رسول شریفیان و الوهیت امیرالمؤمنین ع
خطیب هیئت دیوانگان

«وحدت امیرالمؤمنین علیه السلام حقیقی و غیر عددی است»

این سخن نیز شرک محض و خلاف عقل و نقل و وجدان است؛ زیرا وحدت حقیقی و غیر عددی مخصوص ذات خداوند است. برای نمونه:

... فَلَا يُقَالُ اللَّهُ مُؤْتَلِفٌ وَ لَا اللَّهُ قَلِيلٌ وَ لَا كَثِيرٌ وَ لَكِنَّهُ الْقَدِيمُ فِي ذَاتِهِ لِأَنَّ مَا سِوَى الْوَاحِدِ مُتَجَزِّئٌ وَ اللَّهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ ... (الکافی، ط الاسلامیة، ج‏۱، ص۱۱۶ نیز نگر: ص82-84)

البته روشن است مقصود غالی این است که حقیقت خداوند امیرالمؤمنین (ع) است، و از لوازم کلامش نفی حرکت، جزء داشتن، تغیر، ولادت و همۀ اوصاف امیرالمؤمنین (ع) است.
همچنین این غالی همچون صوفیه، وحدت حقیقی را به وحدت وجود تأویل نموده است در حالی که وحدت وجود، نه تنها وحدت حقیقی نیست؛ بلکه کثرت و ترکیب محض است؛ زیرا مستلزم آن است که همه اشیاء اجزاء ذات واحد باشند.
@gholow2

حسین شریفیان و الوهیت امیرالمؤمنین ع
خطیب هیئت دیوانگان

«وجود مقدس مرتضی علی، رحمة الله است که وسعت علی کلّ شیء… یعنی «علیّ کلّ شیء» نه که شیئی در کنار علی هست. چیزی کنار او نیست. هُوَ الأوَّلُ والآخِرُ والظّاهرُ والباطنُ وهو بكُلِّ شي‏ءٍ عليم»

1. آیه 3سوره حدید درباره خداوند سبحان است نه امیرالمؤمنین (ع). روایات تطبیق بر امام از غالیان و متهمان به غلو است (اکبری، نقش مطالعات نُصَیریه در اعتبارسنجی و فهم میراث روایی امامیه، بخش4-5-4)

2. تعبیر «هو الأول و الآخر» ربطی به تأویل صوفیانه وحدت وجود ندارد بلکه آن را ردّ می‌کند. اول بودن خداوند به ازلی و قدیم بودن او است و آخر بودن او به معنای تغییرناپذیری و ابدیتش. ظاهر قاهر و برتر از همه چیز است و با آفرینش مخلوقات، قدرتش را نمایانده است. باطن بودن نیز یعنی ذات او قابل ادراک نیست و آگاه به غیوب است. (توحيد الصدوق، ص76، 197، 238، 313، 314؛ معاني الأخبار، ص12؛ الكافي، ج‏1، ص115؛ قمي، ج‏2، ص350 و…)

3. غالی همچون شیخیه و صوفیه با تحریف معنا و مصداق «سعه» گوید: «علیّ کلّ شیء» یعنی علی ع با همه اشیاء متّحد است! [یعنی حتّی شمر، فرعون، سگ، نجاسات، ظلم، کفر و…]
@gholow2

سید علی رضوی و تحریف آیۀ نور
خطیب غالیان
«لو لم یخلقنی الله لظهرت علی الخلق»

جعل بی‌معنای معاصر!
@gholow2

سید علی رضوی و ربوبیت امیرالمؤمنین (ع)

ادعای رب بودن حضرت در ذیل آیات «فبایّ آلاء ربّکما تُکَذِّبان» و «كانَ الشَّيطانُ [غلط: الإنسان] لِرَبِّهِ كَفُورا»

گذشته از غلط خواندن آیه و ارجاع نادرست به تفسیر فرات (گویا مقصودش آیه «كانَ الكافِرُ عَلى‏ رَبِّهِ ظَهيرا» است، هرچند باز ارجاع نادرست است،)
این تأویل آیه بر خلاف آیات و روایات معتبر در انحصار ربوبیت به الله و اخبار ذیل آیات است، و مستندات مد نظر رضوی در پژوهشی نقد شده است:
علی عادل‌زاده و امیرحسن خوروش، «ارزیابی تفسیر و تأویل واژۀ «ربّ» به اهل بیت (ع)؛ با تأکید بر دیدگاه فتونی در مرآة الأنوار»
@gholow2

بنیانیان و ادعای الوهیت برای امیرالمومنین

تطبیق «سبحان ربی العظیم و بحمده» و آیة الکرسی «و هو العلی الظیم» بر امیرالمومنین

و ادعای اینکه تردید در این کفریات شرک است!

این تطبیق دقیقاً به همین شکل پیشتر در آثار نصیریه رایج بوده است (نگر: اکبری، نصیریه، ص310-312).
البته #بنیانیان در اینجا مدعی است برای رسیدن به این کفر بر حسین گریه کنید. این رویکرد التقاطی میان نصیری‌گری و امامیه بدان جهت است که هنوز برخی مخاطبان در دورۀ گذار هستند و خطیب غالی نمی‌تواند یکجا فلسفه ابتدایی وجود هیئت یعنی عزا را انکار کند. وگرنه روشن است که در نگاه غالیانه، گریه بر خدا وجهی ندارد، و طبعاً در ادامه باید به سخن پیشوای نصیری‌شان خصیبی برسند که در مذمت عزا برای سیدالشهداء گوید: «و باکیا یبکی علی ربه/ لست بحمدالله من حزبه»

#دیوانگان_کاشان
@gholow2

بنیانیان و تحریف و ارائه خطبۀ غدیر جدید در راستای الوهیت امام

«اول خطبه غدیر پیغمبر فرمود: چیزی می‌گویم که دشمنان می‌فهمند و دوستان نمی‌فهمند. دست علی را بالا برد و گفت: این ید الله است، چشم‌ها عین الله است؛ گوش‌ها اذن الله است؛ جمال وجه الله است.»

«دشمن این را فهمید [که علی خدا است و لذا] نگفت صدق الله العلی العظیم و علی را برداشت، ما [شیعه] نفهیمیدیم صدق الله العلی العظیم یعنی چه»

البته غالی را چه باک که حتی اصل «صدق الله العلي العظيم» گفتن در انتهای قرائت هم صرفاً سیره‌ای متأخر است و نص روایی ندارد. مهم تحریف و گنجاندن آن در فضایی بی‌ربط برای غلو است، و ادعای اینکه دشمن این الوهیت امام را بهتر از شیعه فهمیده است.

نمونه‌های بیشتر از جعلیات #بنیانیان در کانال مکذوبات
@gholow2

#بنیانیان و تحریف داستان حضرت ابراهیم برای ربوبیت امیرالمومنین ع

فهمیده که سخنش ضد نص قرآن است و پس از قول حضرت ابراهیم «َ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبي‏» خداوند فرمود: «قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْر» (البقرة: 260). لذا غالی می‌گوید کار به ترجمه قرآن نداشته باش [به جعل من گوش بده که] «پرده‌ها کنار رفت و دید حاکم بر عالم و فوق عرش علی بن ابی طالب است.»
[لابد اصل قرآن فارسی بوده و پرده به پرنده تصحیف شده و سپس به طیر ترجمه شده است!]

«فوق عرش» بودن علی بن ابی طالب در کلام غالی هم تحریف «الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى‏» در راستای الوهیت امام است.
@gholow2

بنیانیان و تحریف «فزت و رب الکعبة» به الوهیت امام ع

غالی: «کی تا به‌حال واو قسم وسط جمله میاد؟... مولا میخواد بگه رستگار شدم در حالی که رب کعبه‌ام»

طبعاً برای بی‌دین شهوت‌پرست مهم نیست که در آیات قرآن (نمونه: النساء: 65؛ الأنعام: 30؛ یونس: 53) و صدها روایت (نمونه: کافی، ج1، ص374، 434 و...) واو قسم در میانۀ جمله آمده است؛ و مهم نیست ربوبیت امام ع بر خلاف آیات و روایات متواتر و دلیل عقل باشد. مهم این است که پامنبری‌ها «هو» بکشند و به شهرت و پولی برسد.

نیک فرمود: «فاقض ما أنت قاض إنما تقضي هذه الحياة الدنيا» (طه: 72)

#دیوانگان_کاشان
#بنیانیان
@gholow2

میرحسینی و الوهیت امیرالمؤمنین ع
خطیب هیئت دیوانگان

استناد به مجعول نصیری الرسالة المفضلیة (ج6 سلسلة التراث العلوي) که سرتاسر غلو و آکنده از تعابیر متأخر است، و بی‌تردید نسبت آن به مفضل بن عمر و قرن دوم باطل است. راوی این گزارش حسین بن حمدان خصیبی پیشوای نصیریه و معدن کذب و جعل است. (نگر: «سندسازی‌ها و انتحالات خصیبی در الهدایة الکبری»)
@gholow2

🔻غالی (حیدری) می‌گوید: اگر خدای متعال، معصومین را از بین ببرد، خودش هم نابود می‌شود، چرا که این کار به منزله خودکشی خداست.

🔻دیگر هذیانی نیست که ملاعین به زبان نیاورده باشند.

🔻حقیقتاً باید گفت که غلات و نواخباریان و حشوی مسلکان آبروی شیعه را در دنیا بردند.

@sarabe_akhbarigari

غلو دیوانگان کاشان
دوری از معارف عدم سنخیت میان خالق و مخلوق و انگاره همسانی صفات خدا و خلق
با استناد به اخبار جدید

تحریف وله مثل الأعلی
در راستای غلو

رویکرد مصادر فرقه غالیانه نصیریه به نصوص وصایت امیر المؤمنین علیه السلام با تأکید بر حدیث غدیر
✍️ عمیدرضا اکبری
امامت‌پژوهی، ش31، 1401ش.

حدیث غدیر و برخی از دیگر نصوص مشهور جانشینی امیرالمؤمنین علیه السلام، جایگاه والایی نزد عموم فرقه‌های اسلامیِ شیعی و غیرشیعی داشته‌اند. در این میان، به‌ویژه به ‌خاطر گمانۀ اهتمام غالیان به روایات فضایل، جای این پرسش است که نصیریه در نقل و اهتمام به نصوص جانشینی چه جایگاهی داشته‌اند؟ بنا بر نتایج این تحقیق، مصادر عمومی نصیری ترجیح داده‌اند از واقعۀ غدیر با اشارۀ مبهم و گذرا و گاه با حذف بخش‌های اصلی ماجرای غدیر عبور کنند؛ ولی مصادر سرّی تقریری کاملاً متفاوت از واقعه ارائه داده‌اند. در نگاه آنان، در روز غدیر اهل حقّ ندای الوهیت امیرالمؤمنین علیه السلام را شنیدند، ولی دیگران، که «مسخ‌شدگان» هستند، ندای پیامبر صلی الله علیه و آله را به ‌صورت جملۀ مشهور «مَنْ کُنْتُ مَولَاهُ فَهَذَا عَلیٌّ مَوْلَاهُ» شنیدند. آداب اباحی غالیان نصیری در غدیر و برخی از اعیاد مشابه نیز تفاوت جدی با سنت شیعی دارد. اعتقاد به الوهیت امیرالمؤمنین علیه السلام در مصادر سرّی نصیریان، مانعی جدی در عنایتشان به مناقب مسلّم امامان علیهم السلام بوده که رنگ و بوی بشری دارد. نصیریان در آثار خود پس از نقل فضایل پذیرفته نزد شیعه و سنی، بارها تصریح کرده‌اند که این روایات مطابق دیدگاه «عامه»، «مقصره»، «شیعه» یا «اهل کدر» و... است و رأی «خاصه» یا «اهل توحید» (نصیریان) چیز دیگری است. آرای نصیریان به‌ عنوان شاخص‌ترین فرقه‌های غالیان خطّابیه با عقیدۀ مشهور شیعه دربارۀ غدیر و وصایت امیرالمؤمنین علیه السلام فاصلۀ بسیار دارد. نصیریه شدیداً از نصوص متواتر جانشینی گریزان بوده‌اند، و حدیث غدیر را نیز کاملاً تحریف کرده‌اند.

فایل مجله
@gholow2