🔹حجاب اجباری و سرکوب زنان در اصفهان

تعدادی از زنان گزارش داده‌اند که به دلیل تخطی از مقررات حجاب اجباری برای پدرانشان پیامک اخطار ارسال شده است.‌ در یکی از این پیام‌ها که مربوط به اصفهان است نوشته شده: «جناب آقای ...، با سلام و احترام فرزند شما خانم ... بدون رعایت پوشش قانونی در سطح شهر اصفهان حضور داشته‌اند. لطفا پیگیری لازم به منظور رعایت قانون و اصلاح پوشش ایشان انجام شود. معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان اصفهان.»

زنی نوشته است مدتی قبل در اصفهان، درحالی‌که پیاده بوده و نه سوار بر خودرو، شناسایی شده و پیام کشف حجاب دریافت کرده است. بعد از چندین هفته پیام کشف حجاب برای پدرش هم ارسال شده است. پیامی که از پدر خواسته نسبت به رعایت پوشش فرزندش اقدام کند.

یک زن ساکن اصفهان در گفت‌وگو با دیدبان آزار به دو پیامی که اخیرا دریافت کرده اشاره می‌کند و می‌گوید حس می‌کند دائما تحت نظر است: «حس زیر نظر بودن واقعا برایم آزاردهنده است. به‌علاوه، خانواده من مذهبی هستند و با باورهای من مخالفند و نگرانم که آنها هم بفهمند و کلا زندگی‌ام تحت‌تاثیر قرار بگیرد.»

در‌حالی‌که شورای امنیت ملی موقتا مانع اجرای قانون حجاب و عفاف شده، روایات منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی از تداوم نظارت سختگیرانه و مستمر بر پوشش زنان در اصفهان حکایت دارد.‌ زنان به‌طور روزانه پیامک کشف حجاب دریافت می‌کنند و تهدید می‌شوند که برایشان پرونده قضائی تشکیل خواهد شد. بسیاری از این زنان سوار خودرو نبوده‌اند که به‌واسطه پلاک خودرو شناسایی شوند، بلکه عابر پیاده بوده‌اند و همین موضوع تعجب آنان را برانگیخته است که چگونه مورد شناسایی قرار گرفته‌اند. حتی زنانی که به‌عنوان مسافر در سطح اصفهان رفت‌وآمد داشته‌اند هم از این نظارت و شناسایی دائمی نوشته‌اند.

زنان می‌گویند حجاب‌بانان در میدان نقش‌جهان حی‌وحاضرند و پیوسته تذکر حجاب می‌دهند. زنی دیگر به دیدبان آزار از تذکر حجاب در بناهای تاریخی می‌گوید: «اردیبهشت سال جاری یک روز به اصفهان رفتیم. داخل بناهای تاریخی گفتند شالت را سرت کن. راستش دلم نمی‌خواست مسافرت برای مادر و همسرم خراب شود و پوشیدم. روی سی‌وسه‌پل، پلیس به همسرم گفت "بگو خانومت حجابش را سرش کند." همسرم گفت توجه نکن و به راهمان ادامه دادیم. دو روز بعد برام پیامک حجاب عابر پیاده با اسم و فامیلم آمد.»

متن کامل:
https://harasswatch.com/news/2427/

@harasswatch

🔹چشم‌اندازی برای بازماندگان

سربازان روسی، هفته‌ها اولسکی سیواک را در زیرزمینی سرد خانه‌اش شکنجه دادند و به آلت تناسلی او شوک الکتریکی وارد کردند. در پاییز ۲۰۲۲ که شهر توسط اوکراین آزاد شد، فهرست بلندی از پزشکان و متخصصان برای کمک به بهبودی سیواک تهیه و از او خواسته شد که از میان آنها مواردی را که لازم دارد انتخاب کند. اما در این لیست اورولوژیست و یا متخصصان دستگاه ادرار یا تناسلی مردان وجود نداشت. او پرسید: «آیا باید به متخصص زنان مراجعه کنم؟» تا آن زمان کسی به مردان قربانی خشونت جنسی در جنگ فکر نکرده بود و خدمات حمایتی مشخصی برای این افراد وجود نداشت. او با سکوت و استیگما مواجه شد و فعالیت خود را به‌عنوان کنشگر حامی مردان قربانی خشونت جنسی در جنگ آغاز کرد.
 
کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل از سال ۲۰۲۲ تاکنون، صدها مورد خشونت جنسی ارتکابی توسط سربازان روس را مستند کرده که دو-سوم آن علیه مردان در بازداشتگاه‌ها صورت گرفته است. سازمان ملل گزارش داده که روسیه تقریبا در تمامی بازداشتگاه‌ها، بر اسرای جنگ و مردم عادی، به‌طور سیستماتیک شکنجه جنسی اعمال کرده است. این شکنجه‌ها شامل تجاوز، اقدام به تجاوز، تهدید تجاوز، اخته‌سازی، برهنه‌سازی اجباری، تحقیر جنسی، ضرب‌وشتم آلت تناسی و اعمال شوک الکتریکی به اندام جنسی بوده است. چارو لاتا هاگ، مدیر اجرایی سازمان «All Survivor» که از مردان قربانی خشونت جنسی حمایت می‌کند می‌گوید آمارهای اخیر بی‌سابقه است و مستندسازی این خشونت‌ها چالش‌هایی جدی دارد.

سازمان ملل ۲۳۶ مورد خشونت جنسی علیه مردان و دو مورد علیه پسران را طی سه سال اخیر ثبت کرده است. سیواک اولین شبکه حمایتی را برای مردان بازمانده خشونت جنسی راه‌اندازی کرده است. او هفته‌های ابتدایی پس از آزادی، شدیدا احساس تنهایی می‌کرد و تقریبا تمامی گروه‌های حمایتی، منابع و خدمات درمانی، بر زنان متمرکز بودند. 

پیشتر گزارش‌های متعددی از خشونت جنسی سربازان روس علیه زنان اوکراینی نیز منتشر شده است. در ماه‌های اولیه جنگ، نماینده پارلمان اوکراین در یک مصاحبه تلویزیونی به یک مورد تجاوز در حومه شرقی کیف اشاره کرد که در آن زنی پس از کشته شدن همسرش به‌دست نیروهای روس، در مقابل چشمان فرزندش مورد تجاوز قرار گرفته بود. زن ۳۳ ساله که جان سالم به در برد، این واقعه را گزارش داد؛ به گفته او یک فرمانده روسی و یک سرباز پس از تاریک شدن هوا در روز ۹ مارس به خانه‌اش در روستای کوچکی در نزدیکی کیف آمدند و همسر ۳۳ ساله‌اش را در حیاط جلویی خانه به ضرب گلوله کشتند.

متن کامل:
https://harasswatch.com/news/2428/

@harasswatch

دانشگاه در ایران یکی از مهمترین فضاهای حضور اجتماعی زنان است و برای بسیاری از زنان جوان به ویژه زنان ساکن شهرهای کوچک و روستاها مهمترین پنجره مشارکت اجتماعی است. علیرغم دستاوردهای اجتماعی انکارناپذیر دانشگاه برای زنان، یکی از مشکلات تحصیل زنان، وقوع آزار جنسی در دانشگاه است که پدیده‌ای جهانی است.  برخی مطالعات و گروه‌های پژوهشی دانشگاهی در بعضی دانشگاه‌ها تلاش برای مستند کردن این پدیده و چاره‌جویی برای آن را در دستور کار خود قرار داده‌اند.
گاهی موضوع آزار جنسی در دانشگاه را مشابه آزار جنسی در سازمان‌های دیگر مانند محیط کار و وقوع آزار جنسی میان کارفرما/کارمند قلمداد می‌کنند؛ آما آزار جنسی در دانشگاه، فراتر از موضوع سواستفاده از قدرت در رابطه دونفره شغلی است. در اینجا متهم به آزار، بخشی از ساختار قدرت دانشگاه است که اعتبار آن را با خود یدک می‌کشد و نمی‌توان به‌سادگی آن را پاسخگو کرد، چراکه برخلاف یک سازمان کاری، ساختار دانشگاه برای رد اتهام و حفظ خوش‌نامی خود می‌کوشد. هرگونه سیاست‌گذاری موثر برای کاهش این شکل از خشونت در دانشگاه و فراهم‌شدن محیطی امن برای دانشگاهیان و بویژه دانشجویان، از دل دانش و فهم دانشجویان ذی‌نفع و نیز با عوامل علّی و زمینه‌ساز وقوع آزار جنسی برمی‌آید. این پژوهش به دنبال فهم چگونگی عملکرد آزار جنسی در یکی از دانشگاه‌های ایران است و سه پرسش اصلی داشته است:
کدام عوامل و شرایط، زمینه‌ساز وقوع آزار جنسی در محیط دانشگاه است؟
دانشجویان دختر قربانی آزار جنسی در دانشگاه، به چه استراتژی‌ها و راهبردهایی برای مقابله با آن متوسل می‌شوند؟
کدام عوامل مانع آشکارسازی و پیگیری آزار جنسی در دانشگاه است؟

دانلود فایل مقاله ⬇️

@harasswatch

🔹نگاهی جامعه‌شناختی به وقوع آزار جنسی در دانشگاه

نویسندگان: خدیجه کشاورز، فردوس شیخ‌الاسلام، فاطمه موسوی ویایه

منبع: دوفصلنامه مسائل اجتماعی ایران

@harasswatch