tgoop.com/childpsychologist_ir/3467
Last Update:
▫️ نشانه‌ها و معیارهای DSM 5 برای اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یا DSED
در DSM 5 معیارها و نشانه‌های گوناگونی برای شناسایی اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یا DSED یاد شده است. به یاد بسپارید تشخیص اختلال روانی از سوی روان‌شناس انجام می‌شود. پس اگر احساس می‌کنید که کودکتان چنین نشانه‌هایی دارد به روان‌شناس کودک مراجعه کنید تا مطمئن شوید کودکتان دچار اختلال دلبستگی واکنشی هست یا نه.
ملاک A: مجموعه‌ای از رفتارها که در آن کودک به طور فعال و افراطی به بزرگسالان ناآشنا نزدیک می‌شود و با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند. این رفتارها را حداقل با ۲ مورد از ۴ مورد زیر نشان می‌دهند:
۱- کودک از نزدیک شدن و برقراری ارتباط با بزرگسالان ناآشنا خجالت نمی‌کشد یا خجالتش بسیار اندک است.
۲- رفتار فیزیکی و کلامی کودک بیش از اندازه خودمانی است که با فرهنگ جامعه و با اصول اجتماعی نسبت به سن او مغایرت دارد.
۳- هنگامی که رفتارهای ماجراجویانه از کودک سر می‌زند اصلا برنمی‌گردد و به والدین یا مراقب بزرگسالش نگاه نمی‌کند که ببیند آیا این رفتار را تایید می‌کنند یا نه. یا این‌که کم‌تر برای تایید به والدینش نگاه می‌کند حتی در محیط‌ها و شرایطی که ناآشنا باشد.
۴- کودک دوست دارد به همراه بزرگسالان ناآشنا برود و در این کار هیچ تردید و شکی نشان نمی‌دهد یا این شک و تردید بسیار کم است.
▫️آسیب شناسی روانی
https://www.tgoop.com/DSM_psy
ملاک B: رفتارهای یاد شده در معیار A بر خلاف اختلال روانی ADHD به تکانش‌گری محدود نمی‌شوند و رفتار اجتماعی بی‌قید و بند را هم دربرمی‌گیرند.
ملاک C: کودک مراقبانی داشته است که از او غافل بوده‌اند و این غفلت و سهل‌انگاری در یکی از موارد زیر نشان داده می‌شود:
۱- والدین یا مراقبان کودک همیشه و پیاپی نیازهای هیجانی کودک به محبت، توجه، تسکین و … را نادیده گرفته‌اند. این رفتار نشانه‌ی غفلت و محرومیت اجتماعی است.
۲- والدین و مراقبان اصلی کودک پیاپی عوض می‌شوند و این موضوع باعث می‌شود کودک نتواند دلبستگی پایداری به مراقبانش داشته باشد. این موضوع بیش‌تر برای کودکانی پیش می‌آید که پرستار دارند و والدین در پرورش کودک نقشی ندارند و این پرستاران پیاپی عوض می‌شوند.
۳- در شرایطی که کودکان در موسسه‌های نگه‌داری از کودکان به سر می‌برند و شمار مراقبان کودک نسبت به شمار کودکان بسیار کم است. در چنین شرایطی کودک نمی‌ةواند با مراقبانش رابطه‌ی عاطفی پایدار داشته باشد و احساس دلبستگی میان آن‌ها پدید آید.
ملاک D: ممکن است که «مراقب پاتوژنیک» یاد شده در معیار C مسئول رفتار مختل کودک در معیار A باشد. برای نمونه ناراحتی و اختلال در معیار A پس از مراقبت ناسالم یا پاتوژنیک که در معیار C گفته شد آغاز شده باشد. E: در اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند، سن رشدی کودک حداقل ۹ ماهه است. پس کودک باید حداقل ۹ ماه داشته باشد تا بگوییم دچار اختلال DSED شده است.
اسپسیفایر همیشگی: کودک بیش از ۱۲ ماه به این اختلال دچار باشد.
اسپسیفایر شدت: اگر کودک همه نشانه‌ها را داشته باشد می‌توانیم سطح اختلال تعامل اجتماعی بی‌قید و بند یا DSED را به طور شدید در نظر بگیریم.
▫️آسیب شناسی روانی
https://www.tgoop.com/DSM_psy
BY مجمع درمانگران کودک ایران
Share with your friend now:
tgoop.com/childpsychologist_ir/3467