وزیر پاره‌وقت هم داریم؟

محمد فاضلی

وزیر بودن شغلی نیست که پاره‌وقت باشد، اما من معتقدم و دیده‌ام که وزیر پاره‌وقت هم داریم. کدام وزیر؟ وزیر نیرو. علت آن‌را توضیح می‌دهم.

وزیر نیرو هم‌زمان وزیر امور برق و آب است، پس باید به هر دو به صورت تمام‌وقت بپردازد. اما به دلایلی که توضیح می‌دهم، هر وزیر نیرویی در ساختار فعلی نظام اداری و حکمرانی کشور، وزیر تمام‌وقت برای بخش برق و وزیر پاره‌وقت برای بخش آب است.

یک. برق اگر چند دقیقه قطع شود، نبودنش مشهود است. قطع شدن برق به سرعت مشکل اجتماعی و حتی امنیتی تولید می‌کند.

دو. برق قابل ذخیره‌سازی ندارد. برق یک شهر، استان یا کشور را نمی‌توان ذخیره کرد. بنابراین نبودش به سرعت مشهود می‌شود.

سه. برق، به صورت لحظه‌ای تولید و مصرف می‌شود. از دست رفتن یک نیروگاه، یا قطع شدن یک خط انتقال، به سرعت مشهود می‌شود.

چهار. تولید برق را می‌توان از طریق سرمایه‌گذاری در ساخت نیروگاه بالا برد، اما آب‌های تجدیدپذیر یک کشور به صورت ملموس قابل افزایش نیست. میزان بارش‌ها و منابع یک کشور، کم‌وبیش (صرف‌نظر از تأثیرات تغییر اقلیم بر کاهش یا افزایش، و نوسان‌های سالیانه) ثابت است.

آب برخلاف برق، خصایص فوق را ندارد. تولید آب در فرایندی طبیعی و تدریجی صورت می‌گیرد، قابل ذخیره‌سازی در سدها و منبع‌هاست، و به صورت لحظه‌ای تولید و مصرف نمی‌شود.

منابع آب زیرزمینی کشور دهه‌هاست که تدریجاً در حال نابودی است اما به چشم نیامده‌اند. مقایسه کنید با سوخت نرسیدن به یک نیروگاه یا قطع شدن یک خط انتقال برق که فوری به چشم می‌آید.

به دلایلی که نوشتم (و البته دلایل دیگری که مطلب را مفصل می‌کند)، هر وزیر نیرویی در ایران، حتی اگر صد در صد از بدنه مدیریت آب کشور آمده باشد، به سرعت خود را در جایگاه وزیر برق می‌بیند. هشتاد نود درصد وقتش صرف برق می‌شود و اگر وقتی باقی ماند، بخش آب هم توجهی دریافت می‌کند.

منطق مدیریت و حکمرانی برق و آب بسیار با هم تفاوت دارند و تا وقتی که دو بخش آب و برق در درون یک وزارتخانه مدیریت می‌شوند، آب مقوله فراموش‌شده است. دولت چهاردهم اگر می‌خواهد کار درست برای بخش آب انجام دهد، مدیریت آب و برق را در سطح وزارتخانه از هم جدا کند.

کشور می‌تواند یک #وزارت_انرژی داشته باشد و یک #وزارت_آب_و_منابع_طبیعی تا تمرکز سیاستی و انرژی حکمرانی در هر دو بخش آب و انرژی ایجاد شود. اگر بخش آب به نحوی از بخش برق جدا نشود، روند عدم تمرکز بر حل مسأله آب در ایران در سطح حکمرانی ادامه می‌یابد و یکی از بدترین عاقبت‌ها برای ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین ایران رقم می‌خورد.

این یکی از راهبردی‌ترین مسأله‌های ایران است، در سطح راهبردی به آن بپردازید. امر حیاتی آب را با یک وزیر پاره‌وقت نمی‌شود مدیریت کرد. در ضمن، پذیرش این نوع نگاه، الزاماتی دارد که می‌شود درباره آن گفت‌وگو کرد. این نگاه بدون پذیرش الزاماتش یعنی هیچ!
 
@fazeli_mohammad

🎥 وزیر زن و ترسیم چشم‌انداز آینده دختران

🔶گفتگوی زهرا اردکانی، فاطمه صادقی، بهاره آروین و فاطمه علمدار

🔻زهرا اردکانی: اگر بر وزارت زنان تاکید می‌کنیم، یک بخشی از مسئله الگودهی به دختران نوجوان و باز کردن افق‌هایی در عرصه سیاسی برای آنهاست. زنان شایسته‌ای برای تصدی پست‌های مدیریتی وجود دارند و حتی برخی از آنها برای برخی از وزارت‌خانه‌ها رقابت برابری با مردان دارند. یک مشکل این است که معمولا نسبت به مدیران زن سختگیری بیشتری داریم و با ابهام به شایستگی آنها نگاه می‌کنیم.

🎞 فیلم گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/6ZD5p2gShMc

🎞 فیلم این گفتگو در پلتفرم آزاد:
🌐 A Z A D. im

✅ حمایت «ارزی» و «ریالی» از آزاد

🆔@AzadSocial

سه گروه در حکمرانی و کیفیت آن مؤثرند.

@fazeli_mohammad

🔴جوابیه‌ای ارزشمند ولی ناکافی

🔺اعتماد ۱۷ مرداد ۱۴۰۳

✍️عباس عبدی

🔘روز ۱۴ مرداد که روز مشروطیت و شعار محوری آن قانون بود یادداشتی از من با تیتر: «بازتاب‌های منفی برخی از احکام در جامعه» و با دو عکس از آقای #شروین_حاجی‌پور و آقای #محسن_برهانی در قالب گزارش و تیتر اول روزنامه اعتماد مطرح گردیده بود. دستگاه محترم قضایی پاسخی ارزشمند را به این نوشته دادند که در ۱۶ مرداد منتشر شد که اغلب نکات مطرح شده قابل تامل و درست است، ولی به نظرم در کلیت ماجرا تغییری حاصل نمی‌شود و در این نوشته می‌کوشم که توضیح دهم که چرا چنین عقیده‌ای دارم؟

🔘۱ـ ابتدا تأکید کنم، معتقدم که رویکرد ریاست محترم قوه در بهبود و اصلاح مسایل و فرآیندهای قضایی را تردیدناپذیر می‌دانم و این برای اولین بار است که در ۴ دهه اخیر شاهد این رویکرد هستیم. اگر چنین عقیده‌ای نداشتم، حتی زحمت نوشتن آن یادداشت را به خود نمی‌دادم. چه دلیلی و شاهدی بهتر از این پاسخ، که بعید می‌دانم در سه دهه گذشته، حتی یک نمونه از آن را بتوان از این دستگاه دید. هم مستدل و هم با ادبیاتی که شایسته چنین دستگاهی است که به دور از انگ زدن‌ها و تهدیدهای متعارف! نوشته و ارسال شده است.

🔘بویژه چند پاراگراف آخر آن و نیز آغاز متن بسیار درخشان است و امیدوارم که تمام نهادهای رسمی یاد بگیرند که به این نحو پاسخگو شوند و انتقادات رسانه‌ها را ناشی از خباثت نویسنده و نشریه ندانند، بلکه آن را فرصتی برای بهبود امور یا آگاهی‌بخشی به جامعه بدانند و این پاسخ قطعاً به بخش دوم کمک کرده است. در ادامه همین یادداشت باز هم در این باره خواهم نوشت.

🔘برای اینکه بدانیم چه تحول بزرگی در قوه ایجاد شده کافی است بگویم که یکی از روسای اسبق قوه یک بار که مدیر مسئول روزنامه اعتماد را دیده بود، اولین جمله او به نقدهای حقوقی بند بوده و از آن با تعبیر خنجر زدن به شکم خود توصیف کرده بود که باعث تأسف بود. ولی اکنون چنین برخورد می‌شود و همین نشانه مهمی است که امید ما را به بهبود وضع نشان می‌دهد.

https://telegra.ph/جوابیه%E2%80%8Cای-ارزشمند-ولی-ناکافی-08-06

به فکر جلو صحنه باشید، بتوانید از فهم، سابقه، توانمندی، ابرو و سرمایه اجتماعی افراد دفاع کنید.

آن‌ها که لابی می‌کنند بعدا مسئولیت هیچ شکست و‌ ناکامی را نمی‌پذیرند.

@fazeli_mohammad

@fazeli_mohammad

تردید ندارم، حداقل دوسوم افراد پیشنهادی حتی حاضر نمی‌شوند در برابر این افراد یا افرادی هم‌وزن چنین افرادی، حاضر شوند و در معرض پرسش قرار گیرند.

@fazeli_mohammad

کابینه‌ای مرکب از ادراکات متعارض درباره خیرات عمومی، شیوه حکمرانی، وضع‌وحال ایران و جهان و سیاستهای خرد و کلانْ تعبیری خطا و خطرناک از رؤیای ⁧ #دولت_وفاق_ملی ⁩ است. تعبیر صادق این رؤیا در گرو تشکیل کابینه‌ی باورمندان به ⁧ #کثرت‌گرایی_سیاسی ⁩ است نه نمایندگان ⁧ #منافع_متعارض ⁩ و ⁧ #تعارض_منافع ⁩.
۱۸ امردادماه ۱۴۰۳
@mmojahedi

برخی اسامی، فقط اسم نیستند، نمادند، نماد ناجور! نچسب!

@fazeli_mohammad

موفقیت، تضمین ندارد؛ اما کنش‌گری قاعده و سختی دارد؛ هر چند با رعایت قواعد و تحمل سختی‌ها هم تضمینی در کار نیست.

@fazeli_mohammad

تضمین؟ کنشگری و انتقاد؟ کدام تناقض؟!

محمد فاضلی

یک. برخی مثل من فعالانه به نفع مسعود پزشکیان کنشگری کردند، و صرف‌نظر از این‌که چقدر اثر داشته‌ایم، ایشان رئیس‌جمهور شده است. ایشان اکنون مختار و مسئول است.

دو. آیا از اول نمی‌دانستیم یا فکر نکرده بودیم موانع بزرگی پیش پای پزشکیان و دولت اوست؟ می‌دانستیم.

سه. آیا نتیجه کنش سیاسی قابل تضمین است؟ نه! اصلاً نتیجه کدام کنش انسانی مهم قابل تضمین است؟ مردان و زنانی عاشقانه ازدواج می‌کنند و خصمانه طلاق می‌گیرند. صدها هزار نفر با امیدهای بسیار دست به تأسیس شرکت و استارت‌آپ می‌زنند، بیش از ۹۰ درصدشان شکست می‌خورند. صدها هزار نفر می‌خواهند در دنیای فوتبال رونالدو شوند، توپ جمع‌کن هم نمی‌شوند. هزاران محصول سالیانه طراحی می‌شوند و در بازار شکست می‌خورند.

چهار. دنیای سیاست نیز مانند زندگی شخصی، دنیای ورزش، یا اقتصاد، مملو از عدم قطعیت‌هاست و تضمینی در کار نیست. اما همان گونه که علی‌رغم همه طلاق‌ها، مردم عاشق می‌شوند؛ و علی‌رغم شکست محصولات و شرکت‌ها، آدمیان به کسب‌وکار ادامه می‌دهند؛ و میلیون‌ها نفر عاشق رونالدو شدن هستند؛ در دنیای سیاست هم زندگی بدون تضمین ادامه دارد.

پنج. چرا زندگی بدون تضمین ادامه دارد؟ چون ظرفیت کنشگری و عاملیت انسانی وجود دارد. عاشقان زیادی طلاق گرفته‌اند اما میلیون‌ها نفر عاشقانه زندگی می‌کنند؛ هزاران محصول شکست خورده‌اند اما آدمیان با میلیون‌ها محصول موفق کسب‌وکار و زندگی می‌کنند؛ و میلیون‌ها نفر رونالدو نشده‌اند اما لیگ‌های فوتبال جهان با کیفیت و زیبایی ادامه دارند. این‌ها محصول کنشگری آدمیان است، علی‌رغم وجود ساختارها، علی‌رغم شکست‌ها.

شش. رئیس‌جمهور شدن مسعود پزشکیان، محصول کنشگری‌های خود او، حامیانش و حتی کسانی در هسته اصلی قدرت است؛ علی‌رغم وجود ساختارهایی که به شدت مقاومت می‌کنند.

هفت. همکاران رئیس‌جمهور در میانه همه محدودیت‌ها، سقف‌های کوتاه، میراث ناخوب گذشته، و منفعت‌طلبی‌های غیرملی افراد و گروه‌ها انتخاب می‌شوند. هیچ تناقضی بین امیدواری به موفقیت مسعود پزشکیان، آگاه بودن بر دشواری‌های او برای انتخاب همکارانش، نقد گزینه‌های بد، و تلاش برای کمک به او برای برگزیدن برترین‌ها و هشدار دادن نسبت به عواقب اجتماعی و سیاسی برگزیدن ناخوب‌ها وجود ندارد.

هشت. هشدار دادن و نقد کردن، عین امیدواری است. آن‌ها که ناامیدند احتمالاً وارد نقد و بررسی هم نمی‌شوند. وقتی امیدوار هستید برای موفق شدن تلاش می‌کنید و نسبت به عواملی که مانع احتمالی موفقیت می‌شوند هشدار می‌دهید.

نُه. من در همان ابتدای دولت سیزدهم برای اعضای هیئت دولت مرحوم آقای رئیسی آرزوی موفقیت کردم، ولی نه درباره انتخاب کابینه نوشتم، نه امیدی به اثرگذاری داشتم و نه امیدوار به تغییر مثبت بودم، هر چند اگر تغییر مثبتی می‌شد خوشحال می‌شدم و استقبال می‌کرد. مشارکت در نقد فرایند انتخاب همکاران مسعود پزشکیان، از سر امیدواری و مسئولیت‌پذیری است. اگر نقشی در پیروزی او داشته‌ایم (هر چند بسیار بسیار اندک) مسئولیت حفاظت از آن‌را هم داریم.

ده. مسعود پزشکیان مختار و مسئول چینش همکارانش است، اما این نافی مسئولیت امیدوارانه هشدارها و نقدهای امثال من نیست. کنشگری منتقدانه، بدون تضمین موفقیت، هم مسئولانه است و هم امیدوارانه. امیدواری به موفقیت از مسیر کنشگری انتقادی هم نه متوهمانه است و نه غیرمسئولانه.

@fazeli_mohammad

▪️ کتاب "چرا شما رو نمی‌گیرن و آخرش چی میشه"
دکتر صادق زیباکلام- ماجرای دوم

۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳، چهارمین روز از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، قرار بود در غرفه انتشارات روزنه، جدیدترین اثر دکتر صادق زیباکلام با عنوان "چرا شما را نمی‌گیرن و آخرش چی میشه" رونمائی و با امضای استاد تقدیم علاقه‌مندان شود. ولی هنوز یک ساعتی از حضور ایشان در غرفه و گفتگو با بازدیدکنندگان نگذشته بود که از سوی دادستانی فرهنگ و رسانه احضار شدند. این احضار همانا و اجرائی شدن حکم بازداشت ۱۸ ماهه ایشان و انتقال به زندان اوین همانا!
اگر می‌خواهید درباره علت بازداشت، تعلیق حکم‌، ماجراهای کتاب چرا شما را نمی‌گیرن و آثار در دست تالیف ایشان بیشتر بدانید در این ویدئوها با ما همراه باشید...

🛒خرید اینترنتی کتاب "چرا شما را نمی‌گیرن و آخرش چی میشه" با ۲۰٪ تخفیف
📖مطالعۀ صفحات نخست

#کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند

▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام نشر روزنه
▫️کانال تلگرام دکتر صادق زیباکلام

☎️ 02188721514

#گرم_شدن_ایران را جدی بگیرید. ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین تحت تأثیر این پدیده قرار گرفته و بیش از این هم مؤثر خواهد شد.

#گرم_شدن_ایران واقعیت و تهدید جدی است. وزرای کشاورزی، نیرو، شهرسازی، صمت و رئیس سازمان محیط‌زیستی انتخاب کنید که معنای راهبردی آن برای تأمین آب، امنیت غذایی، جهت‌گیری صنعت ساختمان، صنعت و زیست‌پذیری سرزمین را بفهمند و با داشتن فهم میان‌بخشی از این پدیده و الزاماتش، هماهنگ باشند.

@fazeli_mohammad

آن کسی که پاسخ‌های قانع‌کننده بدهد، سرمایه اجتماعی قابل توجهی کسب می‌کند.

@fazeli_mohammad

چرا من برای وزارت خوبم؟

محمد فاضلی

رئیس‌جمهور مسعود #پزشکیان، فردا ۲۱ مرداد ۱۴۰۳، اسامی وزرای پیشنهادی دولتش را به مجلس ارائه می‌کند. رئیس‌جمهور برای انتخاب هر کدام از افراد دلایلی دارد، اما هر کدام از وزرای پیشنهادی هم حتماً دلایلی برای خود دارند که حاضر می‌شوند برای چهار سال زیر بار سنگین وزارت بروند.

وزرای پیشنهادی حالا که چنین کار دشواری را می‌پذیرند، خوب است در جلسه‌ای با حضور مطبوعات یا در متنی به قلم خودشان، به این چند سؤال پاسخ دهند.

۱. به اتکای کدام شایستگی‌ها و قابلیت‌ها، خود را مناسب وزارت دانسته و برای انجام این وظیفه سنگین مسئولیت می‌پذیرند؟

۲. کدام جریان سیاسی از ایشان برای پذیرش مسئولیت سنگین وزارت، حمایت کرده است؟

۳. آن مسائل اصلی چیست که در حوزه کاری وزارتخانه به دنبال تعدیل و حل آن‌ها هستند؟

۴. حل آن مسائل اصلی را با اتکا بر چه تحلیلی از آن مسائل و با چه توانمندی‌هایی دنبال می‌کنند؟

۵. ارزش افزوده میان‌بخشی آن‌ها (فراتر از وزارتخانه خودشان و در ارتباط با سایر وزارتخانه‌ها) برای هیئت دولت چیست؟

اگر کسی به این سؤالات پاسخ دهد، در اصل به این سؤال جواب داده که «چرا من برای وزارت خوبم؟» اگر مردم و بالاخص تحلیل‌گران رسانه‌ها، پاسخ‌های هر وزیر پیشنهادی را قانع‌کننده ارزیابی کنند، سرمایه اجتماعی زیادی نصیب شخص می‌شود.

⭕فایده این نوشته من چیست؟

خودم تصور می‌کنم آن‌چه در بالا نوشتم و پیشنهادی که دادم چند فایده دارد:

یک. ممکن است از امشب تا فردا که اسامی به مجلس داده می‌شود، آقای رئیس‌جمهور این سؤالات را درباره تک تک وزاری پیشنهادی از خودش بپرسد و اگر جواب قانع‌کننده‌ای نیافت، از خیر برخی افراد بگذرد. این کم خدمتی به رئیس‌جمهور نیست.

دو. ممکن است برخی افراد پیشنهادی از خودشان این سؤالات را بپرسند و پیش خودشان بگویند «در دیزی باز است، حیای گربه کجا رفته!» و پیش خودشان بگویند این بچه راست می‌گوید، پادشاه لخت است؛ و خودشان بی‌خیال وزارت شوند. این هم کم خدمتی به ملت و مُلک نیست.

سه. ممکن است شایستگان از میان افراد پیشنهادی، به این سؤالات فکر کنند، پاسخ بدهند و برای‌شان سرمایه اجتماعی شود. این هم کم خدمتی به رئیس‌جمهور، هیئت دولت و شخص وزیر شایسته نیست.

چهار. ممکن است خبرنگاران و رسانه‌ها تصمیم بگیرند این سؤالات را از وزرای پیشنهادی بپرسند. این هم باعث روشن شدن افکار عمومی می‌شود. این هم کم خدمتی به جامعه و رسانه‌ها نیست.

پنج. ممکن است وزرای پیشنهادی اگر هم خودشان به این سؤالات پاسخ ندهند، ولی بعداً در به‌کارگیری معاونین و همکاران‌شان، از آن‌ها چنین سؤالاتی بپرسند و باعث ارتقای کیفیت همکاران‌شان شود. این هم کم خدمتی به ایران نیست.

خلاصه! شما بگو ببینیم چرا فکر می‌کنی برای وزارت خوبی؟

@fazeli_mohammad

ملاک دیدن و نادیدن رأی‌دهندگان!

سیدحسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران گفته است: "به عنوان یکی از کسانی که خودش را به آقای پزشکیان نزدیک می‌داند باید تاکید کنم که با این فرمان حرکت کردن و نادیده گرفتن همه کسانی که جمع شدند و مردم را بسیج کردند و رأیی را ساختند، اشتباه است."
به نظرم هشدار آقای مرعشی به‌جاست. آقای پزشکیان نباید اقشار و گروه‌هایی را که به او رأی دادند نادیده بگیرد. با این حال دیده و نادیده گرفتن یک قشر لزوماً به معنای دستیابی یا عدم دستیابی آنها به پست‌های اجرایی نیست بلکه به ایجاد شرایط اجتماعی است که فعالیت مدنی و سیاسی امن و آزاد را برای آنها فراهم کند. آنچه ما از آقای پزشکیان می‌خواهیم عمل به سه وعدۀ توازن در سیاست خارجی در کنار مذاکره به قصد لغو تحریم‌ها، رفع محدودیت در استفاده از اینترنت و پایان دادن به استفاده از ابزارهای فیزیکی و تحمیلی در حوزۀ پوشش مردم است. او اگر به این سه وعده عمل کند، رأی‌دهندگان را "دیده" است، حتی اگر اعضای کابینه‌اش باعث ملال‌ِخاطر ما شوند، اما اگر به این وعده‌ها عمل نکند، رأی‌دهندگان به خود را "ندیده" است، حتی اگر کابینه‌اش انباشته از چهره‌های نامدار و جذاب باشد!
به عبارت دیگر، بسیاری از رأی‌دهندگان به آقای پزشکیان نمی‌توانند و نمی‌خواهند بخشی از دولت او باشند، آنها می‌خواهند دولت پزشکیان شرایط بهتر و آزادتر و عادلانه‌تری برای زیست و فعالیت آنها در حوزۀ جامعۀ مدنی ایجاد کند تا استعدادها و علایق خود را به ظهور برسانند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

همچنان نه قهر و نه ذوق زدگی!

✍یاسرعرب

الان وقش است اصلاح طلبانی که مردم را تهییج و تشویق می‌کردند که صحنه‌ی قیامت آخر الزمانی ایران را با رای دادن به جناب پزشکیان از دست خصم متخاصم نجات دهید و ایران را #برای_ایران پس بگیرید، شروع به بازخوانی کتاب قدرت بی قدرتان و آثار هانا آرنت در پیج‌های‌شان کنند!

پزشکیان هیچ‌جا نگفت دولت انقلاب ملی است و ننوشت که دولت تهور و شجاعت است. از اولش هم صادقانه گفت نمی‌داند و فقط اینقدر می‌داند که نمی‌داند و کار را باید داد دست کارشناس.

حالا اینکه فهم و توان او در شناسایی و گزینش کارشناسان چقدر بوده و الزامات پشت پرده چطور بعضا بر او غالب شده نکته دیگری است.

کدام ریس جمهوری همه‌ی وزاری‌اش را خودش انتخاب کرده (حتی رئیسی) که پزشکیان کند؟

گفت اندازه نگه‌دار که اندازه نکوست!
بله..‌ وعده‌هایی هم داد که نباید می‌داد. مهم اما رفع فیلترینگ، دفع طرح زور، تنظیم سیاست خارجه و مناسبات سیاسی ما با غرب است.

وزیر کشور و وزیر آموزش پرورش و وزیر اطلاعات او را من نیز نمی‌پسندم. اما نمره‌ی کلی کارنامه‌ی معرفی وزاری او چیزی در حد خود اوست. هرچند بی نظریه، فاقد گفتمان، بدون انسجام و مرسوم و معمول اما در شرایط فعلی قابل قبول!

یادآوری موضع پیش از شروع رقابت‌های انتخاباتی نگارنده و اشاره به موضوع افسردگی پسا پزشکیان اینجا 👇؛

نه قهر و نه ذوق زدگی!




@yaser_arab57

سوئیسی‌ها! این‌جا ایران است

محمد فاضلی

مسعود #پزشکیان که اعضای کابینه‌اش را معرفی کرد، سیلی از انتقاد به ایشان راه افتاد. عمده انتقادکنندگان چهار دسته‌اند:

یک. آن‌ها که رأی ندادند. حق دارند، انتظارات‌شان آن‌قدر بالا بود که رأی دادن را هم چاره نمی‌دانستند، بدیهی است کابینه حاصل این رأی دادن را هم مطلوب ندانند. اکثریت‌شان سامانه سیاسی مولد رأی، رئیس‌جمهور و کابینه را مناسب نمی‌دانند.

دو. بخشی از رأی‌دهندگان به پزشکیان که اکثریت قاطع آن‌ها کنشگر سیاسی نیستند، اغلب با انتظار بهبود زندگی رأی دادند، مستعد ناامید شدن هم هستند. تحلیل‌گر سیاست هم نیستند، مایلند زندگی کنند، حق‌شان هم هست.

سه. کنشگران اجتماعی و سیاسی، اغلب فعال در فضای مجازی، بدون وابستگی جناحی روشن به گروه اصلاح‌طلبان، اما اصلاح‌جو و به دنبال ساختن ایرانی بهتر، با زندگی مناسب‌تر برای همه ایرانیان. داشتن زندگی بهتر حق همه از جمله ایشان است، منتقدند به عنوان بخشی از حقوق شهروندی و برآمده از انتظاری که داشته‌اند.

چهار. کنشگران سیاسی جمعی و فردی وابسته به اصلاح‌طلبان، بالاخص جبهه اصلاحات. روی سخنم در این نوشتار با همین گروه است.

اما درخصوص این گروه چهارم، جبهه اصلاحات و برخی چهره‌های شناخته‌شده ایشان.

۱. چهارم، مسعود پزشکیان را به عنوان یکی از سه نامزد جبهه معرفی کرده و شرط گذاشته‌اند که اگر یکی از آن‌ها تأیید نشود، وارد انتخابات نمی‌شوند. پزشکیان تنها نامزد تأییدشده ایشان است، تأیید هم نمی‌شد - صرف‌نظر از عاقبتش برای کشور و نظام سیاسی - کاری از دست کسی از جمله این گروه ساخته نبود.

۲. تمام‌قد پشت پزشکیان ایستاده‌اند و او را راهی میدان سیاست کرده‌اند. بعد هم تمام‌قد در کمیته‌های مشورتی انتخاب وزرا حاضر شده‌اند و برای نامزد کردن گزینه‌های خودشان از هیچ تلاشی دریغ نکرده‌اند.

۳. تجربه سال‌‌های ۱۳۷۶ تا ۱۴۰۳ را دارند و با محدودیت‌های سیاست و انتخاب وزرا در ایران – نه سوئیس - آشنا هستند. خودشان هم می‌دانند که غیر از مسعود پزشکیان کسی از دریچه تنگ استصواب رد نمی‌شده، و اگر هم رد می‌شدند کابینه‌ای کم‌وبیش در همین اندازه ارائه می‌کردند.

۴. حتماً در جریان جزئیات مذاکرات منجر به انتخاب کابینه هستند، می‌دانند چه تلاش‌هایی شده و چه گزینه‌هایی رد شده‌اند و امکانی برای قرار دادن آن‌ها در فهرست نبوده است. اما حالا شاکی فهرست وزرای پیشنهادی هستند.

۵. حداقل ۱۰ وزیر پیشنهادی کاملاً قابل دفاع در فهرست پیشنهادی را نمی‌بینند، و کلیت کابینه را زیر سؤال می‌برند و مسعود پزشکیان را در همین ابتدای کار تنها می‌گذارند و سودای بی‌اعتبار کردنش را دارند.

۶. به سرعت یادشان می‌رود که تا همین سه ماه پیش، تنها ابزارشان برای اثرگذاری بر سیاست، توییت زدن بوده است و به کلی در سیاست ایران امروز نادیده انگاشته شده بودند. خیلی زود یادشان رفته همین شش ماه پیش امضاکنندگان بیانیه روزنه‌گشایی - صرف‌نظر از درستی یا نادرستی آن کنش – را به باد ناسزا گرفتند، و همین بلا را کم‌وبیش سر امضاکنندگان بیانیه راهگشایی آوردند. به گشودن روزنه‌ای باور نداشتند و حالا داشتن رئیس‌جمهوری در قدرت و چندین وزیر در کابینه، به علاوه یک زمین بازی سیاست‌ورزی غیرخشونت‌آمیز را به هیچ گرفته‌اند.

۷. هنوز نه وزیری به دار است و نه سیاستی به بار، چنان ژست فرار و پشیمانی گرفته‌اند که انگار از سوئیس به سودای بهشت وارد سیاست ایران شده‌اند و یکباره با جهنم صحرای آفریقا مواجه شده‌اند. این‌جا ایران است و صدای سیاست را از یک نظم دسترسی محدود درگیر صلح مسلح در درون و بیرون مرزها می‌شنوید.

۸. اصلاً از پزشکیان پرسیده‌اید بر سر چه چیزهایی توافق کرده است؟ ائتلاف او با اصولگرایان چه محورهایی دارد؟ سیاست کلی کابینه چیست؟  

۹. گیریم که پزشکیان را بی‌اعتبار کردید، بعدش به‌مثابه کنشگران قائل به اصلاحات گام به گام چه می‌کنید؟ شما مثلاً کنشگر سیاسی سازمانی هستید، مسئول امیدوار شدن ۱۶ میلیون ایرانی که به این آخرین فرصت سیاست‌ورزی مسالمت‌آمیز اصلاح‌جو دل بسته‌اند.

۱۰. به رأی‌دهنده امیدوار بیم‌ناک احترام بگذارید، بساط توئیت‌بازی و بیانیه‌های طلبکارانه سوئیسی‌طور را جمع کنید، تمام‌قد پشت پزشکیان بایستید، به مسئولیت فرستادن او در میدان سیاست پای‌بند باشید، برای توافق‌سازی و دستورکارسازی مسالمت‌آمیز گذار از وضع موجود تلاش کنید، بکوشید رأی اعتماد مجلس را برای وزرای پیشنهادی بالاخص گزینه‌های مطلوب، بگیرید؛ و در مقام جریان و سازمان سیاسی‌ای که مسأله‌اش ایران است، در میان همه تنگناها، کنشگری کنید.

این‌جا ایران است، سوئیس نیست، حتی آلمان هم نیست که ماکس وبر در آن گفته بود «سیاست سوراخ کردن تخته‌های سفت است.»
 
@fazeli_mohammad

این متن محسن رنانی عزیز درباره مسعود پزشکیان، حکومت و کابینه را هم بخوانید. نکته‌ها دارد.

یک بندش:
آی حکومت! مسعود را هر روز می توان در میدان شهر به فلک بست! اما این کار را مکنید؛ نه به سود شماست، نه به سود ملت! چرا که مسعود، امروز هم نماد حکومت است هم نماد مردم؛ به این سرمایه بزرگ چوب حراج مزنید!

اصل نوشتار

@fazeli_mohammaf