Forwarded from شعبه غرب انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد
JUDGMENT OF THE COURT 2024.pdf
7.6 MB
✳️ دیوان دادگستری اروپا در حکمی تاریخی اعلام کرد، صرف داشتن تابعیت افغانستان برای اعطای پناهندگی به زنان افغان کفایت می‌کند. این حکم بعد از رد درخواست پناهندگی دو زن افغان در اتریش و شکایت آنها، از سوی عالی‌ترین نهاد قضایی اتحادیه اروپا صادر شد.
🆔 [ @UnstudiesIRwest ]
🆔 [ @UnstudiesIRwest ]
Forwarded from بنیاد حقوق بین الملل ضیایی بیگدلی
«جداسازیِ نژادی و آپارتاید» در نظریه مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری درباره فلسطین
David Keane
مترجم: موسی کرمی
دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل دانشگاه قم
ویراستار علمی: دکتر سیامک کریمی
پژوهشگر حقوق بین‌الملل و مدرس دانشگاه
ماده ۳ کنوانسیون بین‌المللی حذف کلیه اشکال تبعیض نژادی(کنوانسیون منع تبعیض نژادی) اشعار می‌دارد:«کشورهای طرف [این کنوانسیون]، به طور خاص جداسازی نژادی و آپارتاید را به منظور پیشگیری، ممنوع‌سازی و حذف همه اقداماتِ این چنینی در سرزمین‌های تحت صلاحیت خویش محکوم می‌نمایند».
🔹️برای مطالعه نوشتار از طریق وبسایت آکادمی بیگدلی اقدام کنید:
https://bigdeliacademy.com/1403/07/14/palestine_mousa-karami/
@Bigdeliacademy
David Keane
مترجم: موسی کرمی
دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل دانشگاه قم
ویراستار علمی: دکتر سیامک کریمی
پژوهشگر حقوق بین‌الملل و مدرس دانشگاه
ماده ۳ کنوانسیون بین‌المللی حذف کلیه اشکال تبعیض نژادی(کنوانسیون منع تبعیض نژادی) اشعار می‌دارد:«کشورهای طرف [این کنوانسیون]، به طور خاص جداسازی نژادی و آپارتاید را به منظور پیشگیری، ممنوع‌سازی و حذف همه اقداماتِ این چنینی در سرزمین‌های تحت صلاحیت خویش محکوم می‌نمایند».
🔹️برای مطالعه نوشتار از طریق وبسایت آکادمی بیگدلی اقدام کنید:
https://bigdeliacademy.com/1403/07/14/palestine_mousa-karami/
@Bigdeliacademy
#درنگ
ویژگی های خاص درگیری نظامی ایران و اسرائیل - که فاقد مرز مشترک هستند - نشان می دهد برخی قواعد #حقوق_بین_الملل در زمینه مشروعیت توسل به زور و مخاصمات مسلحانه با توجه به اوضاع و احوال و شیوه های جنگ، سلاح ها و فناوری نبرد در اوایل و میانه قرن بیستم پدیدار شده اند و با برخی ملاحظات کنونی امنیت ملی دولتها قابل تطبیق نیستند. مثلاً چنین درگیری های پراکنده غیرمنظم شامل نقض تمامیت سرزمینی طرف مقابل از طریق ترور در خاک آن کشور، حمله به مقامات نظامی طرف مقابل در خاک کشور ثالث، حمله از طریق ارسال پهپاد و موشک، همگی در شرایطی رخ می دهد که خبری از درگیری مرزی و در نتیجه تصرف یا تلاش برای تصرف در قلمرو طرف مقابل نیست. به همین سبب، حقوق بین الملل پاسخ روشنی برای چنین وضعیتی ندارد و بعضی موضوعات را در خلاء نگه داشته است و مثلاً به صراحت نمی توان گفت که آیا اکنون بین دو طرف یک مخاصمه فعال وجود دارد و اگر آری، زمان آغاز مخاصمه کی بوده است؟
جالب است که هر دو طرف در حال تلاش برای توسعه مشروعیت توسل به زور هستند اما طرفهای ثالث، همچنان اغلب این نوع درگیری ها را مغایر حقوق بین الملل توصیف می کنند. در این میان، وضعیت #آمریکا جالب است. آنها بیشترین نقش را در شکل گیری مفهوم دفاع پیشدستانه داشته اند، اما اکنون اقدامات ایران را در این چارچوب نمی پذیرند و از طرفی ایران که در گذشته (حمله آمریکا به عراق) مخالف و منتقد چنین سیاستی بوده، ظاهراً خود به آن متوسل شده است.
از این روست که منطوق ماده 51 منشور، در برابر رویه سازی جدید دولتها (به عنوان عنصر سازنده #حقوق_بین_الملل در بلند مدت) ممکن است دچار تحول شود. گویی هر دولتی می گوید: تا بر سرت نیاید، ندانی که چه باید کرد!
در شرایطی که کشمکش بر سر مشروعیت توسل به زور جریان دارد، آنچه بیشتر از نظر حقوقی برای تماشاگران و ناظران باید اهمیت داشته باشد؛ بقای اصول #حقوق_بشردوستانه و به ویژه حمایت از غیرنظامیان در هرگونه عملیات نظامی است. این که راه حل برای پیشگیری از توسعه مصادیق مشروعیت توسل به زور چیست، بحث دیگری است که فعلا گوش شنوایی ندارد.
@drmaghami
ویژگی های خاص درگیری نظامی ایران و اسرائیل - که فاقد مرز مشترک هستند - نشان می دهد برخی قواعد #حقوق_بین_الملل در زمینه مشروعیت توسل به زور و مخاصمات مسلحانه با توجه به اوضاع و احوال و شیوه های جنگ، سلاح ها و فناوری نبرد در اوایل و میانه قرن بیستم پدیدار شده اند و با برخی ملاحظات کنونی امنیت ملی دولتها قابل تطبیق نیستند. مثلاً چنین درگیری های پراکنده غیرمنظم شامل نقض تمامیت سرزمینی طرف مقابل از طریق ترور در خاک آن کشور، حمله به مقامات نظامی طرف مقابل در خاک کشور ثالث، حمله از طریق ارسال پهپاد و موشک، همگی در شرایطی رخ می دهد که خبری از درگیری مرزی و در نتیجه تصرف یا تلاش برای تصرف در قلمرو طرف مقابل نیست. به همین سبب، حقوق بین الملل پاسخ روشنی برای چنین وضعیتی ندارد و بعضی موضوعات را در خلاء نگه داشته است و مثلاً به صراحت نمی توان گفت که آیا اکنون بین دو طرف یک مخاصمه فعال وجود دارد و اگر آری، زمان آغاز مخاصمه کی بوده است؟
جالب است که هر دو طرف در حال تلاش برای توسعه مشروعیت توسل به زور هستند اما طرفهای ثالث، همچنان اغلب این نوع درگیری ها را مغایر حقوق بین الملل توصیف می کنند. در این میان، وضعیت #آمریکا جالب است. آنها بیشترین نقش را در شکل گیری مفهوم دفاع پیشدستانه داشته اند، اما اکنون اقدامات ایران را در این چارچوب نمی پذیرند و از طرفی ایران که در گذشته (حمله آمریکا به عراق) مخالف و منتقد چنین سیاستی بوده، ظاهراً خود به آن متوسل شده است.
از این روست که منطوق ماده 51 منشور، در برابر رویه سازی جدید دولتها (به عنوان عنصر سازنده #حقوق_بین_الملل در بلند مدت) ممکن است دچار تحول شود. گویی هر دولتی می گوید: تا بر سرت نیاید، ندانی که چه باید کرد!
در شرایطی که کشمکش بر سر مشروعیت توسل به زور جریان دارد، آنچه بیشتر از نظر حقوقی برای تماشاگران و ناظران باید اهمیت داشته باشد؛ بقای اصول #حقوق_بشردوستانه و به ویژه حمایت از غیرنظامیان در هرگونه عملیات نظامی است. این که راه حل برای پیشگیری از توسعه مصادیق مشروعیت توسل به زور چیست، بحث دیگری است که فعلا گوش شنوایی ندارد.
@drmaghami
#نقد #لایحه اصلاح #قانون_مدنی بخش #تابعیت
سیدمحمدعلی رضوی نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه اصفهان
همانطور که می دانید قانون تابعیت ایران (مواد ۹۷۶ تا ۹۷۱ قانون مدنی) مصوب ۱۳۱۳ می باشد و لازم بود که این قانون تغییر کند و به روز شود. این تغییر را بعد از ۸۰ سال به فال نیک می گیریم. اما با این وجود هنوز کامل نمی باشد.
۱-در مقدمه توجیهی این لایحه به اصل وحدت تابعیت نام برده شده است و به نظر می رسد که هدف لایحه از بین بردن دو تابعیتی و رسیدن به وحدت می باشد. که اقدام بسیار سنجیده ای و منطقی می باشد. اما در متن لایحه نشان میدهد که این تغییرات دایره شمول ایرانیان را کم می کند و احتمالا باعث ایجاد مشکلات اجتماعی و حتی حقوق بشری خواهد شد. به طور مثال طبق این لایحه اصلاح بندهای ۵،۴،۱ماده ۹۷۶و مواد ۹۷۷ و ۹۷۸و۹۸۶ حذف شده است. در حالی که بند ۱ ماده ۹۷۶ می توانست با تفسیر موسع اشخاص بی تابعیت و اشخاص بی شناسنامه در ایران و کسانی که مدعی سکونت در ایران می باشند را حل کند و به جای آن ماده واحده ۱۳۹۸ مربوط به اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیر ایرانی ، آمده است که خود یک امر خوب و مثبتی می باشد. یا با حذف بند های ۴و۵ ماده ۹۷۶ قانون مدنی ۱۳۱۳ که باعث می شود نسل های دوم و سوم مهاجران به ایران تابعیت داده شود انها اکنون بیگانه شمرده می شوند که باعث می شود از مزایای حقوق بشری مانند حق بر تامین اجتماعی، حق تحصیل و حتی باعث بی تابعیتی شود ایجاد شود در حالی که دولت ها باید از ایجاد شدن وضعیت بی تابعیتی جلوگیری کنند.
۲-اگر به بند های قانون سال ۱۳۱۳ توجه کنیم در می یابیم که قانون گذار نظم و ترتیبی را ایجاد کرده است اما در لایحه اصلاح این شکل ظاهری تغییر کرده است که به نظر می رسد می تواند گیج کننده باشد.
۳-اضافه کردن شرط اقامت ۶ ماهه برای انتقال تابعیت مرد ایرانی به همسر خارجی به علاوه تایید نهاد های امنیتی به نظر من باعث شده است که ایجاد وحدت تابعیت در خانواده با مشکل مواجه شود زیرا شاید برای همسر خارجی این امکان فراهم نباشد که ۶ ماه در ایران اقامت یابد و به نظرم برای او مشکلات اجتماعی و حتی شخصی ایجاد شود. اما از جهت دیگر اکتساب تابعیت ایران از این طریق برای افراد سود جو و فرصت طلب سخت تر کرده است.
۴-در بند ۵ هنوز قانونگذار به اصل خاک تاکید دارد که که این مورد بیانگر این است که قانونگذار هنوز وسعت دیدش را گسترده نکرده است که با اصول قانونگذاری مغایرت دارد علاوه بر این باعث می شود از نظر تعلق خاطری که فرزندان متولد در خارج نسبت به ایران داشته اند را نادیده می گیرید.
۵- با اینکه به اصل وحدت تابعیت تاکید دارد اما هنوز برای دو تابعیتی شدن فرزندان حاصل از ازدواج مردان ایرانی چاره جویی نکرده است و بی اعتنا می باشد
در آخر به نظر من این لایحه اصلاح آنچنان برای مهاجران و بی شناسنامه ها در ایران مثبت ارزیابی نمی شود . و دولت به گونه ای کار را برای آنان سخت کرده است اما از نظر سیاست قانونگذاری سوال اساسی اینجا می باشد که چرا در دقایق آخر از عمر دولت سیزدهم این اتفاق افتاد؟!
@drmaghami
سیدمحمدعلی رضوی نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه اصفهان
همانطور که می دانید قانون تابعیت ایران (مواد ۹۷۶ تا ۹۷۱ قانون مدنی) مصوب ۱۳۱۳ می باشد و لازم بود که این قانون تغییر کند و به روز شود. این تغییر را بعد از ۸۰ سال به فال نیک می گیریم. اما با این وجود هنوز کامل نمی باشد.
۱-در مقدمه توجیهی این لایحه به اصل وحدت تابعیت نام برده شده است و به نظر می رسد که هدف لایحه از بین بردن دو تابعیتی و رسیدن به وحدت می باشد. که اقدام بسیار سنجیده ای و منطقی می باشد. اما در متن لایحه نشان میدهد که این تغییرات دایره شمول ایرانیان را کم می کند و احتمالا باعث ایجاد مشکلات اجتماعی و حتی حقوق بشری خواهد شد. به طور مثال طبق این لایحه اصلاح بندهای ۵،۴،۱ماده ۹۷۶و مواد ۹۷۷ و ۹۷۸و۹۸۶ حذف شده است. در حالی که بند ۱ ماده ۹۷۶ می توانست با تفسیر موسع اشخاص بی تابعیت و اشخاص بی شناسنامه در ایران و کسانی که مدعی سکونت در ایران می باشند را حل کند و به جای آن ماده واحده ۱۳۹۸ مربوط به اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیر ایرانی ، آمده است که خود یک امر خوب و مثبتی می باشد. یا با حذف بند های ۴و۵ ماده ۹۷۶ قانون مدنی ۱۳۱۳ که باعث می شود نسل های دوم و سوم مهاجران به ایران تابعیت داده شود انها اکنون بیگانه شمرده می شوند که باعث می شود از مزایای حقوق بشری مانند حق بر تامین اجتماعی، حق تحصیل و حتی باعث بی تابعیتی شود ایجاد شود در حالی که دولت ها باید از ایجاد شدن وضعیت بی تابعیتی جلوگیری کنند.
۲-اگر به بند های قانون سال ۱۳۱۳ توجه کنیم در می یابیم که قانون گذار نظم و ترتیبی را ایجاد کرده است اما در لایحه اصلاح این شکل ظاهری تغییر کرده است که به نظر می رسد می تواند گیج کننده باشد.
۳-اضافه کردن شرط اقامت ۶ ماهه برای انتقال تابعیت مرد ایرانی به همسر خارجی به علاوه تایید نهاد های امنیتی به نظر من باعث شده است که ایجاد وحدت تابعیت در خانواده با مشکل مواجه شود زیرا شاید برای همسر خارجی این امکان فراهم نباشد که ۶ ماه در ایران اقامت یابد و به نظرم برای او مشکلات اجتماعی و حتی شخصی ایجاد شود. اما از جهت دیگر اکتساب تابعیت ایران از این طریق برای افراد سود جو و فرصت طلب سخت تر کرده است.
۴-در بند ۵ هنوز قانونگذار به اصل خاک تاکید دارد که که این مورد بیانگر این است که قانونگذار هنوز وسعت دیدش را گسترده نکرده است که با اصول قانونگذاری مغایرت دارد علاوه بر این باعث می شود از نظر تعلق خاطری که فرزندان متولد در خارج نسبت به ایران داشته اند را نادیده می گیرید.
۵- با اینکه به اصل وحدت تابعیت تاکید دارد اما هنوز برای دو تابعیتی شدن فرزندان حاصل از ازدواج مردان ایرانی چاره جویی نکرده است و بی اعتنا می باشد
در آخر به نظر من این لایحه اصلاح آنچنان برای مهاجران و بی شناسنامه ها در ایران مثبت ارزیابی نمی شود . و دولت به گونه ای کار را برای آنان سخت کرده است اما از نظر سیاست قانونگذاری سوال اساسی اینجا می باشد که چرا در دقایق آخر از عمر دولت سیزدهم این اتفاق افتاد؟!
@drmaghami
بولیوی هم در چارچوب ماده ۶۳ اساسنامه دیوان، متقاضی ورود به دعوی آفریقای جنوبی علیه اسرائیل است.
@drmaghami
@drmaghami
Forwarded from دانشکده
دارون عجم‌اوغلو و جیمز رابینسون که اخیرا نوبل اقتصاد سال ۲۰۲۴ را (به همراه همکار دیگرشان سایمون جانسون) بردند معتقدند که یک دولت توانمند تنها وقتی می‌تواند شکل بگیرد که همزمان جامعه‌ای توانمند وجود داشته باشد؛ جامعه‌ای که خیالش راحت است که قدرت دولت صرف خدمت می‌شود و نه اجبار و سرکوب.
🔸از نظر عجم‌اوغلو و رابینسون راه توسعه از طریق توافق نخبگان و «وفاق از بالا» محقق نمی‌شود، برعکس نیاز به وفاق بالا و پایین است: باید جامعه از برنامه‌های توسعه‌ی دولت حمایت کند تا امکان ماندگاری و موفقیت چنین برنامه‌هایی محقق شود.
🔸 ادعای عجم‌اوغلو و رابینسون ردّیه‌ای است بر نظریه متفکرانی همچون ساموئل هانتینگتون که بر تقدم تقویت ظرفیت‌های دولت تاکید داشتند و معتقد بودند تنها پس از ساختن یک دولت قدرتمند که متعهد به بازسازی جامعه، توزیع قدرت و مشارکت سیاسی است که می‌توان به پیشرفت پایدار امیدوار بود.
🔸خلاصه‌ی ادعای این دو پژوهشگر این است: اولا حاکمان به خودی خود انگیزه‌ای برای بالا بردن ظرفیت‌های حاکمیتی و فراهم‌سازی کالاها و خدمات عمومی ندارند؛ ثانیا جوامع ضعیف در برابر پروژهی تقویت دولت مقاومت خواهند کرد. به عبارت دیگر، تا زمانی که مردم اطمینان نداشته باشند که ابزارهایی در اختیار دارند تا بوسیله‌ی آنها دولت را کنترل کنند، اجازه‌ی دولت‌سازی و تقویت ظرفیت‌های حاکمیتی را نخواهند داد.
🔸عجم‌اوغلو و رابینسون تاکید می‌کنند که تنها مسیر سعادت ملت‌ها ساخت نهادهای حاکمیتی دربرگیرنده و همه‌شمول است و آن هم جز با تقویت همزمان دولت و جامعه محقق نمی‌شود.
🔸انگلستان، از نظر این دو پژوهشگر، یک نمونه از گسترش توان دولت به پشتوانه گسترش قدرت سیاسی جامعه است. از ابتدای ظهور دولت مدرن در انگلستان در قرن هفدهم، ما شاهد توسعه و افزایش توان دولت و همزمان گسترش قدرت سیاسی جامعه و مشارکت آن هستیم.
🔸تصمیم‌ها و توافق‌های نخبگان در ظهور و توسعه دولت مدرن انگلیس جایگاه کلیدی داشت اما این نخبگان در خلاء و با رویکرد بالا به پایین تصمیم نمی‌گرفتند. بلکه تصمیم‌های آنها در یک بستر خاص اجتماعی اتفاقی می‌‌افتاد. نخبگان برای هر اصلاحی باید حمایت مردم را جلب می‌کردند. بنابرین جامعه‌ی مدنی هم در بازخواست از قدرت و هم در افزایش قدرت دولت حضور تعیین‌کننده داشت. ترکیب همزمان این عناصر منجر به شکل‌گیری دولت مدرن در انگلستان شد.
🔸 از قضا در مواردی که مردم سیاست دولت مرکزی را صحیح تشخیص می‌دادند با دعوت به مقاومت و اعتراض علیه آن سیاست‌ها همراهی نمی‌کردند. مثلا در جریان خیزش شمال در سال ۱۵۶۹ اشراف محلی علیه کلیت پروژهی دولت‌سازی که اقتدار محلی آنها را از بین می‌برد شورش کردند. این اشراف برای به چالش کشیدن حکومت به نیروهای سنتی وفادار خود نیاز داشتند. اما جامعه تغییر کرده بود و در مورد حدود قدرت دولت مرکزی با اشراف شورشی هم نظر نبود و برای همین این شورش به راحتی خاموش شد.
🔸نکته کلیدی از نظر این دو پژوهشگر در نمونه انگستان این است: جامعه‌ای که می‌تواند قدرتمند شود این اعتماد را به خود دارد که می‌تواند دولت را هم مهار کند، بنا بر این به دولت امکان میدهد بیشتر تقویت شود. به عبارت دیگر، تا زمانی که مردم اطمینان نداشته باشند که ابزارهایی در اختیار دارند تا بوسیله‌ی آنها دولت را کنترل کنند، اجازه‌ی دولت‌سازی و تقویت ظرفیت‌های حاکمیتی را نخواهند داد.
🔸در مواردی که تلاش برای تقویت دولت همزمان با افزایش مشارکت شهروندان نیست، و یا شهروندان از قدرتمند شدن دولت حمایت نمی‌کنند، تجربه‌های دولت‌سازی مدرن به موفقیت نمی‌رسند.
🔸در چنین حالتی، دولت لویاتان هست؛ اما یک «لویاتان کاغذی». مثال بارز لویاتان کاغذی از نظر عجم‌اوغلو و رابینسون کشور کلمبیا است. کلمبیا دولت دارد، اما این دولت در انجام هر آن کاری که معمولاً از دولتها انتظار می‌رود ناتوان است. نه می‌تواند کاملا بر نیروهای مستقل و مسلح غلبه کند و نه حتی توان آن را دارد که همه مردم را به پرداخت مالیات موظف کند. بسیاری از مردم هنوز دولت مرکزی را میراث استعمار اسپانیا می‌بینند و می‌ترسند که اگر به آن قدرت دهند، دیگر قادر به مهارش نباشند.
🔸سالهاست که درباره‌ی این که آیا توسعه بر دموکراسی اولویت دارد و یا برعکس بحث و مجادله می‌شود. پیشنهاد عجم‌اوغلو و رابینسون این است که فرآیند توسعه و دموکراسی همزمان باید پیش رود.
چکیده‌ای از پژوهش عجم‌اوغلو و رابینسون را در زیر بخوانید:
https://daneshkadeh.org/global/13615/
@Daneshkadeh_org
🔸از نظر عجم‌اوغلو و رابینسون راه توسعه از طریق توافق نخبگان و «وفاق از بالا» محقق نمی‌شود، برعکس نیاز به وفاق بالا و پایین است: باید جامعه از برنامه‌های توسعه‌ی دولت حمایت کند تا امکان ماندگاری و موفقیت چنین برنامه‌هایی محقق شود.
🔸 ادعای عجم‌اوغلو و رابینسون ردّیه‌ای است بر نظریه متفکرانی همچون ساموئل هانتینگتون که بر تقدم تقویت ظرفیت‌های دولت تاکید داشتند و معتقد بودند تنها پس از ساختن یک دولت قدرتمند که متعهد به بازسازی جامعه، توزیع قدرت و مشارکت سیاسی است که می‌توان به پیشرفت پایدار امیدوار بود.
🔸خلاصه‌ی ادعای این دو پژوهشگر این است: اولا حاکمان به خودی خود انگیزه‌ای برای بالا بردن ظرفیت‌های حاکمیتی و فراهم‌سازی کالاها و خدمات عمومی ندارند؛ ثانیا جوامع ضعیف در برابر پروژهی تقویت دولت مقاومت خواهند کرد. به عبارت دیگر، تا زمانی که مردم اطمینان نداشته باشند که ابزارهایی در اختیار دارند تا بوسیله‌ی آنها دولت را کنترل کنند، اجازه‌ی دولت‌سازی و تقویت ظرفیت‌های حاکمیتی را نخواهند داد.
🔸عجم‌اوغلو و رابینسون تاکید می‌کنند که تنها مسیر سعادت ملت‌ها ساخت نهادهای حاکمیتی دربرگیرنده و همه‌شمول است و آن هم جز با تقویت همزمان دولت و جامعه محقق نمی‌شود.
🔸انگلستان، از نظر این دو پژوهشگر، یک نمونه از گسترش توان دولت به پشتوانه گسترش قدرت سیاسی جامعه است. از ابتدای ظهور دولت مدرن در انگلستان در قرن هفدهم، ما شاهد توسعه و افزایش توان دولت و همزمان گسترش قدرت سیاسی جامعه و مشارکت آن هستیم.
🔸تصمیم‌ها و توافق‌های نخبگان در ظهور و توسعه دولت مدرن انگلیس جایگاه کلیدی داشت اما این نخبگان در خلاء و با رویکرد بالا به پایین تصمیم نمی‌گرفتند. بلکه تصمیم‌های آنها در یک بستر خاص اجتماعی اتفاقی می‌‌افتاد. نخبگان برای هر اصلاحی باید حمایت مردم را جلب می‌کردند. بنابرین جامعه‌ی مدنی هم در بازخواست از قدرت و هم در افزایش قدرت دولت حضور تعیین‌کننده داشت. ترکیب همزمان این عناصر منجر به شکل‌گیری دولت مدرن در انگلستان شد.
🔸 از قضا در مواردی که مردم سیاست دولت مرکزی را صحیح تشخیص می‌دادند با دعوت به مقاومت و اعتراض علیه آن سیاست‌ها همراهی نمی‌کردند. مثلا در جریان خیزش شمال در سال ۱۵۶۹ اشراف محلی علیه کلیت پروژهی دولت‌سازی که اقتدار محلی آنها را از بین می‌برد شورش کردند. این اشراف برای به چالش کشیدن حکومت به نیروهای سنتی وفادار خود نیاز داشتند. اما جامعه تغییر کرده بود و در مورد حدود قدرت دولت مرکزی با اشراف شورشی هم نظر نبود و برای همین این شورش به راحتی خاموش شد.
🔸نکته کلیدی از نظر این دو پژوهشگر در نمونه انگستان این است: جامعه‌ای که می‌تواند قدرتمند شود این اعتماد را به خود دارد که می‌تواند دولت را هم مهار کند، بنا بر این به دولت امکان میدهد بیشتر تقویت شود. به عبارت دیگر، تا زمانی که مردم اطمینان نداشته باشند که ابزارهایی در اختیار دارند تا بوسیله‌ی آنها دولت را کنترل کنند، اجازه‌ی دولت‌سازی و تقویت ظرفیت‌های حاکمیتی را نخواهند داد.
🔸در مواردی که تلاش برای تقویت دولت همزمان با افزایش مشارکت شهروندان نیست، و یا شهروندان از قدرتمند شدن دولت حمایت نمی‌کنند، تجربه‌های دولت‌سازی مدرن به موفقیت نمی‌رسند.
🔸در چنین حالتی، دولت لویاتان هست؛ اما یک «لویاتان کاغذی». مثال بارز لویاتان کاغذی از نظر عجم‌اوغلو و رابینسون کشور کلمبیا است. کلمبیا دولت دارد، اما این دولت در انجام هر آن کاری که معمولاً از دولتها انتظار می‌رود ناتوان است. نه می‌تواند کاملا بر نیروهای مستقل و مسلح غلبه کند و نه حتی توان آن را دارد که همه مردم را به پرداخت مالیات موظف کند. بسیاری از مردم هنوز دولت مرکزی را میراث استعمار اسپانیا می‌بینند و می‌ترسند که اگر به آن قدرت دهند، دیگر قادر به مهارش نباشند.
🔸سالهاست که درباره‌ی این که آیا توسعه بر دموکراسی اولویت دارد و یا برعکس بحث و مجادله می‌شود. پیشنهاد عجم‌اوغلو و رابینسون این است که فرآیند توسعه و دموکراسی همزمان باید پیش رود.
چکیده‌ای از پژوهش عجم‌اوغلو و رابینسون را در زیر بخوانید:
https://daneshkadeh.org/global/13615/
@Daneshkadeh_org
دانشکده
دولت توانمند بدون جامعه توانمند شکل نمی‌گیرد - دانشکده
دولت توانمند تنها وقتی می‌تواند شکل بگیرد که همزمان جامعه‌ای توانمند وجود داشته باشد، جامعه‌ای که خیالش راحت است که قدرت دولت صرف خدمت می‌شود و نه اجبار و سرکوب. عجم‌اوغلو و رابینسون تاکید می‌کنند که راه توسعه از طریق توافق نخبگان و «وفاق از بالا» محقق نمی‌شود،…
nish.pdf
10.6 MB
این #کتاب داستان (ظاهرا) کودکانه را بخوانید تا درباره یکی از مفاهیم #حقوق_بین_الملل صحبت کنیم!
@drmaghami
@drmaghami
در رگ تاک
📝 پرسش و پاسخی کوتاه درباره‌ی جزایر سه‌گانه‌ی ایرانی در خلیج فارس 🟥آیا بین ایران و امارات متحده عربی درباره جزایر سه‌گانه در خلیج فارس (ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک) اختلافی وجود دارد؟ 🟢بله. 🟥آیا این یک اختلاف حقوقی بین‌المللی است؟ 🟢بله. 🟥آیا ایران باید…
#درنگ
اکنون باید در پاسخ یکی از پرسش‌ها تجدیدنظر کنیم. به طور جدی به نظر می‌رسد #امارات قصد ایجاد تنش دارد. و نیز به نظر می‌رسد این تنش، پیوستار دیگر تنش‌هایی است که نام ایران با آنها گره خورده است؛ به‌ویژه مسأله فلسطین.
@drmaghami
اکنون باید در پاسخ یکی از پرسش‌ها تجدیدنظر کنیم. به طور جدی به نظر می‌رسد #امارات قصد ایجاد تنش دارد. و نیز به نظر می‌رسد این تنش، پیوستار دیگر تنش‌هایی است که نام ایران با آنها گره خورده است؛ به‌ویژه مسأله فلسطین.
@drmaghami
Forwarded from انجمن ايرانی مطالعات سازمان ملل متحد (Mehdi Mansouri)
📌 انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی، در هفتاد و پنجمین سالگرد تصویب قطعنامه ۳۳۱۴ مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره تعریف تجاوز برگزار می‌نماید:
🔹 فراخوان ارسال مقاله به همایش سالانه با عنوان
«قطعنامه تعریف تجاوز، میراث حقوقی پنجاه ساله و چشم اندازهای آینده»
📚📖 محورهای همایش:
۱. تحولات هنجارگذاری منع تجاوز در حقوق بین‌الملل
۲. ظرفیت و کارنامه سازمان ملل متحد و سازمان‌های منطقه‌ای در خصوص منع تجاوز
۳. تحولات توسل به زور و تجاوز
۴. تجاوز و مسئولیت بین‌المللی دولت
۵. پیامدهای جنایت انگاری تجاوز
۶. منع تجاوز در بستر رویه قضایی بین‌المللی
۷. سایر موضوعات مرتبط با عنوان همایش
🗓 تقويم همایش:
• مهلت ارسال چکیده: ۱۰ آبان ۱۴۰۳
• تاریخ اعلام نتایج پذیرش چکیده‌ها: ۲۰ آبان ۱۴۰۳
• پیش نشست اول همایش، در سالیاد شادروان دکتر هرمیداس باوند: ۲۲ آبان ۱۴۰۳
• مهلت دریافت اصل مقالات: ۲۰ آذر ۱۴۰۳
• پیش نشست دوم همایش، در سالروز تصویب قطعنامه تعریف تجاوز ۱۴ دسامبر ۱۹۷۴: ۲۴ آذر ۱۴۰۳
• تاریخ برگزاری همایش: ۵ و ۶ دی ماه ۱۴۰۳
📝 برگزار کنندگان همایش از شما دانش‌پژوهان گرامی، دعوت به عمل می‌آورند تا با ارائه مقاله در یکی از محورها بر غنای این همایش بیافزایید. مقالات ارسالی می‌باید از کیفیت علمی-پژوهشی برخوردار باشند. (همایش با ثبت در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام از مجوز علمی برخوردار خواهد بود.) با عنایت به انتشار دوفصلنامه انگلیسی - فارسی انجمن با عنوان
"Iranian Review for UN Studies"
با درجه علمی پژوهشی، مقالات ارزشمند ارائه شده، پس از داوری مجدد، امکان چاپ در نشریه را خواهند داشت. انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد بر اساس رویۀ خود، مقالات پذیرفته شده را در یک مجموعه مقالات چاپ خواهد کرد.
💻 لطفاً چکیده مقاله و در صورت پذیرفته شدن، اصل مقاله را مطابق با مهلت های اعلام شده به آدرس پست الکترونیک
[email protected]
ارسال نمایید.
✅ جهت کسب اطلاعات بیشتر و مطالعه کامل اطلاعیه مربوطه، به این «پیوند» مراجعه کنید.
#️⃣ #اطلاعیه #همایش
🆔 @unstudies
.
🔹 فراخوان ارسال مقاله به همایش سالانه با عنوان
«قطعنامه تعریف تجاوز، میراث حقوقی پنجاه ساله و چشم اندازهای آینده»
📚📖 محورهای همایش:
۱. تحولات هنجارگذاری منع تجاوز در حقوق بین‌الملل
۲. ظرفیت و کارنامه سازمان ملل متحد و سازمان‌های منطقه‌ای در خصوص منع تجاوز
۳. تحولات توسل به زور و تجاوز
۴. تجاوز و مسئولیت بین‌المللی دولت
۵. پیامدهای جنایت انگاری تجاوز
۶. منع تجاوز در بستر رویه قضایی بین‌المللی
۷. سایر موضوعات مرتبط با عنوان همایش
🗓 تقويم همایش:
• مهلت ارسال چکیده: ۱۰ آبان ۱۴۰۳
• تاریخ اعلام نتایج پذیرش چکیده‌ها: ۲۰ آبان ۱۴۰۳
• پیش نشست اول همایش، در سالیاد شادروان دکتر هرمیداس باوند: ۲۲ آبان ۱۴۰۳
• مهلت دریافت اصل مقالات: ۲۰ آذر ۱۴۰۳
• پیش نشست دوم همایش، در سالروز تصویب قطعنامه تعریف تجاوز ۱۴ دسامبر ۱۹۷۴: ۲۴ آذر ۱۴۰۳
• تاریخ برگزاری همایش: ۵ و ۶ دی ماه ۱۴۰۳
📝 برگزار کنندگان همایش از شما دانش‌پژوهان گرامی، دعوت به عمل می‌آورند تا با ارائه مقاله در یکی از محورها بر غنای این همایش بیافزایید. مقالات ارسالی می‌باید از کیفیت علمی-پژوهشی برخوردار باشند. (همایش با ثبت در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام از مجوز علمی برخوردار خواهد بود.) با عنایت به انتشار دوفصلنامه انگلیسی - فارسی انجمن با عنوان
"Iranian Review for UN Studies"
با درجه علمی پژوهشی، مقالات ارزشمند ارائه شده، پس از داوری مجدد، امکان چاپ در نشریه را خواهند داشت. انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد بر اساس رویۀ خود، مقالات پذیرفته شده را در یک مجموعه مقالات چاپ خواهد کرد.
💻 لطفاً چکیده مقاله و در صورت پذیرفته شدن، اصل مقاله را مطابق با مهلت های اعلام شده به آدرس پست الکترونیک
[email protected]
ارسال نمایید.
✅ جهت کسب اطلاعات بیشتر و مطالعه کامل اطلاعیه مربوطه، به این «پیوند» مراجعه کنید.
#️⃣ #اطلاعیه #همایش
🆔 @unstudies
.
Forwarded from انجمن ايرانی مطالعات سازمان ملل متحد (Mehdi Mansouri)
مجموعه مقالات تالارگفتگوسال1402 .pdf
4.3 MB
📌 انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد منتشر کرد:
🔹 انتشار مجموعه مقالات
«تالار گفتگوی حقوقی و سیاسی انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد در سال ۱۴۰۲»
✏️ به کوشش: شورای دبیران تالار گفتگوی انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد
🗓 تاریخ انتشار: مهر ۱۴۰۳
✅ همچنین جهت دسترسی به مجموعه مقالات، به این «پیوند» مراجعه کنید.
#️⃣ #تالارگفتگو #مقاله
🆔 @unstudies
🔹 انتشار مجموعه مقالات
«تالار گفتگوی حقوقی و سیاسی انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد در سال ۱۴۰۲»
✏️ به کوشش: شورای دبیران تالار گفتگوی انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد
🗓 تاریخ انتشار: مهر ۱۴۰۳
✅ همچنین جهت دسترسی به مجموعه مقالات، به این «پیوند» مراجعه کنید.
#️⃣ #تالارگفتگو #مقاله
🆔 @unstudies
Forwarded from ترجمان علوم انسانى
🎯 چرا قوانین بین‌المللی علیه نسل‌کشی در جلوگیری از تکرار این جنایت ناتوان بوده‌اند؟
— کنوانسیون نسل‌کشی گویا طوری طراحی شده است که فقط هولوکاست را مصداق این جنایت بداند
📍رافائل لمکین، یهودی سکولاری که ده‌ها نفر از خانواده‌اش را در هولوکاست از دست داده بود، در سال ۱۹۴۴ واژۀ «نسل‌کشی» را برای توصیف بالاترین سطح از جنایت جنگی ابداع کرد. او که همۀ عمرش را بر سر تصویب نسل‌کشی به‌عنوان جنایت گذاشت، در نهایت از آنچه به تصویب رسید سرخورده شد. «کنوانسیون نسل‌کشی» چنان معنای مضیقی از مفهوم او را مدنظر قرار داد که می‌شد احتمال داد دولتها دست به هر جنایت شنیعی هم که بزنند، می‌توانند به طریقی از این قانون مستثنا شوند. و دقیقاً همین اتفاق افتاد.
🔖 ۳۶۳۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۲۳ دقيقه
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/a99394
📌 آنچه خواندید، به‌طور اختصاصی برای وبسایت ترجمان ترجمه شده و به‌رایگان در اختیار شما قرار گرفته است. شما می‌توانید با خرید اشتراک فصلنامه ترجمان علوم انسانی از انتشار این مطالب و فعالیت‌های ترجمان حمایت کنید:
https://tarjomaan.com/shop/product/sub4033/
@tarjomaanweb
— کنوانسیون نسل‌کشی گویا طوری طراحی شده است که فقط هولوکاست را مصداق این جنایت بداند
📍رافائل لمکین، یهودی سکولاری که ده‌ها نفر از خانواده‌اش را در هولوکاست از دست داده بود، در سال ۱۹۴۴ واژۀ «نسل‌کشی» را برای توصیف بالاترین سطح از جنایت جنگی ابداع کرد. او که همۀ عمرش را بر سر تصویب نسل‌کشی به‌عنوان جنایت گذاشت، در نهایت از آنچه به تصویب رسید سرخورده شد. «کنوانسیون نسل‌کشی» چنان معنای مضیقی از مفهوم او را مدنظر قرار داد که می‌شد احتمال داد دولتها دست به هر جنایت شنیعی هم که بزنند، می‌توانند به طریقی از این قانون مستثنا شوند. و دقیقاً همین اتفاق افتاد.
🔖 ۳۶۳۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۲۳ دقيقه
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/a99394
📌 آنچه خواندید، به‌طور اختصاصی برای وبسایت ترجمان ترجمه شده و به‌رایگان در اختیار شما قرار گرفته است. شما می‌توانید با خرید اشتراک فصلنامه ترجمان علوم انسانی از انتشار این مطالب و فعالیت‌های ترجمان حمایت کنید:
https://tarjomaan.com/shop/product/sub4033/
@tarjomaanweb
#اینستاگرام
#والیبال دست‌گرمی و تمرینی که بیشتر به پنجه و ساعد طی می‌شود، تفریح معمول و فراگیری شده که نوجوانان و جوانان، پسر و دختر در اکثر پارکها و فضاهای عمومی بازی می‌کنند. چرا والیبال؟! بی‌ربط با تحولات اجتماعی نیست!
@drmaghami
#والیبال دست‌گرمی و تمرینی که بیشتر به پنجه و ساعد طی می‌شود، تفریح معمول و فراگیری شده که نوجوانان و جوانان، پسر و دختر در اکثر پارکها و فضاهای عمومی بازی می‌کنند. چرا والیبال؟! بی‌ربط با تحولات اجتماعی نیست!
@drmaghami
Forwarded from انجمن ايرانی مطالعات سازمان ملل متحد (Mehdi Mansouri)
مجموعه مقالات جنگ غزه.pdf
4.4 MB
📌 انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد در اولین سالگرد جنگ غزه منتشر کرد:
🔹 انتشار مجموعه مقالات
«تالار گفتگو به مناسبت اولین سالگرد جنگ غزه»
✏️ به کوشش: شورای دبیران تالار گفتگوی انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد
🗓 تاریخ انتشار: مهر ۱۴۰۳
✅ همچنین جهت دسترسی به مجموعه مقالات، به این «پیوند» مراجعه کنید.
#️⃣ #تالارگفتگو #مقاله
🆔 @unstudies
🔹 انتشار مجموعه مقالات
«تالار گفتگو به مناسبت اولین سالگرد جنگ غزه»
✏️ به کوشش: شورای دبیران تالار گفتگوی انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد
🗓 تاریخ انتشار: مهر ۱۴۰۳
✅ همچنین جهت دسترسی به مجموعه مقالات، به این «پیوند» مراجعه کنید.
#️⃣ #تالارگفتگو #مقاله
🆔 @unstudies
در رگ تاک
#سخنرانی این سخنرانی را پاییز ۱۳۹۳ انجام داده‌ام، یعنی زمانی که هنوز تصور می‌شد اینترنت پرسرعت ممکن است حرام باشد، گوشی‌های هوشمند چندان فراگیر نبود، حداکثر اینترنت نسل سوم (وحتی ماقبل آن) روی موبایل به تازگی در حال گسترش بود، اینترنت خانگی هنوز حداکثر 128…
#درنگ
ده سال از این حرفها گذشته و متأسفم که هنوز تکراری است؛ اما لازم است: این شیوه #فیلترینگ نه قانونی است و نه برای امنیت ملی و نه برای تولید و توسعه کشور مفید است؛ بلکه مضر است.
@drmaghami
ده سال از این حرفها گذشته و متأسفم که هنوز تکراری است؛ اما لازم است: این شیوه #فیلترینگ نه قانونی است و نه برای امنیت ملی و نه برای تولید و توسعه کشور مفید است؛ بلکه مضر است.
@drmaghami