترجمه آثاری ارزشمند و مهم در حوزه ادبیات است. وی با ترجمه آثاری از "آن‌تایلر" این نویسنده مشهور امریکایی را به خوانندگان فارسی زبان معرفی کرد. تدریس دروس رشته ترجمه و ادبیات انگلیسی دانشگاه و برگزاری نشست‌ها و جلسات نقد ادبی در کارنامه این مترجم با سابقه مشهود است.
گزیده آثار:
نمایشنامه ستون پنجم، اثر ارنست همینگوی.
فرزند پنجم، اثر دوریس لسینگ، برنده جایزه نوبل ادبی سال ۲۰۰۷.
زن دیوانه روی پل، اثر سو تونگ.
درباره آلبرکامو، اثر ریچارد کمبر.
درباره اومبرتو اکو، اثر گری پی ردفورد.
حفره‌ای تا آمریکا، اثر آن تایلر.
وقتی بزرگ بودیم، اثر آن تایلر.
مرگ مورگان، اثر آن تایلر.
پیانو، اثر ژان اشنوز.
قطار سه و ده دقیقه یوما، اثر المور لئونارد.
خدمتکار و پروفسور، اثر یوکو اوگاوا.
سیزیف، اثر ورنا کست.
پیرزنی که تمام قوانین را زیرپا گذاشت، اثر کترینا انگلمن سوندبرگ.
دختری که پادشاه سوئد را نجات داد، اثر یوناس یوناسون.
پیرزن دوباره شانس میآورد، اثر کترینا انگلمن سوندبرگ.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیهان_بهمنی، ز
۱۴ بهمن زادروز کیهان بهمنی
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۵۰ تهران) مترجم، منتقد و استاد دانشگاه
او از جمله مترجمان پرکار کشور در حوزه ادبیات است و دقت و وسواس خاص او در انتخاب آثارش، نشان می‌دهد که به دنبال ترجمه آثاری ارزشمند و مهم در حوزه ادبیات است. وی با ترجمه آثاری از "آن‌تایلر" این نویسنده مشهور امریکایی را به خوانندگان فارسی زبان معرفی کرد. تدریس دروس رشته ترجمه و ادبیات انگلیسی دانشگاه و برگزاری نشست‌ها و جلسات نقد ادبی در کارنامه این مترجم با سابقه مشهود است.
گزیده آثار:
نمایشنامه ستون پنجم، اثر ارنست همینگوی.
فرزند پنجم، اثر دوریس لسینگ، برنده جایزه نوبل ادبی سال ۲۰۰۷.
زن دیوانه روی پل، اثر سو تونگ.
درباره آلبرکامو، اثر ریچارد کمبر.
درباره اومبرتو اکو، اثر گری پی ردفورد.
حفره‌ای تا آمریکا، اثر آن تایلر.
وقتی بزرگ بودیم، اثر آن تایلر.
مرگ مورگان، اثر آن تایلر.
پیانو، اثر ژان اشنوز.
قطار سه و ده دقیقه یوما، اثر المور لئونارد.
خدمتکار و پروفسور، اثر یوکو اوگاوا.
سیزیف، اثر ورنا کست.
پیرزنی که تمام قوانین را زیرپا گذاشت، اثر کترینا انگلمن سوندبرگ.
دختری که پادشاه سوئد را نجات داد، اثر یوناس یوناسون.
پیرزن دوباره شانس میآورد، اثر کترینا انگلمن سوندبرگ.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#کیهان_بهمنی، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ بهمن زادروز علیرضا پورامید
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۳۸ تهران) شاعر، نویسنده و پژوهشگر موسیقی
او پس از تحصیل در مدرسه مروی، به فعالیت اقتصادی در صنف جواهرفروشان مشغول شد.
در دوران نوجوانی به هنر و ادبیات، عشق و علاقه داشت و در کنار فعالیت اقتصادی به تلاش و پویش در زمینه‌های ادبی و فرهنگی می‌پرداخت.
وی آموزش آواز را نزد استادان محمودکریمی و شاهپور رحیمی فراگرفت و از استادان بزرگ: علی تجویدی، حسین دهلوی، همایون خرم، محمد میرنقیبی، احمد ابراهیمی، حسین یوسف‌زمانی، منصور نریمان، نادر گلچین، هوشنگ ظریف و ... بهره برد اما بیشترین تأثیر را در ادبیات و تاریخ، از استاد بزرگ دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی گرفت.
او صاحب تجربه‌ها و آثار گرانقدر و ارزشمندی است و به پژوهش و نگاشتن مقالات تحقیقی پیرامون موضوعات مختلف هنری می‌پردازد و ساعاتی را در هفته به تدریس مثنوی، حافظ و برخی از متون کهن ادب فارسی، برای علاقه‌مندان همت می‌گمارد.
آشنایی و دوستی نزدیک با اکثر بزرگان و هنرمندان عرصه فرهنگ و هنر روزگار خویش، برگزاری و اجرای گردهمایی‌ها و نشست‌های فرهنگی، ادبی و موسیقایی در موزه موسیقی و فرهنگسرای ارسباران و... از او چهره‌ای ممتاز در میان اهل فرهنگ ساخته است.
در شعر متخلص به "سوخته" است و اشعارش در ستون‌های ادبی مجله‌ها و روزنامه‌ها، از جمله روزنامه "اطلاعات" به‌چاپ می‌رسد.
