Надлежащим местом преподания Таинства Покаяния является храм, с надлежащим соблюдением предписаний партикулярного права.

Кан. 736 § 1. (ККВЦ)

На фото преподание Таинства Покаяния в храме Мелькитской Греко-Католической Церкви.

По причине болезни или по какой-либо другой справедливой причине это Таинство (Покаяния) может быть также преподано и вне своего надлежащего места.

Кан. 732 § 2. (ККВЦ)

На фото пресвитер Белорусской Греко-Католической Церкви готовиться преподавать Таинство Покаяния на улице во время паломничества.

Вялікая Вячэрня з Ліцьцёй на сьвята Уваходу Гасподняга ў Ерусалім

http://cssr.by/2019-03-04-08-41-21/chasaslou/189-vierbnica.html

Іпацій Пацей: Архітэктар Берасцейскай уніі і Кіеўскі мітрапаліт

Іпацій (у свеце Адам) Пацей (1541–1613) – выдатная і адна з ключавых постацей у рэлігійнай і палітычнай гісторыі Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай канца XVI – пачатку XVII стагоддзяў. Ён быў адным з галоўных ініцыятараў, ідэолагаў і абаронцаў Берасцейскай царкоўнай уніі 1596 года, а пазней – уніяцкім мітрапалітам Кіеўскім, Галіцкім і ўсяе Русі. Яго дзейнасць пакінула глыбокі след у гісторыі беларускага і ўкраінскага народаў.

Раннія гады і свецкая кар'ера:

Нарадзіўся Адам Львовіч Пацей каля 1541 года (дакладная дата невядомая, але лічыцца, што ён нарадзіўся 12 красавіка ці 12 жніўня) у шляхецкай сям'і герба «Вага», якая паходзіла з Берасцейшчыны (магчымыя месцы нараджэння – вёска Пацеі ці Рожанка). Яго бацька, Леў Пацей, быў каралеўскім пісарам. Адам атрымаў добрую адукацыю, верагодна, у Кракаўскай акадэміі.

Сваю кар'еру Адам Пацей пачаў на свецкай службе. Ён займаў пасады берасцейскага земскага пісара (з 1566), потым берасцейскага земскага суддзі (з 1580). У 1588 годзе стаў кашталянам берасцейскім і сенатарам Рэчы Паспалітай. Гэты досвед даў яму глыбокае разуменне палітычнай сістэмы дзяржавы і ўменне весці перамовы, што пазней спатрэбілася ў царкоўнай дзейнасці.

Пераход да духоўнага жыцця і шлях да Уніі:

Пасля смерці жонкі Ганны з Галаўня-Астрожацкіх (каля 1592 года), з якой ён меў шасцёра дзяцей, Адам Пацей прыняў рашэнне прысвяціць сябе служэнню Царкве. У 1593 годзе ён пастрыгся ў манахі пад імем Іпацій у Віленскім Траецкім манастыры.

Яго аўтарытэт і сувязі спрыялі хуткаму ўздыму па царкоўнай лесвіцы. Ужо ў тым жа 1593 годзе, пры падтрымцы князя Канстанціна Астрожскага, ён быў пасвечаны на епіскапа Уладзімірскага і Берасцейскага.

У гэты час Праваслаўная Царква ў Рэчы Паспалітай перажывала глыбокі крызіс: унутраныя канфлікты, нізкі ўзровень адукацыі духавенства, залежнасць ад свецкіх патронаў і ўмяшанне канстанцінопальскіх патрыярхаў, часта праз карумпаваных пасланцоў. Частка праваслаўнага епіскапату, уключаючы Іпація Пацея і Кірылу Тарлецкага (епіскапа Луцкага), пачала бачыць выйсце ва ўсталяванні еднасці з Рымскім Апостальскім Прастолам на ўмовах захавання ўсходняга абраду, царкоўнаславянскай мовы ў богаслужэнні, юліянскага календара і права духавенства на шлюб.

Роля ў заключэнні Берасцейскай уніі:

Іпацій Пацей стаў адным з самых актыўных і паслядоўных прыхільнікаў уніі. Ён быў яе галоўным тэарэтыкам і дыпламатам. У 1595 годзе разам з Кірылам Тарлецкім ён здзейсніў паездку ў Рым, дзе яны ад імя большасці праваслаўных епіскапаў Рэчы Паспалітай прадставілі Папу Кліменту VIII дэкларацыю аб гатоўнасці да аб'яднання. 23 снежня 1595 года ў Рыме быў афіцыйна абвешчаны акт уніі.

Вярнуўшыся на радзіму, Пацей стаў галоўным арганізатарам Берасцейскага царкоўнага сабора ў кастрычніку 1596 года. На гэтым саборы, нягледзячы на супраціўленне часткі праваслаўных іерархаў (на чале з Гедэонам Балабанам і Міхаілам Капысценскім) і свецкіх дзеячаў (у тым ліку князя Канста

 нціна Астрожскага, які спачатку падтрымліваў ідэю уніі, але потым стаў яе праціўнікам), Берасцейская унія была афіцыйна абвешчана на землях Рэчы Паспалітай.

