tgoop.com/emriran/10606
Last Update:
در ان زمان می باشد و در نهایت در پلیوسن پایانی رسوبات سازند آبشوران با یک تغییر رخساره ای مشخص بر روی رسوبات آهکی اگچاگیل نهشت یافته است. در حقیقت سری رسوبات پلیوسن در سواحل جنوبی دریای خزر شامل یک سکانس کامل رسوبی پیشرونده می باشد که زنگ پایان آن در مرز کواترنری و پلیوسن به صدا در می آید. اما وقتی به میزان فراوانی زیست توده ها در سواحل پیرامون دریای خزر توجه می کنیم در می یابیم که میزان این مواد آلی در سواحل آذربایجان بسیار بیشتر از سواحل ایران است و حضور گونه های دوکفه ای Mitilus lineatus در سواحل جنوب غربی و غربی دریای خزر به میزان فراوان یک استثنا زیستی برای دریای خزر قلمداد می گردد. بنابراین قدرت زایندگی مواد هیدروکربوره در سواحل غربی دریای خزر به میزان زیست توده و مواد آلی موجود در نهشته های رسوبی دریای خزر در پلیوسن و کواترنری بستگی دارد. البته نباید از مسائل ساختمان های زمین شناسی متمرکز در سواحل غربی مانند چین خوردگی های بزرگ و گل فشان های گسترده غافل ماند. زیرا این عوارض زمین شناسی توانایی جذب و نگهداشت مواد هیدروکربوره را دارند. اما در سواحل جنوبی دریای خزر علت عقیم ماندن رسوبات از مواد نفتی قابل استحصال اقتصادی کمبود مواد آلی در نهشته های رسوبی بر جای مانده از انتهای دوره نئوژن و کواترنری می باشد. البته در این میان حالت فرونشینی مستمر همراه با آرامش تکتونیکی بدون کوهزایی مشخص هم علت مهم دیگر در عدم شکل گیری مخازن هیدروکربوره اقتصادی در بخش جنوبی دریای خزر می باشد.
BY Geology Documentaries
Share with your friend now:
tgoop.com/emriran/10606