خوب نیستم... تو هم همین‌طور؟

#اکث

▫️ در گیرودار امتحانات؛ سالن مطالعهٔ دانشکدهٔ م.شیمی و نفت‌. البته فراموش نشود که میز جای یادگاری نیست!

🗞 نشریهٔ دردانشکده

🛢 بشنو از نفت چون حکایت می‌کند!

برای دسترسی راحت‌تر می‌توانید شمارهٔ ۱۰۳ نشریه را از طریق لینک‌های زیر در ویرگول مطالعه کنید.

📁 پرونده
▫️رنجِ نابرده گنج | سرمقاله‌
▫️ زیر پوست نفت | بررسی چالش‌های گرایش‌های کارشناسی‌ارشد مهندسی نفت
▫️ارتباط بی‌صنعت

❗️در دانشکده
▫️ای دریغا مرهمی | گزارشی از جلسهٔ معاونین دانشکده با فعالین دانشجویی و نمایندگان ورودی‌ها
▫️ماجرای یک جشن | نیم‌نگاهی به دورهمی تولد دانشکده

🧱 خشت
▫️زمستان در پیش، یلدا در جان | خشت دوم
▫️ماسک از نوع تحول‌ | خشت چهارم

💬 یادداشت‌های آزاد
▫️ماحصل کارشناسی
▫️طعم خوش سیب‌ | فی‌البداهه

🗞 نشریهٔ دردانشکده

کارآموزی بی‌کاربرد؟!

#خبر
#انتخاب_واحد

💠 با نزدیک‌شدن به بازهٔ انتخاب واحد، در ادامه نگاهی به تغییرات لیست دروس ارائه‌شدهٔ دانشکده می‌اندازیم.

🔹 علی‌رغم پیگیری‌های مکرر #شورای_صنفی و شنیده‌هایی در میان دانشجویان مبنی بر احتمال ارائهٔ لحظه‌آخری، درس «انتقال حرارت کاربردی» تا این لحظه در لیست دروس ارائه‌شده جایی ندارد. این درس که در ترم‌های گذشته توسط دکتر #حمزه‌لویان یا دکتر #عبدخدایی ارائه می‌شد، یکی از پیش‌نیازهای کارآموزی است و عدم ارائهٔ آن می‌تواند مانع اخذ این درس توسط دانشجویان ورودی ۱۴۰۱ در ترم تابستان پیش‌رو شود. این غیبت همچنین، منجربه افزایش سنوات و مشکلات زنجیره‌ای دیگر برای دانشجویان می‌شود.

🔹 در عین حال برخلاف ترم‌های زوج گذشته، درس «ترمودینامیک۲» تنها در یک گروه و توسط دکتر #خراشه ارائه می‌شود. درس «ترمودینامیک۱» ترم آف نیز برای نخستین‌بار توسط دکتر #حمزه‌لویان ارائه می‌شود و دکتر #قطبی برخلاف روال سابق ارائهٔ هیچ‌یک از دروس ذکرشده را برعهده ندارد.

🔹 درس «استاتیک و مقاومت مصالح» هنوز به لیست دروس اضافه نشده است. همچنین کم‌رونق‌بودن دروس اختیاری دانشکده نسبت‌به ترم‌های گذشته، انتخاب‌ها را محدود کرده‌ است.

🔹 از دیگر موارد دور از انتظار که درحال پیگیری توسط شورای صنفی است، تداخل زمان امتحانات دو درس «انتقال جرم» و «کینتیک و طراحی راکتور» است که علی‌رغم امکان هم‌نیازی این دروس، امتحان هر دوی آن‌ها توسط آموزش دانشکده در یک روز برنامه‌ریزی شده است.

🔹 در میان دروس دانشکدۀ شیمی، دکتر #رحمان‌ستایش پس از یک ترم غیبت ارائهٔ درس «شیمی‌ فیزیک م.شیمی» را برعهده گرفته و ارائهٔ درس «شیمی آلی م‌.شیمی» برای نخستین‌بار به استاد مدعو، دکتر #حسینی، سپرده شده‌ است‌‌.

📌 پ.ن‌.: به‌ نظر می‌رسد لیست دروس ارائه‌شده، این‌بار بیش‌از پیش تحت‌تأثیر کمبود استاد قرار گرفته‌ است و ممکن است همچنان تا لحظهٔ آخر دستخوش تغییراتی باشد؛ پس چندان به برنامه‌ریزی‌های خود دل نبندید!

🗞 نشریۀ دردانشکده

نشریهٔ «دردانشکده» برگزار می‌کند:

✍️ مسابقهٔ «نوبت نوشتن»

📝 موضوع: داستان‌نویسی کوتاه با الهام از داستان «شازده کوچولو»
🕐 مهلت ارسال آثار: ۳۰‌ام بهمن‌ماه

🙋 شرکت در مسابقه بر همگان آزاد است و فقط کافی‌ است کمی شور و شوق نویسندگی را در خود بیدار کنید!

👈 برای آگاهی از موضوع و شرایط مسابقه، ما را دنبال کنید.

🗞 نشریهٔ دردانشکده

بذاریم یا بزاریم؟

#قلت_ننویس
#قسمت_ششم
#فاطمه_مارانی

🔸 «بذار» واژۀ عامیانۀ فعل «بگذار» از مصدر «گذاشتن» است که معمولاً به معنای اجازه‌دادن و قراردادن استفاده می‌شود. درواقع «بذار» که به‌طور اشتباه به‌صورت «بزار» استفاده می‎‌شود، به‌علت استفادۀ نادرست از بن مضارع امری مصدرهای «گذاشتن» و «گزاردن» است.

🗞 نشریهٔ دردانشکده

👋🏻😁 بیا بریم دردانشکده!

🕗 جلسهٔ نقد شمارهٔ ۱۰۳ و تعیین‌ محتوای ویژه‌نامهٔ نوروز، شنبه ۲۷ بهمن‌ماه ساعت ۱۷:۳۰ در دانشکدهٔ مهندسی شیمی و نفت به‌صورت عمومی برگزار خواهد شد.

🏫 محل برگزاری جلسه در کامنت‌های همین پست اطلاع‌رسانی خواهد شد.

✍🏻♥️ پیشاپیش قدردان همکاری شما عزیزان و منتظر حضور پرمهرتان هستیم.

🗞 نشریۀ دردانشکده

🔔 یادآوری!

⏳ زمان به‌سرعت می‌گذرد و طبق قرار اولیه، مهلت شرکت در مسابقهٔ «نوبت نوشتن» فردا ۳۰ام بهمن‌ماه به پایان می‌رسد. بااین‌حال، اگر هنوز داستان خود را ننوشته‌اید یا در حال تکمیل آن هستید و به زمان بیشتری نیاز دارید تا شازده کوچولو را به سیاره‌ای تازه بفرستید و ماجرایی جدید خلق کنید، مهلت ارسال آثار به مدت سه روز تا سوم اسفند تمدید می‌شود.

📮 برای شرکت در مسابقه، آثار خود را برای اکانت ادمین در دانشکده ارسال کنید.
@DarDaneshkadeh_Admin

🗞 نشریهٔ دردانشکده

📌 هم‌اکنون می‌توانید نسخهٔ فیزیکی شمارهٔ ۱۰۳اُم دردانشکده را از استند نشریه واقع در همکف دانشکدهٔ مهندسی شیمی و نفت دریافت کنید.

🗞 نشریهٔ دردانشکده

دستان سازنده

#تقویم‌ها_گفتند
#امیرحسین_شجاعی

🖊حدود هشت قرن پیش، مردی در رصدخانهٔ مراغه به آسمان چشم دوخته بود. او حساب می‌کرد، می‌نوشت، می‌اندیشید و در میان ابزارهای نجومی و معادلات پیچیده، آینده را طراحی می‌کرد، بی‌آنکه مرزی برای دانش و پیشرفت بشناسد. او کسی بود که جهان را نه با چشم بلکه با منطق و محاسبه می‌دید؛ کسی که بعدها تاریخ او را با نام «خواجه نصیرالدین طوسی» شناخت...

⏯ متن کامل این یادداشت را در تلگراف یا ویرگول نشریهٔ دردانشکده مطالعه کنید.

🗞 نشریهٔ دردانشکده

داستان‌سرای برتر

#مسابقه
#نوبت_نوشتن

💠 بعد از کلی قصه و خیال‌پردازی، مسابقهٔ «نوبت نوشتن» به ایستگاه پایانی رسید. در این رقابت ۱۲ داستان از نویسنده‌هایی با پیشینه‌های مختلف به دست ما رسید؛ از دانشجوهای شریف گرفته تا فارغ‌التحصیل‌ها و حتی دانشجویان دیگر دانشگاه‌ها.

🔹 هر داستان بر اساس معیارهای متنوعی بررسی شد. اصول داستان‌نویسی کلاسیک، وفاداری به روح شازده کوچولو، ساختار، خلاقیت، سازماندهی متن، نکات فنی و دستوری، روان‌بودن کلام، دایرهٔ واژگان و زیبایی‌های ادبی از اصلی‌ترین مشخصه‌های داوری بوده‌اند. در نهایت نیز با ضمیمه‌شدن سلیقهٔ شخصی داوران، امتیازات نهایی شد و داستان برنده مشخص شد.

و اما نویسندهٔ برتر:
🏆 شکیبا محمدنیا

🔹 اما اصل این مسابقه، نه یک رقابت، بلکه یک تجربهٔ مشترک بود؛ یک چالش کوچک برای زنده‌کردن ذوق نوشتن. فرصتی برای بازی با کلمات و ساختن دنیایی که از آنِ خودمان باشد. مهم‌تر از جایزه، این بود که چند روزی غرق خیال شدیم و قصه‌هایی ساختیم که شاید پیش از این، جایی برای گفتنشان پیدا نکرده بودیم.

🔹 از همهٔ شرکت‌کننده‌ها که همراه این ماجرا شدند، ممنونیم! امیدواریم این اولین و آخرین باری نباشد که به‌سراغ نوشتن می‌روید.

📌 داستان منتخب به‌زودی در کانال نشریه قرار خواهد گرفت تا شما نیز از خواندن آن لذت ببرید.

🗞 نشریهٔ دردانشکده

در انبوه غریبه‌ها

#شکیبا_محمدنیا
#مسابقه
#نوبت_نوشتن

✨ در میان روزهای رنگارنگ زندگی‌ام که هرکدام نهاد و تعبیری مشابه داشتند، بودند لحظات اندک برخورد با شگفتی‌هایی که وجودشان پرده از پنجرهٔ چشمانم کنار زدند و غبار بایدها و نبایدهای بی‌اساس را از خانهٔ ذهنم زدودند. اولین بارقه‌ای که نور حقیقت را به چشمانم که در تاریکی دیگر سویی نداشتند رساند، پسرک کوچکی بود که خود را «شازده کوچولو» می‌خواند و از مکانی دور، از سیاره‌ای کوچک که در آن همراه گل سرخش زندگی می‌کرد، آمده بود.

✍ آن شب روی سکو که روبه‌روی درِ پشتیِ نمایش‌خانه قرار داشت، نشسته بودم و در حین انتظار برای شروع اجرای بعدی‌ام، مشغول نوشتن الهاماتی آنی و بی‌هدف بودم. شاید جریان سرنوشت یا اجبار روزگار بود که مرا بازیگر خواندند، با این حال همواره شرارهٔ کوچکی در اعماق قلبم بود که بدون اینکه از این موضوع مهم که مرا شکل می‌داد آگاه باشم، باعث می‌شد در اوقات فراغتم خود را دست‌در‌دست قلم و در میان جریان کلمات بیابم...

🔗 متن کامل این داستان را در تلگراف یا ویرگول نشریهٔ دردانشکده مطالعه کنید.

🗞 نشریهٔ دردانشکده