✅ جلسه کتابخوانی: تمدن و ملالت های آن (زیگموند فروید به ترجمه محمد مبشری)

⚜با حضور دکتر مسعود مقدس زاده
پنجشنبه ۲۱ تیرماه ساعت ۱۸:۳۰

جهت تمایل در این نشست حتما از طریق لینک ثبت نام انجام دهید.
https://formafzar.com/form/otkvk


🕊همراه ما باشید...
☎️۰۵۱۳۸۸۳۹۹۹۸
@ravan_jahad

✅ خلاصه جلسه اول کتابخوانی تمدن و ملالت های آن
توسط خانم زهرا ده نبی

همراه ما باشید...🕊
@ravan_jahad

کسانی که جلسه اول حضور نداشتند و در جلسه دوم شرکت می‌کنند، می‌توانند خلاصه جلسه اول را اینجا ملاحظه کنند.

... بسیاری از پیش­‌فرض­‌های قالبی تئوری‌های روانکاوی خصوصیات مردمان سفیدپوست اروپایی-آمریکایی، متعلق به طبقات اجتماعی-اقتصادی متوسط به بالا، و با گرایش دگرجنس­‌خواهی را به عنوان معیار سلامتی و نرمال بودن در نظر می­‌گیرد و علیه سایر مردم نوعی سوگیری دارد...

بخشی از یادداشت‌هایم که درباره فرهنگ و روانکاوی می‌نویسم. برای مطالعه متن کامل به کانال زیر مراجعه فرمایید:

https://www.tgoop.com/psychoanalysis_religion_culture

انتشار خبر محکومیت و لغو مجوز کار یکی از روانشناسان مشهور ایرانی توسط دادگاهی در استرالیا و به دلیل تخطی از مرزهای اخلاق حرفه‌ای، بسیار متاثر کننده بود. به خصوص که سالها قبل با ایشان آشنایی و دوستی داشتم. طبیعتا من در جایگاهی نیستم که بخواهم درباره درستی یا نادرستی این خبر اظهار نظر کنم ولی نکته­‌ای که ضروری دانستم به آن اشاره کنم این است که:

برخی از طرفداران و علاقه­‌مندان به ایشان که در مقام دفاع برآمده­‌اند بیان می­‌کنند: "فرضا که چنین اتفاقی هم رخ داده باشد، یعنی درمانگر با مراجع­‌اش رابطه جنسی برقرار کرده باشد، این خطای شخصی است و ایشان هم عذرخواهی کرده است! مگر آسیبی به کسی زده است؟"

این اظهار نظر که حاکی از عدم آشنایی گوینده با سازوکار روان آدمی و ابتدایی‌ترین اصول اخلاق حرفه‌ای است بسیار خطرناک است. چون به نوعی خطایی را که به هیچ وجه شخصی نیست و اتفاقا بسیار هم آسیب جدی به روان قربانی زده است، نرمال سازی می‌کنند. توضیح آن پیچیده است و شاید در این فضا نگنجد، اما ساده شده آن این است:

مراجع (در هر سن و سالی که باشد) در رابطه با درمانگرش، از نظر وضعیت روانی همچون کودک است و درمانگر در جایگاه والد قرار می‌گیرد. پس، رابطه جنسی والد با فرزندش ، آن هم کودک، به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.

اگر ایشان یا هر روان‌درمانگر دیگری با مراجع خود رابطه جنسی برقرار کرده باشد به هیچ آب زمزمی نمی‌توان تطهیرش کرد و به هیچ وجه صلاحیت فعالیت در این حرفه را ندارد.
خوشبختانه قوانین حرفه‌ای در این زمینه کاملا واضح و جدی است.

پروفسور تومالانارا، روانکاو و سوپروایزر روانکاوی هندی‌الاصل و ساکن آمریکا، می‌گوید در نظر گرفتن تاثیر مفروضه­‌های فرهنگی بر روانکاوی به‌هیچ­‌وجه اغراق­‌آمیز نیست. این مفروضه­‌ها به صورت خودآگاه و ناخودآگاه توسط افراد جذب می­‌شوند، اگرچه ممکن است با کلیت سیستم روانی آنها یکپارچه نشده باشند. او در ادامه تجربه‌ای را نقل می‌کند که این وضعیت را به خوبی نشان می‌دهد:

"یکی از روانپزشکان هندی که در بریتانیا دوره­‌های مورد نیاز را برای درمانگر شدن طی کرده بود، فعالیت خودش را به عنوان درمانگر با رویکرد روانکاوی زیر نظر من شروع کرد. او کارش را در یکی از شهرهای بزرگ و شلوغ هند آغاز کرد و یکی از اولین بیمارانی که درباره آن با من مشورت می­‌کرد، دختری حدودا بیست ساله بود. بیمار مورد نظر بیش از سه سال بود که درگیر نوعی رفتار اجباری دست­‌شستن بود و اضطراب شدیدش را از طریق دعا کردن کنترل می­‌کرد. روانپزشک مورد اشاره برای بیمار تشخیص اختلال وسواس اجبار گذاشت و برای کنترل رفتار اجباری دست­‌شستن، به وی دارو داد. او به من گفت که برایش سخت است با این بیمار کار روان‌درمانی را شروع کند چون نمی­‌تواند مذهبی بودن او را درک کند. روانپزشک در ادامه اشاره کرد که بیمار محصول جامعه "عقب­‌مانده" و "به شدت مذهبی" هند است. او همچنین گفت که چطور والدین­ بیمار ذهن او را با "مزخرفات دینی" مسموم کرده بودند و به او القا کرده بودند که اگر به اندازه کافی دعا کند، همسر خوبی نصیب­‌اش خواهد شد. وقتی از روانپزشک خواستم که بیشتر درباره خانواده مریض بگوید آنها را اینطور توصیف کرد: افرادی از طبقات پایین با درآمد کم. درست در همان روز و طی مکالمه دیگری که داشتیم، این روانپزشک برایم گفت که وقتی در بریتانیا زندگی می­‌کرده است، چقدر دلش برای زندگی در هند تنگ شده بود. دلش برای چشم­‌اندازهای طبیعی و آب­‌وهوای هند، برای لباس­های رنگ­‌ و وارنگ و چشم­‌نواز هندی، و حتی برای سروصدا و شلوغی شهرهای هند تنگ شده بود".

او در ادامه به تناقضی اشاره می‌کند که روانشناسان و روانکاوان غیر اروپایی-آمریکایی تحصیل‌کرده در غرب به شکلی ناخودآگاه به آن دچار می‌شوند و در آنها احساس یأس و نا­امیدی ایجاد می­‌کند. فرهنگ اروپایی-آمریکایی در ذهن آنها نقش غالب را پیدا می‌کند. به طور مشخص، بسیاری از مردمانی که قربانی چنین غلبه­‌گرایی شده­‌اند، به رغم اینکه پیوندهای عاطفی­‌شان با خانواده، جمع­‌های فرهنگی و مذهبی که داشته­‌اند، و میراث فرهنگی خودشان عمیقا برای­شان ارزشمند است، اما نوعی تردید را درباره همه اینها تجربه می­‌کنند. در واقع روایت­‌های کاملا درست و قدرتمندی که درباره زندگی دارند و با آنها بزرگ شده­‌اند، برای خود ایشان زیر سوال می­‌رود. نکته دارای اهمیت در این دوسوگرایی این است که کدام روایت از زندگی درست و قابل پذیرش است، روایت غالب یا روایت مغلوب؟ و اینکه چقدر این تردید در رابطه درمانی نقش ایفا می­‌کند؟ شاید از همه اینها مهم­‌تر این باشد که در مقیاس جهانی، کدام­ روایت دست بالا را در تدوین و گسترش مفاهیم نظری در زمینه رشد و تحول، سلامت، و آسیب­‌شناسی روانی دارد؟

ادامه دارد...

https://www.tgoop.com/psychoanalysis_religion_culture

دومین و آخرین جلسه مرور کتاب "تمدن و ملالت‌های آن" نوشته زیگموند فروید در جهاد دانشگاهی مشهد برگزار شد:

"عشق ورزیدن" و "کارکردن" دو پایه اصلی تمدن را شکل می‌دهند. به کمک این دو زندگی جمعی انسانها زیر چتر "قانون" میسر می‌شود.

کسانی که نمی‌توانند عشق خود را معطوف یک نفر کنند و به جای آن می‌گویند "من به همه انسانها عشق می‌ورزم"، در واقع تلاش می‌کنند در برابر درد از دست دادن معشوق از خود محافظت کنند.
سرمایه‌گذاری عاطفی و احساسی روی یک نفر (و نه چندنفر یا کل بشریت) مستلزم درجه‌ای از بلوغ و پختگی روانی است.

غریزه مرگ و غریزه زندگی همواره در حال کشاکش در درون ما هستند. ظاهرا غریزه مرگ دست بالا را دارد و آدمی تلاش می‌کند در دل مرگ، ذره‌ای زندگی بیافریند.

بخش سرزنش‌گر ذهن ما تفاوتی میان آنچه از ذهن می‌گذرد و آنچه به عمل درمی‌آید قائل نیست. پس، ما را به خاطر تکانه‌های جنسی و پرخاشگری که در درون خود داریم (بدون توجه به این واقعیت که در نتیجه متمدن شدن از به عمل درآمدن آنها تا حدودی جلوگیری کرده‌ایم)، سرزنش می‌کند. در نتیجه ما در ذهن خود همواره گناهکاریم ولی چون اغلب از این احساس آگاه نیستیم، فقط نتیجه آن را که احساس ملال است تجربه می‌کنیم.

او در پایان این کتاب آرزو می‌کند که غریزه زندگی بر غریزه مرگ غالب شود، اگرچه چندان به آن خوش‌بین نیست.


با تشکر از همکاران گرامی خانم‌ها محمدی و رئیس نیا که زحمت ارائه این بخش را بر عهده داشتند.

/جهاددانشگاهی الگوی پیشرفت؛ با ایمان، امید و اعتماد به جوانان/

🔰ارائه بیش از ۹ هزار ساعت خدمت روان‌درمانی توسط مرکز مشاوره و روانشناسی جهاددانشگاهی خراسان رضوی

👤دکتر «مسعود مقدس‌زاده»، مدیر فنی مرکز روانشناسی و مشاوره جهاددانشگاهی خراسان رضوی:

🔹در هر ماه به طور میانگین ۶۵۰ ساعت خدمت روان درمانی و آموزشی به مراجعه کنندگان ارائه می گردد که این عدد در سال گذشته بیش از ۹۰۰۰ ساعت بوده است

🔹در مرکز خدمات تخصصی مشاوره و روانشناسی جهاددانشگاهی خدمات نیم¬بها برای دانشجویان و برخی افراد که توان مالی محدودتری دارند در نظر گرفته شده است

📌مشروح خبر:
http://khr.acecr.ac.ir/fa/news/73755


#چهل_و_چهارمین_سالگرد_تشکیل_جهاددانشگاهی

💠اداره روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی

👈🏻ما را در فضای مجازی دنبال کنید:
🌐وب سایت|اینستاگرام|تلگرام|ایتا

آیا قرار است روانکاوی به تحقق "رویای آمریکایی" در مراجعان منجر شود؟
چگونه فرهنگ غالب اروپایی_آمریکایی باعث شده است نسبت به تعلقات و وابستگی‌های عاطفی خود احساس شرم کنیم و انعکاس آن در اتاق درمان چگونه است؟

بخشی از یادداشت‌هایم که درباره فرهنگ و روانکاوی می‌نویسم. برای مطالعه متن کامل به کانال زیر مراجعه فرمایید:

https://www.tgoop.com/psychoanalysis_religion_culture

جلسه کتابخوانی
سخنرانان: دکتر جواد رسولی
دکتر مسعود مقدس زاده

یک تجربه میان‌رشته‌ای

فرصتی دست داد تا با قضات محترم دادسراها و دادگاه‌های ویژه اطفال از ملاحظات روانشناختی در کار قضاوت بگویم. در اولین جلسه، از منظر روانکاوی به تفاوت دو مفهوم "قدرت" و "اقتدار" پرداختیم و کمی درباره ویژگی‌های نظام شناختی کودکان و نوجوانان صحبت کردیم.
جا دارد تشکر ویژه داشته باشم از معاونت محترم دادستان مرکز استان خراسان رضوی و سرپرست مجتمع شوق زندگی، سرکار خانم عابدین‌زاده، که با سعه‌صدر و نگرش پیشتازانه خود زمینه برگزاری چنین جلساتی را فراهم کردند.

برای من مایه مباهات است که در برگزاری رویدادی که به منظور بزرگداشت پروفسور سودیر کاکار برگزار می‌شود، همکاری داشته باشم. او کسی بود که روانکاوی را در بافت فرهنگ مشرق زمین بازخوانی کرد. روح‌اش شاد باد.

جلسه خوانش کتاب سمفونی مردگان از نگاه تحلیلی
سخنرانان:
دکتر مسعود مقدس زاده
فهیمه محمدی
بهاره رئیس نیا
زهرا ده نبی

بازخوانی انتقادی یک بازخوانی

سخنرانان:
آقای مجتبا آل سیدان
دکتر مسعود مقدس زاده

در فضای روانکاوی و به ویژه در اتاق درمان، موضوع دین و معنویت کمتر کانون تمرکز و بررسی بوده‌است و به نوعی ماهیت "مگوی" پیدا کرده است.این در حالی است که انتقال متقابل درمانگران به گرایش‌های دینی و معنوی بیماران می‌تواند می‌تواند مانع شنیدن آنها شود.به نظر می‌رسد این موضوع در جامعه ما پیچیدگی‌های مضاعفی پیدا کرده است که پرداختن به آن را ضرورت بخشیده است. این مقاله نمونه‌ مناسبی را به دست داده است.