هرکه شمعی می‌افروزد، سایه‌ای هم می‌اندازد.

اورسولا کی. لِگوئین
‌

روشن کردنِ یک شمع بهتر از نفرین کردنِ تاریکی است.

مَثَلِ چینی
‌

یکی از شاه‌کارهای ترجمه که در موزۀ لوور نگه‌داری می‌شود. 😁😄

#ترجمه

And the Oscar of translation goes to... 😄😂

درست بنویسیم (۳)
رسم‌الخط

کفشِ قهوه‌ای‌ای که پوشیده‌بودم.
مانتوی سرمه‌ای‌ای که تنش بود.

طوطی‌ای که خریده‌بودم.
چه عروسی‌ای بود!
این زندگی‌ای که ما داریم.
دیشب عجب بازی‌ای بود!
قوری‌ای/ کتری‌ای که استفاده می‌کنیم.

فرصتِ استثنایی‌ای پیش آمده‌است.
سربازانِ آمریکایی‌ای که در عراق‌اند.
فیلم‌های سینمایی‌ای که دیده‌ام.
روزهای کرونایی‌ای که می‌گذرانیم.

دست‌شویی‌ای که استفاده می‌کنید.
چه دورانِ دانش‌جویی‌ای داشتیم!
تی‌شرتِ لیمویی‌ای که پوشیده‌ای.
پیش‌گویی‌ای که درست از آب درآمد.
بستنیِ کاکائویی‌ای که خوردم.

برنامه‌های رادیویی‌ای که دوست دارم.

قلم‌نی‌ای که با آن می‌نوشتم.
حوادثِ پیاپی‌ای که روی دادند.
متولدانِ دی‌ای که می‌شناسم.

#رسم‌الخط

نام‌زدِ اصلیِ شترمرغِ بلورین در جشن‌وارۀ بین‌المللیِ ترجمه. 😄
‌
#ترجمه

بنویسیم
پیِر (نامِ مردانۀ اروپایی)
دیِگو (نامِ مردانۀ اروپایی)
سیِنا (شهری در ایتالیا)
کیِف (پای‌تختِ اوکراین)

ننویسیم
پی‌یر
دیه‌گو
سیه‌نا
کی‌یف

#املا

اکثرِ مردم فرقِ «است» و «باید باشد» را نمی‌فهمند.

#بهروز صفرزاده

anagapesis
حالتی که دیگر عاشقِ طرف نیستید.
من معادلِ عشق‌مُردگی را برایش پیش‌نهاد می‌کنم.

#واژه‌سازی

تأجیل یعنی به تأخیر انداختن و عقب انداختن.
تعجیل یعنی زود پیش آوردن و زود انجام دادن.

أَجّلْ (فعلِ امر) یعنی به تأخیر بینداز و عقب بینداز.
عَجّلْ (فعلِ امر) یعنی زود پیش بیاور و زود انجام بده.

فارسی‌زبان‌ها «ع» را مثلِ «أ» تلفظ می‌کنند.

حالا فهمیدم چرا امام زمان هنوز ظهور نکرده.
‌

خدا می‌دونه چه اتفاقایی تو این کوچه افتاده. 😄
‌

چه بن‌بستِ مهارت‌افزایی!
‌

International Mother Language Day

۲۱ فوریه (دومِ اسفند)
روزِ جهانیِ زبانِ مادری

یک عمر طول می‌کشد تا به زبانِ مادری‌ات مسلط شوی، چه برسد به زبانِ نامادری‌ات. 😄
It takes your whole life to master your mother tongue, let alone your stepmother tongue.
#بهروز صفرزاده

مصراعِ دومِ بیتِ زیر ظاهراً کوتاه‌ترین مصراع در شاه‌نامۀ فردوسی است:

من از دادِ چون تو یکی بنده‌ام/
پرستندۀ آفریننده‌ام

اگر مصراعِ کوتاه‌تری در شاه‌نامه سراغ دارید، لطفاً اطلاع دهید.

نکته‌ای دربارۀ شاه‌نامه
بیش از شش هزار بیت از ابیاتِ شاه‌نامه با واژۀ «چو» آغاز می‌شود، یعنی به طورِ میان‌گین از هر ده بیت یکی! 😁
این رقم بیش از کلِ ابیاتِ دیوانِ حافظ است.
این «چو» معمولاً به معنیِ «وقتی که» است و بسامدِ بالایش نشانۀ روایی بودنِ متن است. فردوسی معمولاً داستان و ماجرا تعریف می‌کند.

بدانید و آگاه باشید که این بیتِ مشهور
از فردوسی نیست و در شاه‌نامه نیامده‌:

بسی رنج بردم در این سال سی/
عجم زنده کردم بدین پارسی

لطفاً نپرسید سراینده‌اش کیست، چون من هم نمی‌دانم.
‌