Telegram Web
برگی از تقویم تاریخ

۱۶ تیر زادروز داریوش دولتشاهی

(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۶ تهران) آهنگساز و نوازنده

تحصیلات نخستین و میانی را در هنرستان موسیقی ملی گذراند و سال ۱۳۴۴ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت و در آنجا مبانی موسیقی علمی را نزد توماس کریستیان داوید، استاد اتریشی و رهبر ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران آموخت و پایه‌های موسیقی سنتی را نزد استادان: علی‌اکبر شهنازی، نورعلی برومند حبیب‌اله صالحی و ... استوار ساخت. وی به گفته خودش، با وجود آنکه در آن زمان بیش از ۱۰ سال در زمینه موسیقی سنتی کار کرده بود، در دانشگاه افسون جذبه‌های موسیقی بین‌المللی شد و برای ادامه کار، رشته آهنگسازی را برگزید. در سال ۱۳۵۰ موفق به دریافت یک بورس تحصیلی از دولت هلند شد و چهار - پنج سالی را در آن کشور به‌سر برد. وی درجه دکترایش در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک را در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.

فعالیت:
فعالیت‌های هنری او، راه ورودش را به جشنواره‌های بین‌المللی هموار کرد و در ایران نیز در جشن هنر پنجم، فرهاد مشکات کاری از او را با عنوان «انترودوکسیون و روندو» با ارکستر مجلسی رادیوتلویزیون ملی ایران به اجرا درآورد و دو سال بعد در هفتمین جشن هنر، آفریده دیگر او با عنوان «ماه مه ۱۹۷۳» با همان ارکستر، اجرای نخستین خود را پیدا کرد. «روتاسیون برای سازهای بادی» کار بعدی او است که یک سال بعد در جشنواره موسیقی پیشرو در آمستردام اجرا شد. روتاسیون یکی از ۱۶ اثری بود که از میان ۴۰۰ قطعه برای جشنواره برگزیده شده بود. آفریده‌های وی در بازگشت به ایران، به‌طور ثابت در رپرتوار ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیوتلویزیون ملی ایران جای گرفت و علاوه بر آن، برای اجرا در چند جشنواره برون‌مرزی موسیقی پیشرو، برگزیده شد. وی چندی بعد، دو سه سالی پیش از انقلاب، برای ادامه تحصیلات بیشتر رهسپار آمریکا شد؛ سفری که بازگشتی در پی نداشت. او درجه دکترایش در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک را در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و از آن پس، به عنوان آهنگساز، سخنران و اجراکننده در بسیاری از جشنواره‌ها، مسابقات و گردهمایی‌های موسیقی‌شناسی شرکت جسته است.
او کوشش بسیار به کار برده تا آمریکاییان را با موسیقی سنتی ایران آشنا کند. برای این کار، در تالار «رسیتال کارنگی هال» در نیویورک نیز برنامه‌های متعدد تک‌نوازی با تار برگزار کرده است.

آثار:
۱۲ قطعه کوتاه برای پیانو.
اتود برای فلوت و کلارینت.
قطعه‌ای برای ارکستر زهی به نام «این‌زکت».
قطعات به هم پیوسته‌ای به نام «وقتی که ماه نجوا می‌کند».
باغ پروانه‌ها.
نجوای ماه.
چشم سوم.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#داریوش_دولتشاهی، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۶ تیر زادروز بهرام دهقانیار

(زاده ۱۶ تیر ۱۳۴۴ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده پیانو

آشنایی او با موسیقی و ساز تخصصی‌اش پیانو به دوران خردسالی‌اش بازمی‌گردد که خودش در این مورد می‌گوید: «آشنایی من با ساز از اینجا شروع شد که برای برادرم کادوی تولد یک ساز هدیه آوردند و پدر مادرم وقتی دیدند من با این ساز نواهای منطقی می‌نوازم، مرا تشویق به نواختن کردند و برای من یک پیانو خریدند.» پدرش یک پیانوی یاماها به عنوان هدیه تولد ۹ سالگی‌اش خرید  که این پیانو هنوز یار قدیمی و دوست داشتنی اوست. وی نوازندگی پیانو را از همان دوران به صورت جدی آموخت و از آنجا با دستگاه‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا شد. در برنامه زنده آهنگ که در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۳۹۶ انجام شد، بهرنگ تنکابنی با بهرام دهقانیار به گفت‌وگو نشست. در اسفند ۱۳۹۶ آلبوم موسیقی «بشنو از نو» با تنظیم بهرام دهقانیار توسط نشر و پخش جوان منتشر شد.
او در سال ۱۴۰۰ با بنیاد شهید به عنوان داور جشنواره «نوای مهر» و با جشنواره موسیقی فجر به عنوان یکی از اعضای هیئت انتخاب آثار و گروه‌ها، به همکاری پرداخت.

تحصیلات:
وی از  ۷ سالگی شروع به فراگیری پیانو کرد و دروس تئوری را نیز نزد مهران روحانی و ردیف نوازی موسیقی را نزد اسماعیل دیبا (از شاگردان مرتضی محجوبی) آموخت و آموزش نوازندگی پیانو زیر نظر: خانم‌ها میرزاجانیان و مهرک صفاییه و آقای دودانگه بود. در سال ۱۳۶۸ به آلمان سفر کرد و تا سال ۱۳۷۳ در کنسرواتوار فرانکفورت تحصیلات موسیقی را در رشته‌های پیانو و آهنگسازی ادامه داد و سپس به ایران بازگشت.
او یکی از پیشگامان استفاده از موسیقی الکترونیک در ایران است. به عنوان نمونه می‌توان به موسیقی سریال همسران اشاره کرد که در زمان ساخت، از نظر سبک و استفاده از صداهای الکترونیک، با سایر موسیقی‌های تولید شده متفاوت بود.

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85_%D8%AF%D9%87%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%B1

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#بهرام_دهقانیار، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۶ تیر زادروز سعید عبادتیان

