کانون قند پارسی برگزار می‌کند:

🤍مسابقه مشاعره🤍

همراه با جوایز ارزنده

زمان: سه‌شنبه ۱۱ دی‌ ۱۴۰۳ ساعت ۱۲ تا ۲
مکان: تالار فارابی واقع در جنب مرکز مشاوره دانشگاه

@ghande_parsi_ui

دوستانی که علاقمندند در این مسابقه شرکت کنند لطفا اسم و شماره تماس خودشون رو برامون به آیدی زیر ارسال کنند.❤️

@ghand_admin

سینه از آتش دل، در غمِ جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

تنم از واسطهٔ دوریِ دلبر بگداخت
جانم از آتشِ مهرِ رخِ جانانه بسوخت

سوزِ دل بین که ز بس آتش اشکم، دلِ شمع
دوش بر من ز سرِ مِهر، چو پروانه بسوخت

آشنایی نه غریب است که دلسوزِ من است
چون من از خویش برفتم، دلِ بیگانه بسوخت

"حافظ"

🔷️حافظ‌خوانی جمع ادب‌دوست و کانونی
در دومین روز
از نمایشگاه جشنواره رویش

🗓 ۱۰ دی ۱۴۰۳

@ghande_parsi_ui

✅ششمین جشنواره درون دانشگاهی رویش(ویژه دستاوردهای کانونهای فرهنگی، هنری دانشگاه اصفهان)

🔹 اختتامیه و تقدیر از برترینها:
چهارشنبه ۱۲ دی، ساعت ۱۲:۳۰ تا ۱۴. تالار شهید آوینی

منتظر حضور شما دانشگاهیان دانشگاه اصفهان هستیم

🔻به کانونهای فرهنگی دانشگاه اصفهان بپیوندید🔻
🆔 @kanoonha_ui

نامه‌ای بسیار کمیاب از سهراب سپهری به روزنامه کیهان ورزشی که دغدغه‌ها و علایق فوتبالی این شاعر را بازگو می‌کند. خواندن این نامه از این منظر جالب توجه است که گمان می‌رود اهالی ادبیات و به ویژه شاعران با دنیای ورزش بیگانه‌اند.

https://B2n.ir/t07935



@FUM_Poem

#سهراب_سپهری

۱۳ دیماه، سالیاد درگذشت نیما یوشیج است
عکس: نیما و شراگیم در کوهستان یوش

«بی‌حرمتی... همه‌جور توهین و بی‌حرمتی را من در این کشور نسبت به خودم دیدم. من‌جمله اسم توده‌ای که به روی اسم من گذارده شده است. فحشی از این بدتر من در این کشور ندیدم، که به من توده‌ای بگویند، یعنی نوکر روس‌ها و پست‌تر از این نوکر طبری‌ها.

مردم احمق مرا توده‌ای می‌پنداشتند. احمق‌ها! پس چرا امروز من در روسیه نیستم؟ پس چرا امروز من گرسنه‌ام. برای این‌که زاد و بومم را دوست داشته‌ام و دوست دارم.

من گرسنه‌ام، من بی‌خانمان هستم، در تمام این اراضی وسیع یک خانه‌ی کوچک هم که اختیار آن با من باشد ندارم.
من آینده‌ی سیاه دارم، خانلری و صفا و نفیسی و هزاران کسان دیگر ماهی هزارها تومان عایدی دارند...».

از یادداشت‌های روزانه‌ی نیما
در برگزیده‌ی آثار نیما یوشیج (نثر به انضمام یادداشت‌های روزانه)
به کوشش سیروس طاهباز

به بهانه‌ی تولد بهرام صادقی

بهرام صادقی (۱۵ دی ۱۳۱۵، نجف آباد - ۱۲ آذر ۱۳۶۳، تهران) پزشک، نویسنده داستان کوتاه و از مهم‌ترین چهره‌های حلقه ادبی جُنگ اصفهان بود. از وی یک مجموعه داستان کوتاه به نام سنگر و قمقمه‌های خالی و همچنین یک داستان بلند به نام ملکوت باقی مانده است. اغلب داستان‌های وی نمایانگر فروپاشی و بیهودگی زندگی شهری است.

ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ــــــــــــــــــــــــ
@Ghande_Parsi_UI
Instagram

۱۵ دی ماه، تولد بهرام صادقی

این زمین بیگناه نیست و مادر گناهکاران است، و گاهواره‌ى همه‌ى آتش‌ها و گلوله‌ها و خون‌ها و شلاق‌ها است و من، او را نمى‌بخشم زیرا ریشه‌هاى درخت من از خاک سیاه او غذا مى‌گیرند و از چشمه‌هاى زهرآلود او آب مى‌نوشند و سرانجام در بستر او خواهند پوسید و من شکایت زمین را به آسمانها و به ملکوت‌ها خواهم
برد.

ملکوت | بهرام صادقی

به امید این‌که بهرام صادقی عزیز شکایت زمین رو به آسمون‌ها و ملکوت‌ها رسونده باشه.

ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ــــــــــــــــــــــــ
@Ghande_Parsi_UI
Instagram

📚ملکوت
🖊بهرام صادقی

(نسخه‌ی چاپ ۱۳۵۳ کتاب زمان.)

ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ــــــــــــــــــــــــ
@Ghande_Parsi_UI
Instagram

همراهان عزیز ضمن تبریک فرخنده زادروز بهرام صادقی

لازم به گفته می‌آید که چنان‌چه از اعضای گرامی کانال قند پارسی مایل باشند، می‌توانند یکی از داستان های کوتاه بهرام صادقی از مجموعه سنگر و قمقمه‌های خالی را گویندگی کرده و برای ادمین کانال با آیدی @ghand_admin ارسال نمایند.
داستان‌های گویندگی شده از بهرام صادقی که در این ماه به دست ما برسد در کانال منتشر خواهد شد.

📗 سنگر و قمقمه‌های خالی
👤 بهرام صادقی
〰 434 صفحه

ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ـ‌ــــــــــــــــــــــــ
@Ghande_Parsi_UI
Instagram