هیچ پناهی وجود نداره،آدمیزاد
بیشتر از اونی که فکر می‌کنه تنهاست.

گاهی آماده ام همه چیزم‌را
بدهم تاهیچ پیوندی باجهان
انسان ها نداشته باشم .

گاهی حس می‌کنم تمامِ ممبرهای این چنل روحَن.

بی دندون..

شمام منتظرین ی خودی نشون بدم

لفت بدین

برای شاد بودن زیاد از حد مرده‌ام.

نه تنها خسته‌ام‌‌؛ بلکه حس می‌کنم
شخصیت خسته‌کننده‌ای پیدا کردم.

نقطه ای وجود نداره

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
پس کاش میتونستم نقطه باشم تا وجود نداشته باشم.

اِختِناق:خفگی از حرفای نگفته.

ته په ستاره غمگینه
امه اسمان زیاننت.

این سنگِ سردِ کنجِ منظومه
قبلا زمینِ زندگی بوده .

باشد كه با فردى وارد رابطه شويد كه به
زبان روح شما سخن بگويد و مجبور نباشيد
عمرى را صرف ترجمه خود براى او كنيد.

نمی‌دونم؛ کاش زندگی کمی باهام مهربون‌ بود.

شجاع ترین کاری که تا به الان، انجام دادم، این بود که وقتی می خواستم بمیرم به زندگی ادامه دادم و هیچ کس متوجهش نشد.

ان شب فکرمیکردم میمیرم ودیگر
نمیتوانم دوام بیاورم،اما شب های
زیادی گذشت وهنوززنده ام.

زخم‌ها رو نباید به هر غریبه‌ای
نشون داد؛ جاش رو یاد می‌گیرن.

غمگین بودن مثل باتلاق میمونه، بعضی وقتا حتی اولش از یه چیز کوچیک و مسخره فقط ناراحتی ولی هی که میشینی وغصه میخوری، کم کم غم های دیگه به خاطرت میاد و به خودت که میای انقدر غم داری و کدری‌کِ‌انگار هیچوقت دیگه خوشحال‌نمیشی.