Telegram Web
www.sibtayn.com
Hojatol Eslam marhom Kafi
منزلت حضرت عبدالعظیم حسنی سلام الله علیه در کلام مرحوم کافی

🔸ثواب زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی سلام الله علیه ثواب زیارت کربلا را دارد
🔸نقل روایت لَوْ تَكَاشَفْتُمْ مَا تَدَافَنْتُمْ توسط حضرت عبدالعظیم سلام الله علیه
💠مولا علی علیه‌السّلام:

لَا قَادِمَ أَقْرَبُ مِنَ الْمَوْتِ

هیچ مسافری آمدنش نزدیک‌تر از مرگ نیست!

📚غررالحکم ح۳۲۰۰

«اَللّٰهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»

🆔 @ahadisegoharbar
روزی که خداوند متعال مرگ را می کشد. 😧😳

●قَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه و آله مَا خَلَقَ اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ خَلْقاً إِلَّا وَ قَدْ أَمَّرَ عَلَيْهِ آخَرَ يَغْلِبُهُ فِيهِ وَ ذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا خَلَقَ الْبِحَارَ السُّفْلَى فَخَرَتْ وَ زَخَرَتْ‌[4] وَ قَالَتْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ يَغْلِبُنِي فَخَلَقَ الْأَرْضَ فَسَطَحَهَا عَلَى ظَهْرِهَا فَذَلَّتْ ثُمَّ قَالَ‌ إِنَّ الْأَرْضَ فَخَرَتْ وَ قَالَتْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ يَغْلِبُنِي فَخَلَقَ الْجِبَالَ فَأَثْبَتَهَا عَلَى ظَهْرِهَا أَوْتَاداً مِنْ أَنْ تَمِيدَ[1] بِمَا عَلَيْهَا فَذَلَّتِ الْأَرْضُ وَ اسْتَقَرَّتْ ثُمَّ إِنَّ الْجِبَالَ فَخَرَتْ عَلَى الْأَرْضِ فَشَمَخَتْ‌[2] وَ اسْتَطَالَتْ وَ قَالَتْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ يَغْلِبُنِي فَخَلَقَ الْحَدِيدَ فَقَطَعَهَا فَقَرَّتِ الْجِبَالُ وَ ذَلَّتْ ثُمَّ إِنَّ الْحَدِيدَ فَخَرَتْ عَلَى الْجِبَالِ وَ قَالَ أَيُّ شَيْ‌ءٍ يَغْلِبُنِي فَخَلَقَ النَّارَ فَأَذَابَتِ الْحَدِيدَ فَذَلَّ الْحَدِيدُ ثُمَّ إِنَّ النَّارَ زَفَرَتْ وَ شَهَقَتْ‌[3] وَ فَخَرَتْ وَ قَالَتْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ يَغْلِبُنِي فَخَلَقَ الْمَاءَ فَأَطْفَأَهَا فَذَلَّتْ ثُمَّ إِنَّ الْمَاءَ فَخَرَ وَ زَخَرَ وَ قَالَ أَيُّ شَيْ‌ءٍ يَغْلِبُنِي فَخَلَقَ الرِّيحَ فَحَرَّكَتْ أَمْوَاجَهُ وَ أَثَارَتْ مَا فِي قَعْرِهِ‌[4] وَ حَبَسَتْهُ عَنْ مَجَارِيهِ فَذَلَّ الْمَاءُ ثُمَّ إِنَّ الرِّيحَ فَخَرَتْ وَ عَصَفَتْ وَ أَرْخَتْ أَذْيَالَهَا[5] وَ قَالَتْ أَيُّ شَيْ‌ءٍ يَغْلِبُنِي فَخَلَقَ الْإِنْسَانَ فَبَنَى وَ احْتَالَ وَ اتَّخَذَ مَا يَسْتَتِرُ بِهِ مِنَ الرِّيحِ وَ غَيْرِهَا فَذَلَّتِ الرِّيحُ ثُمَّ إِنَّ الْإِنْسَانَ طَغَى وَ قَالَ مَنْ أَشَدُّ مِنِّي قُوَّةً فَخَلَقَ اللَّهُ لَهُ الْمَوْتَ فَقَهَرَهُ فَذَلَّ الْإِنْسَانُ ثُمَّ إِنَّ الْمَوْتَ فَخَرَ فِي نَفْسِهِ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَا تَفْخَرْ فَإِنِّي ذَابِحُكَ بَيْنَ الْفَرِيقَيْنِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ أَهْلِ النَّارِ ثُمَّ لَا أُحْيِيكَ أَبَداً فَتُرْجَى أَوْ تُخَافَ‌[6]

●امام صادق صلوات الله علیه می فرماید که پیغمبر (صلّی اللَّه علیه و آله) فرمود: خداوند عز و جل هیچ خلقی نیافرید جز آنکه بر او امیر و فرماندهی گماشت که به او غلبه داشته باشد، این برای آن است که چون خدای تبارک و تعالی دریاهای زیرین را آفرید، به خود بالید و با عجب فریاد برکشید (امواجش را کشید) و گفت: چه چیز بر من چیره می شود؟ پس زمین را آفرید و بر پشت او پهن کرد و او خوار شد.
سپس زمین به خود بالید و گفت: چه چیز می تواند بر من چیره شود؟ پس خداوند کوه ها را آفرید و چون میخ هایی بر پشتش کوبید تا اهل خود را نلرزاند، و زمین زبون شد و آرام گردید.
سپس کوه ها بر زمین فخر کردند و مغرور شدند و سر بلند کردند و گفتند: چه چیزی می تواند بر ما چیره شود؟ خدا آهن را آفرید تا کوه را برید و زبون شد.
سپس آهن بر کوه ها فخر فروختند و گفتند، چه چیزی است که بر ما غلبه یابد؟ و خداوند آتش را آفرید و آهن را گداخت و ذوب کرد و آهن زبون شد.
سپس آتش شعله زد و شیهه کشید و بر خود بالید و گفت: چه چیزی می تواند بر من چیره شود؟ پس خداوند آب را آفرید و آب را خاموش کرد و آتش زبون شد.
سپس آب بر خود بالید و غرید و گفت: چه چیزی می تواند بر من چیره شود؟ پس خداوند باد را آفرید و امواج آن را به جنبش درآورد و آنچه در قعرش بود برانگیخت و آن را از مجاریش حبس کرد و بازگرفت و آب زبون شد.
سپس باد بر خود بالید و تند وزید و دامن خود را بالا کشید و گفت: چه چیزی می تواند بر من چیره شود ؟ پس خداوند انسان را آفرید و او ساخت و چاره جست و برگرفت آنچه را که از باد و دیگر آفاتش پنهان دارد، و باد زبون شد.
سپس انسان سرکش شد و طغیان کرد و گفت کیست نیرومندتر از من؟ و خداوند مرگ را برای او آفرید و او را مقهور کرد و انسان زبون شد.
سپس #مرگ پیش خود بالید و خدای عز و جل فرمود: بر خود فخر نکن که من تو را میان دو گروه بهشتیان و دوزخیان سر می برم، سپس هرگز زنده ات نمی کنم تا مایه امید (برای اهل جهنم) و مایه ترس (برای اهل بهشت) شوی.

الكافي- ط الاسلامية جلد 8 صفحه 148 حدیث 129
تحف العقول صفحه 24
بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار عليهم السلام جلد 54 صفحه 99
ثواب قرائت سوره صافات در هر جمعه

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الصَّافَّاتِ فِي كُلِّ يَوْمِ جُمُعَةٍ لَمْ يَزَلْ مَحْفُوظاً مِنْ كُلِّ آفَةٍ مَدْفُوعاً عَنْهُ كُلُّ بَلِيَّةٍ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَرْزُوقاً فِي الدُّنْيَا فِي أَوْسَعِ مَا يَكُونُ مِنَ الرِّزْقِ وَ لَمْ يُصِبْهُ اللَّهُ فِي مَالِهِ وَ وُلْدِهِ وَ لَا بَدَنِهِ بِسُوءٍ مِنْ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ وَ لَا مِنْ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ إِنْ مَاتَ فِي يَوْمِهِ أَوْ فِي لَيْلَتِهِ بَعَثَهُ اللَّهُ شَهِيداً وَ أَمَاتَهُ شَهِيداً وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ مَعَ الشُّهَدَاءِ فِي دَرَجَةٍ مِنَ الْجَنَّةِ.

