☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز پرویز اتابکی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۱۵ تهران – درگذشته ۱۷ شهریور ۱۳۸۷ تهران) موسیقیدان و آهنگساز
در هنرستان موسیقی ملی، نزد هنرمندانی مانند استاد جواد معروفی آموزش دید و از سال ۱۳۳۶ به آهنگسازی روی آورد.
تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته زبانشناسی، در دانشگاه تهران به پایان رساند و مدتها سرپرست ارکستر دانشگاه تهران بود. وی را از نخستین آهنگسازان تحصیلکرده موسیقی پاپ در ایران می‌دانند. او جدای از فعالیت‌های موسیقی، از اعضای هیئت علمی سازمان لغت‌نامه دهخدا نیز بود. در سال ۱۳۴۸ به همراه تورج نگهبان، «استودیو طنین» را تأسیس کرد و در طول زندگی هنری‌اش بیش از ۵۰۰ اثر موسیقی را آهنگسازی کرد. همچنین، تکنواز پیانو در آلبوم «صدای شاعر» اثر هوشنگ ابتهاج بوده‌است.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
گزیده آثار:
ترانه:
«ستاره آی ستاره» به خوانندگی گوگوش
«بیزار» به خوانندگی گوگوش
«انگشتر هزار نگین» به خوانندگی گوگوش
«سکه خورشید» با تنظیم واروژان و خوانندگی گوگوش
«هم‌خونه» به خوانندگی گوگوش
«بهارم مثل زمستون می‌مونه» به خوانندگی گوگوش
«گل پشت و رو نداره» به خوانندگی گوگوش
«کی می‌دونه چی پیش میاد» به خوانندگی گوگوش
«وقتی نیستی» به خوانندگی گوگوش
«ستاره» به خوانندگی گوگوش
«جمجمک برگ خزون» به خوانندگی گوگوش
«عروسک شکسته» به خوانندگی نلی
«نفرین» به خوانندگی نلی
«اسکله» به خوانندگی نلی
«کی بهت یاد داده؟!» به خوانندگی نلی
«تا وقتی که من بمیرم دل بمیره» به خوانندگی گیتی
«آتیش عشقه که خاموش نمی‌شه» به خوانندگی گیتی
«تا وقتی که من بمیرم و خدا اون روز و نیاره» به خوانندگی گیتی
«خوش آمدی» به خوانندگی پروین
«دیدی عشقت چه گلی زد به سرم» به خوانندگی اونیک
«هم‌پیمان» به خوانندگی فریدون فرخزاد
«شادی دلها» (ترانه فیلم پلی بسوی بهشت) به خوانندگی عهدیه و امیر رسایی
«دوراهی» (ترانه فیلم پلی بسوی بهشت) به خوانندگی عهدیه.
موسیقی فیلم:
هم‌خون به کارگردانی کامران قدکچیان (۱۳۵۴).
من شوهر می‌خواهم (به همراه بابک اتابکی)، به کارگردانی جواد قائم‌مقامی (۱۳۴۷).
حسن کچل (به همراه واروژان، بابک افشار، اسفندیار منفردزاده)، به کارگردانی علی حاتمی (۱۳۴۹).
موسیقی تئاتر:
«صیادان» به نویسندگی اکبر رادی و کارگردانی فرامرز طالبی (۱۳۵۲).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_اتابکی، ز
۲۲ تیر زادروز پرویز اتابکی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۱۵ تهران – درگذشته ۱۷ شهریور ۱۳۸۷ تهران) موسیقیدان و آهنگساز
در هنرستان موسیقی ملی، نزد هنرمندانی مانند استاد جواد معروفی آموزش دید و از سال ۱۳۳۶ به آهنگسازی روی آورد.
تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته زبانشناسی، در دانشگاه تهران به پایان رساند و مدتها سرپرست ارکستر دانشگاه تهران بود. وی را از نخستین آهنگسازان تحصیلکرده موسیقی پاپ در ایران می‌دانند. او جدای از فعالیت‌های موسیقی، از اعضای هیئت علمی سازمان لغت‌نامه دهخدا نیز بود. در سال ۱۳۴۸ به همراه تورج نگهبان، «استودیو طنین» را تأسیس کرد و در طول زندگی هنری‌اش بیش از ۵۰۰ اثر موسیقی را آهنگسازی کرد. همچنین، تکنواز پیانو در آلبوم «صدای شاعر» اثر هوشنگ ابتهاج بوده‌است.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
گزیده آثار:
ترانه:
«ستاره آی ستاره» به خوانندگی گوگوش
«بیزار» به خوانندگی گوگوش
«انگشتر هزار نگین» به خوانندگی گوگوش
«سکه خورشید» با تنظیم واروژان و خوانندگی گوگوش
«هم‌خونه» به خوانندگی گوگوش
«بهارم مثل زمستون می‌مونه» به خوانندگی گوگوش
«گل پشت و رو نداره» به خوانندگی گوگوش
«کی می‌دونه چی پیش میاد» به خوانندگی گوگوش
«وقتی نیستی» به خوانندگی گوگوش
«ستاره» به خوانندگی گوگوش
«جمجمک برگ خزون» به خوانندگی گوگوش
«عروسک شکسته» به خوانندگی نلی
«نفرین» به خوانندگی نلی
«اسکله» به خوانندگی نلی
«کی بهت یاد داده؟!» به خوانندگی نلی
«تا وقتی که من بمیرم دل بمیره» به خوانندگی گیتی
«آتیش عشقه که خاموش نمی‌شه» به خوانندگی گیتی
«تا وقتی که من بمیرم و خدا اون روز و نیاره» به خوانندگی گیتی
«خوش آمدی» به خوانندگی پروین
«دیدی عشقت چه گلی زد به سرم» به خوانندگی اونیک
«هم‌پیمان» به خوانندگی فریدون فرخزاد
«شادی دلها» (ترانه فیلم پلی بسوی بهشت) به خوانندگی عهدیه و امیر رسایی
«دوراهی» (ترانه فیلم پلی بسوی بهشت) به خوانندگی عهدیه.
موسیقی فیلم:
هم‌خون به کارگردانی کامران قدکچیان (۱۳۵۴).
من شوهر می‌خواهم (به همراه بابک اتابکی)، به کارگردانی جواد قائم‌مقامی (۱۳۴۷).
حسن کچل (به همراه واروژان، بابک افشار، اسفندیار منفردزاده)، به کارگردانی علی حاتمی (۱۳۴۹).
موسیقی تئاتر:
«صیادان» به نویسندگی اکبر رادی و کارگردانی فرامرز طالبی (۱۳۵۲).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_اتابکی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر سالروز درگذشت رحیم رضازاده ملک
(زاده ۱۷ مهر ۱۳۱۹ مراغه -- درگذشته ۲۲ تیر ۱۳۸۹ تهران) مورخ، پژوهشگر نجوم و ادبیات
تحصیلات دانشگاهی را در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد امورمالی و حسابداری در دانشگاه تهران به‌پایان رساند.
سپس به آمریکا رفت و دوره کارشناسی ارشد مدیریت مالی و دکترای اقتصادسنجی را در دانشگاه وست‌کاست انجام داد.
وی در چند شاخه علمی تبحر خاص داشت و همت و تلاشش را در حوزه‌هایی چون نجوم و گاهشماری و تقویم و تاریخ و فرهنگ و ادب ایران متمرکز ساخت.
از جمله آثار او در زمینه تقویم و گاهشماری، زیج ملک (نشر گلاب) در معرفت تقویم (نشر گلاب) گاهشماری (دانشگاه پیام نور) است.
علاقه‌مندی به خیام نیشابوری سبب شد تا بخشی از مطالعات و پژوهش‌هایش به این دانشمند و شاعرنامی ایرانی اختصاص یابد که از جمله کتابهای دانشنامه خیامی (صدای معاصر) دو رساله فلسفی (نشر گلاب) عمرخیام قافله سالار دانش (صدای معاصر) و ترانه‌های خیام (گوهر اندیشه) جوهرفلسفه (نشرویدا) است.
کتابهای انقلاب مشروطه ایران بر اساس اسناد بریتانیا (کتاب آبی) و (انتشارات معین و مازیار) و حیدرخان عمواوغلی (انتشارات دنیا) ایران و ایرانیان (نشر گلبانگ) و سوسمار الدوله (انتشارات دنیا) از جمله کارهای او در تاریخ به‌شمار می‌رود.
بخشی از مطالعات وی هم به زبان و ادب فارسی اختصاص داشت که کتابهای درباره املای فارسی، گویش آذری (انجمن فرهنگی ایران باستان) بلورکلام فردوسی (فکر روز و کلبه) هوای تازه (نشر گلاب) و تبین و تدوین قواعد املای فارسی (نشر گلاب) از جمله آنهاست.
وی علاوه برنگارش کتابهای یادشده دستی هم در تصحیح متون داشت که توضیح و تحلیل زین‌آلاخبار و مزدکنامه از جمله آنهاست.
نوشتن ده‌ها مقاله در موضوعات مختلف فرهنگی و علمی از دیگر تلاش‌های این محقق و مورخ سخت کوش به‌شمار می‌رود.
آرامگاه وی در قطعه ۲۵۵ بهشت‌زهرا است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رحیم_رضا_زاده_ملک، د
۲۲ تیر سالروز درگذشت رحیم رضازاده ملک
(زاده ۱۷ مهر ۱۳۱۹ مراغه -- درگذشته ۲۲ تیر ۱۳۸۹ تهران) مورخ، پژوهشگر نجوم و ادبیات
تحصیلات دانشگاهی را در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد امورمالی و حسابداری در دانشگاه تهران به‌پایان رساند.
سپس به آمریکا رفت و دوره کارشناسی ارشد مدیریت مالی و دکترای اقتصادسنجی را در دانشگاه وست‌کاست انجام داد.
وی در چند شاخه علمی تبحر خاص داشت و همت و تلاشش را در حوزه‌هایی چون نجوم و گاهشماری و تقویم و تاریخ و فرهنگ و ادب ایران متمرکز ساخت.
از جمله آثار او در زمینه تقویم و گاهشماری، زیج ملک (نشر گلاب) در معرفت تقویم (نشر گلاب) گاهشماری (دانشگاه پیام نور) است.
علاقه‌مندی به خیام نیشابوری سبب شد تا بخشی از مطالعات و پژوهش‌هایش به این دانشمند و شاعرنامی ایرانی اختصاص یابد که از جمله کتابهای دانشنامه خیامی (صدای معاصر) دو رساله فلسفی (نشر گلاب) عمرخیام قافله سالار دانش (صدای معاصر) و ترانه‌های خیام (گوهر اندیشه) جوهرفلسفه (نشرویدا) است.
کتابهای انقلاب مشروطه ایران بر اساس اسناد بریتانیا (کتاب آبی) و (انتشارات معین و مازیار) و حیدرخان عمواوغلی (انتشارات دنیا) ایران و ایرانیان (نشر گلبانگ) و سوسمار الدوله (انتشارات دنیا) از جمله کارهای او در تاریخ به‌شمار می‌رود.
بخشی از مطالعات وی هم به زبان و ادب فارسی اختصاص داشت که کتابهای درباره املای فارسی، گویش آذری (انجمن فرهنگی ایران باستان) بلورکلام فردوسی (فکر روز و کلبه) هوای تازه (نشر گلاب) و تبین و تدوین قواعد املای فارسی (نشر گلاب) از جمله آنهاست.
وی علاوه برنگارش کتابهای یادشده دستی هم در تصحیح متون داشت که توضیح و تحلیل زین‌آلاخبار و مزدکنامه از جمله آنهاست.
نوشتن ده‌ها مقاله در موضوعات مختلف فرهنگی و علمی از دیگر تلاش‌های این محقق و مورخ سخت کوش به‌شمار می‌رود.
آرامگاه وی در قطعه ۲۵۵ بهشت‌زهرا است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رحیم_رضا_زاده_ملک، د
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۲ تیر سالروز درگذشت ابوالحسن علوی‌طباطبایی
(زاده سال ۱۳۲۴ بروجرد -- درگذشته ۲۲ تیر ۱۳۹۰ تهران) مترجم، منتقد و از فعالان مطبوعاتی
تحصیلات عالیه‌اش را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی ادامه داد و موفق به دریافت مدرک کارشناسی شد و همچنین در رشته ارتباطات مدرک کارشناسی ارشد دریافت کرد.
فعالیت مطبوعاتی را از سال ۱۳۴۴ بانوشتن نقد فیلم و ترجمه مقالات و مصاحبه برای نشریات آغاز کرد.
از جمله فعالیت‌های او ترجمه و تألیف ۲۰ کتاب سینمایی است.
همکاری به‌عنوان نویسنده برنامه‌های سینمایی در صداوسیما.
همکاری با‌جشنواره فیلم فجر (سال۱۳۶۲ تا سال۱۳۷۵).
تدریس تاریخ سینما و تحلیل فیلم در مجتمع دانشگاهی هنر و مرکز اسلامی آموزش فیلم‌سازی و جهاد دانشگاهی (از سال ۱۳۶۶ تا سال ۱۳۷۷).
و عضویت در شورای بررسی فیلم مجامع فرهنگی و هنری (ازسال۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۶) از دیگر فعالیت‌های او بود.
ترجمه‌ها و تالیف‌ها:
۱. ایدئولوژی سیاسی و نیروی مقاومت تبلیغاتی در سینما.
۲. سینمای جنگی.
۳. فرهنگ فیلم‌نگاری.
۴. سینمای یاسوجیرو اوزو.
۵. سینمای داستانی، از کابوس تا حماسه.
جوایز:
در ۲۸ دی سال ۱۳۸۸ این نویسنده و منتقد پیشکسوت سینمایی به‌خاطر یک عمر فعالیت مستمر در این حوزه از سوی انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران تقدیر شد و جایزه برترین منتقد سال به او تعلق گرفت
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ابوالحسن_علوی_طباطبایی، د
۲۲ تیر سالروز درگذشت ابوالحسن علوی‌طباطبایی
(زاده سال ۱۳۲۴ بروجرد -- درگذشته ۲۲ تیر ۱۳۹۰ تهران) مترجم، منتقد و از فعالان مطبوعاتی
تحصیلات عالیه‌اش را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی ادامه داد و موفق به دریافت مدرک کارشناسی شد و همچنین در رشته ارتباطات مدرک کارشناسی ارشد دریافت کرد.
فعالیت مطبوعاتی را از سال ۱۳۴۴ بانوشتن نقد فیلم و ترجمه مقالات و مصاحبه برای نشریات آغاز کرد.
از جمله فعالیت‌های او ترجمه و تألیف ۲۰ کتاب سینمایی است.
