گزارش تصویری عصرِ فرهنگی انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز
با موضوع شکل گیری تفکر مدرن اروپایی با چهار بالِ
نهیلیسم، آنارشیسم، داروینیسم و رمانتیسم
(نگاهی بر آثار کروپتکین، اسپنسر و داستایوفسکی)
با حضور و طرح بحث توسط
سینا نبیپور
کارشناسی ارشد علوم اجتماعی-برنامه ریزی توسعه
برگزار شده در تاریخ یکشنبه ۲۰ آبان ماه
نمایشگاه پنجره، غرفه ی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز
@farhangosiasat
با موضوع شکل گیری تفکر مدرن اروپایی با چهار بالِ
نهیلیسم، آنارشیسم، داروینیسم و رمانتیسم
(نگاهی بر آثار کروپتکین، اسپنسر و داستایوفسکی)
با حضور و طرح بحث توسط
سینا نبیپور
کارشناسی ارشد علوم اجتماعی-برنامه ریزی توسعه
برگزار شده در تاریخ یکشنبه ۲۰ آبان ماه
نمایشگاه پنجره، غرفه ی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز
@farhangosiasat
گزارش تصویری عصرِ سیاسی انجمن فرهنگ و سیاست با موضوع تاثیر نتیجه ی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بر چشم انداز سیاست خارجی ایران
با حضور و طرح بحث توسط
استاد بزرگوار، دکتر فریبرز ارغوانی
دانشیار بخش علوم سیاسی دانشگاه شیراز
متخصص روابط بین الملل
دوشنبه ۲۱ آبان ماه
برگزار شده در نمایشگاه پنجره_ غرفه ی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز و استقبال بیسابقهی دانشجویان از برنامه در بستر نمایشگاه
با حضور و طرح بحث توسط
استاد بزرگوار، دکتر فریبرز ارغوانی
دانشیار بخش علوم سیاسی دانشگاه شیراز
متخصص روابط بین الملل
دوشنبه ۲۱ آبان ماه
برگزار شده در نمایشگاه پنجره_ غرفه ی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز و استقبال بیسابقهی دانشجویان از برنامه در بستر نمایشگاه
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی جناب آقای عرشیا عمرانی به نمایندگی از انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز در آیین گرامیداشت روز دانشجو
۱۶ آذرماه ۱۴۰۳
۱۶ آذرماه ۱۴۰۳
متن سخنرانی :
انجمن فرهنگ و سیاست علی رغم عدم تمایل برای حضور در این برنامه به علت اطاله ی بیش از اندازه ی تغییرات دانشگاه و استمرار وضعیت نابه سامان و طاقت فرسای پیشین امروز متنی را در باب روز دانشجو و رسالت این نقطه ی عطف تاریخی قلم زده است که ان را قرائت خواهم کرد که به هیچ عنوان به معنای به رسمیت شناختن وضع فعلی مدیریت دانشگاه شیراز نیست و نخواهد بود.
و در همین راستا از عدم حضور معنادار استاندار محترم فارس در این برنامه تشکر به عمل می آوریم.
امروز روز دانشجوست؛ سکانسی از سه لکه خون بر دامان استکبار و استبداد و استرداد.
که حالا دیگر از تمامی این مفاهیم والای آزادی خواهی در دانشگاه، تنها و تنها همان گردن هایی مانده که همه ساله به حراج تیغ ها در می آیند؛ با آرمان های بزرگتر گردنها و برای حفظ ایدئولوژی های سخیف و کوچکتر گردن زن ها.
در وصال با تاریخ معاصرمان است که درمی یابیم چقدر از آنچه می بایست باشیم دورمان کردهاند. حداقل در ۱۷ شهریورها، ۱۶ آذرها و در ۱۸ تیرها رسالت آنهمه جوان بر خاک افتاده، همان «سینه سرخانِ سینه بر سیخ و بیست و دو سالگان سینه بر سنگ» پرواضح بود. آنها سنگفرشی شدند بر راه استقلال و استقلال خواهی تاریخ ایران، تا مام وطن فرزندان جسورتری بزاید. نمی دانستند که ما را همه روزه در خود می میرانند و لکه های خون برایمان عادی تر از آن می شود که برای هرکدام بزرگداشتی بگیریم و بر سوگ اینهمه جانِ به ستم مرده بنشینیم.
به مرور یادمان می رود که هرکداممان آخرین بار کجا مردیم؛ آخرین فریادمان را پشت کدام تریبون کشیدیم؛ آخرین بار کدام یک از هم بازی ها نئشمان را بر کوچه های کودکی مان به دوش کشید، و آخرین سیگارمان را با فندک کدام یک از رفیق هایمان، قبل از آخرین کلاسمان روشن کردیم و دست در دست هم رفتیم تا جهان را با هرآنچه در چنته داشتیم متحول کنیم.
اینها به ظاهر دانشگاه را سیاسی می خواستند و چنان سیاست زده اش کردند که هرگز نفهمیدند آنان که جانشان برای این خطه خاک در می رود، همان هایی هستند که در کودکی خودکار لای انگشت های کوچکشان شکاندند و حالا در اوج جوانی، قلم در گلویشان میشکنند و شعارهایشان را در خیابان ها...
چه حیف است سرزمین آدم دست نااهلانی بیفتد که بویی از وطن پرستی در مشام لاش خورشان نپیچیده و جز سیطره ی ناشایسته سالاری درسی نخوانده اند. آنان که یک شبه ایران را به عنوان ارث پدری زیر پاشان تاختند، دانشگاه را از هرآنچه سرمایه ی اجتماعی، محتوای علمی، آزادی بیان و گفتگوی مسالمت آمیز بود تهی کردند. صدرحمت به اسکندر و چنگیزخان و مسببان ترکمانچای و گلستان.
ایرانِ من، ای آنچه از دل جنگ ها و انقلاب ها سربلند و پا برجا سربرآوردی، ای سرزمینی که خائنانِ پست و وطن دوستانِ شریفی به خود دیدی، ای خاکی که دلیران و شیرانت پشت میله ها هنوز از تو می نویسند و از تو را می خوانند چه کسی می داند که تابِ پابرجا ماندنِ تو تا چه اندازه است؟
کاش آنان که امروز اداره ی کشور را به دست گرفتند، خیلی زودتر از آنچه دیر شود، بفهمند که این آخرین بارقه های امید در این مملکت است؛ این آخرین فشنگ های آخرین سربازهاست. امروز رسالتی بزرگ به سنگینی تاریخ تمدنی این آب و خاک بر دوششان است و در صورت سهل انگاری، دانشگاه و دانشجویان در حفظ آنچه ایران میخوانندش، از هیچ مبارزه ی سخت و نرمی فروگذار نمی کنند.
دانشجو، تو پیشگام، پیشرو و متفکری. آینده ی تاریخ معاصر ایران را از آن خود کن، مسیر بازتولید هویت ملی را بر مردم ات بگشا و از این ورطه ی نابهسامانی بیرونشان بکش، که آنچه در دست ها و در ذهن توست، قوت جان بخشی به تمام این تغییرها را دارد. دانشجو، صدای مطالبه ات فراگیر، قلمت در راه آزادی خواهی روان و روزت گرامی باد.
انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز
انجمن فرهنگ و سیاست علی رغم عدم تمایل برای حضور در این برنامه به علت اطاله ی بیش از اندازه ی تغییرات دانشگاه و استمرار وضعیت نابه سامان و طاقت فرسای پیشین امروز متنی را در باب روز دانشجو و رسالت این نقطه ی عطف تاریخی قلم زده است که ان را قرائت خواهم کرد که به هیچ عنوان به معنای به رسمیت شناختن وضع فعلی مدیریت دانشگاه شیراز نیست و نخواهد بود.
و در همین راستا از عدم حضور معنادار استاندار محترم فارس در این برنامه تشکر به عمل می آوریم.
امروز روز دانشجوست؛ سکانسی از سه لکه خون بر دامان استکبار و استبداد و استرداد.
که حالا دیگر از تمامی این مفاهیم والای آزادی خواهی در دانشگاه، تنها و تنها همان گردن هایی مانده که همه ساله به حراج تیغ ها در می آیند؛ با آرمان های بزرگتر گردنها و برای حفظ ایدئولوژی های سخیف و کوچکتر گردن زن ها.
در وصال با تاریخ معاصرمان است که درمی یابیم چقدر از آنچه می بایست باشیم دورمان کردهاند. حداقل در ۱۷ شهریورها، ۱۶ آذرها و در ۱۸ تیرها رسالت آنهمه جوان بر خاک افتاده، همان «سینه سرخانِ سینه بر سیخ و بیست و دو سالگان سینه بر سنگ» پرواضح بود. آنها سنگفرشی شدند بر راه استقلال و استقلال خواهی تاریخ ایران، تا مام وطن فرزندان جسورتری بزاید. نمی دانستند که ما را همه روزه در خود می میرانند و لکه های خون برایمان عادی تر از آن می شود که برای هرکدام بزرگداشتی بگیریم و بر سوگ اینهمه جانِ به ستم مرده بنشینیم.
به مرور یادمان می رود که هرکداممان آخرین بار کجا مردیم؛ آخرین فریادمان را پشت کدام تریبون کشیدیم؛ آخرین بار کدام یک از هم بازی ها نئشمان را بر کوچه های کودکی مان به دوش کشید، و آخرین سیگارمان را با فندک کدام یک از رفیق هایمان، قبل از آخرین کلاسمان روشن کردیم و دست در دست هم رفتیم تا جهان را با هرآنچه در چنته داشتیم متحول کنیم.
اینها به ظاهر دانشگاه را سیاسی می خواستند و چنان سیاست زده اش کردند که هرگز نفهمیدند آنان که جانشان برای این خطه خاک در می رود، همان هایی هستند که در کودکی خودکار لای انگشت های کوچکشان شکاندند و حالا در اوج جوانی، قلم در گلویشان میشکنند و شعارهایشان را در خیابان ها...
چه حیف است سرزمین آدم دست نااهلانی بیفتد که بویی از وطن پرستی در مشام لاش خورشان نپیچیده و جز سیطره ی ناشایسته سالاری درسی نخوانده اند. آنان که یک شبه ایران را به عنوان ارث پدری زیر پاشان تاختند، دانشگاه را از هرآنچه سرمایه ی اجتماعی، محتوای علمی، آزادی بیان و گفتگوی مسالمت آمیز بود تهی کردند. صدرحمت به اسکندر و چنگیزخان و مسببان ترکمانچای و گلستان.
ایرانِ من، ای آنچه از دل جنگ ها و انقلاب ها سربلند و پا برجا سربرآوردی، ای سرزمینی که خائنانِ پست و وطن دوستانِ شریفی به خود دیدی، ای خاکی که دلیران و شیرانت پشت میله ها هنوز از تو می نویسند و از تو را می خوانند چه کسی می داند که تابِ پابرجا ماندنِ تو تا چه اندازه است؟
کاش آنان که امروز اداره ی کشور را به دست گرفتند، خیلی زودتر از آنچه دیر شود، بفهمند که این آخرین بارقه های امید در این مملکت است؛ این آخرین فشنگ های آخرین سربازهاست. امروز رسالتی بزرگ به سنگینی تاریخ تمدنی این آب و خاک بر دوششان است و در صورت سهل انگاری، دانشگاه و دانشجویان در حفظ آنچه ایران میخوانندش، از هیچ مبارزه ی سخت و نرمی فروگذار نمی کنند.
دانشجو، تو پیشگام، پیشرو و متفکری. آینده ی تاریخ معاصر ایران را از آن خود کن، مسیر بازتولید هویت ملی را بر مردم ات بگشا و از این ورطه ی نابهسامانی بیرونشان بکش، که آنچه در دست ها و در ذهن توست، قوت جان بخشی به تمام این تغییرها را دارد. دانشجو، صدای مطالبه ات فراگیر، قلمت در راه آزادی خواهی روان و روزت گرامی باد.
انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز
🔰انتشار هشتمین (۸) شماره فصلنامه نشریه اقلیما
🔰به صاحب امتیازی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز
🔰با مدیر مسئولی و سردبیری مریم رحمانی
🌱همراه با نگاهی نو به حفاظت از منابع آب و خاک
در این شماره جدید نشریه به چالشها، فرصتها و راهکارهای بررسی وضعیت منابع آب و خاک در ایران پرداختیم. مطالب متنوعی درباره بحران آب، فرسایش خاک، مدیریت منابع، کشاورزی پایدار، فناوریهای نوین و راهکارهای حفظ و بهرهبرداری بهینه از این منابع ارزشمند ارائه شده است.
این شماره تلاشی است برای آگاهیبخشی و جلب مشارکت همگانی در حفاظت از منابع حیاتی آب و خاک.
اقلیما، نشریهی زیستمحیطی انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز را از طریق کانال ما دنبال کنید.
🔰به صاحب امتیازی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز
🔰با مدیر مسئولی و سردبیری مریم رحمانی
🌱همراه با نگاهی نو به حفاظت از منابع آب و خاک
در این شماره جدید نشریه به چالشها، فرصتها و راهکارهای بررسی وضعیت منابع آب و خاک در ایران پرداختیم. مطالب متنوعی درباره بحران آب، فرسایش خاک، مدیریت منابع، کشاورزی پایدار، فناوریهای نوین و راهکارهای حفظ و بهرهبرداری بهینه از این منابع ارزشمند ارائه شده است.
این شماره تلاشی است برای آگاهیبخشی و جلب مشارکت همگانی در حفاظت از منابع حیاتی آب و خاک.
اقلیما، نشریهی زیستمحیطی انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز را از طریق کانال ما دنبال کنید.
کمیتهی فکری-فرهنگی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز برگزار میکند.
سلسلهجلسات کتابخوانی با محوریت جریانشناسی اجتماعی-سیاسی تفکر مدرن در ادبیات روسیه.
برداشت نخست؛ نشست و جمعخوانی رمان «اتاق شماره ۶» ؛ با تأکید بر «مسئلهی رنج در آثار آنتوان چخوف».
ارائهدهنده: جناب آقای سینا نبیپور-دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد علوم اجتماعی گرایش برنامه و توسعه.
تاریخ برگزاری: سهشنبه- ۱۱دیماه / ساعت ۱۶.
محل برگزاری:
ساختمان معاونت فرهنگی دانشگاه شیراز، پردیس ارم، روبهروی استخر؛ دفتر انجمن فرهنگ و سیاست.
راههای ارتباط با ما:
https://www.tgoop.com/farhangosiasat
سلسلهجلسات کتابخوانی با محوریت جریانشناسی اجتماعی-سیاسی تفکر مدرن در ادبیات روسیه.
برداشت نخست؛ نشست و جمعخوانی رمان «اتاق شماره ۶» ؛ با تأکید بر «مسئلهی رنج در آثار آنتوان چخوف».
ارائهدهنده: جناب آقای سینا نبیپور-دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد علوم اجتماعی گرایش برنامه و توسعه.
تاریخ برگزاری: سهشنبه- ۱۱دیماه / ساعت ۱۶.
محل برگزاری:
ساختمان معاونت فرهنگی دانشگاه شیراز، پردیس ارم، روبهروی استخر؛ دفتر انجمن فرهنگ و سیاست.
راههای ارتباط با ما:
https://www.tgoop.com/farhangosiasat
به پادگانتان برگردید.
این یک درخواست نیست.
بیانیهی انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز در حمایت از تجمع اعتراضی به دنبال قتل دانشجوی دانشگاه تهران و مذمت ورود نیروهای مداخلهگر به دانشگاه
@farhangosiasat
این یک درخواست نیست.
بیانیهی انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز در حمایت از تجمع اعتراضی به دنبال قتل دانشجوی دانشگاه تهران و مذمت ورود نیروهای مداخلهگر به دانشگاه
@farhangosiasat