🔹️با تو مخالفم یا از تو خوشم نمی‌آید؟

اگر انسان موجودی سرتا پا عقلانی بود، آن وقت ما می‌توانستیم محترمانه به دیدگاه مخالف گوش بسپاریم و سپس پاسخی سنجیده از آستینمان در آوریم. اما در واقعیت، مخالفت‌ها مغز ما را در دریایی از سیگنال‌های شیمیایی غرق می‌کند و این موجب می‌شود نتوانیم حتی روی موضوعات پیش‌پا افتاده به آسانی تمرکز کنیم. این سیگنال‌ها باعث می‌شوند مخالفت را به چشم «حمله‌ای علیه من» ببینیم. «با تو مخالفم» تبدیل می‌شود به «از تو خوشم نمی‌آید». در نتیجه به جای اینکه به دیدگاه فرد مقابل توجه کنیم، مشغول دفاع از خودمان می‌شویم.

برگرفته از کتاب موهبت اختلاف
نشر ترجمان

🆔 @dialoguecenter

🔹باید بکوشیم ترس یا رنجی را بشنویم

📌باید از خود بپرسیم آیا می‌خواهیم در بحث پیروز شویم یا می‌خواهیم در پی حقیقت برآییم؟ آیا اگر شواهد به قدر کافی قانع کننده بود، آماده آن هستیم که دیدگاه‌های خود را تغییر دهیم؟ و آیا در ذهن خود، به روش سقراطی، جایی هم برای دیگری باز می‌کنیم؟
اول از همه باید گوش دهیم.

📌ما غالباً در یک بحث و مجادله تنها بدین‌منظور به دیگران گوش می‌دهیم که سخنان آنها را تحریف کرده و از آنها به نفع خودمان استفاده کنیم.

📌گوش‌دادن حقیقی چیزی بیش از شنیدن کلماتی است که به زبان می‌آیند. ما باید از پیام زیرین کلام نیز آگاهی یابیم و چیزی را بشنویم که با صدای بلند بر زبان نمی‌آید.

📌کلام خشم‌آلود، به ویژه، مستلزم رمزگشایی دقیق است. باید بکوشیم ترس یا رنجی را بشنویم که در اشارات جسمی، لحن صدا و انتخاب تصاویر نمایان می‌شود.

برگزیده از کتاب از دل تو تا دل من
دوازده گام برای زندگی شفقت‌آمیز
کارن آرمسترانگ ترجمه مرضیه سلیمانی

🆔 @dialoguecenter

🔹️همدلی، درک همراه با احترام از آن چیزی است که طرف مقابل ابراز می‌کند. فیلسوف چینی چانگ تسو می‌گوید که همدلی حقیقی نیازمند گوش‌دادن با تمام وجود است: گوش دادن جملات یک چیز است و با تفاهم گوش دادن چیز دیگر. گوش دادن با روح محدود به هیچ کدام از توانایی‌های حواس پنج‌گانه یا ذهن نیست. در نتیجه لازم است همۀ حواس خود را خالی کنیم تا امکان گوش دادن با تمام وجود فراهم شود. آن‌گاه دریافتی مستقیم از آنچه مقابل شما اتفاق می‌افتد صورت می‌گیرد، دریافتی که هرگز نمی‌توان با گوش شنید یا با ذهن فهمید.

برگرفته از کتاب ارتباط بدون خشونت
مارشال رزنبرگ

🆔 @dialoguecenter