طعم عشق چه بود
رنگ آن کدام بود
آیا ما عاشق بودیم
مزه مزه کردیم
آن دوست داشتن
تلخ را ...
یا که عشق
اینجا نیست
در سرزمین های دوردست
یا لا به لای افکار
نویسنده آن رمان عاشقانه
عشق پوسید و خاک خورد
دلم تنگ عشق است
عشق پاک
فارغ از مادی گرایی
خالی از تزویر و دروغ
پر از تو ، پر از آغوش
بی شهوت
می‌شود عشق
بی آلایش باشد
بسان دستان حلقه شده
در دستان هم
در برف زیاد
یا قدم نهادن
بر ساحلی دنج
و آن آغوش
شیرین از عطر
لبانت
کاش کسی بود
کاش تنهایی نبود
کاش تو بودی
خیالم مرا رسوا کرد
پس این نبودن های تو
خیال من تو را زنده می‌کند
در حقیقت تو نیستی
این باور هر روز
مرگ است و نکبت
معشوقه خیالی من
هر بار برایت نوشتم
اشک امانم را برید
و من در این تنهایی
هولناک بی عشق
نابودم هر ثانیه
کاش رویا نبود
کسی بود
میگفت دوستم دارد
و من برایش میمردم
ساده و آرام
اما همه این کلمات
بازی معاشقه من با
عشقیست که نیست
همان عشق زمینی
که سهم من نشد
#پروانه_آبی
📻 @blue_coldroom

...بالاخره بلند شد و ملحفه‌های تخت را جمع کرد و انداخت توی لباسشویی. مایع ریخت، با بوی لوندر. نرم‌کننده با بوی نارگیل. لباسشویی را روشن کرد و همان‌جا کف آشپزخانه نشست و نگاه کرد که بوی او از خانه‌اش می‌رود. سیگاری روشن کرد و نیم‌لیوان ودکای آخر شب را نوشید. روبالشی‌ها می‌چرخیدند، سرخ و سیاه.
بله، بوی بدن او از روتختی شسته می‌شد، اما آن خاطرات را از ذهن تخت چگونه پاک کند؟ و از دل آدم تنهای باخته، چه چیزی می‌تواند بویی را، یادی را ببرد؟...



و شب بخیر به تو، و کسی که یاد بوی تنش افتادی.

📻 @blue_coldroom

📻 @blue_coldroom 💙🦋

باید بفهمی کجا به ناحق حرفی گفته‌ای، کجا به ناحق قضاوتی کرده‌ای و کجا به ناحق دلی شکسته‌ای، باید بفهمی و باید پشیمان بشوی و باید جبران کنی؛ وگرنه نه تنها در همان شرایط گرفتار می‌شوی؛ که آنقدر در آن اوضاع باقی می‌مانی و آنقدر عذاب می‌کشی تا بفهمی "تا وقتی جای کسی و در شرایط کسی نبوده‌ای، نباید از آن حرف بزنی!"

#نرگس_صرافیان_طوفان

📻 @blue_coldroom

خدا کند به چشم بیایی...
لطف کنی و به چشم بیایی،
مهربان باشی و خوبی کنی و به چشم بیایی،
تلاش کنی و بکاری و درو کنی و به چشم بیایی...
که رنج عظیمی‌ست آدمیزاد خارج از نقش و جایگاه و رسالت انسانی‌اش همه‌کار کند، اما به چشم نیاید!

#نرگس_صرافیان_طوفان

📻 @blue_coldroom

دلم آرامشی بی دردسر می‌خواست...
دلم جنگل
دلم دریا
دلم قدری سفر می‌خواست...
دلم دشتی پر از گل‌های بابونه
دلم دنیای وارونه
دلم قدری دویدن، عاشقی کردن... ولی دیوانه‌تر می‌خواست...
دلم می‌خواست از هرجا که هستم، هرکجا مشغولیت دارم
بدون فکر می‌رفتم
و می‌رفتم
و می‌رفتم
و می‌رفتم...
کجایش را نمی‌دانم،
دلم می‌خواست می‌رفتم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

📻 @blue_coldroom

خودم را پرنده‌ی وحشی، بلندپرواز و مهاجری می‌بینم که به اجبار احساسات و رسومات، عمری‌ست پشت میله‌های قفسی سر به زیر و پابند مانده؛ با پرهای افتاده و آشفته و ظاهری آرام وَ سکوب شده!
غم‌انگیز است که جسور و آزاد آفریده‌شده‌باشی و به انتخاب خودت تسخیرشده و در بند بمانی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

📻 @blue_coldroom

در تمام طول عمرم، خاک بودم.
مرده‌ها را در آغوش کشیده، به آنها عشق ورزیده و در نهایت آنها را از جنس خودم میکردم!
از جنس «خاک»…
در گوشه‌ای بی‌آنکه کسی به من توجه کند، می‌زیستم و درون خود برای مولد‌ و میر‌ها جشن و عزا میگرفتم.
من خاک بودم؛
همان که انسان‌ها به هنگام درد آن را از شدت خشم در چنگ فشار داده و بر سر‌و‌صورت خود می‌زدند؛ شاید هم آنکه هنگام بهاران کشاورزان آن را ستایش کرده و زنان گیلان و مازندران با لطافت خاصشان آن را نوازش می‌کردند.
همان‌که در ستایشم خدا آدمیزاد را از مشتی ز من آفرید و در نهایت او را همچون پری در گوشه‌ای از وجود من، آرام و رها خوابانده…
آری!
من خاک‌ام..
همان که عزیزانتان را در آغوش کشیده و به جسمِ بی‌روحشان توجه می‌کند.
من؛
همان شی منفور آفرینش‌ام که انسان آن را حیف و میل کرده و در نهایت آن موجود فانی، به من بازخواهد گشت…
من خاکم؛
و تو روزی به من باز‌خواهی گشت!
#پریا_احمدی
📻 @blue_coldroom

بهم می گفت تو خیلی خطرناکی. تعجب که می کردم، می‌گفت چیه؟ تعجب نداره که. تو از هر موجودی که تو این دنیا هست، خطرناک‌تری.هر لحظه ممکنه همه چیزو رها کنی و بی سر و صدا بری. تو می تونی صبح زود بیای دنبالم و منو ببری کوه، روی آتیش برام صبحونه درست کنی، وقتی حواسم نیست توی گوشم جیغ بزنی و به ترسیدنم بخندی. اما غروب که می شه ازم خداحافظی کنی و برای همیشه بری. تو خیلی ترسناکی، درست همون وقتی که آدم به صدای خندیدنت عادت می کنه، می ذاری می ری. آدم از نزدیک شدن به تو می ترسه. می ترسه که هر لحظه پاشی جمع کنی بری.

_ڪیمیـا
📻 @blue_coldroom

#حوالی‌_این‌_روز‌هایم

خیالت چه‌‌ها که با من نمی‌کند
مگر هست
جز من
چنین مبتلا به تو...

#معصومه_کریمی
📻 @blue_coldroom

اگه از من بپرسی «خونه» کجاست، میگم اونجایی که برای درک شدن نیاز به جنگیدن نداشته باشی..
برای من خونه همون آغوش توئه…

چراغ سبز می‌شود
من باورت می‌کنم!
دست‌های شهر...
رویِ شانه‌هایم سنگینی می‌کند.
دردم را می‌گذارم پشت همان چراغ؛
کنارِ تو که باورت کردم
کنارِ تو که مرا ندیدی.
ندیدی و شانه‌هایم لرزید
دست‌های شهر رهایم کردند
خواستم خوشحال شوم اما؛
اما این بار
سنگین‌تر از هرچیزی...
خیالت نشست رویِ شانه‌هایم!

#فاطمه_صادقی
📻 @blue_coldroom

یه روز می‌آم می‌نویسم، چطور با سختی‌ها جنگیدم و علی رغم تمام موانع، جا نزدم. می‌نویسم چطور هر بار که فکر می‌کردم دیگه نمی‌تونم ادامه بدم، باز هم یه راهی پیدا کردم. می‌نویسم که چطور از هر شکست به عنوان یک فرصت برای رشد استفاده کردم و تسلیم نشدم.

دعا کنیم 🕊
هیچ بی گناهی توی بند نباشه
هیچ کسی درمونده نباشه
هیچ‌ کسی محتاج نامرد نباشه
هیچ روحی زخمی نباشه
هیچ مادری غصه دار نباشه
هیچ پدری شرمنده خانوادش نباشه
هیچ دختری سیاه بخت نباشه
هیچ پسری ناامید نباشه
هیچ مریضی گرفتار بیمارستان نباشه
هیچ برادر و خواهری از هم دور نباشن
هیچ مهاجری دلتنگ نباشه
هیچ جنگی تو دنیا نباشه
هیچ عاشقی چشم انتظار نمونه
هیچ کاسبی چکش برگشت نخوره
هیچ هنرمندی تو زندون نباشه
هیچ آدمی گرسنه نمونه
هیچ حیوون بیگناهی شکنجه نشه
هیچ آرزوی خوبی تو دلهامون نپوسه
هیچ بنده خدایی بی خدا نشه
هیچ دیکتاتوری تو زمین نباشه
هیچ مردی از غم دق نکنه
هیچ زنی ابزار نباشه
هیچ خاطره خوبی فراموش نشه
هیچ نوزادی به خاطر فقر سر راه نمونه
هیچ بچه کاری دیگه تو خیابونا نباشه
هیچ غمی نشینه رو روحمون
هیچ پدربزرگ و مادربزرگی آلزایمر نگیره
هیچ کینه‌ای نمونه تو دلمون
هیچ کسی از کسی خسته نشه
برای هم دعا کنیم
بهترین رو بخواهیم
تا فرشته‌های آسمون برامون
بنویسن که سهم همه ما
خوشبختی باشه و آرامش
بهترین ها سهم قلب مهربون شما
#پروانه_آبی
📻 @blue_coldroom

در هیاهوی زندگی دریافتم چه بسیار دویدن‌ها
که فقط پاهایم را از من گرفت درحالیکه گویی ایستاده بودم.
چه بسیار غصه‌ها که فقط باعث سپیدی موهایم شد
در حالی که قصه‌ای کودکانه بیش نبود.

دریافتم‌ کسی هست که اگر بخواهد می‌شود
و اگر نخواهد نمی‌شود؛ به همین سادگی...

جان_لنون
📻 @blue_coldroom

📎 #تبلیغاتی 📎
Tel : 09392141404

ارتباط : @bluebutterflypv 🦋