در ابتدای نیمه دوم سال ۱۳۹۹ به اصرار دوستان با شناسه
@alireza.pouromid
وارد اینستاگرام شد. این صفحه با نظارت وی توسط ادمین اداره می‌شود و اخیراً نیز برخی از مطالب و مقاله‌ها و آثارش در این صفحه منتشر شده است.
برخی از آثار وی و مسئولیت‌هایی که تاکنون عهده‌دار انجامشان بوده، به شرح زیر است:
۱ـ همکاری با مرکز فرهنگ هنرمندان معاصر به عنوان مسئول پژوهش‌های موسیقی (۱۳۸۰)
۲ـ دبیر شورای موسیقی پژوهشگاه فرهنگ و هنر
۳ـ فعالیتهای روزنامه‌نگاری در حوزه موسیقی با بیش از ۳۰۰ مقاله و گفتگو در مجله‌های هنر موسیقی، فرهنگ و آهنگ، مقام موسیقی، خیمه و... و روزنامه‌هایی چون شرق، همشهری، حیات‌نو، اعتماد، اطلاعات، ایران و... (۱۳۷۲ به بعد)
۴ـ مسئول شورای نویسندگیِ فصل‌نامه آهنگ
۵ـ گردآورنده کتاب مجموعه "داستانک‌ها" (۱۳۸۶)
۶ـ تولید آلبوم موسیقایی به نام "نغمه آزادی" (پژوهشی در موسیقی مشروطه)
۷ـ کتاب از "تبسم تا تُرنگ"، گزیده اشعار وی به کوشش و انتخاب سهیلا حسن‌زاده، انتشارات امید رهاوی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علیرضا_پورامید، ز
۱۴ بهمن زادروز علیرضا پورامید
(زاده ۱۴ بهمن ۱۳۳۸ تهران) شاعر، نویسنده و پژوهشگر موسیقی
او پس از تحصیل در مدرسه مروی، به فعالیت اقتصادی در صنف جواهرفروشان مشغول شد.
در دوران نوجوانی به هنر و ادبیات، عشق و علاقه داشت و در کنار فعالیت اقتصادی به تلاش و پویش در زمینه‌های ادبی و فرهنگی می‌پرداخت.
وی آموزش آواز را نزد استادان محمودکریمی و شاهپور رحیمی فراگرفت و از استادان بزرگ: علی تجویدی، حسین دهلوی، همایون خرم، محمد میرنقیبی، احمد ابراهیمی، حسین یوسف‌زمانی، منصور نریمان، نادر گلچین، هوشنگ ظریف و ... بهره برد اما بیشترین تأثیر را در ادبیات و تاریخ، از استاد بزرگ دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی گرفت.
او صاحب تجربه‌ها و آثار گرانقدر و ارزشمندی است و به پژوهش و نگاشتن مقالات تحقیقی پیرامون موضوعات مختلف هنری می‌پردازد و ساعاتی را در هفته به تدریس مثنوی، حافظ و برخی از متون کهن ادب فارسی، برای علاقه‌مندان همت می‌گمارد.
آشنایی و دوستی نزدیک با اکثر بزرگان و هنرمندان عرصه فرهنگ و هنر روزگار خویش، برگزاری و اجرای گردهمایی‌ها و نشست‌های فرهنگی، ادبی و موسیقایی در موزه موسیقی و فرهنگسرای ارسباران و... از او چهره‌ای ممتاز در میان اهل فرهنگ ساخته است.
در شعر متخلص به "سوخته" است و اشعارش در ستون‌های ادبی مجله‌ها و روزنامه‌ها، از جمله روزنامه "اطلاعات" به‌چاپ می‌رسد.
در ابتدای نیمه دوم سال ۱۳۹۹ به اصرار دوستان با شناسه
@alireza.pouromid
وارد اینستاگرام شد. این صفحه با نظارت وی توسط ادمین اداره می‌شود و اخیراً نیز برخی از مطالب و مقاله‌ها و آثارش در این صفحه منتشر شده است.
برخی از آثار وی و مسئولیت‌هایی که تاکنون عهده‌دار انجامشان بوده، به شرح زیر است:
۱ـ همکاری با مرکز فرهنگ هنرمندان معاصر به عنوان مسئول پژوهش‌های موسیقی (۱۳۸۰)
۲ـ دبیر شورای موسیقی پژوهشگاه فرهنگ و هنر
۳ـ فعالیتهای روزنامه‌نگاری در حوزه موسیقی با بیش از ۳۰۰ مقاله و گفتگو در مجله‌های هنر موسیقی، فرهنگ و آهنگ، مقام موسیقی، خیمه و... و روزنامه‌هایی چون شرق، همشهری، حیات‌نو، اعتماد، اطلاعات، ایران و... (۱۳۷۲ به بعد)
۴ـ مسئول شورای نویسندگیِ فصل‌نامه آهنگ
۵ـ گردآورنده کتاب مجموعه "داستانک‌ها" (۱۳۸۶)
۶ـ تولید آلبوم موسیقایی به نام "نغمه آزادی" (پژوهشی در موسیقی مشروطه)
۷ـ کتاب از "تبسم تا تُرنگ"، گزیده اشعار وی به کوشش و انتخاب سهیلا حسن‌زاده، انتشارات امید رهاوی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#علیرضا_پورامید، ز