Мітрапаліт Кіеўскі:

Пасля смерці першага ўніяцкага мітрапаліта Міхаіла Рагозы ў 1599 годзе, Іпацій Пацей быў абраны яго наступнікам і стаў Уніяцкім Мітрапалітам Кіеўскім, Галіцкім і ўсяе Русі. На гэтай пасадзе ён праявіў сябе як энергічны адміністратар і абаронца унійнай Царквы.

Яго мітрапаліцтва было перыядам цяжкай барацьбы за ўмацаванне Уніі. Ён сутыкнуўся з моцным супрацівам з боку праваслаўных, якія не прынялі унію, казацтва і часткі шляхты. Пацей актыўна працаваў над стварэннем уніяцкіх царкоўных структур, засноўваў школы і семінарыі для падрыхтоўкі духавенства, падтрымліваў кнігадрукаванне. Ён імкнуўся пашырыць уплыў Уніі, часам ужываючы і адміністрацыйныя метады.

Літаратурная і палемічная дзейнасць:

Іпацій Пацей быў не толькі царкоўным іерархам і палітыкам, але і выбітным пісьменнікам-палемістам свайго часу. Яго пяру належаць шматлікія творы, накіраваныя на абгрунтаванне і абарону Берасцейскай уніі, а таксама на крытыку яе праціўнікаў. Сярод найбольш вядомых яго прац:

«Унія, або выклад преднейшых артыкулов ку з'одноченью Греков с костелом Римским належащых» (Вільня, 1595) – адзін з першых тэарэтычных трактатаў уніі.

«Справядлівае апісанне ўчынкаў і справы сінодавай і апостальскай абароны...» (Вільня, 1597) – абарона Берасцейскага сабора.

«Antirysis» («Антырызіс», або «Супраць герэзіі») (Вільня, 1599/1600) – палемічны адказ на твор «Апокрысіс» Хрыстафора Філалета.

«Гармонія, альбо згода веры, сакраментаў і цырымоній святой Усходняй царквы з Касцёлам Рымскім» (Вільня, 1608) – спроба паказаць адсутнасць супярэчнасцяў паміж усходнім і заходнім абрадамі ў рамках уніі.

Творы Пацея адрозніваюцца эрудыцыяй, логікай, яркай мовай і з'яўляюцца каштоўнай крыніцай па гісторыі рэлігійнай барацьбы і развіцця палемічнай літаратуры Беларусі і Украіны.

Спадчына і значэнне:

Іпацій Пацей памёр 18 ліпеня 1613 года ва Уладзіміры-Валынскім і быў пахаваны там жа, у катэдральным саборы.

Несумненна, Іпацій Пацей быў адной з самых уплывовых фігур свайго часу. Як дыпламат, тэолаг, адміністратар і пісьменнік, ён адыграў вырашальную ролю ва ўсталяванні Берасцейскай уніі, якая на стагоддзі вызначыла рэлігійную сітуацыю на беларускіх і ўкраінскіх землях і стала важным фактарам культурнага і нацыянальнага развіцця гэтых народаў. Яго дзейнасць – яскравы прыклад складанага перапляцення рэлігійных памкненняў, палітычных інтарэсаў і культурных працэсаў у гісторыі Усходняй Еўропы.

НАША ВЕРА.
ХРЫСЦІЯНСКІ КАЛЯНДАР.

ЛАЗАРАВА СУБОТА.

12 красавіка - Лазарава субота.

Субота шостай сядміцы Вялікага посту. У гэты дзень хрысціяне ўзгадваюць цуд уваскрэсення Іісусам Хрыстом праведнага Лазара (Ін.11:1-45), якое здзейснена ў падцверджанне ўваскрэсення ўсіх памерлых.

Тыдзень Пакутаў Хрыста і Пасха Гасподняя –2025
МІНСК: Парафія Праведнага Язэпа – Парафія св. Мікалая (вул. Арджанікідзе, д. 6)

+13.04.2025 – ВЕРБНАЯ НЯДЗЕЛЯ, Уваход Ісуса Хрыста ў Ерусалім
гадз. 10:00 - Боская Літургія, асвячэнне вербачак
гадз.15:00 - Боская Літургія, асвячэнне вербачак
+14.04.2025 - ВЯЛІКІ ПАНЯДЗЕЛАК
гадз. 18:30 - Літургія раней асвячаных Дароў
+15.04.2025 - ВЯЛІКІ АЎТОРАК
гадз. 18:30 - Літургія раней асвячаных Дароў
+16.04.2025 - ВЯЛІКАЯ СЕРАДА
гадз. 17:30 – Споведзь
гадз. 18:30 - Літургія раней асвячаных Дароў

17.04.2025 - ВЯЛІКІ ЧАЦВЕР
гадз. 18:30 - Вячэрня з Боскай Літургіяй

18.04.2025 - ВЯЛІКАЯ ПЯТНІЦА
гадз. 18:30 - Вячэрня, Вынас Плашчаніцы, Пакланенне Плашчаніцы

19.04.2025 - ПАСХАЛЬНАЯ НОЧ (ВЯЛІКАЯ СУБОТА)
гадз. 21:00 - Пасхальная Працэсія і Ютрань
і Боская Літургія Уваскрасення Гасподняга
Асвячэнне велікодных страваў

20.04.2025 + НЯДЗЕЛЯ УВАСКРАСЕННЯ ГОСПАДА+++
гадз. 12:00 - Боская Літургія Уваскрасення Гасподняга

21.04.2025 - СВЕТЛЫ ПАНЯДЗЕЛАК
гадз. 18:30 - Святочная Боская Літургія

ГРЭКА-КАТАЛІЦКА ПАРАФІЯ МАЦІ БОЖАЕ ФАЦІМСКАЙ
РАСКЛАД НАБАЖЭНСТВАЎ НА
ВЯЛІКІ ТЫДЗЕНЬ
14-19 красавіка

14 красавіка, Вялікі Панядзелак
18.00 – Літургія раней асвячаных Дароў

15 красавіка, Вялікі Аўторак
18.00 – Літургія раней асвячаных Дароў

16 красавіка, Вялікая серада
18.00 – Літургія раней асвячаных Дароў

17 красавіка, Вялікі Чацвер
18.00 – Вячэрня з літургіяй св. Базыля Вялікага

18 красавіка, Вялікая Пятніца
10.00 – Ютрань Дванаццаці Евангелляў мукаў Хрыстовых
18.00 – Вячэрня з вынасам Плашчаніцы

19 красавіка, Вялікая Субота
10.00 – Вячэрня з літургіяй св. Базыля Вялікага

 Уваход у Ерусалім Госпада, Бога і Збаўцы нашага Ісуса Хрыста (Вербніца)

Царква святкуе ўваход Хрыста ў Ерусалім. Хрыстос ведаў, што яго чакалі наперадзе пакуты і смерць, бо "немагчыма, каб прарок памёр вонках Ерусаліму" (Лк 13:33). Тым не менш свята мае радасны і ўрачысты характар. Богаслужэбныя тэксты робяць націск на Боства Таго, хто ўязджае ў Святы Горад. Ён Той, Хто мае за пасад неба, і за падножак зямлю, Сын спрадвечны і Слова Бога Айца. Сёння Ён "панізіўся, сеўшы на бяздумнае асля". Ён ідзе "на мукі, каб споўніць закон і прароцтвы". У сапраўднасці Ягоны ўваход пераможны: Ён "сеў на асля, быццам на калясніцу, каб здабыць сабе ўсе народы". Таму дзеткі, якія вітаюць Яго воклічам "Гасанна", прадвяшчаюць радасць Уваскрасення.

Многія з тых, што выйшлі Хрысту насустрач, думалі, што Ён – Месія, "Памазаннік Божы", асабліва таму, што яны чулі, як Ён уваскрасіў Лазара. У тым часе ўвесь гэбрэйскі народ быў ахоплены чаканнем хуткага прыйсця Месіі. Аднак ва ўяўленні большасці Месія быў не столькі рэлігійным, як палітычным правадыром, які меў вызваліць народ ад чужога панавання і адбудаваць каралеўства Давіда. Сціплы ўезд Хрыста на асляці не сумяшчаўся з гэтым уяўленнем, і таму быў непрымальным, асабліва для тых, што ўважалі сябе за правадыроў народу – святароў, фарысэяў і кніжнікаў. Толькі нявінныя дзеткі адчулі чыстай душою, хто быў Той, што ўваходзіў у Святы Горад, і віталі яго радаснымі воклічамі: "Гасанна! Блаславёны Той, хто прыходзіць у імя Гасподняе!"

Согласно древнейшей традиции Церкви, признанной уже первыми Вселенскими Соборами, в Церкви существует институт Патриаршества; поэтому по отношению к Патриархам Восточных Церквей следует проявлять особое почтение. Каждый Патриарх возглавляет свою Патриаршую Церковь как отец и глава.

Кан. 55. (ККВЦ)

На фото слева направо:
Патриарх Антиохийский и всего Леванта - предстоятель Маронитской Церкви
Патриарх Багдадский и Халдейский - предстоятель Халдейской Церкви
Патриарх Александрийский - предстоятель Коптской Католической Церкви
Папа Римский с титулом Патриарх Запада - предстоятель Латинской Церкви
Патриарх Антиохийский и всего Востока - предстоятель Сирийской Католической Церкви
Патриарх Антиохийский и всего востока, Александрии и Иерусалима - предстоятель Мелькитской Греко-Католической Церкви
Католикос-Патриарх Киликии - предстоятель Армянской Католической Церкви.

 Акіян дабра. Лк  23, 1–49

Чарговае разважанне айца Андрэя Крата для газеты “Слова Жыцця”. У Пальмовую нядзелю мы будзем чытаць гісторыю Мукі Госпада: гісторыю не толькі пра Хрыста, але і
The post Акіян дабра. Лк  23, 1–49 first appeared on ГРЭКА-КАТАЛІЦКАЯ ПАРАФІЯ МАЦІ БОЖАЕ ФАЦІМСКАЙ У ГРОДНЕ.

https://facimskaja.by/galounaya/akiyan-dabra-lk-23-1-49.html