زندانیان سیاسی و عقیدتی بیمار در بند زنان اوین چه کسانی هستند؟
آرش صادقی

این افراد تنها بخش کوچکی از اشخاصی هستند که با شرایط سخت زندان به بیماری های متعددی دچار شدند.

۱- خانم ‎#مهوش_ثابت ۷۲ ساله، مبتلا به پوکی استخوان با توموری در ریه و بیماری قلبی که منجر به عمل قلب باز شد و باید یکسال و نیم پیش جراحی میشد.

۲- خانم ‎#راحله_راحمی_پور، با بیش از ۷۰ سال سن، مبتلا به تومور مغزی است. با توجه به سن بالا و بیماری جدی، نیازمند مراقبت‌های فوری پزشکی است که در زندان فراهم نیست.

۳- خانم ‎#فاطمه_ضیائی_آزاد ، ۶۵ ساله مبتلا به ام‌اس و عفونت شدید ریوی است که درمان بیماری‌هایش را پیچیده کرده است. وی مشکلات حرکتی شدیدی دارد.

۴- خانم ‎#اعظم_خضری_جوادی ، با بیش از ۶۵ سال سن، سکته در زندان، آرتریت روماتوئید، دیسک کمر و سیاتیک شرایط او را بحرانی کرده است. وی به سختی قادر به حرکت بوده و دردهای مزمن زندگی او را در زندان مختل کرده است.

۵- خانم ‎#مریم_بانو_نصیری ، ۶۴ ساله، آپنه خواب، بیماری‌های ریوی و زخم معده او را در شرایط بحرانی قرار داده است. وی به درمان‌های تخصصی نیاز فوری دارد.

۶- خانم ‎#زهرا_صفایی ، ۶۳ ساله، با بیماری قلبی شدید(نیاز به جراحی) فشار خون بالا و مشکلات آرتروز، شرایط دشواری را در زندان تحمل می‌کند.

۷- خانم ‎#آذر_کوروندی ، ۶۱ ساله، مبتلا به دیابت، دیسک شدید کمر(قادر به حرکت نیست) و چربی خون شرایط او به‌خصوص در زندان بسیار حاد شده است.

۸- خانم ‎#مرضیه_فارسی، ۶۰ ساله،مبتلا به سرطان سینه که به تازگی جراحی شده و پس از درمان سرطان سینه، نیاز به چکاب دارد.بعد از جراحی بخاطر ضعف شدید جسمانی از سردردهای شدید رنج میبرد.

۹- خانم ‎#پریوش_مسلمی، ۴۶ ساله، با مشکلات قلبی و آرتروز شدید در لگن، کمر و زانو، به سختی قادر به حرکت است. او نیاز به نظارت پزشکی مستمر دارد.

۱۰- خانم ‎#معصومه_عسگری ، ۵۵ ساله، دیسک شدید کمر، آرتروز پیشرفته و مشکلات اعصاب او را زمین‌گیر کرده است. وی از نظر جسمی و روحی در وضعیت بحرانی قرار دارد. خانم عسگری پیش از این در تصادفی شدید دچار صدمات جدی در دو پا شده که هنوز بهبود نیافته است.

هر نوع درمان تخصصی مانند MRA، سونوگرافی یا مراجعه به پزشکان متخصص، نیازمند اعزام زندانیان به بیمارستان‌های دولتی شلوغ و با کیفیت پایین مانند بیمارستان‌های طالقانی، شهدای تجریش، رسول اکرم یا فارابی است. این اعزام‌ها نیز تنها با هزینه شخصی زندانی انجام می‌شود و اگر زندانی توان پرداخت نداشته باشد، از درمان محروم می‌شود.

برای تهیه دارو، زندانیان اغلب به خانواده‌هایشان وابسته‌اند. خانواده‌ها باید با مشکلات و دشواری‌های فراوان، داروهای مورد نیاز را از خارج زندان تهیه و به زندان برسانند.

اگر مشکل دندان جدی‌ باشد، زندانیان باید به دندانپزشکی خارج از زندان اوین، مانند دندانپزشکی سعادت‌آباد مراجعه کنند که هزینه‌های درمان در آنجا بسیار زیاد است.
به عنوان نمونه، یکی از زندانیان برای عصب‌کشی یک دندان کرسی، مجبور به پرداخت ۱۰ میلیون تومان شده است. این مبلغ جدا از هزینه عکس‌برداری و سایر هزینه‌های جانبی است.

برای مشکلات بینایی نیز، شرایط مشابهی وجود دارد. هر دو ماه یا سه ماه یک‌بار، یک اپتومتریست به زندان اوین مراجعه می‌کند و زندانیان با نوبت‌های طولانی مدت می‌توانند معاینه شوند. اگر عینک نیاز باشد، با هزینه شخصی زندانی و کیفیت پایین توسط همان اپتومتریست تهیه می‌شود. گاهی تحویل یک عینک یکسال طول می‌کشد و حتی پس از این مدت، شماره عینک‌ها اشتباه است و زندانیان از آن ناراضی هستند.

از توییتر آرش صادقی

@Hosseinronaghi

خشم مردم، دامن‌تان را خواهد گرفت.

زنی با خشم و فریاد، عمامه آخوندی را از سرش برمی‌دارد و به‌عنوان روسری بر سر می‌کند و در حال اعتراض، دنبال همسرش می‌گردد. گزارش‌ها می‌گوید این اتفاق در پی تذکر حجاب رخ داده‌است.

در حالی که از دیدن استیصال، خشم و عصیان یک زن خشمگین هستم، و خود را جای آن زن بی‌پناه می‌بینم. خبرگزاری حکومتی، سریع مطلبی منتشر می‌کند و می‌گوید: «موضوع ارتباطی با حجاب نداشته و خانم مورد اشاره دچار مشکلات روانی بوده و ساعاتی پس از بازداشت، با رضایت شاکیان آزاد شده است، فرد روحانی یکی از افرادی است که این خانم به او توهین و حمله کرده، هیچ تذکر حجابی به او نداده و بدون دلیل به او حمله شده است.»

واژه به واژه مطلب خبرگزاری حکومتی، خشمم را دو چندان می‌کند. به ملتی که مخالف جمهوری اسلامی هستند و هر روز به‌شکلی به حجاب، به فساد، به جنایت و به استبداد و دیکتاتوری «نه» می‌گویند، برچسب «روانی» می‌زنند تا بگویند مخالفان ما آدم‌های سالمی نیستند. ویدا موحد، آهو دریایی، دختر تبریزی و هر کسی‌که به‌خاطر داریم را «روانی» خطاب می‌کنند. برای آن‌که خواست ملت ایران را که هر روز فریاد می‌زنند: «گورتان را از این مملکت گم کنید» نشوند.

اما به‌زودی پاسخ همه‌ی این تحقیر‌ها، خشونت‌ها و جنایت‌ها را خواهند داد. باور دارم که «خشم ملت ایران» به‌زودی دامن حاکمان و هر آن‌کس که در رکاب این حکومت، علیه مردم بوده‌است را خواهد گرفت.

زن، زندگی، آزادی
پاینده ایران

پی‌نوشت: روزنامه همشهری به نقل از یک «شاهد عینی» تایید کرد که درگیری در رابطه با یک زن بدون حجاب اجباری در فرودگاه مهرآباد تهران از تذکر حجاب ماموران آغاز شده است.

بیشتر بخوانید

@Hosseinronaghi

صدای زنان ایران...
فراموش نمی‌کنیم مبارزه و مقاومت هر روزه زنان ایران را.

سولماز از تبریز.
زن، زندگی، آزادی

@Hosseinronaghi

در دادگاه PS752، از فرمانده پدافند هوا-فضای سپاه می‌پرسند چرا در مسیر عبور هواپیمای مسافربری موشک‌انداز تور ام-۱ مستقر کرده‌؟

پاسخ می‌دهد این کار طبق نامه ستاد كل نیروهای مسلح انجام شده.

از او می‌پرسند ستاد کل به چه مجوزی این کار را کرده؟ می گوید دستور «دفتر حضرت آقا» بوده.

در ادامه، از او پرسیده می شود سپاه چرا حداقل شبکه یکپارچه پدافند هوایی کشور -زیر نظر ارتش- را در جریان استقرار تور ام-۱ در چنین مکان خطرناکی قرار نداده؟ فرمانده پدافند هوا-فضای سپاه با خونسردی جواب می‌دهد چون موضوع، «سرّی» بوده.

حسین باستانی

@Hosseinronaghi

حمایت از زندگی حمایت از انسانیت است

مژگان افتخاری، مادر مهسا ژینا امینی، در واکنش به تایید حکم اعدام پخشان عزیزی، در یک استوری اینستاگرامی نوشت: «فراتر از هر دیدگاه یا اختلاف نظر، زندگی و حق حیات اساسی‌ترین حق هر انسان است که باید از آن پاسداری شود. حمایت از زندگی حمایت از انسانیت است.»

@Hosseinronaghi

لیلی مهدوی، مادر سیاوش محمودی، نوجوان جان‌باخته در خیزش زن، زندگی، آزادی، با انتشار ویدئویی از مراسم تولد فرزندش نوشت:

«دادخواه خون سیاوشم، که پاکی‌اش قربانی نیرنگ و بی‌عدالتی شد. نمی‌گذارم زخم‌های خاموش تاریخ فراموش شوند؛ از عدالت می‌گویم و فریاد حق‌طلبی سر می‌دهم. هر قطره از خون سیاوش، چراغی است که تاریکی ظلم را می‌دَرَد و آتش حقیقت را شعله‌ور می‌سازد.»

@Hosseinronaghi

بازداشت، بازداشتگاه و زندان! (بخش اول)
حسین رونقی

هر یک از ما تا زمانی‌که جمهوری اسلامی حکومت ظالمانه خود را در این سرزمین ادامه می‌دهد، ممکن است به‌‌خاطر هر شکلی از فعالیت (سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، شرکت در اعتراضات) با بازداشت و زندان روبرو شویم. در سرزمینی که حکومت آن جمهوری اسلامی است، هر عملی، حتی انسانی زیستن و نفس کشیدن نیز می‌تواند از سمت حاکمان مجرمانه تلقی شود. بنابراین، مهم است آگاه باشیم که با چه چیزهایی روبرو می‌شویم:

بازداشت

اگر به‌دلیل فعالیت سیاسی، اجتماعی، هنری یا فعالیت‌های مرتبط با فضای مجازی بازداشت شویم، بازداشت ما می‌تواند توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، اطلاعات سپاه پاسداران، اطلاعات سپاه ثارالله یا پلیس امنیت صورت گیرد. مأموران این نهادها از همان لحظه بازداشت، با ایجاد فضای ارعاب، سعی می‌کنند شخص بازداشت‌شده را مرعوب کنند. بازداشت ممکن است با خشونت و ضرب‌وشتم همراه باشد و در برخی موارد، با توهین و تحقیر، سعی می‌کنند شخص را خرد کنند.


اگر در اعتراضات خیابانی یا تظاهرات بازداشت شویم، بازداشت ما می‌تواند توسط مأموران یگان ویژه (دسته اراذل و اوباش و متجاوزان)، مأموران عملیات میدانی نهادهای امنیتی (وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه)، نیروهای بسیج و یا مأموران کلانتری‌ و نیروی انتظامی صورت بگیرد. عموماً این بازداشت‌ها با خشونت بیشتر و توهین و فحاشی همراه است.

نکته: مأمور بازداشت‌کننده پیش از تحویل شخص بازداشت‌شده به بازداشتگاه، سعی می‌کند با ضرب‌وشتم، فحاشی و رفتارهای غیراخلاقی و غیرانسانی، او را مرعوب و مطیع کند. عموماً بیشترین آسیب‌ها به شخص بازداشتی در این مرحله وارد می‌شود.

بازداشتگاه

پس از بازداشت، شخص توسط مأموران امنیتی، انتظامی یا اطلاعاتی، به بازداشتگاه تحویل داده می‌شود. عموماً برای شکنجه، ایجاد فشار روانی و محدود کردن ارتباط فرد با دنیای بیرون، شخص در بازداشتگاه در سلول انفرادی نگهداری می‌شود. در سلول انفرادی، بازجویان تعیین می‌کنند که متهم به چه‌چیزی دسترسی داشته باشد. ممکن است به شخص بازداشتی فقط یک پتو داده شود. ممکن است او را در سلولی نگه دارند که دسترسی به امکانات بیشتری از جمله یخچال کوچک و تلویزیون کوچک داشته باشد. امکان تماس یا ملاقات با خانواده و حتی اجازه سیگار کشیدن در بازداشتگاه‌ها توسط بازجویان مشخص می‌شود. آنگونه که خودشان می‌گویند، خدای بازداشتگاه‌های امنیتی بازجویان هستند. این محدودیت‌های عمدی، برای کنترل و شکستن فرد است. در بازداشتگاه، اتاق‌های بزرگ‌تری وجود دارد که به آن‌ سوئیت می‌گویند و عمدتاً چند بازداشتی که امکانات بیشتری دارند (یخچال کوچک، تلویزیون کوچک، امکان ثبت درخواست خرید) در آن‌ها نگهداری می‌شوند.

بازداشتگاه‌ها بر اساس نهاد بازداشت‌کننده تفاوت داشته و طبقه‌بندی می‌شوند:

بازداشتگاه‌های وزارت اطلاعات
تعدادی از بازداشتگاه‌هایی که زیر نظر وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی هستند:

بازداشتگاه ۲۰۹ زندان اوین
بازداشتگاه پلاک صد شیراز
بازداشتگاه الف طا اصفهان
بازداشتگاه‌های اداره‌های اطلاعات شهرها

بازداشتگاه‌های سپاه پاسداران
تعدادی از بازداشتگاه‌هایی که زیر نظر واحدهای اطلاعاتی و امنیتی سپاه پاسداران هستند:

بازداشتگاه ۲-الف زندان اوین متعلق به اطلاعات سپاه (محل کشته شدن کاووس سیدامامی)
بازداشتگاه ۱-الف (بند ۵۰۲) واقع در قصر فیروزه متعلق به اطلاعات سپاه ثارالله
بازداشتگاه ۵۹ (عشرت‌آباد) متعلق به سازمان حفاظت اطلاعات سپاه
بازداشتگاه‌های سپاه پاسداران در شهرهای مختلف

بازداشتگاه‌های نیروی انتظامی
تعدادی از بازداشتگاه‌هایی که زیر نظر نیروی انتظامی جمهوری اسلامی هستند:

بازداشتگاه کهریزک (که سال ۸۸ پس از جنایات هولناک با تغییر نام به سروش ۱۱۱ مدتی فعالیت کرده و پس از آن تغییر کاربری داده شد)
بازداشتگاه آگاهی شاپور (از غیرانسانی‌ترین بازداشتگاه‌های موجود در ایران، بازداشت‌شدگان اعتراضات دراویش و اعتراضات آبان ۹۸، در این مکان شکنجه شدند)
بازداشتگاه پلیس فتا (محلی که ستار بهشتی بر اثر شکنجه در آنجا کشته شد)
علاوه بر این موارد، کلانتری‌ها و نیروی انتظامی هر شهر، به‌صورت جداگانه بازداشتگاه‌هایی دارند (عمدتاً با نام سروش شناخته می‌شوند) که غیرانسانی‌ترین رفتارها با شهروندان در این بازداشتگاه‌ها صورت می‌گیرد.

پی‌نوشت: بخش دوم یادداشت بازداشت، بازداشتگاه، زندان!

@Hosseinronaghi

بازداشت، بازداشتگاه، زندان! (بخش دوم)
حسین رونقی

زندان

فرد بازداشت‌شده پس از اتمام مراحل بازجویی و آزار و اذیت توسط نهادهای امنیتی، به دادگاه ارجاع داده می‌شود. اگر دادگاه شخص را محکوم به حبس کند، او برای تحمل کیفر حبس به زندان فرستاده می‌شود.

در زندان، شخص مانند دوران بازداشت و بازداشتگاه، با شکنجه و آزار و اذیت مستقیم بازجویان مواجه نیست. زندانی، عموماً در اتاق‌های بزرگ‌ و بندهای عمومی در کنار دیگر زندانیان می‌ماند. امکانات زندان‌ها و بندهای مختلف، با یکدیگر تفاوت دارند.

برخی بندهای عمومی با مشکلاتی مانند کف‌خوابی (روی زمین خوابیدن) و حشرات موذی چون ساس مواجه هستند. گاهی زندانیان سیاسی را در بندهای اراذل و اوباش یا قاتلان قرار می‌دهند و این، مشکلات جدی برای امنیت و آرامش آن‌ها ایجاد می‌کند. قتل علیرضا شیرمحمدعلی در زندان فشافویه، از نمونه جنایت‌های آشکاری بود که در زندان رخ داد.

در زندان، زندانیان عادی به امکانات بیشتری از جمله حیاط هواخوری، تلویزیون، آشپزخانه کوچک، کتابخانه محدود، فروشگاه و امکانات ورزشی دسترسی دارند، اما این امکانات در همه بندها به‌طور یکسان وجود ندارد و برخی زندانیان از حداقل امکانات محروم‌اند. امکانات زندان‌ها اغلب توسط خود زندانیان و با بودجه شخصی آن‌ها فراهم می‌شود. زندانیان سعی می‌کنند با فراهم کردن امکانات و خلق روش‌هایی، دوران زندان را آسان‌تر کنند. آن‌ها مراسم‌هایی چون عید نوروز را به‌صورت عمومی و در کنار هم برگزار می‌کنند. گاهی همین امکانات حداقلی نیز به واسطه نفوذ بازجویان یا رفتارهای غیرانسانی مسئولان زندان، از زندانیان سیاسی دریغ می‌شود. ایجاد محدودیت در تماس‌های تلفنی، ممنوعیت ملاقات‌های هفتگی و اجازه مرخصی ندادن به زندانیان، از مواردی است که می‌توان برشمرد. همانند آنچه سال‌ها پیش در بند ۳۵۰ زندان اوین برای زندانیان سیاسی رخ داد.

مشکلات بسیاری برای زندانیان بیمار وجود دارد. از جمله کمبود داروهای ضروری و دسترسی محدود به پزشک. مشکلاتی مانند تهیه عینک و تأخیر در ارائه خدمات درمانی، وضعیت را برای این افراد بسیار دشوارتر می‌کند. اگر شما زندانی سیاسی بیمار باشید، این شرایط با توجیه امنیتی سخت‌تر می‌شود. مثلا در خصوص زندانیان سیاسی عقیدتی، سازمان زندان‌ها با توجیه این‌که دادستان و دستگاه امنیتی باید تصمیم بگیرند، قوانین در خصوص زندانیان سیاسی بیمار از جمله عدم تحمل کیفر و توقف حکم را اجرا نمی‌کند یا مانع اعزام آن‌ها به مراکز درمانی می‌شود. با این عملکرد، علیه جان زندانیانی چون ابوالفضل قدیانی، مهوش ثابت، فاطمه سپهری، منوچهر بختیاری و دیگر زندانیان سیاسی اقدام می‌کنند. در بسیاری از زندان‌های ایران، غذای زندان به‌دلیل کیفیت بد قابل خوردن نیست و زندانیان مجبور می‌شوند با هزینه شخصی اقدام به تهیه غذا کنند. زندانیانی که توان مالی ندارند، با مشکلات تغذیه مواجه می‌شوند.

توجه داشته باشیم:

زندان، تنبیهی برای مجرمان است. این در حالی است که زندانیان سیاسی و عقیدتی، انگیزه مجرمانه ندارند و برای خیر جمعی و با انگیزه‌های شرافتمندانه فعالیت کرده‌اند. زندان حق هیچ‌یک از زندانیان سیاسی و عقیدتی نیست، چرا که منجر به گرفتن آزادی، محدود کردن ارتباطات اجتماعی و فرصت‌های شغلی و اقتصادی آن‌ها می‌شود. زندان به سلامت جسمی و روانی، ارتباطات خانوادگی، احترام و موقعیت اجتماعی، اعتمادبه‌نفس و استقلال افراد آسیب‌های جدی و گاه جبران‌نشدنی وارد می‌کند. بنابراین ما باید یک‌صدا، فارغ از تفاوت‌ در گرایش‌های سیاسی، خواهان آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی باشیم.

پی‌نوشت: بخش اول یادداشت بازداشت، بازداشتگاه، زندان!

لینک کامل یادداشت در اینترنشنال

@Hosseinronaghi

اعدام ابزاری برای سرکوب و کشتار است. تایید حکم اعدام پخشان عزیزی، بهروز احسانی اسلاملو و مهدی حسنی، نمونه‌ای از سیاست‌های غیرانسانی و متوحشانه‌ای است که دهه‌هاست به‌دنبال خاموش کردن صدای آزادی و عدالت در این سرزمین است.

احکام صادره در «کانون بی‌عدالتی» که نامش را قوه قضاییه گذاشته‌اند، زندگی ایرانیان را هدف قرار داده است. ما به‌عنوان یک ملت، فارغ از تفاوت در دیدگاه‌های سیاسی، باید در کنار یکدیگر، با صدای بلند علیه احکام اعدام اعتراض کنیم. چرا که دفاع از حق حیات، زندگی و آزادی یک انسان، ارزش انسانی است و نباید به‌خاطر مرزبندی سیاسی نادیده گرفته شود.

@Hosseinronaghi

محمد مقیسه و علی رازینی قضات دیوان عالی جمهوری اسلامی کشته شدند.

ساعت ۱۰:۴۵ امروز ۳ تن از قضات دیوان عالی مورد حمله مسلحانه قرار گرفتند. محمد مقیسه و علی رازینی در این حمله کشته شدند، یک قاضی دیگر و یک محافظ نیز زخمی شده است.

بیشتر بخوانید:
۱- محمد مقیسه کیست؟ محمد مقیسه احکام اعدام و زندان بسیاری برای فعالان سیاسی و اجتماعی مخالف جمهوری اسلامی صادر کرده بود.
۲- علی رازینی کیست؟ علی رازینی یکی از کسانی بود که در محاکمات اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷ شرکت داشته است.

پی‌نوشت: گزارش‌ها می‌گوید فرد ضارب یکی از کارمندان قوه قضاییه بوده است.

@Hosseinronaghi

خوش باش که ظالم نَبَرد راه به منزل.

«حافظ»

@Hosseinronaghi

محمد مقیسه ۲۵ روز پیش: ما قضات دیوان عالی، همچنان بازوان قدرتمند امامین انقلاب خواهیم ماند.


@Hosseinronaghi

با ملتی که ترس ندارد چه می‌کنی؟

این ورطه‌ی سیاه، به چشم تو دیرپاست
این خاک نعره می‌زند امشب که خون صداست
فردا که خون ز خاک ببارد چه می‌کنی؟
با ملتی که ترس ندارد چه می‌کنی؟

مونا برزویی

@Hosseinronaghi

اسمش قاضی مقیسه بود، بهش گفتم این مامور شما چرا با صندلی کوبیده تو سر من و سرم رو شکسته، گفت بد حجاب بودی و زبون درازی هم کردی، صندلی از دستش در رفته، گفتم اگه می‌مردم؟ گفت حق داشته!!
ما در ایران برده‌هایی بودیم که برای آزادی می‌جنگیدیم.

از توییتر مهتاب قربانی (تاریخ انتشار: ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰)

@Hosseinronaghi

خشم مردم دامن همه‌تان را خواهد گرفت

آن‌چه امروز شاهدیم، نتیجه‌ی دهه‌ها تحقیر، مرگ، نابودی و ویرانی است که جمهوری اسلامی به ایرانیان تحمیل کرده‌است. یقینا خشم مردم، دامن همه‌تان را خواهد گرفت. همه‌ی شما که دست‌تان به خون مردم آغشته است و یا در ظلم و ستم حاکم شریک یا همچنان مشغول خاک‌پاشی به حقیقت هستید.

اگر بخشی از این سیستم هستید، درباره‌ی عملکردتان، اتفاق امروز و آن‌چه فردا در انتظارتان است، بیشتر فکر کنید. مانند ما روزی را ببینید که: «جمهوری اسلامی دیگر نیست». روزی‌که همه‌ی شما، پاسخگوی عملکردتان خواهید بود.

@Hosseinronaghi

وفادار آزاد شد.

«آزاد شدم»
آرزو میکنم همه زندانی ها آزاد بشن . اما زندان تبعات داره . روح و جسمت دقایقی رو گذروندن که هرگز نمیشه تجربه ش رو نوشت ، باید عاشقانه و به عشق شما و ایران دوباره بسازم . من همچنان برای ایران و شما مردم عزیز و بس مهربان استوار می ایستم. برای شما که اقوام و رفیق های واقعی من بودین . قلبهایی که برایم نگران بودند را میبوسم .مردم ایران واقعا خورشید وار میتابند و عشق میورزند، این رسم کهن همه آنهاست
. وفادار شما ،برای ادامه سرنوشت ، باز از عشق شما مدد خواهد گرفت
. از وکیل دلسوز و شریف سرزمینمان آقای جعفرپور عزیز سپاسگزارم که برای سرنوشتم و آزادیم از هیچ کمکی دریغ نکرد . ما متحد و امیدوار برای ایران ترانه عشق و امید میخوانیم و استوار می ایستیم . به امید آزادی همه نفس های در بند...

مخلص شما وفادار
۱۴۰۳/۱۰/۳۰

@Hosseinronaghi

جاسوسی و نقض حریم خصوصی توسط وزارت اطلاعات از طریق کنترل دوربین‌های محل سکونت

هر روز شاهد افزایش سطح کنترل‌گری و جاسوسی در زندگی شهروندان توسط حکومت به‌منظور سرکوب هستیم. اخیرا متوجه شد‌ه‌ام که حدود چهار هفته پیش، ماموران وزارت اطلاعات، با نصب تجهیزات برای شنود و کنترل، به دوربین‌های مداربسته (تحت شبکه) مجتمع محل سکونتم دسترسی گرفته‌اند. در این مدت، ماموران وزارت اطلاعات، هرگونه آزار و اذیتی که ممکن بوده را انجام داده‌اند؛ از جمله عدم تحویل وسایل و مدارک ضبط‌شده، مانع‌تراشی در مسیر اشتغال و کسب درآمد، اعمال ممنوعیت‌های نانوشته، کنترل نامحسوس و ایجاد فضایی ناامن.

این مسئله را بی‌پاسخ نخواهم گذاشت. تجهیزات نصب‌شده باید جمع‌آوری و دسترسی‌ها قطع شود. در غیر این صورت، شخصا اقدام به جمع‌آوری تجهیزات و قطع دسترسی‌ها خواهم کرد. آزموده را آزمودن خطاست.

@Hosseinronaghi

اجازه‌ی جاسوسی و کنترل کردن را به شما نخواهم داد.

با توجه به این‌که مأموران وزارت اطلاعات از جمع‌آوری تجهیزات نصب‌شده و قطع دسترسی‌هایی که برای جاسوسی و نقض حریم خصوصی در مجتمع محل سکونتم نصب کرده بودند، خودداری کردند، همان‌گونه که اعلام کرده بودم، شخصا اقدام به قطع دسترسی‌ها و جمع‌آوری تجهیزات کردم.

نصب این تجهیزات، حتی بر اساس قوانین خودتان نیز جرم است و جاسوسی و نقض حریم خصوصی شهروندان به شمار می‌آید. اجازه نمی‌دهم از من جاسوسی کنید، حریم خصوصی‌ام را نقض کنید و بیش از این آزارم دهید. این اقدامات بی‌پاسخ نخواهد ماند، پیش از این نیز گفتم آزموده را آزمودن خطاست.

پاینده ایران

تصویر مربوط به مودم‌های تی‌دی‌ال‌تی نصب‌شده بر روی دی‌وی‌آر دوربین‌های مداربسته است.

بیشتر بخوانید: جاسوسی و نقض حریم خصوصی توسط وزارت اطلاعات از طریق کنترل دوربین‌های محل سکونت.


@Hosseinronaghi