(زاده ۱۶ تیر ١٣۴٢ گیلانغرب) شاعر و از پیشگامان شعر کردی جنوبی

از فرهنگ شعر فولکلور کردی و مهارت پدرش در روایت داستان‌های حماسی عاشقانه و نیز دایی‌اش که نوازنده شمشال بود، تاثیر گرفت. از کودکی به شعر علاقه‌مند بود و با وقوع انقلاب و فضای سیاسی آن زمان نخستین شعرش را در ١٢ سالگی سرود. وی از دهه ۶۰ به صورت جدی به فعالیت حرفه‌ای در زمینه ادبیات پرداخت و تخلص «بانان» را برگزیده است که در زبان کردی جنوبی به معنای آینده است. او تاکنون آثارش در قالب یک مجموعه به زبان فارسی یا زبان دیگری ترجمه نشده‌ است با این حال چند شعر او به صورت پراکنده به فارسی ترجمه شده که می‌توان به ترجمه شعر «گنجشک‌ها» توسط بابک دولتی اشاره کرد. همچنین تعدادی از اشعارش توسط شهریار امینی به فارسی برگردانده شده‌ است. وی که به مدت ۲۸ سال کارمند امور عشایری گیلانغرب بود، چندین شعر از فدریکو گارسیا لورکا را نیز از متن فارسی به کردی جنوبی ترجمه کرد و به صورت آلبوم صوتی و نیز کتاب انتشار داد. این ترجمه‌ها از روی متن برگردان احمد شاملو انجام شده‌ است.
کتاب ساڵه‌یل له کیس چی (به فارسی: سال‌های از دست رفته) ٣٢ قطعه شعرنو به کُردی جنوبی را در بر می‌گیرد که منتخبی از اشعار او طی سال‌های سال‌های ١٣٦٩ تا ١٣٨٦ است.
اشعار او مملو از آرایه‌های ادبی به منظور توصیف طبیعت و استعاره‌های طبیعت‌گرایانه است. به همین دلیل از او به عنوان شاعری رمانتیک یاد می‌شود که از سنت شعر کلاسیک کردی جدا شده و هم در معنا و هم در فرم متعارف شعر سنتی کردی جنوبی دست به نوآوری و ابتکار زده‌ است. سبک شعری وی همچنین با موسیقی پیوند خورده و سبکی غنایی به شمار می‌آید.

آثار:
کتاب شعر:
عبادتیان، سعید، هه له لام بۊد، گومد کردم (درست در کنارم بودی، گمت کردم) کرمانشاه: [بی‌نا] چاپ سوم: ۱۳۸۸.
عبادتیان، سعید، ساڵه‌یل له کیس چی (سال‌های از دست رفته) تهران: همایش دانش ۱۳۹۰.
عبادتیان، سعید، ئه‌وریشم زامه‌گان (ابریشم زخم‌ها) کرمانشاه: دیباچه‏ ۱۳۹۹.
عبادتیان، سعید، وا دره‌و که‌ن ده‌سه‌یل م (دستانم باد درو می‌کنند) کرمانشاه: دیباچه‏ ۱۳۹۹.

ترجمه شعر:
گ‍ارس‍ی‍ا ل‍ورک‍ا، ف‍دری‍ک‍و، خاڵێگ وه شوون سێ زام: وه‌رگێڕان کوردی، وه‌رگێڕان سه‌عید عباده‌تیان (بانان) ایلام: باشور ۱۳۹۸.

آلبوم صوتی:
مه‌یله‌م وه جی (ترکم مکن) آهنگسازی و تنطیم عبدالرضا تنهایی با صدای قباد پاکنِزاد، مؤسسه فرهنگی هنری هزارآوای چکامه.
داخ ده‌وران (حسرت روزگار) آهنگسازی و تنظیم از خشایار رشیدی، با همکاری گروه تنبور نوازان چنگ رام، شرکت سروه تنبور.
ته‌نیا داخه ک ئاخ کیشێ (تنها حسرت است که آه می کشد) دکلمه اشعار لورکا، ترجمه سعید عبادتیان، تنظیم از محسن صفاریان.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#سعید_عبادتیان، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۶ تیر زادروز امیررضا بیگدلی

(زاده ۱۶ تیر ۱۳۴۹ تهران) داستان‌نویس

او از دانشگاه آزاد واحد کرج در رشته زبان و ادبیات فارسی تا سطح کارشناسی تحصیل کرد و فعالیت‌های ادبی و داستان‌نویسی را از همان دوران شروع کرد. اولین داستانش به نام "باتلاق" در سال ۱۳۷۵ در شماره دو و سه نشریه‌ علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه آزاد واحد کرج به چاپ رسید. پس از آن نیز داستان‌ها و مقالاتش در نشریات عصر پنجشنبه، پیام شمال، نافه، ایران جوان، شوکران، زنده‌رود، تجربه، کرگدن و... به چاپ رسیده‌اند.
با این‌که تحصیلات دانشگاهی وی در رشته‌ زبان و ادبیات فارسی است، او کار و حرفه‌‌اش را در حوزه‌ صنعت و پروژه‌های ساخت شروع کرد. در پروژه‌های متعدد صنعتی کشور در حوزه‌های نیروگاه، پتروشیمی، خط لوله، ساخت اتوبان، ساختمان و بیمارستان فعالیت می‌کند. وی دوره‌ استاندارد مدیریت پروژه (PMBOK) را در سازمان مدیریت صنعتی گذرانده و دوره‌ یک ساله‌ ام بی ای --MBA  با گرایش استراتژی را که تقریبا معادل کارشناسی ارشد است، بین سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ در موسسه‌ آموزش عالی ماهان پشت سر گذاشت. با این حال همواره دغدغه‌ اصلی‌اش نوشتن بوده است.
وی که داستان‌نویسی را به صورت خودآموز فراگرفته در سال ۱۳۸۱ موفق شد تا در اولين دوره‌ جايزه‌ ادبی صادق هدايت، تنديس صادق هدايت را براي داستان «حالا مگر چه می‌شود؟» دریافت کند. همچنین در سال ۱۳۸۳ لوح تقدير دومين دوره‌ جايزه‌ ادبی اصفهان برای یکی از مجموعه داستان‌های وی به نام «آن مرد در باران آمد» به او اهدا شد. او در سال ۱۳۹۴ نیز، در بخش ادبی جشنواره‌ تيرگان تورنتو ۲۰۱۵ موفق شد برای داستان کوتاه «سفته‌باز»  لوح تقدير رتبه‌ دوم را دریافت کند. وی در نخستین جشنواره‌ داستانی آب (اصفهان) نیز برای داستان "ورود سگ به پارک ممنوع" جایزه‌ مقام دوم را به دست آورده است (اردی‌بهشت ۱۳۹۸).
تاکنون چند مجموعه داستان کوتاه از او به چاپ رسیده است: چندعكس كنار اسكله (نشر ماریه ۱۳۷۸) آن مرد در باران آمد (نشرقصه ۱۳۸۲) آدمها و دودكشها (نشرثالث ۱۳۸۸) اگر جنگی هم نباشد (نشر الكترونيكی نوگام ۱۳۹۴) آن سال سیاه (نشر ترنگ ۱۳۹۹) دو کلمه مثل آدم حرف بزنیم (نشر نوگام ۱۳۹۹). همچنین کتاب «باز هم پيش من بياييد» گزیده‌ای از سه كتاب اول اوست که در سال ۱۳۹۳ توسط نشر افكار منتشر شده. از آثار دیگر او به کتاب چه کسی پشت مرا می‌خارد؟ (ساز و کار یک زندگی شایسته و بایسته) (نشرترنگ ۱۳۹۶) می‌توان اشاره کرد که در حوزه‌ مدیریت و برنامه‌ریزی زندگی تالیف شده است.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#امیر_رضا_بیگدلی، ز
‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۱۶ تیر زادروز پروین صالح