●امام صادق صلوات الله علیه: کسی که سوره صافّات را در هر روز جمعه بخواند، همواره از هر آفتی محفوظ می ماند و در زندگی دنیا هر بلایی از او دفع می گردد، در دنیا وسیع ترین رزق و روزی ممکن به او داده خواهد شد و خداوند او را در مال و فرزندان و بدنش، گرفتار بدی شیطان رجیم (رانده شده) و گردنکش لجوج نمی کند و اگر در آن روز یا شب از دنیا برود، خداوند او را شهید بر می انگیزد و او را شهید می میراند و او را همراه با شهدا در درجه ای از بهشت وارد بهشت می سازد.

ثواب الاعمال صفحه 112 ثواب من قرأ سورة الصافات‌
تفسير جوامع الجامع (طبرسی) جلد 3 صفحه 155
أعلام الدين (دیلمی) صفحه 374
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار علیهم السلام جلد 86 صفحه 350 باب 4 أعمال یوم الجمعة و آدابه و وظائفه
تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 589
سفینة البحار جلد 7 صفحه 269

#جزء23
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

#توحید #ازلی
1 حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عُبْدُوسٍ النَّيْسَابُورِيُّ الْعَطَّارُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بِنَيْسَابُورَ فِي شَعْبَانَ سَنَةَ اثْنَتَيْنِ وَ خَمْسِينَ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُتَيْبَةَ النَّيْسَابُورِيُّ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ قَالَ‌ سَأَلَ الْمَأْمُونُ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا (صلوات الله علیه) أَنْ يَكْتُبَ لَهُ مَحْضَ الْإِسْلَامِ عَلَى سَبِيلِ الْإِيجَازِ وَ الِاخْتِصَارِ فَكَتَبَ لَهُ أَنَّ مَحْضَ الْإِسْلَامِ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً قَيُّوماً سَمِيعاً بَصِيراً قَدِيراً قَدِيماً قَائِماً بَاقِياً عَالِماً لَا يَجْهَلُ قَادِراً لَا يَعْجِزُ غَنِيّاً لَا يَحْتَاجُ عَدْلًا لَا يَجُورُ وَ أَنَّهُ‌ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‌ءٌ لَا شِبْهَ لَهُ وَ لَا ضِدَّ لَهُ وَ لَا نِدَّ لَهُ وَ لَا كُفْ‌ءَ لَهُ وَ أَنَّهُ الْمَقْصُودُ بِالْعِبَادَةِ وَ الدُّعَاءِ وَ الرَّغْبَةِ وَ الرَّهْبَةِ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَمِينُهُ وَ صَفِيُّهُ وَ صَفْوَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ وَ سَيِّدُ الْمُرْسَلِينَ وَ خَاتَمُ النَّبِيِّينَ وَ أَفْضَلُ الْعَالَمِينَ لَا نَبِيَّ بَعْدَهُ وَ لَا تَبْدِيلَ لِمِلَّتِهِ وَ لَا تَغْيِيرَ لِشَرِيعَتِهِ وَ أَنَّ جَمِيعَ مَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ وَ التَّصْدِيقُ بِهِ وَ بِجَمِيعِ مَنْ مَضَى قَبْلَهُ مِنْ رُسُلِ اللَّهِ وَ أَنْبِيَائِهِ وَ حُجَجِهِ وَ التَّصْدِيقُ بِكِتَابِهِ الصَّادِقِ الْعَزِيزِ الَّذِي‌ لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ وَ أَنَّهُ الْمُهَيْمِنُ عَلَى الْكُتُبِ كُلِّهَا وَ أَنَّهُ حَقٌّ مِنْ فَاتِحَتِهِ إِلَى خَاتِمَتِهِ ...

🔸عبد الواحد بن محمّد بن عبدوس نيشابورىّ- رضى اللَّه عنه- در ماه شعبان سال 352 از علىّ بن محمّد بن قتيبه از فضل بن شاذان برايم حديث كرد كه مأمون (لعنه الله) از علىّ بن موسى (الرضا (صلوات الله علیه) درخواست كرد كه به طور اجمال و خلاصه، اسلام خالص و يك دست را براى او بنويسد؛ امام در پاسخ او نوشت:
«اسلام واقعی گواهی به این است که معبودی نیست جز خدا؛ تنهاست و شریک ندارد؛ معبود یکتا و بی نظیر است؛ فرد بی نیاز است، پایدار کننده (قائم به ذات خود است)، شنوا، بینا، توانا، قدیم، باقی (ازلی و سرمدی) است؛ دانایی است که نادانی ندارد؛ توانایی است که درماندگی برایش نیست؛ بی نیازی است که نیازمند نشود؛ دادگری است که ستم نکند؛ و او آفریننده هر چیز است و مانند او چیزی نیست؛ شبیه و ضدّ و همتا و همانند ندارد، و مقصود از عبادت و دعا و رغبت و ترس، اوست. و دیگر گواهی به اینکه محمّد (صلی الله علیه و آله) بنده خدا و رسول و امین و برگزیده و انتخاب شده اوست از میان آفریده هایش، و سید پیامبران است و آخرین آنها و برترین فرد جهانیان است؛ پیامبری بعد از او نیست و دگرگونی در آیین و دین (شریعت) او نیست.
و اینکه هر چه را محمّد بن عبداللَّه (صلی الله علیه و آله) آورده، حق آشکار است و باور داشتن او و همه پیامبران و رسولان و حجت های خدا که در زمان های گذشته بوده اند؛ و باور داشتن به کتاب راستگو و عزیز او که هیچ باطلی از پیش رو و پشت سرش به سویش نمی آید، نازل شده از سوی حکیم و ستوده است. (فصلت 42) و اینکه آن کتاب مسلّط است و احاطه دارد بر همه کتاب ها؛ و اینکه تمام آن از ابتدا تا انتهایش حق است....

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 1️⃣ از 0️⃣1️⃣

#جزء24 #جزء25
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

#ناسخ #منسوخ #محکم #متشابه #خاص #عام
...نُؤْمِنُ بِمُحْكَمِهِ وَ مُتَشَابِهِهِ وَ خَاصِّهِ وَ عَامِّهِ وَ وَعْدِهِ وَ وَعِيدِهِ وَ نَاسِخِهِ وَ مَنْسُوخِهِ وَ قِصَصِهِ وَ أَخْبَارِهِ لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ أَنْ يَأْتِيَ بِمِثْلِهِ وَ أَنَّ الدَّلِيلَ بَعْدَهُ وَ الْحُجَّةَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْقَائِمَ بِأَمْرِ الْمُسْلِمِينَ وَ النَّاطِقَ عَنِ الْقُرْآنِ وَ الْعَالِمَ بِأَحْكَامِهِ أَخُوهُ وَ خَلِيفَتُهُ وَ وَصِيُّهُ وَ وَلِيُّهُ وَ الَّذِي كَانَ مِنْهُ بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (صلوات الله علیه) أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِمَامُ الْمُتَّقِينَ وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ وَ أَفْضَلُ الْوَصِيِّينَ وَ وَارِثُ عِلْمِ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ بَعْدَهُ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ زَيْنُ الْعَابِدِينَ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ بَاقِرُ عِلْمِ النَّبِيِّينَ ثُمَّ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الصَّادِقُ وَارِثُ عِلْمِ الْوَصِيِّينَ ثُمَّ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ الْكَاظِمُ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ الْحُجَّةُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِم أَجْمَعِينَْ ) أَشْهَدُ لَهُمْ بِالْوَصِيَّةِ وَ الْإِمَامَةِ وَ أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةِ اللَّهِ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ فِي كُلِّ عَصْرٍ وَ أَوَانٍ وَ أَنَّهُمُ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ أَئِمَّةُ الْهُدَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا إِلَى أَنْ يَرِثَ اللَّهُ‌ الْأَرْضَ وَ مَنْ عَلَيْها وَ أَنَّ كُلَّ مَنْ خَالَفَهُمْ ضَالٌّ مُضِلٌّ بَاطِلٌ تَارِكٌ لِلْحَقِّ وَ الْهُدَى وَ أَنَّهُمُ الْمُعَبِّرُونَ عَنِ الْقُرْآنِ وَ النَّاطِقُونَ عَنِ الرَّسُولِ (صلی الله علیه و آله) بِالْبَيَانِ...