همکاری به‌عنوان نویسنده برنامه‌های سینمایی در صداوسیما.
همکاری با‌جشنواره فیلم فجر (سال۱۳۶۲ تا سال۱۳۷۵).
تدریس تاریخ سینما و تحلیل فیلم در مجتمع دانشگاهی هنر و مرکز اسلامی آموزش فیلم‌سازی و جهاد دانشگاهی (از سال ۱۳۶۶ تا سال ۱۳۷۷).
و عضویت در شورای بررسی فیلم مجامع فرهنگی و هنری (ازسال۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۶) از دیگر فعالیت‌های او بود.
ترجمه‌ها و تالیف‌ها:
۱. ایدئولوژی سیاسی و نیروی مقاومت تبلیغاتی در سینما.
۲. سینمای جنگی.
۳. فرهنگ فیلم‌نگاری.
۴. سینمای یاسوجیرو اوزو.
۵. سینمای داستانی، از کابوس تا حماسه.
جوایز:
در ۲۸ دی سال ۱۳۸۸ این نویسنده و منتقد پیشکسوت سینمایی به‌خاطر یک عمر فعالیت مستمر در این حوزه از سوی انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران تقدیر شد و جایزه برترین منتقد سال به او تعلق گرفت
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ابوالحسن_علوی_طباطبایی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز فرامرز اصلانی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۳۳ تهران -- درگذشته ۱ فروردین ۱۴۰۳ امریکا) آهنگساز، نوازنده گیتار، ترانه‌سرا و خواننده
دانش‌آموخته رشته روزنامه‌نگاری از دانشگاه لندن بود و پس از پایان تحصیلات به روزنامه‌نگاری پرداخت و نوشته‌های بسیاری را به زبان‌های انگلیسی و فارسی منتشر کرد. سال ۱۹۷۲ از انگلستان به لس‌آنجلس رفت و چهار سال در آنجا بود، سپس به ایران بازگشت و فعالیتش را یکی از روزنامه‌های انگلیسی‌زبان به نام تهران ژورنال آغاز کرد.
در سال ۱۹۷۷ مورد توجه رئیس کمپانی سی‌بی‌اس رکوردز اینترنشنال در تهران قرارگرفت و نخستین مجموعه از آثار موسیقی‌اش را با عنوان دلمشغولی‌ها به همراه کمپانی سی‌بی‌اس منتشر کرد که به سرعت جزو پرفروش‌ترین آثار موسیقی در آن سال قرار گرفت.
وی ترانه‌ها و موسیقی‌اش را بیشتر خودش می‌نوشت و آن را با سبک ویژه خودش با گیتار و آواز اجرا می‌کرد.
در سال ۱۹۷۹ به همراه خانواده‌اش ایران را ترک کرد و در انگلستان ساکن شد و در آنجا به‌طور همزمان فعالیت‌های رسانه‌ای و موسیقایی‌اش را پی گرفت. هر دو دختر او به نام‌های فدرا و رکسانا نیز مانند پدر در زمینه موسیقی فعالیت می‌کنند. از مهمترین آثار وی که در ایران هم به شهرت فراوانی رسید آلبوم‌های دلمشغولی‌ها و روزهای ترانه و اندوه بود.
آلبوم‌های وی در داخل ایران اجازه پخش ندارند، اما برخی آهنگ‌های او از جمله آهوی وحشی با شعری از حافظ بارها از رادیو ایران پخش شده است.
در سال ۱۳۹۷ گزیده‌ای از ترانه‌های او در قالب کتاب «روزهای ترانه و اندوه: گزینه ترانه‌های فرامرز اصلانی» توسط نشر کوله‌پشتی منتشر شد.
آلبوم‌ها:
دلمشغولی‌ها (۱۹۷۷)
به یاد حافظ (۱۹۷۸)
روزهای ترانه و اندوه (۱۹۹۹)
معشوق همینجاست: رومی (۲۰۰۲)
خط سوم (۲۰۱۰)
نیمه‌شب تا بامداد (۲۰۱۷).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فرامرز_اصلانی، ز
۲۲ تیر زادروز فرامرز اصلانی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۳۳ تهران -- درگذشته ۱ فروردین ۱۴۰۳ امریکا) آهنگساز، نوازنده گیتار، ترانه‌سرا و خواننده
دانش‌آموخته رشته روزنامه‌نگاری از دانشگاه لندن بود و پس از پایان تحصیلات به روزنامه‌نگاری پرداخت و نوشته‌های بسیاری را به زبان‌های انگلیسی و فارسی منتشر کرد. سال ۱۹۷۲ از انگلستان به لس‌آنجلس رفت و چهار سال در آنجا بود، سپس به ایران بازگشت و فعالیتش را یکی از روزنامه‌های انگلیسی‌زبان به نام تهران ژورنال آغاز کرد.
در سال ۱۹۷۷ مورد توجه رئیس کمپانی سی‌بی‌اس رکوردز اینترنشنال در تهران قرارگرفت و نخستین مجموعه از آثار موسیقی‌اش را با عنوان دلمشغولی‌ها به همراه کمپانی سی‌بی‌اس منتشر کرد که به سرعت جزو پرفروش‌ترین آثار موسیقی در آن سال قرار گرفت.
وی ترانه‌ها و موسیقی‌اش را بیشتر خودش می‌نوشت و آن را با سبک ویژه خودش با گیتار و آواز اجرا می‌کرد.
در سال ۱۹۷۹ به همراه خانواده‌اش ایران را ترک کرد و در انگلستان ساکن شد و در آنجا به‌طور همزمان فعالیت‌های رسانه‌ای و موسیقایی‌اش را پی گرفت. هر دو دختر او به نام‌های فدرا و رکسانا نیز مانند پدر در زمینه موسیقی فعالیت می‌کنند. از مهمترین آثار وی که در ایران هم به شهرت فراوانی رسید آلبوم‌های دلمشغولی‌ها و روزهای ترانه و اندوه بود.
آلبوم‌های وی در داخل ایران اجازه پخش ندارند، اما برخی آهنگ‌های او از جمله آهوی وحشی با شعری از حافظ بارها از رادیو ایران پخش شده است.
در سال ۱۳۹۷ گزیده‌ای از ترانه‌های او در قالب کتاب «روزهای ترانه و اندوه: گزینه ترانه‌های فرامرز اصلانی» توسط نشر کوله‌پشتی منتشر شد.
آلبوم‌ها:
دلمشغولی‌ها (۱۹۷۷)
به یاد حافظ (۱۹۷۸)
روزهای ترانه و اندوه (۱۹۹۹)
معشوق همینجاست: رومی (۲۰۰۲)
خط سوم (۲۰۱۰)
نیمه‌شب تا بامداد (۲۰۱۷).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فرامرز_اصلانی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز ناصر تقوایی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۲۰ آبادان) نویسنده، کارگردان و عکاس هنری
تحصیلکرده دانشکده ادبیات دانشگاه تهران است و قبل از شروع کار در سینما، جذب تلویریون شد و با ساخت سریال تلویزیونی "دایی جان ناپلئون" ۱۳۵۶ بسیار مورد توجه قرارگرفت.
وی که فعالیت سینمایی‌اش را با همکاری در گروه فنی فیلم خشت و آینه به کارگردانی ابراهیم گلستان آغاز کرد، شروعی بسیار مهم در سینما داشت و آرامش در حضور دیگران را در سال ۱۳۴۹ ساخت و هوشمندانه به‌سراغ کاری از غلامحسین ساعدی رفت و آن را به فیلمنامه برگرداند.
دهه ۱۳۶۰ دهه شگفتی‌های سینمای ایران بود و یکی از این شگفتی‌ها بازگشت تعدادی از فیلمسازان با سابقه به سینمای پس از انقلاب بود. وی با فیلم ناخدا خورشید (۱۳۶۵) که در جشنواره فجر به‌نمایش درآمد، چند جایزه دریافت کرد.
او داستان فیلمش را بر اساس رمان داشتن و نداشتن اثر ارنست همینگوی بنا نهاد و به خوبی توانست آن را با فضای بومی یک جزیره جنوبی منطبق کند.
وی بیش از چهار دهه است که در گستره ادبیات و سینما فعالیت دارد؛ اگر چه او را اغلب به‌عنوان سینماگر می‌شناسند؛ سینماگری که در طول فعالیت سینمایی‌اش هیچگاه شتابی برای تولید انبوه نداشته است.
برخی از آثار ناصر تقوایی: صادق کرده، آرامش در حضور دیگران، نفرین، ناخدا خورشید، ای‌ایران، کشتی یونانی، کاغذ بی‌خط، رومی و زنگی و چای تلخ است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_تقوایی، ز
۲۲ تیر زادروز ناصر تقوایی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۲۰ آبادان) نویسنده، کارگردان و عکاس هنری
تحصیلکرده دانشکده ادبیات دانشگاه تهران است و قبل از شروع کار در سینما، جذب تلویریون شد و با ساخت سریال تلویزیونی "دایی جان ناپلئون" ۱۳۵۶ بسیار مورد توجه قرارگرفت.
وی که فعالیت سینمایی‌اش را با همکاری در گروه فنی فیلم خشت و آینه به کارگردانی ابراهیم گلستان آغاز کرد، شروعی بسیار مهم در سینما داشت و آرامش در حضور دیگران را در سال ۱۳۴۹ ساخت و هوشمندانه به‌سراغ کاری از غلامحسین ساعدی رفت و آن را به فیلمنامه برگرداند.
دهه ۱۳۶۰ دهه شگفتی‌های سینمای ایران بود و یکی از این شگفتی‌ها بازگشت تعدادی از فیلمسازان با سابقه به سینمای پس از انقلاب بود. وی با فیلم ناخدا خورشید (۱۳۶۵) که در جشنواره فجر به‌نمایش درآمد، چند جایزه دریافت کرد.
او داستان فیلمش را بر اساس رمان داشتن و نداشتن اثر ارنست همینگوی بنا نهاد و به خوبی توانست آن را با فضای بومی یک جزیره جنوبی منطبق کند.
وی بیش از چهار دهه است که در گستره ادبیات و سینما فعالیت دارد؛ اگر چه او را اغلب به‌عنوان سینماگر می‌شناسند؛ سینماگری که در طول فعالیت سینمایی‌اش هیچگاه شتابی برای تولید انبوه نداشته است.
برخی از آثار ناصر تقوایی: صادق کرده، آرامش در حضور دیگران، نفرین، ناخدا خورشید، ای‌ایران، کشتی یونانی، کاغذ بی‌خط، رومی و زنگی و چای تلخ است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناصر_تقوایی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز مصطفی عاصی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۲۴ تهران) زبان‌شناس، استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رئیس سابق انجمن زبانشناسی ایران و مدیر و مجری پایگاه دادگان زبان فارسی
تحصیلات:
دکترای رشته زبانشناسی گرایش کامپیوتر و فرهنگ‌نگاری از دانشگاه اکستر انگلستان ۱۳۶۸.
کارشناسی ارشد زبانشناسی از دانشگاه تهران ۱۳۵۰.
کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران ۱۳۴۷.
آثار:
پیشنهاد شما چیست؟ برخی از واژه‌های رایانه‌ای (تالیف گروهی) تهران: فرهنگستان زبان ایران ۱۳۵۵.
سیستم رایانه‌ای و برنامه‌های واژه‌نامه‌ای بسامدی (تالیف گروهی)، تهران: فرهنگستان زبان ایران ۱۳۵۵.
سیستم رایانه‌های و برنامه‌های واژه‌نامه‌های چندزبانی و ریشه‌شناسی، تهران: فرهنگستان زبان ایران ۱۳۵۵.
استاندارد کد تبادل اطلاعات ۸ بیتی فارسی (تالیف گروهی) تهران: موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ۱۳۷۲.
استاندارد صفحه کلید فارسی کامپیوتر (تالیف گروهی) تهران: موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ۱۳۷۳.
واژگان گزیده زبانشناسی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی ۱۳۷۵.
استاندارد نحوه ارائه کد زبان‌ها (تالیف گروهی) تهران: موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، ۱۳۸۲.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مصطفی_عاصی، ز
۲۲ تیر زادروز مصطفی عاصی
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۲۴ تهران) زبان‌شناس، استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و رئیس سابق انجمن زبانشناسی ایران و مدیر و مجری پایگاه دادگان زبان فارسی
تحصیلات:
دکترای رشته زبانشناسی گرایش کامپیوتر و فرهنگ‌نگاری از دانشگاه اکستر انگلستان ۱۳۶۸.
کارشناسی ارشد زبانشناسی از دانشگاه تهران ۱۳۵۰.
کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران ۱۳۴۷.
آثار:
پیشنهاد شما چیست؟ برخی از واژه‌های رایانه‌ای (تالیف گروهی) تهران: فرهنگستان زبان ایران ۱۳۵۵.
سیستم رایانه‌ای و برنامه‌های واژه‌نامه‌ای بسامدی (تالیف گروهی)، تهران: فرهنگستان زبان ایران ۱۳۵۵.
سیستم رایانه‌های و برنامه‌های واژه‌نامه‌های چندزبانی و ریشه‌شناسی، تهران: فرهنگستان زبان ایران ۱۳۵۵.
استاندارد کد تبادل اطلاعات ۸ بیتی فارسی (تالیف گروهی) تهران: موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ۱۳۷۲.
استاندارد صفحه کلید فارسی کامپیوتر (تالیف گروهی) تهران: موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ۱۳۷۳.
واژگان گزیده زبانشناسی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی ۱۳۷۵.
استاندارد نحوه ارائه کد زبان‌ها (تالیف گروهی) تهران: موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، ۱۳۸۲.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مصطفی_عاصی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز محمدرضا بامدادیان "بامداد جویباری"
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۲۴ جویبار) شاعر و روزنامه‌نگار
فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران بود. از نخستین ترانه‌های او، ترانه «نفرین» و «دست تقدیر» است که با صدای «روانبخش» و «ایرج» اجرا شده‌اند. وی از پدیدآورندگان پیشتاز ترانه‌های مردمی است که همواره موسیقی مردمی را پشتیبانی کرده‌است. همچنین به جهت فعالیت‌هایی که در پژوهش‌های ادبی انجام داده بود در سال ۱۳۹۴ نشان درجه یک هنری (معادل دکتری) دریافت کرد.
سوابق اجرایی:
از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۳ مسئول دفتر اداره آثار صوتی و تصویری مرکز موسیقی (تالار وحدت).
از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ کارشناسی اداره انتشارات و تبلیغات وزارت ارشاد.
از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۱ کارشناس کتاب.
از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ عضو هیئت مدیره تعاونی مطبوعات کشور.
از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ مدیرعامل تعاونی مسکن مطبوعات کشور.
از سال ۱۳۸۰ مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه هنر و رایانه.
از سال ۱۳۹۰ مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه نوعروس.
از سال ۱۳۹۰ عضو کلینیک رسانه وابسته به فرهنگسرای رسانه.
از سال ۱۳۹۳ مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه بعد از بازی.
از سال ۱۳۹۴ عضو هیئت مدیریه انجمن صنفی مدیران رسانه.
آثار و تالیفات:
چاپ کتاب سپاه محمد شامل شعر و عکس به سفارش ستاد جنگ وزارت ارشاد.
مجموعه شعر جویبار عمر.
گزیده اشعار.
تصحیح و تعلیقات دیوان شمس (۲ جلد) انتشارات گلشایی.
تصحیح و تعلیق کتاب شاهنامه فردوسی انتشارات زرین.
تصحیح و تعلیقات و گردآوری دیوان شعر امبر پازواری انتشارات کاوشگر.
تصحیح و تعلیقات تاریخ تبریز تألیف شاهزاده نادر میرزا (نسخه منحصر بفرد).
تصحیح و تعلیقات دیوان اشعار بهار شروانی.
مجموعه سرودها و ترانه‌های بامداد جویباری.
در ۲۹ مرداد ۱۳۹۴ «به پاس نیم قرن تلاش در عرصه فرهنگ و ادب فارسی» با حضور جمعی از مسئولان ادارات شهرستان جویبار و استان مازندران، هنرمندان، شعرا و اصحاب فرهنگ و رسانه در محل سالن آمفی تئاتر اداره فرهنگ و ارشاد جویبار، از وی در آستانه هفتاد سالگی تجلیل شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بامداد_جویباری، ز
۲۲ تیر زادروز محمدرضا بامدادیان "بامداد جویباری"
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۲۴ جویبار) شاعر و روزنامه‌نگار
فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران بود. از نخستین ترانه‌های او، ترانه «نفرین» و «دست تقدیر» است که با صدای «روانبخش» و «ایرج» اجرا شده‌اند. وی از پدیدآورندگان پیشتاز ترانه‌های مردمی است که همواره موسیقی مردمی را پشتیبانی کرده‌است. همچنین به جهت فعالیت‌هایی که در پژوهش‌های ادبی انجام داده بود در سال ۱۳۹۴ نشان درجه یک هنری (معادل دکتری) دریافت کرد.
سوابق اجرایی:
از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۳ مسئول دفتر اداره آثار صوتی و تصویری مرکز موسیقی (تالار وحدت).
از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ کارشناسی اداره انتشارات و تبلیغات وزارت ارشاد.
از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۱ کارشناس کتاب.
از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ عضو هیئت مدیره تعاونی مطبوعات کشور.
از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ مدیرعامل تعاونی مسکن مطبوعات کشور.
از سال ۱۳۸۰ مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه هنر و رایانه.
از سال ۱۳۹۰ مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه نوعروس.
از سال ۱۳۹۰ عضو کلینیک رسانه وابسته به فرهنگسرای رسانه.
از سال ۱۳۹۳ مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه بعد از بازی.
از سال ۱۳۹۴ عضو هیئت مدیریه انجمن صنفی مدیران رسانه.
آثار و تالیفات:
چاپ کتاب سپاه محمد شامل شعر و عکس به سفارش ستاد جنگ وزارت ارشاد.
مجموعه شعر جویبار عمر.
گزیده اشعار.
تصحیح و تعلیقات دیوان شمس (۲ جلد) انتشارات گلشایی.
تصحیح و تعلیق کتاب شاهنامه فردوسی انتشارات زرین.
تصحیح و تعلیقات و گردآوری دیوان شعر امبر پازواری انتشارات کاوشگر.
تصحیح و تعلیقات تاریخ تبریز تألیف شاهزاده نادر میرزا (نسخه منحصر بفرد).
تصحیح و تعلیقات دیوان اشعار بهار شروانی.
مجموعه سرودها و ترانه‌های بامداد جویباری.
در ۲۹ مرداد ۱۳۹۴ «به پاس نیم قرن تلاش در عرصه فرهنگ و ادب فارسی» با حضور جمعی از مسئولان ادارات شهرستان جویبار و استان مازندران، هنرمندان، شعرا و اصحاب فرهنگ و رسانه در محل سالن آمفی تئاتر اداره فرهنگ و ارشاد جویبار، از وی در آستانه هفتاد سالگی تجلیل شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بامداد_جویباری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز رضا عابد "اصلان عابری زاهد"
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۳۵ لاهیجان) شاعر، نویسنده و منتقد ادبی
با دیپلم ریاضی در سال ۱۳۵۸ دبیر آموزش و پرورش لاهیجان شد و پس از انفصال خدمات دولتی با تکمیل تحصیلاتش در زمینه مدیریت صنعتی در بخش خصوصی به فعالیت پرداخت.
در سال ۱۳۹۷ از اعضای هیئت ایرانی شرکت‌کننده در جشنواره گلاویژ اقلیم کردستان بود. متن مقاله قرائت شده با عنوان «در شکوه شهادت روشنفکری» در آن جشنواره در سایت شهرگان تورنتوی کانادا و همچنین در مجله عطر شالیزار موجود است.
او سخنرانی‌های زیادی در زمینه نقد ادبی در تهران، کرج، رشت و لاهیجان و دیگر شهرهای ایران انجام داده است. این فعالیت‌ها تاکنون به صورت مستمر در «انجمن صنفی مترجمان استان البرز» انجام پذیرفته است. گزارش این سخنرانی‌ها در سایت‌های «انجمن صنفی مترجمان استان البرز»، حضور، شهرگان و مجله ادبی پیاده‌رو آمده است.
آثار (داستان، نقد و تحقیق):
مجموعه داستان کوتاه تابلویی برای محله، تهران: قصیده ۱۳۷۸.
داستان کوتاه «آواز ما، آواز قو» همراه با نقد اثر در کتاب داستان‌های محبوب من، جلد اول، به کوشش علی‌اشرف درویشیان و رضا خندان مهابادی، تهران: چشمه ۱۳۸۰.
داستان کوتاه «زلف بلند بید مجنون» در مجموعه از مه تا کلمه ـ نمونه‌هایی از داستان کوتاه امروز گیلان (۱۳۸۰-۱۲۸۸) به کوشش بهزاد موسایی. تهران: دشتستان ۱۳۸۰.
داستان کوتاه «ریسمان» در نامه کانون نویسندگان ایران (مجموعه داستان، شعر، مقاله، ترجمه و نقد و بررسی) تهران: آگاه، زمستان ۱۳۸۱.
داستان کوتاه «جور در نمیاد» در مجموعه داستان اتفاق‌ها به کوشش حمیدرضا اکبری، اهوار: هرمز ۱۳۹۷.
کتاب ده نقد - تهران: هزار آفتاب ۱۳۹۷.
«سگ از سکوت به وجد می‌آید: بازخوانی یک شعر محمد مختاری» ماهنامه فرهنگی، ادبی، هنری فصل سبز، آذر و دی ۱۳۷۸، شماره سوم، صص ۹۴-۸۹.
«نقدی بر داستان کوتاه گنجشک‌ها» ادبستان فرهنگ و هنر، شماره ۳۵، آبان ۱۳۷۱.
«کاش یک آب شسته‌تر» کتاب ماه کودک و نوجوان، شماره ۲۵، آبان ۱۳۷۸.
«غولی که ترومپت می‌نواخت» کتاب ماه کودک و وجوان، شماره ۲۹ و ۳۰، اسفند ۱۳۷۸ و فروردین ۱۳۷۹.
«بازخوانی یک شعر» بررسی شعر انگار ماه می‌تابد شایان حامدی، صبح امروز ۱۳۷۹.
نقد ادبی بر آثار هوشنگ گلشیری که چکیده آن به صورت سخنرانی در سالگرد درگذشت او در سال ۱۳۸۵ در امامزاده طاهر قرائت شد که در روزنامه‌های صبح و عصر پایتخت بازتاب داشت. متن کامل مقاله در رایزن جوان کرج به چاپ رسید.
مقاله «ورزش و مرگ» مجله آرش، شماره ۱+۱۱۰ فرانسه: تابستان ۱۳۹۵ صص ۱۶۸-۱۶۴.
نگارش تعدادی مقاله و نقد ادبی در همکاری مستمر با مجله «عطر شالیزار» در مدت انتشار آن بین سالهای ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸.
آثار ترجمه شده:
اشعار ترجمه شده به زبان کردی در کتاب نیمه‌رووان وه‌فر و ورسی: هه‌لوژانیگ له شیعر ئمروو به همت محمد مرادی نصاری- ایوان: محمد مرادی نصاری ۱۳۹۶.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_عابد، ز
۲۲ تیر زادروز رضا عابد "اصلان عابری زاهد"
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۳۵ لاهیجان) شاعر، نویسنده و منتقد ادبی
با دیپلم ریاضی در سال ۱۳۵۸ دبیر آموزش و پرورش لاهیجان شد و پس از انفصال خدمات دولتی با تکمیل تحصیلاتش در زمینه مدیریت صنعتی در بخش خصوصی به فعالیت پرداخت.
در سال ۱۳۹۷ از اعضای هیئت ایرانی شرکت‌کننده در جشنواره گلاویژ اقلیم کردستان بود. متن مقاله قرائت شده با عنوان «در شکوه شهادت روشنفکری» در آن جشنواره در سایت شهرگان تورنتوی کانادا و همچنین در مجله عطر شالیزار موجود است.
او سخنرانی‌های زیادی در زمینه نقد ادبی در تهران، کرج، رشت و لاهیجان و دیگر شهرهای ایران انجام داده است. این فعالیت‌ها تاکنون به صورت مستمر در «انجمن صنفی مترجمان استان البرز» انجام پذیرفته است. گزارش این سخنرانی‌ها در سایت‌های «انجمن صنفی مترجمان استان البرز»، حضور، شهرگان و مجله ادبی پیاده‌رو آمده است.
آثار (داستان، نقد و تحقیق):
مجموعه داستان کوتاه تابلویی برای محله، تهران: قصیده ۱۳۷۸.
داستان کوتاه «آواز ما، آواز قو» همراه با نقد اثر در کتاب داستان‌های محبوب من، جلد اول، به کوشش علی‌اشرف درویشیان و رضا خندان مهابادی، تهران: چشمه ۱۳۸۰.
داستان کوتاه «زلف بلند بید مجنون» در مجموعه از مه تا کلمه ـ نمونه‌هایی از داستان کوتاه امروز گیلان (۱۳۸۰-۱۲۸۸) به کوشش بهزاد موسایی. تهران: دشتستان ۱۳۸۰.
داستان کوتاه «ریسمان» در نامه کانون نویسندگان ایران (مجموعه داستان، شعر، مقاله، ترجمه و نقد و بررسی) تهران: آگاه، زمستان ۱۳۸۱.
داستان کوتاه «جور در نمیاد» در مجموعه داستان اتفاق‌ها به کوشش حمیدرضا اکبری، اهوار: هرمز ۱۳۹۷.
کتاب ده نقد - تهران: هزار آفتاب ۱۳۹۷.
«سگ از سکوت به وجد می‌آید: بازخوانی یک شعر محمد مختاری» ماهنامه فرهنگی، ادبی، هنری فصل سبز، آذر و دی ۱۳۷۸، شماره سوم، صص ۹۴-۸۹.
«نقدی بر داستان کوتاه گنجشک‌ها» ادبستان فرهنگ و هنر، شماره ۳۵، آبان ۱۳۷۱.
«کاش یک آب شسته‌تر» کتاب ماه کودک و نوجوان، شماره ۲۵، آبان ۱۳۷۸.
«غولی که ترومپت می‌نواخت» کتاب ماه کودک و وجوان، شماره ۲۹ و ۳۰، اسفند ۱۳۷۸ و فروردین ۱۳۷۹.
«بازخوانی یک شعر» بررسی شعر انگار ماه می‌تابد شایان حامدی، صبح امروز ۱۳۷۹.
نقد ادبی بر آثار هوشنگ گلشیری که چکیده آن به صورت سخنرانی در سالگرد درگذشت او در سال ۱۳۸۵ در امامزاده طاهر قرائت شد که در روزنامه‌های صبح و عصر پایتخت بازتاب داشت. متن کامل مقاله در رایزن جوان کرج به چاپ رسید.
مقاله «ورزش و مرگ» مجله آرش، شماره ۱+۱۱۰ فرانسه: تابستان ۱۳۹۵ صص ۱۶۸-۱۶۴.
نگارش تعدادی مقاله و نقد ادبی در همکاری مستمر با مجله «عطر شالیزار» در مدت انتشار آن بین سالهای ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸.
آثار ترجمه شده:
اشعار ترجمه شده به زبان کردی در کتاب نیمه‌رووان وه‌فر و ورسی: هه‌لوژانیگ له شیعر ئمروو به همت محمد مرادی نصاری- ایوان: محمد مرادی نصاری ۱۳۹۶.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#رضا_عابد، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز منصوره ثابت‌زاده
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۵۴ تهران) پژوهشگر در حوزه ادبیات، موسیقی، رقص و بازی‌های آیینی اقوام
دارای دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی از واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد تهران است. ازسال ۱۳۵۸ تحقیق در مبانی حرکتی و رقص‌های اقوام ایرانی را آغاز کرد و به آموختن موسیقی سنتی ایران نزد استادان بنام پرداخت. شیوه سنتورنوازی به سبک قدما (ردیف میرزا عبداله) و ردیف آوازی (روایت عبداله دوامی) و دوره‌های رساله‌شناسی و شناخت موسیقی قدیم ایران را به مدت ۱۵ سال نزد مجید کیانی فراگرفت. ردیف آوازی به شیوه عبداله دوامی و سبک و سیاق آوازی قدما را از علی‌اکبر مجیدی شاگرد برتر عبداله دوامی و نورالدین رضوی سروستانی (روایت برومند) و محسن کرامتی (روایت طاهرزاده و سایر شیوه‌های قدما) آموخت و دانش آوازی‌اش را نزد مجید کیانی با سنتور بازآموزی و تکمیل کرد. وی تئوری موسیقی غربی و آواز کلاسیک را زیر نظر پل زیتسوئل در ایالات متحده آمریکا فراگرفت. سپس و با کورئوگرافی و ثبت و طراحی و حرکات موزون نمایشی نزد پروفسور نورجانف تئاترشناس، و نسا کورکاوا (تاجیکستان)، آمینه دیلبازیوا (جمهوری آذربایجان)، گنزالس (اسپانیا) و گلاکز (ایالات متحده آمریکا) آشنا شد.
او علاوه بر پژوهش موسیقی‌های جشنی و حرکتی نواحی ایران به بررسی رقص‌های ملل اطراف ایران نیز پرداخت. پژوهش وی در موسیقی شش مقام و سایر موسیقی‌های فارسی زبانان ماوراءالنهر با عنوان پژوهشی در موسیقی تاجیکستان برنده جایزه ملی پژوهش سال ۱۳۷۸ از وزارت ارشاد ایران شد. وی در سالهای ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ به‌عنوان پژوهشگر نمونه دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب برگزیده شد. تدریس وی در رشته موسیقی از اوایل دهه هفتاد در دانشگاه‌های تهران، هنر، سوره، آزاد و موسسات هنری آزاد آغاز شد درحالی که با سمت عضو هیئت علمی در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی در دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب به تدریس زبان و ادبیات فارسی مشغول بود و اینک مدیریت این گروه را برعهده دارد. او همچنین ریاست کانون پژوهش و نویسندگان موسیقی در خانه موسیقی را سال ها به عهده داشته و در پژوهش و ساخت برنامه‌های معرفی موسیقی نواحی ایران مانند برنامه موسیقی ترقه و روز نوروز شرکت داشته‌است. در حال حاضر وی به پژوهش و تدوین نخستین فرهنگنامه موسیقی‌های جشنی و رقصی اقوام ایرانی مشغول است.
دیدگاه:
او اصالت‌های فرهنگی را در پژوهش‌هایش جستجو می‌کند و در خصوص حرکت‌شناسی و رقص اقوام ایرانی و مناطق همجوار آن تحقیقات گسترده‌ای کرده است.
"سی‌دی‌های" پژوهشی وی شامل آنالیز و طبقه‌بندی موسیقی‌های رقصی استان‌های لرستان و کردستان، شمال خراسان (کرمانجی)، شرق خراسان (تربت جام)، ترکمن، بختیاری و قشقایی و کرمان است که در سال ۱۳۸۲ مؤسسه ماهور آن‌ها را انتشار داده است. وی از منتقدان موسیقی رسانه‌ای است که آن را فاقد اصالت می‌داند.
آثار:
وی چند کتاب و بیش از پنجاه مقاله نوشته است، از جمله مقاله‌هایی در پرتال جامع علوم انسانی که عموماً مربوط به موسیقی یا تأثیر موسیقی در زبان و ادبیات فارسی هستند. همچنین دو مدخل «بوسلیک» و «بیات ترک» را برای دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و نیز مدخل رقص در ایران را در دانشنامه مردم ایران نوشته‌است.
کتاب‌ها و آثار هنری:
رساله موسیقی نجم‌الدین کوکبی و سیف غزنوی (تصحیح نسخه خطی) انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ۱۳۸۲.
بحور و اوزان اشعار فارسی. نشر زوار ۱۳۸۸.
تصاویر موسیقایی در شعر پارسی. نشر زوار ۱۳۸۹.
فرهنگ عروضی اشعار رودکی. نشر زوار. ۱۳۸۹.
موسیقی تاجیکستان: بررسی شش مقام و موسیقی‌های فارسی‌زبانان ماوراءالنهر. نشر زوار ۱۳۹۵.
پژوهش موسیقی‌های رقصی اقوام ایرانی
موسیقی رقص‌های کردستان، شرق خراسان (تربت جام) کرمان، مازندران، لرستان، بختیاری، شمال خراسان (کرمانجی) ترکمنی…
پژوهش موسیقی‌های ایل بختیاری است در ۴ حوزه شمالی، مرکزی، جنوبی، و غربی زاگرس نشینان لر بختیاری
آوازها، ترانه‌ها، شاهنامه خوانی، گاگریو و موسیقی سوگ و تعزیه، رپرتوارنی شبانی، رپرتوارسرنا و دهل، لالایی‌ها، کار…
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منصوره_ثابت_زاده، ز
۲۲ تیر زادروز منصوره ثابت‌زاده
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۵۴ تهران) پژوهشگر در حوزه ادبیات، موسیقی، رقص و بازی‌های آیینی اقوام
دارای دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی از واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد تهران است. ازسال ۱۳۵۸ تحقیق در مبانی حرکتی و رقص‌های اقوام ایرانی را آغاز کرد و به آموختن موسیقی سنتی ایران نزد استادان بنام پرداخت. شیوه سنتورنوازی به سبک قدما (ردیف میرزا عبداله) و ردیف آوازی (روایت عبداله دوامی) و دوره‌های رساله‌شناسی و شناخت موسیقی قدیم ایران را به مدت ۱۵ سال نزد مجید کیانی فراگرفت. ردیف آوازی به شیوه عبداله دوامی و سبک و سیاق آوازی قدما را از علی‌اکبر مجیدی شاگرد برتر عبداله دوامی و نورالدین رضوی سروستانی (روایت برومند) و محسن کرامتی (روایت طاهرزاده و سایر شیوه‌های قدما) آموخت و دانش آوازی‌اش را نزد مجید کیانی با سنتور بازآموزی و تکمیل کرد. وی تئوری موسیقی غربی و آواز کلاسیک را زیر نظر پل زیتسوئل در ایالات متحده آمریکا فراگرفت. سپس و با کورئوگرافی و ثبت و طراحی و حرکات موزون نمایشی نزد پروفسور نورجانف تئاترشناس، و نسا کورکاوا (تاجیکستان)، آمینه دیلبازیوا (جمهوری آذربایجان)، گنزالس (اسپانیا) و گلاکز (ایالات متحده آمریکا) آشنا شد.
او علاوه بر پژوهش موسیقی‌های جشنی و حرکتی نواحی ایران به بررسی رقص‌های ملل اطراف ایران نیز پرداخت. پژوهش وی در موسیقی شش مقام و سایر موسیقی‌های فارسی زبانان ماوراءالنهر با عنوان پژوهشی در موسیقی تاجیکستان برنده جایزه ملی پژوهش سال ۱۳۷۸ از وزارت ارشاد ایران شد. وی در سالهای ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ به‌عنوان پژوهشگر نمونه دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب برگزیده شد. تدریس وی در رشته موسیقی از اوایل دهه هفتاد در دانشگاه‌های تهران، هنر، سوره، آزاد و موسسات هنری آزاد آغاز شد درحالی که با سمت عضو هیئت علمی در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی در دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب به تدریس زبان و ادبیات فارسی مشغول بود و اینک مدیریت این گروه را برعهده دارد. او همچنین ریاست کانون پژوهش و نویسندگان موسیقی در خانه موسیقی را سال ها به عهده داشته و در پژوهش و ساخت برنامه‌های معرفی موسیقی نواحی ایران مانند برنامه موسیقی ترقه و روز نوروز شرکت داشته‌است. در حال حاضر وی به پژوهش و تدوین نخستین فرهنگنامه موسیقی‌های جشنی و رقصی اقوام ایرانی مشغول است.
دیدگاه:
او اصالت‌های فرهنگی را در پژوهش‌هایش جستجو می‌کند و در خصوص حرکت‌شناسی و رقص اقوام ایرانی و مناطق همجوار آن تحقیقات گسترده‌ای کرده است.
"سی‌دی‌های" پژوهشی وی شامل آنالیز و طبقه‌بندی موسیقی‌های رقصی استان‌های لرستان و کردستان، شمال خراسان (کرمانجی)، شرق خراسان (تربت جام)، ترکمن، بختیاری و قشقایی و کرمان است که در سال ۱۳۸۲ مؤسسه ماهور آن‌ها را انتشار داده است. وی از منتقدان موسیقی رسانه‌ای است که آن را فاقد اصالت می‌داند.
آثار:
وی چند کتاب و بیش از پنجاه مقاله نوشته است، از جمله مقاله‌هایی در پرتال جامع علوم انسانی که عموماً مربوط به موسیقی یا تأثیر موسیقی در زبان و ادبیات فارسی هستند. همچنین دو مدخل «بوسلیک» و «بیات ترک» را برای دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و نیز مدخل رقص در ایران را در دانشنامه مردم ایران نوشته‌است.
کتاب‌ها و آثار هنری:
رساله موسیقی نجم‌الدین کوکبی و سیف غزنوی (تصحیح نسخه خطی) انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ۱۳۸۲.
بحور و اوزان اشعار فارسی. نشر زوار ۱۳۸۸.
تصاویر موسیقایی در شعر پارسی. نشر زوار ۱۳۸۹.
فرهنگ عروضی اشعار رودکی. نشر زوار. ۱۳۸۹.
موسیقی تاجیکستان: بررسی شش مقام و موسیقی‌های فارسی‌زبانان ماوراءالنهر. نشر زوار ۱۳۹۵.
پژوهش موسیقی‌های رقصی اقوام ایرانی
موسیقی رقص‌های کردستان، شرق خراسان (تربت جام) کرمان، مازندران، لرستان، بختیاری، شمال خراسان (کرمانجی) ترکمنی…
پژوهش موسیقی‌های ایل بختیاری است در ۴ حوزه شمالی، مرکزی، جنوبی، و غربی زاگرس نشینان لر بختیاری
آوازها، ترانه‌ها، شاهنامه خوانی، گاگریو و موسیقی سوگ و تعزیه، رپرتوارنی شبانی، رپرتوارسرنا و دهل، لالایی‌ها، کار…
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منصوره_ثابت_زاده، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۲ تیر زادروز مهران مهرنیا
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۴۸ همدان) آهنگساز، نوازنده و مدرس تار و سه‌تار
در دهه ۶۰ کار موسیقی را با سه‌تار آغاز کرد و مدتی نواختن سه‌تار و تار را نزد محمدرضا لطفی آموخت و سپس آموزش این دو ساز و همچنین پژوهش در زمینه موسیقی را آغاز کرد. در سال ۷۳ گروه همایون را به منظور بازسازی تصانیف قدیمی ایران تأسیس و به همراه این گروه کنسرت‌های متعددی را اجرا کرد.
آشنایی‌اش با عبداله طالع همدانی به اهداف اولیه‌اش در زمینه بازسازی تصانیف قدیمی ایران کمک شایانی کرد، به نحوی که آشنایی این نوازنده، آهنگساز و ترانه‌سرای قدیمی را تکمیل کننده دوره آموزشی خود می‌داند.
وی تصانیف عبداله طالع همدانی را گردآوری کرد و پس از اجرا در چند کنسرت، این آثار را با عنوان «طالع مهر» گردآوری و تنظیم کرد. در سال ۹۶ گروه مهرنیا را تشکیل داد و با این نام در جشنواره موسیقی فجر شرکت کرد.
آثار و اجراها:
طالع مهر:
نغمه همرازان (با صدای سالار عقیلی).
پرواز خاکستر (با صدای وحید تاج).
حکمرانی باد (با صدای مهراد مهری).
ساحت خورشید ( با صدای علیرضا فتاحی)
خزان (با صدای سپیده جندقی)
و
ایران هنگام کار است (با صدای حسین علیشاپور، سپیده جندقی و الناز جهانگیری) .
گروه موسیقی «همایون» که به سرپرستی و آهنگسازی مهران مهرنیا و خوانندگی امیر اثنی‌عشری در تاریخ دوم مهرماه سال ۱۳۹۲ مصادف با ۲۵ سپتامبر به کشور ویتنام سفر کرده بود علاوه بر اجرای کنسرت در سالن اصلی موسیقی شهر هانوی و اجرا در چند محیط آکادمیک، در شبکه ۲ تلویزیون ویتنام نیز حضور یافت.
کنسرت آواز خاکستر:
کنسرتِ «آواز خاکستر» با محوریت ساز و آواز با خوانندگی «هاشم احمدوند» در دو بخش اجرا شد. در بخش اول این برنامه، بداهه‌نوازی تار و تنبک با نوازندگی خودش و همراهی «پیمان ناصح‌پور» و در بخش دوم قطعاتی به یاد استاد «محمدرضا لطفی». اشعار از هوشنگ ابتهاج.
تور کنسرت‌های «مهران مهرنیا» به همراه گروه «همدم تریو».
اولین اجرای آن در محل موزه آسیا پاسفیک ورشو به صحنه رفت. این گروه که اجراهای خود را ریتم‌محور طراحی کرده‌اند و در شهر کراکوف و در قالب فستیوال بین‌المللی اتنوکراکف، با عنوان گروه همایون به اجرای موسیقی پرداختند.
اجراهای خارجی دیگر این هنرمند در کشورهای: ترکیه (فستیوال ترکیش موزیک) به همراه پروین بهمنی با اجرای موسیقی قشقایی.
و اجراهای مختلف در آلمان، هلند، فرانسه، لهستان، لیتوانی، استونی و...
بوده است.
گروه موسیقی «مهرنیا» به سرپرستی او در سی و سومین جشنواره موسیقی فجر.
این اولین حضور این گروه در جشنواره فجر بود. وی در پایان این اجرا از حضور بانوان موسیقیدان قدردانی و حمایت کرد.
انتشار قطعه "دل آواره" با شعری از ملک‌الشعرای بهار و ملودی مرتضی نی‌داود با صدای فایضه کامیاب ۱۳۹۶.
انتشار مجموعه آموزشی شرح ردیف موسیقی دستگاهی ایران توسط سایت خنیاگر ۱۴۰۰.
انتشار قطعه "به تو می اندیشم" با شعری از محمد سلمانی، با صدای سپیده جندقی ۱۴۰۲.
شرکت در فستیوال فرهنگ و هنر بابِل
عراق، اردیبهشت ۱۴۰۲ با خوانندگی سپیده جندقی و هانا کامکار.
تور کنسرت اروپا در ژانویه سال ۲۰۲۴
و شرکت در فستیوال شرق تا غرب کشور استونی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهران_مهرنیا، ز
۲۲ تیر زادروز مهران مهرنیا
(زاده ۲۲ تیر ۱۳۴۸ همدان) آهنگساز، نوازنده و مدرس تار و سه‌تار
در دهه ۶۰ کار موسیقی را با سه‌تار آغاز کرد و مدتی نواختن سه‌تار و تار را نزد محمدرضا لطفی آموخت و سپس آموزش این دو ساز و همچنین پژوهش در زمینه موسیقی را آغاز کرد. در سال ۷۳ گروه همایون را به منظور بازسازی تصانیف قدیمی ایران تأسیس و به همراه این گروه کنسرت‌های متعددی را اجرا کرد.
آشنایی‌اش با عبداله طالع همدانی به اهداف اولیه‌اش در زمینه بازسازی تصانیف قدیمی ایران کمک شایانی کرد، به نحوی که آشنایی این نوازنده، آهنگساز و ترانه‌سرای قدیمی را تکمیل کننده دوره آموزشی خود می‌داند.
وی تصانیف عبداله طالع همدانی را گردآوری کرد و پس از اجرا در چند کنسرت، این آثار را با عنوان «طالع مهر» گردآوری و تنظیم کرد. در سال ۹۶ گروه مهرنیا را تشکیل داد و با این نام در جشنواره موسیقی فجر شرکت کرد.
آثار و اجراها:
طالع مهر:
نغمه همرازان (با صدای سالار عقیلی).
پرواز خاکستر (با صدای وحید تاج).
حکمرانی باد (با صدای مهراد مهری).
ساحت خورشید ( با صدای علیرضا فتاحی)
خزان (با صدای سپیده جندقی)
و
ایران هنگام کار است (با صدای حسین علیشاپور، سپیده جندقی و الناز جهانگیری) .
گروه موسیقی «همایون» که به سرپرستی و آهنگسازی مهران مهرنیا و خوانندگی امیر اثنی‌عشری در تاریخ دوم مهرماه سال ۱۳۹۲ مصادف با ۲۵ سپتامبر به کشور ویتنام سفر کرده بود علاوه بر اجرای کنسرت در سالن اصلی موسیقی شهر هانوی و اجرا در چند محیط آکادمیک، در شبکه ۲ تلویزیون ویتنام نیز حضور یافت.
کنسرت آواز خاکستر:
کنسرتِ «آواز خاکستر» با محوریت ساز و آواز با خوانندگی «هاشم احمدوند» در دو بخش اجرا شد. در بخش اول این برنامه، بداهه‌نوازی تار و تنبک با نوازندگی خودش و همراهی «پیمان ناصح‌پور» و در بخش دوم قطعاتی به یاد استاد «محمدرضا لطفی». اشعار از هوشنگ ابتهاج.
تور کنسرت‌های «مهران مهرنیا» به همراه گروه «همدم تریو».
اولین اجرای آن در محل موزه آسیا پاسفیک ورشو به صحنه رفت. این گروه که اجراهای خود را ریتم‌محور طراحی کرده‌اند و در شهر کراکوف و در قالب فستیوال بین‌المللی اتنوکراکف، با عنوان گروه همایون به اجرای موسیقی پرداختند.
اجراهای خارجی دیگر این هنرمند در کشورهای: ترکیه (فستیوال ترکیش موزیک) به همراه پروین بهمنی با اجرای موسیقی قشقایی.
و اجراهای مختلف در آلمان، هلند، فرانسه، لهستان، لیتوانی، استونی و...
بوده است.
گروه موسیقی «مهرنیا» به سرپرستی او در سی و سومین جشنواره موسیقی فجر.
این اولین حضور این گروه در جشنواره فجر بود. وی در پایان این اجرا از حضور بانوان موسیقیدان قدردانی و حمایت کرد.
انتشار قطعه "دل آواره" با شعری از ملک‌الشعرای بهار و ملودی مرتضی نی‌داود با صدای فایضه کامیاب ۱۳۹۶.
انتشار مجموعه آموزشی شرح ردیف موسیقی دستگاهی ایران توسط سایت خنیاگر ۱۴۰۰.
انتشار قطعه "به تو می اندیشم" با شعری از محمد سلمانی، با صدای سپیده جندقی ۱۴۰۲.
شرکت در فستیوال فرهنگ و هنر بابِل
عراق، اردیبهشت ۱۴۰۲ با خوانندگی سپیده جندقی و هانا کامکار.
تور کنسرت اروپا در ژانویه سال ۲۰۲۴
و شرکت در فستیوال شرق تا غرب کشور استونی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهران_مهرنیا، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۳ تیر سالروز درگذشت مهدی حمیدی شیرازی
(زاده ۱۴ اردیبهشت ۱۲۹۳ شیراز -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۶۵ تهران) ادیب، شاعر و مترجم
سال ۱۳۲۵ از دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی دکترا گرفت و در دانشکده الهیات به تدریس مشغول شد و سالها نیز در دانشگاه تهران به‌تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت.
دهه نخست زندگی شاعرانه‌اش در رویاهای جوانی گذشت و موضوعات شعرش عشق و غزل بود و تمایل روشنی به‌سبک خراسانی نشان داشت و نخستین مجموعه شعرش را در سال ۱۳۲۱ با عنوان «از یاد رفته» منتشر کرد که همه در قالب غزل بود.
وی شاعری بود که در جبهه مخالف نیمایوشیج و نوگرایان ایستاد و در پایان سال ۱۳۲۱ دومین دفتر شعرش را به‌نام «عصیان» به‌چاپ رساند.
در سال ۱۳۲۴ قصیده «مصاحبه با نیما پیشوای نوپردازان» را منتشر کرد که در جبهه شعرای کلاسیک و مخالفان نیمایوشیج او را در صف نخست قرار داد. پس از شهریور ۱۳۲۰ با قصاید حماسی‌وار پیرامون شرایط نابسامان سیاسی و اجتماعی ایران و در حمله به اشغالگران بیگانه و جدایی‌خواهان آذربایجان، مورد توجه خاص و عام واقع شد و به او لقب «شاعر ملی» داده بودند.
پس از سال ۱۳۲۴ تدریجاً گرایشی به‌مضامین اجتماعی و وطنی و تاریخی پیدا کرد و از دفترهای شعر این دوره از کار و شاعری وی، مجموعه سالهای سیاه بیشتر حاوی اشعار وطنی، سیاسی و انتقادی و طلسم شکسته شامل اشعاری در شیوه‌های نو است .
زمزمه بهشت مراحل برتری از پختگی شعر او را نشان داد و او را از استادان شعر در روزگار خود معرفی کرد.
شعر معروف "شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد" سروده اوست و عباس مهرپویا آن را به‌زیبایی خوانده است.
آرامگاه وی در حافظیه شیراز است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهدی_حمیدی_شیرازی، د
۲۳ تیر سالروز درگذشت مهدی حمیدی شیرازی
(زاده ۱۴ اردیبهشت ۱۲۹۳ شیراز -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۶۵ تهران) ادیب، شاعر و مترجم
سال ۱۳۲۵ از دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی دکترا گرفت و در دانشکده الهیات به تدریس مشغول شد و سالها نیز در دانشگاه تهران به‌تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت.
دهه نخست زندگی شاعرانه‌اش در رویاهای جوانی گذشت و موضوعات شعرش عشق و غزل بود و تمایل روشنی به‌سبک خراسانی نشان داشت و نخستین مجموعه شعرش را در سال ۱۳۲۱ با عنوان «از یاد رفته» منتشر کرد که همه در قالب غزل بود.
وی شاعری بود که در جبهه مخالف نیمایوشیج و نوگرایان ایستاد و در پایان سال ۱۳۲۱ دومین دفتر شعرش را به‌نام «عصیان» به‌چاپ رساند.
در سال ۱۳۲۴ قصیده «مصاحبه با نیما پیشوای نوپردازان» را منتشر کرد که در جبهه شعرای کلاسیک و مخالفان نیمایوشیج او را در صف نخست قرار داد. پس از شهریور ۱۳۲۰ با قصاید حماسی‌وار پیرامون شرایط نابسامان سیاسی و اجتماعی ایران و در حمله به اشغالگران بیگانه و جدایی‌خواهان آذربایجان، مورد توجه خاص و عام واقع شد و به او لقب «شاعر ملی» داده بودند.
پس از سال ۱۳۲۴ تدریجاً گرایشی به‌مضامین اجتماعی و وطنی و تاریخی پیدا کرد و از دفترهای شعر این دوره از کار و شاعری وی، مجموعه سالهای سیاه بیشتر حاوی اشعار وطنی، سیاسی و انتقادی و طلسم شکسته شامل اشعاری در شیوه‌های نو است .
زمزمه بهشت مراحل برتری از پختگی شعر او را نشان داد و او را از استادان شعر در روزگار خود معرفی کرد.
شعر معروف "شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد" سروده اوست و عباس مهرپویا آن را به‌زیبایی خوانده است.
آرامگاه وی در حافظیه شیراز است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهدی_حمیدی_شیرازی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۳ تیر سالروز درگذشت ملیک اصلانیان
(زاده ۲۲ شهریور ۱۲۹۴ روسیه -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۸۲ تهران) آهنگساز و نوازنده پیانو
پدر و مادرش تبریزی بودند، در سال ۱۳۰۸ به‌هامبورگ رفت و به تحصیل موسیقی پرداخت و پس از دریافت دیپلم پیانو از کنسرواتوار هامبورگ، رهسپار برلین شد و از موسیقیدان نام‌آور و نوآور آلمانی "پل هیندمیت" بهره فراوان برد. سپس با ورود به کنسرواتوار، در سال ۱۳۱۷ فارغ‌التحصیل شد و در بحبوحه جنگ جهانی دوم، اولین کنسرتش را در سال ۱۳۱۹ در برلین برگزار کرد. در سالهای تحصیل در آکادمی برلین، پژوهش در زمینه ملودی‌های فولکلور ایرانی و ارمنی را آغاز کرد که حاصل آن چند اثر برای ارکستر و پیانو بود و اغلب از رادیو برلین پخش می‌شد. وی پس از پایان رساندن دوره آهنگسازی در سال ۱۳۳۲ به ایران بازگشت.
مدتی نزد ابوالحسن صبا به فراگرفتن موسیقی ایرانی پرداخت و اثری برای تار و تنبک و سنتور ساخت. او مدتها استاد دانشگاه تهران و هنرستان عالی موسیقی بود. آثار ساخته شده توسط او بارها توسط ارکسترهای بزرگ جهان و ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فرهاد مشکات، حشمت سنجری و علی رهبری اجرا شده‌است و آثاری بر اساس ملودی‌های ایرانی ساخت که به‌عنوان نمونه می‌توان از «نغمه دشتی» او یاد کرد که با رعایت نیم پرده "به‌جای ربع پرده" تنظیم شده است.
وی خالق آثاری چون «منظومه سمفونیک گلبانگ» بر اساس داستان کوتاهی از غلامحسین غریب «افسانه آفرینش» «پروانه» «فانتزی برای تار» «تنبک» «سنتور و ارکستر» و «آذربایجانی کنسرتو پیانو» بود.
او میگفت:
«من به این نتیجه رسیده‌ام که انسان باید چیزهای زیادی یاد بگیرد و بداند. اما بعد باید آن‌ها را از یاد ببرد و ببیند آن ملودی به چه چیزی نیاز دارد، نه این که خودش می‌خواهد با آن چه‌کار کند و یا آموخته‌های خود را چه‌طور ارائه دهد. زیرا چیزی که یادگرفته‌ایم مال خودمان نیست. زمانی که باخ و بتهوون هارمونی می‌نوشتند چیزی درباره هارمونی نوشته نشده بود. آن‌ها خودشان با تکیه بر تجربه‌های پیشینیان هارمونی را به‌وجود می‌آوردند. بعد درباره آثار آن‌ها کتاب‌ها نوشته شد و اکنون در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود. حالا اگر کسی با استفاده از آن‌ها موسیقی بنویسد، این دیگر مال خودش نیست. دانش ورزش ذهن است، نه تکرار آموخته‌ها. این برای هنر و ادبیات بسیار مهم است.»
و معتقد بود که:
«برای موسیقی ایرانی باید هماهنگی و فرم مخصوصی انتخاب کرد تا متناسب با بیان حالات و چگونگی آن باشد و اصولاً درست نیست زیر ملودی‌های ایرانی بدون دقت هارمونی غربی گذاشته شود. او این عمل را مانند این می‌دانست که بخواهند فارسی را با دستور زبان فرانسه و انگلیسی تطبیق دهند.»
آرامگاه وی در «آرامستان بوراستان» است.
آثار:
از معروف‌ترین ساخته‌های او
باله آفرینش
چهارگاه (برای پیانو)
افسانه آفرینش
گلبانگ
پروانه
فانتزی (برای تار)
تنبک
سنتور و ارکستر
آذربایجانی کنسرتو پیانو
بورلسک
سپیده
سوپرانو
باریتون و دکلمه
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ملیک_اصلانیان، د
۲۳ تیر سالروز درگذشت ملیک اصلانیان
(زاده ۲۲ شهریور ۱۲۹۴ روسیه -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۸۲ تهران) آهنگساز و نوازنده پیانو
پدر و مادرش تبریزی بودند، در سال ۱۳۰۸ به‌هامبورگ رفت و به تحصیل موسیقی پرداخت و پس از دریافت دیپلم پیانو از کنسرواتوار هامبورگ، رهسپار برلین شد و از موسیقیدان نام‌آور و نوآور آلمانی "پل هیندمیت" بهره فراوان برد. سپس با ورود به کنسرواتوار، در سال ۱۳۱۷ فارغ‌التحصیل شد و در بحبوحه جنگ جهانی دوم، اولین کنسرتش را در سال ۱۳۱۹ در برلین برگزار کرد. در سالهای تحصیل در آکادمی برلین، پژوهش در زمینه ملودی‌های فولکلور ایرانی و ارمنی را آغاز کرد که حاصل آن چند اثر برای ارکستر و پیانو بود و اغلب از رادیو برلین پخش می‌شد. وی پس از پایان رساندن دوره آهنگسازی در سال ۱۳۳۲ به ایران بازگشت.
مدتی نزد ابوالحسن صبا به فراگرفتن موسیقی ایرانی پرداخت و اثری برای تار و تنبک و سنتور ساخت. او مدتها استاد دانشگاه تهران و هنرستان عالی موسیقی بود. آثار ساخته شده توسط او بارها توسط ارکسترهای بزرگ جهان و ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فرهاد مشکات، حشمت سنجری و علی رهبری اجرا شده‌است و آثاری بر اساس ملودی‌های ایرانی ساخت که به‌عنوان نمونه می‌توان از «نغمه دشتی» او یاد کرد که با رعایت نیم پرده "به‌جای ربع پرده" تنظیم شده است.
وی خالق آثاری چون «منظومه سمفونیک گلبانگ» بر اساس داستان کوتاهی از غلامحسین غریب «افسانه آفرینش» «پروانه» «فانتزی برای تار» «تنبک» «سنتور و ارکستر» و «آذربایجانی کنسرتو پیانو» بود.
او میگفت:
«من به این نتیجه رسیده‌ام که انسان باید چیزهای زیادی یاد بگیرد و بداند. اما بعد باید آن‌ها را از یاد ببرد و ببیند آن ملودی به چه چیزی نیاز دارد، نه این که خودش می‌خواهد با آن چه‌کار کند و یا آموخته‌های خود را چه‌طور ارائه دهد. زیرا چیزی که یادگرفته‌ایم مال خودمان نیست. زمانی که باخ و بتهوون هارمونی می‌نوشتند چیزی درباره هارمونی نوشته نشده بود. آن‌ها خودشان با تکیه بر تجربه‌های پیشینیان هارمونی را به‌وجود می‌آوردند. بعد درباره آثار آن‌ها کتاب‌ها نوشته شد و اکنون در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود. حالا اگر کسی با استفاده از آن‌ها موسیقی بنویسد، این دیگر مال خودش نیست. دانش ورزش ذهن است، نه تکرار آموخته‌ها. این برای هنر و ادبیات بسیار مهم است.»
و معتقد بود که:
«برای موسیقی ایرانی باید هماهنگی و فرم مخصوصی انتخاب کرد تا متناسب با بیان حالات و چگونگی آن باشد و اصولاً درست نیست زیر ملودی‌های ایرانی بدون دقت هارمونی غربی گذاشته شود. او این عمل را مانند این می‌دانست که بخواهند فارسی را با دستور زبان فرانسه و انگلیسی تطبیق دهند.»
آرامگاه وی در «آرامستان بوراستان» است.
آثار:
از معروف‌ترین ساخته‌های او
باله آفرینش
چهارگاه (برای پیانو)
افسانه آفرینش
گلبانگ
پروانه
فانتزی (برای تار)
تنبک
سنتور و ارکستر
آذربایجانی کنسرتو پیانو
بورلسک
سپیده
سوپرانو
باریتون و دکلمه
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ملیک_اصلانیان، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۳ تیر سالروز درگذشت بابا صفری
(زاده ۲۲ مهر ۱۲۹۹ اردبیل -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۸۲ سوئد) مولف و تاریخ‌نگار
در دانشسرای عالی دانشگاه تهران، حقوق و فلسفه و روانشناسی خواند و علاوه بر آن با شرکت در دوره‌های مدیریت عالی و روش‌های اداری اصل۴ سابق آمریکا در ایران نیز گواهینامه رسمی گرفت. مدتی نیز از طرف دولت مامور مطالعات تربیتی و اداری در ایتالیا بود و مدال علمی گرفت.
وی خدمات دولتی را در سال ۱۳۱۸ با دبیری دبیرستان آغاز کرد، سپس در معاونت اداره فرهنگ اردبیل و ریاست دبیرستان در تهران و ریاست ادارات داخلی وزارت فرهنگ ادامه داد. ۱۷ سال آخر خدمات او با سمت معاونت و مشاورعالی در سازمان حج و اوقاف سپری شد و در دولت دکتر مصدق شهردار اردبیل بود.
کتاب‌شناسی:
۱- ۱۶ جلد کتاب تاریخ و جغرافیا و علوم اجتماعی برای تدریس در کلاسهای دبیرستان به همراهی سه تن از دبیران تهران
۲- کتاب یک قرن تقویم تطبیقی مشتمل بر تطبیق روزها، ماه‌ها و سالهای شمسی، قمری و میلادی از سال ۱۲۵۵ تا ۱۳۵۵
۳- سه جلد کتاب تاریخ اردبیل با عنوان «اردبیل درگذرگاه تاریخ» که در محافل علمی به عنوان کتاب مرجع برای اردبیل شناخته شده‌است.
۴- یک جلد کتاب جغرافیای کشورهای اسلامی که به انگلیسی ترجمه و در سطح بین‌المللی منتشر و مورد استفاده قرار گرفته است.
۵- کتاب چاپ نشده‌ای با عنوان «دشتی و رشدی» درنقد کتاب «بیست و سه سال» علی دشتی
۶- جلد چهارم کتاب اردبیل درگذرگاه تاریخ که هنوز چاپ نشده است.
۷- کتاب «کتابی با مفاهیم ظاهر آیات قرآن مجید» که چاپ اول آن در اروپا و چاپ دوم آن در اردبیل منتشر شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابا_صفری، د
۲۳ تیر سالروز درگذشت بابا صفری
(زاده ۲۲ مهر ۱۲۹۹ اردبیل -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۸۲ سوئد) مولف و تاریخ‌نگار
در دانشسرای عالی دانشگاه تهران، حقوق و فلسفه و روانشناسی خواند و علاوه بر آن با شرکت در دوره‌های مدیریت عالی و روش‌های اداری اصل۴ سابق آمریکا در ایران نیز گواهینامه رسمی گرفت. مدتی نیز از طرف دولت مامور مطالعات تربیتی و اداری در ایتالیا بود و مدال علمی گرفت.
وی خدمات دولتی را در سال ۱۳۱۸ با دبیری دبیرستان آغاز کرد، سپس در معاونت اداره فرهنگ اردبیل و ریاست دبیرستان در تهران و ریاست ادارات داخلی وزارت فرهنگ ادامه داد. ۱۷ سال آخر خدمات او با سمت معاونت و مشاورعالی در سازمان حج و اوقاف سپری شد و در دولت دکتر مصدق شهردار اردبیل بود.
کتاب‌شناسی:
۱- ۱۶ جلد کتاب تاریخ و جغرافیا و علوم اجتماعی برای تدریس در کلاسهای دبیرستان به همراهی سه تن از دبیران تهران
۲- کتاب یک قرن تقویم تطبیقی مشتمل بر تطبیق روزها، ماه‌ها و سالهای شمسی، قمری و میلادی از سال ۱۲۵۵ تا ۱۳۵۵
۳- سه جلد کتاب تاریخ اردبیل با عنوان «اردبیل درگذرگاه تاریخ» که در محافل علمی به عنوان کتاب مرجع برای اردبیل شناخته شده‌است.
۴- یک جلد کتاب جغرافیای کشورهای اسلامی که به انگلیسی ترجمه و در سطح بین‌المللی منتشر و مورد استفاده قرار گرفته است.
۵- کتاب چاپ نشده‌ای با عنوان «دشتی و رشدی» درنقد کتاب «بیست و سه سال» علی دشتی
۶- جلد چهارم کتاب اردبیل درگذرگاه تاریخ که هنوز چاپ نشده است.
۷- کتاب «کتابی با مفاهیم ظاهر آیات قرآن مجید» که چاپ اول آن در اروپا و چاپ دوم آن در اردبیل منتشر شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابا_صفری، د
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۳ تیر سالروز درگذشت مهتاب نوروزی
(زاده ۲۰ دی ۱۳۱۲ بمپور -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۱ بمپور) هنرمند سوزن‌دوز
مشهورترین سوزن‌دوز بلوچستان ایران بود که تعدادی از آثارش در مجموعه سعدآباد تهران نگهداری می‌شود. لباس‌های درباری که او به‌همراه دیگر سوزن‌دوزان بلوچ به‌سفارش فرح دیبا، ملکه ایران در دهه پنجاه دوخته‌بود، از جمله این آثار است.
وی از کودکی سوزن‌دوزی می‌کرد و در ۱۶ سالگی استاد شد و در مجموع به‌مدت ۶۳ سال به سوزن‌دوزی ادامه داد. او این هنر را از مادرش یاد گرفته بود. مهتاب ازدواج نکرد و همیشه تنها بود. او در این باره میگفت:
"وقتی خواستگار برایم می‌آمد یک تکه پارچه برمی‌داشتم و می‌رفتم توی یک اتاق سوزن‌دوزی می‌کردم. هیچ وقت هم عاشق نشدم، چون آن زمان رسم نبود که شوهر را ببینی. فقط باید به‌حرف خانواده‌ات گوش می‌کردی، اما من هیچ وقت دل به‌هیچ مردی ندادم! خانواده‌ام هم که وقتی فهمیدند دلم نمی‌خواهد ازدواج کنم، دیگر کاری به‌کارم نداشتند."
اما با این وجود میگفت که همه دختران روستا فرزندانش هستند و به‌همه آن‌ها سوزن‌دوزی یاد می‌داد.
او نزدیک به ۵۰ سال روی پارچه‌ها، نقش بلوچ زد تا آنجا که به‌خاطر دیسک کمر، از ادامه کار باز ایستاد.
اداره میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان از سال ۱۳۸۶ برای او ۱۶ سال سابقه کار در نظر گرفت و بر آن اساس، به او حقوق بازنشستگی می‌پرداخت. پس از تقدیری که فرهنگستان هنر از مهتاب نوروزی و سیزده هنرمند دیگر در برنامه «گنجینه‌های از یاد رفته هنر ایرانی» در سال ۱۳۸۶ انجام داد، به سالها تلاش او در اداره‌های مختلف استان سیستان و بلوچستان برای دریافت حقوق بازنشستگی و بیمه‌شدن پایان داده شد و مقرری در پنج سال آخر عمرش که به‌دلیل کهولت سن و کم بینایی دیگر قادر به سوزن‌دوزی نبود، پرداخت شد.
او از وزارت ارشاد نشان درجه یک هنری گرفت و قرار بود مهر اصالت یونسکو را هم دریافت کند.
آثار:
دست‌آفریده‌های این بانوی سوزن‌دوز در نمایشگاه‌های داخل و خارج از ایران به‌نمایش درآمده و بارها در فرانسه و مزون‌های مختلف به‌عنوان کار تکمیلی لباس‌های فاخر مورد استفاده قرار گرفته‌است.
این بانو به‌جز سوزن‌دوزی در پریواردوزی، سیاه‌دوزی، آینه‌دوزی، سکه‌دوزی و رودوزی نیز در منطقه سیستان و بلوچستان سرآمد همگان بود و اکثر دختران این خطه از هنر و دانش وی بهره‌مند شدند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهتاب_نوروزی، د
۲۳ تیر سالروز درگذشت مهتاب نوروزی
(زاده ۲۰ دی ۱۳۱۲ بمپور -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۱ بمپور) هنرمند سوزن‌دوز
مشهورترین سوزن‌دوز بلوچستان ایران بود که تعدادی از آثارش در مجموعه سعدآباد تهران نگهداری می‌شود. لباس‌های درباری که او به‌همراه دیگر سوزن‌دوزان بلوچ به‌سفارش فرح دیبا، ملکه ایران در دهه پنجاه دوخته‌بود، از جمله این آثار است.
وی از کودکی سوزن‌دوزی می‌کرد و در ۱۶ سالگی استاد شد و در مجموع به‌مدت ۶۳ سال به سوزن‌دوزی ادامه داد. او این هنر را از مادرش یاد گرفته بود. مهتاب ازدواج نکرد و همیشه تنها بود. او در این باره میگفت:
"وقتی خواستگار برایم می‌آمد یک تکه پارچه برمی‌داشتم و می‌رفتم توی یک اتاق سوزن‌دوزی می‌کردم. هیچ وقت هم عاشق نشدم، چون آن زمان رسم نبود که شوهر را ببینی. فقط باید به‌حرف خانواده‌ات گوش می‌کردی، اما من هیچ وقت دل به‌هیچ مردی ندادم! خانواده‌ام هم که وقتی فهمیدند دلم نمی‌خواهد ازدواج کنم، دیگر کاری به‌کارم نداشتند."
اما با این وجود میگفت که همه دختران روستا فرزندانش هستند و به‌همه آن‌ها سوزن‌دوزی یاد می‌داد.
او نزدیک به ۵۰ سال روی پارچه‌ها، نقش بلوچ زد تا آنجا که به‌خاطر دیسک کمر، از ادامه کار باز ایستاد.
اداره میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان از سال ۱۳۸۶ برای او ۱۶ سال سابقه کار در نظر گرفت و بر آن اساس، به او حقوق بازنشستگی می‌پرداخت. پس از تقدیری که فرهنگستان هنر از مهتاب نوروزی و سیزده هنرمند دیگر در برنامه «گنجینه‌های از یاد رفته هنر ایرانی» در سال ۱۳۸۶ انجام داد، به سالها تلاش او در اداره‌های مختلف استان سیستان و بلوچستان برای دریافت حقوق بازنشستگی و بیمه‌شدن پایان داده شد و مقرری در پنج سال آخر عمرش که به‌دلیل کهولت سن و کم بینایی دیگر قادر به سوزن‌دوزی نبود، پرداخت شد.
او از وزارت ارشاد نشان درجه یک هنری گرفت و قرار بود مهر اصالت یونسکو را هم دریافت کند.
آثار:
دست‌آفریده‌های این بانوی سوزن‌دوز در نمایشگاه‌های داخل و خارج از ایران به‌نمایش درآمده و بارها در فرانسه و مزون‌های مختلف به‌عنوان کار تکمیلی لباس‌های فاخر مورد استفاده قرار گرفته‌است.
این بانو به‌جز سوزن‌دوزی در پریواردوزی، سیاه‌دوزی، آینه‌دوزی، سکه‌دوزی و رودوزی نیز در منطقه سیستان و بلوچستان سرآمد همگان بود و اکثر دختران این خطه از هنر و دانش وی بهره‌مند شدند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مهتاب_نوروزی، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۳ تیر سالروز درگذشت منصور نریمان
(زاده ۲۰ اسفند ۱۳۱۴ مشهد -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۴ تهران) نوازنده عود
پدرش تار، سه‌تار و نی را به‌خوبی می‌نواخت و از دوران کودکی او را آموزش داد و با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه‌تار را به او آموخت.
وی علاقه‌اش روز به روز به ساز عود بیشتر شد تا جایی که این ساز را به سه‌تار ترجیح داد و وقت بیشتری را صرف این ساز اصیل ایرانی کرد.
در ۱۴ سالگی همکاری‌اش را با رادیو مشهد به‌عنوان تکنواز آغاز کرد و پس از تسلط بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی پرداخت.
سپس به رادیو شیراز رفت و از همانجا بود که صدای سازش به‌گوش استادان موسیقی در تهران رسید و از وی دعوت شد با رادیو تهران همکاری کند و او به‌عنوان تکنواز رسمی رادیو در کنار استادان: جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تک‌نوازان آن دوره به‌فعالیت در رادیو تهران ادامه داد.
در سال ۱۳۴۱ از او برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت شد و شاگردانی به‌طور تخصصی به یادگیری عود پرداختند.
او همچنین همکاری‌اش را در برنامه گلها همراه با خوانندگان: خوانساری، قوامی، شجریان، گلچین، ایرج، گلپایگانی و ... آغاز کرد و در تلویزیون در برنامه بشنو از نی به تهیه‌کنندگی بهمن بوستان با همکاری آقایان: بهاری، نجاحی، شفیعیان، زندی، موسوی، افتتاح و فرهمند شرکت داشت. همچنین در تلویزیون برنامه اجرا می‌کرد و در تکنوازی رادیو، همراه با آقایان جواد معروفی، پرویز یاحقی، حبیب‌آله بدیعی، علی بهاری، همایون خرم، اسداله ملک، کامران داروغه، منصور صارمی، مجید نجاحی، سیاوش زندگانی، رضا ورزنده، محمد موسوی، عماد رام، جهانگیر ملک و امیرناصر افتتاح شرکت داشت.
وی سالها قبل بنا به‌دعوت علی رهبری و وزارت فرهنگ و هنر سابق، در هنرستان عالی موسیقی ملی و دانشکده موسیقی به سمت استاد عود تدریس و همکاری‌اش تا پایان سال ۱۳۵۸ ادامه داشت. او علاوه بر آشنایی با نواختن تار و سه‌تار، از هنر شعر، نقاشی، خطاطی، عکاسی، نوازندگی، آهنگسازی، ساز سازی و آوازخوانی بهره‌مند بود.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منصور_نریمان، د
۲۳ تیر سالروز درگذشت منصور نریمان
(زاده ۲۰ اسفند ۱۳۱۴ مشهد -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۴ تهران) نوازنده عود
پدرش تار، سه‌تار و نی را به‌خوبی می‌نواخت و از دوران کودکی او را آموزش داد و با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه‌تار را به او آموخت.
وی علاقه‌اش روز به روز به ساز عود بیشتر شد تا جایی که این ساز را به سه‌تار ترجیح داد و وقت بیشتری را صرف این ساز اصیل ایرانی کرد.
در ۱۴ سالگی همکاری‌اش را با رادیو مشهد به‌عنوان تکنواز آغاز کرد و پس از تسلط بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی پرداخت.
سپس به رادیو شیراز رفت و از همانجا بود که صدای سازش به‌گوش استادان موسیقی در تهران رسید و از وی دعوت شد با رادیو تهران همکاری کند و او به‌عنوان تکنواز رسمی رادیو در کنار استادان: جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تک‌نوازان آن دوره به‌فعالیت در رادیو تهران ادامه داد.
در سال ۱۳۴۱ از او برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت شد و شاگردانی به‌طور تخصصی به یادگیری عود پرداختند.
او همچنین همکاری‌اش را در برنامه گلها همراه با خوانندگان: خوانساری، قوامی، شجریان، گلچین، ایرج، گلپایگانی و ... آغاز کرد و در تلویزیون در برنامه بشنو از نی به تهیه‌کنندگی بهمن بوستان با همکاری آقایان: بهاری، نجاحی، شفیعیان، زندی، موسوی، افتتاح و فرهمند شرکت داشت. همچنین در تلویزیون برنامه اجرا می‌کرد و در تکنوازی رادیو، همراه با آقایان جواد معروفی، پرویز یاحقی، حبیب‌آله بدیعی، علی بهاری، همایون خرم، اسداله ملک، کامران داروغه، منصور صارمی، مجید نجاحی، سیاوش زندگانی، رضا ورزنده، محمد موسوی، عماد رام، جهانگیر ملک و امیرناصر افتتاح شرکت داشت.
وی سالها قبل بنا به‌دعوت علی رهبری و وزارت فرهنگ و هنر سابق، در هنرستان عالی موسیقی ملی و دانشکده موسیقی به سمت استاد عود تدریس و همکاری‌اش تا پایان سال ۱۳۵۸ ادامه داشت. او علاوه بر آشنایی با نواختن تار و سه‌تار، از هنر شعر، نقاشی، خطاطی، عکاسی، نوازندگی، آهنگسازی، ساز سازی و آوازخوانی بهره‌مند بود.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منصور_نریمان، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۳ تیر سالروز درگذشت جمشید ارجمند
(زاده ۲۴ دی ۱۳۱۸ تهران -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۵ تهران) روزنامه‌نگار، ویراستار، مولف، مترجم و منتقد سینما
در ۱۲ سالگی، عضو حزب پان‌ایرانیست شد و به فعالیت‌های فرهنگی و روزنامه‌نگاری روی‌آورد و در تابستان ۱۳۳۳ کار در مجله فردوسی زیر نظر ناصر نیرمحمدی را آغاز کرد.
در همین سال چاپ چند شعرنو در مجله فردوسی و راهنمایی‌های اسماعیل شاهرودی و نصرت رحمانی او را با ادبیات نوین فارسی آشنا ساخت.
وی با سخت‌کوشی به دانشگاه رفت و همزمان در مجله فردوسی به مدیریت نعمت‌اله جهانبانویی و ستاره سینما به سردبیری پرویز نوری به‌کار ترجمه و انتشار مقاله‌های سینمایی پرداخت.
در ۱۳۴۰ به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی در چارچوب جبهه ملی، دوبار دستگیر و زندانی شد و بعد از آزادی در سال ۱۳۴۱ در تظاهرات دانشجویی مورد ضرب و جرح قرار گرفت.
سال ۱۳۴۳ از دانشکده حقوق فارغ‌التحصیل شد و بلافاصله تحصیل فوق‌لیسانس مدیریت اداری را آغاز کرد که ناتمام ماند.
در همین سال در مؤسسه تحقیقات اقتصادی با سمت محقق استخدام شد که امکان تحقیق و سفر به‌مناطق مختلف ایران و انتشار پژوهش‌هایش در فصلنامه تحقیقات اقتصادی را برایش فراهم آورد.
او در سال ۱۳۴۵ مجمع منتقدان فیلم را بنیانگذاری کرد و در همین سال به‌عنوان عضو هیئت داوران منتقدان سینمایی در جشنواره فیلم کودک و نوجوان انتخاب شد.
وی در ۱۳۴۸ به‌فرانسه رفت تا مطالعات تخصصی در دوره دکترای سیکل سوم دانشگاه اکس- مارسی، رشته اقتصاد و تبلیغات جهانگردی را دنبال کند. در همین سال ترجمه نخستین کتابش را به‌پایان برد و با بازگشت به‌کشور در سال بعد، فعالیت‌های گسترده و مداوم ترجمه و تألیف را ادامه داد.
بعد از انقلاب در بهمن ۱۳۵۷ در چند روزنامه و مجله سرگرم کار شد که در نهایت به‌سمت ترجمه و تالیف کتاب و ویراستاری برای برخی ناشران شناخته شده از جمله نشر فرزان روز، روی آورد.
در کارنامه کاری او بیش از ۱۰۰ کتاب ویراستاری به‌چشم می‌آید. همچنین در حوزه تالیف کتابهای فیلم ساختن، درباره سینما، گربه روی شیروانی داغ و ۲۱ فیلم قصه دیگر از مهمترین آنهاست.
در حوزه ترجمه نیز می‌توان به آثاری چون جامعه‌شناسی رادیو و تلویزیون (جان کازنو، انتشارات سروش) آیین هندو و عرفان اسلامی "داریوش شایگان، نشر فرزان روز" ایرانیان، یونانیان و رومیان ژوزف ویسهوفر اشاره کرد.
برای او ارج‌نامه‌ای هم به پاس ۴۵ سال نوشتن درباره سینما به‌کوشش زاون قوکاسیان و حسین رسول‌اف منتشر شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جمشید_ارجمند، د
۲۳ تیر سالروز درگذشت جمشید ارجمند
(زاده ۲۴ دی ۱۳۱۸ تهران -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۵ تهران) روزنامه‌نگار، ویراستار، مولف، مترجم و منتقد سینما
در ۱۲ سالگی، عضو حزب پان‌ایرانیست شد و به فعالیت‌های فرهنگی و روزنامه‌نگاری روی‌آورد و در تابستان ۱۳۳۳ کار در مجله فردوسی زیر نظر ناصر نیرمحمدی را آغاز کرد.
در همین سال چاپ چند شعرنو در مجله فردوسی و راهنمایی‌های اسماعیل شاهرودی و نصرت رحمانی او را با ادبیات نوین فارسی آشنا ساخت.
وی با سخت‌کوشی به دانشگاه رفت و همزمان در مجله فردوسی به مدیریت نعمت‌اله جهانبانویی و ستاره سینما به سردبیری پرویز نوری به‌کار ترجمه و انتشار مقاله‌های سینمایی پرداخت.
در ۱۳۴۰ به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی در چارچوب جبهه ملی، دوبار دستگیر و زندانی شد و بعد از آزادی در سال ۱۳۴۱ در تظاهرات دانشجویی مورد ضرب و جرح قرار گرفت.
سال ۱۳۴۳ از دانشکده حقوق فارغ‌التحصیل شد و بلافاصله تحصیل فوق‌لیسانس مدیریت اداری را آغاز کرد که ناتمام ماند.
در همین سال در مؤسسه تحقیقات اقتصادی با سمت محقق استخدام شد که امکان تحقیق و سفر به‌مناطق مختلف ایران و انتشار پژوهش‌هایش در فصلنامه تحقیقات اقتصادی را برایش فراهم آورد.
او در سال ۱۳۴۵ مجمع منتقدان فیلم را بنیانگذاری کرد و در همین سال به‌عنوان عضو هیئت داوران منتقدان سینمایی در جشنواره فیلم کودک و نوجوان انتخاب شد.
وی در ۱۳۴۸ به‌فرانسه رفت تا مطالعات تخصصی در دوره دکترای سیکل سوم دانشگاه اکس- مارسی، رشته اقتصاد و تبلیغات جهانگردی را دنبال کند. در همین سال ترجمه نخستین کتابش را به‌پایان برد و با بازگشت به‌کشور در سال بعد، فعالیت‌های گسترده و مداوم ترجمه و تألیف را ادامه داد.
بعد از انقلاب در بهمن ۱۳۵۷ در چند روزنامه و مجله سرگرم کار شد که در نهایت به‌سمت ترجمه و تالیف کتاب و ویراستاری برای برخی ناشران شناخته شده از جمله نشر فرزان روز، روی آورد.
در کارنامه کاری او بیش از ۱۰۰ کتاب ویراستاری به‌چشم می‌آید. همچنین در حوزه تالیف کتابهای فیلم ساختن، درباره سینما، گربه روی شیروانی داغ و ۲۱ فیلم قصه دیگر از مهمترین آنهاست.
در حوزه ترجمه نیز می‌توان به آثاری چون جامعه‌شناسی رادیو و تلویزیون (جان کازنو، انتشارات سروش) آیین هندو و عرفان اسلامی "داریوش شایگان، نشر فرزان روز" ایرانیان، یونانیان و رومیان ژوزف ویسهوفر اشاره کرد.
برای او ارج‌نامه‌ای هم به پاس ۴۵ سال نوشتن درباره سینما به‌کوشش زاون قوکاسیان و حسین رسول‌اف منتشر شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جمشید_ارجمند، د
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۲۳ تیر زادروز بابک معصومی
(زاده ۲۳ تیر ۱۳۵۱ تهران -- درگذشته ۱۹ امرداد ۱۳۹۰ تهران) کاپیتان و بازیکن تیم ملی فوتسال ایران
بازی فوتبال را به‌صورت حرفه‌ای از باشگاه فتح تهران آغاز کرد. سپس وارد فوتسال شد و در باشگاه‌های فتح، پاس و تام ایران‌خودرو عضویت یافت و در سال ۱۳۸۸ برای مدتی سرمربی تیم فوتسال پرسپولیس بود.
عناوین و افتخارات:
قهرمانی جام ملت‌های آسیا در سالهای ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ به‌عنوان کاپیتان تیم ملی.
حضور در دو جام جهانی فوتسال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴.
معصومی از سال ۱۳۸۸ درگیر بیماری بود و در تاریخ ۱۹ امرداد سال ۱۳۹۰ به‌دلیل سقوط از یک چهارپایه به بیمارستان منتقل شد و پزشکان او را مورد مداوای سرپایی قراردادند، ولی پس از چندی در یکی از درمانگاه‌های شهر کرج درگذشت.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابک_معصومی، ز
۲۳ تیر زادروز بابک معصومی
(زاده ۲۳ تیر ۱۳۵۱ تهران -- درگذشته ۱۹ امرداد ۱۳۹۰ تهران) کاپیتان و بازیکن تیم ملی فوتسال ایران
بازی فوتبال را به‌صورت حرفه‌ای از باشگاه فتح تهران آغاز کرد. سپس وارد فوتسال شد و در باشگاه‌های فتح، پاس و تام ایران‌خودرو عضویت یافت و در سال ۱۳۸۸ برای مدتی سرمربی تیم فوتسال پرسپولیس بود.
عناوین و افتخارات:
قهرمانی جام ملت‌های آسیا در سالهای ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ به‌عنوان کاپیتان تیم ملی.
حضور در دو جام جهانی فوتسال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴.
معصومی از سال ۱۳۸۸ درگیر بیماری بود و در تاریخ ۱۹ امرداد سال ۱۳۹۰ به‌دلیل سقوط از یک چهارپایه به بیمارستان منتقل شد و پزشکان او را مورد مداوای سرپایی قراردادند، ولی پس از چندی در یکی از درمانگاه‌های شهر کرج درگذشت.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بابک_معصومی، ز
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۳ تیر سالروز درگذشت مریم میرزاخانی
(زاده ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ تهران -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۶ آمریکا) ریاضیدان و استاد دانشگاه
در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سالهای ۱۹۹۴ "هنگ‌کنگ" و ۱۹۹۵ "کانادا" شد و در آن سال به عنوان نخستین دانش‌آموز ایرانی، نمره کامل را به‌دست آورد. وی نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت و به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت و نخستین دانش‌آموز ایرانی بود که دو سال مدال طلا گرفت.
در سال ۱۹۹۹ مدرک کارشناسی در رشته ریاضی از دانشگاه شریف و دکتری در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد به سرپرستی کورتیس مک‌مولن، از برندگان مدال فیلدز، گرفت. از مریم میرزاخانی به عنوان یکی از ده ذهن جوان برگزیده سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شد.
او برنده جایزه ستر از انجمن ریاضی آمریکا در سال ۲۰۱۳ و جایزه کلی شد و از ۱۱ شهریورماه۸ ۱۳۸۷ "اول سپتامبر ۲۰۰۸" در دانشگاه استنفورد استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات شد. پیش از این، او استاد دانشگاه پرینستون بود.
در سال ۱۹۹۹ موفق شد راه‌حلی برای یک مشکل ریاضی پیدا کند. ریاضیدانان مدت‌های طولانی است که به دنبال یافتن راه عملی برای محاسبه حجم رمز‌های جایگزین فرم‌های هندسی هذلولوی بوده‌اند و در این میان وی در دانشگاه پرینستون نشان داد که با استفاده از ریاضیات شاید بتوان بهترین راه را به‌سوی دست یافتن به راه‌حلی روشن در اختیار داشت.
او در سال ۲۰۰۹ به‌خاطر دستاوردهایش در ریاضیات برنده جایزه بلومنتال شد.
نامگذاری‌های افتخاری:
* به افتخار پروفسور میرزاخانی دانشمند ایرانی کتابخانه اصلی دانشکده ریاضیات شریف به‌نام ایشان نامگذاری شده‌است.
* ساختمان آمفی‌تئاتر و کتابخانه دبیرستان فرزانگان ۱ تهران به افتخار وی، دانش‌آموخته این مرکز، به‌ساختمان پروفسور مریم میرزاخانی تغییر یافت.
* خانه ریاضیات اصفهان، به افتخار این دانشمند بلندپایه ایرانی، نامگذاری شد.
خارج از ایران :
* در ۲ فوریه ۲۰۱۸ استلاجیک، شرکتی فعال در زمینه تصویربرداری و تحلیل دیدبانی زمین، میکروماهواره‌ای از سری گنوست را به‌فضا پرتاب کرد که به افتخار مریم میرزاخانی نامگذاری شده بود.
* سیارک ۳۲۱۳۵۷ میرزاخانی به‌یاد او نامگذاری شد. نامگذاری افتخاری رسمی توسط مرکز بررسی ریزسیاره‌ها منتشر شد.
* زادروز مریم میرزاخانی ۲۲ اردیبهشت "۱۲ مه" از سوی اتحادیه بین‌المللی انجمن‌های ریاضی جهان با پیشنهاد کمیته بانوان انجمن ریاضی ایران به‌عنوان روز جهانی زن در ریاضیات نامگذاری شد.
* در چهارم نوامبر ۲۰۱۹ بنیاد جایزه بریکترو اعلام کرد که جایزه جدیدی به‌نام مریم میرزاخانی مرزهای‌نو را ایجاد کردند که به‌زنان پیشتاز در علم ریاضی تقدیم خواهد شد. این جایزه به‌مبلغ ۵۰٬۰۰۰ دلار هرساله به‌زنان ریاضیدان تازه‌کار که دکترای خود را در دوسال قبل از تقدیم جایزه گرفته‌اند پرداخت می‌شود.
* در ۸ مارس و به‌مناسبت روز زن، نام «مریم میرزاخانی» دانشمند ایرانی به پیشنهاد دانشجویان «دانشگاه فنی برلین» بر یکی از خیابان‌های این شهر گذاشته شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مریم_میرزاخانی، د
۲۳ تیر سالروز درگذشت مریم میرزاخانی
(زاده ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ تهران -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۶ آمریکا) ریاضیدان و استاد دانشگاه
در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سالهای ۱۹۹۴ "هنگ‌کنگ" و ۱۹۹۵ "کانادا" شد و در آن سال به عنوان نخستین دانش‌آموز ایرانی، نمره کامل را به‌دست آورد. وی نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت و به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت و نخستین دانش‌آموز ایرانی بود که دو سال مدال طلا گرفت.
در سال ۱۹۹۹ مدرک کارشناسی در رشته ریاضی از دانشگاه شریف و دکتری در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد به سرپرستی کورتیس مک‌مولن، از برندگان مدال فیلدز، گرفت. از مریم میرزاخانی به عنوان یکی از ده ذهن جوان برگزیده سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شد.
او برنده جایزه ستر از انجمن ریاضی آمریکا در سال ۲۰۱۳ و جایزه کلی شد و از ۱۱ شهریورماه۸ ۱۳۸۷ "اول سپتامبر ۲۰۰۸" در دانشگاه استنفورد استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات شد. پیش از این، او استاد دانشگاه پرینستون بود.
در سال ۱۹۹۹ موفق شد راه‌حلی برای یک مشکل ریاضی پیدا کند. ریاضیدانان مدت‌های طولانی است که به دنبال یافتن راه عملی برای محاسبه حجم رمز‌های جایگزین فرم‌های هندسی هذلولوی بوده‌اند و در این میان وی در دانشگاه پرینستون نشان داد که با استفاده از ریاضیات شاید بتوان بهترین راه را به‌سوی دست یافتن به راه‌حلی روشن در اختیار داشت.
او در سال ۲۰۰۹ به‌خاطر دستاوردهایش در ریاضیات برنده جایزه بلومنتال شد.
نامگذاری‌های افتخاری:
* به افتخار پروفسور میرزاخانی دانشمند ایرانی کتابخانه اصلی دانشکده ریاضیات شریف به‌نام ایشان نامگذاری شده‌است.
* ساختمان آمفی‌تئاتر و کتابخانه دبیرستان فرزانگان ۱ تهران به افتخار وی، دانش‌آموخته این مرکز، به‌ساختمان پروفسور مریم میرزاخانی تغییر یافت.
* خانه ریاضیات اصفهان، به افتخار این دانشمند بلندپایه ایرانی، نامگذاری شد.
خارج از ایران :
* در ۲ فوریه ۲۰۱۸ استلاجیک، شرکتی فعال در زمینه تصویربرداری و تحلیل دیدبانی زمین، میکروماهواره‌ای از سری گنوست را به‌فضا پرتاب کرد که به افتخار مریم میرزاخانی نامگذاری شده بود.
* سیارک ۳۲۱۳۵۷ میرزاخانی به‌یاد او نامگذاری شد. نامگذاری افتخاری رسمی توسط مرکز بررسی ریزسیاره‌ها منتشر شد.
* زادروز مریم میرزاخانی ۲۲ اردیبهشت "۱۲ مه" از سوی اتحادیه بین‌المللی انجمن‌های ریاضی جهان با پیشنهاد کمیته بانوان انجمن ریاضی ایران به‌عنوان روز جهانی زن در ریاضیات نامگذاری شد.
* در چهارم نوامبر ۲۰۱۹ بنیاد جایزه بریکترو اعلام کرد که جایزه جدیدی به‌نام مریم میرزاخانی مرزهای‌نو را ایجاد کردند که به‌زنان پیشتاز در علم ریاضی تقدیم خواهد شد. این جایزه به‌مبلغ ۵۰٬۰۰۰ دلار هرساله به‌زنان ریاضیدان تازه‌کار که دکترای خود را در دوسال قبل از تقدیم جایزه گرفته‌اند پرداخت می‌شود.
* در ۸ مارس و به‌مناسبت روز زن، نام «مریم میرزاخانی» دانشمند ایرانی به پیشنهاد دانشجویان «دانشگاه فنی برلین» بر یکی از خیابان‌های این شهر گذاشته شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مریم_میرزاخانی، د
Telegram
attach 📎
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۲۳ تیر زادروز لیلی گلستان
(زاده ۲۳ تیر ۱۳۲۳ تهران) مترجم و نگارخانه‌دار و عضو کانون نویسندگان ایران
دختر ابراهیم گلستان و فخری گلستان و خواهر کاوه گلستان است که با نعمت حقیقی ازدواج کرد و حاصل آن ازدواج سه فرزند است: مانی، صنم و محمود حقیقی.
در تاریخ ۲۶ آبان ماه ۱۳۹۳ جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه "نخل آکادمیک" توسط سفیر دولت فرانسه در تهران به‌لیلی گلستان اهدا شد.
کتابفروشی و نگارخانه گلستان:
لیلی گلستان در ۱۳۶۰ در گاراژ خانه‌اش کتابفروشی گلستان را دایر کرد. این کتابفروشی به‌زودی معروف شد و نویسندگان و شعرایی چون احمد شاملو، محمد زهری، احمد محمود، سعیدی سیرجانی، عبدالحسین نوایی و بسیاری دیگر مرتب به آنجا می‌رفتند.
در ۱۳۶۸ کتابفروشی را به نگارخانه هنرهای تجسمی با نام نگارخانه گلستان تبدیل کرد. این نگارخانه با نمایش آثار سهراب سپهری، که متعلق به خانواده گلستان بود، کارش را آغاز کرد. افتتاحیه این نگارخانه با استقبال زیادی روبه‌رو شد. پس از این نمایشگاه قرار شد که نمایش آثار نصراله کسراییان برگزار شود که برپایی آن به‌دلیل نداشتن مجوز از وزارت ارشاد تا گرفتن مجوز به تعویق افتاد.
از جمله اتفاقاتی که در سالهای کار این نگارخانه به وقوع پیوست، ماجرای نمایشگاه آثار پرستو فروهر است. صبح روزی که قرار بود نمایشگاه نقاشی وی برگزار شود، بنا بر ادعای گلستان شخص ناشناسی به او تلفن می‌‌زند و می‌گوید نمایشگاه نباید برگزار شود. پس از این توضیح از طرف گلستان «که قبلاً نیز از ایشان نمایشگاه نقاشی در این نگارخانه برگزار شده‌است» شخص ناشناس می‌گوید با او مشکل ندارند و با آثارشان مشکل دارند. به ابتکار گلستان و با تأیید فروهر ۳۵ قاب خالی به‌دیوار آویخته می‌شود و به‌طور عادی لیست قیمت‌ها ارائه می‌شود و تمام ۳۵ تابلو به‌فروش می‌رسد.
نگارخانه گلستان هنوز دایر است و جزو نگارخانه‌های سرشناس ایران محسوب می‌شود.
بنیاد کاوه گلستان:
پس از مرگ برادرش کاوه گلستان در عراق، لیلی به همراه تنی چند از دوستان کاوه، بنیاد کاوه گلستان را تأسیس کرد و جایزه کاوه گلستان به‌دبیری او هر سال به عکس‌های خبری برگزیده شده توسط هیئت داوران بنیاد اهدا می‌شود.
مقاله‌ها:
لیلی گلستان نخستین مقاله‌اش را در مهر ۱۳۵۲ در روزنامه کیهان نوشت. این مقاله پاسخی بود به اوریانا فالاچی. پس از آن به‌طور مرتب در مجله تماشا، روزنامه آیندگان، مجله و روزنامه رستاخیز، مجله رودکی مقاله، گزارش و ترجمه داستان و شعر از او منتشر شد.
پس از انقلاب به بهانه مرگ زودهنگام پرویز فنی‌زاده، در تیر ۱۳۷۵ مقاله‌ای از او با عنوان «تأثیر مردان بر زندگی زنان» در مجله زنان منتشر شد و از آن هنگام تاکنون در روزنامه‌های اخبار، همشهری، جامعه، ابرار، نشاط، ایران، اعتماد، بانی‌فیلم، شرق، و هموطن و مجله کتاب هفته مقالاتی از او منتشر شده‌است که بیشتر آن‌ها در قالب گفتگو با افراد گوناگون است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#لیلی_گلستان، ز
۲۳ تیر زادروز لیلی گلستان
(زاده ۲۳ تیر ۱۳۲۳ تهران) مترجم و نگارخانه‌دار و عضو کانون نویسندگان ایران
دختر ابراهیم گلستان و فخری گلستان و خواهر کاوه گلستان است که با نعمت حقیقی ازدواج کرد و حاصل آن ازدواج سه فرزند است: مانی، صنم و محمود حقیقی.
در تاریخ ۲۶ آبان ماه ۱۳۹۳ جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه "نخل آکادمیک" توسط سفیر دولت فرانسه در تهران به‌لیلی گلستان اهدا شد.
کتابفروشی و نگارخانه گلستان:
لیلی گلستان در ۱۳۶۰ در گاراژ خانه‌اش کتابفروشی گلستان را دایر کرد. این کتابفروشی به‌زودی معروف شد و نویسندگان و شعرایی چون احمد شاملو، محمد زهری، احمد محمود، سعیدی سیرجانی، عبدالحسین نوایی و بسیاری دیگر مرتب به آنجا می‌رفتند.
در ۱۳۶۸ کتابفروشی را به نگارخانه هنرهای تجسمی با نام نگارخانه گلستان تبدیل کرد. این نگارخانه با نمایش آثار سهراب سپهری، که متعلق به خانواده گلستان بود، کارش را آغاز کرد. افتتاحیه این نگارخانه با استقبال زیادی روبه‌رو شد. پس از این نمایشگاه قرار شد که نمایش آثار نصراله کسراییان برگزار شود که برپایی آن به‌دلیل نداشتن مجوز از وزارت ارشاد تا گرفتن مجوز به تعویق افتاد.
از جمله اتفاقاتی که در سالهای کار این نگارخانه به وقوع پیوست، ماجرای نمایشگاه آثار پرستو فروهر است. صبح روزی که قرار بود نمایشگاه نقاشی وی برگزار شود، بنا بر ادعای گلستان شخص ناشناسی به او تلفن می‌‌زند و می‌گوید نمایشگاه نباید برگزار شود. پس از این توضیح از طرف گلستان «که قبلاً نیز از ایشان نمایشگاه نقاشی در این نگارخانه برگزار شده‌است» شخص ناشناس می‌گوید با او مشکل ندارند و با آثارشان مشکل دارند. به ابتکار گلستان و با تأیید فروهر ۳۵ قاب خالی به‌دیوار آویخته می‌شود و به‌طور عادی لیست قیمت‌ها ارائه می‌شود و تمام ۳۵ تابلو به‌فروش می‌رسد.
نگارخانه گلستان هنوز دایر است و جزو نگارخانه‌های سرشناس ایران محسوب می‌شود.
بنیاد کاوه گلستان:
پس از مرگ برادرش کاوه گلستان در عراق، لیلی به همراه تنی چند از دوستان کاوه، بنیاد کاوه گلستان را تأسیس کرد و جایزه کاوه گلستان به‌دبیری او هر سال به عکس‌های خبری برگزیده شده توسط هیئت داوران بنیاد اهدا می‌شود.
مقاله‌ها:
لیلی گلستان نخستین مقاله‌اش را در مهر ۱۳۵۲ در روزنامه کیهان نوشت. این مقاله پاسخی بود به اوریانا فالاچی. پس از آن به‌طور مرتب در مجله تماشا، روزنامه آیندگان، مجله و روزنامه رستاخیز، مجله رودکی مقاله، گزارش و ترجمه داستان و شعر از او منتشر شد.
پس از انقلاب به بهانه مرگ زودهنگام پرویز فنی‌زاده، در تیر ۱۳۷۵ مقاله‌ای از او با عنوان «تأثیر مردان بر زندگی زنان» در مجله زنان منتشر شد و از آن هنگام تاکنون در روزنامه‌های اخبار، همشهری، جامعه، ابرار، نشاط، ایران، اعتماد، بانی‌فیلم، شرق، و هموطن و مجله کتاب هفته مقالاتی از او منتشر شده‌است که بیشتر آن‌ها در قالب گفتگو با افراد گوناگون است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#لیلی_گلستان، ز
Telegram
attach 📎