(زاده ۱۶ تیر ۱۳۱۸ تهران) نوازنده ویلون و قیچک

در سال ۱۳۲۹ از هنرستان موسیقی فارغ‌التحصیل شد که ریاست آن را  استاد روح‌اله خالقی برعهده داشت. در سال ۱۳۳۸ بعد از فارغ‌التحصیلی از هنرستان موسیقی ملی به ریاست خالقی با استخدام در وزارت فرهنگ و هنر با سمت هنرآموز موسیقی در مدارس تهران به تدریس مشغول شد.
در دوران تحصیل نزد استادان عالیقدر  حسینعلی ملاح، صبا، جواد معروفی، حسین تهرانی، موسی معروفی و غلامحسین بنان و دیگر استادان بنام آن زمان هنرستان کسب دانش موسیقی کرد. هم‌زمان با تدریس موسیقی در مدارس پایتخت در ارکسترهای مختلف آن وزارتخانه به‌مدت ۲۳ سال به نوازندگی ویلون پرداخت و همچنان مدت ۲۰ سال در ارکستر سازهای ملی به  سرپرستی استاد فرامرز پایور به نوازندگی قیچک ادامه داد و به همراهی ارکستر گلها جهت نوازندگی به‌ رادیو ایران راه یافت و سالهای متمادی در ارکستر گلها به سرپرستی استاد خالقی و استاد جواد معروفی به‌عنوان نوازنده ویلون و ویولا انجام وظیفه کرد.
در بین سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۴ به‌دعوت  مرتضی حنانه در تلویزیون ملی ایران به نوازندگی و همکاری با ارکستر وی مشغول بوده است. وی همسر استاد «هوشنگ ظریف» (نوازنده تار) است.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#پروین_صالح، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۶ تیر زادروز مینا افتاده

(زاده ۱۶ تیر ۱۳۳۳ تهران) موسیقیدان و نوازنده سنتور

برادر بزرگتر او «محسن افتاده» نوازنده فاگوت در ارکستر سمفونیک تهران بود و خواهرش «مینو افتاده» کمانچه می‌نواخت. در ۱۰ سالگی به هنرستان موسیقی ملی رفت و در سال ۱۳۵۵ مدرک لیسانس نوازندگی سنتور گرفت. استادان او: ارفع اطرایی، محمد حیدری، حسین دهلوی، محمود کریمی، فرهاد فخرالدینی، کمال پورتراب، شاهین فرهت، پرویز منصوری و احمد پژمان بودند. وی پس از پایان تحصیلات به مدت ۱۰ سال نزد فرامرز پایور به فراگیری فنون و شیوه اجرای ردیف موسیقی ایران پرداخت و در سال ۱۳۸۳ از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد، گواهی‌نامه درجه یک هنری دریافت کرد.
همچنین برای پژوهش در زمینه موسیقی، در سومین جشنواره آوای مهر لوح تقدیر گرفت و ۴ آذر ۱۳۹۶ در آیین سومین «سال نوای موسیقی ایران» تندیس «سال نوا» و لوح تقدیر به وی اهداء شد.
۶ بهمن ۱۳۹۷ نیز در جشن نوزدهمین سالگرد تأسیس خانه موسیقی ایران، با اهداء لوح و تندیس خانه موسیقی از او تقدیر شد.

گزیده آثار:
«دوازده پیش‌درآمد و رنگ (از کتاب دستور تار و سه‌تار دوره متوسطه حسین علیزاده)» همراه لوح فشرده - موسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۳)
«چهل قطعه برای سنتور» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۳)
«بیست قطعه برای سنتور (از آثار حسین علیزاده)» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۴)
«مبانی نظری و ساختار موسیقی ایران» (تألیف هیئت تخصصی مبانی نظری موسیقی ایران) سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد (۱۳۸۶)
«مبانی نظری موسیقی ایرانی» (به همراه: حسین علیزاده، هومان اسعدی، علی بیانی، کمال ‌پورتراب، ساسان فاطمی) مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۸)
«۳۳ قطعه برای سنتور از آثار استادان موسیقی ایران» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۷۸)
«ردیف استاد ابولحسن صبا برای سنتور چپ کوک» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۰)
«پیوند (قطعاتی از استاد فرامرز پایور)» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۰)
«ردیف دوره متوسطه برای سنتور» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۲)
«گفتگو (دو نوازی‌های استاد فرامرز پایور)» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۴)
«هفت پیکر و رنگ‌های سنتی استاد پایور» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۵)
«تصنیف‌های استاد فرامرز پایور» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۶).

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#مینا_افتاده، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۶ تیر زادروز گلی امامی "گلرخ ادیب محمدی"

(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۱ تهران) نویسنده، مترجم و فعال فرهنگی

او دانشجوی دانشکده هنرهای تزئینی شد، سپس به آلمان رفت و در مدرسه مترجمی اشمیت مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۳۴۴ (۱۹۶۵) برای تکمیل دوره تحصیلی‌اش به انگلستان رفت و همان‌جا با کریم امامی ازدواج کرد و پس از ازدواج راهی ایران شد. یکی از آخرین فعالیت‌هایش عضویت و ریاست بر انجمن صنفی ویراستاران است.
از آثار او ترجمه «دختری با گوشواره‌های مروارید» اثر تریسی شوالیه و حباب شیشه‌ای اثر سیلویا پلات است.

گزیده آثار:
۱۳۴۹- سرافینا‌
۱۳۴۹- پی‌پی جوراب‌بلند از آسترید لیندگرن.
۱۳۵۳- اتوبوس مدرسه.
۱۳۵۵- شش صحنه از یک ازدواج.
۱۳۶۳- خانواده من و بقیه حیوانات اثر جرالد دارل.
۱۳۷۱- گردابی چنین هایل اثر جین ریس.
۱۳۷۳- جین اوستن از برایان ساودام
زندگی کوتاه است از یوستین گاردر.
۱۳۷۹- اجاق سرد آنجلا از فرانک مک کورت.
۱۳۸۱- کارگردانی فیلم اثر اریک شرمن.
۱۳۸۱- باغ فردوس از آناهیتا فیروز.
۱۳۸۵- هنر سیر و سفر از الن دو باتن.
۱۳۹۳- برخوردی کوتاه با دشمن
پروست چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند از الن دو باتن.
۱۳۹۳- نقب زدن به آمریکا اثر آن تیلر.
۱۳۹۴- جستارهایی در باب عشق اثر آلن دو باتن.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#گلی_امامی، ز
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز عباس شاپوری

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۰۲ تهران -- درگذشته ۱۷ اسفند ۱۳۸۴ تهران) آهنگساز و نوازنده ویلون

پدرش از علاقه‌‌مندان موسیقی بود و استادان مشهور موسیقی به خانه آنها رفت‌ و آمد داشتند. او از کودکی آموختن موسیقی را نزد استادان: ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، حسین هنگ‌آفرین و اسماعیل زرین‌فر آغاز کرد و از سال ۱۳۲۰ به‌رادیو رفت و برای ارکسترهای رادیو آهنگ می‌ساخت و تنظیم می‌کرد. در سال ۱۳۲۵ ترانه گیلانی «گل پامچال» را برای بانو عزت روحبخش تنظیم و ضبط کرد. این همکاری منجر به آشنایی و ازدواج او با خواهرزاده این هنرمند یعنی خانم پوران شد و مدت ۱۰ سال بهترین آثارش را برای صدای پوران ساخت. شاپوری از دهه ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۰ با برنامه گلها در رادیو همکاری داشت، گرچه هیچ‌یک از آهنگ‌های او در این برنامه اجرا یا پخش نشد، ولی روی دیگر موسیقیدانان تأثیر  بسزایی داشت. او که سالها رهبر ارکستر شماره ۴ رادیو بود، از اوایل دهه ۱۳۵۰ به‌تدریج انزوا گزید، اما تا سالهای آخر زندگی، به‌طور جدی آهنگ ساخت و تعمیر ساز را پیگیری کرد و بسیاری از نوازندگان مشهور برای تهیه و تعمیر ساز با او مشورت می‌کردند. همچنین او یک عکاس حرفه‌ای نیز بود.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#عباس_شاپوری، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر سالروز درگذشت غلامرضا سحاب

(زاده ۲۹ فروردین ۱۳۲۷ تهران – درگذشته ۱۷ تیر ۱۳۹۹ تهران) کارتوگراف و جغرافیدان

فرزند عباس سحاب و نوه ابوالقاسم سحاب، از پیشگامان نقشه‌نگاری و جغرافیای ایران بود، در سال ۱۳۵۷ در رشته تاریخ، از دانشگاه شهید بهشتی فارغ‌التحصیل شد.
از او به‌عنوان پیشکسوت صنعت چاپ و نشر نیز یاد می‌شود و همچنین موفق به کسب عنوان برگزیده در دهمین جشنواره کتاب‌های رشد شده است.

آثار:
اصول علم جغرافیا: جغرافیای محمد صفی‌خان نسخه برابر اصل (شناخت از سه کتاب درسی جغرافیایی).
اطلس شصت سال کارتوگرافی (نقشه‌نگاری) آثار قلمی عباس سحاب ۱۳۷۳-۱۳۱۳‌.
اسناد تصویری کلات نادری و سرخس
پسر طبیعت (قصه حی‌بن یقظان).
اولین نقشه برجسته نمای ایران‌.
نقشه گردشگری ایران.
نقشه جهان‌نما با متن فارسی‌.
مسجد کبود (فیروزه اسلام).
دومین اطلس جغرافیایی دوره قاجار: شامل نقشه‌های ایران، تهران و قاره‌های جهان در یکصد و بیست سال پیش

نقشه‌های قدیمی از خلیج‌فارس:
وی یکی از مجموعه‌داران نقشه‌های تاریخی در ایران بود و نقشه‌هایی را از کشور عربستان جمع‌آوری کرده بود که در آن از خلیج‌فارس به الخلیج‌فارس یاد شده بود. سحاب هرساله در روز ملی خلیج‌فارس، آن نقشه‌ها را به نمایش عموم می‌گذاشت. وی همچنین نقشه‌هایی از خلیج‌فارس که متعلق به هزار سال پیش بود را جمع‌آوری کرده بود.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#غلامرضا_سحاب، د
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر سالروز درگذشت لوکاس‌قوکاسیان

(زاده ۱۳ شهریور ۱۳۲۸ اصفهان -- درگذشته ۱۷ تیر ۱۳۸۹ تهران) دانشمند برجسته

از پژوهشگران به‌نام سیستم‌های هوشمند در ایران بود و زمینه پژوهش‌های او پیش‌بینی سری‌های زمانی، مدل‌های عاطفی و منطق فازی بود. همچنین تحقیقاتی در زمینه‌های سامانه چندعامله، هوش ازدحامی، داده‌کاوی، هوش کسب و کار، مدیریت دانش و علوم سامانه‌ها و معروف به‌پدر علم رباتیک ایران است.
وی از دانشگاه تهران لیسانس و فوق لیسانس در رشته مهندسی برق و کامپیوتر گرفت. سپس عازم آمریکا شد و دکتری در رشته مهندسی برق و کامپیوتر از دانشگاه برکلی کالیفرنیا دریافت کرد.
او سال‌ها استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران و دوره‌ای هم رئیس گروه برق این دانشکده بود و مرکز «کنترل و پردازش هوشمند» را در این دانشگاه بنیان گذاشت.
مدارج تحصیلی وی عبارتند از:
پروفسور کارو لوکاس در دانشگاه تهران. کارشناسی ارشد پیوسته مهندسی برق از دانشگاه تهران.
دکتری تخصصی در مهندسی برق و علوم کامپیوتر از دانشگاه کالیفرنیا.
استاد دانشگاه تهران از سال ۱۳۵۵ تاسال ۱۳۶۵.
لوکاس قوکاسیان در ۶۱ سالگی درگذشت و در «آرامستان بوراستان» به‌خاک سپرده شد.
وی از استادان محبوب دانشکده فنی دانشگاه تهران بود و در پی مرگ او، حدود هشتصد نفر از استادان و دانشجویان فعلی و سابق این دانشگاه با انتشار بیانیه‌ای به او ادای احترام کردند.

فعالیت‌ها:
زمینه‌های علمی و تحقیقاتی وی عبارتند از: کنترل غیرخطی، سیستم‌های هوشمند، طرح تحقیقاتی توسعه امکانات سخت‌افزاری، طرح تحقیقاتی طراحی شبکه‌های عصبی، تدریس دروس مهندسی برق در دانشگاه‌های تهران، U.C.L.A. کالیفرنیا، راهنمایی، مشاوره و نظارت بر ۱۵ پایان‌نامه کارشناسی ارشد.
وی ابداعاتی در زمینه طراحی یک شبکه عصبی هایبرید برای تشخیص کلمات منفرد فارسی داشته‌است. او استاد تمام وقت رشته مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران بود و همزمان مدیریت مؤسسه تحقیقات سیستم‌های هوشمند را برعهده داشت. او به‌خاطر مرتبه بالای علمی، به‌عنوان استاد مدعو در دانشگاه‌های تورنتو (کانادا) برکلی (کالیفرنیای آمریکا) و یو سی ال ای (کالیفرنیای آمریکا) به‌تدریس پرداخته‌است.
وی علاوه بر تدریس و تحقیق در ایران به فعالیت‌های علمی و پژوهشی بسیاری نیز در دانشگاه‌های خارج از کشور پرداخته‌ بود.

تالیفات:
دکتر قوکاسیان مؤلف و مترجم کتاب و مقالات زیر است:
نگارش یا ترجمه کتاب به‌زبان فارسی: ۱
نگارش یا ترجمه کتاب به زبان خارجی: ۱
مقالات به زبان فارسی: ۶۰
مقالات به زبان خارجی: ۴۴
پروفسور لوکاس در سال ۱۳۸۵ به‌عنوان چهره ماندگار شناخته شد و همچنین به عنوان «پدر علم رباتیک ایران» شناخته می‌شود.
🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#لوکاس_قوکاسیان، د
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز کاوه گلستان

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۲۹ شیراز -- درگذشته ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ سلیمانیه) عکاس، خبرنگار و فیلمبردار