🔸...به محکم و متشابه آن و خاصّ و عامّش و نوید و تهدید و ناسخ و منسوخ و داستان ها و اخبارش همه ایمان داریم و کسی از آفریدگان را توانایی آن نباشد که مانندش را بیاورد.
و اینکه راهنمای بعد از پیامبر، و حجّت (خدا) بر مؤمنین، و به پا دارنده امور مسلمین، و گوینده از جانب قرآن و دانای به احکام قرآن، برادر و خلیفه و وصیّ و ولیّ اوست؛ کسی که مقامش در نزد او همچون مقام هارون نزد موسی است. علیّ بن ابی طالب (صلوات الله علیه) امیرالمؤمنین و پیشوای متّقین و پیشرو سفیدرویان نورانی و برترین وصیّ ها و وارث علم انبیا و مرسلین و بعد از او، حسن و حسین (صلوات الله علیهما) دو سیّد جوانان بهشتیان، سپس علیّ بن الحسین زین العابدین، سپس محمد بن علی شکافنده علم انبیاء، سپس جعفر بن محمّد الصادق وارث علم اوصیاء، سپس موسی بن جعفر الکاظم (فرو برنده خشم)، سپس علیّ بن موسی الرّضا، سپس محمد بن علی، سپس علی بن محمّد، سپس حسن بن علی، سپس حجت قائم منتظَر (کسی که انتظارش را کشند)، درود خدا بر همه شان باد.
و برای آنها گواهی دهم به وصیّت و امامت (رهبری)، و اینکه در هر زمان و دوره، زمین از حجّت خدای تعالی خالی نمی ماند و آنها عروة الوثقی (دستاویز محکم) و پیشوایان هدایتند و حجّت بر اهل دنیایند تا آنگاه که خدا وارث زمین و موجودات روی آن شود (یعنی تا انقراض عالم). و هر کس که با آنها مخالفت کند، گمراه و گمراه کننده و باطل و رها کننده حق و هدایت است. و آنان بیان کنندگان قرآن و گویندگان از سوی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با توضیح آن هستند...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 2️⃣ از 0️⃣1️⃣
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

#عفاف
... وَ مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْهُمْ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً وَ أَنَّ مِنْ دِينِهِمُ الْوَرَعَ وَ الْعِفَّةَ وَ الصِّدْقَ وَ الصَّلَاحَ وَ الِاسْتِقَامَةَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ أَدَاءَ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ طُولَ السُّجُودِ وَ صِيَامَ النَّهَارِ وَ قِيَامَ اللَّيْلِ وَ اجْتِنَابَ الْمَحَارِمِ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ بِالصَّبْرِ وَ حُسْنَ الْعَزَاءِ وَ كَرَمَ الصُّحْبَةِ ثُمَّ الْوُضُوءُ كَمَا أَمَرَ اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ غَسْلُ الْوَجْهِ وَ الْيَدَيْنِ مِنَ‌ الْمِرْفَقَيْنِ وَ مَسْحُ الرَّأْسِ وَ الرِّجْلَيْنِ مَرَّةً وَاحِدَةً وَ لَا يَنْقُضُ الْوُضُوءَ إِلَّا غَائِطٌ أَوْ بَوْلٌ أَوْ رِيحٌ أَوْ نَوْمٌ أَوْ جَنَابَةٌ وَ أَنَّ مَنْ مَسَحَ عَلَى الْخُفَّيْنِ فَقَدْ خَالَفَ اللَّهَ تَعَالَى وَ رَسُولَهُ وَ تَرَكَ فريضة [فَرِيضَتَهُ وَ كِتَابَهُ وَ غُسْلُ يَوْمِ الْجُمُعَةِ سُنَّةٌ وَ غُسْلُ الْعِيدَيْنِ وَ غُسْلُ دُخُولِ مَكَّةَ وَ الْمَدِينَةِ وَ غُسْلُ الزِّيَارَةِ وَ غُسْلُ الْإِحْرَامِ وَ أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيْلَةِ سَبْعَ عَشْرَةَ وَ لَيْلَةِ تِسْعَ عَشْرَةَ وَ لَيْلَةِ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ وَ لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ هَذِهِ الْأَغْسَالُ سُنَّةٌ وَ غُسْلُ الْجَنَابَةِ فَرِيضَةٌ وَ غُسْلُ الْحَيْضِ مِثْلُهُ وَ الصَّلَاةُ الْفَرِيضَةُ الظُّهْرُ أَرْبَعُ رَكَعَاتٍ وَ الْعَصْرُ أَرْبَعُ رَكَعَاتٍ وَ الْمَغْرِبُ ثَلَاثُ رَكَعَاتٍ وَ الْعِشَاءُ الْآخِرَةُ أَرْبَعُ رَكَعَاتٍ وَ الْغَدَاةُ رَكْعَتَانِ هَذِهِ سَبْعَ عَشْرَةَ رَكْعَةً وَ السُّنَّةُ أَرْبَعٌ وَ ثَلَاثُونَ رَكْعَةً ثَمَانُ رَكَعَاتٍ قَبْلَ فَرِيضَةِ الظُّهْرِ وَ ثَمَانُ رَكَعَاتٍ قَبْلَ الْعَصْرِ وَ أَرْبَعُ رَكَعَاتٍ بَعْدَ الْمَغْرِبِ وَ رَكْعَتَانِ مِنْ جُلُوسٍ بَعْدَ الْعَتَمَةِ تُعَدَّانِ بِرَكْعَةٍ وَ ثَمَانُ رَكَعَاتٍ فِي السَّحَرِ وَ الشَّفْعُ وَ الْوَتْرُ ثَلَاثُ رَكَعَاتٍ يُسَلَّمُ بَعْدَ الرَّكْعَتَيْنِ وَ رَكْعَتَا الْفَجْرِ وَ الصَّلَاةُ فِي أَوَّلِ الْوَقْتِ أَفْضَلُ وَ فَضْلُ الْجَمَاعَةِ عَلَى الْفَرْدِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ...

🔸...و هركه بميرد و آنان را نشناسد بر مرگ جاهليت مرده است و نيز اين كه از جملۀ دين ايشان ورع و عفت و صدق و صلاح و استقامت و اجتهاد (تلاش و کوشش) و برگردانندن امانت به نيكوكار و بدكار است و طول دادن سجود و روزه روز و قيام شب (به پا خاستن برای عبادت در دل شب) و اجتناب از حرام ها و انتظار فرج به صبر و حسن تعزيت (خويشتندارى و شكيبائى در مصيبت) و خوش رفتاری با همنشین، سپس وضو چنان چه خداى متعال در كتاب خود فرموده است، شستن صورت و دو دست تا آرنج ها و مسح سر و دو پا یک بار، و نمى شكند وضو را مگر مدفوع يا ادرار يا باد (خارج شدن باد معده) يا خواب یا جنابت، و اين كه هركه مسح بر روی کفش كند، مخالفت خداوند متعال و رسول او را نموده است و ترك كرده فريضه و كتاب او را و غسل روز جمعه سنّت است و غسل دو عيد و غسل دخول مكّه و مدينه و غسل زيارت و غسل احرام و شب اول ماه رمضان و شب هفدهم و شب نوزدهم و شب بيست و يكم و شب بيست و سوم از ماه رمضان اين غسل ها سنّت است و غسل جنابت واجب است و غسل حيض مثل آن است (مثل غسل جنابت واجب است) و نماز فريضۀ ظهر چهار ركعت و عصر چهار ركعت است و مغرب سه ركعت و عشا چهار ركعت است و نماز صبح دو ركعت است، اين هفده ركعت، و نماز سنت (مستحب) سى و چهار ركعت، هشت ركعت قبل از فریضه ظهر و هشت رکعت پيش از عصر و چهار ركعت بعد از مغرب و دو ركعت نشسته بعد از عشاء (تاریکی شب) كه يك ركعت محسوب مى شود و هشت ركعت در سحر و شفع و وتر سه ركعت (نماز شب)، که بعد از دو ركعت سلام مى دهى و دو ركعت فجر (نافله صبح) و نماز در اول وقت بهتر است و ثواب نماز جماعت بيست و چهار برابر نماز فرادى است...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 3️⃣ از 0️⃣1️⃣
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

... وَ لَا صَلَاةَ خَلْفَ الْفَاجِرِ وَ لَا يُقْتَدَى إِلَّا بِأَهْلِ الْوَلَايَةِ وَ لَا يُصَلَّى فِي جُلُودِ الْمَيْتَةِ وَ لَا فِي جُلُودِ السِّبَاعِ وَ لَا يَجُوزُ أَنْ يَقُولَ فِي التَّشَهُّدِ الْأَوَّلِ السَّلَامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ لِأَنَّ تَحْلِيلَ الصَّلَاةِ التَّسْلِيمُ فَإِذَا قُلْتَ هَذَا فَقَدْ سَلَّمْتَ وَ التَّقْصِيرُ فِي ثَمَانِيَةِ فَرَاسِخَ وَ مَا زَادَ وَ إِذَا قَصَّرْتَ أَفْطَرْتَ وَ مَنْ لَمْ يُفْطِرْ لَمْ يُجْزِئْ عَنْهُ صَوْمُهُ فِي السَّفَرِ وَ عَلَيْهِ الْقَضَاءُ لِأَنَّهُ لَيْسَ عَلَيْهِ صَوْمٌ فِي السَّفَرِ وَ الْقُنُوتُ سُنَّةٌ وَاجِبَةٌ فِي الْغَدَاةِ وَ الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ وَ الْمَغْرِبِ وَ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ وَ الصَّلَاةُ عَلَى الْمَيِّتِ خَمْسُ تَكْبِيرَاتٍ فَمَنْ نَقَصَ فَقَدْ خَالَفَ سُنَّةً وَ الْمَيِّتُ يُسَلُّ مِنْ قِبَلِ رِجْلَيْهِ وَ يُرْفَقُ بِهِ إِذَا أُدْخِلَ قَبْرَهُ وَ الْإِجْهَارُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ* فِي جَمِيعِ الصَّلَوَاتِ سُنَّةٌ وَ الزَّكَاةُ الْفَرِيضَةُ فِي كُلِّ مِائَتَيْ دِرْهَمٍ خَمْسَةُ دَرَاهِمَ وَ لَا يَجِبُ فِيمَا دُونَ ذَلِكَ شَيْ‌ءٌ وَ لَا تَجِبُ الزَّكَاةُ عَلَى الْمَالِ حَتَّى يَحُولَ عَلَيْهِ الْحَوْلُ وَ لَا يَجُوزُ أَنْ يُعْطَى الزَّكَاةُ غَيْرَ أَهْلِ الْوَلَايَةِ الْمَعْرُوفِينَ وَ الْعُشْرُ مِنَ الْحِنْطَةِ وَ الشَّعِيرِ وَ التَّمْرِ وَ الزَّبِيبِ إِذَا بَلَغَ خَمْسَةَ أَوْسَاقٍ وَ الْوَسْقُ سِتُّونَ صَاعاً وَ الصَّاعُ أَرْبَعَةُ أَمْدَادٍ وَ زَكَاةُ الْفِطْرِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ رَأْسٍ صَغِيرٍ أَوْ كَبِيرٍ حُرٍّ أَوْ عَبْدٍ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى مِنَ الْحِنْطَةِ وَ الشَّعِيرِ وَ التَّمْرِ وَ الزَّبِيبِ‌ صَاعٌ وَ هُوَ أَرْبَعَةُ أَمْدَادٍ وَ لَا يَجُوزُ دَفْعُهَا إِلَّا إِلَى أَهْلِ الْوَلَايَةِ وَ أَكْثَرُ الْحَيْضِ عَشَرَةُ أَيَّامٍ وَ أَقَلُّهُ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ وَ الْمُسْتَحَاضَةُ تَحْتَشِي وَ تَغْتَسِلُ وَ تُصَلِّي وَ الْحَائِضُ تَتْرُكُ الصَّلَاةَ وَ لَا تَقْضِي وَ تَتْرُكُ الصَّوْمَ وَ تَقْضِي...

🔸... و نماز (جماعت) در پشت فاجر نباشد (صحیح نیست) و اقتدا نمی شود مگر به اهل ولايت.
و نماز در پوست مردار (حیوان مرده) و پوست درندگان صحیح نيست و جايز نيست كه در تشهدِ اول بگويد:
«السّلام علينا و على عباد اللّه الصّالحين»؛ زيرا كه نماز به تسليم پايان پذيرد؛ پس هرگاه آن را گفتى سلام داده اى (خروج از نماز به گفتن سلام است، و چون اين سلام را گفتى از نماز خارج شده اى.)
و در هشت فرسخ و بیشتر از آن نماز تقصير (شکسته) شود و چون نماز تقصير شود، روزه نيز افطار گردد و هركه افطار نكند روزه اش در سفر جايز نباشد و بايد قضا كند؛ زيرا كه در سفر روزه بر او نيست و قنوت، سنّت واجب است در نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشا.
و نماز ميّت پنج تكبير است، هركه كم كند خلاف سنّت كرده است و مرده را از جانب پاها بيرون برند و هنگام در قبر گذاردن مدارا كنند و بسم اللّه الرحمن الرحیم در همه نمازها بلند گفتن سنّت است و زكات در دويست درهم، پنج درهم واجب است و در كمتر چيزى واجب نيست و واجب نشود زكات بر مال تا سال بر او بگردد، و جايز نيست دادن زكات به غير اهل ولايت (شیعه اثنی عشری) كه معروف به آن باشند و زكات گندم و جو و خرما و مويز ده يك بود هرگاه به پنج وَسق برسد و هر وَسق شصت صاع است (هر صاع 3 کیلو است) و هر صاع چهار مدّ است (هر مد حدود 750 گرم است) و زكات فطر فريضه بر همه آدمى است، کوچک يا بزرگ، آزاد يا بنده، مذکر يا مونث از گندم و جو و خرما و مويز يك صاع و آن چهار مدّ است و پرداخت آن جایز نیست مگر به اهل ولايت؛ و اكثر حيض ده روز است و اقل آن سه روز و مستحاضه (پنبه) به خود بر مى دارد و غسل و نماز مى كند و حائض ترك مى كند نماز را و آن را قضا نمى كند؛ و ترك مى كند روزه را و آن را قضا مى كند ...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 4️⃣ از 0️⃣1️⃣
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

#صوم_الدهر #صوم_السنة
... وَ صِيَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَرِيضَةٌ يُصَامُ لِلرُّؤْيَةِ وَ يُفْطَرُ لِلرُّؤْيَةِ وَ لَا يَجُوزُ أَنْ يُصَلَّى التَّطَوُّعُ فِي جَمَاعَةٍ لِأَنَّ ذَلِكَ بِدْعَةٌ وَ كُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ كُلُّ ضَلَالَةٍ فِي النَّارِ وَ صَوْمُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ سُنَّةٌ فِي كُلِّ عَشَرَةِ أَيَّامٍ يَوْمٌ أَرْبِعَاءُ بَيْنَ خَمِيسَيْنِ وَ صَوْمُ شَعْبَانَ حَسَنٌ لِمَنْ صَامَهُ وَ إِنْ قَضَيْتَ فَوَائِتَ شَهْرِ رَمَضَانَ مُتَفَرِّقَةً أَجْزَأَ وَ حِجُّ الْبَيْتِ فَرِيضَةٌ عَلَى‌ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَ السَّبِيلُ الزَّادُ وَ الرَّاحِلَةُ مَعَ الصِّحَّةِ وَ لَا يَجُوزُ الْحَجُّ إِلَّا تَمَتُّعاً وَ لَا يَجُوزُ الْقِرَانُ وَ الْإِفْرَادُ الَّذِي يَسْتَعْمِلُهُ الْعَامَّةُ إِلَّا لِأَهْلِ مَكَّةَ وَ حَاضِرِيهَا وَ لَا يَجُوزُ الْإِحْرَامُ دُونَ الْمِيقَاتِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‌ وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ‌ وَ لَا يَجُوزُ أَنْ يُضَحَّى بِالْخَصِيِّ لِأَنَّهُ نَاقِصٌ وَ لَا يَجُوزُ الْمَوْجُوءُ وَ الْجِهَادُ وَاجِبٌ مَعَ الْإِمَامِ الْعَدْلِ وَ مَنْ قُتِلَ دُونَ مَالِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ وَ لَا يَجُوزُ قَتْلُ أَحَدٍ مِنَ الْكُفَّارِ وَ النُّصَّابِ فِي دَارِ التَّقِيَّةِ إِلَّا قَاتِلٍ أَوْ سَاعٍ فِي فَسَادٍ وَ ذَلِكَ إِذَا لَمْ تَخَفْ عَلَى نَفْسِكَ وَ عَلَى أَصْحَابِكَ وَ التَّقِيَّةُ فِي دَارِ التَّقِيَّةِ وَاجِبَةٌ وَ لَا حِنْثَ عَلَى مَنْ حَلَفَ تَقِيَّةً يَدْفَعُ بِهَا ظُلْماً عَنْ نَفْسِهِ وَ الطَّلَاقُ لِلسُّنَّةِ عَلَى مَا ذَكَرَهُ اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ لَا يَكُونُ طَلَاقٌ لِغَيْرِ سُنَّةٍ وَ كُلُّ طَلَاقٍ يُخَالِفُ الْكِتَابَ فَلَيْسَ بِطَلَاقٍ كَمَا أَنَّ كُلَّ نِكَاحٍ يُخَالِفُ الْكِتَابَ فَلَيْسَ بِنِكَاحٍ وَ لَا يَجُوزُ أَنْ يُجْمَعَ بَيْنَ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ حَرَائِرَ ...

🔸...و روزۀ ماه رمضان فريضه است. به ديدن (رویت) هلال روزه مى گيرند و به ديدن هلال افطار مى كنند و جايز نيست نماز مستحب به جماعت گذاردن كه آن #بدعت است و هر بدعتى ضلالت است و هر ضلالتى در آتش است. و روزۀ سه روز در هر ماه سنّت است، در هر ده روز يك روز چهارشنبه ميان دو پنج شنبه و روزۀ شعبان نيكو است براى هر كه روزه بدارد و اگر روزه های فوت شده ماه رمضان را متفرقا قضا كند جايز است و حج خانۀ خدا واجب است بر آن كه استطاعت دارد و آن زاد و راحله، همراه با صحّت است و جايز نيست حج مگر تمتع، و قِران و اِفراد که مورد استعمال عامه می باشد فقط مربوط به اهل مکه و ساکنان محدوده حرم است (برای دیگران جایز نیست) و جایز نیست احرام خارج از ميقات كه خداوند متعال فرمود: «و به پايان بريد حج و عمرۀ خود را براى خدا» (بقره 196)
و جايز نيست قربانى خصى (اخته) زيرا كه ناقص است و وجی جايز نیست و #جهاد واجب است همراه امام عادل و هركه بر سر مال خود كشته شود، شهيد است و حلال نيست كشتن كفار و نصّاب در محل #تقیه مگر قاتل يا ساعى (تلاش کننده) در فساد، آن گاه كه نترسى به نفس خودت و يارانت. و تقيه در محل تقیه واجب است و حنث (کفاره و گناه) نيست بر قسم خورنده به تقيّه که به وسیله آن ظلمى از خود دفع كند؛ و طلاق سنّت بر آن وجه است كه خداوند متعال ياد كرده است در كتاب خود و سنّت پیامبرش (صلّى اللّه عليه و آله) و طلاق غير سنّت (صحیح) نمى باشد و هر طلاق بر خلاف كتاب خدا باشد، طلاق نيست چنان چه هر ازدواج كه مخالف كتاب باشد، ازدواج نيست و جايز نيست بيشتر از چهار زن آزاد با هم در حباله يك مرد...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 5️⃣ از 0️⃣1️⃣

#جزء2
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

... وَ إِذَا طُلِّقَتِ الْمَرْأَةُ لِلْعِدَّةِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ لَمْ تَحِلَّ لِزَوْجِهَا حَتَّى تَنْكِحَ زَوْجاً غَيْرَهُ‌ وَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) اتَّقُوا تَزْوِيجَ الْمُطَلَّقَاتِ ثَلَاثاً فِي مَوْضِعٍ وَاحِدٍ فَإِنَّهُنَّ ذَوَاتُ أَزْوَاجٍ وَ الصَّلَوَاتُ عَلَى النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) وَاجِبَةٌ فِي كُلِّ مَوْطِنٍ وَ عِنْدَ الْعُطَاسِ وَ الذَّبَائِحِ وَ غَيْرِ ذَلِكَ وَ حُبُّ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ تَعَالَى وَاجِبٌ وَ كَذَلِكَ بُغْضُ أَعْدَاءِ اللَّهِ وَ الْبَرَاءَةُ مِنْهُمْ وَ مِنْ أَئِمَّتِهِمْ وَ بِرُّ الْوَالِدَيْنِ وَاجِبٌ وَ إِنْ كَانَا مُشْرِكَيْنِ وَ لَا طَاعَةَ لَهُمَا فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا لِغَيْرِهِمَا فَإِنَّهُ لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ وَ ذَكَاةُ الْجَنِينِ ذَكَاةُ أُمِّهِ إِذَا أَشْعَرَ وَ أَوْبَرَ وَ تَحْلِيلُ الْمُتْعَتَيْنِ اللَّتَيْنِ أَنْزَلَهُمَا اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ وَ سَنَّهُمَا رَسُولُ‌ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مُتْعَةُ النِّسَاءِ وَ مُتْعَةُ الْحَجِّ وَ الْفَرَائِضُ عَلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ وَ لَا عَوْلَ فِيهَا وَ لَا يَرِثُ مَعَ الْوَلَدِ وَ الْوَالِدَيْنِ أَحَدٌ إِلَّا الزَّوْجُ وَ الْمَرْأَةُ وَ ذُو السَّهْمِ أَحَقُّ مِمَّنْ لَا سَهْمَ لَهُ وَ لَيْسَتِ الْعَصَبَةُ مِنْ دِينِ اللَّهِ تَعَالَى وَ الْعَقِيقَةُ عَنِ الْمَوْلُودِ لِلذَّكَرِ وَ الْأُنْثَى وَاجِبَةٌ وَ كَذَلِكَ تَسْمِيَتُهُ وَ حَلْقُ رَأْسِهِ يَوْمَ السَّابِعِ وَ يُتَصَدَّقُ بِوَزْنِ الشَّعْرِ ذَهَباً أَوْ فِضَّةً وَ الْخِتَانُ سُنَّةٌ وَاجِبَةٌ لِلرِّجَالِ وَ مَكْرُمَةٌ لِلنِّسَاءِ وَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يُكَلِّفُ‌ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها وَ أَنَّ أَفْعَالَ الْعِبَادِ مَخْلُوقَةٌ لِلَّهِ تَعَالَى خَلْقَ تَقْدِيرٍ لَا خَلْقَ تَكْوِينٍ وَ اللَّهُ‌ خالِقُ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ لَا نَقُولُ بِالْجَبْرِ وَ التَّفْوِيضِ...

🔸...و هرگاه زن سه طلاق عده داده شد، حلال نشود بر شوهر تا به نكاح شوهر ديگر رود و امير المؤمنين (صلوات الله عليه) فرمود: پرهيز كنيد از تزويج زنانى كه در يك موضع سه طلاق داده شده اند كه ايشان شوهر دارند (بر خلاف عقیده مخالفین) و صلوات بر پیامبر (صلّى اللّه عليه و آله) واجب است در همه جا و هنگام عطسه و ذبيح (وقت ذبح کردن حیوانات) و غير آن. و محبّت اولياء خداوند متعال و نيز دشمنى دشمنان خدا واجب است و بيزارى از ايشان و امامانشان واجب است و نيز نيكى با پدر و مادر هرچند مشرك باشند و اطاعت والدین و غير ايشان در معصيت خداى عزّ و جلّ صحیح نیست كه طاعت مخلوق در معصيت خالق روا نيست و تذكيۀ جنين (برّه) به تذكيۀ مادرش است هرگاه آن جنين مو و کرک بر آورده است؛ و تحليل (حلال دانستن) دو متعه كه خداوند متعال در كتابش فرستاد و رسول الله (صلّى اللّه عليه و آله) آن را سنت نهاد، متعه زنان و متعۀ حج؛ و فرايض آن گونه است كه خداوند متعال در كتاب خود نازل كرده است و بازگشتى در آن نيست و ميراث نبرد با فرزند و پدر و مادر كسى مگر شوهر یا زن (زوجه) و صاحب سهم سزاوارتر است از آن كه سهم ندارد و عَصَبه از دين خداى تعالی نيست (عصبه یکی از عقاید عامه در بحث ارث است) و عقيقه از نوزاد مذکر و مونت واجب است و هم چنين نام نهادن و سر تراشيدن او در روز هفتم و به وزن مو طلا یا نقره صدقه دهند و ختنه برای مردان سنّت واجب است و برای زنان كرامت است و خداى تبارک و تعالی تكليف نكند كسى را مگر به قدر طاقتش و اين كه کارهای بندگان مخلوق خداوند متعال است به خلق تقدير نه تكوين و خدا خالق همه چيز است و قائل به #جبر و نیز #تفویض نیستیم...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 6️⃣ از 0️⃣1️⃣

#ازدواج_موقت_سنت_الهی_است
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

...وَ لَا يَأْخُذُ اللَّهُ الْبَرِي‌ءَ بِالسَّقِيمِ وَ لَا يُعَذِّبُ اللَّهُ تَعَالَى الْأَطْفَالَ بِذُنُوبِ الْآبَاءِ وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‌ وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى‌ وَ لِلَّهِ أَنْ يَعْفُوَ وَ يَتَفَضَّلَ وَ لَا يَجُورَ وَ لَا يَظْلِمَ لِأَنَّهُ تَعَالَى مُنَزَّهٌ عَنْ ذَلِكَ وَ لَا يَفْرِضُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ طَاعَةَ مَنْ يَعْلَمُ أَنَّهُ يُضِلُّهُمْ وَ يُغْوِيهِمْ وَ لَا يَخْتَارُ لِرِسَالَتِهِ وَ لَا يَصْطَفِي مِنْ عِبَادِهِ مَنْ يَعْلَمُ أَنَّهُ يَكْفُرُ بِهِ وَ بِعِبَادَتِهِ وَ يَعْبُدُ الشَّيْطَانَ دُونَهُ وَ أَنَّ الْإِسْلَامَ غَيْرُ الْإِيمَانِ وَ كُلُّ مُؤْمِنٍ مُسْلِمٌ وَ لَيْسَ كُلُّ مُسْلِمٍ مؤمن [مُؤْمِناً وَ لَا يَسْرِقُ السَّارِقُ حِينَ يَسْرِقُ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يَزْنِي الزَّانِي حِينَ يَزْنِي وَ هُوَ مُؤْمِنٌ وَ أَصْحَابُ الْحُدُودِ مُسْلِمُونَ لَا مُؤْمِنُونَ وَ لَا كَافِرُونَ وَ اللَّهُ تَعَالَى لَا يُدْخِلُ النَّارَ مُؤْمِناً وَ قَدْ وَعَدَهُ الْجَنَّةَ وَ لَا يُخْرِجُ مِنَ النَّارِ كَافِراً وَ قَدْ أَوْعَدَهُ النَّارَ وَ الْخُلُودَ فِيهَا وَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ* وَ مُذْنِبُو أَهْلِ التَّوْحِيدِ لَا يَخْلُدُونَ فِي النَّارِ وَ يَخْرُجُونَ مِنْهَا وَ الشَّفَاعَةُ جَائِزَةٌ لَهُمْ وَ إِنَّ الدَّارَ الْيَوْمَ دَارُ تَقِيَّةٍ وَ هِيَ دَارُ الْإِسْلَامِ لَا دَارُ كُفْرٍ وَ لَا دَارُ إِيمَانٍ وَ الْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيُ عَنِ الْمُنْكَرِ وَاجِبَانِ إِذَا أَمْكَنَ وَ لَمْ يَكُنْ خِيفَةٌ عَلَى النَّفْسِ وَ الْإِيمَانُ هُوَ أَدَاءُ الْأَمَانَةِ وَ اجْتِنَابُ جَمِيعِ الْكَبَائِرِ وَ هُوَ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ...

🔸...و (باید معتقد باشد که) خدا بى گناه را به جاى گناهكار نگيرد و خداوند متعال اطفال را به گناه پدرانشان عذاب نكند و هيچ صاحب وبال، وبال ديگرى بر ندارد (انعام 164) (اسراء 15) (فاطر 18) (زمر 7) و انسان را بهره ای نیست، مگر آنچه را که کوشد. و خدا راست كه عفو و تفضل كند و جور و ظلم نكند؛ زيرا كه خداوند متعال از آن بى نياز است و خداوند عز و جل واجب نكند اطاعت كسى كه بداند خلق را گمراه و بيراه مى كند و او را براى رسالت انتخاب نكند و برنگزيند از بندگان خود كسى كه بداند به او و به عبادتش کفر می ورزد و شيطان را مى پرستد نه او را. و اين كه اسلام غير ايمان است و هر مؤمن مسلمان است و هر مسلمانی مومن نیست و دزد در حین دزدی و زناکار در هنگام زنا، مؤمن نیست. و صاحبان حدود مسلمانند نه مؤمن و نه كافر. و خداى متعال داخل نمى كند در آتش مؤمنى را، در حالى كه به او وعدۀ بهشت داده و بيرون نمى كند از آتش كافر را و حال آنكه او را وعيد آتش و جاودانگی در آن داده است و اگر به او شرک ورزیده شود نیامرزد، و گناه پایین تر از شرک را مى آمرزد براى هركه خواهد (نساء 48 و 116) و گناه كاران اهل توحيد در آتش مخلد (جاودانه) نمانند و از آن بيرون آيند و شفاعت براى ايشان رواست و اینکه سرای امروز، خانه #تقیه است و اسلام، نه سرای کفر و نه سرای ایمان. و امر به معروف و نهى از منكر واجب است اگر ممكن باشد و خوف بر جان نبود و ايمان همان ادای امانت است و اجتناب از همه گناهان کبیره و آن معرفت به دل و اقرار به زبان و عمل به اعضاست...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 7️⃣ از 0️⃣1️⃣

#جزء5 #جزء8 #جزء15 #جزء22 #جزء23
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

... وَ التَّكْبِيرُ فِي الْعِيدَيْنِ وَاجِبٌ فِي الْفِطْرِ فِي دُبُرِ خَمْسِ صَلَوَاتٍ وَ يُبْدَأُ بِهِ فِي دُبُرِ صَلَاةِ الْمَغْرِبِ لَيْلَةَ الْفِطْرِ وَ فِي الْأَضْحَى فِي دُبُرِ عَشْرِ صَلَوَاتٍ وَ يُبْدَأُ بِهِ مِنْ صَلَاةِ الظُّهْرِ يَوْمَ النَّحْرِ وَ بِمِنًى فِي دُبُرِ خَمْسَ عَشْرَةَ صَلَاةً وَ النُّفَسَاءُ لَا تَقْعُدُ عَنِ الصَّلَاةِ أَكْثَرَ مِنْ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً فَإِنْ طَهُرَتْ قَبْلَ ذَلِكَ صَلَّتْ وَ إِنْ لَمْ تَطْهُرْ حَتَّى تَجَاوَزَ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً اغْتَسَلَتْ وَ صَلَّتْ وَ عَمِلَتْ مَا تَعْمَلُ الْمُسْتَحَاضَةُ وَ يُؤْمِنُ بِعَذَابِ الْقَبْرِ وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ وَ الْبَعْثِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَ الْمِيزَانِ وَ الصِّرَاطِ وَ الْبَرَاءَةُ مِنَ الَّذِينَ ظَلَمُوا آلَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ هَمُّوا بِإِخْرَاجِهِمْ وَ سَنُّوا ظُلْمَهُمْ وَ غَيَّرُوا سُنَّةَ نَبِيِّهِمْ (صلی الله علیه و آله) وَ الْبَرَاءَةُ مِنَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ الَّذِينَ هَتَكُوا حِجَابَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ نَكَثُوا بَيْعَةَ إِمَامِهِمْ وَ أَخْرَجُوا الْمَرْأَةَ وَ حَارَبُوا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) وَ قَتَلُوا الشِّيعَةَ الْمُتَّقِينَ (رحمة الله عليهم) وَاجِبَةٌ وَ الْبَرَاءَةُ مِمَّنْ نَفَى الْأَخْيَارَ وَ شَرَّدَهُمْ وَ آوَى الطُّرَدَاءَ اللُّعَنَاءَ وَ جَعَلَ الْأَمْوَالَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ وَ اسْتَعْمَلَ السُّفَهَاءَ مِثْلَ مُعَاوِيَةَ وَ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ لَعِينَيْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَ الَّذِينَ حَارَبُوا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) وَ قَتَلُوا الْأَنْصَارَ وَ الْمُهَاجِرِينَ وَ أَهْلَ الْفَضْلِ وَ الصَّلَاحِ مِنَ السَّابِقِينَ وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَهْلِ الِاسْتِيثَارِ وَ مِنْ أَبِي مُوسَى الْأَشْعَرِيِّ وَ أَهْلِ وَلَايَتِهِ‌ الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ‌ (کهف 104 و 105) وَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) وَ لِقائِهِ‌ كَفَرُوا بِأَنْ لَقُوا اللَّهَ بِغَيْرِ إِمَامَتِهِ‌...

🔸...و تكبير در عيدين (عید فطر و عید قربان) واجب است، در عيد فطر بعد از پنج نماز كه ابتداى آنها نمازِ مغربِ شب فطر است و در عيد اضحى (قربان) بعد از ده نماز كه ابتدا از نماز ظهر روز قربانی (روز دهم) شود و اگر در مِنا باشد بعد از پانزده نماز.
و بیشترین زمانی که زن نفساء (زائو) جایز است نماز نخواند هجده روز است؛ اگر پيش از اين پاك شود نماز بخواند و اگر پاك نشود تا هجده روز بگذرد غسل مى كند و نماز مى گزارد و عمل مستحاضه را انجام ميدهد. و ايمان داشتن به عذاب قبر و منكر و نكير و برانگیخته شدن پس از مرگ و ميزان و صراط.
و واجب است بيزارى جستن از آنان كه ظلم كردند بر آل محمّد (صلّى اللّه عليه و آله) و قصد اخراج ايشان نمودند و ظلم بر ايشان را سنّت نهاده و سنّت پیامبرشان را تغيير دادند و بيزارى از ناكثين و قاسطين و مارقين (اهل جمل و صفین و نهروان) كه حجاب (پرده ، حرمت) رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) را هتک کردند و بيعت امامشان را شكستند و آن زن (عایشه) را بيرون آورده و با امير المؤمنين (صلوات الله عليه) جنگیدند و شيعيان پرهیزگار را كشتند كه رحمت خدا بر ايشان باد. و نيز بيزارى از آنان كه نيكان را بيرون كردند و آواره ساختند و ملعونانِ مطرود را پناه دادند و اموال را ميان توانگران رايج ساختند (نوبتی و یکی یکی آن را پخش کردند) و سفيهان را به كار گماشتند مثل معاويه و عمرو بن عاص كه هردو را رسول الله (صلّى اللّه عليه و آله) لعن كرد و بيزارى از پيروان آنان كه با امير المؤمنين (صلوات الله عليه) جنگیدند و انصار و مهاجرين و سابقين از اهل فضل و صلاح را كشتند و بيزارى از سودجویان خودپرست (آنان كه نعمت را مخصوص خود ساختند) و از ابو موسى اشعرى و مواليانش [آنان‌] کسانی اند که کوشش‌شان در زندگی دنیا به هدر رفته و خود می پندارند که کار خوب انجام می‌دهند. (104) [آری،] آنان کسانی اند که آیات پروردگارشان و لقای او را انکار کردند (کهف 105)
و ولایت امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) ،«وَ لِقائِه»، {و روز ملاقات خدا} را انکار کردند؛ کافر شدند به اینکه خدا را دیدار کنند، در حالی که او (امیرالمومنین صلوات الله علیه) را امام ندانند...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 8️⃣ از 0️⃣1️⃣

#جزء16
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

...فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً فَهُمْ كِلَابُ أَهْلِ النَّارِ وَ الْبَرَاءَةُ مِنَ الْأَنْصَابِ وَ الْأَزْلَامِ أَئِمَّةِ الضَّلَالَةِ وَ قَادَةِ الْجَوْرِ كُلِّهِمْ أَوَّلِهِمْ وَ آخِرِهِمْ وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَشْبَاهِ عَاقِرِي النَّاقَةِ أَشْقِيَاءِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ مِمَّنْ يَتَوَلَّاهُمْ وَ الْوَلَايَةُ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) وَ الَّذِينَ مَضَوْا عَلَى مِنْهَاجِ نَبِيِّهِمْ (صلی الله علیه و آله)وَ لَمْ يُغَيِّرُوا وَ لَمْ يُبَدِّلُوا مِثْلِ سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ وَ أَبِي ذَرٍّ الْغِفَارِيِّ وَ الْمِقْدَادِ بْنِ الْأَسْوَدِ وَ عَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ وَ حُذَيْفَةَ الْيَمَانِيِّ وَ أَبِي الْهَيْثَمِ بْنِ التَّيِّهَانِ وَ سَهْلِ بْنِ حُنَيْفٍ وَ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ وَ أَبِي أَيُّوبَ الْأَنْصَارِيِّ وَ خُزَيْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ذِي الشَّهَادَتَيْنِ وَ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ وَ أَمْثَالِهِمْ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ (رحمة الله عليهم) وَ الْوَلَايَةُ لِأَتْبَاعِهِمْ وَ أَشْيَاعِهِمْ وَ الْمُهْتَدِينَ بِهُدَاهُمْ وَ السَّالِكِينَ مِنْهَاجَهُمْ (رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ) وَ تَحْرِيمُ الْخَمْرِ قَلِيلِهَا وَ كَثِيرِهَا وَ تَحْرِيمُ كُلِّ شَرَابٍ مُسْكِرٍ قَلِيلِهِ وَ كَثِيرِهِ وَ مَا أَسْكَرَ كَثِيرُهُ فَقَلِيلُهُ حَرَامٌ وَ الْمُضْطَرُّ لَا يَشْرَبُ الْخَمْرَ لِأَنَّهَا تَقْتُلُهُ وَ تَحْرِيمُ كُلِّ ذِي نَابٍ مِنَ السِّبَاعِ وَ كُلِّ ذِي مِخْلَبٍ مِنَ الطَّيْرِ وَ تَحْرِيمُ الطِّحَالِ فَإِنَّهُ دَمٌ وَ تَحْرِيمُ الْجِرِّيِّ وَ السَّمَكِ و الطَّافِي وَ الْمَارْمَاهِي وَ الزِّمِّيرِ وَ كُلِّ سَمَكٍ لَا يَكُونُ لَهُ فَلْسٌ وَ اجْتِنَابُ الْكَبَائِرِ وَ هِيَ‌ قَتْلُ النَّفْسِ‌ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ* تَعَالَى....

🔸...{در نتیجه اعمالشان همه تباه گشته و روز قیامت آنها را هیچ وزن و ارزشی نخواهیم داد} (کهف 104 و 105) و آنان سگ های دوزخند.
و بیزاری از بت ها و آلات قمار پیشوایان گمراهی و رهبران جور، همه شان از اوّل تا آخر. و بیزاری از همگنان پی کنندگان ناقه صالح، اشقیای اولین و آخرین و از هر کس که آنها را دوست دارد.
و دوستی امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) و آنها که به راه پیامبر خود (صلی الله علیه و آله) رفتند و آن را تغییر ندادند و تبدیل نکردند، مثل سلمان فارسی و ابو ذر غفاری و مقداد بن اسود و عمّار یاسر و حذیفه بن یمان و ابی الهیثم بن التّیّهان و سهل بن حنیف و عباده بن الصّامت و ابو ایّوب انصاری و خزیمه بن ثابت ذی الشهادتین و ابو سعید خدری و مانند آنها که رضوان خدای بر آنها باد. و دوستی پیروان و دنباله روهای آنها و هدایت یافتگان به رهبری آنان و روندگان راه آنها، رضوان و رحمت خدا بر آنها باد.»
و واجب است حرام دانستن شراب، كم و بسيار آن و تحریم هر شراب كه مست كند، كم و بسيار آن حرام است و مضطر شراب نمى خورد زيرا كه مى كشد او را و حرام بودن درندگان هر کدام که دندان نیش دارد و از مرغان هرچه چنگال دارد و حرام است طحال (سپرز)؛ زيرا كه آن خون است و حرام است جِری و ماهى كه بر سطح آب مرده باشد و مارماهى و زمّیر (ماهى آبنوس نوعی ماهی از خارسانان) و هر ماهی كه فلس (پولک) نداشته باشد و اجتناب از گناهان كبيره كه از جمله آن است کشتن جانی که خداوند متعال آن را حرام کرده...

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 9️⃣ از 0️⃣1️⃣

#جزء16
اسلام خالص و ناب محمدی صلی الله علیه و آله در کلام امام رضا صلوات الله علیه

... وَ الزِّنَاءُ وَ السَّرِقَةُ وَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ عُقُوقُ الْوَالِدَيْنِ وَ الْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ وَ أَكْلُ مَالِ الْيَتِيمِ ظُلْماً وَ أَكْلُ الْمَيْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِيرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ‌ مِنْ غَيْرِ ضَرُورَةٍ وَ أَكْلُ الرِّبَا بَعْدَ الْبَيِّنَةِ وَ السُّحْتُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْقِمَارُ وَ الْبَخْسُ فِي الْمِكْيَالِ وَ الْمِيزَانِ وَ قَذْفُ الْمُحْصَنَاتِ وَ اللِّوَاطُ وَ شَهَادَةُ الزُّورِ وَ الْيَأْسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ وَ الْأَمْنُ مِنْ مَكْرِ اللَّهِ وَ الْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ وَ مَعُونَةُ الظَّالِمِينَ وَ الرُّكُونُ إِلَيْهِمْ وَ الْيَمِينُ الْغَمُوسُ وَ حَبْسُ الْحُقُوقِ مِنْ غَيْرِ الْعُسْرَةِ وَ الْكَذِبُ وَ الْكِبْرُ وَ الْإِسْرَافُ وَ التَّبْذِيرُ وَ الْخِيَانَةُ وَ الِاسْتِخْفَافُ بِالْحَجِّ وَ الْمُحَارَبَةُ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ تَعَالَى وَ الِاشْتِغَالُ بِالْمَلَاهِي وَ الْإِصْرَارُ عَلَى الذُّنُوبِ‌

2 حَدَّثَنِي بِذَلِكَ حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ زَيْدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (صلوات الله علیه) قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو نَصْرٍ قَنْبَرُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ شَاذَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنِ الرِّضَا (صلوات الله علیه) إِلَّا أَنَّهُ لَمْ يَذْكُرْ فِي حَدِيثِهِ أَنَّهُ كَتَبَ ذَلِكَ إِلَى الْمَأْمُونِ وَ ذَكَرَ فِيهِ الْفِطْرَةَ مُدَّيْنِ مِنْ حِنْطَةٍ وَ صَاعاً مِنَ الشَّعِيرِ وَ التَّمْرِ وَ الزَّبِيبِ وَ ذَكَرَ فِيهِ أَنَّ الْوُضُوءَ مَرَّةً مَرَّةً فَرِيضَةٌ وَ اثْنَتَانِ إِسْبَاغٌ وَ ذَكَرَ فِيهِ أَنَّ ذُنُوبَ الْأَنْبِيَاءِ صَغَائِرُهُمْ مَوْهُوبَةٌ وَ ذَكَرَ فِيهِ أَنَّ الزَّكَاةَ عَلَى تِسْعَةِ أَشْيَاءَ عَلَى الْحِنْطَةِ وَ الشَّعِيرِ وَ التَّمْرِ وَ الزَّبِيبِ وَ الْإِبِلِ وَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ وَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ

و حديث عبد الواحد بن محمد بن عبدوس رضي الله عنه عندي أصح و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‌ 3 و حدثنا الحاكم أبو محمد جعفر بن نعيم بن شاذان رضي الله عنه عن عمه أبي عبد الله محمد بن شاذان عن الفضل بن شاذان عن الرضا (صلوات الله علیه) مثل حديث عبد الواحد بن محمد بن عبدوس‌

🔸...و زنا و دزدى و نوشیدن شراب و عقوق والدين (فراهم کردن نارضایتی و نفرین والدین) و فرار از جنگ و خوردن مال يتيم به ظلم و خوردن مردار و خون و گوشت خوك و آن چه بدون ضرورت نام غير خدا بر آن برده اند؛ و خوردن ربا بعد از بینه (دانستن آن) و سحت (مال حرام) و مَيسِر و قمار و كم كردن پيمانه و ترازو و افترا بر زنان صاحب شوهر (متاهل) و لواط و شهادت باطل (به دروغ) و قطع امید از رحمت خداوند و امن از مكر خدا و نوميدى از رحمت خدا و يارى ظالمان و تكيه كردن و دل نهادن بر ايشان و سوگند فروبرندۀ در گناه (سوگند دروغی که صاحب خود را در گناه فرو می برد) و حبس حق مردمان بدون عسر (طلب مردم را با داشتن مال نپرداختن) و دروغ گفتن و تكبّر كردن، و اسراف و تبذير و خيانت، و كوچك شمردن حجّ، و نبرد با اولياء حقّ تعالى، و سرگرم ساز و آواز طرب شدن، و اصرار بر گناهان.

و نيز ما را همين گونه حديث كرد حمزه بن محمد بن ابى جعفر بن محمد بن زيد بن على بن حسين بن على بن ابى طالب (صلوات الله علیه) از ابو نصر قنبر بن على بن شاذان از پدرش از فضل بن شاذان از امام رضا (صلوات الله عليه) مگر آن كه در حديث نبود كه اين ها را امام براى مأمون نوشته و نيز در آن حديث چنين بود كه: فطره دو مدّ از گندم دهد و يك صاع از جو و خرما و مويز، و در آن جا مذكور است كه وضو يكبار،يكبار فريضه است و دو،دو کامل و تمام کردن است (مستحب است) و ايضا مذكور است كه گناهان كوچك انبيا عليهم السّلام بخشيده است و مذكور است كه زكات بر نه چيز است:
بر گندم و جو و خرما و مويز و شتر و گاو و گوسفند و طلا و نقره.

و روايت عبد الواحد بن محمد بن عبدوس (روايت اول) نزد من صحيح تر است. و لا قوّة إلّا باللَّه.
و حاكم ابو محمّد جعفر بن نعيم بن شاذان- رضى اللَّه عنه- از عمويش محمّد بن شاذان از فضل بن شاذان از حضرت رضا (صلوات الله علیه) آن را مانند حديث عبد الواحد بن محمّد بن عبدوس برايم روايت كرد.

📚عيون أخبار الرضا جلد 2 صفحه 121 باب 35 ما كتبه الرضا (صلوات الله علیه) للمأمون في محض الإسلام و شرائع الدين‌

صفحه 0️⃣1️⃣ از 0️⃣1️⃣
Forwarded from جِلَاءٌ لِلْقُلُوبِ (نعیمي)
▪️[الخصال] الْفَامِیُّ عَنِ ابْنِ بُطَّةَ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَی رَفَعَهُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: قَالَ إِبْلِیسُ خَمْسَةُ أَشْیَاءَ لَیْسَ لِی فِیهِنَّ حِیلَةٌ وَ سَائِرُ النَّاسِ فِی قَبْضَتِی مَنِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ عَنْ نِیَّةٍ صَادِقَةٍ وَ اتَّکَلَ عَلَیْهِ فِی جَمِیعِ أُمُورِهِ وَ مَنْ کَثُرَ تَسْبِیحُهُ فِی لَیْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ مَنْ رَضِیَ لِأَخِیهِ الْمُؤْمِنِ مَا یَرْضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ لَمْ یَجْزَعْ عَلَی الْمُصِیبَةِ حَتَّی تُصِیبَهُ وَ مَنْ رَضِیَ بِمَا قَسَمَ اللَّهُ لَهُ وَ لَمْ یَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ.

▪️امام صادق علیه السّلام فرمودند: إبلیس گوید: مرا به پنج کس راه چاره ای نیست ولی دیگران در چنگ منند،
کسی که با صدق نیت پناهنده بخدا شود و در همه کارهایش بخدا توکل کند،
و کسی که در شبانه روزش فراوان تسبیح خدا را گوید،
و کسی که برای برادر مؤمنش آنچه را پسندد که برای خود می‌پسندد،
و کسی که به هنگام مصیبت جزع و بی تابی نکند،
و کسی که راضی باشد بآنچه خداوند برای او قسمت فرموده و دیگر هم و غم روزی خویش نخورد.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 90 ٫ صفحه 177


➡️ @eteghdate
💠رسول خدا صلّی‌ اللّه علیه و آله:

مَنْ لَمْ يُحْسِنْ وَصِيَّتَهُ عِنْدَ مَوْتِهِ كَانَ نَقْصاً فِی مُرُوَّتِهِ وَ لَمْ يَمْلِکِ اَلشَّفَاعَةَ

كسى كه هنگام مردن سفارش نيک نكند، مروّتش كم باشد، و مالک شفاعت نمی‌شود!

📚بحارالانوار ج۷۴ ص۴۶

«اَللّٰهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»

🆔 @ahadisegoharbar
🔹اللّٰهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِي...صابِرَةً عَلَىٰ نُزُولِ بَلائِكَ

🔸خدایا قرار ده نفسم را...شکیبا بر نزول بلایت

زیارت امین الله منقول از امام باقر صلوات الله علیه
زندگانی و شهادت مولایمان حیدر کرار صلوات الله علیه

🔹فَقَالَ (رسول الله صلی الله علیه و آله): يَا عَلِيُّ ... أُعْلِمُكَ أَنَّ مَوْتَكَ وَ حَيَاتَكَ مَعِي وَ عَلَى سُنَّتِي

🔸(رسول خدا صلی الله علیه و آله) فرمود: یاعلی! ... من تو را خبر می دهم كه مرگ و زندگى تو همراه با من و بر اساس راه و رسم من است

زیارت امیرالمومنین حضرت امام علی (علیه السلام) در روز عید غدیر منقول از امام هادی علیه السلام
حضرت آیت الله العظمی سید محمد صادق روحانی دام ظله :
نحوه عزاداری برای امام حسین علیه السلام از همه عزاداری ها برای مصائب دیگر مستثنا هست

⭐️ هر جا ائمه طاهرین(علیهم السلام) درباره عزاداری برای شهداء و مردگان دستوراتی داده اند همانجا نحوه عزاداری برای امام حسین(علیه السلام) را استثناء کرده اند. مثلا امام صادق(علیه السلام ) می فرمایند:
چاک زدن پیراهن و خراشیدن صورت و خون جاری شدن در مصائب همه منهی عنه است ولی بر امام حسین (علیه السلام ) این کارها و حتی سیلی به صورت زدن مطلوب است، تا آنجا که حضرت حجت (ارواح من سواه فداه) می فرمایند: من بر امام حسین گریه می کنم اگر اشکم خشک شد خون گریه می کنم ،نظیر این از امام سجاد(علیه السلام) منقول است.

#آیت_الله_العظمی_روحانی #عزاداری
@rohani_ir
2025/07/07 01:52:40
Back to Top
HTML Embed Code: