Telegram Web
دکتر عباس حاتمی: یه لیست از موارد تعریف زن آزاری که به نظرم لازمه قبل از ازدواج به آقا ارائه بشه.

۱- خرجی دادن با منت و تحقیر.
۲- انتظار کار بیش از توانایی جسمی او.
۳- ممنوعیت ارتباط زن با خانواده و دوستان خود.
۴- خانه نشین کردن زن و ممانعت از فعالیت اجتماعی او.
۵- تحمیل عقاید و دیدگاه خود بر زن.
۶- عیب جویی و بهانه گیری مستمر.
۷- تحقیر خانواده زن و به رخ کشیدن معایب خانواده اش.
۸- نا آگاه نگهداشتن زن از تحولات جامعه.
۹- تحقیر وضعیت ظاهری زن و مقایسه او با زنان دیگر.
۱۰- عدم رعایت بهداشت و نظافت فردی، شلختگی مرد.
۱۱- بزرگ کردن اشتباهات و کوچک شمردن موفقیتهای زن.
۱۲- عدم تامین نیازهای عاطفی زن.
۱۳- ایجاد حس بی اعتمادی در فرزندان نسبت به زن و خانواده اش.
۱۴- مشغله شغلی مرد و بی توجهی به زن.
۱۵- جلوگیری از سفرهای داخلی و خارجی زن با دوستانش.
۱۶- سلب آزادی زن، زیر نظر گرفتن زن و ممانعت از فعالیتهای مجازی او.
۱۷- بی توجهی یا ممانعت از رفتارهای زنانه. برای مثال: زنان علاقه به خرید دارند، انسان لطیف و زیبا دوستند، آرایش را دوست دارند، میخواهند دیده شوند و مورد توجه قرار گیرند.


@drkhanlarzade
http://Www.drkhanlarzade.ir
📚 ارزش هیچ ارزشی ندارد.

#دکتر_فائزه_خانلرزاده (روانشناس)

برای رسیدن به استقلال باید وابستگی داشت. انسان مستقل و قوی در واقع انسان تنهایی است که روی کمک دیگران نمی تواند حساب کند. کسی که تمام انرژیش را صرف برآورده کردن خواسته های اولیه اش می کند. به همین دلیل رشد اجتماعی و اقتصادی فردِ مستقل و تنها با تاخیر مواجه شده, یا به کل متوقف می شود.

کسی که از کمک و حمایت مادی و غیرمادی اطرافیان برخوردار است, امکان انتخاب و برنامه ریزی دارد. می تواند فکر کند و تصمیم بگیرد.

تحقیقات نشان داده ارتباطات یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که به انسان ها احساس رضایت از زندگی (همان خوشبختی) را می دهد.

زندگی در بافت حمایتگر باعث می شود انرژی فرد برای دغدغه های کوچک به هدر نرفته, صرف اهداف سطح بالا و راضی کننده تر شود.

با دریافت حمایت های مالی و عاطفی و به دنبال آن آرامش ذهن, شخص می تواند رشد کند و به استقلال _ به عنوان یکی از ویژگی های انسان رشدیافته _ دست پیدا کند.

"ارزش هیچ ارزشی ندارد"

خودکفایی
سختی کشیدن
و تنها و قوی بودن ...
این واژه ها و عبارات آشنای ارزشمند,
جریان طبیعی زندگی را متوقف می کند و تقدس رنج تنها "مکانیسمی دفاعی" است برای قابل تحمل کردن زندگی انسان رشد نیافته ( شکست خورده).

@drkhanlarzade
https://www.instagram.com/dr.f.khanlarzade/
http://Www.drkhanlarzade.ir
غم انگیزترین عکس دوران جنگ ۸ ساله

به مناسبت سالروز بازگشت آزاده ها به کشور

این عکس، زن جوانی را نشان می دهد که در هنگام بازگشت آزادگان، آخرین امیدهای او در حال از دست رفتن است. فکر می کرد آخرین اسیری که بر می گردد لابد همسر اوست اما غمگین است بسان همان مادری که آخرین سرباز بازگشته از جنگ، فرزند او نیست

من در زندگی با اشک و آه بیگانه نبوده ام اما برای این عکس بارها گریسته اند. به چشم هایش نگاه کنید و التماس پنهانی که در نگاه اوست. عکس کوچکی از شوهرش را به همه بازماندگان از اردوگاههای عراق نشان می دهد تا شاید، ردی و اثری از او داشته باشند. احتمالا همسر او هم یکی از هزاران رزمنده و سربازی است که از آنها اثری و خبری نمانده است.