فرزند ابراهیم گلستان و فخری گلستان، همسر هنگامه گلستان و پدر مهرک گلستان بود و پیشه‌‌ی داستان‌نویسی، کارگردانی سینما، عکاسی و خبرنگاری داشت. چاپ عکسهای رویدادهای انقلاب و جنگ ایران و عراق در بسیاری از مطبوعات معتبر کشورهای غربی، نامش را در میان خبرنگاران عکاس بین‌المللی به‌نامی آشنا تبدیل کرد و جوایزی نصیبش ساخت.
وی از سال ۱۳۷۳ به‌ تدریس عکاسی در دانشکده‌های هنری تهران پرداخت و از سال ۱۳۷۸ به‌عنوان فیلمبردار در BBC مشغول به‌کار شد.
در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ هنگام انجام مأموریت تصویر برداری برای شبکه خبری بی‌بی‌سی در خط مقدم جنگ آمریکا علیه عراق، در شهر مرزی کفری در ۱۳۰ کیلومتری کرکوک در عراق که در کنترل اتحاد میهنی کردستان بود، بر اثر انفجار مین کشته شد.
«من می‌خواهم صحنه‌هایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به‌صورتت بخورد و امنیت تو را خدشه‌دار کند و به‌خطر بیندازد. می‌توانی نگاه نکنی، می‌توانی خاموش کنی، می‌توانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتلها، اما نمی‌توانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچ‌کس نمی‌تواند» (ثبت حقیقت)

آثار:
کتاب قلمکار
فیلم مستند ثبت حقیقت

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#کاوه_گلستان، ز
‍ ‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر سالروز درگذشت فریدون ناصری

(زاده ۱۴ آبان ۱۳۰۹ تهران -- درگذشته ۱۷ تیر ۱۳۸۴ تهران) آهنگساز و رهبر ارکستر و مدیر هنریِ ارکسترسمفونیک تهران

در هنرستان عالی موسیقی به یادگیری ویلنسل و سازهای ضربی پرداخت و در کلاس‌های هارمونی ثمین باغچه‌بان شرکت کرد و هارمونی تخصصی و دوره عالی کنترپوان، فوگ و اصول آهنگسازی را نزد وی آموخت.
سپس به بلژیک رفت و در کنسرواتوار سلطنتی بروکسل در کلاس‌های آهنگسازی، تصنیف موسیقی فیلم و رهبری ارکستر آندره سوری شرکت کرد.
از سال ۱۳۴۳ در رادیو و بعد در رادیو و تلویزیون انواع كارها از قبیل رهبری اركستر، عضویت شورا، تنظیم كنندگی، نویسندگی چندین برنامه، عضویت در شورای موسیقی و بسیاری كارهای جنبی دیگر را به‌عهده داشت.
تاسیس ارکستر فارابی با همکاری مرتضی حنانه و سالها رهبری این ارکستر از دیگر فعالیت‌های او به‌شمار می‌رود.
وی را باید احیاء کننده ارکستر سمفونیک تهران در بعد از انقلاب نام نهاد. تلاش‌های شبانه‌روزی او در بیش از یک و نیم دهه‌ای که رهبری این ارکستر را عهده‌دار بود سبب شد تا این ارکستر دوران ابتدایی‌اش را به‌خوبی طی کرده و به استواری برسد.
او خود درباره نقش یک رهبر ارکستر در هدایت و هماهنگی اعضاء گفته بود «نقش رهبر اركستر در مرحله اول یك هماهنگی روحی و جسمی میان نوازندگان و قطعه است. بعد از این مرحله مسائل تكنیكی هرساز مطرح است كه رهبر باید در نهایت دقت یك یك آنها را زیر نظر داشته باشد و كوچكترین ایراد را نیز رفع کند كه این هر دو، كار مشكلی است و به‌همین جهت تعداد رهبران خوب و برجسته در جهان زیاد نیست.»
وی در سال‌های پایانی زندگی نیز با انتخاب به‌عنوان مدیرعامل خانه موسیقی توانست فعالیت‌های سودمندی را صورت دهد.
بخشی دیگر از فعالیت‌های وی به‌نوشتن موسیقی برای فیلم‌های سینمایی مربوط بود. او ساخت موسیقی فیلم‌های «ستارخان» ساخته علی حاتمی، «حسین‌سیاه» از پرویز اصانلو «فصل خون» از حبیب کاوش «محکومین» و «تاریخ‌سازان» از هادی صابر «کفش‌های میرزا نوروز» از محمد متوسلانی «آن سوی مه» و «ناخدا خورشید» از ناصر تقوایی و شماری از مجموعه‌های تلویزیونی را برعهده داشت.
  او ترجمه کتاب «اصطلاحات جهانی و لغات رایج موسیقی» به‌زبان ایتالیایی نوشته رافائل کودکار در سال ۱۳۶۲ و نگارش کتاب «فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی» را در سال ۱۳۸۱ انجام داد.
قطعه سمفونیک حماسه فلسطین که برای ارکستر سمفونیک تصنیف کرد از جمله آثاری است که او نوشت.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#فریدون_ناصری، د
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز بیژن داداشی

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۳۲ تهران– درگذشته کانادا) موسیقیدان، آهنگساز،  رهبر ارکستر و نوازنده

از کودکی نزد پدرش به یادگیری آکوردئون مشغول شد و در ۷ سالگی در برنامه کودک رادیو ایران به نواختن آکوردئون پرداخت که این همکاری به صورت هفتگی ادامه داشت. در سال ۱۳۴۲ به هنرستان عالی موسیقی راه یافت و در سال ۱۳۵۰ در رشته پیانو از هنرستان موسیقی فارغ‌التحصیل شد. همزمان با تحصیل همکاری‌اش را با ارکستر جوانان رادیو ایران آغاز کرد و در سال ۱۳۵۰ فعالیت‌های هنری‌اش را با سازمان کر ملی ایران ادامه داد و مدت‌ها دستیار رهبر کر و پیانیست این ارکستر بود. از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۱، به عنوان سرپرست و رهبر کر ملی به فعالیت ادامه داد و همزمان از سال ۱۳۵۷ در هنرستان موسیقی تهران به تدریس سلفژ و گروه کر پرداخت.
وی در نخستین جشنواره موسیقی فجر به عنوان رهبر ارکستر هنرستان‌های سرود دختران و پسران و نوازنده پیانو و گارمون، لوح یادبود جشنواره را کسب کرد. او که با سلیمان واثقی نیز همکاری داشت، زمانی که قصد داشت برای دیدار با واثقی (سلی) از آمریکا به کانادا برود، در مرز کانادا دچار حمله قلبی شد و درگذشت.

گزیده آثار هنری:
آلبوم موسیقی «لزگی» (پیانو، آکوردئون و تنظیم).
آلبوم موسیقی بی‌کلام «گلمدین» به همراه رحیم شهریاری.
رنگ شور.
«جلوهٔ آشنا» (برای گروه کر) با شعر حمید سبزواری.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#بیژن_داداشی، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز مراد فرهادپور

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۳۷ تهران) نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار

عضو حزب مردم و نماینده چند دوره مجلس شورای ملی بود و ابتدا در دانشکده مکانیک دانشگاه علم و صنعت به تحصیل مشغول شد، اما درسش را ناتمام رها کرد و برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. در سال ۱۳۵۸ پیش از انقلاب فرهنگی برای تحصیل در رشته اقتصاد وارد دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۶۵ مدرک لیسانس گرفت.
کار ترجمه متون فلسفی را از دهه شصت آغاز کرد و در دهه هفتاد برای نشریات روشنفکری راه نو، کیان، و آدینه مطلب می‌نوشت. تلاش‌های او و نزدیکانش در معرفی مکتب فرانکفورت در فضای روشنفکری ایران موجب ایجاد جریانی از روشنفکران جوان چپ‌گرا شده‌ است. وی در سال‌های اخیر با معرفی چهره‌هایی جدید از فیلسوفان اروپایی همچون آلن بدیو، جورجو آگامبن و اسلاوی ژیژک موجب دامن زدن به مباحث جدیدی شده‌ است.

فعالیت مطبوعاتی:
انتشار بیش از بیست شماره فصلنامه ارغنون به همراه یوسف اباذری، حسین پاینده و ..‌.که در ده سال انتشار بخشی از مهم‌ترین مقالات فلسفی قرن بیستم در قالب این فصلنامه ترجمه و انتشار یافتند. این فصلنامه یکی از تاثیرگذارترین نشریات بر جریان‌های روشنفکری در ایران بوده‌ است. این فصلنامه از سال ۱۳۸۳ منتشر نمی‌شود، اما چاپ‌های دوم و سوم اکثر شماره‌های ان در سال‌های اخیر عرضه شده‌ است. در سال‌های اخیر و با گسترش استفاده از اینترنت در میان نویسنده‌گان و مترجمان، فرهادپور به همراه چند تن از نویسندگان و مترجمان دیگر از جمله صالح نجفی، امید مهرگان، مازیار اسلامی، رحمان بوذری در وب‌سایت تز یازدهم مطالب خود را منتشر می‌کنند. او همچنین از مدرسین مؤسسه پرسش است.

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%AF_%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%BE%D9%88%D8%B1

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#مراد_فرهاد_پور، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز صبا علیزاده

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۶۲ تهران) آهنگساز، نوازنده و عکاس

فرزند حسین علیزاده آهنگساز نامدار و دارای لیسانس عکاسی از دانشگاه آزاد و فوق لیسانس آهنگسازی تجربی از کل‌آرتس آمریکاست.
نوازندگی کمانچه را نزد استادان «اردشیر کامکار» «کیهان کلهر» و «سعید فرج پوری» فرا گرفت و جوانترین عضو گروه «نور» است. همچنین در گروه «هم آوایان» به همراه پدرش  به نوازندگی می پردازد.

فعالیت‌ها:
- عضو سابق گروه “نور” به‌سرپرستی کریستف رضایی
  - موسس و عضو سابق تریوی “زمین” در آمریکا
  - یکی از اعضای گروه “هم آوایان” به‌سرپرستی حسین علیزاده
  - مجموعه کنسرتهای سه‌نفره با حسین علیزاده و پژمان حدادی در ایران و کشورهای دیگر
  - موسیقی فیلمهای متعدد و همینطور آلبوم گل” از حسین علیزاده و تعدادی از کارهای پیمان یزدانیان، کریستف رضایی

پروژه‌های شخصی:
 ۱۳۹۳- مجموعه عکس “نور و خاک” که به‌جنگ ایران و عراق می‌پردازد، در کنار سفرهای زیادی که این مجموعه به‌ کشورهای مختلف داشته، هم‌اکنون در موزه هنرهای معاصر سانفرانسیسکو در حال نمایش است.
۱۳۹۸- مجموعه اجراهای الکتروآکوستیک”مرثیه‌ای برای آب” که از آب انبارهای شهرهای شیراز، کرمان قزوین و ساری رخ داد.
۱۳۹۸- کنسرتهای “یادهای پراکنده” در تهران، رشت، شیراز و ساری باهمراهی هنرمند اتریشی آندریاس اشپکتل
۱۳۹۴-  راه‌اندازی “کارگاه نوفه” برای آموزش و اجرای موسیقی تجربی
۱۳۹۵- برگزاری “رخدادهای شنیداری” در گالری راه ابریشم با تمرکز بر روی آهنگسازان موسیقی الکترونیک/تجربی

آلبوم‌های:
۱۳۹۸- “یادهای پراکنده” منتشر شده در برلین توسط “کارل رکوردز” و در تهران توسط کارگاه نوفه
۱۴۰۰- “شاید هرگز تو را نبینم ” قرار به انتشار در هامبورگ توسط “30m” و در تهران توسط کارگاه نوفه

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#صبا_علیزاده، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز هومن دهلوی

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۵۰ تهران) آهنگساز

در کودکی نخستين درس‌های موسيقی را از مادرش سوسن اصلانی "دهلوی" که از نوازندگان مطرح و بنام ساز سنتور است، آموخت. سپس به فراگيری پيانو و ويلون نزد ديگر استادان پرداخت و همزمان در هنرستان هنرهای تجسمی مشغول به تحصیل شد و دیپلمش را در رشته گرافیک دریافت کرد.
وی در نوجوانی به دليل علاقه به آهنگسازی با راهنمايی‌های پدرش حسين دهلوی، آهنگساز، رهبر ارکستر و از پيشگامان موسيقی ارکسترال ايران، شروع به آموختن مبانی آهنگسازی کرد و در ادامه اين مسير بعدها از احمد پژمان بهره‌های فراوانی برد. درسال ۱۳۷۲ با راه‌اندازی رشته موسيقی کلاسيک در دانشگاه آزاد مشغول به تحصيل در اين رشته، با گرايش ساز تخصصی پيانو شد و از استادان برجسته‌، رافائل ميناسکانيان و چيستا غريب، آموزش ديد. او از همان زمان به تدريس موسيقی در مراکز مختلف و به آهنگسازی برای گروه‌های تئاتر پرداخت و در همه دوران تحصيل در کلاس‌های آزاد استادان ديگر، امانوئل ملیک‌اصلانيان، مهران روحانی و نيز مسترکلاس‌های آهنگسازی و رهبری ارکستر توماس کريستين داويد شرکت کرد و کوشید طيف وسيع‌تری را به آموخته‌هایش بيفزايد. درسال ۱۳۷۷ با تشکيل اولين دوره کارشناسی ارشد آهنگسازی در ايران با کسب رتبه اول در دانشگاه هنر پذيرفته شد و از دو سال بعد در همان دانشگاه مشغول تدريس شد. همچنين در دو دوره مختلف عضو هيئت داوران جشنواره موسيقی جوان و فستيوال موسيقی دانشگاه هنر نيز بود. وی برای تکميل تجربياتش سفرهايی به کشورهای مختلف از جمله: اتريش، آلمان، اسلواکی، کانادا و آمريکا داشت و با آهنگسازان و موسيقیدانان ديگر برای تنظيم، ضبط و اجرای قطعات مختلف همکاری کرد. آثار وی عمدتًا برای ارکستر سمفونيک، ارکستر زهی، کوارتت، تريو، دوئت و پيانو است. همچنين آثاری برای آنسامبل (گروه‌های) ترکيبی از سازهای ايرانی و کلاسيک و قطعاتی برای آواز و ارکستر خلق کرده است. همکاری برای ضبط و اجرای برنامه با شهرام ناظری، سالار عقیلی، مهدیه محمدخانی، بیژن بیژنی و گیتی خسروی و همچنین تنظیم قطعاتی از حسین دهلوی، سوسن اصلانی، مهین زرین‌پنجه، صادق نوری و تعدادی از ترانه‌های محلی از جمله فعالیت‌های اوست.  
انتشار دو کتاب موسیقی او توسط انتشارات ماهور و دو مجموعه صوتی با عنوان‌های «از روزهای نبودن» شامل آثاری برای ارکستر موسیقی ملی به همراه سازهای تک‌نواز و خواننده و «آوای کهن» که بر مبنای مقام‌های کهن تنبور برای تنبور و کوارتت زهی تصنیف شده، توسط انتشارات نغمه هزار دستان منتشر شده است.
و همینطور دو آلبوم صوتی جدید از مجموعه آثار پیانو سلو (تک‌نواز) در دست انتشار است که توسط شرکت آف رکوردز Off - record label در پاییز امسال منتشر خواهد شد.
آثار:
هفت آسمان، مجموعه آثاری برای پیانو
سوییت سمفونیک پاسارگاد، در چهار قسمت‌.
موومان سمفونیک، برای ارکستر سمفونیک.
کوارتت زهی شماره یک.
پردیس، برای کوارتت زهی
آداجیو، برای ارکستر زهی.
نقش خیال، بر اساس سه رباعی از خیام برای ارکستر موسیقی ملی و خواننده
خانه‌ام ابریست، بر روی شعر نیمایوشیج برای ارکستر موسیقی ملی و خواننده
زندگی زیباست، بر اساس منظومه آرش کمانگیر سیاوش کسرایی.
سپیدار، با شعری از بیژن ارژن برای ارکستر و خواننده.
خواب دشت، برای نی و ارکستر زهی‌
فانتزی برای پیانو و ارکستر زهی، در سه قسمت.
فانتزی برای قانون و ارکستر‌.
آوای کهن، بر مبنای مقام‌های کهن تنبور برای تنبور و کوارتت زهی در هشت قسمت.
لحظه دیدار، بر اساس شعر اخوان ثالث.
کسی به فکر گل‌ها نیست،  بر اساس شعر فروغ فرخزاد‌.
خاکستر سرد، بر اساس اشعاری از احمد شاملو.
آثار متعددی برای گروه‌های تئاتر از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۶.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#هومن_دهلوی، ز
‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز اردوان کامکار

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۴۷ سنندج) نوازنده سنتور

یادگیری سنتور را از ۴ سالگی نزد پدرش حسن کامکار آغاز کرد و در جوانی به همراه برادرش هوشنگ کامکار، کنسرتینوی سنتوری تصنیف کرد که در آلبومی به‌نام بر تارک سپیده (همراه با یک کنسرتینوی کمانچه از برادرش اردشیر) به بازار عرضه شد. وی در سال ۱۳۵۹ در تهران فعالیتش را به طور جدی در عرصه موسیقی آغاز کرد و با کمک برادرانش، هوشنگ و ارسلان، درس‌های هارمونی، کنترپوان و
اصول آهنگسازی را فرا گرفت و نواختن سنتور را به سطح خوبی از لحاظ تکنیکی رساند و در زمینه نوازندگی، ردیف موسیقی ایران، گروه نوازی، اصول و مبانی موسیقی و آهنگسازی هم به درجاتی نسبتاً خوب رسید. تقسیم ملودی‌های قطعات و تقسیم آنها در دو دست یکی دیگر از ویژگی‌های نوازندگی‌اش است و یکی از مهمترین توانایی‌هایش، قدرت مساوی دستانش است که مضراب‌های چپ و راستش را یکدست کرده است.

آثار :
اردوان کامکار قطعه دریا را (که قبل از سال ۱۳۶۴ ساخته بود) در سال ۱۳۶۹ در تالار وحدت اجرا کرد. وی علاوه بر آثاری که برای تکنوازی سنتور خلق کرد، قطعات دیگری هم برای گروه‌نوازی سازهای ایرانی تصنیف کرد که مورد توجه اهالی موسیقی قرار گرفت. دومین کنسرتینوی سنتور اردوان کامکار که با ارکستر زهی و پیانو همراهی می‌شد، با نام ماهی برای سال نو روانه بازار موسیقی شد. این آلبوم، یک کنسرتینوی مشکل با فضایی رازآلود و باز با لحن و ریتم‌های کردی است. اثر بعدی وی، سولوی بر فراز باد بود.
اردوان کامکار، در آلبوم شب، سکوت، کویر اثر کیهان کلهر به خوانندگی محمدرضا شجریان نیز به عنوان نوازنده سنتور همکاری کرد. موسیقی متن فیلم سنتوری و موسیقی فیلم چشم انداز ایرانی (به کارگردانی تورج منصوری) نیز از ساخته‌های اوست.
پاساژهای سریع و در هم تنیده و ریتم‌ها و مضراب‌های پیچیده، از مشخصه‌های سنتورنوازی اردوان کامکار به شمار می‌روند.
کتابی از او به نام مجموعه قطعات اردوان کامکار توسط نشر نای و نی به چاپ رسیده است که شامل ۳۷ قطعه از آثارش در عرصه سنتورنوازی نوین است.

آلبوم‌ها:
دریا
بر فراز باد
ماهی برای سال نو
ریزدانه‌های الماس
سنتوری
بر تارک سپیده

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#اردوان_کامکار، ز
‍ ‍ ‍ ‍ برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز ملیحه سعیدی

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۲۷ تهران) نوارنده قانون و چندین ساز دیگر

   موسیقی را از ۴ سالگی در خانواده‌ای اهل هنر، با تنبک آغاز کرد و در سالهای مدیریت حسین دهلوی در هنرستان موسیقی ملی، در رشته ویلون کلاسیک و ایرانی از هنرستان فارغ‌التحصیل شد.
نواختن سازهای ویلون، ویلون‌آلتو، قیچک، پیانو، تنبک و قانون را ضمن تحصیل در هنرستان فراگرفت، ولی قانون را به‌ عنوان ساز تخصصی‌اش انتخاب کرد.
وی قانون را نزد مهدی مفتاح آموخت و سپس در سال ۱۳۴۷ تدریس قانون را در هنرستان موسیقی ملی آغاز کرد.
در سال ۱۳۵۵ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته موسیقی با ساز تخصصی قانون فارغ‌التحصیل شد.
در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ملی نزد استادان، داریوش صفوت، نورعلی برومند، محمود کریمی، یوسف فروتن و سعید هرمزی بهره‌ها جست و ظرایف موسیقی ایرانی را فراگرفت و برساز قانون انطباق داد.
وی در دوره‌ای با بهره‌گیری از دانش ردیفی و موسیقایی صفوت توانست ردیف موسیقی ایرانی را روی ساز قانون پیاده و تدریس کند.
اين نواپرداز، ردیف‌دان و نوازنده و مدرس ساز قانون، این ساز را به‌سبک ایرانی می‌نوازد و باتلاش و تجربه‌هایی که در سالها از استادانش فراگرفته، برساز قانون پیاده کرده است. او پس از ۲۲ سال پژوهش، در سال ۱۳۶۹ کتابی را باعنوان "آموزش ساز قانون" با نظر و همکاری حسین دهلوی به‌چاپ رسانده است که اولین کتاب موسیقی در زمینه آموزش ساز قانون است.
وی در سال ۷۲-۱۳۷۱ همراه با ده تن از هنرجویانش در ارکستر مضرابی شرکت کرد و این اولین گروه موسیقی بود که ساز قانون را به‌ صورت گروهی در ارکستر اجرا می‌کردند. همچنین در سال ۱۳۷۴ در دانشکده موسیقی سوره ردیف میرزاعبداله را به‌ دعوت رضا مهدوی تدریس کرد که این موضوع و آموزش آواز در تاریخ آموزش دانشگاهی برای نخستین بار در سوره به‌وقوع پیوست. او در سال ۱۳۸۲ به‌دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت ارشاد نائل آمد.
وی همچنین در زمینه کار خلاقه موسیقی تلاش‌های درخور توجهی داشت و گروه نیریز را شکل داد و خود سرپرستی و آهنگسازی این گروه را برعهده گرفت. در کنار اجراهای صحنه‌ای در داخل و خارج از ایران، آلبوم‌هایی را نیز با هنرمندان، رضوی سروستانی، عبدالحسین مختاباد، حوروش خلیلی، پری زنگنه، و ... آلبوم‌هایی را به‌بازار موسیقی عرضه کرده است.
کنسرت گروه نیریز با مختاباد در کانادا
از جمله کارهای مهم او برای تدوین ردیف موسیقی ایرانی با خصوصیات و ویژگی‌های ساز قانون است که سال ۱۳۹۵ از سوی انتشارات ماهور در قالب یک کتاب و نیز ۶ "سی‌دی" به بازار موسیقی عرضه شد.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#ملیحه_سعیدی، ز
برگی از تقویم تاریخ

۱۷ تیر زادروز علی والا "رضاقلی"

(زاده ۱۷ تیر ۱۳۲۶ تهران – درگذشته ۸ فروردین ۱۴۰۱ تهران) پژوهشگر حوزه جامعه‌شناسی و علوم سیاسی

سال ۱۳۴۶ تحصیل در رشته ادبی را به پایان رساند و سال ۱۳۵۰ در رشته علوم سیاسی دانشکده حقوق دانشگاه تهران، دانشنامه کارشناسی گرفت.
سال ۱۳۵۳ برای ادامه تحصیل به دانشگاه سوربن و سپس مدرسه سیاسی مطالعات عالی پاریس رفت و در مقطع کارشناسی ارشد، جامعه‌شناسی سیاسی خواند. پس از انقلاب، پایان‌نامه دکترا را نیمه‌تمام رها کرد و به ایران بازگشت و به‌طور غیر رسمی به مطالعه و پژوهش در حوزه جامعه‌شناسی و اقتصاد سیاسی ایران پرداخت.
با وجود اینکه عمده فعالیت‌های پژوهشی و مطالعات وی به صورت غیرآکادمیک صورت می‌گرفت، اما نتایج مطالعاتش از سوی مراجع دانشگاهی، استادان و دانشجویان مورد توجه بود و مورد نقد علمی قرار گرفت و مرجع بسیاری از تحقیقات حوزه علوم انسانی است.

دیدگاه:
او می‌گفت: هیچ راهی برای رهایی اقتصاد ایران از توسعه‌ نیافتگی سراغ ندارم جز اینکه اقتصاددان تاریخ بداند، سیاستمدار پاسخ‌گو باشد و مردم ناظر. و اقتصاد سیاسی را تاریخی می‌دانست و از جهل نئوکلاسیک‌ها در این باره انتقاد می‌کرد. وی شاهنامه را یک اثر اقتصاد سیاسی می‌دانست و معتقد بود، بدون خوانش تاریخ و چرخه‌های شوم آن یافتن راه‌حل برای رهایی از دام توسعه نایافتگی امکان‌پذیر نیست. او اساس کارش را از شاهنامه فردوسی و تاریخ طبری شروع کرد تا به این ترتیب نظریه اصلی‌اش را یعنی توجه به تاریخ برای شناخت بیشتر جامعه و مسائل و پیچیدگی‌های چند وجهی سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ابراز کند.

آثار:
جامعه‌شناسی خودکامگی: تحلیل جامعه‌شناختی ضحاک ماردوش، تهران: نشرنی ۱۳۶۷.
جامعه‌شناسی نخبه‌کشی قائم‌مقام، امیرکبیر، مصدق: تحلیل جامعه‌شناختی برخی از ریشه‌های تاریخی استبداد و عقب‌ماندگی در ایران، تهران: نشرنی ۱۳۷۷.
اگر نورث ایرانی بود، تهران: مؤسسه غیرانتفاعی مطالعات دین و اقتصاد، نهادگرا، ۱۳۹۸.
مقاله‌ها:
رضاقلی، علی (بهار ۱۳۷۸) «نقد کتاب جامعه‌شناسی نخبه‌کشی» فصلنامه مطالعات راهبردی (پیاپی ۳) ۲۱۴.
رضاقلی، علی (پاییز ۱۳۸۴) «تاریخ، توسعه و توسعه نیافتگی (نگرشی تطبیقی به آراء ابن خلدون، مارکس و بازرگان، نورث)» فصلنامه اقتصاد و جامعه (۵) ۸۸.
رضاقلی، علی (بهار ۱۳۸۵) «نهادهای غارتی در اقتصاد ایران (اگر نورث ایرانی بود)». فصلنامه اقتصاد و جامعه ۹۶.
رضاقلی، علی (پاییز ۱۳۸۵) «نمک زندگی». فصلنامه اقتصاد و جامعه (۹) ۸.
رضاقلی، علی (پاییز و زمستان ۱۳۸۸). «سوراخ کژدم تحلیل تاریخی سعدی از رابطه سیاست و اقتصاد در ایران شرحی بر گلستان» فصلنامه اقتصاد و جامعه. سال ششم (۲۱ و ۲۲) ۱۳۳.
رضاقلی، علی (بهمن و اسفند ۱۳۸۸) «شرحی بر روحیه ایرانی از مهندس بازرگان و باب اول گلستان سعدی: تو مر خلق را پریشان برای چه می‌کنی؟» آیین (۲۶ و ۲۷) ۵۲ تا ۵۹.
رضاقلی، علی (تیر و امرداد ۱۳۸۹). «توسعه و تله تاریخ» دوماهنامه چشم‌انداز ایران.
رضاقلی، علی (دی و بهمن ۱۳۹۳) «فرهنگ مشوق رانت شومپیتری در برابر فرهنگ مشوق رانت غیرمولد» دوماهنامه چشم‌انداز ایران.
رضاقلی، علی؛ غلامی، سمیرا (اسفند ۱۳۹۳ و فروردین ۱۳۹۴) «فرهنگ تولیدی در مقابل فرهنگ غارتی» دوماهنامه چشم‌انداز ایران (۹۰): ۹۸.

🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ


#علی_رضاقلی، ز
2025/07/08 00:32:26
Back to Top
HTML Embed Code: