tgoop.com/bashgahandishe/12201
Last Update:
احمد بخارایی: برای رسیدن به وفاق اجتماعی، نیاز به یک تفاهم واقعی و حداکثری وجود دارد
پنل نخست همایش چیستی امکان و موانع وفاق ملی در ایران امروز با همکاری گروه صلح انجمن جامعه‌شناسی ایران، امروز چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳، با حضور، سعید معیدفر، صادق زیباکلام، علی‌محمد حاضری، احمد بخارایی زهرا نژادبهرام و همچنین حسن امیدوار در باشگاه اندیشه برگزار شد.
احمد بخارایی، جامعه‌شناس در این همایش اظهار کرد: نگاه من به مسائل اجتماعی ممکن است اندکی متفاوت باشد و شاید از زاویه‌ای دیگر به تحلیل وضعیت اجتماعی بپردازم. در این راستا، چهار فراگرد اجتماعی را کلیدی می‌دانم: رقابت، کشمکش، توافق و تضاد. این مفاهیم به ظاهر متضاد هستند، اما در یک نگاه نوین و ترکیبی نباید هیچ‌کدام به‌طور مطلق حذف شوند، بلکه باید به‌عنوان عناصری مکمل و در تعامل با یکدیگر در نظر گرفته شوند.
وی افزود: در تحلیل جامعه‌شناسی ایران، تفاوت‌ها و تضادهایی که در سطح اجتماعی مشاهده می‌شود، شاید از منظر آماری معنا نداشته باشند، اما به‌طور قطعی وجود دارند و نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. در این شرایط، رقابت در جامعه به‌عنوان یک فرآیند بنیادی و عاملی برای کنش‌های اجتماعی پویاتر عمل می‌کند. در بستر فرهنگی جامعه، رقابت فرصتی را برای افراد فراهم می‌آورد تا به خواسته‌ها و اهداف خود دست یابند.اما در کنار رقابت، تضادها نیز باید به رسمیت شناخته شوند. در یک جامعه آگاه، افراد از وجود اصطکاک و تفاوت‌های موجود با دیگری آگاه می‌شوند و این آگاهی به مرور گسترش پیدا می‌کند. تضادها در این مرحله به تناقضاتی تبدیل می‌شوند که دیگر امکان حل ساده آنها وجود ندارد و نمی‌توان آنها را به‌راحتی جمع کرد. همین جاست که مفهوم کشمکش نیز وارد عمل می‌شود.
بخارایی تصریح کرد: در نهایت، پس از کشمکش‌ها و تضادها، ما به سوی توافق حرکت می‌کنیم. این توافق به‌طور طبیعی پس از آن‌که تضادها و کشمکش‌ها به رسمیت شناخته و به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرند، ممکن می‌شود. این فرآیند نشان‌دهنده نوعی رابطه تکمیلی میان نیروهای اجتماعی است که با فهم و آگاهی از تفاوت‌ها و تضادها به سمت تعامل و هم‌افزایی پیش می‌روند.بنابراین، در جامعه ایران، آنچه که در حال حاضر شاهد آن هستیم، نه تنها تفاوت‌ها و تضادها بلکه تناقضاتی است که دیگر امکان جمع و رفع آنها وجود ندارد. این وضعیت نشان‌دهنده آن است که باید نگاه جدیدی به تعاملات اجتماعی داشته باشیم و از آنها به‌عنوان منابعی برای تغییر و تحول استفاده کنیم.»
بخارایی با اشاره به این موضوع که این تحلیل نشان می‌دهد که چگونه درک و پذیرش تضادها و تفاوت‌ها در جامعه می‌تواند به فرآیندهای اجتماعی پیچیده و هم‌افزا منجر شود و در نهایت به شکل‌گیری توافق‌های نوین در جامعه کمک کند، ادامه داد: در فرایندهایی که در جامعه ایجاد می‌شود، معمولاً شاهد درک نادرست از مسائل و اعمال قدرت از بالا به پایین هستیم. در چنین شرایطی، تلاش برای تبدیل قدرت به اقتدار از طریق مشروعیت‌سازی به زور، معمولاً نتیجه‌ای معکوس می‌دهد. این در حالی است که برای رسیدن به وفاق اجتماعی، نیاز به یک تفاهم واقعی و حداکثری وجود دارد، نه وفاق مکانیکی و سطحی.در جوامع ما، به ویژه در ایران، تفاوت‌هایی در نوع وفاق وجود دارد. وفاق مکانیکی که بیشتر به صورت تحمیلی است، نمی‌تواند به صورت پایدار بر مشکلات اجتماعی غلبه کند. به عبارت دیگر، جامعه ما به وفاقی فراتر از توافقات سطحی نیاز دارد؛ وفاقی که به درک متقابل و حل تضادهای عمیق اجتماعی منجر شود.
وی با اشاره به این موضوع که این تضادها هم شامل تفاوت‌های طبقاتی و هم تضادهای ایدئولوژیک و نگرشی هستند، گفت: در این زمینه، بسیاری از افراد در جامعه ممکن است احساس کنند که نقش و حضور آنها به درستی دیده نمی‌شود. این مشکل به ویژه در بحث‌های مربوط به جنسیت و نقش‌های اجتماعی زنان و مردان برجسته است. وفاق ملی زمانی به دست می‌آید که این تضادها به درستی شناسایی و مدیریت شوند.رقابت در جامعه و در سیاست، نقش مهمی در شکل‌دهی به وفاق اجتماعی دارد. این رقابت باید در قالبی سالم و بر اساس اصول قانونی و دموکراتیک شکل بگیرد. زمانی که وفاق ملی بر پایه چنین رقابتی ایجاد شود، می‌توان به تحولات مثبت در جامعه و به ویژه در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی امیدوار بود.
بخش دوم را اینجا بخوانید.
#گزارش_مشروح #وفاق_ملی #احمد_بخارایی #باشگاه_اندیشه
🌐 تلگرام | اینستاگرام | پخش زنده | سایت | مطالعات دیالوگ
BY باشگاه اندیشه
Share with your friend now:
tgoop.com/bashgahandishe/12201