‏یه نشدن هایی هست که اولش ناراحت میشی که چرا نشد اما بعدا میفهمی که چه شانسی اوردی که نشد


صبح بخیر ✨🩷

@Captionkhaas

دراز کشیدن تو اون قسمتی که آفتاب افتاده.....

@Captionkhaas

سرصبحی راننده اسنپ حرف قشنگی زد، گفت؛
"خانم آدم باید عمرش رو برای آدم‌های شیش دُنگ زندگیش بذاره، آدمای نصف و نیمه جون و توان زندگی کردن رو ازت می‌گیرند، دائم تو برزخ خواسته شدن و نخواسته شدن نگهت میدارن"

و این به حق‌ترین حرفی بود که چند اخیر شنیدم

@Captionkhaas

‌همونجایی که میشل فوکو می گه:
«گاهی سکوت
نشانه تایید طرف مقابل نیست
بلکه نشانه قطع امید از سطح شعور اوست.»

@Captionkhaas

نزدیکم به تو
مثل اسفند به فروردین؛
دوری از من
مثل فروردین تا اسفند

@Captionkhaas

‌یه جایی خوندم که
کیمیا رجبی می گفت:
«تشنه‌ی یک آشناییِ آرامم.
یک برخوردِ ملایم و عمیق و تاثیرگذار،
یک دیدار جاری و آرامش‌بخش.»

@Captionkhaas

Some people are just irreplaceable. The things they do, the kindness they show, the feelings they had for you; You may never experience it again for the rest of your life.

بعضی از آدما واقعاً غیرقابل جایگزین شدن هستن. کارهایی که می‌کنن، محبتی که بهت نشون می‌دن، احساسی که بهن می‌دن؛ ممکنه تا آخر عمرت دیگه اون حس رو تجربه نکنی.

@CaptionKhaas

خدایا شکرت🩵
خدایاشکرت🩷
خدایاشکرت🧡
خدایاشکرت💚
خدایاشکرت ❤️

@Captionkhaas

مارک منسن معتقده که:
"در زندگی یاد بگیرید که وقتی کسی خودش را برایتان حذف کرد، آنرا موهبت در نظر بگیرید."

@Captionkhaas

‏این نکته‌ای که مارک منسن راجع به رنج میگه جالبه، میگه دو نوع رنج وجود داره، اولی دردهای غیر قابل اجتناب زندگیه، مثل شکست، ریجکت شدن و پس خوردگی یا از دست دادن.
دومی داستانیه که ما درباره اون درد در ذهن خودمون درست میکنیم:
من به اندازه کافی خوب نبودم، دیگه هیچوقت خوب نمیشم، ‏همیشه این اتفاقات برای من میفته…
رنج نوع اول واقعیه، دومی خود کرده و تولید شده خود ماست.
تاب آوری در واقع این نیست که رنج بیشتری رو تحمل کنیم، بیشتر اینه که یاد بگیریم خودمون یک رنج جدید رو به درد اصلی اضافه نکنیم. به جای پرسش: چرا این اتفاق برای من میفته؟
بپرسیم: ازش چه درسی ‏میتونم بگیرم؟
چه جوری این اتفاق میتونه من رو قویتر کنه؟


@CaptionKhaas

دلتنگی یک شب‌هایی را
هیچ خیابانی گردن نمی‌گیرد
تاریکی یک شب‌هایی را
هیچ مهتابی روشن نمی‌کند
گرد وُ غبار یک شب‌هایی را
هیچ بارانی شستشو نمی‌دهد
و تمام این شب‌ها را
نبودن تو رقم می‌زند...

#علی_سلطانی

@CaptionKhaas

صُبح‌ت بخیر رفیقِ من 🫶🏻

@CaptionKhaas

قصد جان می کند این عید و بهارم بی تو
این چه عیدی و بهاری است که دارم بی تو

گیرم این باغ ، گُلاگُل بشکوفد رنگین
به چه کار آیدم ای گل ! به چه کارم بی تو ؟

حسین منزوی

@captionkhaas

‌🌸🌱

بوی عطر بهارنارنج میدهد
شعری که تو از شاخه‌ی دلم بچینی...


#بهاری_نو🌱


@captionkhaas

متاهل های عزیز
لطفا دست از سر تازه عروس و دامادها و جوونا بردارید
که هی بهشون میگید تازه اولشه خوشه و حالا بزارید دو روز بگذره و ....
هیچ کس مجبور نیست تجارب اشتباه شما، انتخاب غلط شما و راه ناموفق شما رو ادامه بده

@Captionkhaas

یعنی هیچکس تو زندگیش به اندازه فرزند اول خانواده سختی نمیکشه یعنی چشم باز میکنی میبینی بچهای بعدی دارن کارایی رو جلو چشمات انجام میدن که یه روز واسه تو آرزو بوده.

@Captionkhaas

‌خودت رو به یاد بیار
همونی که از هیچ بارها بهترین‌ها رو ساخت.
تو از جنس معجزه‌ای :)

@Captionkhaas

حال که ازساده ترین چیزها متاثر میشوی
بسی رنج خواهی برد دوست من...
این جهان با آدم های بسیار حساس ، سر سازگاری ندارد.



@captionkhaas

بهار ثانیه ثانیه می آید
و اینجا کسی هست که
به اندازه شکوفه های بهاری
برایت آرزوهای خوب دارد

صبح بخیر💛

@captionkhaas

من امسال خیلی دوام آوردم، خیلی جنگیدم، خیلی با خودم کلنجار رفتم تا کم نیاورم و نزنم زیر گریه. من امسال خیلی زمین خوردم، خیلی شکستم و خیلی خودم را بند زدم تا بتوانم روی پا بایستم یا حتی سینه‌خیز به میدان زندگی بازگردم و ادامه بدهم. من امسال زیاد تنها بودم، زیاد اضطراب داشتم و زیاد غمگین بودم. اما همیشه دقیقا زمانی که جهانم در تاریک‌ترین حالت خودش قرار می‌گرفت، بالاخره از یک‌جایی، یک آدمی، یک اتفاقی، نور می‌تابید و درست لبه‌ی پرتگاه که می‌رسیدم، نجات می‌یافتم.
امسال برای من سال سختی بود، خیلی سخت! هرچند خیلی بیش از طاقتم رنج کشیدم اما همین رنج‌ها و مشکلات بود که ایمان مرا به اینکه خدا هست و می‌بیند و حواسش هست، قوی‌تر کرد.
من امسال در مرحله‌ی کاشت جهانم بودم، با چنگ و دندان زمین را شکافتم و با چه رنجی دانه‌هایی زیر خاک گذاشتم و صبر کرده‌ام که زمستان تمام شود و بهار که رسید، اولین جوانه‌ی تلاش‌های بسیارم را ببینم و از شوق، مثل کودکی سرخوشانه بالا و پایین بپرم.
ماییم و خودمان و رنج‌هایی که مچاله کرده کنجی انداخته‌ایم و به جز این‌ها، چه کسی می‌داند تو کجای جهانت بودی و در کدام نقطه چقدر دست و پا زدی تا غرق نشوی و روی سطح زندگی شناور بمانی؟ چه کسی می‌فهمد تو دقیقا با چه چیزی جنگیدی و چقدر از پا در آمدی و چقدر زخمی شدی، در همان‌حال که ظاهرا خیلی عادی داشتی زندگی‌ات را می‌کردی!!!
من امسال خیلی اذیت شدم و مستحق اینم که بعد از اینهمه سختی و تلاش، روزها و اتفاقات و آدم‌های خوب‌تری را ببینم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@captionkhaas