Telegram Web
5 неадэкватных правілаў, па якіх прымушаюць жыць у жаночых калоніях Беларусі. Частка 2.

Правіла другое: праяві сілу

Гэта не значыць, што трэба кагосьці збіць ці дэманстратыўна перасунуць што-небудзь цяжкае - гаворка ідзе аб сіле духу.
Хапацца за першае ж нельга: дзяўчыне лепш даць зразумець, што яна аддае перавагу адзіноце, інакш вялікі шанец стаць "дойнай каровай". Не трэба ўсім дагаджаць, трэба адстойваць асабістую прастору, не варта раздаваць прадукты і цыгарэты: жанчын, якія так робяць, лічаць не шчодрымі, а дурнымі.
Вельмі часта гэта з’яўляецца прамым “негалосным” парушэннем, за якое могуць адправіць у ШІЗА.

#жаночаятурма
#палітвязні
#Беларусь
5 неадэкватных правілаў, па якіх прымушаюць жыць у жаночых калоніях Беларусі. Частка 3.

Правіла трэцяе: забудзься пра ветлівасць

Звычка вечна прасіць прабачэння за кожнае дзеянне - гэта прывілей «вольных» жанчын. На зоне багацце "прабачце", "дзякуй", "калі ласка" успрымаюць як слабасць, а сапраўднай ветлівасцю лічацца ўчынкі - напрыклад, дапамога тым, хто старэй, або ўменне не лезці ў чужую размову.

#жаночаятурма
#палітвязні
#Беларусь
⁉️ Права на жыццё, на ахову і захаванне здароўя мае кожны!

У апошнія гады назапашваецца ўсё больш за сведчанняў, што прадстаўнікі адміністрацыі пенітэцыярных установаў, свядома і мэтанакіравана імкнуцца абмежаваць зняволеных, асабліва палітвязняў у рэалізацыі гэтых праў, што прыводзіць не толькі да шкоды здароўю, але і да смерцяў зняволеных. Пра гэта паведамляе "Офіс па правах людзей з інваліднасцю". Таму каманда з праваабаронцаў і лекараў распрацавала рэкамендацыі для сваякоў і адвакатаў зняволеных, накіраваныя на:
🔺садзейнічанне атрыманню інфармацыі аб стане здароўя зняволеных;
🔺аблягчэнне камунікацый з адміністрацыяй пенітэнцыярных устаноў з мэтай паляпшэння даступнасці і якасці медыцынскай дапамогі зняволеным;
🔺у выпадку наяўнасці цяжкіх захворванняў — на садзейнічанне зняволеным у змене меры стрымання або вызваленні ад пакарання ў выглядзе пазбаўлення волі ў сувязі з захворваннем.

Мы пачынаем з агульных рэкамендацый, якія датычацца вядзення перапіскі з адміністрацыяй СІЗА і ПК, накіраваннем зваротаў, заяў і гэтак далей. Далей гэтыя прынцыпы будуць канкрэтызавацца.

📝 Чытаць тэкст па спасылцы
✉️ Сувязь для кансультацый: [email protected]
5 неадэкватных правілаў, па якіх прымушаюць жыць у жаночых калоніях Беларусі. Частка 4.

Правіла чацвёртае: не пытайся.

Не імкніся да нармальнай камунікацыі.
На калоніі не любяць пытанні «дзеля дыялога» - пра крымінальную справу гавораць рэдка. Калі жанчына захоча, яна сама раскажа, як апынулася ў турме, аднак гэта - жэст добрай волі: цікавіцца такімі падрабязнасцямі нельга.

#жаночаятурма
#палітвязні
#Беларусь
5 неадэкватных правілаў, па якіх прымушаюць жыць у жаночых калоніях Беларусі.
Частка 5

Правіла пятае: не сварыся з адміністрацыяй

Асуджаных, якія паддобрываюцца перад супрацоўнікамі калоніі, не любяць ні работнікі адміністрацыі, ні іншыя зняволеныя. Мець зносіны з персаналам калоніі трэба прыкладна гэтак жа, як і з сяброўкамі па няшчасці - не скардзіцца, не спрабаваць выслужыцца, не зневажацца і не дэманстраваць свая «маральная перавага».

#жаночаятурма
#палітвязні
#Беларусь
Першыя турэмныя днi ў жаночай калоні: як павінна быць

Што адбываецца, калі жанчына ўпершыню трапляе ў турму ў якасці зняволенага? Цалкам натуральна адчуваць асцярогі і хваляванні з нагоды таго, што адбудзецца, калі ёй пагражае першы турэмны тэрмін.
Першы крок завецца "прыём", калі жанчыну афіцыйна ўвядуць у турэмную сістэму. Асноўнай мэтай з'яўляецца збор інфармацыі пра яе, у тым ліку патрэбы і патэнцыйныя рызыкі. Гэтая інфармацыя будзе выкарыстоўвацца для вызначэння пражывання і іншых паслуг, якія могуць запатрабавацца.

У працэсе прыёму яна пройдзеце медыцынскі агляд, каб выявіць любыя неадкладныя медыцынскія праблемы. Жанчыну таксама старанна абшукаюць, каб пераканацца, што ў яе няма забароненых прадметаў, а асабістыя рэчы будуць правераны і зарэгістраваны. Жанчына атрымае інфармацыю аб турэмных правілах і палажэннях, распарадку дня і даступных паслугах і праграмах.
Як толькі працэс прыёму завершыцца, жанчыну накіруюць у вызначанае крыло ці падраздзяленнекалоніі. Яна атрымаеце асноўныя прадметы гігіены, пасцельная бялізна і камеру.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
‼️Увага! Мы праводзім анкетаванне

Апытанне цалкам ананімнае, не патрабуе аніякай асабістай інфармацыі і будзе выкарыстоўвацца толькі ў агульным выглядзе.

📝Спасылка на анкету https://forms.gle/JAEBU5HUqdwx8KHY9
Варшава!
Запрашаем на адкрыццё фотавыставы і прэм'еру фільма з беларускамі, якія перамаглі рак.
Таксама адбудзецца размова з доктарам, дзе вы зможаце задаць свае пытанні.

2024/10/12
14:00

Mit space
Stalowa 36
Warsaw, Poland
🤔Страшна-нестрашна. Страх смерці. Частка 2

У другой частцы размовы пра страх смерці будзем разважаць:
🔺пра традыцыі
🔺якія трэнінгі існуюць па тэме смерці
🔺як перажыць смерць у эміграцыі (калі не можаш пабачыць блізкага)
🔺культура падтрымкі ў эміграцыі і Беларусі

Глядзець выпуск па спасылцы: https://youtu.be/pgP9ZGdb4vE
12 кастрычніка ў Варшаве адбыліся адкрыццё фотавыставы і прэм'ера фільма з беларускамі, якія перамаглі рак.

Пасля прэзентацыі прайшла размова з доктарам, дзе жадаючыя задавалі свае пытанні і пашырылі свае веды пра анкалогію.

Як гэта было, глядзіце ў нашым рэпартажы: https://youtu.be/kHmY7XFC2lw
💔Размовы пра адзіноту

У гэтым выпуску:
🔺Што такое адзінота і чаму мы баімся яе?
🔺Як уплывае грамадства на ўспрыняццё адзіноты?
🔺Ці можна падрыхтавацца і пераадолець страх адзіноты?

Глядзець выпуск па спасылцы: https://youtu.be/r1vrZUcB7cU
👥 Каця і Каця. Рак, рэміссія і жаночыя мары

Абедзве Кацярыны былі змушаны пакінуць Беларусь і ўладкоўвацца з нуля ў эміграцыі. Да ўсяго гэтага дадаўся дыягназ - рак грудзей.

У фільме Каця і Каця расказваюць пра тое, як змянілася жыццё пасля аперацыі. Гэта не заўсёды лёгка, не зусім прыемна і не вельмі звыкла.

У гэтым жыцці ёсць злосць, абмежаванні і адчуванні ўласнай канчатковасці. А яшчэ - яркія эмоцыі і новыя магчымасці, ёсць глыбокія перажыванні і чыстыя мары.

Пра гэта Каця Ваданосава і Каця Пытлёва расказалі для фільма "Каця і Каця. Рак, рэмісія і жаночыя мары"

Глядзець фільм па спасылцы: https://youtu.be/FSOQet6kvMo
Турма Tegel — жылы комплекс з кратамі на вокнах

Самая вялікая мужчынская турма закрытага тыпу ў Нямеччыне знаходзіцца ў берлінскім раёне Тэгель. Памеры ўражаюць: на яе тэрыторыі маглі б змясціцца 17 футбольных палёў. Яна абнесена 1,5 кіламятровай бетоннай сцяной пяцімятровай вышыні.

Турма Tegel мае два тыпы карпусоў: старыя, пабудаваныя яшчэ пад канец XIX стагоддзя, і новыя, падобныя на тыповыя гарадскія новабудоўлі. Гледзячы на новыя карпусы (іх клічуць «дамамі»), пра тое, што гэта турма, разумееш толькі з-за кратаў на вокнах. У новых карпусах ёсць агульныя кухні, дзе знаходзяцца пліты і халадзільнік з асобнымі скрынямі, па адной на двух зняволеных.

Па сваёй секцыі ўсярэдзіне кожнага з карпусоў зняволеныя могуць у вольны ад працы ці навучання час свабодна перасоўвацца, хадзіць адзін да аднаго ў госці, гатаваць на агульнай кухні.

Паводле слоў супрацоўнікаў, зняволеныя павінны працаваць усе, але ў турме бракуе працоўных месцаў. Таму некаторыя застаюцца ў камерах зачыненыя датуль, пакуль усе іншыя не вернуцца з майстэрняў. Пасля 15:00 пачынаецца «вольны» час. Па вечарах ладзяцца спартовыя імпрэзы, літаратурная група, ганчарная майстэрня, кружок «Умелыя рукі», лячэнні ад наркатычнай залежнасці, групавая тэрапія, падчас якой зняволеных вучаць спраўляцца з некантраляванымі выбухамі гневу. У 22 гадзіны камеры зачыняюць нанач.
Сёння 28 кастрычніка ў Вільні вучні тэатральнай школы Razam і прафесійныя акторы прэзентавалі спектакль па кнізе Вольгі Вялічка "Ад двух да пятнаццаці. Мая мама ў турме", у якой сабраны ўспаміны дзяцей аб рэпрэсіях, якія закранулі іх сям’ю, а таксама сны, мары і казкі, якія яны напісалі, каб перажыць траўму. Іх досвед параўноўваўся з гісторыямі жанчын і дзяцей, рэпрэсаваных ў савецкі час ў жаночым лагере АЛЖЫР.

Фота: Макс Моррыссан.
⁉️Ці патрабуе рэформаў пенітэнцыярная сістэма Беларусі?

Падзеі апошніх гадоў прыцягнулі вялікую грамадскую ўвагу да ўмоваў адбывання пакаранняў у беларускіх вязніцах.

Інфармацыя, якая даходзіць да нас з месцаў пазбаўлення волі ў Беларусі, нясе шматлікія сведчанні аб адвольным пераследзе, безчалавечных ўмовах ўтрымання і нават катаваннях вязняў, рэжыме інкамунікада ў адносінах да палітычных зняволеных.

Некаторыя з гэтых пачварных праяў з’яўляюцца ноў-хаў апошніх гадоў, але факты сведчаць, што шматлікія рудыменты савецкай пенітэцыярнай сістэмы, пагарда да правоў і чалавечай годнасці вязняў праяўляліся і раней – проста грамадства не звяртала на гэта такой пільнай увагі.

Такім чынам, мала хто сумняваецца, што пасля аднаўлення законнасці ў нашай краіне пенітэнцыярная сістэма Беларусі, як і іншыя сферы грамадства, будзе вымагаць сур’ёзнага рэфармавання.
Па якім жа шляху будуць рухацца гэтыя змены?

Зразумела, што для падрыхтоўкі рэформаў важна ўлічыць досьвед іншых, дэмакратычных краін. Нашы эксперты наведалі турмы некаторых краін Заходняй Еўропы; асабліва цікавы для нас досьвед рэфармавання пенітэнцыярных сістэм краін былога СССР.

Разам з вывучэннем гэтай тэмы мы распачалі шэраг публікацый пра тое, як функцыянуюць турмы ў еўрапейскіх краінах, якое стаўленне да зняволеных у персанала пенітэцыярных устаноў, як арганізавана праца па рэсацыялізацыі вязняў і былых вязняў і г.д.

Спадзяёмся, што гэтая праца з’явіцца адной з цаглінак у падмурак Канцэпцыі рэформы пенітэнцыярнай сістэмы Беларусі, і запрашаем зацікаўленых да ўдзелу ў дыскусіі па гэтай тэме.
2025/06/27 04:37:27
Back to Top
HTML Embed Code: