Warning: Undefined array key 0 in /var/www/tgoop/function.php on line 65

Warning: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/tgoop/function.php on line 65
- Telegram Web
Telegram Web
🔴راهی به بیرون آن‌جا که هیچ راهی نیست
زهرا فزوه
#شماره_هفدهم
#بخش_سیاسی

بیشتر افراد من جمله سیاست‌گذاران، ظرفیت بالقوه خشونت‌پرهیزی و شاید حتی صرف امکان‌پذیر بودنش را به شدت نادیده می‌گیرند. خشونت، یا صدمه زدن عمدی به جسم شخص دیگر، یا آسیب رساندن به شأن و کرامت او گاه به گونه‌ای همیشه و در همه‌جا حاضر است، که امکانی جز ظهور آن را نمی‌توان متصور شد. به خصوص اگر خشونت ساختاری هم مد نظر قرار گیرد. (خشونت ساختاری، بهره‌کشی یا سلطه و سیطره‌ای است که در پیکربندی یک نظام سرشته شده باشد.)

اما برخلاف پندار مرسوم، واکنش به تهاجم، منوط به دو امکان مقابله به مثل کردن یا کوتاه آمدن نیست. چه این که هر دوی این امکان‌ها، به گسترش خشونت منجر می‌شوند. خشونت‌پرهیزی بر خلاف این دو، راه سومی به بیرون از دوگانه "زد و خورد" یا "گریختن" بر جهان می‌گشاید. اندرو یانگ این امکان بدیل را با استناد به کهن‌آوازی از سیاه‌پوستان این گونه می‌خواند: «راهی به بیرون آن‌جا که هیچ راهی نیست.»

نیگلر در ابتدا شرح می‌دهد که رانه‌های منفی نظیر خشم یا ترس، اگر به شکل‌های خام و نپرورده‌شان ابراز شوند، یکپارچگی مردمان را متلاشی می‌کنند و آنان را به صورت تکه و پاره‌های جدا از هم در می‌آورند. این در حالی است که خشونت‌پرهیزی ترس و خشم را در قالب کارمایه‌ای خلاق بروز می‌دهد. خشونت‌پرهیزی را می‌توان به منزله نیرویی دانست که از تغییر و دگرگونی رانه‌هایی منفی پدید می‌آید. حال اگر عکس این قضیه را در نظر بگیریم، خواهیم دید که خود این نیروهای منفی (ترس یا خشم)، مصادیقی از خشونت محسوب می‌شوند.

به این ترتیب برای مبارزه خشونت‌پرهیز، ملل ستم‎دیده باید پیش از هر چیز، بر ترس فلج‌کننده‌ای که موجب شده تا آن‌ها زیر سلطه بمانند غلبه کنند. گویی همین غلبه بر ترس است که قدرتی خلاقانه برای اقدام خشونت‌پرهیزانه به افراد می‌بخشد. مردمان خشونت‌پرهیز، از حیث اهداف و مقاصد آگاهانه، نه هراسان از شکست هستند و نه دل‌باخته پیروزی؛ بلکه هدف آن‌ها رشد و بالش است؛ حتی اگر مقدور باشد، به همراه همان کسانی که علیه آن‌ها هستند.

متن کامل در instant view:👇
https://tinyurl.com/ms998jcf

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴عصیان
برگردان از س.ن
#شماره_هفدهم
#ربلیون

حوادثی که در ماه می ۱۹۶۸ در پاریس رخ داد، محرکی برای اعتراضات دیگر در شهرهایی مانند لندن، پراگ، برلین، شیکاگو و مکزیکوسیتی شد، به گونه‌ای که سال ۱۹۶۸ به سالی برجسته برای فعالیت‌های دانشجویی در سراسر جهان تبدیل شد.

در پاریس، شارل دوگل و دولت محافظه‌کارش با تهدیدی جدی روبرو بودند. تصاویری از درگیری‌های خشونت‌آمیز با پلیس ضد شورش، سوختن خودروها و سنگربندی‌ها در سراسر جهان پخش شد. این اعتراضات ناشی از نارضایتی از سیستم دانشگاهی نامناسبی بود که در آن تعداد دانشجویان در عرض پنج سال با یک افزایش دو برابری از ۲۵۰ هزار به بیش از ۵۰۰ هزار نفر رسیده بود. اگرچه، علاوه بر موضوع مطرح شده، تظاهرات آن‌ها انعکاسی از نگرانی‌های کلی‌تر درباره ماهیت جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کردند هم محسوب می‌شد. 

در ادامه کارگران هم به دانشجویان پیوستند: حدود ۱۰ میلیون نفر در یک اعتصاب عمومی در سراسر فرانسه شرکت کردند و کشور را تقریباً به مدت دو هفته به تعطیلی کشاندند.

اگرچه تظاهرات گسترده دانشجویان تا قبل از ماه می ۱۹۶۸ هم _برای مثال در برلین_ رخ می‌داد اما اعتراضات پاریس، نیرویی تازه به فعالیت‌های سیاسی در سطح دانشگاه‌های سراسر اروپا و آمریکا بخشید.

ادامه متن در instant view:👇
https://yun.ir/zgzqsc

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴سرکوب جنبش‌های دانشجویی در بریتانیا
برگردان از نگار زمانی علویجه
#شماره_هفدهم
#ربلیون

مراکز قدرت از زمان ظهور جنبش‌های بزرگ دانشجویی در دهه ۱۹۶۰، طیف وسیعی از تاکتیک‌ها را برای سرکوب، محدودسازی و فرسودن توان این جنبش‌ها به کار برده‌اند. سایه عبوس دولت بر دانشگاه‌ها در سراسر جهان تاریکی می‌اندازد و در کمین است تا به محض اینکه رادیکالیسم دانشجویی از مرزهای قابل قبول، فراتر رفت، مشت خود را گره کند. همانطور که جرارد دی گروت (استاد دانشگاه) می‌گوید: «با وجود این که ممکن است گفت‌وگوی دانشجویان درباره انقلاب از سوی مقامات بالادستی تحمل شود، اما تهدیدِ یک انقلاب واقعی، همواره واکنش گسترده آن‌ها را در پی خواهد داشت.»

یکی از فجیع‌ترین نمونه‌های سرکوب دولتیِ جنبش دانشجویی در سال ۱۹۶۸ در مکزیک اتفاق افتاد، جایی که جنبشی دانشجویی که هر روز قدرتمندتر می‌شد، به طرز وحشیانه‌ای، زیر رگبار گلوله‌ها مدفون شد. دومِ اکتبر، ده روز قبل از افتتاحیه بازی‌های المپیک، ارتش مکزیک تظاهرات گسترده‌ی دانشجویان و کارگران در مکزیکوسیتی را محاصره کرده، بی‌رحمانه آن‌ها را مورد ضرب و شتم قرار داد و صدها نفر را به قتل رسانید. همان‌طور که در کره جنوبی، ایران و چین این جنبش‌ها سرکوب شدند. دی گروت در این‌باره می‌گوید: «رهبران در سراسر جهان، کشف کرده‌اند که بهترین راه برای فرونشاندن یک اعتراض، کشتن معترضان است.»

با اینکه، چنین نبردهای خونینی در غرب هم رخ داده است (برای مثال چهار دانشجوی سفیدپوست و دو دانشجوی سیاه‌پوست در ماه می سال ۱۹۷۰ در ایالات متحده با اصابت گلوله کشته شدند یا در سال ۱۹۷۷ در ایتالیا، در برابر دانشجویان شورشی، تانک‌ مستقر شد)؛ اما چنین سرکوب‌های خشونت‌آمیزی، اغلب به دانشجویان این امکان را داده تا با حمله به گفتمان جریان اصلی درباره آزادی‌های‌ مدنی و مشروعیت‌زدایی از مراکز سرکوبگر قدرت، آرمان‌های خود را مستحکم‌تر کنند. لذا دولت و مدیریت دانشگاه‌ها مجبور شده‌‌اند تا با تکیه بر روش‌هایی نامحسوس که ترکیبی از انحراف مسیر، اعطای امتیاز، به انزوا راندن، نفوذ و قربانی‌گرفتن هستند، به مقابله با جنبش‌های دانشجویی بپردازند.

ادامه متن در instant view:👇
https://yun.ir/92j2c1

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴درس‌هایی از یک دهه فعالیت دانشجویی در بریتانیا
برگردان از محمد حبیبی
#شماره_هفدهم
#ربلیون

چندین و چند سال پیش، ده‌ها هزار دانشجو برای اعتراض علیه شهریه‌ها، کاهش بودجه (منظور فقط کاهش بودجه دولتی نیست، بلکه منظور کاهش امکانات و هزینه‌‌هایی است که به منظور کاهش هزینه و افزایش سود خالص دانشگاه انجام می‌شود) و همچنین مطالبه آموزش عمومی رایگان، در بزرگ‌ترین تظاهرات دانشجویی در تاریخ بریتانیا، به خیابان‌های لندن سرازیر شدند. آن‌ها مقر حزب محافظه‌کار (حزب محافظه‌کار و اتحادگرا) را تسخیر کردند، از پشت‌بام، پرچم‌های قرمز و سیاه آویختند و اطراف ساختمان را با سنگرهایی احاطه کردند. این تظاهرات نشان‌گر تولد دوباره جنبش دانشجویی بریتانیا و ظهور نسل جدیدی از کنش‌گران بود که در دهه آینده با سیاست‌های بازاری‌سازی و ریاضت اقتصادی، مقابله خواهند کرد.

اگرچه دانشجویان نتوانستند جلوی تجاری‌سازی بیشتر آموزش عالی را بگیرند، اما موفق به ایجاد فرهنگ مقاومت علیه بازار و گسترش تقاضا برای آموزش عمومی رایگان شدند و همچنین به ظهور سوسیالیسم دموکراتیک در بریتانیا کمک کردند. ده سال بعد، هنگامی که هزاران دانشجو در حال هماهنگ کردن بزرگ‌ترین اعتصاب اجاره (عدم پرداخت دسته جمعی اجاره) در چند دهه اخیر هستند، تأمل در رابطه با جنبش دانشجویی سال ۲۰۱۰ و درس‌هایی که باید از آن آموخت، اهمیت بالایی دارد.

📌ظهور و سقوط شورش دانشجویی ۲۰۱۰

📌مقاومت‌ها و جایگزین‌ها پس از ۲۰۱۰

📌آموزش رایگان و ظهور سوسیالیسم دموکراتیک

📌دانشجویان علیه اصلاحات بازار ۲۰۱۷

📌میراث دیرینه ۲۰۱۰


متن کامل در instant view:👇
http://yun.ir/4lfb34

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
ای واژه‌ی خجسته آزادی
با این‌همه خطا
با این همه شکست که ماراست
آیا به عمر من تو تولد خواهی یافت؟


📣فراخوان عضویت در هیئت تحریریه نشریه دانشجویی حیات نو

🔹️فصلنامه سیاسی-فرهنگی «حیات نو» جهت تکمیل تیم تحریریه‌ی خود در سال جدید از تمامی دانشجویان علاقه‌مند دعوت به همکاری می‌کند.

🔸️چنانچه در هریک از زمینه‌های نویسندگی، ترجمه، طراحی و سایر موارد قید شده در فرم ثبت‌نام مهارت دارید و یا به کسب مهارت و تجربه در این زمینه‌ها علاقه‌مندید «حیات نو» میزبان شما خواهدبود.

🌐برای ثبت نام در هیئت تحریریه نشریه کلیک کنید.

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴ترس و اعتماد؛ درباره نسبت سوژه‌ی انقلابی و ترس
مجتبی آزادوار
#شماره_هفدهم (بازنشر از نشریه سویه)
#بخش_فرهنگی-اجتماعی

سربازی را تصور کنید که در میدان جنگ دست به عملی خارق‌العاده می‌زند. همه افراد شجاعت این انسان را تحسین می‌کنند. البته که گلوله و جنگ ترسناک است. اگر از من راجع به این سرباز بپرسند خواهم گفت اگر مراکز ترس او در آمیگدال مغزش سالم باشد، به احتمال زیاد او واقعا از خطر گلوله‌ها آگاه است و حتی از آن‌ها ترس دارد. اما سرباز از نگاه دیگر همرزمانش به خودش بیش از گلوله‌ها می‌ترسد و شاید به واسطه همین سلسله قراردادهای بین فردی و اجتماعی است که کار خارق‌العاده سرباز معنای شرافت به خود می‌گیرد. احتمالا کسی هم مثل من اگر تا کنون از ترس‌هایش صحبت نکرده است به این دلیل است که بی‌شرف خوانده نشود و یا از نگاه خوانندگان این متن بیش از آسیب عدم بروز احساسات خود می‌ترسیده و احساسش را سرکوب کرده است.

ما انسان‌ها از هم انتظاراتی داریم و قطعا این انتظار دیگری از ما برای ما هزینه‌ای دارد. مثلا ممکن است در شرایط فعلی جان و سلامت خودمان را از دست بدهیم. ترسیدن ما را از این چیزها ایمن می‌کند، اما بدتر از آن زیستن در جهانی است که ما مدام به دنبال ایمن کردن خود باشیم. نکند راننده تاکسی آدم‌فروش باشد، نکند کسی که پیام داده آدم خودشان باشد، نکند تلفن‌هایمان شنود می‌شود. این ترس اعتماد ما و جهان را خدشه‌دار می‌کند تا جایی که انسان از خودش می‌پرسد: نکند این‌هایی که در کنار من اعتراض می‌کنند از خودشان باشند!

شاید به همین دلیل است که لباس شخصی‌ها یکی از منفورترین نیروهای سرکوب در بین معترضان هستند. اثر روانی آن‌ها فقط در لحظه‌ی سرکوب اعتراضات نیست، بلکه می‌توانند ما را به سوی یک عدم اعتماد به هر چیزی حتی از جنس خودمان بکشاند! حتی عدم اعتماد به خودمان! ترسی فلج‌کننده...

متن کامل در instant view:👇
https://yun.ir/ogvr59

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴مروری بر «صد سال و صد روز»
سید آرمین صدرعاملی
#شماره_هفدهم
#بخش_سیاسی

آنچه در صد روز، از اواخر شهریور تا دی ۱۴۰۱، در جامعه‌ی ایران رخ داد، فارغ از هرگونه پیامد و نتیجة سیاسی، چنان اثرات عمیقی بر اندیشه، روح و وجدان جامعه‌ی ایرانی گذاشت که تا سال‌ها پس از این درباره‌ی آن سخن‌ها گفته‌ و متن‌ها نوشته خواهد شد و به سختی می‌توان آینده‌ای را برای ایران تصور کرد که متأثر از اعتراضات اخیر نباشد.

اینک آنچه می‌خوانید مروری است بر مقاله‌ی ۴۳ صفحه‌ایِ صد سال و صد روز، نوشتة سعید مدنی. مدنی «صد سال و صد روز» را در ۶۲ سالگی و در حالی که دوران حبسش را در زندان اوین میگذرانَد نوشته و از همانجا نیز منتشر کرده است. وی در این مقاله کوشیده است تا با نگاهی جامعه‌شناسانه به اعتراضات سال ۱۴۰۱ بنگرد و تحلیلی کوتاه از آن ارائه کند.

نویسنده پس از بررسی زمینه‌های شکل‌گیری اعتراضات، ماهیت آن را واکاوی می‌کند و می‌کوشد از میان نام‌هایی چون خیزش، جنبش، انقلاب و... نامی مناسب برای این رخدادها برگزیند. این نامگذاری برای مدنی همچون تلاشی برای تخمین مراحل بارداری و رشد و نمو یک جنین است و با این کار نشان می‌دهد که اعتراضات در کدام مرحله از سیر تکوین خود قرار دارد. ارائة چنین تخمینی، ما را به چشم‌اندازهای این اعتراضات رهنمون می‌کند. مدنی در بخش چهارم می‌کوشد دستاوردهای اجتماعی را با مقایسة ایرانِ پیش و پس از اعتراضات روشن سازد و نهایتاً در بخش پنجم، خشونت را به عنوان مهمترین آسیب این اعتراضات معرفی می‌کند.

متن کامل در instant view:👇
https://yun.ir/d7dgma

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴مروری بر «انقلاب در نقطه صفر» و چشم بر هم نزدن
نجمه واحدی
#شماره_هفدهم
#بخش_سیاسی

همان‌طور که در زیرعنوان این کتاب به «بازتولید» اشاره شده است، فدریچی در پیشگفتار تأکید می‌کند که اهمیت این کتاب در اولویتی است که برای کار بازتولیدی قائل می‌شود، چرا که کار بازتولیدی را دارای خصلت دوگانه‌ای می‌بیند، به این معنا که این کار هم بازتولید زندگی و هم بازتولید نیروی کار است. از این رو بهتر است در ادامه کمی از کار بازتولیدی بگوییم و این که به زبانی ساده منظور از آن چیست.

ما اگر از انسان به عنوان نیروی تولید استفاده می‌کنیم باید بدانیم که انسان‌ها برخلاف ماشین‌ها موجوداتی زنده هستند و باید نیازهای اولیه آن‌ها برای بقا و سلامت تضمین شود. و انسان‌ها چگونه زنده می‌مانند و سلامت جسمی و روحی شان تضمین می‌شود؟ این امور با خوردن و آشامیدن و استراحت و حداقلی از آسایش و فراغت ممکن می‌شوند. کاری که در وهله نخست، خود نیروی تولید را تولید می‌کند، و در نگهداری از نیروی تولید می‌کوشد و نیازهای او را تضمین می‌کند، کار بازتولیدی گفته می‌شود.

فدریچی بر این باور است که این کار بازتولیدی، یعنی تولید «نیروی تولید» و حفظ و مراقبت از او و جسم و سکسوالیته را در اختیار او نهادن، سرنوشتی است که برای زنان در نظر گرفته شده و سال‌ها صرف آموزش و فرهنگ‌سازی در این باب می‌شود که هم زنان را برای این سرنوشت آماده کند، و هم این تصور را برای آنان ایجاد کند که رسیدن به این موقعیت «خوشبختی» و سعادت آنان را تضمین می‌کند. آموزش‌های گوناگون سال‌ها زنان را برای «همسر» بودن، «مادر» بودن، فداکاری، ایثارگری، عشق ورزیدن و ادامه دادن به زندگی بدون چشمداشت مادی آماده می‌کند. تا آنجا که خود زنان نیز در آرزوی ازدواج، مادر شدن و در واقع انجام «کار بازتولیدی» باشند.

متن کامل در instant view:👇
https://yun.ir/emgge7

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴متن کامل مصاحبه با  فاطیما باباخانی، فعال حقوق زنان و موسس خانه‌ی امن مهر شمس‌آفرید و شیما قوشه، وکیل پایه یک دادگستری و عضو کانون وکلای مرکز در نشست مجازی "زنان، قانون و خشونت"

قانون‌گذاری در حوزه‌ی زنان مشخصاً به این چند سال اخیر برنمی‌گردد. جنبش زنان ایران از مشروطه، طبق آنچه که در تاریخ مکتوب ما آمده‌است، مطالباتی داشته و از همان زمان پا به پای مردان مشروطه‌خواه، زنان مشروطه‌خواه نیز پیگیر مطالبات خود بوده‌اند.

آن زمان هم بعد از پیروزی انقلاب مشروطه، زنان در کنار صغار و مجانین شناخته شدند و حق رأی به آن‌ها داده نشد و همچنان عقب رانده شدند تا امروز که ما می‌بینیم زنان همچنان در قوانین ما و بخش زیادی از فرهنگ و سنتِ پدرسالارِ جامعه‌ی ایرانی به عنوان جنس دوم شناخته می‌شوند و از حقوق حداقلی برخوردار هستند و مطالبات برابری خواهانه‌ای که زنان در همه‌ی این سال‌ها داشته‌اند همچنان تکرار می‌شود.

هر سال در بازه‌‌ی زمانی ۱۶ روز نارنجی (۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر) که از خشونت علیه زنان یاد می‌شود، متن مشترکی منتشر می‌شود: "خشونت لزوما چشم کبود و بدن آسیب‌دیده نیست و تعاریف و انواع مختلفی دارد و از طرق مختلفی به زن اعمال می‌شود" که می‌تواند از خانه شروع شده و متأسفانه تا نهادهای فراقانونی هم ادامه پیدا کند.

قوانین موضوعه‌ی ما بیشتر از این که حمایتی باشند، بعضاً می‌بینیم که خودشان جرم‌زا هستند، مثلاً چرا ما باید همچنان با بحث «مهدورالدم بودن» زنان و «قتل در فراش» در قانون روبه‌رو باشیم. چطور یک شوهر می‌تواند با ادعای ناموس و سؤاستفاده از مفهوم غیرت جنایتی در حق همسرش انجام دهد. طبق آخرین آماری که سال ۹۵، دفتر زنان ریاست جمهوری ارائه داد، بیش از ۴۰۰ زن‌کشی در یک سال داشتیم که ۹۹ درصد آن مبتنی بر مفهوم ناموس بوده‌است.


#انجمن_اسلامی_دانشجویی

فایل تصویری و متن کامل را در لینک‌های زیر ببینید👇
1️⃣قسمت اول
2️⃣قسمت دوم
3️⃣فایل تصویری نشست

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
📝 گزیده‌ی مصاحبه با فاطیما باباخانی، فعال حقوق زنان و موسس خانه‌ی امن مهر شمس‌آفرید و شیما قوشه، وکیل پایه یک دادگستری و عضو کانون وکلای مرکز به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان:
(بازنشر از #آرشیو نشریه-زمستان ۱۴۰۱)

🔺️واژه‌ی خشونت تاکنون در تاریخِ قانون‌گذاری ما دیده نشده، پس مجبوریم از تجربه‌ی دیگر کشورها هم استفاده کنیم [..] در مورد خشونت علیه زنان، تعاریف مختلفی ارائه شده. اگر بخواهیم یک تعریف کلی از آن داشته باشیم می‌توان گفت: هر فعل یا ترک فعلی که ناشی از جنسیت زن و به لحاظ جنسیت زن باشد و نسبت به آن اعمال شود و موجب آسیب و خساراتی شود، می‌تواند تحت عنوان خشونت مطرح شود.

🔺️خشونت در یک تقسیم‌بندی کلان شامل: خشونت جسمی و فیزیکی(۱)، خشونت روانی و عاطفی(۲)، خشونت کلامی(۳)، خشونت جنسی(۴)، خشونت اقتصادی(۵) [..] (از جمله خشونتی که توسط کارفرما ممکن است به زن وارد شود و یا تبعیض‌های مختلف در دستمزد و نابرابری بین زنان و مردان و یا گرفتن دستمزد زن توسط پدر یا شوهر خشونتگر و...) می‌شود.


متن کامل گزیده‌ی مصاحبه در:
instant view
برای مطالعه متن کامل مصاحبه به کانال تلگرامی نشریه مراجعه کنید.

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴تکرار یک رویکرد؛ این‌بار در سقوط پرواز ۷۵۲
دانشجو
#شماره_دوازدهم(آرشیو)
#بخش_سیاسی

اگر صفحات تاریخ را برگ بزنیم و به عقب برگردیم، الگوی جمهوری اسلامی در اعتراف به سرنگون کردن یک هواپیمای مسافربری آن هم با شلیک موشک خودی، دقیقا شبیه الگوی اعترافاتش درباره جنایات سال ۸۸ است که نسبت به معترضین روا داشت. در هر دو واقعه بعد از اطلاع یافتن مقامات، با صدور حکم و تشکیل جلسات شورای عالی امنیت ملی و پیگیری کوتاهی‌ها یا تقصیرات احتمالی، قول اعلام نتایج را به صورت «صریح و صادقانه» به مردم دادند. این الگویی تکراری در پوشش مسئولیت‌پذیری و پیگیری، در واقع تلاشی است برای کسب اعتبار در خلال فاجعه.

در این میان خبری از استعفا کسی و محاکمه مسئولی یا فرمانده ارشدی هم نیست. این امکان هم وجود دارد که اگر دادگاهی برگزار شود، بی‌ربط‌ترین فرد ممکن در این جریانات مقصر شناخته شود، که یک اتفاق تصادفی نیست، یک روحیه است، یک رویکرد است.

ما به عنوان دانشجویان این سرزمین باور داریم که عدم شفافیت، عدم صداقت و بی‌اهمیت دانستن جان و آینده مردم باعث گسستگی ریسمان اعتماد و اتصال بین ملت و حاکمیت می‌شود. از این رو علاج مشکلات کشور را در گرو جوشیدن اراده و استقامت از درون ملت می‌دانیم. همچنین سپاه پاسداران و فرماندهان آن بالاخص نیروی هوا-فضای آن را مسئول این فاجعه می‌دانیم و خواستار آن هستیم که به دور از بازی‌های مخرب سیاست‌زده و چپ و راست کردن‌های سیاسی، مصلحانه و از طریق تریبون‌ها، رسانه‌ها، جلسات علنی و ... به عنوان مسئولان این حادثه مورد نقد جدی قرار بگیرند و در مقام مسئول پاسخگو باشند.

متن کامل در instant view:👇
https://yun.ir/2uqxkf

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
📌شماره هفدهم نشریه حیات نو

📆فصلنامه پاییز و زمستان ۱۴۰۱
Hayate no 17.pdf
4.4 MB
🔴 هفدهمین شماره نشریه حیات‌نو - فصل‌نامه پاییز و زمستان (این شماره، به سبب کارشکنی‌های دانشگاه، بیش از ۹ ماه معطل انتشار مانده بود)

🖋 در این شماره:

🔖 رِبِلیون (قسمت اول)

🔻 مروری بر «انقلاب در نقطه صفر» و چشم بر هم نزدن

🔻 مروری بر «صد سال و صد روز»

🔻 راهی به بیرون آنجا که هیچ راهی نیست

🔻 «من اینجا ایستاده‌ام»


📩ارسال انتقادات و پیشنهادها

📝عضویت در هیئت تحریریه


🆔@hayate_no_mui
🆔@anjomaneslami_daneshjuyi
ای واژه‌ی خجسته آزادی
با این‌همه خطا
با این همه شکست که ماراست
آیا به عمر من تو تولد خواهی یافت؟

📣فراخوان عضویت در هیئت تحریریه نشریه دانشجویی حیات نو

🔹️فصلنامه سیاسی-فرهنگی «حیات نو» جهت تکمیل تیم تحریریه‌ی خود در سال جدید از تمامی دانشجویان علاقه‌مند دعوت به همکاری می‌کند.

🔸️چنانچه در هریک از زمینه‌های نویسندگی، ترجمه، طراحی و سایر موارد قید شده در فرم ثبت‌نام مهارت دارید و یا به کسب مهارت و تجربه در این زمینه‌ها علاقه‌مندید «حیات نو» میزبان شما خواهدبود.

🌐برای ثبت نام در هیئت تحریریه نشریه کلیک کنید.

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴 پناه بر قلم
صبا قاسمی
#یادداشت_سردبیر
#شماره_هجدهم
قلم، این همیشه سربه‌زیرِ دلربای داننده، که در پس مشغله‌هایمان گاه به جوهرش پناه میبریم؛ حصار شلوغی مغزهایمان را با او میشکنیم، و صدای پستوهای خفه‌شده جهان افکارمان را با جوهر حک شده‌اش فریاد میزنیم؛
پس بار دیگر پناه بر تو از ناگفته‌هایمان، و از زوزه‌های زنگ‌زده در کنج ذهنمان.
باشد که جوهر تو به تمثیلِ پادزهرِ این زهرِسرکوب، و نشخوار واژه‌ها التیامِ التهابِ تب‌های سکوتمان شود.
اکنون که مجال برای جولان واژه‌های تو است، تو دعوت هستی؛ دعوت به حیاتی‌نو؛ حیاتی به پشتوانه مجمعی حق طلب برای آزادی از حصار فردیتِ تو و پیوستن به ما شدن.
اینجا صدای تو صدای ما می‌شود، تا با اندوه و امید، در میدان علم، ما را دست افزار نوینی باشد، ارمغان دانشجو، برای احیای امیدهای سرکوب‌شده.
اینجا به سفری درونی دعوت هستی، سفری که هر کلمه و هر جمله، نقشی است از جهانی که در آن زندگی می‌کنیم.
امروز بایستی در آینه تفکر خود بنگری و سرنخ‌های آگاهی را در دستانت حس کنی. امروز فراتر از جشن و خوشحالی‌ است.
اما در این آستانه‌ی پرچالش یادآور می‌شویم که روز تو نه تنها نشانه‌ای از تمایز و استقلال فکر است، بلکه نماد فریادهای خاموش نسل‌هایی است که به جست‌وجوی حقیقت پرداخته‌اند.
پس آیا زمان آن نرسیده است که از خواب غفلت بیدار شویم؟
آیا واقعا به سطحی از موانع و چالش‌ها فکرکرده‌ایم که هنوز هم بر مسیر ما سایه افکنده؟
آری، برما جست‌وجوگران حقیقت است که اراده‌ خود را مستحکم‌تر از پیش سازیم و با درک عمیق‌تر از مسئولیتمان، مصرانه به حقیقت چنگ بزنیم؛ چرا‌که در پیچ‌و‌تاب روزگار، زمانی فرامی‌رسد که نیاز به توقف و تامل در میان شلوغی‌ها و هیاهوهای زندگی بیش از ‌پیش احساس می‌شود، و این‌ورق‌ها به مشابه چراغی در تاریکی می‌شود و می‌کوشد پلی باشد میان دنیای واقعیت و دنیای خیالیمان.
پس پناه بر قلم از بذرهای نپاشیده امید در زمین رویشمان.

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴زیر تیغ قانون
علی رحمتی
#شماره_هجدهم

آیین‌نامه‌انضباطی‌دانشجویی و به دنبال آن، شیوه نامه اجرایی، همواره از ابتدای انقلاب فرهنگی تا به امروز، محل تامل جدی اندیشمندان و دغدغه‌مندان ایران بوده است. برکسی پوشیده نیست که دانشگاه به عنوان یک نهاد مترقی و جامعه‌ساز، همواره دارای ظرفیت عظیمی برای کنش‌گری‌جمعی نسبت به مسائل مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بوده است. این کنش‌گری، از همان ابتدا یعنی در سال 1313 تا به امروز، مهم‌ترین ابزار تمرینی دانشجویان برای ابراز تعهد نسبت به کشور به عنوان سازندگان آینده آن است.

آیین نامه انضباطی از ابتدا با این هدف نگاشته شد که بتواند ضمن نظام‌مند کردن محیط دانشگاه، کنش‌گریِ دانشگاهی را به طرز هدفمند به سمت‌و‌سویی مشخص سوق دهد. با وجود نقد های جدی وارده به این نگاه، عمیقا باور دارم که شیوه‌نامه‌اجرایی در صورتی کارآمد است، که بتواند ضمن به رسمیت شناختن این کنش‌گری، دغدغه‌مندی و دگراندیشی، از حریم دانشگاه و دانشگاهیان در برابر آسیب‌های بالقوه مختلف محافظت کند.

تجاوز به حریم شخصی، سرکشی به پروفایل و چت های شخصی دانشجو، ایرادات مغرضانه به پوشش، احکام سلیقه‌ای و...، نه تنها هیچ گونه جایگاهی در دانشگاه ندارند، بلکه باعث وهن شان دانشجویان، افزایش دخالت‌های خارجی در دانشگاه، القای جو تنش‌زا و در نهایت افت علمی جایگاه دانشگاه‌های کشور در فضای علمی جهان می‌شود.


برای مطالعه کامل متن کلیک کنید.

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
🔴 بیدار باد دانشجو
امیرمهدی شعبانی
#شماره_هجدهم
۷۱ سال پیش در چنین روزهایی دانشگاه فضایی ملتهب را تجربه کرد. روزهایی که گلوله قلمی شد تا نام دانشجوی آزادی‌خواه را با قطره‌های خونش در تاریخ پرفراز و نشیب کشور بنویسد.
چند ماه بعد از کودتای ۲۸ مرداد خبر سفر ریچارد نیکسون، معاون رئیس جمهور وقت آمریکا، به مردمی که با چوب و تفنگ کودتاچیان سرکوب شده‌بودند، رسید. جامعهِ آن روزها اما سرخورده از وقایع گذشته بود. نیکسون آمد تا نتیجه تلاش‌ها و هزینه‌های دولتش را که برای کودتا و پشتیبانی از شاه هزینه شده بود، ببیند.
دانشگاه آن روزها اما فضایی متفاوت با امروز داشت؛ دانشجو نیرویی برآمده از جامعه بود که برای خود آرمان‌های آزادی خواهانه‌ای ترسیم کرده‌بود. پس دانشجویان تصمیم گرفتند که به استقبال نیکسون بروند و بنا به رسم ایرانیان که مقابل مهمان خود هدیه‌ای قربانی می‌کنند، سه تن از بهترین‌های روزگار را پیش پای مهمان شاه قربانی کردند.
از چند روز قبل، اعتراضات در دانشگاه شروع شده بود. ۱۵ آذر اعتراضات از دانشگاه به خیابان کشیده شد، و عده زیادی از مردم و دانشجویان زخمی و دستگیر شدند. فردای آن روز حکومت که به درستی متوجه قلب تپنده اعتراضات شده بود بوسیله نیروی نظامی سرکوب حریم امن دانشگاه را آغشته به خون کرد.
چندین دهه از آن روزها گذشته و باید چراغ به‌دست، به دنبال دانشگاه و دانشجوی آزادی‌خواه باشیم. شخصیتی که امر سیاسی را وظیفه خود می‌دانست و دانشگاه را بدل به صحن مطالبات و خواسته‌های دانشجویی و اجتماعی کرده بود. شاید هم نباید از دانشجویی که ۱۶ آذر را جشن می‌گیرد _تا بلکه به خودش یادآوری کند که چقدر از اصل و نسبش با جامعه فاصله گرفته_ انتظار زیادی داشت. این روز را کسانی جشن می‌گیرند که سیاست‌زدایی از دانشگاه را وظیفه خود دانسته و در تلاش‌اند که دانشجو را به موجودیتی ناآگاه و بی‌دغدغه تقلیل دهند. آنان که از بیداری این نیروی برآمده از جامعه هراس دارند؛ چرا که چنان بر منصب قدرت تکیه زده‌اند، گویی باور دارند که مرگ بر جهان ایشان نخواهد گذشت!
ما اما باور داریم؛ باور داریم روزی می‌آید که دانشجو بیدار می‌شود‌؛ با همین امید، در این روز، بار دیگر از مشکلات و موانع سخن می‌گوییم؛ هرچند روزگاری بر این فریاد جان‌سوز، آتشِ رگبار گلوله بسته شد، اما این چراغ خاموش نشد؛ و ما نیز می‌پاییم تا روشن و برافروخته بماند.

🆔️@hayate_no_mui
🆔️@anjomaneslami_daneshjuyi
📌شماره هجدهم نشریه حیات‌نو

📆ویژه‌نامه روز دانشجو-پاییز ۱۴۰۳
Hayate no 18.pdf
8 MB
🔴 هجدهمین شماره نشریه حیات‌نو-‌ویژه‌نامه روز دانشجو

🖋️ در این شماره:

🔻 پناه بر قلم

🔻 بیدار باد دانشجو

🔻امید، بذر هویت ماست

🔻دانشجو، کنشگر یا واکنشگر؟

🔻 انقلاب بی‌سهمیه‌ها!

🔻 جنبش دانشجویی-کارگری می ۱۹۶۸

🔻 زبان ستمگر

🔻 زیر تیغ قانون

🔻 آه از آن رفتگان بی‌برگشت…

🔻ماگا، باز هم در دستان ترامپ

📩صندوق ارسال انتقادات و پیشنهادات به صورت ناشناس

📝فرم همکاری با هیئت تحریریه‌ی نشریه

🆔 @hayate_no_mui
🆔 @anjomaneslami_daneshjuyi
2025/02/18 21:11:49
Back to Top
HTML Embed Code: