Forwarded from عکس نگار
العَلَم والتقويم الكوردستاني
يشكو بعض الأصدقاء من وجود تقويمَين للتاريخ الكوردي ويتساءلون عن التقويم الصحيح. بعض الأطراف والأشخاص يدّعون أن التاريخ الكوردي يبدأ من تاريخ إسقاط الميديين والبابليين لمملكة آشور في سنة 612 قبل الميلاد وهذا ليس صحيحاً. العيد الوطني للدول يكون لمناسبة تأسيس تلك الدول وليس لإنتصاراتها في حروبها. لذلك يبدأ عيد نوروز والتاريخ الكوردي من يوم تأسيس مملكة ميديا من قِبل الملِك (دياكو) في سنة 700 قبل الميلاد. تأسيس دولة ميديا هو أهم بكثير من إنتصار الميديين على الآشوريين، حيث لولا تأسيس الإمبراطورية الميدية لم يكن تحصل الحرب على الآشوريين وإسقاط دولتهم. كما أنّ التقويم المستند على تأسيس مملكة ميديا، عمره عشرات السنين، بينما التاريخ المستجّد والذي يربطونه بسقوط مملكة آشور، لا يتجاوز عمره عدة سنوات.
لم يكتفِ هؤلاء العابثون بتشويه وتحريف التقويم الكوردي، بل أوجدوا عَلَماً مًزيّفاً جديداً لكوردستان. عَلَم كوردستان الحقيقي عمره أكثر من 100 سنة وكان علم جمهورية كوردستان وعلم الثورات الكوردستانية في مختلف أجزاء كوردستان، بينما لا يتجاوز ظهور العلَم التحريفي أكثر من بضع سنوات. هؤلاء يدّعون أنّ التقويم الكوردي والعلَم الكوردستاني يعودان الى إقليم جنوب كوردستان فقط وهذا هراء.
العَلَم والتقويم الكوردستاني يُمثلان هوية الشعب الكوردي ويُعرّفان العالَم بالشعب الكوردستاني ويجب على كل مواطن كوردستاني الذود عنهما والحفاظ عليهما من العبث ومحاولات تشتيت وتقسيم شعب كوردستان. بهذه المحاولات الغبية، من خلال آيديولوجياتهم ونظرتهم الحزبية الضيقة الأفق وإنحيازهم الإقليمي الكوردستاني والمناطقي، تعمل هذه الأطراف على تشتيت النضال الكوردستاني وتقسيم شعب كوردستان وعرقلة تحرر شعب كوردستان وإستقلال كوردستان. إنّ هذا الطابور الخامس الذي يعيش بين شعب كوردستان، هو أخطر بكثير من محتلي كوردستان على النضال الكوردستاني وتحرر شعب كوردستان وإستقلال بلاده، ويجب الوقوف بِوجه محاولاتهم والتمسك بوحدة النضال الكوردستاني ووحدة شعب كوردستان ووحدة علَمه وتقويمه. لِتعش كوردستان حرة مستقلة.
T.me/havalkordish
يشكو بعض الأصدقاء من وجود تقويمَين للتاريخ الكوردي ويتساءلون عن التقويم الصحيح. بعض الأطراف والأشخاص يدّعون أن التاريخ الكوردي يبدأ من تاريخ إسقاط الميديين والبابليين لمملكة آشور في سنة 612 قبل الميلاد وهذا ليس صحيحاً. العيد الوطني للدول يكون لمناسبة تأسيس تلك الدول وليس لإنتصاراتها في حروبها. لذلك يبدأ عيد نوروز والتاريخ الكوردي من يوم تأسيس مملكة ميديا من قِبل الملِك (دياكو) في سنة 700 قبل الميلاد. تأسيس دولة ميديا هو أهم بكثير من إنتصار الميديين على الآشوريين، حيث لولا تأسيس الإمبراطورية الميدية لم يكن تحصل الحرب على الآشوريين وإسقاط دولتهم. كما أنّ التقويم المستند على تأسيس مملكة ميديا، عمره عشرات السنين، بينما التاريخ المستجّد والذي يربطونه بسقوط مملكة آشور، لا يتجاوز عمره عدة سنوات.
لم يكتفِ هؤلاء العابثون بتشويه وتحريف التقويم الكوردي، بل أوجدوا عَلَماً مًزيّفاً جديداً لكوردستان. عَلَم كوردستان الحقيقي عمره أكثر من 100 سنة وكان علم جمهورية كوردستان وعلم الثورات الكوردستانية في مختلف أجزاء كوردستان، بينما لا يتجاوز ظهور العلَم التحريفي أكثر من بضع سنوات. هؤلاء يدّعون أنّ التقويم الكوردي والعلَم الكوردستاني يعودان الى إقليم جنوب كوردستان فقط وهذا هراء.
العَلَم والتقويم الكوردستاني يُمثلان هوية الشعب الكوردي ويُعرّفان العالَم بالشعب الكوردستاني ويجب على كل مواطن كوردستاني الذود عنهما والحفاظ عليهما من العبث ومحاولات تشتيت وتقسيم شعب كوردستان. بهذه المحاولات الغبية، من خلال آيديولوجياتهم ونظرتهم الحزبية الضيقة الأفق وإنحيازهم الإقليمي الكوردستاني والمناطقي، تعمل هذه الأطراف على تشتيت النضال الكوردستاني وتقسيم شعب كوردستان وعرقلة تحرر شعب كوردستان وإستقلال كوردستان. إنّ هذا الطابور الخامس الذي يعيش بين شعب كوردستان، هو أخطر بكثير من محتلي كوردستان على النضال الكوردستاني وتحرر شعب كوردستان وإستقلال بلاده، ويجب الوقوف بِوجه محاولاتهم والتمسك بوحدة النضال الكوردستاني ووحدة شعب كوردستان ووحدة علَمه وتقويمه. لِتعش كوردستان حرة مستقلة.
T.me/havalkordish
Forwarded from عکس نگار
🔺 ژەنەڕاڵ مەزڵوم عەبدی و مەسعوود بارزانی ڕۆژی هەینی پێشوو بە نێوەندگیری فەرەنسا کۆبوونەوە.
🔖 سەرچاوە ناڕەسمییەكانی رۆژئاوای كوردستان باس لەوە دەكەن رۆژی هەینی بە نێوەندگیری فەرەنسیەكان و ئەمریكییەكان، مەزڵوم كۆبانی فەرماندەی هێزەكانی سوریای دیموكرات سەردانی مەسعود بارزانی سەرۆكی پارتی دیموكراتی كوردستانی كردووە لە پیرمام، هەندێكیشیان دەڵێن تەنیا پەیوەندییەكی تەلەفۆنیان ئەنجامداوەو دواتر كۆبوونەوەی ئەنەكەسەوبەپرسانی هەسەدەو پەیەدە لێكەوتووەتەوە.
دوێنێ بۆ یەكەمجار لە دوای روخانی رژێمی ئەسەدەوە فەرماندەی هێزەكانی سووریای دیموكرات (هەسەدە) و سەرۆكایەتی ئەنجومەنی نیشتمانی كورد لە سووریا (ئەنەكەسە) كۆبوونەوەو بۆ گفتوگۆكردن لەبارەی یەك هەڵوێستی كورد لە سووریای نوێدا، رێككەوتن كراوە لەسەر بەردەوامبونی دیدارەكان و پەلەكردن لە چارەسەركردنی پرسە ناكۆكی لەسەرەكان.
ئەم كۆبوونەوەو رێككەوتنە بەرئەنجامی گفتوگۆ و دیداری بەرپرسە باڵاكانی كورد بووە لە هەرێمی كوردستان و رۆژئاوای كوردستان، بەتایبەت كە پارتی دموكراتی كوردستان هەژمونێكی گەورەی هەیە بەسەر پارتە كوردییەكانی ناو ئەنەكەسە.
سەرچاوە رۆژنامەوانییەكانی رۆژئاوای كوردستان باس لەوە دەكەن ئەم كۆبوونەوەیە بەرەنجامی دیدار و گفتوگۆی مەسعود بارزانی و مەزڵوم كۆبانییە، رۆژنامەنووس و چاودێری سیاسی شێروان ئیبراهیم لەوبارەیەوە دەڵێت: باس لە ووردەكاری دیداری نێوان مەسعود بارزانی و مەزڵوم كۆبانی دەكات كە رۆژی هەینی رابردوو بە نێوەندگیری فەرەنسیەكان مەزڵوم كۆبانی سەردانی مەسعود بارزانی كردووەو گفتوگۆیان كردووە لەبارەی بارودۆخی رۆژئاوای كوردستان و دیالۆگی كوردی – كوردی و لێكنزیككردنەوەی دیدو بۆچوونەكان بەتایبەت كە (ئەنەكەسە) رەتی دەكردەوە لەگةڵ هەسەدە دابنیشێت، بەمەبەستی پێكهێنانی وەفدێكی هاوبەش و رەوانەكردنی بۆ دیمەشق بۆ قسەكردن لەسەر ئاییندەی سووریا و مافە نەتەوەییەكانی گەلی كورد لە ئاییندەی سووریای نوێدا.
سەڵاح خدر رۆژنامەنووسی نزیك لە پارتی كرێكارانی كوردستان شەوی رابردووی بڵاویكردەوە كە مەزڵوم كۆبانی و مەسعود بارزانی رۆژی هەینی رابردوو بە نێوەندگیری فەرەنسییەكان كۆبوونەتەوە.
سەرچاوە رەسمییەكانی رۆژئاوای كوردستان و هەرێمی كوردستان خۆیان بە دوور دەگرن لە زانیاری سەبارەت بەو كۆبوونەوەیە ئەویش بەهۆی بارودۆخی سیاسی سووریا و هەژموونی توركیا بەسەر هێزەكانەوە.
هەندێك سەرچاوەش باس لەوە دەكەن لە نێوان مەسعود بارزانی و مەزڵوم كۆبانی پەیوەندی تەلەفۆنی ئەنجامدراوە نەك دیداری روبەروو.
#کوردستان | #Kurdistan
http://www.tgoop.com/havalkordish
🔖 سەرچاوە ناڕەسمییەكانی رۆژئاوای كوردستان باس لەوە دەكەن رۆژی هەینی بە نێوەندگیری فەرەنسیەكان و ئەمریكییەكان، مەزڵوم كۆبانی فەرماندەی هێزەكانی سوریای دیموكرات سەردانی مەسعود بارزانی سەرۆكی پارتی دیموكراتی كوردستانی كردووە لە پیرمام، هەندێكیشیان دەڵێن تەنیا پەیوەندییەكی تەلەفۆنیان ئەنجامداوەو دواتر كۆبوونەوەی ئەنەكەسەوبەپرسانی هەسەدەو پەیەدە لێكەوتووەتەوە.
دوێنێ بۆ یەكەمجار لە دوای روخانی رژێمی ئەسەدەوە فەرماندەی هێزەكانی سووریای دیموكرات (هەسەدە) و سەرۆكایەتی ئەنجومەنی نیشتمانی كورد لە سووریا (ئەنەكەسە) كۆبوونەوەو بۆ گفتوگۆكردن لەبارەی یەك هەڵوێستی كورد لە سووریای نوێدا، رێككەوتن كراوە لەسەر بەردەوامبونی دیدارەكان و پەلەكردن لە چارەسەركردنی پرسە ناكۆكی لەسەرەكان.
ئەم كۆبوونەوەو رێككەوتنە بەرئەنجامی گفتوگۆ و دیداری بەرپرسە باڵاكانی كورد بووە لە هەرێمی كوردستان و رۆژئاوای كوردستان، بەتایبەت كە پارتی دموكراتی كوردستان هەژمونێكی گەورەی هەیە بەسەر پارتە كوردییەكانی ناو ئەنەكەسە.
سەرچاوە رۆژنامەوانییەكانی رۆژئاوای كوردستان باس لەوە دەكەن ئەم كۆبوونەوەیە بەرەنجامی دیدار و گفتوگۆی مەسعود بارزانی و مەزڵوم كۆبانییە، رۆژنامەنووس و چاودێری سیاسی شێروان ئیبراهیم لەوبارەیەوە دەڵێت: باس لە ووردەكاری دیداری نێوان مەسعود بارزانی و مەزڵوم كۆبانی دەكات كە رۆژی هەینی رابردوو بە نێوەندگیری فەرەنسیەكان مەزڵوم كۆبانی سەردانی مەسعود بارزانی كردووەو گفتوگۆیان كردووە لەبارەی بارودۆخی رۆژئاوای كوردستان و دیالۆگی كوردی – كوردی و لێكنزیككردنەوەی دیدو بۆچوونەكان بەتایبەت كە (ئەنەكەسە) رەتی دەكردەوە لەگةڵ هەسەدە دابنیشێت، بەمەبەستی پێكهێنانی وەفدێكی هاوبەش و رەوانەكردنی بۆ دیمەشق بۆ قسەكردن لەسەر ئاییندەی سووریا و مافە نەتەوەییەكانی گەلی كورد لە ئاییندەی سووریای نوێدا.
سەڵاح خدر رۆژنامەنووسی نزیك لە پارتی كرێكارانی كوردستان شەوی رابردووی بڵاویكردەوە كە مەزڵوم كۆبانی و مەسعود بارزانی رۆژی هەینی رابردوو بە نێوەندگیری فەرەنسییەكان كۆبوونەتەوە.
سەرچاوە رەسمییەكانی رۆژئاوای كوردستان و هەرێمی كوردستان خۆیان بە دوور دەگرن لە زانیاری سەبارەت بەو كۆبوونەوەیە ئەویش بەهۆی بارودۆخی سیاسی سووریا و هەژموونی توركیا بەسەر هێزەكانەوە.
هەندێك سەرچاوەش باس لەوە دەكەن لە نێوان مەسعود بارزانی و مەزڵوم كۆبانی پەیوەندی تەلەفۆنی ئەنجامدراوە نەك دیداری روبەروو.
#کوردستان | #Kurdistan
http://www.tgoop.com/havalkordish
منوچهر کلشی پور pinned « 🔺 ژەنەڕاڵ مەزڵوم عەبدی و مەسعوود بارزانی ڕۆژی هەینی پێشوو بە نێوەندگیری فەرەنسا کۆبوونەوە. 🔖 سەرچاوە ناڕەسمییەكانی رۆژئاوای كوردستان باس لەوە دەكەن رۆژی هەینی بە نێوەندگیری فەرەنسیەكان و ئەمریكییەكان، مەزڵوم كۆبانی فەرماندەی هێزەكانی سوریای دیموكرات سەردانی…»
Forwarded from عکس نگار
کورد و ماتریکسەکەی
مانای ماتریکس لە دەروونناسیدا، پەڕژین و زیندانێکی دەروونییە کە بۆ کۆنترۆڵکردنی ژیانی مرۆڤەکان بە شێوەیەک پێکهاتووە یان مرۆڤ خۆی پێکیهێناوە کە بە دەستکاریکردنی مێشک و هەست و بڕواکان، بە هاندانی ترس و سۆز و بیرکردنەوە ئاست نزمەکان و بیروبڕوای سنووردار و بنیاتنانی زیندانێکی دەروونی، مرۆڤ، سنووردار دەکات و دەیخاتە تەڵەوە و بێ ئەوەی خۆی بزانێت وەک خزمەتکاری ئامانجگەلی لاوەکی بەکاریان دەهێنێت و ڕێگە نادات مرۆڤ، هێز و توانای خۆی بۆ مەبەستی باڵا، بەکار بهێنێت.
ئەم بیرکردنەوە چەوتانە ئەوەندە ئێمە دەگرێتەوە و گیرۆدەمان دەکات و هێندە بە یەخسیرمان دەبات کە پرسە سەرەکییەکە و ڕاستی باڵا و حەقیقەت لە مێشکی خۆماندا پشتگوێ بخەین و بیکەین بە سێبەر و دەگاتە ئەو ئاستەی کە تەنانەت ئەوانەی باسی حەقیقەت دەکەن بە گەمژە و نەزان و وەهمی تۆمەتبار دەکەین.
ماتریکسی کوردەکان چییە؟
ئێستا و لە هەلومەرجێکدا کە جیهان لەو ڕاستییە تێگەیشتووە کە پێکهێنانی قەوارەیەکی سەربەخۆ بۆ کورد لە ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاست دەتوانێت ڕێکخستنەوە و ڕێکوپێکی و گەشەسەندن بۆ جیهانی داهاتوو بهێنێتە ئاراوە و ئەوە چیدیکە پێویستی بێملاولایە، ئێمە هێشتا لە ماتریکسی بەردەوامیی ژیانکردن و پێکەوەژیان لەگەڵ وڵاتانی داگیرکەر بە مۆدێلێکی نوێ، جیاوازی ئایدیۆلۆژی، ناکۆکی بێکۆتایی حیزبی، مشتومڕی بێ خودا و ئیماندار، گرفتی ئایینزا و وەهمی پیلانگێڕی، خۆمان لە حەقیقەت دوور دەخەینەوە و بەردەوامین لە هەڵهاتن لە وێنا گەورەکە و کاتێکیش ڕووبەڕووی ڕاستییەکە دەبینەوە، هەمیشە ڕستەگەلی "ناتوانین"، "لاوازین"، "نەزانین"، "نابێت"، "ناکرێت"، "ناهێڵن" و.... ئامادەن بۆ پێشکەشکردن بە خۆمان و بە یەکتر بۆ ئەوەی خۆمان بەر بە ئیرادەی خۆمان و بەر بە ئیرادەیەکی گشتی باڵا بگرین....
کاتی ئەوە هاتووە تاکی نەتەوەی کورد، دەسبەرداری ماتریکسەکان بێت و یەکجار بۆ هەمیشە کۆتایی بەو خولانەوە لە بازنەدا بهێنێت....
ت.ب: ئاڵقە- فیلمی ماتریکس ببینە و ئەگەر جاریک بینیوتە و هێشتا هەر خەریکی شەڕەگەڕەکی، جارێکی دیکەش سەیری کە.
مانای ماتریکس لە دەروونناسیدا، پەڕژین و زیندانێکی دەروونییە کە بۆ کۆنترۆڵکردنی ژیانی مرۆڤەکان بە شێوەیەک پێکهاتووە یان مرۆڤ خۆی پێکیهێناوە کە بە دەستکاریکردنی مێشک و هەست و بڕواکان، بە هاندانی ترس و سۆز و بیرکردنەوە ئاست نزمەکان و بیروبڕوای سنووردار و بنیاتنانی زیندانێکی دەروونی، مرۆڤ، سنووردار دەکات و دەیخاتە تەڵەوە و بێ ئەوەی خۆی بزانێت وەک خزمەتکاری ئامانجگەلی لاوەکی بەکاریان دەهێنێت و ڕێگە نادات مرۆڤ، هێز و توانای خۆی بۆ مەبەستی باڵا، بەکار بهێنێت.
ئەم بیرکردنەوە چەوتانە ئەوەندە ئێمە دەگرێتەوە و گیرۆدەمان دەکات و هێندە بە یەخسیرمان دەبات کە پرسە سەرەکییەکە و ڕاستی باڵا و حەقیقەت لە مێشکی خۆماندا پشتگوێ بخەین و بیکەین بە سێبەر و دەگاتە ئەو ئاستەی کە تەنانەت ئەوانەی باسی حەقیقەت دەکەن بە گەمژە و نەزان و وەهمی تۆمەتبار دەکەین.
ماتریکسی کوردەکان چییە؟
ئێستا و لە هەلومەرجێکدا کە جیهان لەو ڕاستییە تێگەیشتووە کە پێکهێنانی قەوارەیەکی سەربەخۆ بۆ کورد لە ڕۆژهەڵاتی ناوەڕاست دەتوانێت ڕێکخستنەوە و ڕێکوپێکی و گەشەسەندن بۆ جیهانی داهاتوو بهێنێتە ئاراوە و ئەوە چیدیکە پێویستی بێملاولایە، ئێمە هێشتا لە ماتریکسی بەردەوامیی ژیانکردن و پێکەوەژیان لەگەڵ وڵاتانی داگیرکەر بە مۆدێلێکی نوێ، جیاوازی ئایدیۆلۆژی، ناکۆکی بێکۆتایی حیزبی، مشتومڕی بێ خودا و ئیماندار، گرفتی ئایینزا و وەهمی پیلانگێڕی، خۆمان لە حەقیقەت دوور دەخەینەوە و بەردەوامین لە هەڵهاتن لە وێنا گەورەکە و کاتێکیش ڕووبەڕووی ڕاستییەکە دەبینەوە، هەمیشە ڕستەگەلی "ناتوانین"، "لاوازین"، "نەزانین"، "نابێت"، "ناکرێت"، "ناهێڵن" و.... ئامادەن بۆ پێشکەشکردن بە خۆمان و بە یەکتر بۆ ئەوەی خۆمان بەر بە ئیرادەی خۆمان و بەر بە ئیرادەیەکی گشتی باڵا بگرین....
کاتی ئەوە هاتووە تاکی نەتەوەی کورد، دەسبەرداری ماتریکسەکان بێت و یەکجار بۆ هەمیشە کۆتایی بەو خولانەوە لە بازنەدا بهێنێت....
ت.ب: ئاڵقە- فیلمی ماتریکس ببینە و ئەگەر جاریک بینیوتە و هێشتا هەر خەریکی شەڕەگەڕەکی، جارێکی دیکەش سەیری کە.
ساڵی نوێتان لێ پیرۆز بێ...
ساڵی نوێکردنەوەی نەخشەی ڕۆژهەڵاتی ناوەراست، ساڵی دەرفەت بۆ کورد ...
بە بۆنەی ساڵی نوێی زایینی گەرمترین پیرۆزباییتان لێدەکەین و هیوادارین ساڵی
تازە ببێتە ساڵی سەرکەوتن و وەدیهاتنی خەون و ئاوات و ئارەزووەکانتان.
وەک بزووتنەوەی سەربەخۆییخوازانی کوردستان ئەم بۆنەیە دەکەینە دەرفەتێک بۆ
ئەوەی سپاس و پیزانی خۆمان ئاراستەی ئێوەی تێکۆشەری سەنگەری خەبات بۆ
سەربەخۆیی بکەین.
سپاس و پیرۆزبایی لە تاک بە تاکی ئەندامان، لایەنگرانی بیری سەربەخۆییخوازی
و سەرجەم ئەو کەسانە دەکەین کە لە پێناوی ئازادیی کوردستان دا هەنگاو داوێن.
Happy new year 2025
ساڵی نوێکردنەوەی نەخشەی ڕۆژهەڵاتی ناوەراست، ساڵی دەرفەت بۆ کورد ...
بە بۆنەی ساڵی نوێی زایینی گەرمترین پیرۆزباییتان لێدەکەین و هیوادارین ساڵی
تازە ببێتە ساڵی سەرکەوتن و وەدیهاتنی خەون و ئاوات و ئارەزووەکانتان.
وەک بزووتنەوەی سەربەخۆییخوازانی کوردستان ئەم بۆنەیە دەکەینە دەرفەتێک بۆ
ئەوەی سپاس و پیزانی خۆمان ئاراستەی ئێوەی تێکۆشەری سەنگەری خەبات بۆ
سەربەخۆیی بکەین.
سپاس و پیرۆزبایی لە تاک بە تاکی ئەندامان، لایەنگرانی بیری سەربەخۆییخوازی
و سەرجەم ئەو کەسانە دەکەین کە لە پێناوی ئازادیی کوردستان دا هەنگاو داوێن.
Happy new year 2025
دوستان عزیز و اعضای محترم گروه کسی توان ترجمه متن های کوردی سورانی و و عربی به فارسی داره جهت کمک به انجام ترجمه دو جلد کتاب . درباره عربی سازی شهرهای کرکوک و رانیه
☑️ سقوط پول، صعود ناامیدی
📎 خب، رسیدیم! بالاخره دلار صد هزار تومانی هم از راه رسید، مثل قطاری که هیچ‌کس نمی‌خواست سوارش شود، اما همه را با خودش برد. روزگاری بود که آدم‌ها با یک اسکناس سبز، یک دنیا امید می‌خریدند، حالا با یک دسته پول رایج مملکت، شاید فقط بشود یک وعده غذای درست‌وحسابی جور کرد.
1⃣ هر زوال، زبانِ خاصِ خود را دارد؛ زبانی که در آن، سقوط نه ناگهانی، بلکه همچون آب‌شدن یخ‌ها در گرمای تدریجی رخ می‌دهد. سقوط ارزش پول، سقوط یک عدد نیست، بلکه فرسایشِ هستیِ جمعی است؛ از بین رفتن اعتمادی است که جوامع را به هم پیوند می‌دهد. اگر پول، همچون خون در رگ‌های اقتصاد جاری است، تورم و سقوط ارزش آن، کم‌خونی مزمنی است که ارگان‌های جامعه را به خاموشی می‌کشاند.
2⃣ پول، چیزی فراتر از کاغذ و عدد است. این‌گونه نیست که ما آن را فقط برای مبادله‌ی کالاها ساخته باشیم؛ بلکه در بطنِ آن، پیمانی نانوشته میان شهروندان و حاکمیت نهفته است. ارزش پول، بازتابی از اعتماد مردم به نظمِ اقتصادی و سیاسی است. پس وقتی که پول سقوط می‌کند، این تنها اسکناس‌ها نیستند که بی‌مقدار می‌شوند، بلکه این خودِ اعتماد است که در سراشیبی فروپاشی می‌افتد.
3⃣ دلار، که روزی تنها یک عدد در معادلات اقتصادی بود، چگونه به کابوسی همگانی تبدیل شد؟ پاسخ، در ماهیت قدرت نهفته است. فوکو به ما می‌آموزد که قدرت، نه در دست یک نهاد، بلکه در شبکه‌ای از روابط و بازنمایی‌ها جریان دارد. پول، در واقع، یک ساختار قدرت است؛ کنترلی که دولت‌ها بر زندگی افراد اعمال می‌کنند و هم‌زمان، بازتابی از ضعف یا اقتدار آنهاست. اگر دلار امروز چنان هیبتی یافته که سرنوشت میلیون‌ها نفر را تغییر می‌دهد، این بدان معناست که ساختارهای قدرتی که باید آن را کنترل می‌کردند، دیگر قادر به ایفای این نقش نیستند.
4⃣ سقوط ارزش پول، چیزی فراتر از یک بحران اقتصادی است؛ این یک بحران وجودی است. انسان، برای معنا بخشیدن به زندگی خود، نیازمند حدی از ثبات است.ثباتی که او را قادر سازد تا برای آینده برنامه‌ریزی کند، تا در خیالش، فردایی را ببیند که با امروز تفاوت دارد، اما نه به شکلی فاجعه‌بار. هنگامی که هر صبح، صفرهای جدیدی به قیمت‌ها اضافه می‌شود، این تنها قدرت خرید نیست که از بین می‌رود؛ بلکه خود مفهوم «آینده» به امری مبهم و ناپایدار بدل می‌شود. امید، که همواره پیوندی تنگاتنگ با آینده داشته، در چنین شرایطی، به مفهومی بی‌معنا بدل می‌شود.
5⃣ در نهایت، بحران اقتصادی، به بحران معنا منجر می‌شود. انسان، که همواره در تلاش برای یافتن معنایی در زندگی بوده، وقتی با سقوط مداوم ارزش پول مواجه می‌شود، درمی‌یابد که در این سقوط، چیزی عمیق‌تر از اسکناس‌ها از دست رفته است. او شاهد فروپاشی نظمی است که در آن بزرگ شده، شاهد تبدیل شدن «نرمال» دیروز به «غیرقابل تصور» امروز. و این همان نقطه‌ای است که ناامیدی، نه به عنوان یک احساس گذرا، بلکه به عنوان یک زیست‌جهان، بر او مستولی می‌شود.
◼️ اما شاید باید از والتر بنیامین الهام گرفت، که می‌گفت امید را نه در آینده‌ای نامعلوم، بلکه در همین لحظه‌ی حال باید جُست. سقوط، شاید اجتناب‌ناپذیر باشد، اما در دلِ همین ویرانی، امکان بازتعریف نیز نهفته است. پرسش اساسی این است: آیا ما تنها نظاره‌گرانِ این سقوط خواهیم بود، یا می‌توانیم در میانه‌ی تاریکی، نوری هرچند کم‌سو بیابیم؟
📎 خب، رسیدیم! بالاخره دلار صد هزار تومانی هم از راه رسید، مثل قطاری که هیچ‌کس نمی‌خواست سوارش شود، اما همه را با خودش برد. روزگاری بود که آدم‌ها با یک اسکناس سبز، یک دنیا امید می‌خریدند، حالا با یک دسته پول رایج مملکت، شاید فقط بشود یک وعده غذای درست‌وحسابی جور کرد.
1⃣ هر زوال، زبانِ خاصِ خود را دارد؛ زبانی که در آن، سقوط نه ناگهانی، بلکه همچون آب‌شدن یخ‌ها در گرمای تدریجی رخ می‌دهد. سقوط ارزش پول، سقوط یک عدد نیست، بلکه فرسایشِ هستیِ جمعی است؛ از بین رفتن اعتمادی است که جوامع را به هم پیوند می‌دهد. اگر پول، همچون خون در رگ‌های اقتصاد جاری است، تورم و سقوط ارزش آن، کم‌خونی مزمنی است که ارگان‌های جامعه را به خاموشی می‌کشاند.
2⃣ پول، چیزی فراتر از کاغذ و عدد است. این‌گونه نیست که ما آن را فقط برای مبادله‌ی کالاها ساخته باشیم؛ بلکه در بطنِ آن، پیمانی نانوشته میان شهروندان و حاکمیت نهفته است. ارزش پول، بازتابی از اعتماد مردم به نظمِ اقتصادی و سیاسی است. پس وقتی که پول سقوط می‌کند، این تنها اسکناس‌ها نیستند که بی‌مقدار می‌شوند، بلکه این خودِ اعتماد است که در سراشیبی فروپاشی می‌افتد.
3⃣ دلار، که روزی تنها یک عدد در معادلات اقتصادی بود، چگونه به کابوسی همگانی تبدیل شد؟ پاسخ، در ماهیت قدرت نهفته است. فوکو به ما می‌آموزد که قدرت، نه در دست یک نهاد، بلکه در شبکه‌ای از روابط و بازنمایی‌ها جریان دارد. پول، در واقع، یک ساختار قدرت است؛ کنترلی که دولت‌ها بر زندگی افراد اعمال می‌کنند و هم‌زمان، بازتابی از ضعف یا اقتدار آنهاست. اگر دلار امروز چنان هیبتی یافته که سرنوشت میلیون‌ها نفر را تغییر می‌دهد، این بدان معناست که ساختارهای قدرتی که باید آن را کنترل می‌کردند، دیگر قادر به ایفای این نقش نیستند.
4⃣ سقوط ارزش پول، چیزی فراتر از یک بحران اقتصادی است؛ این یک بحران وجودی است. انسان، برای معنا بخشیدن به زندگی خود، نیازمند حدی از ثبات است.ثباتی که او را قادر سازد تا برای آینده برنامه‌ریزی کند، تا در خیالش، فردایی را ببیند که با امروز تفاوت دارد، اما نه به شکلی فاجعه‌بار. هنگامی که هر صبح، صفرهای جدیدی به قیمت‌ها اضافه می‌شود، این تنها قدرت خرید نیست که از بین می‌رود؛ بلکه خود مفهوم «آینده» به امری مبهم و ناپایدار بدل می‌شود. امید، که همواره پیوندی تنگاتنگ با آینده داشته، در چنین شرایطی، به مفهومی بی‌معنا بدل می‌شود.
5⃣ در نهایت، بحران اقتصادی، به بحران معنا منجر می‌شود. انسان، که همواره در تلاش برای یافتن معنایی در زندگی بوده، وقتی با سقوط مداوم ارزش پول مواجه می‌شود، درمی‌یابد که در این سقوط، چیزی عمیق‌تر از اسکناس‌ها از دست رفته است. او شاهد فروپاشی نظمی است که در آن بزرگ شده، شاهد تبدیل شدن «نرمال» دیروز به «غیرقابل تصور» امروز. و این همان نقطه‌ای است که ناامیدی، نه به عنوان یک احساس گذرا، بلکه به عنوان یک زیست‌جهان، بر او مستولی می‌شود.
◼️ اما شاید باید از والتر بنیامین الهام گرفت، که می‌گفت امید را نه در آینده‌ای نامعلوم، بلکه در همین لحظه‌ی حال باید جُست. سقوط، شاید اجتناب‌ناپذیر باشد، اما در دلِ همین ویرانی، امکان بازتعریف نیز نهفته است. پرسش اساسی این است: آیا ما تنها نظاره‌گرانِ این سقوط خواهیم بود، یا می‌توانیم در میانه‌ی تاریکی، نوری هرچند کم‌سو بیابیم؟
Telegram
آگورا
فلسفه‌ای برای فهم قدرت، سیاستی برای لمس زندگی، و واژگانی برای فروپاشی معناهای مصرف‌شده.
#سال_نو ....!؟!؟!؟!؟!
#گذشت_زمان را تبریک نمی گویم!
سال نو را با #ساعت_شنی شروع کنیم، نه با #ساعت_عقربه ای
سال نو را با عناصر #فلسفه_زمان تلفیق کنیم
در افق گسترش خدمت به #انسانیت و #جامعه سال نو را شروع کنیم
با سلام و درود فراوان
سال نو!، مثل بقیه همین جوری بهم تبریک بگوییم و دست بزنیم و شادی کنیم؟!؟!..اصلا موافق این هم رنگی با جماعت نیستم. وقتی که "فلسفه زمان" را نمی دانیم، گذشت زمان را حس نمی کنیم، حوادث وحشتناک را فراموش می کنیم و بر روی بردار زمان همه چیز را به وادی فراموشی و پوچی می سپاریم! دیگر چه تبریکی!؟؟... هنگامی که در اطرافمان نظاره گر کشت و کشتار و خونریزی و نابودی انسانیت هستیم، دیگر چه جشنی؟! وقتی که جنازه مظلوم کودکان پناهنده و جنگ زده و آواره در ساحل بشریت لنگر می اندازند، وقتی که هزاران نفر با هدایای جهان مدرن اعم از جنگ، تبعیض، خشونت، فقر، بیکاری، اعتیاد، تن فروشی، بی عدالتی، تبعیض جنسیتی و ....دست و پنجه نرم می کند من کجای این میدان برقصم...؟!!!
اما من اعتراف می کنم که از گذشت زمان می ترسم، از گذشت روزها و ماه ها و سالها واهمه دارم. و از همه بدتر از عدم درک و شناخت "زمان" احساس بیسوادی و نادانی می کنم و بعضی وقت ها به همه چیز شک میکنم و به "عدم"، "پوچی" می رسم. چقدر بد است وقتی که عمیق فکر می کنی، می بینی که "واژه ها"ی ساده، پیچیده ترین "مفاهیم" زندگی و هستی می باشند، اما همه بر طبق عادات پذیرفته شده بین خودشان با این "واژها" بازی می کنند و حتی در حد "کلمه" آنها را تقلیل می دهند. اما من همرنگ شماها نیستم و نخواهم بود و بر جهل و نادانی خودم معترفم و ابایی ندارم. نمی دانم "زمان" چیست؟ از کجا آمده و شروع شده و به کجا می رسد و دامنه اش چی و کجا هستش؟؟؟ نمی دانم، نمی دانم، نمی دانم. و "گذشت زمان" را هم تبریک نمی گویم!
بحث فقط "فلسفه زمان" نیست، بلکه "واقعیات داخل زمان" نیز هست. پارسال همین موقع را به یاد بیاورید، الان را هم در نظر بگیرید، و سال بعد دقیقا همین موقع را تصور کنید! به چی و کجا می رسید؟؟؟ با هم مقایسه کنید و تبریک گفتن هایی که به هم گفتید و خواهید گفت...اما چی شد؟ چکار کردید و خواهید کرد؟
زمان را با "ساعت عقربه ای" نگذرانیم، زمان را با "ساعت شنی" سپری کنیم. ساعت عقربه ای، زمان دورانی و تکراری دارد و دوباره به نقطه اول برمی گردد و همین چرخه ادامه پیدا می کند و ما را در عین ناآگاهی و پذیرش کامل به "باتلاق پوچی" می کشاند!... معتقدم که باید با ساعت شنی در زمان سیر کرد، یک نگاه خطی به زمان داشته باشیم نه نگاه دورانی. نگاه خطی با دامنه باز... که بتوانیم در این نگاه همیشه تازگی، نو بودگی، تغییر، حرکت و دگرگونی... را کشف کنیم و با آنها زندگی کنیم تا بتوانیم موازی با فلسفه زمان، که دارای عناصر تازگی، نو بودگی، تغییر، حرکت و دگرگونی می باشد. زندگی کنیم و این "بی حد و مرز بودن دنیا" را کشف کنیم. اگر نوع نگاه و بینش ما هم مثل هستی "بی حد و مرز و دارای دامنه باز" نباشد نمی توانیم به کشف فلسفه ی زمان و هستی نائل آییم.
اگر می خواهیم سال جدید را بهم تبریک بگوییم به نظرم باید عناصر فلسفه زمان را بپذیریم و آنها را در واقعیات زندگی اجتماعی خودمان عملیاتی کنیم و گرنه در همان باتلاق پوچی و بی معنایی و خنثایی گرفتار خواهیم ماند. سال نو را با ساعت شنی شروع کنیم و برای هر لحظه آن معنا و ارزش قائل شویم و برای خودمان رسالت و اهداف تعیین کنیم و زندگی مان همراه با تغییرات و دگرگونی ها باشد. شروع سال نو، نقطه شروع و بهانه ای برای تعهد دوباره و پیمان راسخ برای شروع تغییرات و حرکتهای جدید در زندگی شخصی و اجتماعی مان باشد، نه فقط گفتن یک تبریک خالی و پوچ!!!...
سال نو را در افق گسترش انسانیت و خدمت به جامعه و مطالعه علوم و دانشهای انسانی و اجتماعی ببینیم. خودمان را پرورش دهیم، مرزها و محدودیتها را از بین ببریم، به انسان و انسانیت و جامعه خدمت کنیم
با ادب و احترام منوچهر کلشی پور
#گذشت_زمان را تبریک نمی گویم!
سال نو را با #ساعت_شنی شروع کنیم، نه با #ساعت_عقربه ای
سال نو را با عناصر #فلسفه_زمان تلفیق کنیم
در افق گسترش خدمت به #انسانیت و #جامعه سال نو را شروع کنیم
با سلام و درود فراوان
سال نو!، مثل بقیه همین جوری بهم تبریک بگوییم و دست بزنیم و شادی کنیم؟!؟!..اصلا موافق این هم رنگی با جماعت نیستم. وقتی که "فلسفه زمان" را نمی دانیم، گذشت زمان را حس نمی کنیم، حوادث وحشتناک را فراموش می کنیم و بر روی بردار زمان همه چیز را به وادی فراموشی و پوچی می سپاریم! دیگر چه تبریکی!؟؟... هنگامی که در اطرافمان نظاره گر کشت و کشتار و خونریزی و نابودی انسانیت هستیم، دیگر چه جشنی؟! وقتی که جنازه مظلوم کودکان پناهنده و جنگ زده و آواره در ساحل بشریت لنگر می اندازند، وقتی که هزاران نفر با هدایای جهان مدرن اعم از جنگ، تبعیض، خشونت، فقر، بیکاری، اعتیاد، تن فروشی، بی عدالتی، تبعیض جنسیتی و ....دست و پنجه نرم می کند من کجای این میدان برقصم...؟!!!
اما من اعتراف می کنم که از گذشت زمان می ترسم، از گذشت روزها و ماه ها و سالها واهمه دارم. و از همه بدتر از عدم درک و شناخت "زمان" احساس بیسوادی و نادانی می کنم و بعضی وقت ها به همه چیز شک میکنم و به "عدم"، "پوچی" می رسم. چقدر بد است وقتی که عمیق فکر می کنی، می بینی که "واژه ها"ی ساده، پیچیده ترین "مفاهیم" زندگی و هستی می باشند، اما همه بر طبق عادات پذیرفته شده بین خودشان با این "واژها" بازی می کنند و حتی در حد "کلمه" آنها را تقلیل می دهند. اما من همرنگ شماها نیستم و نخواهم بود و بر جهل و نادانی خودم معترفم و ابایی ندارم. نمی دانم "زمان" چیست؟ از کجا آمده و شروع شده و به کجا می رسد و دامنه اش چی و کجا هستش؟؟؟ نمی دانم، نمی دانم، نمی دانم. و "گذشت زمان" را هم تبریک نمی گویم!
بحث فقط "فلسفه زمان" نیست، بلکه "واقعیات داخل زمان" نیز هست. پارسال همین موقع را به یاد بیاورید، الان را هم در نظر بگیرید، و سال بعد دقیقا همین موقع را تصور کنید! به چی و کجا می رسید؟؟؟ با هم مقایسه کنید و تبریک گفتن هایی که به هم گفتید و خواهید گفت...اما چی شد؟ چکار کردید و خواهید کرد؟
زمان را با "ساعت عقربه ای" نگذرانیم، زمان را با "ساعت شنی" سپری کنیم. ساعت عقربه ای، زمان دورانی و تکراری دارد و دوباره به نقطه اول برمی گردد و همین چرخه ادامه پیدا می کند و ما را در عین ناآگاهی و پذیرش کامل به "باتلاق پوچی" می کشاند!... معتقدم که باید با ساعت شنی در زمان سیر کرد، یک نگاه خطی به زمان داشته باشیم نه نگاه دورانی. نگاه خطی با دامنه باز... که بتوانیم در این نگاه همیشه تازگی، نو بودگی، تغییر، حرکت و دگرگونی... را کشف کنیم و با آنها زندگی کنیم تا بتوانیم موازی با فلسفه زمان، که دارای عناصر تازگی، نو بودگی، تغییر، حرکت و دگرگونی می باشد. زندگی کنیم و این "بی حد و مرز بودن دنیا" را کشف کنیم. اگر نوع نگاه و بینش ما هم مثل هستی "بی حد و مرز و دارای دامنه باز" نباشد نمی توانیم به کشف فلسفه ی زمان و هستی نائل آییم.
اگر می خواهیم سال جدید را بهم تبریک بگوییم به نظرم باید عناصر فلسفه زمان را بپذیریم و آنها را در واقعیات زندگی اجتماعی خودمان عملیاتی کنیم و گرنه در همان باتلاق پوچی و بی معنایی و خنثایی گرفتار خواهیم ماند. سال نو را با ساعت شنی شروع کنیم و برای هر لحظه آن معنا و ارزش قائل شویم و برای خودمان رسالت و اهداف تعیین کنیم و زندگی مان همراه با تغییرات و دگرگونی ها باشد. شروع سال نو، نقطه شروع و بهانه ای برای تعهد دوباره و پیمان راسخ برای شروع تغییرات و حرکتهای جدید در زندگی شخصی و اجتماعی مان باشد، نه فقط گفتن یک تبریک خالی و پوچ!!!...
سال نو را در افق گسترش انسانیت و خدمت به جامعه و مطالعه علوم و دانشهای انسانی و اجتماعی ببینیم. خودمان را پرورش دهیم، مرزها و محدودیتها را از بین ببریم، به انسان و انسانیت و جامعه خدمت کنیم
با ادب و احترام منوچهر کلشی پور
همدردی
«ما با مردم بندرعباس همدردیم!» خیر! شما همدرد نیستید. تعارفات را کنار بگذاریم! شما احساس غم از غم‌شان می‌کنید، شما شاید برای خون دادن به صف‌های طویل سازمان انتقال خون رفتید، چیزهایی که بسیار عالی و انسانی است. ولی شما «همدرد» نیستید.
من و شما انسانیم. برای ما (و برای هر انسانی)، انسان‌هایی که بیرون از حیطه تجربه رو در رو و مستقیم‌مان بوده‌اند و هستند، اینها برایمان ملموس نیستند. برای ما کشتگان بندرعباس یک آمار است(مگر آنکه مثلاً آنجا کار کرده باشیم یا کسی را بشناسیم...). خانواده آن کارگری که در هوای داغ آنجا زیر آفتاب کار میکرد و الان کشته شده، تا سالها عزادار خواهد بود. ما از این فاجعه متاثریم، ولی ما فردا یادمان خواهد رفت. نه اینکه این رذیلتی در ما باشد یا بخواهم انتقادی از این بابت کنم! خیر! ما انسانیم و محدودیت‌های انسانی داریم. همین!
پس هموطن گرامی! لطفاً از حماسه‌سازی از این فاجعه یا از واکنش شریف هموطنان نسبت به آن دست بردار. این فاجعه فقط باید به ما یادآوری کند که چگونه سیستم تصمیم‌گیری متمرکز، آن هم توسط مسؤولین غیرمسؤول ما و همراه شده با شلختگی و باندبازی و سگ‌سلیقگی معمول در این حکومت، فاجعه می‌آفریند. یادآوری کند که برای ایدئولوژی جان من و شما مهم نیست. امروز در بندرعباس قربانی گرفت، شاید فردا قربانی آن من و شما باشیم!
منوچهر کلشی پور مدیر کانال تلگرامی
«ما با مردم بندرعباس همدردیم!» خیر! شما همدرد نیستید. تعارفات را کنار بگذاریم! شما احساس غم از غم‌شان می‌کنید، شما شاید برای خون دادن به صف‌های طویل سازمان انتقال خون رفتید، چیزهایی که بسیار عالی و انسانی است. ولی شما «همدرد» نیستید.
من و شما انسانیم. برای ما (و برای هر انسانی)، انسان‌هایی که بیرون از حیطه تجربه رو در رو و مستقیم‌مان بوده‌اند و هستند، اینها برایمان ملموس نیستند. برای ما کشتگان بندرعباس یک آمار است(مگر آنکه مثلاً آنجا کار کرده باشیم یا کسی را بشناسیم...). خانواده آن کارگری که در هوای داغ آنجا زیر آفتاب کار میکرد و الان کشته شده، تا سالها عزادار خواهد بود. ما از این فاجعه متاثریم، ولی ما فردا یادمان خواهد رفت. نه اینکه این رذیلتی در ما باشد یا بخواهم انتقادی از این بابت کنم! خیر! ما انسانیم و محدودیت‌های انسانی داریم. همین!
پس هموطن گرامی! لطفاً از حماسه‌سازی از این فاجعه یا از واکنش شریف هموطنان نسبت به آن دست بردار. این فاجعه فقط باید به ما یادآوری کند که چگونه سیستم تصمیم‌گیری متمرکز، آن هم توسط مسؤولین غیرمسؤول ما و همراه شده با شلختگی و باندبازی و سگ‌سلیقگی معمول در این حکومت، فاجعه می‌آفریند. یادآوری کند که برای ایدئولوژی جان من و شما مهم نیست. امروز در بندرعباس قربانی گرفت، شاید فردا قربانی آن من و شما باشیم!
منوچهر کلشی پور مدیر کانال تلگرامی
.
خب بذارین یه بار دقیق و جدی نگا کنیم ببینیم این اعلامیه جدید پ.ک.ک یعنی چی و واسه ملت کرد چه معنایی داره. از نگاه مدیریت استراتژیک، وقتی یه گروه چهل سال با اسلحه مبارزه کرده، بعد یهو میگه «بیخیال، دیگه جنگو میذارم کنار»، این یعنی یه چرخش اساسی در مسیرش. نه به خاطر عشق به صلح، بلکه...
پ.ک.ک تو این سالا ضربه‌های جدی خورده. ترکیه با عملیات‌های گسترده هم تو داخل و هم تو عراق و سوریه جعلی، عملاً پ.ک.ک رو ضعیف کرده. از اونور، اوضاع منطقه هم عوض شده؛ مثلا قدرت نیروهای کورد تو سوریه کم شده، آمریکا هم دیگه اون حمایتی که قبل داشت رو نشون نمیده. یعنی اون حاشیه امنی که پ.ک.ک روش حساب میکرد، عملاً داره از بین میره. تو این شرایط، گروه فهمیده که اگه بخواد به سبک قدیم ادامه بده، فقط بیشتر تحلیل میره. از طرف دیگه، اردوغانم حساب‌شده وارد این بازی شده. اون برای انتخابات ۲۰۲۸ به شدت به رأی ملت کورد نیاز داره. میدونه بدون حمایت بخش‌هایی از اونا، شانسش پایین میاد. واسه همین الان داره فضای نیمه‌باز سیاسی ایجاد میکنه که مثلا بگه «بیاین با سیاست حقتونو بگیرین، نه با اسلحه.» در واقع، یه جور معامله دوطرفه داره شکل میگیره.
ولی سوال اصلی ملت کورد اینه: آیا این یعنی کار ما تمومه؟ آیا این عقب‌نشینی پ.ک.ک یعنی نابودی نهایی ملت کرد؟ جوابش قاطعانه نه. ولی مسیر مبارزه داره عوض میشه. الان دیگه دوره جنگ چریکی نیست؛ الان عصر سیاست و دیپلماسیه. ملت کورد باید یاد بگیرن تو زمین سیاست بازی کنن، لابی کنن، نماینده قوی بفرستن تو پارلمان، و اتحاد داخلیشونو حفظ کنن.
حالا درباره این که آیا این تصمیم پ.ک.ک خیانت بوده یا نه، بستگی داره از چه زاویه‌ای نگا کنی. اگه صرفاً دنبال مبارزه مسلحانه باشی، بله، شاید اینو عقب‌نشینی یا حتی خیانت بدونی. ولی اگه استراتژیک‌تر فکر کنیم، شاید این یه تاکتیک جدید باشه برای بقا.
نکته مهم اینه که ملت کرد الان باید بیش از هر زمان دیگه بیدار بمونه. این فضا، هم میتونه فرصت باشه، هم تهدید. اگه درست مدیریت بشه، میتونه مسیر جدیدی باز کنه برای حقوق فرهنگی، زبانی و سیاسی ملت کورد. ولی اگه بی‌تفاوت بمونن یا دچار تفرقه بشن، ممکنه این عقب‌نشینی به سرکوب کامل ختم بشه.
پس نه، ملت کورد نابود نشدن. ولی آینده‌شون الان تو یه مرحله سرنوشت‌ساز قرار گرفته. توپ الان تو زمین آنکاراست؛ یا واقعاً دمکراسی رو گسترش میدن و فضا باز میکنن واسه حضور اونا تو سیاست و جامعه، یا این عقب‌نشینی فقط به سکوت موقتی منجر میشه و آتیش زیر خاکستر باقی میمونه.
خب بذارین یه بار دقیق و جدی نگا کنیم ببینیم این اعلامیه جدید پ.ک.ک یعنی چی و واسه ملت کرد چه معنایی داره. از نگاه مدیریت استراتژیک، وقتی یه گروه چهل سال با اسلحه مبارزه کرده، بعد یهو میگه «بیخیال، دیگه جنگو میذارم کنار»، این یعنی یه چرخش اساسی در مسیرش. نه به خاطر عشق به صلح، بلکه...
پ.ک.ک تو این سالا ضربه‌های جدی خورده. ترکیه با عملیات‌های گسترده هم تو داخل و هم تو عراق و سوریه جعلی، عملاً پ.ک.ک رو ضعیف کرده. از اونور، اوضاع منطقه هم عوض شده؛ مثلا قدرت نیروهای کورد تو سوریه کم شده، آمریکا هم دیگه اون حمایتی که قبل داشت رو نشون نمیده. یعنی اون حاشیه امنی که پ.ک.ک روش حساب میکرد، عملاً داره از بین میره. تو این شرایط، گروه فهمیده که اگه بخواد به سبک قدیم ادامه بده، فقط بیشتر تحلیل میره. از طرف دیگه، اردوغانم حساب‌شده وارد این بازی شده. اون برای انتخابات ۲۰۲۸ به شدت به رأی ملت کورد نیاز داره. میدونه بدون حمایت بخش‌هایی از اونا، شانسش پایین میاد. واسه همین الان داره فضای نیمه‌باز سیاسی ایجاد میکنه که مثلا بگه «بیاین با سیاست حقتونو بگیرین، نه با اسلحه.» در واقع، یه جور معامله دوطرفه داره شکل میگیره.
ولی سوال اصلی ملت کورد اینه: آیا این یعنی کار ما تمومه؟ آیا این عقب‌نشینی پ.ک.ک یعنی نابودی نهایی ملت کرد؟ جوابش قاطعانه نه. ولی مسیر مبارزه داره عوض میشه. الان دیگه دوره جنگ چریکی نیست؛ الان عصر سیاست و دیپلماسیه. ملت کورد باید یاد بگیرن تو زمین سیاست بازی کنن، لابی کنن، نماینده قوی بفرستن تو پارلمان، و اتحاد داخلیشونو حفظ کنن.
حالا درباره این که آیا این تصمیم پ.ک.ک خیانت بوده یا نه، بستگی داره از چه زاویه‌ای نگا کنی. اگه صرفاً دنبال مبارزه مسلحانه باشی، بله، شاید اینو عقب‌نشینی یا حتی خیانت بدونی. ولی اگه استراتژیک‌تر فکر کنیم، شاید این یه تاکتیک جدید باشه برای بقا.
نکته مهم اینه که ملت کرد الان باید بیش از هر زمان دیگه بیدار بمونه. این فضا، هم میتونه فرصت باشه، هم تهدید. اگه درست مدیریت بشه، میتونه مسیر جدیدی باز کنه برای حقوق فرهنگی، زبانی و سیاسی ملت کورد. ولی اگه بی‌تفاوت بمونن یا دچار تفرقه بشن، ممکنه این عقب‌نشینی به سرکوب کامل ختم بشه.
پس نه، ملت کورد نابود نشدن. ولی آینده‌شون الان تو یه مرحله سرنوشت‌ساز قرار گرفته. توپ الان تو زمین آنکاراست؛ یا واقعاً دمکراسی رو گسترش میدن و فضا باز میکنن واسه حضور اونا تو سیاست و جامعه، یا این عقب‌نشینی فقط به سکوت موقتی منجر میشه و آتیش زیر خاکستر باقی میمونه.
Golden Golan | واردات خاص‌ترین کالاها
واردات مستقیم و بدون واسطه از کشورهای مختلف
کیفیت بالا، قیمت منصفانه، انتخاب خاص
ارسال به سراسر ایران
سفارش و مشاوره:
+964 751 829 0968
@Evebusiness
https://www.tgoop.com/goldengolan
واردات مستقیم و بدون واسطه از کشورهای مختلف
کیفیت بالا، قیمت منصفانه، انتخاب خاص
ارسال به سراسر ایران
سفارش و مشاوره:
+964 751 829 0968
@Evebusiness
https://www.tgoop.com/goldengolan
Telegram
Golden Golan
Golden Golan | واردات خاص‌ترین کالاها
واردات مستقیم و بدون واسطه از کشورهای مختلف
کیفیت بالا، قیمت منصفانه، انتخاب خاص
ارسال به سراسر ایران
سفارش و مشاوره:
۰۰۹۸۹۱۴۵۱۱۳۷۶۶
+964 751 829 0968
@Evebusiness
واردات مستقیم و بدون واسطه از کشورهای مختلف
کیفیت بالا، قیمت منصفانه، انتخاب خاص
ارسال به سراسر ایران
سفارش و مشاوره:
۰۰۹۸۹۱۴۵۱۱۳۷۶۶
+964 751 829 0968
@Evebusiness
📘نخستین کودتا، برکنارکردن دولت با توسل به زور، در آتن روی داد. این کودتا دولت آتن را برکنار و چند اِلیت و به اصطلاح وقت؛ اولیگارش (توانگر و اَرباب ملک) را حکومت داد. (411 پ.م)
📘"نرون" امپراتور روم، كه به خشونت معروف بوده است خودكشی كرد. (68 م)
📘"شهربراز" ژنرال مشهور ايرانی کشته شد. (630 م)
📖"اسپهبد شهربراز" (شهروراز) ژنرال مشهور ايرانی و فاتح مصر در شهر تيسفون كشته شد. وی پس از مرگ مرموز "اردشير سوم" شاه ۹ ساله ايران عملا به مدت ۴۴ روز امور سلطنت ايران را به دست گرفته بود تا امپراتوری ما را از خطر اضمحلال برهاند. اين ژنرال بود كه اورشليم و دمشق را از روم شرقی پس گرفته، صليبی را كه مسيح بر آن مصلوب شده بود به تيسفون (مدائن) منتقل كرده، مصر را متصرف شده و در اسكندريه، پادگان ايرانی را ساخته و مقام اداری گمارده بود. پس از قتل "خسرو پرويز" و پايان حكومت "قباد دوم" جانشين او، بزرگان كشور با اين شرط با پادشاهی پسر خردسال "قباد دوم" موافقت كردند كه "شهربراز" نايب السلطنه شود و او پذيرفت. پس از مرگ ناگهانی، شاه خردسال "اردشير سوم"، "شهربراز" قدرت كامل را به دست گرفت كه بزرگان شايع كردند كه او اردشير خردسال را كشته است. اين شايعه قاطبه مردم و برخی از افسران جزء پادگان تیسفون را خشمگين كرد و در يك فرصت مناسب وی را از ميان برداشتند.
📘اشغال سرزمين پاراگوئه در آمريكای جنوبی توسط ارتش اسپانيا. (1535 م)
📘همایون‌شاه، پادشاه وقت هند پس از بازگشت به قدرت با کمک دربار ایران و استقرار در دهلی مدعی کویته شد. (1544 م)
📘زادروز "پتر كبير" نامورترين امپراتور روسيه. (1672 م)
📘زادروز "آمدو آووگادرو" فيزيكدان معروف ايتاليايی، وی سال ۱۸۱۱ میلادی "قانون آووگادرو" را ارائه نمود. (1776 م)
📘اتحاد ایران و فرانسه، "پیمان فینکِن اشتاین" و ورود تهران به میدان رقابت و دشمنی قدرت ها. (1807 م)
📘با پایان گرفتن جنگ‌های ناپلئونی پس از سقوط "ناپلئون بُناپارت"، کنگره وین، قطع‌نامه نهایی خود را برای بازگرداندن توازن قوا به اروپا، تصویب کرد. (1815 م)
📖كنگره وين در اين روز استقلال هلند ، بلژيك و لوكزامبورگ را تضمين كرد و مقرر داشت كه اين سه كشور همسايه باهم متحد باشند. در همين جلسه بی‌طرفی كشور سويس نيز تضمين شد.
📘"چارلز گرام" مخترع دندان مصنوعی این اختراع خود را به ثبت داد. (1822 م)
📘زادروز "برتا سوتنر"، رمان‌نویس، فعال صلح‌طلب اهل اتریش، نخستین زن برندهٔ جایزه صلح نوبل. (1843 م)
📘لغو قانون برده داری در آمريكا توسط "آبراهام لينكُلن". (1862 م)
📘درگذشت "چارلز ديكنز" نويسنده و رمان نويس شهير انگليسی. (1870 م)
📘اختراع آنتن امواج صوتی توسط مهندس برق ایتالیایی، "گوليلمو ماركونی". (1896م)
📘درگذشت "آدولف وینداوس" شیمیدان آلمانی و برنده ی جایزه ی نویل شیمی سال ۱۹۲۸ میلادی. او بیماری نرمی استخوان (راشیتیسم) را به‌طور کامل شناسایی نمود و نخستین شخصی بود که نقش حیاتی ویتامین‌ها را کشف و مطرح نمود. (1959 م)
📘آتش سوزی بزرگ دانشگاه الجزيره و نابودی ۵۰۰ هزار جلد كتاب نفيس. (1962 م)
📘درگذشت "یان تینبرگن"، اقتصاددان، برندهٔ اولین جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۶۹ میلادی. (1994 م)
📙انعقاد دومين پيمان اهل يثرب معروف به عَقَبه ی دوم با پيامبر اکرم(ص) در مكه. (۱۳ بعثت)
📙مرگ "سفاح"، نخستین خلیفه عباسی که در سال ۱۳۲ هجری قمری در مسجد کوفه به خلافت رسید.. "سَفاح" از نوادگان عباس بن عبدالمطلب و از بنی هاشم بود. (۱۳۶ ه.ق)
📙آغاز سلطنت "آلپ ارسلان سلجوقی" پس از طغرل سلجوقی. (۴۵۵ ه.ق)
📖"آلپ ارسلان" پسر چغری بیگ داوود دومین شاه از سلسله سلجوقی در ایران است. سلجوقیان نسب به سلجوق نامی می‌برند که یکی از خوانین ترکان در ماوراءالنهر و بخارا بوده است. او بعد از اسلام آوردن نام خود را به محمد تغییر داد و به‌خاطر شجاعت‌هایی که نشان داد لقب "آلپ ارسلان" گرفت که در ترکی به معنای "شیر شجاع" است.
www.tgoop.com/havalkordish
📘"نرون" امپراتور روم، كه به خشونت معروف بوده است خودكشی كرد. (68 م)
📘"شهربراز" ژنرال مشهور ايرانی کشته شد. (630 م)
📖"اسپهبد شهربراز" (شهروراز) ژنرال مشهور ايرانی و فاتح مصر در شهر تيسفون كشته شد. وی پس از مرگ مرموز "اردشير سوم" شاه ۹ ساله ايران عملا به مدت ۴۴ روز امور سلطنت ايران را به دست گرفته بود تا امپراتوری ما را از خطر اضمحلال برهاند. اين ژنرال بود كه اورشليم و دمشق را از روم شرقی پس گرفته، صليبی را كه مسيح بر آن مصلوب شده بود به تيسفون (مدائن) منتقل كرده، مصر را متصرف شده و در اسكندريه، پادگان ايرانی را ساخته و مقام اداری گمارده بود. پس از قتل "خسرو پرويز" و پايان حكومت "قباد دوم" جانشين او، بزرگان كشور با اين شرط با پادشاهی پسر خردسال "قباد دوم" موافقت كردند كه "شهربراز" نايب السلطنه شود و او پذيرفت. پس از مرگ ناگهانی، شاه خردسال "اردشير سوم"، "شهربراز" قدرت كامل را به دست گرفت كه بزرگان شايع كردند كه او اردشير خردسال را كشته است. اين شايعه قاطبه مردم و برخی از افسران جزء پادگان تیسفون را خشمگين كرد و در يك فرصت مناسب وی را از ميان برداشتند.
📘اشغال سرزمين پاراگوئه در آمريكای جنوبی توسط ارتش اسپانيا. (1535 م)
📘همایون‌شاه، پادشاه وقت هند پس از بازگشت به قدرت با کمک دربار ایران و استقرار در دهلی مدعی کویته شد. (1544 م)
📘زادروز "پتر كبير" نامورترين امپراتور روسيه. (1672 م)
📘زادروز "آمدو آووگادرو" فيزيكدان معروف ايتاليايی، وی سال ۱۸۱۱ میلادی "قانون آووگادرو" را ارائه نمود. (1776 م)
📘اتحاد ایران و فرانسه، "پیمان فینکِن اشتاین" و ورود تهران به میدان رقابت و دشمنی قدرت ها. (1807 م)
📘با پایان گرفتن جنگ‌های ناپلئونی پس از سقوط "ناپلئون بُناپارت"، کنگره وین، قطع‌نامه نهایی خود را برای بازگرداندن توازن قوا به اروپا، تصویب کرد. (1815 م)
📖كنگره وين در اين روز استقلال هلند ، بلژيك و لوكزامبورگ را تضمين كرد و مقرر داشت كه اين سه كشور همسايه باهم متحد باشند. در همين جلسه بی‌طرفی كشور سويس نيز تضمين شد.
📘"چارلز گرام" مخترع دندان مصنوعی این اختراع خود را به ثبت داد. (1822 م)
📘زادروز "برتا سوتنر"، رمان‌نویس، فعال صلح‌طلب اهل اتریش، نخستین زن برندهٔ جایزه صلح نوبل. (1843 م)
📘لغو قانون برده داری در آمريكا توسط "آبراهام لينكُلن". (1862 م)
📘درگذشت "چارلز ديكنز" نويسنده و رمان نويس شهير انگليسی. (1870 م)
📘اختراع آنتن امواج صوتی توسط مهندس برق ایتالیایی، "گوليلمو ماركونی". (1896م)
📘درگذشت "آدولف وینداوس" شیمیدان آلمانی و برنده ی جایزه ی نویل شیمی سال ۱۹۲۸ میلادی. او بیماری نرمی استخوان (راشیتیسم) را به‌طور کامل شناسایی نمود و نخستین شخصی بود که نقش حیاتی ویتامین‌ها را کشف و مطرح نمود. (1959 م)
📘آتش سوزی بزرگ دانشگاه الجزيره و نابودی ۵۰۰ هزار جلد كتاب نفيس. (1962 م)
📘درگذشت "یان تینبرگن"، اقتصاددان، برندهٔ اولین جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۶۹ میلادی. (1994 م)
📙انعقاد دومين پيمان اهل يثرب معروف به عَقَبه ی دوم با پيامبر اکرم(ص) در مكه. (۱۳ بعثت)
📙مرگ "سفاح"، نخستین خلیفه عباسی که در سال ۱۳۲ هجری قمری در مسجد کوفه به خلافت رسید.. "سَفاح" از نوادگان عباس بن عبدالمطلب و از بنی هاشم بود. (۱۳۶ ه.ق)
📙آغاز سلطنت "آلپ ارسلان سلجوقی" پس از طغرل سلجوقی. (۴۵۵ ه.ق)
📖"آلپ ارسلان" پسر چغری بیگ داوود دومین شاه از سلسله سلجوقی در ایران است. سلجوقیان نسب به سلجوق نامی می‌برند که یکی از خوانین ترکان در ماوراءالنهر و بخارا بوده است. او بعد از اسلام آوردن نام خود را به محمد تغییر داد و به‌خاطر شجاعت‌هایی که نشان داد لقب "آلپ ارسلان" گرفت که در ترکی به معنای "شیر شجاع" است.
www.tgoop.com/havalkordish
Telegram
منوچهر کلشی پور
✍ ما تاریخ می‌خوانیم تا عبرت بگیریم.
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010
کدام آزادی خواه ترند؟ عقل خیابانی یا عقل دانشگاهی؟: مورد سوبسید بنزین.
عقل کتابی دانشگاهی: سوبسید بنزین هدر دادن منابع است. مصرف بنزین را بالا برده، ناکارآمدی انرژی ایجاد کرده، سرمایه های کشور را به هدر داده و الگوی مصرفی نادرست ترویج کرده است. سوبسید بنزین باید متوقف شود و بنزین به قیمت آزاد عرضه شود که نشاندهنده ارزش واقعی بنزین است.
عقل خیابانی: مگر نگفتید نفت برای همه است؟ پس چرا می خواهید گران کنید؟ این پول بی صاحاب نفت کجا می رود؟ کی گرانی ها متوقف می شود؟
پرسش: کدام یک از نظرات فوق به روح آزادی و بازار باز و محافظه کاری نزدیک ترند؟
——————————
آنچه کتاب و عقل دانشگاهی می گوید علمی است و صحیح. البته ما بهترین نمونه عقل دانشگاهی از جنس شیکاگو را آوردیم. وگرنه غالب اقتصادورزان دانشگاهی چرندگو می باشند.
آنچه خیابان می گوید غیر علمی است. اما پرسش ما این نبود که کدام گزینه علمی تر است. سوسیالیسم هم به گونه ای افراطی علمی است (محصول کارخانه علم سازی). پرسیدیم کدام با آزادی بیشتر سازگارند ؟
عقل دانشگاهی تمام واقعیت را نمی گوید حتی می توان گفت سطحی است . صرفه جویی از محل کاهش سوبسید بنزین به کدام جیب می رود؟ آیا مستقیما تبدیل به پرداخت یارانه نقدی می شود؟ یا تکنوکراتی که وظیفه خودش را برنامه ریزی صنعتی می داند، به همراه عاملان حکومت برای این پول نقشه کشیده اند؟ تجربه جمهوری اسلامی می گوید کاهش سوبسید بنزین نه به نیت اصلاح بلکه فقط از فرط ناچاری و همزاد تورم پولی است. حتی یکبار هم به تراز شدن بودجه و توقف تورم پولی نینجامیده است. چهل سال است این داستان ادامه دارد و به اصلاح ختم نشده است و به مکانیزم بازار نزدیک نشده است.
حالا برکردیم به عقل خیابانی که جالب تر است. دقت کنید که عقل خیابان مالکیت محور است. تمرکز دارد بر این که نفت و پول برای کیست؟ خیابان خواستار مداخله دولت و نقشه کشی دولتیان نشده است. او دوچیز در دست دارد که به او‌گفته شده مالک آنهاست یکی باک بنزین و دیگری اسکناس ملی. عقل خیابانی متوجه است که از هر دو دست او دارند می دزدند و هر سال مالکیت او کمتر می شود. نه مشخص است که مالکیت او بر نفت و بنزین چگونه است و نه کنترلی بر حجم پول و تورم دارد. تجربه های سابق هم به او گفته که نسبت به اهداف رسمی بیان شده بدبین باشد. چند بار اطمینان کرده و‌حرف شنوی کرده ، ولی دولت از دزدی اش دست نکشیده. پس صدایش در می آید:
مالک نفت کیست؟ اگر مالک نفت مردم اند پس سهم من کجاست؟ حالا گور پدر نفت، چرا دستان من را بسته و من را می چاپید؟ مالک اسکناس ملی کیست؟ اگر مالک اسکناس ملی عملا یک ابربدهکار بانکی است که ارزش آن را تعیین می کند، پس چرا من نمی توانم مزد خود را به اسکناس دیگری مثلا دلار دریافت کنم ؟ چرا من برده شما شده ام؟
فکر می کنید عقل خیابان خیلی نارس است و لنگ نبوغ نخبه هاست و نمی تواند منطق آزادسازی قیمت ها را بفهمد؟ فکر می کنید مملکت هزار تا فوق لیسانس اقتصاد دیگر احتیاج دارد؟ فرض کنید که چنگیزخان آمده و نخبگان را اعدام و کتابخانه ها را آتش بزند و بانک‌مرکزی را به آبریزگاه عمومی تبدیل کند. بعد اصلاح واقعی صورت می گیرد یعنی دزدی دولتیان متوقف شده و بعد مکامیزمی برای پرداخت درآمد نفتی به مردم ایجاد می کند. مثلا امتیاز استخراج نفت را به مناقصه بگذارد و پول آن را مستقیما به دلار تحویل خلق دهد. خواهید دید که خود مردم خواستار آزادسازی قیمت بنزین و خصوصی سازی شرکت ملی خواهند شد و میراث مصدق را آتش خواهند زد. این ملت (خارج از مدرسه و دولت) اند که خواستار احترام به مالکیت و آزادی آن می باشند. این طرز تفکر شفاف و مالکیت محور بسیار از طرز تفکر فنی تگنوکرات و خدمتگزار سازندگی به روح اقتصاد باز نزدیک تر است. این تکنوکرات برنامه ریز چرتکه انداز مدرسه-رفته است که از جیب مردم گاهی به بهانه عدالت گاهی به بهانه سازندگی گاهی به بهانه ملی گرایی می دزدد. استدلال فنی مفترق از مالکیت، ولو استدلال درست، اجازه مارمولک بازی می دهد و طبعا به اصلاح ختم نمی شود. دوباره آخر کار مردم باید پرداخت کنند و از ما بهتران دریافت. تکنوکراتی که مساله مالکیت را حذف می کند و یا آن را ثانویه می کند («حفاظت از حقوق مالکیت به نفع نظام و رشد اقتصادی است») قابل اطمینان نیست.
پس بر خلاف آنچه در شریف و شیکاگو یادتان داده اند، عقل خیابانی هم به لحاظ تاکید بر شفافیت و حقوق مالکیت (تنها امر واقعی ) و هم به صرف بدبینی به نکنوکرات جماعت محافظه کارتر و آزادی طلب تر از عقل دانشگاهی است.
حالا بامزه این جاست که اگر مدرک فوق دکتری اقتصاد دارید احتمالا با نگاهی نخبه گرایانه به پرسش فوق پاسخ اشتباه دادید!
پی نوشت: واضحا، قصد طرفداری از سوبسید بنزین ندارم.
T.me/havalkordish
عقل کتابی دانشگاهی: سوبسید بنزین هدر دادن منابع است. مصرف بنزین را بالا برده، ناکارآمدی انرژی ایجاد کرده، سرمایه های کشور را به هدر داده و الگوی مصرفی نادرست ترویج کرده است. سوبسید بنزین باید متوقف شود و بنزین به قیمت آزاد عرضه شود که نشاندهنده ارزش واقعی بنزین است.
عقل خیابانی: مگر نگفتید نفت برای همه است؟ پس چرا می خواهید گران کنید؟ این پول بی صاحاب نفت کجا می رود؟ کی گرانی ها متوقف می شود؟
پرسش: کدام یک از نظرات فوق به روح آزادی و بازار باز و محافظه کاری نزدیک ترند؟
——————————
آنچه کتاب و عقل دانشگاهی می گوید علمی است و صحیح. البته ما بهترین نمونه عقل دانشگاهی از جنس شیکاگو را آوردیم. وگرنه غالب اقتصادورزان دانشگاهی چرندگو می باشند.
آنچه خیابان می گوید غیر علمی است. اما پرسش ما این نبود که کدام گزینه علمی تر است. سوسیالیسم هم به گونه ای افراطی علمی است (محصول کارخانه علم سازی). پرسیدیم کدام با آزادی بیشتر سازگارند ؟
عقل دانشگاهی تمام واقعیت را نمی گوید حتی می توان گفت سطحی است . صرفه جویی از محل کاهش سوبسید بنزین به کدام جیب می رود؟ آیا مستقیما تبدیل به پرداخت یارانه نقدی می شود؟ یا تکنوکراتی که وظیفه خودش را برنامه ریزی صنعتی می داند، به همراه عاملان حکومت برای این پول نقشه کشیده اند؟ تجربه جمهوری اسلامی می گوید کاهش سوبسید بنزین نه به نیت اصلاح بلکه فقط از فرط ناچاری و همزاد تورم پولی است. حتی یکبار هم به تراز شدن بودجه و توقف تورم پولی نینجامیده است. چهل سال است این داستان ادامه دارد و به اصلاح ختم نشده است و به مکانیزم بازار نزدیک نشده است.
حالا برکردیم به عقل خیابانی که جالب تر است. دقت کنید که عقل خیابان مالکیت محور است. تمرکز دارد بر این که نفت و پول برای کیست؟ خیابان خواستار مداخله دولت و نقشه کشی دولتیان نشده است. او دوچیز در دست دارد که به او‌گفته شده مالک آنهاست یکی باک بنزین و دیگری اسکناس ملی. عقل خیابانی متوجه است که از هر دو دست او دارند می دزدند و هر سال مالکیت او کمتر می شود. نه مشخص است که مالکیت او بر نفت و بنزین چگونه است و نه کنترلی بر حجم پول و تورم دارد. تجربه های سابق هم به او گفته که نسبت به اهداف رسمی بیان شده بدبین باشد. چند بار اطمینان کرده و‌حرف شنوی کرده ، ولی دولت از دزدی اش دست نکشیده. پس صدایش در می آید:
مالک نفت کیست؟ اگر مالک نفت مردم اند پس سهم من کجاست؟ حالا گور پدر نفت، چرا دستان من را بسته و من را می چاپید؟ مالک اسکناس ملی کیست؟ اگر مالک اسکناس ملی عملا یک ابربدهکار بانکی است که ارزش آن را تعیین می کند، پس چرا من نمی توانم مزد خود را به اسکناس دیگری مثلا دلار دریافت کنم ؟ چرا من برده شما شده ام؟
فکر می کنید عقل خیابان خیلی نارس است و لنگ نبوغ نخبه هاست و نمی تواند منطق آزادسازی قیمت ها را بفهمد؟ فکر می کنید مملکت هزار تا فوق لیسانس اقتصاد دیگر احتیاج دارد؟ فرض کنید که چنگیزخان آمده و نخبگان را اعدام و کتابخانه ها را آتش بزند و بانک‌مرکزی را به آبریزگاه عمومی تبدیل کند. بعد اصلاح واقعی صورت می گیرد یعنی دزدی دولتیان متوقف شده و بعد مکامیزمی برای پرداخت درآمد نفتی به مردم ایجاد می کند. مثلا امتیاز استخراج نفت را به مناقصه بگذارد و پول آن را مستقیما به دلار تحویل خلق دهد. خواهید دید که خود مردم خواستار آزادسازی قیمت بنزین و خصوصی سازی شرکت ملی خواهند شد و میراث مصدق را آتش خواهند زد. این ملت (خارج از مدرسه و دولت) اند که خواستار احترام به مالکیت و آزادی آن می باشند. این طرز تفکر شفاف و مالکیت محور بسیار از طرز تفکر فنی تگنوکرات و خدمتگزار سازندگی به روح اقتصاد باز نزدیک تر است. این تکنوکرات برنامه ریز چرتکه انداز مدرسه-رفته است که از جیب مردم گاهی به بهانه عدالت گاهی به بهانه سازندگی گاهی به بهانه ملی گرایی می دزدد. استدلال فنی مفترق از مالکیت، ولو استدلال درست، اجازه مارمولک بازی می دهد و طبعا به اصلاح ختم نمی شود. دوباره آخر کار مردم باید پرداخت کنند و از ما بهتران دریافت. تکنوکراتی که مساله مالکیت را حذف می کند و یا آن را ثانویه می کند («حفاظت از حقوق مالکیت به نفع نظام و رشد اقتصادی است») قابل اطمینان نیست.
پس بر خلاف آنچه در شریف و شیکاگو یادتان داده اند، عقل خیابانی هم به لحاظ تاکید بر شفافیت و حقوق مالکیت (تنها امر واقعی ) و هم به صرف بدبینی به نکنوکرات جماعت محافظه کارتر و آزادی طلب تر از عقل دانشگاهی است.
حالا بامزه این جاست که اگر مدرک فوق دکتری اقتصاد دارید احتمالا با نگاهی نخبه گرایانه به پرسش فوق پاسخ اشتباه دادید!
پی نوشت: واضحا، قصد طرفداری از سوبسید بنزین ندارم.
T.me/havalkordish
Telegram
منوچهر کلشی پور
✍ ما تاریخ می‌خوانیم تا عبرت بگیریم.
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010
می‌شود گفت که ایرانیان یکی از پر ماجراترین ملّت‌های دنیا بوده‌اند. در طیّ تاریخِ درازِ این کشور، جنگ در آن قطع نشده، بر سر هم هیچ نسلی از این مردم نبوده که جنگ ندیده باشد، ما هم دیدیم. سرنوشت ایرانی این بوده که همیشه در تاریخ جهان حضور مؤثّر داشته باشد.
گمان میکنم زیاد نیست در جهان پاره‌ی خاکی که به اندازه‌ی ایران حوادث به چشم دیده باشد؛جنگ، شهربندان، قحطی، خشک‌سالی، هوس بازیِ شاهان و امیران، سالوسِ موبدان و زاهد نمایان، جشن و ماتم، عشق، ایثار، روزهای خوش و روزهای ناخوش، از بوی خوشِ گُلِ سرخ تا بوی خون...
بدین‌گونه ایران یک گورستان پهناور تاریخ است. چه تعداد انسان در طیّ این چند هزار سال بر این خاک زندگی کرده و رفته‌اند، خدا می‌داند. هم اکنون ردّ پایشان هست؛ عشق ورزیدند و امیدوار بودند و رنج کشیدند و تلاش کردند و گذشتند. وقتی کارنامه‌ی ایران را می‌گشاییم مانند آن است که چند هزار سال زندگی کرده‌ایم. باد که در درخت می‌پیچد، به صدایش گوش دهیم:
این صدای درختِ تناورِ ایـــران است.
T.me/havalkordish
گمان میکنم زیاد نیست در جهان پاره‌ی خاکی که به اندازه‌ی ایران حوادث به چشم دیده باشد؛جنگ، شهربندان، قحطی، خشک‌سالی، هوس بازیِ شاهان و امیران، سالوسِ موبدان و زاهد نمایان، جشن و ماتم، عشق، ایثار، روزهای خوش و روزهای ناخوش، از بوی خوشِ گُلِ سرخ تا بوی خون...
بدین‌گونه ایران یک گورستان پهناور تاریخ است. چه تعداد انسان در طیّ این چند هزار سال بر این خاک زندگی کرده و رفته‌اند، خدا می‌داند. هم اکنون ردّ پایشان هست؛ عشق ورزیدند و امیدوار بودند و رنج کشیدند و تلاش کردند و گذشتند. وقتی کارنامه‌ی ایران را می‌گشاییم مانند آن است که چند هزار سال زندگی کرده‌ایم. باد که در درخت می‌پیچد، به صدایش گوش دهیم:
این صدای درختِ تناورِ ایـــران است.
T.me/havalkordish
Telegram
منوچهر کلشی پور
✍ ما تاریخ می‌خوانیم تا عبرت بگیریم.
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010
دلیل حملات پی‌در پی نظامی به تبریز چیست؟ تشریح نقش شبکه جاسوسی قوم‌گرا در این حملات
طی ۲۴ ساعت گذشته مراکز نظامی تبریز به ویژه پایگاه شکاری این شهر نسبتاً بیشتر از هر منطقه نظامی دیگری به جز مناطقی در پایتخت مورد هجوم دشمن قرار گرفته است. در حالیکه این پایگاه شکاری در حمله به اسرائیل نقش مستقیمی ایفا نمی‌کند و اصولاً حمله ایران به اسرائیل از جنس حمله با جنگنده نیست. با این حساب باید دید چرا تبریز در اولویت حمله دشمن قرار گرفته؟
۱. از نظر جغرافیای نظامی، تبریز در خط اول دفاعی کشور قرار دارد و هنگامی که از غرب به ایران بنگریم، تبریز یکی از کلانشهرهای نیمه غربی کشور است و مراکز نظامی آن نیز به همین نسبت اهمیت دارند.
۲. تبریز در همسایگی ترکیه و به همین واسطه ناتو، و جمهوری‌باکو و به همین واسطه اسرائیل قرار دارد. بنابراین مراکز نظامی آن از دوران جنگ سرد واجد اهمیت اند.
هیچ بعید نیست که بخشی از حملات پهبادی به تبریز از مرز باکو بوده باشد. با توجه به احتمال هک شدن سیستم پدافند در روز اول نبرد (جنگ الکرونیک) ممکن است ردّیابی پرواز پهبادهای دشمن از مسیر باکو به تبریز مقداری با تأخیر انجام بپذیرد. اما اگر این اتفاق افتاده باشد و پرنده‌های تهاجمی دشمن از خاک باکو برخاسته باشند، این موضوع؛ اولاً نتیجه مستقیم اشغال قراباغ کوهستانی است زیرا استان آذربایجانشرقی مرزی با قلمرو اصلی جمهوری باکو ندارد و صرفاً با حوزه جنوبی قراباغ هم‌مرز است. درثانی این امر تحقق همه پیش‌بینی‌هایی است که بسیاری از جمله من از اواسط دهه ۱۳۹٠ درخصوص وضع استراتژیک این حوزه دادیم و گفته بودیم که سقوط قراباغ منجر به بازشدن میدان جدیدی علیه امنیّت ایران در شمالغرب خواهد شد که اسراییل بیشترین سود را از آن خواهد برد. سوماً اگر ثابت شود که پهباد یا هرچیزی دیگری از باکو به سمت ایران به قصد ترور، لجستیک، خروج جاسوسان، حمله یا هر نوع تهدید دیگری وارد شده باشد، باید براساس اقتضای این رفتار خصمانه با آن مملکت رفتار کرد.
۳. فعالیّت جاسوسی در چند ماه گذشته در تبریز افزایش یافته است، دستگیری و کشف شبکه جاسوسی مربوط به «ابوالفضل رنجبر» در ماههای گذشته فقط یکی از این موارد است. رنجبر عنصری تجزیه‌طلب و هدایت‌گر یک شبکه قومی در منطقه بود که با پوشش عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد (به عنوان مدرس حقوق کار و مالیه) در بین دانشجویان و جوانان فعالیت میکرد. در اصل تمرکز بر فعالیت‌های مخرّب او منجر به کشف فعالیت‌های جاسوسی‌اش شد که نشان دهنده مسیر نهایی هر کنشگر قومی است. البته عده‌ای از دوستان و اعضای شبکه جاسوسی او سعی کردند دستگیری رنجبر را به دلیل فعالیت قوم‌گرایانه و در نتیجه سیاسی جلوه دهند، غافل از اینکه رنجبر واقعاً ازطرف تشکیلات ضدجاسوسی دستگیر شده و این نوع دستگاهها هم وظایف تعریف شده ای جدا از مسائل سیاسی یا جرایم تبلیغی دارند.
به هرحال این نوع شبکه‌های جاسوسی در شناسایی نقاط حساس تبریز و ویرانی بخش‌هایی از آن نقش حیاتی دارند و بدون جمع‌آوری اطلاعات از سوی گروههای اتنو-جاسوس امکان شناسایی و تشخیص اهمیت این مراکز ممکن نمی‌شد.
۴. حمله به تبریز و تضعیف توان نظامی و ژئوپلیتیکی این شهر می‌تواند نقش مستقیمی با حمله به دالان زنگزور داشته باشد که مطلوب ترکیه، اسراییل و باکو است. بنابراین انواع گروههای پان‌ترک از تخلیه ظرفیت استراتژیک تبریز خوشحال‌اند.
بین گستردگی آسیب به پدافند تبریز و شمالغرب کشور با گستردگی اقدامات جاسوسان تجزیه‌طلب که با شبکه سازی جمهوری باکو به صورت وسیع از پهپاد، کوادکوپتر و پرتابه های کوچک برای درگیر و مشغول کردن پدافند استفاده کردند ارتباط وجود دارد.
جالب اینکه یک تلویزیون اینترنتی مرتبط با عناصر «نفوذی» در هفته‌های گذشته تلاش زیادی کرده تا برای تحت تأثیر قراردادن روحیه‌عمومی از بازشدن دالان جعلی زنگزور حمایت کند و آن را یک پروژه عادی جلوه دهد که مطلوب همه بازیگران از جمله روسیه و چین است بدون اینکه به نقش اسرائیل اشاره کند.
می‌بینیم که گروههای جاسوسی و گروههای نفودی چگونه مکمل سیاسی هم می‌شوند و همدیگر را پوشش می‌دهند. اکنون اخباری در خصوص آماده‌باش کامل نظامی و فراخوان نیروهای ذخیره در جمهوری باکو و احتمال حمله به حوزه زنگزور به گوش می‌رسد که با عملیات نظامی علیه ایران و بمباران تبریز گره خورده است. با توجه به اینکه مراکز نظامی این شهر نقش مهمی در کنترل مرزهای شمالغرب ایفا می‌کنند حمله به پادگان‌های نظامی و به ویژه مراکز هوایی آن اهمیّت استراتژیک دارد. اگر جنگ مدت زیادی ادامه پیدا کند و به زودی متوقف نشود، احتمال حمله باکو و اسرأییل به زنگزور وجود دارد. اینجاست که نقش دوگانه اردوغان نیز شفاف خواهد شد.
طی ۲۴ ساعت گذشته مراکز نظامی تبریز به ویژه پایگاه شکاری این شهر نسبتاً بیشتر از هر منطقه نظامی دیگری به جز مناطقی در پایتخت مورد هجوم دشمن قرار گرفته است. در حالیکه این پایگاه شکاری در حمله به اسرائیل نقش مستقیمی ایفا نمی‌کند و اصولاً حمله ایران به اسرائیل از جنس حمله با جنگنده نیست. با این حساب باید دید چرا تبریز در اولویت حمله دشمن قرار گرفته؟
۱. از نظر جغرافیای نظامی، تبریز در خط اول دفاعی کشور قرار دارد و هنگامی که از غرب به ایران بنگریم، تبریز یکی از کلانشهرهای نیمه غربی کشور است و مراکز نظامی آن نیز به همین نسبت اهمیت دارند.
۲. تبریز در همسایگی ترکیه و به همین واسطه ناتو، و جمهوری‌باکو و به همین واسطه اسرائیل قرار دارد. بنابراین مراکز نظامی آن از دوران جنگ سرد واجد اهمیت اند.
هیچ بعید نیست که بخشی از حملات پهبادی به تبریز از مرز باکو بوده باشد. با توجه به احتمال هک شدن سیستم پدافند در روز اول نبرد (جنگ الکرونیک) ممکن است ردّیابی پرواز پهبادهای دشمن از مسیر باکو به تبریز مقداری با تأخیر انجام بپذیرد. اما اگر این اتفاق افتاده باشد و پرنده‌های تهاجمی دشمن از خاک باکو برخاسته باشند، این موضوع؛ اولاً نتیجه مستقیم اشغال قراباغ کوهستانی است زیرا استان آذربایجانشرقی مرزی با قلمرو اصلی جمهوری باکو ندارد و صرفاً با حوزه جنوبی قراباغ هم‌مرز است. درثانی این امر تحقق همه پیش‌بینی‌هایی است که بسیاری از جمله من از اواسط دهه ۱۳۹٠ درخصوص وضع استراتژیک این حوزه دادیم و گفته بودیم که سقوط قراباغ منجر به بازشدن میدان جدیدی علیه امنیّت ایران در شمالغرب خواهد شد که اسراییل بیشترین سود را از آن خواهد برد. سوماً اگر ثابت شود که پهباد یا هرچیزی دیگری از باکو به سمت ایران به قصد ترور، لجستیک، خروج جاسوسان، حمله یا هر نوع تهدید دیگری وارد شده باشد، باید براساس اقتضای این رفتار خصمانه با آن مملکت رفتار کرد.
۳. فعالیّت جاسوسی در چند ماه گذشته در تبریز افزایش یافته است، دستگیری و کشف شبکه جاسوسی مربوط به «ابوالفضل رنجبر» در ماههای گذشته فقط یکی از این موارد است. رنجبر عنصری تجزیه‌طلب و هدایت‌گر یک شبکه قومی در منطقه بود که با پوشش عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد (به عنوان مدرس حقوق کار و مالیه) در بین دانشجویان و جوانان فعالیت میکرد. در اصل تمرکز بر فعالیت‌های مخرّب او منجر به کشف فعالیت‌های جاسوسی‌اش شد که نشان دهنده مسیر نهایی هر کنشگر قومی است. البته عده‌ای از دوستان و اعضای شبکه جاسوسی او سعی کردند دستگیری رنجبر را به دلیل فعالیت قوم‌گرایانه و در نتیجه سیاسی جلوه دهند، غافل از اینکه رنجبر واقعاً ازطرف تشکیلات ضدجاسوسی دستگیر شده و این نوع دستگاهها هم وظایف تعریف شده ای جدا از مسائل سیاسی یا جرایم تبلیغی دارند.
به هرحال این نوع شبکه‌های جاسوسی در شناسایی نقاط حساس تبریز و ویرانی بخش‌هایی از آن نقش حیاتی دارند و بدون جمع‌آوری اطلاعات از سوی گروههای اتنو-جاسوس امکان شناسایی و تشخیص اهمیت این مراکز ممکن نمی‌شد.
۴. حمله به تبریز و تضعیف توان نظامی و ژئوپلیتیکی این شهر می‌تواند نقش مستقیمی با حمله به دالان زنگزور داشته باشد که مطلوب ترکیه، اسراییل و باکو است. بنابراین انواع گروههای پان‌ترک از تخلیه ظرفیت استراتژیک تبریز خوشحال‌اند.
بین گستردگی آسیب به پدافند تبریز و شمالغرب کشور با گستردگی اقدامات جاسوسان تجزیه‌طلب که با شبکه سازی جمهوری باکو به صورت وسیع از پهپاد، کوادکوپتر و پرتابه های کوچک برای درگیر و مشغول کردن پدافند استفاده کردند ارتباط وجود دارد.
جالب اینکه یک تلویزیون اینترنتی مرتبط با عناصر «نفوذی» در هفته‌های گذشته تلاش زیادی کرده تا برای تحت تأثیر قراردادن روحیه‌عمومی از بازشدن دالان جعلی زنگزور حمایت کند و آن را یک پروژه عادی جلوه دهد که مطلوب همه بازیگران از جمله روسیه و چین است بدون اینکه به نقش اسرائیل اشاره کند.
می‌بینیم که گروههای جاسوسی و گروههای نفودی چگونه مکمل سیاسی هم می‌شوند و همدیگر را پوشش می‌دهند. اکنون اخباری در خصوص آماده‌باش کامل نظامی و فراخوان نیروهای ذخیره در جمهوری باکو و احتمال حمله به حوزه زنگزور به گوش می‌رسد که با عملیات نظامی علیه ایران و بمباران تبریز گره خورده است. با توجه به اینکه مراکز نظامی این شهر نقش مهمی در کنترل مرزهای شمالغرب ایفا می‌کنند حمله به پادگان‌های نظامی و به ویژه مراکز هوایی آن اهمیّت استراتژیک دارد. اگر جنگ مدت زیادی ادامه پیدا کند و به زودی متوقف نشود، احتمال حمله باکو و اسرأییل به زنگزور وجود دارد. اینجاست که نقش دوگانه اردوغان نیز شفاف خواهد شد.
در شب قدر!
عطا ملک جوینی در تاریخ جهانگشا آورده است که در بحبوحه‌ی چیرگی و اشغال و قتل و نهب و تجاوز مغولان، چنگیزخان به بخارا درآمد و به مسجد رفت و مشایخ و ائمّه‌ی جماعت و شریعت را احضار کرد و فرمان داد تا صندوق‌های قرآن را در حضور آنان، کاهدان اسبان سازند و رقاصگان و نوازندگان را به مسجد آورند و رامشگری کنند و آنگاه برخاست و مسجد را ترک گفت و «جماعتی که آنجا بودند، روان شدند و اوراق قرآن در میان قاذورات، لگدکوب َاَقدام[قومها] و قَوائم گشت.
درین حالت امیر امام جمال الدین… روی به امام رکن الدین امام زاده… آورد و گفت: مولانا چه حالت است؟ این که می بینم به بیداریست یاربّ یا به خواب؟! مولانا امام زاده گفت:
خاموش باش! بادِ بی‌نیازی خداوندست که می‌وزد. سامانِ سخن گفتن نیست.»
چندی است که در کشورمان بادِ بی‌نیازی خداوند به شدت بر دین‌ورزان و مذهبی‌ها وزیدن گرفته! خداوند حتی به ایمان مخلصانه‌ی مومنانِ حقیقی و بافضیلت و مناسک درست و مساجد زیبا و بی‌پیرایه نیازی ندارد، چه برسد به ایمان ریاکارانه، عقاید التقاط‌یافته با انواع ایدئولوژی‌ها، ریاکاری‌ها، مناسک ابداعی و زشت، عرعرکردن‌های مداحان، مسجدهایی که بیشتر به بازار مکاره می‌مانند،......
همیشه باید به یاد داشته باشیم که ماییم که به هوا برای زنده ماندن نیاز داریم، و نه هوا به ما! خدا از ما و همه‌ی عبادات و خوبی‌ها و نیکی‌کردن‌های ما بی‌نیاز است. ماییم که نیازمند خوبی کردن و نیکو بودنیم!
در روزگار پیشِ رو، دین‌ورزان واقعی در این کشور در تبعید و در غربت خواهند بود. اگر نظام فعلی و سیاست‌های آن بپاید، ممکن است تا مدتی پوسته‌ای حفظ شود، ولی در واقع فقط نفرت مردمان را از دین و دینداری خواهد افزود. ولی در هر صورت، چه نظام بماند و چه برود، مومنان در اقلیت خواهند بود، اقلیتی که احترامشان شکسته است و در نزد مردمان ارج و قربی ندارد.
می‌شود بی‌وقفه از فساد زمانه و بی‌ایمانی مردم نالید، ولی نباید یک نکته را فراموش کرد: ما خودمان مسئول وضعیت کنونی هستیم. زندگی در تبعید سزای ماست! ما بودیم که گذاشتیم مذهب ملعبه‌ی قدرت شود و حتی در خدمت آن قدرت فاسد درآمدیم، ما بودیم که با ریاکاری کنار آمدیم، ما بودیم که به انواع بدعت‌های زشت و مشمئزکننده اجازه‌ی بروز دادیم و حتی در آنها شراکت جستیم، ما بودیم که احساسات دینی را در خدمت پوچ‌ترین ایدئولوژی‌ها و ایدئولوژی‌های افراطی یا نهیلیستی گرفتیم یا خیلی راحت از کنار کسانی که این کار را می‌کردند گذشتیم.
ماییم، ما دین‌ورزان، که باید توبه کنیم، و ماییم که باید رنج بکشیم. فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ.....
T.me/havalkordish
عطا ملک جوینی در تاریخ جهانگشا آورده است که در بحبوحه‌ی چیرگی و اشغال و قتل و نهب و تجاوز مغولان، چنگیزخان به بخارا درآمد و به مسجد رفت و مشایخ و ائمّه‌ی جماعت و شریعت را احضار کرد و فرمان داد تا صندوق‌های قرآن را در حضور آنان، کاهدان اسبان سازند و رقاصگان و نوازندگان را به مسجد آورند و رامشگری کنند و آنگاه برخاست و مسجد را ترک گفت و «جماعتی که آنجا بودند، روان شدند و اوراق قرآن در میان قاذورات، لگدکوب َاَقدام[قومها] و قَوائم گشت.
درین حالت امیر امام جمال الدین… روی به امام رکن الدین امام زاده… آورد و گفت: مولانا چه حالت است؟ این که می بینم به بیداریست یاربّ یا به خواب؟! مولانا امام زاده گفت:
خاموش باش! بادِ بی‌نیازی خداوندست که می‌وزد. سامانِ سخن گفتن نیست.»
چندی است که در کشورمان بادِ بی‌نیازی خداوند به شدت بر دین‌ورزان و مذهبی‌ها وزیدن گرفته! خداوند حتی به ایمان مخلصانه‌ی مومنانِ حقیقی و بافضیلت و مناسک درست و مساجد زیبا و بی‌پیرایه نیازی ندارد، چه برسد به ایمان ریاکارانه، عقاید التقاط‌یافته با انواع ایدئولوژی‌ها، ریاکاری‌ها، مناسک ابداعی و زشت، عرعرکردن‌های مداحان، مسجدهایی که بیشتر به بازار مکاره می‌مانند،......
همیشه باید به یاد داشته باشیم که ماییم که به هوا برای زنده ماندن نیاز داریم، و نه هوا به ما! خدا از ما و همه‌ی عبادات و خوبی‌ها و نیکی‌کردن‌های ما بی‌نیاز است. ماییم که نیازمند خوبی کردن و نیکو بودنیم!
در روزگار پیشِ رو، دین‌ورزان واقعی در این کشور در تبعید و در غربت خواهند بود. اگر نظام فعلی و سیاست‌های آن بپاید، ممکن است تا مدتی پوسته‌ای حفظ شود، ولی در واقع فقط نفرت مردمان را از دین و دینداری خواهد افزود. ولی در هر صورت، چه نظام بماند و چه برود، مومنان در اقلیت خواهند بود، اقلیتی که احترامشان شکسته است و در نزد مردمان ارج و قربی ندارد.
می‌شود بی‌وقفه از فساد زمانه و بی‌ایمانی مردم نالید، ولی نباید یک نکته را فراموش کرد: ما خودمان مسئول وضعیت کنونی هستیم. زندگی در تبعید سزای ماست! ما بودیم که گذاشتیم مذهب ملعبه‌ی قدرت شود و حتی در خدمت آن قدرت فاسد درآمدیم، ما بودیم که با ریاکاری کنار آمدیم، ما بودیم که به انواع بدعت‌های زشت و مشمئزکننده اجازه‌ی بروز دادیم و حتی در آنها شراکت جستیم، ما بودیم که احساسات دینی را در خدمت پوچ‌ترین ایدئولوژی‌ها و ایدئولوژی‌های افراطی یا نهیلیستی گرفتیم یا خیلی راحت از کنار کسانی که این کار را می‌کردند گذشتیم.
ماییم، ما دین‌ورزان، که باید توبه کنیم، و ماییم که باید رنج بکشیم. فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ.....
T.me/havalkordish
Telegram
منوچهر کلشی پور
✍ ما تاریخ می‌خوانیم تا عبرت بگیریم.
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010
امّا بی تجربه‌تر از هر دوره، عبرت آیندگان می‌شویم.
چرا؟
کانال تلگرامی ناگفته های از سرزمین کردستان
@Mardin20010