اين روزها كه برخي طالبان قدرت، به كام خود و به نام شهيدان، جامعه خسته را زير ضرب گرفته اند، سخن گفتن در باره آن حماسه ها و اشك ها و ناله ها، كار راحتي نيست، با اين حال در سالروز بازگشت آزادگان، جا دارد به گوشه اي از درد و رنج و تنهايي همسران جان باختگان جنگ در سالهاي زندگي پس از شهادت شوهرانشان اشاره شود كه يقينا حجم آن اندوه از درك و وصف بنده هم فراتر است.



_قاسم خرمي_



@uttweet
Forwarded from نقدآگین
سلیطه شیک شده در لباسِ یک استاد
سرِ کلاس نشسته‌ست با دهانِ گشاد

و بحثِ علمیِ این هفته گوشواره‌ی اوست
که در اثاث‌کشی گم شد و کجا افتاد

و بحثِ هفته‌ی قبل ازدواج و مهریه بود
که بهتر است کجا... کی... چقدر باید داد

موادِ درسیِ ما در «تصوّف و عرفان»
همین موارد و... ایضاً قیافه‌ی داماد

که در عروسیِ دخترعمو، چه اخمو بود
ـ پر است کلّه‌ی «استاد» از این‌همه «اَسناد» ـ

چه قدرتی‌ست در این لاشه‌های بی‌همه‌چیز
که هیچ مسئله‌ای را نمی‌برند از یاد؟

و من که «جاهلِ بالفطره‌»ام حواسم نیست
در این «تصوّف و عرفان» ندارم استعداد

✍️#مریم_جعفری_آذرمانی


#شعرانه #حکومت_اسلامی



🌾@Naqdagin | @Maryam_Jafari_Azarmani
📚 بیماری بچه های خوب

#دکتر_فائزه_خانلرزاده (روانشناس)

کمال گرایی یک نقص و یک اختلال روانشناسی است, ولی به نظر می رسد چندان شرم آور نباشد. مفهوم گرایش به کمال این تصور را به وجود می آورد که شخص تمایل به کامل بودن دارد و احتمالا مشکل این است که می خواهد بیش از حد انتظار بی نقص باشد. از آنجایی که به نظر می رسد به این اختلال لطف زیادی شده, تصمیم گرفتم در موردش بنویسم.

"کمال گرایی" اصطلاح درستی برای توصیف این اختلال نیست. کسی که می خواهد بی نقص باشد, در درجه ی اول خودش را قبول ندارد, احساس می کند حقیر است و اضطراب, اجبار و فشار زیادی را برای برتری تحمل می کند.

این فرد از افراد مهم زندگی خود توجه و تایید کافی دریافت نکرده, به همین دلیل همیشه در حال اثبات خود به دیگران است.

ترکیبی که به درستی این وضعیت را توصیف می کند " عقده ی برتری" است. این افراد همواره در هر رابطه ای که قرار می گیرند, خود را با دیگری مقایسه می کنند و نسبت به امتیازهای دیگران حساس و آسیب پذیر هستند.

احساس دائمی آنها خشم است. خشم معطوف به خود که با مکانیسم های دفاعی, به نفرت از دیگران تبدیل می شود.

"عقده ی برتری " توسط پدر و مادرهای سخت گیر شکل می گیرد. والدهایی که می خواهند بچه های خوب داشته باشند. در نسل گذشته خوب بودن محدود به درس خواندن, مطیع و پاک بودن بود. ولی نسل جدید با انتظارات بیشتری به نوجوانی و جوانی رسیده است.

آنها می خواهند هم زیبا باشند, هم فعال و اجتماعی , هم خوش هیکل و هم تحصیل کرده ( نه به اندازه ی نسل قبل) و خیلی زود به درآمدی قابل قبول دست پیدا کنند.

در واقع عقده ی برتری اختلال بچه های خوب است و در فرهنگ ما نیز بسیار پسندیده!

چون با وجودی که این عقده افکار, احساسات, رفتار و در نهایت همه ی زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد, ولی احتمالا می تواند موتور محرکه ای باشد برای تبدیل شدن به فردی موفق و سرآمد.

مشکل اصلی اینجاست که آنها هیچ گاه از خود راضی نخواهند بود و آرامش درونی را احساس نخواهند کرد. از آنجا که هیچ گاه عمیقا احساس ارزشمندی و دوست داشتنی بودن نداشتند, نمی توانند عاشق شوند و مدت طولانی دوست بدارند.

احساس همیشگی آنها خشم و اضطراب است که زیر ماسک تلاش برای برتری _ نه تمایل به بهتر شدن- می تواند دیده نشود, ولی توسط خود فرد در همه ی لحظه های زندگی احساس می شود.

اصرار به خوب بودن در کودکی, مقایسه, دوست داشتن و دادن احساس ارزشمندی با قید و شرط های سخت, این نگرش را در فرد به وجود می آورد که " خوب بودن سخت است"
"دوست داشته شدن سخت است"

بنابراین داشتن یک زندگی طبیعی, لذت بردن, استراحت کردن, معمولی بودن برای آنها غیرممکن, عذاب آور و غیرقابل تحمل است.

@drkhanlarzade
https://www.instagram.com/dr.f.khanlarzade/
http://Www.drkhanlarzade.ir
Forwarded from دکتر تقی کیمیایی اسدی (Taghi Kimyai-asadi)
وقتی گرازهای سیاسی می جنگند گلها پرپر می شوند. بیچاره کودکان خاورمیانه که گرفتار موجودات خبیث سیاسی همه طرفه شده اند.
شما که بلدین اینقدر قشنگ و مقتدرانه در مقابل اسرائیل #مقلوبه بپزین، برای مقابله با بی‌حجابی هم #دلمه بپزین و دست از مردم آزاری بردارین.
arash_rah

📡 @VahidOnline
صبح ابری کثیف شهر را با تماشای پدری شروع کن که یکه و بی یاور پشت در زندان راه می رود تا حکم اعدام پسرش اجرا شود.
این تصویر تمام قدی از زیستن ماست...

توییتر «حمید سلیمی»
📚 در مورد ویدئوی آقای دکتر بهنام اوحدی روانپزشک و سکس تراپ:

#دکتر_فائزه_خانلرزاده (روانشناس)

بهش میگن عقده ی مدونا یا مریم مقدس

مرد از کودکی تحت تاثیر «تربیت جنسی غلط» یاد می گیره که سکس عملی زشت و کثیفه و «در یک رابطه ی پاک و سالم هوس وجود نداره».
البته مشابه این در زنان هم وجود داره : «کسی که واقعا عاشق باشه به سکس فکر نمی کنه».

این نگرش باستانی قرن ها در بین مردم، در خانه ها، کتاب ها و آرزوهای مردم رواج داشته، عشق بدون هوس، عاشقی که فقط عشق می ورزه بدون هیچ لذتی، عشق بدون وصال...

ناچشیده جرعه ای از جام او ... عشق بازی می کنم با نام او

در طی قرن ها کمتر داستان عاشقانه ای بعد از وصال وجود داشت و رابطه ی جنسی که اضطراب و رنج ها رو از بین می بره، عملی کثیف و حیوانی بود.

خوشبختانه این دیدگاه در نسل های جدید به شدت کمرنگ شده. چون این نسل بیشتر شبیه به همسالانشون در سراسر دنیا هستن تا بزرگترهای خودشون.

عقده ی مدونا باعث میشه مرد، به همسر نگاهی عاری از احساس جنسی داشته، در رابطه ی جنسی با او معذب باشه. این مردها از لباس خواب و ظاهر سکسی همسر عصبانی میشن و واکنش منفی یا خنثی نشون میدن‌. دلیلش احساس گناه عمیق نسبت به رابطه ی جنسی با یک زن پاکه.‌

این افراد فقط  در رابطه های دوستی موقت یا زنان تن فروش میتونن لذت جنسی را احساس کنن.
رابطه ها و احساسات جنسی پر از مشکل، بدون لذت، همراه با شرم و حتی درد جسمی اهمیت آگاهی از «تربیت جنسی» کودکان رو  نشون میده.

@drkhanlarzade
https://www.instagram.com/dr.f.khanlarzade/
http://Www.drkhanlarzade.ir
اگر یه جایی از زندگی هستین که با خودتون فکر میکنین: من واقعا نمیدونم تو زندگی چی میخوام چون همه عمرم رو صرف انجام کارهایی کردم که دیگران میخواستن، شاید این سه تا تمرین بهتون کمک کنه:
اول باید بدونین که خیلیها این حس رو دارن و قدرت خواستن چیزها در شما از بین نرفته فقط مثل ماهیچه‌ایه که مدتیه استفاده نشده و این سه تمرین اون قدرت خواستن رو براتون تقویت میکنه:

💐 به طور برعکس از احساسی که می‌خواین بهش برسین شروع کنین. دلتون میخواد چه حسی داشته باشین؟ ریلکس باشین؟ شاد باشین؟ پر انگیزه باشین؟ اول فعالیتهایی که اون حس خاص رو بهتون میدن رو شناسایی کنین و قدم اول رو با انجام اونها بردارین.

💐 به حس حسادتون گوش کنین. حسادت مثل یک در مخفی به ارزوهاییه که ما خودمون هم شاید تایید نکنیم که داریم. کسی رو که شناسایی کنین که برای وقت گذروندنش بهش حسودی میکنین و چند تا از کارهایی که اون میکنه رو انجام بدین.

💐 پذیرفته شدن رو تصور کنین. یک دنیای موازی رو تصور کنین که فردا که از خواب بیدار شدن هر کاری که بخواین بکنین با ساپورت و حمایت کامل همه اطرافیانتون مواجه میشین. در یه دنیای این شکلی، چه کاری انجام میدین؟
این سوال اخر باعث میشه الگوهای people pleasing درونی شما بشکنه چون شما تو یه دنیایی هستین که همه ازتون راضی هستن.

کپی از توییتر دیکتاتور حانیه

@drkhanlarzade
https://www.instagram.com/dr.f.khanlarzade/
http://Www.drkhanlarzade.ir
فرد سالم به دلیل ظرفیتِ روانی بالا، ناملایماتِ رابطه را تاب می‌آورد و به میزانِ معقولی آرزومند است که شرایط بهتر شود.
اما فرد ناسالم غالباً کسی را انتخاب می‌کند که مشابه الگوهای مخربش باشد و اگر چنین نشود، دیگری را دستکاری می‌کند تا شبیه به الگوهایش شود و اگر موفق نشود، از رابطه بیرون می‌آید.


-وحید اکبری (درمانگر روان‌کاوانه)-


@uttweet
این کتاب جز معدود قصه های تاریخه که در اون شخصیت بد و اتفاق بد وجود نداره. همه چی خوبه و خیلی آرامبخش، هم برای کودک و هم برای خودمون🐰🥕

🌈💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸

@drkhanlarzade
‏بهتر است بپذیری که اغلب انسان‌ها منصف نیستند.
انسان موجودی است که ذهنش دنبال حفظ موقعیت فردی و گروهی است و نه واقعیت و حقیقت؛
مواضع و مواجهه‌‌اش با مسائل براساس منافع‌ خودخواهانه‌‌اش است.
از لحاظ زیستی، فرهنگی و حتی آموزشی تعهدی به انصاف ندارد، تنها تعهدش به «حفظ موقعیت» است.

کپی از توییتر «متبدد»
@drkhanlarzade
اگر می‌خواهید با ناهشیار کسی آشنا شوید، نگاه کنید با آن‌هایی که دوستشان دارد چگونه رفتار می‌کند.
یعنی بدون مرز و در پایین‌ترین حد از مدیریتِ تکانه‌ها

💬 وحید اکبری
(درمانگر روانکاوانه)
📚 کودک سالم کودک بی ادب

#دکتر_فائزه_خانلرزاده ( روانشناس)

من یه پشیمونی نسبتا بزرگ تو زندگیم داشتم. سال ۹۵ که برای مصاحبه دکترا به دانشگاه شیراز رفتم، به عنوان اولین سوال ازم پرسیدن بیش فعالی چیه ؟ و من با بلاهتی مثال زدنی به استادان خیره شدم و گفتم  بیش فعالی ؟ خب همه مون می دونیم چیه :)) استادان هم با آرامشی شیرازی طور گذشتن و سوال بعدی رو‌ پرسیدن.  از جلسه که بیرون اومدم خیلی عصبانی بودم از خودم. چرا جواب ندادم؟ من که اینقدر خوب بلد بودم، این همه در مورد بیش فعالی کتاب خوندم. در موردش سخنرانی کردم، اون همه بچه های بیش فعال رو درمان کردم. چرا دانشم رو به رخ استادان نکشیدم؟؟

ولی الان که ۸ سال از اون زمان میگذره دیگه پشیمون نیستم. چون فهمیدم که اصلا نمی دونستم بیش فعالی چیه. فقط قرار بود کلی علامت و نشانه رو که در کتاب های مختلف تکرار میشد رو بازگو کنم. DSM5 تجدیدنظر شده می گه اگه کودک در بیش از دو یا سه محیط( درست یادم نمیاد و اصلا مهم نیست)! اون علائم رو داشت تشخیص بیش فعالی می گیره، درمان هم عموما به دارو نیاز داره .

ولی این نمی تونه راه نگاه کردن به یک انسان باشه، انسانی که تا همین دو سه دهه پیش در طبیعت زندگی می کرد و با انسان های مختلف ارتباط نزدیک داشت. انسانی که آزادانه می دوید، به خاک و سنگ و آجر دست می زد از درخت بالا می رفت. در خانه های بزرگ با همسایه ها و فامیل روزهاشو می گذروند و غذای سالم میخورد، حالا در آپارتمان تحت مراقبت شدید پدر و مادر، با کمترین ارتباطات انسانی و سرگرم با صفحات دیجیتال،  چرا باید انتظار داشته باشیم علائم بی قراری و خشم رو بروز نده؟

چرا توجهش نسبت به محیط اطراف کم نشه وقتی در اطرافش محرک جذاب به اندازه ی کافی وجود نداره و جذاب ترین محرک براش گوشی و تلویزیونه. وسایلی که رشد طبیعی مغز رو مختل می کنن.

مغزی که قرن ها برای رشد و شبکه بندی به لمس طبیعت و ارتباط با انسان ها نیاز داشت و حالا از اونها محروم شده. تغییر سبک زندگی، میخواد انسان های کوچک رو که موجوداتی وحشی هستن، در قفس نگه داری کنه و عصیان در برابر این محدودیت ها رو غیر طبیعی تلقی می کنه و بهشون برچسب اختلالات رشدی میزنه. بیش فعالی، اوتیسم، اختلال نافرمانی ...

با کمال تاسف که نه، با کمال خشم بسیاری از متخصصان همچنان شرایط کودک امروز رو با معیارهای دهه های قبل می سنجن و با مشاهده ی علائم، دارو تجویز می کنن، بدون اینکه بخوان دست کم برای مدت محدودی شرایط زندگی کودک رو‌ تغییر بدن وخوراکی های محرک رو حذف کنن.

اول متن گفتم من بچه های بیش فعال رو درمان می کردم. بله تازه دانشجوی ارشد بودم، سرخوش و پر از اعتماد به نفس، دریک مرکز کار می کردم و به صورت تصادفی چند تا بچه رو بهم دادن، تمرین هایی وجود داشت برای  افزایش توجه و تمرکز، که از بچه ها باید می خواستم که انجامشون بدن، طبیعتا اونا گوش نمی دادن و طبیعت سهل گیر و آرام و بی خیال من بهشون فرصت می داد. به دور از چشم مدیر و همکاران و مادران می ذاشتم هر کاری که خودشون دوست دارن انجام بدن، تمرین ها باشه برای جلسات بعد، خودم با بچه ها همراه می شدم و بازی می کردم و واقعا بچه ها خوب میشدن!  به همین راحتی من شدم یکی از بهترین درمانگران مرکز ‌و‌ همه فکر می کردن از بقیه باسوادتر هستم.
ولی بچه ها فقط آزادی می خواستن و
یه بزرگتر که هیچ قانون سختی نداشته باشه و سعی نکنه تربیتشون کنه یا چیزی بهشون یاد بده. فقط بذاره مطابق طبیعت خودشون رفتار کنن.

شرایط ساده ای که متاسفانه در کمتر جایی وجود داره،  دو، سه محیط که هیچ، در همه ی محیط ها عموما شرایط همین طوره، بچه تحت فشاره، فضاها کوچیکه، خونه، مهمونی، مهدکودک، کارگاه مادر و‌ کودک ... همه جا برای بچه ها قانون دارن، ساعت بازی، حتی انتخاب بازی خیلی وقتا با کودک نیست، ساعت قصه خوانی، ساعت غذا خوردن، واقعا تعجب می کنم از این همه برنامه ریزی برای بچه هایی که فقط نیاز دارن رها باشن و آزادانه هر کاری  دلشون‌خواست انجام بدن، و تعجب از این که هیچ اعتراض جدی به این شیوه های غلط انجام نمیشه.

« مراقبت زیاد باعث میشه بچه از شما بدش بیاد» این شاید مهم ترین جمله ای باشه که پدران و مادران امروزی نیاز دارن بشنون.

بچه باید آزادی داشته باشه، پابرهنه روی زمین راه بره، بدنش طبیعت رو احساس کنه، با بچه ها آزادانه بازی کنه بدون مراقبت زیاد. حرکات فیزیکی بزرگ مثل پریدن و بالا رفتن، هل دادن همدیگه، علائم حسی و بی قراری که ناشی از اضطراب هستن رو از بین می برن.

پریدن از روی مبل، خراب کردن وسیله ها، پرخاشگری و گوش ندادن به حرف بزرگترها، بی ادبی و ... علامت هیچ چیزی نیستن، این ها رفتارهای طبیعی کودکانه هستن و نباید دغدغه ی حذفشون رو داشته باشین. هرچه بیشتر به کودک فشار بیارین اوضاع رو بدتر می کنین و از اون مهم تر از کودکی فرزندتون لذت نمی برین.

@drkhanlarzade
#دکتر_فائزه_خانلرزاده (روانشناس)


یک اصطلاح اشتباهی وجود داره که توسط خیلی افراد و حتی متخصصان استفاده میشه و اونم اینه که میگن انرژی بچه باید تخلیه بشه. حالا چرا این اصطلاح درست نیست؟

این اصطلاح از این دیدگاه نشات گرفته که چیزی اضافی و مزاحم در کودک وجود داره که  آرامش ما را بر هم زده و مخل زندگی ما شده، برای رسیدن به آرامش، کاری که باید کرد اینه که با بردن کودک در فضاهای باز مثل پارک و خیابان و فراهم کردن امکان بازی با بچه های دیگر این انرژی اضافی و مزاحم تخلیه کرد تا کودک آروم بشه.

در حالیکه دیدگاه درست در مورد کودک باید این طور باشه که که کودک به فضای باز، طبیعت و ارتباط با دیگران به خصوص همسالان نیاز داره و ما به عنوان والد وظیفه داریم نیازهای او را برآورده کنیم.

وقتی نیازها برآورده نشه، کودک دچار بی قراری میشه و مجبوره در فضای کوچک خانه و با معدود افرادی که دور و برش هستند، که معمولا این شخص یک مادر خسته در یک آپارتمان است، نیاز خودش را به ارتباط و آزادی و شادی تامین کنه.

اسم این بی قراری میشه شیطنت، بی ادبی و گستاخی و خیلی اوقات والد مجبور میشه برای از بین بردن علائم بی قراری از روانشناس کمک بگیره یا با سرچ در فضای مجازی برای از بین بردن رفتارهای ناخوشایند و به وجود آوردن عادت های خوشایند در کودک "راهکار" پیدا کنه.

عموما هم با تنبیه و تشویق طبیعت کودک دستکاری میشه و در نهایت کودک این نگرش را نسبت به خودش پیدا میکنه که خوب، عزیز و ارزشمند نیست و باید تغییر کنه.

«نگرش نسبت به خود» بزرگترین و مهم ترین چیزیه که از سال های کودکی باقی می مونه و همواره با انسان خواهد بود.

در حالیکه مهم ترین وظیفه ی والدین دادن عشق، توجه و احساس ارزشمندی به کودک بود، نه تربیت کردن و ساختن موجودی مطیع.

@drkhanlarzade
Www.drkhanlarzade.ir
ما اگر یک فرد بزرگسال رو برنجونیم‌ او به مرور ما رو کمتر دوست خواهد داشت، اما اگر یک کودک یا فرزندمون رو برنجونیم، او «خودش» رو کمتر و کمتر دوست خواهد داشت…

• روانشناسِ روانی •

@OfficialPersiaTwitter
دکتر فائزه خانلرزاده، روانشناس، روانشناسی، روانشناسی کودک، مشاوره،
http://drkhanlarzade.ir/default.aspx######
2025/02/18 06:51:36
Back to Top
HTML Embed Code: