*فقط تا هفدهم تیر ماه ۱۴۰۴*
پیش‌فروش مجله‌ی چامه، شماره‌ی ۳۸، ویژه‌ی علیرضا پنجه‌یی، شاعر، نظریه‌پرداز و روزنامه‌نگار، با صاحب‌امتیازی و مدیرمسوولی محمدصادق رحمانیان و دبیری ویژه‌نامه توسط: ضیاءالدین خالقی، تابستان ۱۴۰۴،به‌مبلغ ۲۰۰ هزار تومان.
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
هزینه‌ی پست داخل ایران رایگان است.
شماره شبا
IR۷۴۰۱۷۰۰۰۰۰۰۰۱۰۲۲۲۲۳۴۲۰۰۶
کارت
۶۰۳۷۹۹۷۱۴۷۶۹۹۴۳۴
بهنام محمدصادق رحمانیان
پیش‌فروش فقط تا هفدم تیر۱۴۰۴
سپس،رسید پرداخت را به این شماره همراه نشانی کامل با ذکر کدپستی و تلفن متقاضی ارسال شود.تلفن:۰۹۱۲۱۴۸۶۹۶۱
این مجموعه‌ی ارزشمند ادبی، دانشگاهی و پژوهشی، در روزهای آتی چاپ و طی نشستی با حضور تنی‌جند از چهره‌های ادبی، دانشگاهی و هنری در کافه هزار و چندشب رشت از آن رونمایی خواهد شد.
https://www.instagram.com/chamehmag?igsh=MXYybDlvZWVnYWdvdQ==
پیش‌فروش مجله‌ی چامه، شماره‌ی ۳۸، ویژه‌ی علیرضا پنجه‌یی، شاعر، نظریه‌پرداز و روزنامه‌نگار، با صاحب‌امتیازی و مدیرمسوولی محمدصادق رحمانیان و دبیری ویژه‌نامه توسط: ضیاءالدین خالقی، تابستان ۱۴۰۴،به‌مبلغ ۲۰۰ هزار تومان.
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
هزینه‌ی پست داخل ایران رایگان است.
شماره شبا
IR۷۴۰۱۷۰۰۰۰۰۰۰۱۰۲۲۲۲۳۴۲۰۰۶
کارت
۶۰۳۷۹۹۷۱۴۷۶۹۹۴۳۴
بهنام محمدصادق رحمانیان
پیش‌فروش فقط تا هفدم تیر۱۴۰۴
سپس،رسید پرداخت را به این شماره همراه نشانی کامل با ذکر کدپستی و تلفن متقاضی ارسال شود.تلفن:۰۹۱۲۱۴۸۶۹۶۱
این مجموعه‌ی ارزشمند ادبی، دانشگاهی و پژوهشی، در روزهای آتی چاپ و طی نشستی با حضور تنی‌جند از چهره‌های ادبی، دانشگاهی و هنری در کافه هزار و چندشب رشت از آن رونمایی خواهد شد.
https://www.instagram.com/chamehmag?igsh=MXYybDlvZWVnYWdvdQ==
مجله‌ی چامه، شماره‌ی ۳۸ ویژه‌ی علیرضا پنجه‌یی، شاعر، نظریه‌پرداز و روزنامه‌نگار، با صاحب‌امتیازی و مدیرمسوولی محمدصادق رحمانیان و دبیری ویژه‌نامه توسط: ضیاءالدین خالقی، تابستان ۱۴۰۴،به‌مبلغ ۲۰۰ هزار تومان.
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
#ایران #افغانستان #tajikistan #poezia #poezi #poem #poet
@chamehmag @alireza_panjehee @hezarochandshab.cafe @chamehmag
https://www.instagram.com/p/DLzUm_FqHvW/?igsh=YTZlNG5wNDE5c3Jo
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
#ایران #افغانستان #tajikistan #poezia #poezi #poem #poet
@chamehmag @alireza_panjehee @hezarochandshab.cafe @chamehmag
https://www.instagram.com/p/DLzUm_FqHvW/?igsh=YTZlNG5wNDE5c3Jo
چامکی از صادق رحمانی
https://t.me/davat1394/17705
https://t.me/davat1394/17705
Forwarded from Alireza panjeei علیرضا پنجه‌یی علیرضا پنجهای (علیرضا پنجه‌یی)
مجله‌ی چامه، شماره‌ی ۳۸ ویژه‌ی علیرضا پنجه‌یی، شاعر، نظریه‌پرداز و روزنامه‌نگار، با صاحب‌امتیازی و مدیرمسوولی محمدصادق رحمانیان و دبیری ویژه‌نامه توسط: ضیاءالدین خالقی، تابستان ۱۴۰۴،به‌مبلغ ۲۰۰ هزار تومان.
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
https://www.tgoop.com/Alirezapanjeei/5038
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
https://www.tgoop.com/Alirezapanjeei/5038
Telegram
Alireza panjeei علیرضا پنجه‌یی علیرضا پنجهای
👍1
Forwarded from گنجشکهای همیشه
📣 به‌زودی
مجله‌ی چامه، شماره‌ی ۳۸ ویژه‌ی علیرضا پنجه‌یی، شاعر، نظریه‌پرداز و روزنامه‌نگار، با صاحب‌امتیازی و مدیرمسوولی محمدصادق رحمانیان و دبیری ویژه‌نامه توسط: ضیاءالدین خالقی، تابستان ۱۴۰۴،به‌مبلغ ۲۰۰ هزار تومان.
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی، مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت، دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی، بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی، علی‌آزاد، سحر یحیی‌پور، دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی، الهام مهویزانی، ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
https://www.tgoop.com/Alirezapanjeei/5038
@Sparrowintherecoveryroom
مجله‌ی چامه، شماره‌ی ۳۸ ویژه‌ی علیرضا پنجه‌یی، شاعر، نظریه‌پرداز و روزنامه‌نگار، با صاحب‌امتیازی و مدیرمسوولی محمدصادق رحمانیان و دبیری ویژه‌نامه توسط: ضیاءالدین خالقی، تابستان ۱۴۰۴،به‌مبلغ ۲۰۰ هزار تومان.
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی، مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت، دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی، بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی، علی‌آزاد، سحر یحیی‌پور، دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی، الهام مهویزانی، ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
https://www.tgoop.com/Alirezapanjeei/5038
@Sparrowintherecoveryroom
Telegram
Alireza panjeei علیرضا پنجه‌یی علیرضا پنجهای
هشدار! هشدار!
هک هکرها
این پیام در صفحه‌ی نادر معصومی دوست فیلمبردار ما آمده برایم، هک است مراقب باشید من چند کلمه آخر لینک را سه نقطه گذاشتم تا سهواً کسی بازش نکند ، وگرنه توسط پست شما نیز هکرها کلاهبرداری می‌کنند.
طرح حمایت معیشتی خانوار آغاز شد 💳
💠 به گزارش خبرگذاری فارس نیوز، آغاز دوره دوم واریز کمک معیشتی نقدی به مردم عزیز به سبب گران شدن کالا ها طبق گفتگوی دولت دوباره میتوانید با ثبت نام کمک معیشتی خودتون رو دریافت کنید از طریق لینک زیر:
🔗 http://malsh....
قبل از ورود فیلتر شکن خود را خاموش کنید 🔑
هک هکرها
این پیام در صفحه‌ی نادر معصومی دوست فیلمبردار ما آمده برایم، هک است مراقب باشید من چند کلمه آخر لینک را سه نقطه گذاشتم تا سهواً کسی بازش نکند ، وگرنه توسط پست شما نیز هکرها کلاهبرداری می‌کنند.
طرح حمایت معیشتی خانوار آغاز شد 💳
💠 به گزارش خبرگذاری فارس نیوز، آغاز دوره دوم واریز کمک معیشتی نقدی به مردم عزیز به سبب گران شدن کالا ها طبق گفتگوی دولت دوباره میتوانید با ثبت نام کمک معیشتی خودتون رو دریافت کنید از طریق لینک زیر:
🔗 http://malsh....
قبل از ورود فیلتر شکن خود را خاموش کنید 🔑
Forwarded from آفرینش
مجله‌ی چامه، شماره‌ی ۳۸ ویژه‌ی علیرضا پنجه‌یی، شاعر، نظریه‌پرداز و روزنامه‌نگار، با صاحب‌امتیازی و مدیرمسوولی محمدصادق رحمانیان و دبیری ویژه‌نامه توسط: ضیاءالدین خالقی، تابستان ۱۴۰۴،به‌مبلغ ۲۰۰ هزار تومان.
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
https://www.tgoop.com/Alirezapanjeei/5038
#ادبیات #چامه
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
این شماره
با آثاری از فهرست شرح زیر و مشخصات آمده، منتشر می‌شود : دکتر مظفر رویایی،مجید دانش‌آراسته، شمس‌لنگرودی، هرمز علی‌پور ، جواد شجاعی‌فرد، مظاهر شهامت،دکتر سینا جهان‌دیده، رحیم چراغی،کیهان خانجانی،محسن آریاپاد، دکتر فرهت حسینی‌نژاد ، فرزاد میراحمدی،بهنام ناصری، کوروش جوان‌روح، دکتر علی یاری، علی قنبری، دکترحبیب پیام ، رضا روشنی، محمد لوطیج، دکتر ارمغان بهداروند، حسن همایون، ساسان‌رضایی راد، بهاره‌الله‌بخش، مسعود فتوحی، شهرام گراوندی ،علی‌آزاد،سحر یحیی‌پور،دکتر عبدالله سلیمانی، سعیده قرشی، اعظم اسعدی، سهراب رحیمی، محمدرضا مباشر، شهرام خوش‌نیاز، علی‌عبداللهی، کورت شارف،نادر معصومی، دکتر محمدعلی‌شیخ‌الاسلامی (شیوا).
با ارایه‌ی آرشیوی از نامه، بریده‌ی مطبوعات، چند گفت‌و‌گو، نقد، معرفی‌کتاب و... از:اکبر رادی، دکتر فرامرز سلیمانی، بیژن نجدی، کامیار عابدی، منوچهرهدایتی خوش‌کلام،مسعود بیزارگیتی،منصور کوشان، عباس معروفی،الهام مهویزانی،ایرج ضیایی، علیرضا درویشی، علی‌عبدالرضایی، پژمان هوسمی‌نژاد، حمید هیربد، کاظم کریمیان، پرویز حسینی، بهزاد عشقی، علیرضا کاویانی، وندیداد امین، محمد مهدی‌پور، دکتر فیروزفاصلی، لیلی‌رودپیش‌زاده، محمدامین‌برزگر همراه عکس‌های خاطره انگیز قدیمی از چهره‌های ادبی، هنری، ورزشی، فرهنگی.
https://www.tgoop.com/Alirezapanjeei/5038
#ادبیات #چامه
#آفرینش 👇
@afarineshdastan
@afarineshdastan
Telegram
Alireza panjeei علیرضا پنجه‌یی علیرضا پنجهای
این‌که
کسی بپسندد یا نپسندد بماند
روزی دلیل این پنجره می‌شود بغضی که در
گلو دارم
چند وقتی تا کی؟
نمی‌شود همین‌طور
میان حرف‌ها و تاریکی
چیزی پراند و گریخت
گاهی
هر از گاهی
باید عمل را نشان داد
به این دیوار گفت
چرا از جلوی آفتاب
تکان نمی‌خوری؟
این خشم در سینه‌ی من
مهری منزوی شده است
اگر جای خودم نبودم می‌دانستم کجا باشم
چطور دست بگیرم
به شاخ‌های این ساعت سپید
بکشانمش
به پرت‌گاه زندگی
همیشه شیرین نیست
گاهی می‌ارزد
آدم بزاق و چراغ‌هایش را تعویض کند
چشم بدهد گوش بخرد
گاهی می‌ارزد
برای یک لحظه فنا شده هم
نمی‌دانم چطور
اما چیزی در گلویم
مثل استخوانی که هر چه
می‌خواهم
اما فرو نمی‌رود
شکل خودم شده‌ام در دق
هر آینه از نیمه‌ام می‌پرسم
خانه‌ام کجاست؟
آن خانه صبحانه‌ی اول وقت و لحظه‌ی میز و
استکان‌های تلخ و معطر؟
صدایم می‌رود و می برگردد
به تنهایی بر می‌خورد
و خرده‌های آن روی سردی موزاییکی آه
#رضا_روشنی
https://www.tgoop.com/davat1394/17710
کسی بپسندد یا نپسندد بماند
روزی دلیل این پنجره می‌شود بغضی که در
گلو دارم
چند وقتی تا کی؟
نمی‌شود همین‌طور
میان حرف‌ها و تاریکی
چیزی پراند و گریخت
گاهی
هر از گاهی
باید عمل را نشان داد
به این دیوار گفت
چرا از جلوی آفتاب
تکان نمی‌خوری؟
این خشم در سینه‌ی من
مهری منزوی شده است
اگر جای خودم نبودم می‌دانستم کجا باشم
چطور دست بگیرم
به شاخ‌های این ساعت سپید
بکشانمش
به پرت‌گاه زندگی
همیشه شیرین نیست
گاهی می‌ارزد
آدم بزاق و چراغ‌هایش را تعویض کند
چشم بدهد گوش بخرد
گاهی می‌ارزد
برای یک لحظه فنا شده هم
نمی‌دانم چطور
اما چیزی در گلویم
مثل استخوانی که هر چه
می‌خواهم
اما فرو نمی‌رود
شکل خودم شده‌ام در دق
هر آینه از نیمه‌ام می‌پرسم
خانه‌ام کجاست؟
آن خانه صبحانه‌ی اول وقت و لحظه‌ی میز و
استکان‌های تلخ و معطر؟
صدایم می‌رود و می برگردد
به تنهایی بر می‌خورد
و خرده‌های آن روی سردی موزاییکی آه
#رضا_روشنی
https://www.tgoop.com/davat1394/17710
Forwarded from گنجشکهای همیشه
نامه‌ی دیجیتال به علیرضا پنچه‌ای
من فکر حالم استم یک جور حالی ست ، هم‌چو «موشک بالستیک» که از سکوی پرتاب جدا شده‌‌باشد آنگاه خیس از تاج «درخت آزاد» خواندن جورچینی شمعدانی پلی می‌شود تا کلی نستعلیق دریا و کثرت مینیاتور جنگل به علیرضا پنجهای نسبت می‌دهم، تورا به‌اندازه‌ی همین اکنون‌بلوط می نویسم، يك اسب را «نجيب محفوظ» می‌نامید که پاي استعاره‌ی علف، عشق كافي ست، بعد «طه حسین»؛ نام تو را می برد، بازی «چوگان» از «وقت حال» برای من! فصل «سوگ پاییزی» را به‌نرمی هذیان انگور یاقوتی تلفظ می کند، دورور نوار‌کاست‌های قدیم، و صندوق پستی به‌عبارت نوستالژی، تمیزترن، تا صفت های: «کوپن»های اعلام شده، سوت می کشید، طرح «کالابرگ الکترونیکی» فحش بورژوازی ست به «کوپن» های دهه ۶۰ _ صادره از اِپُل مانتوی ابرها، گیر می‌دهی، به شلوارهای ساسون‌دار «کوچه چهرزاد» فکر می سپاری! زبان را به قطعات شیشه ای رنگی با بازی با نور. و این همه پروانه ها ی گیلک آهسته پوشیدی. از رقص مرد ترکمنی ربطی به قوری چینی گل‌قرمزی و همیشگی زنانه کلاغ کنار «عروس مامان» تکه در آوردی؛ از کریسمس کلیسای زیبای«سنت» در پاریس پاسبان‌ها پا برهنه سرخوردن به معماری «گوتیک» آنجا که سه نقطه شعر فراسپید به حوصله کدخوانی حرف به حرف آمد، به‌مورچه شدن می انجامید،
«عصب کلمه» را جلد آفتاب گردان. گرد پهن می‌کنی، چقدر فهمیدن دوخت ضخیم خط سوم خراسانی که هار می‌شود بی‌هیچ شباهتی به‌چرخ خیاطی ساده‌دوزی نیست، تا به «آن سوي پل» چشم می دوزی، از قرينه‌سازي آینه‌هاي پنهان: «عشق ـ مرگ» آفتاب را اتفاق می نویسی. حالا که الانم با دنیا سر سنگین است به طی شدن«دوات» شلوغ زبان فلفل تند می ریزد، به‌وقت گنبد «مسجد شیخ الله» شیار نارنج به ردیفی از شیراز، هوش رنگ بودی، تا مزین به نور صبحگاهی شده‌ای با عبور از پنجره‌ی «وال استریت» ربط به‌ربط بر روی کاشی‌های حرم آقا و فرش‌های نفیس ایرانی تا «کفتر کاکل به سر» حرف زد، روبروی آبگیری که عکس ماه به خیابان ختم می‌شود و از شدید‌شدن رشت می‌گفت؛ جایی که شعور باران بر تن کنی! در آغاز «سیاه کولی» همیشه‌هات حادثه بود متمایل به گل پامچال دلالت کوه می درخشید، ترجمه گل شبو، می‌شوی؛ شنبه‌تر شبانه پای تو؛ من را به بیشتر شب می سپارد، جایی تا «سُک‌سُک‌های عاشقانه» میان تصور بال شاپرکی و‌چیزهایی از برگ چامه و چکامه و شن تا «میدان ساعت» می‌رفتیم، این‌جا سردوشی چنار و «سوگ پاییزی» ادامه می دهم؛ از نیم فاصله «سوسن» از نوار‌کاست‌های قدیم به‌عبارت نوستالژی؛ تمیزترن، تا صفت‌های:«کوپن»های اعلام شده، سوت می کشید، طرح «کالابرگ الکترونیکی» فحش بورژوایی تلاوت می کند به‌ردیف «کوپن»های دهه ۶۰ _ هنوز به اِپُل مانتوی‌ابرها، شلوارهای ساسون‌دار «کوچه چهرزاد» فکر می پاشد؛ زبان را به قطعات شیشه‌ای رنگی با بازی با نور و این همه پروانه‌های گیلک آهسته می پوشیدی از پانویس ستاره‌ها خیز برمی‌داری و هم ربط شیهه را به مربع هوا تکه در آوردی، از کریسمس کلیسای زیبای «سنت»» در پاریس پاسبان‌ها پابرهنه سرخوردن به‌معماری «گوتیک» هم‌جو سه نقطه شعر فراسپید شیشه‌های رنگی خانه «سمیعی.ها» به هرچه زرد و آبی فیروزه‌ای لبریز است، تا یک حوض بزرگ وسط حوصله شدن فلسفه می رسیم؛ -این عمارت چه قدیمی‌ست.؟! -این جا سابقاً ️بیمارستان آمریکایی‌ها بود، شکل حرف زدن پیاده شدن وسط شیروانیِ حلبی در باد، آنگاه درونش طبل پرغوغا ادامه می دهد، خودت می دانی پری دریایی کوچولو و راه‌رفتن روی چاقو «در وطن سنجاقک ها» در نگاه محمد باقر کلاهی‌‌اهری، جایی آن تابستان من و فروغ از تو می‌نشینیم، یک گیلان گریستیم انجیرشدن را تیزتر می کند، اشاره به‌همین‌شدن سیاوش‌های رنگ به موزاییک انار دلالت بر قوطی کنسرو خیال بناگوش «رودکی»، سمرقند را می‌فهمی، با کلی زبرش ظهرء«علی‌اسفندیاری» تا نهایت پوست شب صدا می زنی، بهنام خودم که به سایه تلفن همگانی خیابان زبان‌ام تنگ می‌شود. نمی‌شود؛ شبیه برف قاب گرفت، نیازی به‌رمزگشایی «عشق اول» نمی‌بینم، «عشق اول» حضرت «ابلیس» بود به‌خدا، ما کم آوردیم، این جا که می رسم، حباب بستانکاری تاول تاویل‌ام گل انداخت؛ حوصله‌اش از «آدم» سر رفت به دلایل خصوصی عرفان شهری، به‌جان«حوا»؛ «به کاج های رنگارنگ بالا‌دست نگاه» کن! خیال آفتاب را لخت می‌کنی ربط می دهم، جایی شایعه که برمی‌دارد، پشت سر «همیشه بهار» می‌بَرَد، تازه می‌فهمم؛ از «شنیدن از شنیدنی بی صداترین صدای بی.صدا» استفاده می‌کنم از شکاف سماع حروف حرف می زنی، آن گاه «بی صدای؛ های؛ های؛ های؛ های؛ های؛ های»؛ سر به سر گذاشتن کلمه عریان دهاتی جایی نزدیک هشدارء «وضعیت سفید» یک گنجشک، به‌ما این همه «هو» تعارف می شود.
#علی_آزاد
#نامه_های_دیجیتال
#علی_رضا_پنجهای
#شعر_فراسپید
@Sparrowintherecoveryroom
من فکر حالم استم یک جور حالی ست ، هم‌چو «موشک بالستیک» که از سکوی پرتاب جدا شده‌‌باشد آنگاه خیس از تاج «درخت آزاد» خواندن جورچینی شمعدانی پلی می‌شود تا کلی نستعلیق دریا و کثرت مینیاتور جنگل به علیرضا پنجهای نسبت می‌دهم، تورا به‌اندازه‌ی همین اکنون‌بلوط می نویسم، يك اسب را «نجيب محفوظ» می‌نامید که پاي استعاره‌ی علف، عشق كافي ست، بعد «طه حسین»؛ نام تو را می برد، بازی «چوگان» از «وقت حال» برای من! فصل «سوگ پاییزی» را به‌نرمی هذیان انگور یاقوتی تلفظ می کند، دورور نوار‌کاست‌های قدیم، و صندوق پستی به‌عبارت نوستالژی، تمیزترن، تا صفت های: «کوپن»های اعلام شده، سوت می کشید، طرح «کالابرگ الکترونیکی» فحش بورژوازی ست به «کوپن» های دهه ۶۰ _ صادره از اِپُل مانتوی ابرها، گیر می‌دهی، به شلوارهای ساسون‌دار «کوچه چهرزاد» فکر می سپاری! زبان را به قطعات شیشه ای رنگی با بازی با نور. و این همه پروانه ها ی گیلک آهسته پوشیدی. از رقص مرد ترکمنی ربطی به قوری چینی گل‌قرمزی و همیشگی زنانه کلاغ کنار «عروس مامان» تکه در آوردی؛ از کریسمس کلیسای زیبای«سنت» در پاریس پاسبان‌ها پا برهنه سرخوردن به معماری «گوتیک» آنجا که سه نقطه شعر فراسپید به حوصله کدخوانی حرف به حرف آمد، به‌مورچه شدن می انجامید،
«عصب کلمه» را جلد آفتاب گردان. گرد پهن می‌کنی، چقدر فهمیدن دوخت ضخیم خط سوم خراسانی که هار می‌شود بی‌هیچ شباهتی به‌چرخ خیاطی ساده‌دوزی نیست، تا به «آن سوي پل» چشم می دوزی، از قرينه‌سازي آینه‌هاي پنهان: «عشق ـ مرگ» آفتاب را اتفاق می نویسی. حالا که الانم با دنیا سر سنگین است به طی شدن«دوات» شلوغ زبان فلفل تند می ریزد، به‌وقت گنبد «مسجد شیخ الله» شیار نارنج به ردیفی از شیراز، هوش رنگ بودی، تا مزین به نور صبحگاهی شده‌ای با عبور از پنجره‌ی «وال استریت» ربط به‌ربط بر روی کاشی‌های حرم آقا و فرش‌های نفیس ایرانی تا «کفتر کاکل به سر» حرف زد، روبروی آبگیری که عکس ماه به خیابان ختم می‌شود و از شدید‌شدن رشت می‌گفت؛ جایی که شعور باران بر تن کنی! در آغاز «سیاه کولی» همیشه‌هات حادثه بود متمایل به گل پامچال دلالت کوه می درخشید، ترجمه گل شبو، می‌شوی؛ شنبه‌تر شبانه پای تو؛ من را به بیشتر شب می سپارد، جایی تا «سُک‌سُک‌های عاشقانه» میان تصور بال شاپرکی و‌چیزهایی از برگ چامه و چکامه و شن تا «میدان ساعت» می‌رفتیم، این‌جا سردوشی چنار و «سوگ پاییزی» ادامه می دهم؛ از نیم فاصله «سوسن» از نوار‌کاست‌های قدیم به‌عبارت نوستالژی؛ تمیزترن، تا صفت‌های:«کوپن»های اعلام شده، سوت می کشید، طرح «کالابرگ الکترونیکی» فحش بورژوایی تلاوت می کند به‌ردیف «کوپن»های دهه ۶۰ _ هنوز به اِپُل مانتوی‌ابرها، شلوارهای ساسون‌دار «کوچه چهرزاد» فکر می پاشد؛ زبان را به قطعات شیشه‌ای رنگی با بازی با نور و این همه پروانه‌های گیلک آهسته می پوشیدی از پانویس ستاره‌ها خیز برمی‌داری و هم ربط شیهه را به مربع هوا تکه در آوردی، از کریسمس کلیسای زیبای «سنت»» در پاریس پاسبان‌ها پابرهنه سرخوردن به‌معماری «گوتیک» هم‌جو سه نقطه شعر فراسپید شیشه‌های رنگی خانه «سمیعی.ها» به هرچه زرد و آبی فیروزه‌ای لبریز است، تا یک حوض بزرگ وسط حوصله شدن فلسفه می رسیم؛ -این عمارت چه قدیمی‌ست.؟! -این جا سابقاً ️بیمارستان آمریکایی‌ها بود، شکل حرف زدن پیاده شدن وسط شیروانیِ حلبی در باد، آنگاه درونش طبل پرغوغا ادامه می دهد، خودت می دانی پری دریایی کوچولو و راه‌رفتن روی چاقو «در وطن سنجاقک ها» در نگاه محمد باقر کلاهی‌‌اهری، جایی آن تابستان من و فروغ از تو می‌نشینیم، یک گیلان گریستیم انجیرشدن را تیزتر می کند، اشاره به‌همین‌شدن سیاوش‌های رنگ به موزاییک انار دلالت بر قوطی کنسرو خیال بناگوش «رودکی»، سمرقند را می‌فهمی، با کلی زبرش ظهرء«علی‌اسفندیاری» تا نهایت پوست شب صدا می زنی، بهنام خودم که به سایه تلفن همگانی خیابان زبان‌ام تنگ می‌شود. نمی‌شود؛ شبیه برف قاب گرفت، نیازی به‌رمزگشایی «عشق اول» نمی‌بینم، «عشق اول» حضرت «ابلیس» بود به‌خدا، ما کم آوردیم، این جا که می رسم، حباب بستانکاری تاول تاویل‌ام گل انداخت؛ حوصله‌اش از «آدم» سر رفت به دلایل خصوصی عرفان شهری، به‌جان«حوا»؛ «به کاج های رنگارنگ بالا‌دست نگاه» کن! خیال آفتاب را لخت می‌کنی ربط می دهم، جایی شایعه که برمی‌دارد، پشت سر «همیشه بهار» می‌بَرَد، تازه می‌فهمم؛ از «شنیدن از شنیدنی بی صداترین صدای بی.صدا» استفاده می‌کنم از شکاف سماع حروف حرف می زنی، آن گاه «بی صدای؛ های؛ های؛ های؛ های؛ های؛ های»؛ سر به سر گذاشتن کلمه عریان دهاتی جایی نزدیک هشدارء «وضعیت سفید» یک گنجشک، به‌ما این همه «هو» تعارف می شود.
#علی_آزاد
#نامه_های_دیجیتال
#علی_رضا_پنجهای
#شعر_فراسپید
@Sparrowintherecoveryroom
👍1
Forwarded from انتشارات دوات معاصر
پر فروش‌های دوات معاصر در سال 1404
❌ تخفیف 10 درصد
کتاب‌ها آرزوهایمان را پرواز می‌دهند
▪️رمان بیداری، کیت شوپن، ماهان سیارمنش
▪️ادبیات در وضعیت متاورس (صدای پای دگرگونی در شعر معاصر )، مزدک پنجهای
▪️منتقد به مثابه هنرمند، اسکار وایلد، ماهان سیارمنش
▪️گفتاری در باب نابرابری، ژان ژاک روسو، ماهان سیارمنش
▪️حقیقت در عکاسی:ادراک، اسطوره و واقعیت در دنیای پست مدرن، لسلی مولن، حامد اریب
▪️جریان‌شناسی شعر دیداری شنیداری،مزدک پنجهای
▪️سگ‌های پوشالی، جان گری، سامان مرادخانی
▪️از میان زخم‌ها، نیکی رضایی
▪️تا بهار صبر کن باندینی، جان فانته، آذر تقی‌یار
▪️فلسفه‌ی نوشتن، جیمز دالی و گروه نویسندگان ادبیات نوبل، ماهان سیارمنش
▪️دوست داشتن اتفاقی نیست، مزدک پنجهای
▪️کیفرخواست، مزدک پنجهای
▪️گاهان تنهایی و تا، ابراهیم کارگرنژاد
▪️هالی شکنه، دکتر حسین رحیمی
▪️راز جام زرین ، فاطمه صابری
▪️کتاب عشق، نزار قبانی، محبوبه افشاری
▪️قصیده اندوه تار، گارسیا لورکا، فانوس بهادروند
▪️اگر پیشگو به من خبر دهد، لمیعه عباس عماره، فاطمه شاه حسینی
▪️مسافرخانه بهشت گیلان، علیرضا پنجهای
💢 خرید آنلاین با تخفیف ده درصد
Www.davatmoaser.ir
👈 نشانی ارسال اثر برای نشر
[email protected]
@davatmoaser
❌ تخفیف 10 درصد
▪️رمان بیداری، کیت شوپن، ماهان سیارمنش
▪️ادبیات در وضعیت متاورس (صدای پای دگرگونی در شعر معاصر )، مزدک پنجهای
▪️منتقد به مثابه هنرمند، اسکار وایلد، ماهان سیارمنش
▪️گفتاری در باب نابرابری، ژان ژاک روسو، ماهان سیارمنش
▪️حقیقت در عکاسی:ادراک، اسطوره و واقعیت در دنیای پست مدرن، لسلی مولن، حامد اریب
▪️جریان‌شناسی شعر دیداری شنیداری،مزدک پنجهای
▪️سگ‌های پوشالی، جان گری، سامان مرادخانی
▪️از میان زخم‌ها، نیکی رضایی
▪️تا بهار صبر کن باندینی، جان فانته، آذر تقی‌یار
▪️فلسفه‌ی نوشتن، جیمز دالی و گروه نویسندگان ادبیات نوبل، ماهان سیارمنش
▪️دوست داشتن اتفاقی نیست، مزدک پنجهای
▪️کیفرخواست، مزدک پنجهای
▪️گاهان تنهایی و تا، ابراهیم کارگرنژاد
▪️هالی شکنه، دکتر حسین رحیمی
▪️راز جام زرین ، فاطمه صابری
▪️کتاب عشق، نزار قبانی، محبوبه افشاری
▪️قصیده اندوه تار، گارسیا لورکا، فانوس بهادروند
▪️اگر پیشگو به من خبر دهد، لمیعه عباس عماره، فاطمه شاه حسینی
▪️مسافرخانه بهشت گیلان، علیرضا پنجهای
💢 خرید آنلاین با تخفیف ده درصد
Www.davatmoaser.ir
👈 نشانی ارسال اثر برای نشر
[email protected]
@davatmoaser
👍1
Channel name was changed to «پایگاه خبری تحلیلی دوات فرهنگ، هنر و ادبیات»
«سرزمین پرتقالهای غمگین»
🔰 غسان کنفانی
✔️ترجمه : بابک شاکر
مقدمه
کتاب أرض البرتقال الحزين (سرزمین پرتقالهای غمگین)، دومین مجموعه داستانی غسان کنفانی، نویسنده و مبارز فلسطینی، در سال ۱۹۶۲ منتشر شد. این اثر حاوی هفت داستان کوتاه است که هر یک روایتی از سرگذشت پناه‌جویان فلسطینی، تبعید، آوارگی، و رنج‌های گریز از سرزمین مادری پس از فاجعهٔ نکبت ۱۹۴۸ را در دل دارد...
متن داستان را در کانال بخوانید :
https://www.tgoop.com/babakshakernotes
https://www.tgoop.com/davat1394/17715
🔰 غسان کنفانی
✔️ترجمه : بابک شاکر
مقدمه
کتاب أرض البرتقال الحزين (سرزمین پرتقالهای غمگین)، دومین مجموعه داستانی غسان کنفانی، نویسنده و مبارز فلسطینی، در سال ۱۹۶۲ منتشر شد. این اثر حاوی هفت داستان کوتاه است که هر یک روایتی از سرگذشت پناه‌جویان فلسطینی، تبعید، آوارگی، و رنج‌های گریز از سرزمین مادری پس از فاجعهٔ نکبت ۱۹۴۸ را در دل دارد...
متن داستان را در کانال بخوانید :
https://www.tgoop.com/babakshakernotes
https://www.tgoop.com/davat1394/17715
Telegram
✍️ مصادره به متن ...
جستارهایی در ادبیات ،تاریخ و فرهنگ با نوشته های بابک شاکر
🔘 نشست «عصر روشن» با محوریت «تأثیر جنگ بر ادبیات جهان» در خانه هنرمندان ایران
🌀 نشست ماهانه «عصر روشن» در خانه هنرمندان ایران، با محوریت «تأثیر جنگ بر ادبیات جهان» برگزار خواهد شد.
🔻در این روز شاعران به یاد «پرنیا عباسی»، شاعر جوان ایرانی که به همراه خانواده‌اش در حمله هوایی رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۲ روزه به شهادت رسید، گردهمایی خواهند داشت.
🔻 معرفی کتاب‌های شعر تازه منتشر شده، شعرخوانی و گفت‌وگوی اهالی ادبیات و موسیقی از بخش‌های ثابت «عصر روشن» است.
🔻علیرضا بهرامی و افسانه حسنیه مجریان این نشست هستند.
🔻نشست ماهانه «عصر روشن» ساعت ۱۷ جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴ در سالن امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.
#خانه_هنرمندان_ایران
#سالن_استاد_امیرخانی
https://www.tgoop.com/davat1394/17716
@iranartists
🌀 نشست ماهانه «عصر روشن» در خانه هنرمندان ایران، با محوریت «تأثیر جنگ بر ادبیات جهان» برگزار خواهد شد.
🔻در این روز شاعران به یاد «پرنیا عباسی»، شاعر جوان ایرانی که به همراه خانواده‌اش در حمله هوایی رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۲ روزه به شهادت رسید، گردهمایی خواهند داشت.
🔻 معرفی کتاب‌های شعر تازه منتشر شده، شعرخوانی و گفت‌وگوی اهالی ادبیات و موسیقی از بخش‌های ثابت «عصر روشن» است.
🔻علیرضا بهرامی و افسانه حسنیه مجریان این نشست هستند.
🔻نشست ماهانه «عصر روشن» ساعت ۱۷ جمعه ۲۰ تیر ۱۴۰۴ در سالن امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.
#خانه_هنرمندان_ایران
#سالن_استاد_امیرخانی
https://www.tgoop.com/davat1394/17716
@iranartists
روزانه‌ها:
یک صوت بر دوگونه همی آیدت به‌گوش
گاهی صدا همی نهی‌اش نام گه ندا
#عبدالرحمن_جامی
روزگار سازگار
https://www.tgoop.com/davat1394/17732
یک صوت بر دوگونه همی آیدت به‌گوش
گاهی صدا همی نهی‌اش نام گه ندا
#عبدالرحمن_جامی
روزگار سازگار
https://www.tgoop.com/davat1394/17732
روزانه‌ها:
جای زاهد ساحل وهم و خیال
جان عارف غرقهٔ بحر شهود
#عبدالرحمن_جامی
روزگار سازگار
https://www.tgoop.com/davat1394/17733
جای زاهد ساحل وهم و خیال
جان عارف غرقهٔ بحر شهود
#عبدالرحمن_جامی
روزگار سازگار
https://www.tgoop.com/davat1394/17733
آیا فضای مجازی به مثابه‌ی سکونتگاه انسان است؟
#مزدک_پنجهای
برای هایدگر، انسان فقط در جهان حضور ندارد، بلکه حضور باید تبدیل به سکونت شود، انسان در وضعیت سکونت، می‌تواند اندیشه کند. بنابراین انسان در نسبت و همزیستی با چیزها، زمین، آسمان، خدایان و آدمیان معنا می‌یابد. از نظر هایدگر «انسان فقط وقتی سکونت می‌گزیند، می‌تواند بسازد.»
هایدگر واژه‌ی ساختن را در ریشه‌های قدیمی‌اش در زبان آلمانی یعنی buan بازمی‌گرداند، که به معنای بودن و سکونت داشتن است. از این نظر او به تعبیری ساختن را هم به مثابه‌ی سکونت داشتن می‌داند.
چرا که سکونت، نحوه‌ی خاصی از زیستن در پیوند با هستی است. منظور او از سکونت، نه صرفاً سکونت در یک ساختمان، بلکه در جهان به عنوان یک کلیت انسانی و هستی‌شناختی است.
هایـدگر مفهوم چهارگان را برای تبیین سکونت مطرح می‌کند. به زعم هایدگر، انسان فقط آنگاه ساکن واقعی است که در هماهنگی با این چهار عنصر زندگی می کند:
زمین : تخت مادّی و زیستی.
آسمان : چرخه‌ی زمان، فصل‌ها، نور.
خدایان : امر قدسی، رازی، هستی.
آدمیان : دیگران، همزیستی، زبان
ساختن واقعی (مثلاً ساخت خانه یا معبد) یعنی فراهم آوردن مکانی که این چهارگان در هماهنگی باشند. سکونت، یک مفهوم هستی‌شناختی است که از طریق این چهار عنصر معنی می‌گیرد.
هایـدگر پس از خروج از حزب نازی، دورانی از زندگی‌اش را در کلبه‌ی کوچکی در کوه‌های جنگلی شوارتس‌والد (جنگل سیاه) گذراند. این کلبه برای او فقط محل زندگی نبود، بلکه محل اندیشه، نوشتن و سکونت شاعرانه بود. به همین دلیل هم آن کلبه تبدیل به بخشی از پروژه‌ی فلسفی‌اش شد. آنجا برایش نوعی بازگشت به ساده‌زیستی و پیوند با طبیعت اتفاق افتاده بود؛ در مقابل جهان ماشینی و تکنولوژی برآمده از زیست مدرن که از دید او انسان را از سکونت واقعی دور می‌کرد.
در آثار متأخر، هایدگر با نگاه انتقادی به همه‌گیری تکنولوژی، هشدار می‌دهد که انسان دیگر «ساکن» نیست، بلکه فقط «حضور» دارد.
حال با این مقدمه به این پرسش، خواهم پرداخت که «آیا فضای مجازی می‌تواند به عنوان سکونتگاه انسان تلفی شود؟»
همان‌طور که گفته شد برای هایدگر، سکونت واقعی جایی است که در آن انسان در پیوند با زمین، آسمان، خدایان و دیگر آدمیان باشد. و این خلسه، اعتکاف، مراقبه‌گری و سکونت، تبدیل به اندیشیدن شود.
فضا‌های مجازی چون متاورس، شبکه‌های اجتماعی، محیط‌های دیجیتالی و... هر کدام ویژگی‌هایی دارند که از منظرهایدگر، انسان را از سکونت واقعی دور می‌کند:
الف: سکونت از پیوند با زمین جدا شده؛ دیگر «در زمین» زندگی نمی‌کنیم، بلکه روی «سطوح دیجیتال» شناوریم.
ب: ارتباط‌های آدمی توسط ابزارهای غیرحضوری انجام می‌گیرد بنابراین سطحی‌اند، نه حضوری ملموس!
ج: مراقبه‌گری و سکوت جای خود را به هیاهو و مصرف داده است.
د: انسان خود را در فضای مجازی تبدیل به سوژه‌‌ای محاسبه‌گر و مصرف‌کننده محتوا می‌شود.
در نگاه هایدگر، ذات تکنولوژی چیزی است که او «گِشتِل» می‌نامد: و در این فرایند انسان تحت کنترل و بهره‌برداری و شاید هم سوء‌استفاده قرار گیرد.
با این وصف، انسان در فضای مجازی تمام هستی و خود را به «داده»، «نمایش»، «محتوا» و «ابزار حضور» فرو می‌کاهد. این دقیقاً مغایر، مسئله سکونت است. در فضای مجازی، انسان بیشتر در «اقامت‌گاه‌های موقت داده‌ها» زندگی می‌کند، نه در سکونتگاه‌های هستی. اگر بخواهیم فضای مجازی را سکونتگاه کنیم، باید نسبت به خود را با تکنولوژی، زبان، زمان و طبیعت بازاندیشی کنیم.
#پایگاه_خبری_تحلیلی_دوات
@davat1394
#مزدک_پنجهای
برای هایدگر، انسان فقط در جهان حضور ندارد، بلکه حضور باید تبدیل به سکونت شود، انسان در وضعیت سکونت، می‌تواند اندیشه کند. بنابراین انسان در نسبت و همزیستی با چیزها، زمین، آسمان، خدایان و آدمیان معنا می‌یابد. از نظر هایدگر «انسان فقط وقتی سکونت می‌گزیند، می‌تواند بسازد.»
هایدگر واژه‌ی ساختن را در ریشه‌های قدیمی‌اش در زبان آلمانی یعنی buan بازمی‌گرداند، که به معنای بودن و سکونت داشتن است. از این نظر او به تعبیری ساختن را هم به مثابه‌ی سکونت داشتن می‌داند.
چرا که سکونت، نحوه‌ی خاصی از زیستن در پیوند با هستی است. منظور او از سکونت، نه صرفاً سکونت در یک ساختمان، بلکه در جهان به عنوان یک کلیت انسانی و هستی‌شناختی است.
هایـدگر مفهوم چهارگان را برای تبیین سکونت مطرح می‌کند. به زعم هایدگر، انسان فقط آنگاه ساکن واقعی است که در هماهنگی با این چهار عنصر زندگی می کند:
زمین : تخت مادّی و زیستی.
آسمان : چرخه‌ی زمان، فصل‌ها، نور.
خدایان : امر قدسی، رازی، هستی.
آدمیان : دیگران، همزیستی، زبان
ساختن واقعی (مثلاً ساخت خانه یا معبد) یعنی فراهم آوردن مکانی که این چهارگان در هماهنگی باشند. سکونت، یک مفهوم هستی‌شناختی است که از طریق این چهار عنصر معنی می‌گیرد.
هایـدگر پس از خروج از حزب نازی، دورانی از زندگی‌اش را در کلبه‌ی کوچکی در کوه‌های جنگلی شوارتس‌والد (جنگل سیاه) گذراند. این کلبه برای او فقط محل زندگی نبود، بلکه محل اندیشه، نوشتن و سکونت شاعرانه بود. به همین دلیل هم آن کلبه تبدیل به بخشی از پروژه‌ی فلسفی‌اش شد. آنجا برایش نوعی بازگشت به ساده‌زیستی و پیوند با طبیعت اتفاق افتاده بود؛ در مقابل جهان ماشینی و تکنولوژی برآمده از زیست مدرن که از دید او انسان را از سکونت واقعی دور می‌کرد.
در آثار متأخر، هایدگر با نگاه انتقادی به همه‌گیری تکنولوژی، هشدار می‌دهد که انسان دیگر «ساکن» نیست، بلکه فقط «حضور» دارد.
حال با این مقدمه به این پرسش، خواهم پرداخت که «آیا فضای مجازی می‌تواند به عنوان سکونتگاه انسان تلفی شود؟»
همان‌طور که گفته شد برای هایدگر، سکونت واقعی جایی است که در آن انسان در پیوند با زمین، آسمان، خدایان و دیگر آدمیان باشد. و این خلسه، اعتکاف، مراقبه‌گری و سکونت، تبدیل به اندیشیدن شود.
فضا‌های مجازی چون متاورس، شبکه‌های اجتماعی، محیط‌های دیجیتالی و... هر کدام ویژگی‌هایی دارند که از منظرهایدگر، انسان را از سکونت واقعی دور می‌کند:
الف: سکونت از پیوند با زمین جدا شده؛ دیگر «در زمین» زندگی نمی‌کنیم، بلکه روی «سطوح دیجیتال» شناوریم.
ب: ارتباط‌های آدمی توسط ابزارهای غیرحضوری انجام می‌گیرد بنابراین سطحی‌اند، نه حضوری ملموس!
ج: مراقبه‌گری و سکوت جای خود را به هیاهو و مصرف داده است.
د: انسان خود را در فضای مجازی تبدیل به سوژه‌‌ای محاسبه‌گر و مصرف‌کننده محتوا می‌شود.
در نگاه هایدگر، ذات تکنولوژی چیزی است که او «گِشتِل» می‌نامد: و در این فرایند انسان تحت کنترل و بهره‌برداری و شاید هم سوء‌استفاده قرار گیرد.
با این وصف، انسان در فضای مجازی تمام هستی و خود را به «داده»، «نمایش»، «محتوا» و «ابزار حضور» فرو می‌کاهد. این دقیقاً مغایر، مسئله سکونت است. در فضای مجازی، انسان بیشتر در «اقامت‌گاه‌های موقت داده‌ها» زندگی می‌کند، نه در سکونتگاه‌های هستی. اگر بخواهیم فضای مجازی را سکونتگاه کنیم، باید نسبت به خود را با تکنولوژی، زبان، زمان و طبیعت بازاندیشی کنیم.
#پایگاه_خبری_تحلیلی_دوات
@davat1394