به تهران و زخم این‌روزهایش:


ای شهر دوست‌داشتنی! تهران!
بادا که روزهای فراوانی
سرگرم با قدم‌زدنت باشم
از قهوه‌خانه‌های دل‌‌انگیزت
تا کافه‌های آینه‌آویزت
با چای و قهوه هم‌سخنت باشم


ای شهر دوست‌داشتنی! تهران!
از روی پُل چه حس خوشی دارد
شب‌های بی‌غروبِ تو را دیدن
بعد از چقدر دوری و دلتنگی
در باجه‌ی بلیط‌‌فروشی‌ها
پایانه‌ی جنوبِ تو را دیدن

##

ای شهر دوست‌داشتنی! تهران!
جنگنده‌های لاشخور این شب‌ها
از بوی دود و شعله پُرَت کردند
پهپادهای خائن و آلوده
وقتی که خواب بودی و آسوده
همراه کودکان تِرُورَت کردند


من ایستاده پشت پدافندت
با ‌تکه‌سنگ‌‌های دماوندت
تصمیم داشتم سپرت باشم
فریاد انفجار که می‌آمد
با پاره‌های پیرهنم شاید
مرهم به زخم بال و پرت باشم

##

ای شهر دوست‌داشتنی! تهران!
بادا که بوسه‌های فراوانی
در کوچه‌هات ردّ و بدل گردد
بادا که خانه‌های تو از شادی
تجریش و راه‌آهن و آزادی
ابیات باشکوه غزل گردد



محکم بمان که حضرت فردوسی
فصلی به شاهنامه بیفزاید
در وصف پهلوانیِ شیرانت
ای شهر دوست‌داشتنی! تهران!
ای پایتختِ مهدِ جوانمردان!
محکم بمان به حرمت ایرانت



#سعید_مبشر



@saeid_mobasher_71

بیچاره دل که مرگش
هرگز عزا ندارد!
#وحید_قزوینی

مانند غنچه‌ای که بگیرند ازو گلاب
ما را گره‌گشای دلِ تنگ، گریه بود
#وحید_قزوینی

دلم چو شیشه‌ی‌ ساعت ز گرد غم خالی
دمی شود که دهانم بر آن دهن باشد!
#وحید_قزوینی

یک‌چند چو ما سلسله‌جنبانِ جنون باش
تا چند به تقلید خردمند توان بود؟
#احسن

ز دوری تو گرفت آن‌قدَر ملال مرا
که جام باده نمی‌آورد به حال مرا
#احسن

از پهلوی ما هیچ‌کس آزار نبیند
دل جمع کن ای خار که در بستر مایی
#رفیع_مشهدی

به جز خنده ای گُل ندانم چه کردی
که گشتی پریشان و در خون نشستی…
#رفیع_مشهدی

چه نسبت است به مژگان مرا نمی‌دانم
که پیشِ چشمم و از پیشِ چشم‌ها دورم!
#صائب_تبریزی

که می‌گوید پری در دیده‌ی مردم نمی‌آید؟
که دایم در نظر باشد پری‌زادی که من دارم
#رفیع_مشهدی

در هرکه تو را دیده به حسرت نگرانم
عمریست که من زنده به جان دگرانم
#صائب_تبریزی

چگونه پیش رخ نازک تو آه کنم؟
دلم نمی‌دهد این صفحه را سیاه کنم!
#صائب_تبریزی

دردا‌ و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه‌ی ایام دل آدمیان است
#هوشنگ_ابتهاج

از گریه برای تو خوشم می‌آید…

تپیدنِ دلِ سیاره می‌کند فریاد
که این شکسته‌بنا جای آرمیدن نیست

#صائب_تبریزی

گِلِ ما را به آبِ غم سرشتند
مجو شادی ز خاکِ این غم‌آباد
نمی‌دانم چه دید از سرنوشتم
که می‌گرید قلم در دستِ استاد

#طغرای_مشهدی

ای کسِ ما بی‌کسی ما ببین
#نظامی

به غیر ابروی جانان ندیده‌ام بیتی
که هر مصرعش از یکدگر بوَد بهتر!
#طغرای_مشهدی

ما کاسه‌ی سفالی آتش‌ندیده‌ام
آسان‌ترست از همه کاری شکستِ ما
#تشبیهی_کاشانی

اجل را بی‌ سبب خلقت نکردند
علاجِ درد هجران آفریدند

#حاجت_شیرازی