⚡️Гэта «ДазХіп».
👋 Вітанкі! Тут вось якая навіна: запускаецца новае беларускае медыя пра гендар і сэксуальнасць — «ДазХіп». Гэта новая пляцоўка для акумуляцыі ведаў, правоў, магчымасцяў ЛГБТК+ людзей у Беларусі і за яе межамі.
🤔 Чаму цяпер?
«ДазХіп» з'явіўся ў адказ на цішыню, якая, як нам здаецца, усё больш шчыльным воблакам ахутвае ЛГБТК+ людзей з Беларусі. Нас турбуе сітуацыя, у якой ЛГБТК+ людзі зноў становяцца нябачныя ў гістарычным пейзажы, а іх унёсак у любыя змены размываецца, быццам яго і няма.
Мы не ігнаруем выклікі апошніх гадоў, а, наадварот, пільна ўглядаемся ў трывожную будучыню. Рэпрэсіі, міграцыя, вайна — усё гэта адбываецца ў тым ліку з ЛГБТК+ людзьмі. Іх досвед не менш важны, чым досвед гетэранарматыўных персон, а часцяком мае сваю спецыфіку. Таму мы хацелі б агучваць важныя гісторыі, каб яны былі кропкай апоры ў моманце, а глабальна запускалі той эфект матылька, што патрэбны для справядлівых зменаў.
☝️Пра што гэта ўсё?
На «ДазХіп» будуць выходзіць важныя, карысныя і цікавыя матэрыялы пра людзей ЛГБТК+. У першую чаргу мы канцэнтруемся на падзеях, якія адбываюцца цяпер і могуць паўплываць на будучыню; героях, якія даюць падставы для разважанняў; з'явах, якія хочацца апісаць і як след зразумець, каб мацней зацэментаваць іх у падмурак агульнай рэальнасці.
Мы разумеем, што людзі, якія адносяць сябе да кам'юніці ЛГБТК+, жывуць вельмі розныя жыцці і маюць розныя каштоўнасці. Таму на «ДазХіп» будуць выходзіць як тыя матэрыялы, што аб'ядноўваюць нашы атамізаваныя энергіі ў нешта больш магутнае, так і тыя, што выклікаюць дыскусіі і дазваляюць выйсці з камфортнай бурбалкі ўласнай думкі.
Нам цікава ўсё, што хаваецца за спалучэннем літар «ЛГБТК+ Беларусі». Хоць, вядома, не ўсё з гэтага мы палічым патрэбным апублікаваць.
🗓️ Што ў планах?
Мы цікаўныя і досыць эмпатычныя для таго, каб змяняцца з аглядкай на патрэбы нашай аўдыторыі. Мы не ігнаруем вопыт медыя, якія былі да нас, але разам з тым мы захопленыя магчымасцямі новых фарматаў і хацелі б спрабаваць рознае.
👋 Вітанкі! Тут вось якая навіна: запускаецца новае беларускае медыя пра гендар і сэксуальнасць — «ДазХіп». Гэта новая пляцоўка для акумуляцыі ведаў, правоў, магчымасцяў ЛГБТК+ людзей у Беларусі і за яе межамі.
🤔 Чаму цяпер?
«ДазХіп» з'явіўся ў адказ на цішыню, якая, як нам здаецца, усё больш шчыльным воблакам ахутвае ЛГБТК+ людзей з Беларусі. Нас турбуе сітуацыя, у якой ЛГБТК+ людзі зноў становяцца нябачныя ў гістарычным пейзажы, а іх унёсак у любыя змены размываецца, быццам яго і няма.
Мы не ігнаруем выклікі апошніх гадоў, а, наадварот, пільна ўглядаемся ў трывожную будучыню. Рэпрэсіі, міграцыя, вайна — усё гэта адбываецца ў тым ліку з ЛГБТК+ людзьмі. Іх досвед не менш важны, чым досвед гетэранарматыўных персон, а часцяком мае сваю спецыфіку. Таму мы хацелі б агучваць важныя гісторыі, каб яны былі кропкай апоры ў моманце, а глабальна запускалі той эфект матылька, што патрэбны для справядлівых зменаў.
☝️Пра што гэта ўсё?
На «ДазХіп» будуць выходзіць важныя, карысныя і цікавыя матэрыялы пра людзей ЛГБТК+. У першую чаргу мы канцэнтруемся на падзеях, якія адбываюцца цяпер і могуць паўплываць на будучыню; героях, якія даюць падставы для разважанняў; з'явах, якія хочацца апісаць і як след зразумець, каб мацней зацэментаваць іх у падмурак агульнай рэальнасці.
Мы разумеем, што людзі, якія адносяць сябе да кам'юніці ЛГБТК+, жывуць вельмі розныя жыцці і маюць розныя каштоўнасці. Таму на «ДазХіп» будуць выходзіць як тыя матэрыялы, што аб'ядноўваюць нашы атамізаваныя энергіі ў нешта больш магутнае, так і тыя, што выклікаюць дыскусіі і дазваляюць выйсці з камфортнай бурбалкі ўласнай думкі.
Нам цікава ўсё, што хаваецца за спалучэннем літар «ЛГБТК+ Беларусі». Хоць, вядома, не ўсё з гэтага мы палічым патрэбным апублікаваць.
🗓️ Што ў планах?
Мы цікаўныя і досыць эмпатычныя для таго, каб змяняцца з аглядкай на патрэбы нашай аўдыторыі. Мы не ігнаруем вопыт медыя, якія былі да нас, але разам з тым мы захопленыя магчымасцямі новых фарматаў і хацелі б спрабаваць рознае.
📄 Кодэкс паводзінаў
Усе ўдзельні_цы праекта «ДазХіп» павінны выконваць наш Кодэкс, як у анлайне, так і падчас афлайн-імпрэзаў, якія ладзяцца і/ці звязаныя з «ДазХіп».
💁 Нашы абавязкі
У інтарэсах стварэння адкрытай і больш бяспечнай прасторы мы абавязваемся зрабіць удзел у нашым праекце і ў нашай супольнасці свабодным ад прыгнёту для ўсіх, незалежна ад узросту, знешнасці, памеру цела, інваліднасці, спосабаў самавыражэння, узроўню вопыту, нацыянальнасці, расы, рэлігіі, а таксама незалежна ад этнічнай, гендарнай і сексуальнай ідэнтычнасці.
Усе ўдзельні_цы праекта «ДазХіп» павінны выконваць наш Кодэкс, як у анлайне, так і падчас афлайн-імпрэзаў, якія ладзяцца і/ці звязаныя з «ДазХіп».
💁 Нашы абавязкі
У інтарэсах стварэння адкрытай і больш бяспечнай прасторы мы абавязваемся зрабіць удзел у нашым праекце і ў нашай супольнасці свабодным ад прыгнёту для ўсіх, незалежна ад узросту, знешнасці, памеру цела, інваліднасці, спосабаў самавыражэння, узроўню вопыту, нацыянальнасці, расы, рэлігіі, а таксама незалежна ад этнічнай, гендарнай і сексуальнай ідэнтычнасці.
У сваёй працы мы прытрымліваемся наступных каштоўнасцяў:
✔️Справядлівасць: Для нас вельмі важныя дабрабыт, самастойнасць, годнасць, а таксама пашырэнне правоў і магчымасцяў людзей, на якіх мы працуем і з якімі працуем. На ўсіх нашых імпрэзах мы імкнёмся ствараць бяспечную і паважлівую прастору, дзе людзі могуць аб'яднаць асабістае і палітычнае і адчуваць сябе патрэбнымі і жаданымі.
✔️Правы чалавека - гэта асноватворны дыскурс, у рамках якога вядзецца наша праца. Наша разуменне правоў чалавека з'яўляецца крытычным, экалагічным, інтэрсекцыйным і фемінісцкім; гэта выходзіць за рамкі разумення правоў чалавека так, як яны падаюцца ў розных заканадаўчых дакументах (напрыклад, міжнародных дэкларацыях). Мы лічым, што вызваленчы патэнцыял правоў чалавека палягае ў іх прысваенні.
✔️Фемінізм і Інтэрсекцыйнасць: Мы прытрымліваемся фемінісцкага і інтэрсекцыянальнага падыходаў як асновы падчас правядзення нашых мерапрыемстваў. Мы імкнёмся прапускаць нашы ідэі скрозь прызму, якая дапамагае зрабіць бачнымі розныя пласты структурнай і дыскурсіўнай дыскрымінацыі, заснаванай на гендарнай і сексуальнай ідэнтычнасці, расе, этнічнай ідэнтычнасці, культуры, інваліднасці, узросце, мове, геаграфіі ці сацыяльна-эканамічным статусе.
✔️Інклюзія і Даступнасць: Даступнасць павінна забяспечвацца калектыўнай адказнасцю, замест таго каб за яе адказвалі адна-дзве персоны. Усе мы нясём адказнасць за тое, каб дапамагаць ствараць даступныя прасторы і супольнасці. Мы хочам жыць у свеце, дзе даступнасць будзе адным з асноўных элементаў нашага вызвалення.
✔️Беларуская мова: Для нашай каманды ёсць каштоўнасцю захаванне і прасоўванне беларускай мовы, якую ў Беларусі відавочна прыгнятаюць: у сітуацыі фармальнага раўнапраўя дзвюх моў руская, усім вядома, дамінуе. Мы будзем імкнуцца выкарыстоўваць беларускую мову на ўсіх нашых анлайн-платформах і ў графічных інтэрфейсах мерапрыемстваў. Матэрыялы будуць публікавацца і як на рускай, так і на беларускай мове.
✔️Супрацоўніцтва: Мы адданыя ўмацаванню салідарнасці, сувязяў, супрацоўніцтва і пачуццю агульнасці ў нашай прасторы. Мы імкнёмся да дэцэнтрацыі дыскурсаў, якія дамінуюць, і заахвочваем далучэнне альтэрнатыўных спосабаў вытворчасці і спажывання ведаў.
✔️Канфідэнцыяльнасць: Мы абавязуемся адказна ставіцца да ўсёй інфармацыі, якая да нас трапляе, і абараняць яе ад ненаўмыснага раскрыцця чужым асобам. Камунікацыя будзе ажыццяўляцца праз абароненыя каналы, якія працуюць на бясплатным праграмным забеспячэнні з адкрытым зыходным кодам. Выкарыстання камерцыйных прылад будзем па магчымасці пазбягаць, асабліва калі яны маюць гісторыю парушэння канфідэнцыйнасці сваіх карысталь_ніц.
✔️Адкрытасць: Мы імкнёмся быць цікаўнымі, інавацыйнымі, авантурнымі і вітаем рэфлексіўнае навучанне ў нашай індывідуальнай і калектыўнай працы.
👉Больш падрабязна чытайце на нашым сайце
✔️Справядлівасць: Для нас вельмі важныя дабрабыт, самастойнасць, годнасць, а таксама пашырэнне правоў і магчымасцяў людзей, на якіх мы працуем і з якімі працуем. На ўсіх нашых імпрэзах мы імкнёмся ствараць бяспечную і паважлівую прастору, дзе людзі могуць аб'яднаць асабістае і палітычнае і адчуваць сябе патрэбнымі і жаданымі.
✔️Правы чалавека - гэта асноватворны дыскурс, у рамках якога вядзецца наша праца. Наша разуменне правоў чалавека з'яўляецца крытычным, экалагічным, інтэрсекцыйным і фемінісцкім; гэта выходзіць за рамкі разумення правоў чалавека так, як яны падаюцца ў розных заканадаўчых дакументах (напрыклад, міжнародных дэкларацыях). Мы лічым, што вызваленчы патэнцыял правоў чалавека палягае ў іх прысваенні.
✔️Фемінізм і Інтэрсекцыйнасць: Мы прытрымліваемся фемінісцкага і інтэрсекцыянальнага падыходаў як асновы падчас правядзення нашых мерапрыемстваў. Мы імкнёмся прапускаць нашы ідэі скрозь прызму, якая дапамагае зрабіць бачнымі розныя пласты структурнай і дыскурсіўнай дыскрымінацыі, заснаванай на гендарнай і сексуальнай ідэнтычнасці, расе, этнічнай ідэнтычнасці, культуры, інваліднасці, узросце, мове, геаграфіі ці сацыяльна-эканамічным статусе.
✔️Інклюзія і Даступнасць: Даступнасць павінна забяспечвацца калектыўнай адказнасцю, замест таго каб за яе адказвалі адна-дзве персоны. Усе мы нясём адказнасць за тое, каб дапамагаць ствараць даступныя прасторы і супольнасці. Мы хочам жыць у свеце, дзе даступнасць будзе адным з асноўных элементаў нашага вызвалення.
✔️Беларуская мова: Для нашай каманды ёсць каштоўнасцю захаванне і прасоўванне беларускай мовы, якую ў Беларусі відавочна прыгнятаюць: у сітуацыі фармальнага раўнапраўя дзвюх моў руская, усім вядома, дамінуе. Мы будзем імкнуцца выкарыстоўваць беларускую мову на ўсіх нашых анлайн-платформах і ў графічных інтэрфейсах мерапрыемстваў. Матэрыялы будуць публікавацца і як на рускай, так і на беларускай мове.
✔️Супрацоўніцтва: Мы адданыя ўмацаванню салідарнасці, сувязяў, супрацоўніцтва і пачуццю агульнасці ў нашай прасторы. Мы імкнёмся да дэцэнтрацыі дыскурсаў, якія дамінуюць, і заахвочваем далучэнне альтэрнатыўных спосабаў вытворчасці і спажывання ведаў.
✔️Канфідэнцыяльнасць: Мы абавязуемся адказна ставіцца да ўсёй інфармацыі, якая да нас трапляе, і абараняць яе ад ненаўмыснага раскрыцця чужым асобам. Камунікацыя будзе ажыццяўляцца праз абароненыя каналы, якія працуюць на бясплатным праграмным забеспячэнні з адкрытым зыходным кодам. Выкарыстання камерцыйных прылад будзем па магчымасці пазбягаць, асабліва калі яны маюць гісторыю парушэння канфідэнцыйнасці сваіх карысталь_ніц.
✔️Адкрытасць: Мы імкнёмся быць цікаўнымі, інавацыйнымі, авантурнымі і вітаем рэфлексіўнае навучанне ў нашай індывідуальнай і калектыўнай працы.
👉Больш падрабязна чытайце на нашым сайце
ЛГБТК+🏳️🌈: навошта патрэбна гэта абрэвіятура?🤔
Абрэвіятура ЛГБТ (лесбіянкі, геі, бісэксуал_кі, трансгендар_кі) выкарыстоўваецца з 1990-х, але паступова яна пашырылася да ЛГБТК+, дзе К+ — абазначае «квір і астатнія», сабірае разам шматлікія гендарныя і сэксуальныя ідэнтычнасці.
Скарачэнне ЛГБТК+ аб’ядноўвае людзей розных поглядаў і каштоўнасцей па адным агульным прынцыпе: усе яны не ўпісваюцца ў рамкі нарматыўнай гетэрасэксуальнасці, а іх гендар можа не супадаць з пазнакай насупраць пункту «sex» у пасведчанні аб нараджэнні. Але навошта ўвогуле асобная абрэвіятура для такога разнамаснага кам’юніці?
✔️Адлюстраванне множнасці
ЛГБТК+ кампактна адлюстроўвае множнасць людзей, якія выходзяць за рамкі нарматыўнай гетэрасэксуальнай ідэнтычнасці. То-бок «пад адным сцягам» могуць аб’яднаць намаганні ў барацьбе за свае правы і трансгендарная жанчына, і цысгендарны гей, і небінарная персона.
✔️Дэмаргіналізацыя супольнасці
Выкарыстанне абрэвіятуры дапамагае артыкуляваць існаванне людзей, гендарная і сэксуальная ідэнтычнасць якіх адрозніваецца ад большасці. Публічнасць ЛГБТК+ дапамагае членам супольнасці адчуваць сувязь з агульным вопытам шматлікай групы людзей. Гэтая падтрымка вельмі важная, паколькі ЛГБТК+ працягваюць сутыкацца з дыскрымінацыяй ва ўсіх кантэкстах.
Выкарыстанне адзінай тэрміналогіі дапамагае ў выпадку палітычнай абароны. А сацыяльная падтрымка актуальная для адстойвання законаў вакол роўнасці і барацьбы з дыскрымінацыяй.
✔️Барацьба з фобіямі звонку і ўнутры
Веданне тэорыі гендара і сэксуальнасці можа дапамагчы кожн_ай адказаць на пытанне «Як я сябе адчуваю і хто мне падабаецца?». Чалавечая сэксуальнасць флюідная і можа змяняцца цягам жыцця. Нейкі перыяд чалавек можа адчуваць сябе гетэрасэксуал_кай, потым, напрыклад, бісэксуал_кай, а калісьці — і асэксуал_кай. Гэта цалкам нармалёва, і гендарная тэорыя дапамагае людзям станавіцца больш вольнымі ў сваіх эмацыйных, цялесных, рамантычных праявах.
Апрача таго веды пра ЛГБТК+ дапамагаюць заставацца эмпатычнымі і ўважлівымі да блізкіх. Больш ведаеш пра сябе — лепш можаш давесці пра свае патрэбы іншым. Больш ведаеш іншых — лепш можаш зразумець іх патрэбы таксама.
👉 Больш падрабязна чытайце на нашым сайце
Абрэвіятура ЛГБТ (лесбіянкі, геі, бісэксуал_кі, трансгендар_кі) выкарыстоўваецца з 1990-х, але паступова яна пашырылася да ЛГБТК+, дзе К+ — абазначае «квір і астатнія», сабірае разам шматлікія гендарныя і сэксуальныя ідэнтычнасці.
Скарачэнне ЛГБТК+ аб’ядноўвае людзей розных поглядаў і каштоўнасцей па адным агульным прынцыпе: усе яны не ўпісваюцца ў рамкі нарматыўнай гетэрасэксуальнасці, а іх гендар можа не супадаць з пазнакай насупраць пункту «sex» у пасведчанні аб нараджэнні. Але навошта ўвогуле асобная абрэвіятура для такога разнамаснага кам’юніці?
✔️Адлюстраванне множнасці
ЛГБТК+ кампактна адлюстроўвае множнасць людзей, якія выходзяць за рамкі нарматыўнай гетэрасэксуальнай ідэнтычнасці. То-бок «пад адным сцягам» могуць аб’яднаць намаганні ў барацьбе за свае правы і трансгендарная жанчына, і цысгендарны гей, і небінарная персона.
✔️Дэмаргіналізацыя супольнасці
Выкарыстанне абрэвіятуры дапамагае артыкуляваць існаванне людзей, гендарная і сэксуальная ідэнтычнасць якіх адрозніваецца ад большасці. Публічнасць ЛГБТК+ дапамагае членам супольнасці адчуваць сувязь з агульным вопытам шматлікай групы людзей. Гэтая падтрымка вельмі важная, паколькі ЛГБТК+ працягваюць сутыкацца з дыскрымінацыяй ва ўсіх кантэкстах.
Выкарыстанне адзінай тэрміналогіі дапамагае ў выпадку палітычнай абароны. А сацыяльная падтрымка актуальная для адстойвання законаў вакол роўнасці і барацьбы з дыскрымінацыяй.
✔️Барацьба з фобіямі звонку і ўнутры
Веданне тэорыі гендара і сэксуальнасці можа дапамагчы кожн_ай адказаць на пытанне «Як я сябе адчуваю і хто мне падабаецца?». Чалавечая сэксуальнасць флюідная і можа змяняцца цягам жыцця. Нейкі перыяд чалавек можа адчуваць сябе гетэрасэксуал_кай, потым, напрыклад, бісэксуал_кай, а калісьці — і асэксуал_кай. Гэта цалкам нармалёва, і гендарная тэорыя дапамагае людзям станавіцца больш вольнымі ў сваіх эмацыйных, цялесных, рамантычных праявах.
Апрача таго веды пра ЛГБТК+ дапамагаюць заставацца эмпатычнымі і ўважлівымі да блізкіх. Больш ведаеш пра сябе — лепш можаш давесці пра свае патрэбы іншым. Больш ведаеш іншых — лепш можаш зразумець іх патрэбы таксама.
👉 Больш падрабязна чытайце на нашым сайце
«Это было большим флешбеком из Беларуси» — впечатления от четырех 🏳️🌈 прайдов 2022-го
Беларус_ки побывали на прайдах в Сербии, Англии, Латвии и Польше и получили абсолютно разный экспириенс. Специально для «ДазХіп» они рассказали, как воспринимался красочный праздник на фоне жизни в 2022 году, какими были ощущения от полицейских поблизости и насколько актуальным показался сам формат движа.
Беларус_ки побывали на прайдах в Сербии, Англии, Латвии и Польше и получили абсолютно разный экспириенс. Специально для «ДазХіп» они рассказали, как воспринимался красочный праздник на фоне жизни в 2022 году, какими были ощущения от полицейских поблизости и насколько актуальным показался сам формат движа.
📍Белград, Сербия 🇷🇸
Анонимно:
— Раньше я была на нескольких прайдах в Берлине, Лейпциге, Дрездене, Гааге. Но в Белград попала случайно: возвращалась домой из путешествия, пропустила свой рейс из Софии, пришлось лететь через Сербию. Спланировать такую поездку, находясь в Беларуси я, наверное, не смогла бы. Не из-за страха, а скорее потому, что идея радостного безопасного марша теперь слабо укладывается в голове и вызывает много сложных чувств.
На прайд я шла без особых ожиданий. Когда попала в центр, увидела огромное количество полиции, людей со щитами на километры вперед и некрасивую толпу: злые футбольных фанаты, люди с крестами, иконами и портретами Путина. Оказалось, я просто застряла в стороне кордона с противниками прайда. Они бухали, смотрели стрим с шествия на канале «Радио Свобода», обсуждали, «где их ловить», кричали и плевались под ноги, если видели кого-то с радужным флагом на щеке. Приближаться к полицейским со щитами было странно, но выяснилось, что они здесь для того, чтобы защищать участников прайда.
Меня разворачивали на каждом блокпосту, пока не придумалась история, что мой хостел находится по ту сторону кордона. Всё это было большим флешбеком из Беларуси. Ощущение, что опасно идти одной по улице, что видишь мента — опасно, не видишь своих — опасно, видишь своих — хорошо и безопасно.
Было большим облегчением перейти на ту сторону, пройтись по пустому центру Белграда. По пути попался еще один пикет за Путина, но за ним уже можно было добраться до самого прайда по звуку. Волшебное чувство — когда тебя встречают с улыбками, дают в руки чай, попкорн, предлагают радужный зонт и нарисовать радугу на щеке, играет музыка, все танцуют по колено в воде или «греются» на курилке. Получилось расплакаться. Когда в нашей группе кто-то собирался уходить, ребята влажными салфетками стирали друг другу со щек глиттер, проверяли, не осталось ли радужных стикеров и читали в чате, каким путем безопасно идти в город.
Возвращаться домой после шествия и концерта было беспокойно, но ловиться с кем-нибудь взглядом и улыбаться, потому что «cвои», было очень приятно. Это мой первый прайд, который ощущался не как беззаботный праздник, а как сопротивление: холодно, мокро, немножко страшно, небезопасно. Может, поэтому это был более значимый и понятный для меня прайд, чем остальные.
Оказалось, что мой хостел был на прайде всем составом. Кто-то принес обогреватель, чтобы все смогли высушить носки, владелец угостил пивом и стал рассказывать, как Европрайд собирались отменить и сколько нападений на участников прайда уже было зафиксировано сегодня: пять.
Анонимно:
— Раньше я была на нескольких прайдах в Берлине, Лейпциге, Дрездене, Гааге. Но в Белград попала случайно: возвращалась домой из путешествия, пропустила свой рейс из Софии, пришлось лететь через Сербию. Спланировать такую поездку, находясь в Беларуси я, наверное, не смогла бы. Не из-за страха, а скорее потому, что идея радостного безопасного марша теперь слабо укладывается в голове и вызывает много сложных чувств.
На прайд я шла без особых ожиданий. Когда попала в центр, увидела огромное количество полиции, людей со щитами на километры вперед и некрасивую толпу: злые футбольных фанаты, люди с крестами, иконами и портретами Путина. Оказалось, я просто застряла в стороне кордона с противниками прайда. Они бухали, смотрели стрим с шествия на канале «Радио Свобода», обсуждали, «где их ловить», кричали и плевались под ноги, если видели кого-то с радужным флагом на щеке. Приближаться к полицейским со щитами было странно, но выяснилось, что они здесь для того, чтобы защищать участников прайда.
Меня разворачивали на каждом блокпосту, пока не придумалась история, что мой хостел находится по ту сторону кордона. Всё это было большим флешбеком из Беларуси. Ощущение, что опасно идти одной по улице, что видишь мента — опасно, не видишь своих — опасно, видишь своих — хорошо и безопасно.
Было большим облегчением перейти на ту сторону, пройтись по пустому центру Белграда. По пути попался еще один пикет за Путина, но за ним уже можно было добраться до самого прайда по звуку. Волшебное чувство — когда тебя встречают с улыбками, дают в руки чай, попкорн, предлагают радужный зонт и нарисовать радугу на щеке, играет музыка, все танцуют по колено в воде или «греются» на курилке. Получилось расплакаться. Когда в нашей группе кто-то собирался уходить, ребята влажными салфетками стирали друг другу со щек глиттер, проверяли, не осталось ли радужных стикеров и читали в чате, каким путем безопасно идти в город.
Возвращаться домой после шествия и концерта было беспокойно, но ловиться с кем-нибудь взглядом и улыбаться, потому что «cвои», было очень приятно. Это мой первый прайд, который ощущался не как беззаботный праздник, а как сопротивление: холодно, мокро, немножко страшно, небезопасно. Может, поэтому это был более значимый и понятный для меня прайд, чем остальные.
Оказалось, что мой хостел был на прайде всем составом. Кто-то принес обогреватель, чтобы все смогли высушить носки, владелец угостил пивом и стал рассказывать, как Европрайд собирались отменить и сколько нападений на участников прайда уже было зафиксировано сегодня: пять.
📍Ланкастер, Великобритания 🇬🇧
Маша:
— Я решила пойти на прайд, потому что никогда не была на них раньше; потому что мне было важно проявить солидарность с моими друзьями и подругами, которые не могут этого сделать, находясь в Беларуси, и потому что мне было интересно, как проходит парад в городе на 46 тысяч человек.
Прайд был в июне, на четвертый месяц полномасштабной войны в Украине. Читая новости о войне, я задумалась об аспектах, о которых не думала раньше. Например, ЛГБТК+ военослужащие не могут зарегистрировать брак со своим партнером или партнеркой — а значит, не имеют доступа в реанимацию, права наследования и права принимать решения за своего официального партнера или партнерку. В мирное время такие ситуации, к счастью, возникают редко, а в ситуации войны они стали ежедневной реальностью.
Когда я села на автобус, который шел из кампуса в центр города, было видно, что многие едут на прайд: множество парней и девчонок с необычным макияжем и в радужной одежде. Меня поразило, что в маленьком городе приняло участие так много людей: разноцветные реки на всех главных улицах. Это было официальное мероприятие с перекрытыми дорогами в центре города. В кофейнях продавали пирожные в радужной глазури. Был парад барабанщиков, которые шли в голове колонны, веселясь и задавая ритм. Были семьи с детьми. Были самые разные группы: студенческие сообщества, спортсмены, политические партии, активистские инициативы. Например, в Ланкастере есть инициатива, которая называется «Швейное кафе» — они занимаются вопросами устойчивого использования одежды и преобразованием текстильной индустрии. Так вот, они сделали текстильный баннер к прайду из лоскутков, оставшихся от разных мастер-классов. Мне кажется, это крутой пример сочетания экологической ответственности и движения за права человека.
На прайде я встретила знакомую по университету, которая была со своим папой, и меня очень впечатлило, что на прайд можно пойти с родителями.
Я чувствовала себя очень безопасно и радостно. Это действительно было похоже на праздник, где все друг другу рады, все друг друга уважают и принимают. На большинстве плакатов были слова про любовь и уважение. Политические высказывания там тоже были, например, про права и доступ к медицинской помощи для транс-персон, что сейчас актуально, потому что Шотландия недавно приняла прогрессивный закон, защищающий права транс-персон, но правительство Великобритании этот закон заблокировало. Я думаю, что местное сообщество должно само решать: делать им праздник-вечеринку, политический марш с актуальными требованиями или их сочетание.
В колонне передо мной шли двое парней в обычной одежде, футболках и джинсах, ни радужной символики, ни глиттера — просто шли и держались за руки. Это растрогало меня до слез, ведь одна из целей прайда — чтобы люди, которые любят друг друга, просто могли идти вот так, держась за руки и не опасаясь за свою жизнь и безопасность. То, чего лишены многие из моих друзей и подруг.
Маша:
— Я решила пойти на прайд, потому что никогда не была на них раньше; потому что мне было важно проявить солидарность с моими друзьями и подругами, которые не могут этого сделать, находясь в Беларуси, и потому что мне было интересно, как проходит парад в городе на 46 тысяч человек.
Прайд был в июне, на четвертый месяц полномасштабной войны в Украине. Читая новости о войне, я задумалась об аспектах, о которых не думала раньше. Например, ЛГБТК+ военослужащие не могут зарегистрировать брак со своим партнером или партнеркой — а значит, не имеют доступа в реанимацию, права наследования и права принимать решения за своего официального партнера или партнерку. В мирное время такие ситуации, к счастью, возникают редко, а в ситуации войны они стали ежедневной реальностью.
Когда я села на автобус, который шел из кампуса в центр города, было видно, что многие едут на прайд: множество парней и девчонок с необычным макияжем и в радужной одежде. Меня поразило, что в маленьком городе приняло участие так много людей: разноцветные реки на всех главных улицах. Это было официальное мероприятие с перекрытыми дорогами в центре города. В кофейнях продавали пирожные в радужной глазури. Был парад барабанщиков, которые шли в голове колонны, веселясь и задавая ритм. Были семьи с детьми. Были самые разные группы: студенческие сообщества, спортсмены, политические партии, активистские инициативы. Например, в Ланкастере есть инициатива, которая называется «Швейное кафе» — они занимаются вопросами устойчивого использования одежды и преобразованием текстильной индустрии. Так вот, они сделали текстильный баннер к прайду из лоскутков, оставшихся от разных мастер-классов. Мне кажется, это крутой пример сочетания экологической ответственности и движения за права человека.
На прайде я встретила знакомую по университету, которая была со своим папой, и меня очень впечатлило, что на прайд можно пойти с родителями.
Я чувствовала себя очень безопасно и радостно. Это действительно было похоже на праздник, где все друг другу рады, все друг друга уважают и принимают. На большинстве плакатов были слова про любовь и уважение. Политические высказывания там тоже были, например, про права и доступ к медицинской помощи для транс-персон, что сейчас актуально, потому что Шотландия недавно приняла прогрессивный закон, защищающий права транс-персон, но правительство Великобритании этот закон заблокировало. Я думаю, что местное сообщество должно само решать: делать им праздник-вечеринку, политический марш с актуальными требованиями или их сочетание.
В колонне передо мной шли двое парней в обычной одежде, футболках и джинсах, ни радужной символики, ни глиттера — просто шли и держались за руки. Это растрогало меня до слез, ведь одна из целей прайда — чтобы люди, которые любят друг друга, просто могли идти вот так, держась за руки и не опасаясь за свою жизнь и безопасность. То, чего лишены многие из моих друзей и подруг.
📍Рыга, Латвія 🇱🇻
Наста
— Было цікава паглядзець, як гэта будзе адбывацца ў Латвіі, было цікава, ці будзе супраціў, бо Латвія — краіна невялікая, у пэўнай ступені гамафобная. Таксама цікава было ўбачыць тэхнічны бок і Рыгу с такога ракурсу.
Чакала нейкіх правакацый з боку кансерватараў, але паліцыя працавала на ура, некаторыя людзі с адмысловымі плакатамі стаялі толькі ў адным месцы, яны выклікалі хутчэй высакамерную усмешку, чым злосць ці сум, што яны там ёсць.
Мне як беларуске дагэтуль дзіўна кожны раз, калі ідзешь на нейкім публічным івэнце, а паліцэйскія цябе абараняюць, а не палююць на цябе. Але гэта мае асабістае уражанне як беларускі ад усіх масавых івэнтаў у Латвіі, кожны раз неяк дзіўна адчуваецца.
Больш за ўсё ўразіла, што за асобнымі калонамі шлі працоўныя кампаніі: кампанія аўтазаправак Сircle K, айтішная Accenture; амбасады таксама шлі сваімі невялічкімі калоннамі.
Я не магу гэта ўявіць у Беларусі — нават калі прыбярэм момант тэрору і рэпрэсій — каб сетка аўтазаправак выйшла на прайд.
Не было нейкага надзвычайнага дыскамфорту, але я рэгулярна лаўлю флэшбэкі з Беларусі, калі есць натоўп і шмат паліцыі. Мне асабіста дапамагло перебароць страх сілавых структур маё жыцце у лагеры утекачоў, куды кожны вечар прыязджала паліцыя.
Прайд, як любая іншае акцыя супраціву, мае права на існавенне ў такім выглядзе, як карнавал. Хай квітнеюць усе кветкі, але, безумоўна, я думаю, што важныя і іншыя формы.
Наста
— Было цікава паглядзець, як гэта будзе адбывацца ў Латвіі, было цікава, ці будзе супраціў, бо Латвія — краіна невялікая, у пэўнай ступені гамафобная. Таксама цікава было ўбачыць тэхнічны бок і Рыгу с такога ракурсу.
Чакала нейкіх правакацый з боку кансерватараў, але паліцыя працавала на ура, некаторыя людзі с адмысловымі плакатамі стаялі толькі ў адным месцы, яны выклікалі хутчэй высакамерную усмешку, чым злосць ці сум, што яны там ёсць.
Мне як беларуске дагэтуль дзіўна кожны раз, калі ідзешь на нейкім публічным івэнце, а паліцэйскія цябе абараняюць, а не палююць на цябе. Але гэта мае асабістае уражанне як беларускі ад усіх масавых івэнтаў у Латвіі, кожны раз неяк дзіўна адчуваецца.
Больш за ўсё ўразіла, што за асобнымі калонамі шлі працоўныя кампаніі: кампанія аўтазаправак Сircle K, айтішная Accenture; амбасады таксама шлі сваімі невялічкімі калоннамі.
Я не магу гэта ўявіць у Беларусі — нават калі прыбярэм момант тэрору і рэпрэсій — каб сетка аўтазаправак выйшла на прайд.
Не было нейкага надзвычайнага дыскамфорту, але я рэгулярна лаўлю флэшбэкі з Беларусі, калі есць натоўп і шмат паліцыі. Мне асабіста дапамагло перебароць страх сілавых структур маё жыцце у лагеры утекачоў, куды кожны вечар прыязджала паліцыя.
Прайд, як любая іншае акцыя супраціву, мае права на існавенне ў такім выглядзе, як карнавал. Хай квітнеюць усе кветкі, але, безумоўна, я думаю, што важныя і іншыя формы.
📍Варшава, Польша 🇵🇱
Кристина:
— Варшавский прайд 2022 года был совмещен с украинским, и я видела несколько украинских спотов, так что в плане «бала во время чумы» никаких противоречий не ощущалось. Украинские споты сопровождались плакатами против войны. Я знаю, что был какой-то скандал с российскими флагами в этом году, но лично ничего не видела. Вокруг было ощущение праздника и карнавальной истории: музыка, танцы, много улыбающихся людей.
Это было шествие по заранее подготовленному маршруту в центре Варшавы. Мы с подругой перестраивались в несколько колонн с музыкой, танцевали, подпевали, выходили за водой и возвращались обратно. Колонны шли по проезжей части, на обочине стояли люди и снимали прайд на камеру, работники близлежащих кафе выходили и танцевали вместе с колонной.
В какой-то момент мы пришли к небольшому споту с квирами и транс-персонами, там был вог-бал и настоящее шоу.
Какой-то мужик пытался забраться к ним на спот и что-то кричал, но его быстро отодвинули. Было много разных флагов, не только классически радужных, были отдельные и лесбиянок, бисексуалов, транс-персон — всякие. Сильно выделялась небольшая колонна анархо-квиров, у них были плакаты и флаги с политическими лозунгами за права и свободы. В остальном, конечно, рай капитализма.
Мне кажется, что прайды нужны до тех пор, пока в них есть необходимость. Приятно, что есть места, где они могут проходить в более-менее безопасном режиме, но есть куча обществ и мест, где прайд — вопрос жизни и смерти. Можно было бы артикулировать какую-то общую солидарность в безопасных пространствах и подсвечивать местные вопросы прав ЛГБТК+ сообществ. Есть впечатление, они везде в жопе, только в разной степени прогресса. Поэтому нужно продолжать говорить о правах и заявлять о себе.
Кристина:
— Варшавский прайд 2022 года был совмещен с украинским, и я видела несколько украинских спотов, так что в плане «бала во время чумы» никаких противоречий не ощущалось. Украинские споты сопровождались плакатами против войны. Я знаю, что был какой-то скандал с российскими флагами в этом году, но лично ничего не видела. Вокруг было ощущение праздника и карнавальной истории: музыка, танцы, много улыбающихся людей.
Это было шествие по заранее подготовленному маршруту в центре Варшавы. Мы с подругой перестраивались в несколько колонн с музыкой, танцевали, подпевали, выходили за водой и возвращались обратно. Колонны шли по проезжей части, на обочине стояли люди и снимали прайд на камеру, работники близлежащих кафе выходили и танцевали вместе с колонной.
В какой-то момент мы пришли к небольшому споту с квирами и транс-персонами, там был вог-бал и настоящее шоу.
Какой-то мужик пытался забраться к ним на спот и что-то кричал, но его быстро отодвинули. Было много разных флагов, не только классически радужных, были отдельные и лесбиянок, бисексуалов, транс-персон — всякие. Сильно выделялась небольшая колонна анархо-квиров, у них были плакаты и флаги с политическими лозунгами за права и свободы. В остальном, конечно, рай капитализма.
Мне кажется, что прайды нужны до тех пор, пока в них есть необходимость. Приятно, что есть места, где они могут проходить в более-менее безопасном режиме, но есть куча обществ и мест, где прайд — вопрос жизни и смерти. Можно было бы артикулировать какую-то общую солидарность в безопасных пространствах и подсвечивать местные вопросы прав ЛГБТК+ сообществ. Есть впечатление, они везде в жопе, только в разной степени прогресса. Поэтому нужно продолжать говорить о правах и заявлять о себе.
К 8 марта наша редакция собрала подборку фильмов 🎬, которая напомнит всем о силе и могуществе женщин ✨
ссылочка
ссылочка
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Telegraph
8 фильмов на темы феминизма, гендера и идентичности
От рассказов о сексуальной идентичности до культурного стирания — это кино проливает свет на борьбу женщин и их стойкость. Продолжаем напоминать всем о силе и могуществе женщин во всем мире во все времена. В 8 Марта «ДазХiп» представляет восемь фильмов, которые…
Как дела у беларусского квир-стендапа? Крайне субъективные мысли про юмор для «своих» — от вечно начинающей стендаперки Марии Пархимчик
👉 Читайте на сайте
👉 Читайте на сайте
«Если ты поедешь с нами на боевое, мы тебе выстрелим в спину» Диме — 25. На его ключицах — татуировка с фразой про русский военный корабль, а в области груди — скульптура «Родина-мать», символ Киева.
В 2021 году Димой заинтересовались беларусские силовики и он с одним рюкзаком покинул Беларусь. А когда Россия начала полномасштабное вторжение в Украину — пошел в добровольцы. Рассказываем его историю на страницах ДазХіп.
👉 Читайте на сайте
В 2021 году Димой заинтересовались беларусские силовики и он с одним рюкзаком покинул Беларусь. А когда Россия начала полномасштабное вторжение в Украину — пошел в добровольцы. Рассказываем его историю на страницах ДазХіп.
👉 Читайте на сайте
Трансгендерный переход в Польше: опыт двух беларусов
Каких сложностей можно ожидать, когда ты переезжаешь в Польшу и начинаешь или продолжаешь там свой переход? Какие справки лучше взять с собой из Беларуси? Сколько денег копить? Куда можно обратиться за поддержкой?
👉 Читайте на сайте
Каких сложностей можно ожидать, когда ты переезжаешь в Польшу и начинаешь или продолжаешь там свой переход? Какие справки лучше взять с собой из Беларуси? Сколько денег копить? Куда можно обратиться за поддержкой?
👉 Читайте на сайте
9 фактов о сексе, которые важно знать квир-подросткам
«Когда я учился в минской школе, на одном из уроков биологии нам предложили посмотреть фильм про «пестики и тычинки». Спустя 15 лет я понимаю, как же не хватало тогда секс-просвета, который был бы полезен мне, а не только гетерообреченным людям. Я составил список из девяти важнейших фактов о сексе, которые хорошо бы знать всем квир-подросткам»
👉 Читайте на сайте
«Когда я учился в минской школе, на одном из уроков биологии нам предложили посмотреть фильм про «пестики и тычинки». Спустя 15 лет я понимаю, как же не хватало тогда секс-просвета, который был бы полезен мне, а не только гетерообреченным людям. Я составил список из девяти важнейших фактов о сексе, которые хорошо бы знать всем квир-подросткам»
👉 Читайте на сайте
Почему исчезает секс в эмиграции и где его найти?
Квир-активист:ка тони лашден разбирается в причинах, почему ЛГБТКИ+ людям может быть сложно найти секс в эмиграции и как поддержать себя на новом месте.
👉 Читайте на сайте (Если вы в Беларуси – вам понадобится VPN)
Квир-активист:ка тони лашден разбирается в причинах, почему ЛГБТКИ+ людям может быть сложно найти секс в эмиграции и как поддержать себя на новом месте.
👉 Читайте на сайте (Если вы в Беларуси – вам понадобится VPN)