Küçücük bir çocuk düşünün: sevgiye muhtaç. "Anne-babası yok mu?"- dersiniz. Hayr, var. Peki ne bu mutsuzluk kalbinden gözlerine akan. Mutsuzluktan çok hasettir o. Arkadaşlarına, onların anne-babalarıyla olan ilişkilerine, sevinçlerine hasettir o çocuklar.
Annelik, babalık belki de sanat değil, ama onu yapmak da beceri ister. Her kes iyi bir ebeveyn olamaz ki, her kesin kalbi çocuk sevmeye, sorumluluk almaya müsait olamaz. Bazı insanlar vardır rahatına düşkün. Başı ağrıya bilir çocuk sesinden. Bu yüzden bir yastıkla susturulup öldürülür minnacık bebekler. Bazıları çocuk doğurur nesli devam etsin diye, bazıları da çocuk yapar "babasının gururu" diye bilsin diye. Bazıları da ben çocuğa her imkanı sağladım diyip övünür çocuğu dadıya emanet edip günde bir saat bile zaman ayıramazken. Bazı çocuklar da bir gecelik zevklerin kurbanı olur. Bazıları istenmeyen torun, bazıları bir hata sonucu.

#DevamıVar

🖇 @iintisap ✨

Bazıları da tam aldıracakken kıyamayıp sözde vicdan yapan, doğurduktan sonra hayvan yerine koyan insanların işlediği günahlara kurban gider. Bazı çocuklar hataların bedeli olarak görülür.
Bir de hiç günahı yokken, hiç bir neden olmadan sevilmeyen çocuklar vardır. Aileye kenardan baksan cennet bahçesi gibi bir güzellik. Ama en güzel ailelerde büyüyen çocuklara sorun "Annenle baban en son ne zaman kavga etti, ya da en son ne zaman peluş oyuncağını sarılıp ağladın"-diye. Muhtemelen aşağı dikilmiş bir bakış, bükülmüş bi boyun durur karşınızda. Neden mi? Çünkü çocuğa oyuncak almak onu sevmek değil. Çocukların oyuncağa değil, onlara oyun arkadaşı olacak bir anneye, yeni oyunlar öğretecek bir babaya ihtiyacı vardır. Belki de "dadı çocuğuma çok iyi bakar, ben işe rahat gidip gelirken"-diyen bir anne görmüşsünüzdür. Bir sorsanıza o annenin çocuğuna dadı mı daha yakın, yoksa onu dünyaya getiren kadın mı?

#DevamıVar

🖇 @iintisap ✨

Ya da boş verin anneyi, babalarını sorun çocuklara, birine değil, hepsine sorun, her çocuğa teker-teker sorun soruları: "Babanı seviyor musun?", "Babandan korkuyor musun?", "Baban hiç saçlarını okşadı mı?", "Hiç babanın eli omzuna dokundu mu?, "Baban hiç oyun oynadı mı seninle?". Bir çok çocuk tanıyorum tüm sorulara "hayr" diyecek. Annelerin çoğunda vardır çocuk sevgisi, peki babalar? Anneler tek başına mı büyütmeli çocukları? Kendinizi baba olarak hayal edip "ben iyi bir baba ola bilirim" demeyin hiç biriniz. Dönün kendi babalarınıza bakın önce. Hiç olmadı mı yanlış bir haraketinizde babanızın anneniz suçladığı? Hiç "bu çocuğu sen böyle yetiştirdin" cümlesini duymadınız mı ondan? Eğer duymadıysanız sevinmeyin, çünkü duyan çocukların ahı duyulur kilometrelerce uzaktan. Belki Türkçem yetmez kötü geçen çocuklukları anlatmaya, ama bazı konular vardır, tek kelimeyle anlatılan. AİLE- bu konuyu anlatmaya bir tek bu kelime yeter.

🖇 @iintisap ✨

Her evlilik aile kurmakla sonuçlanmaz, bazıları sadece hüsrandan ve yıkılmış hayalleri olan küçücük çocuklarda ibarettir.

🖇 @iintisap ✨

Zaten yalnızlığımın sebebi kitaplardaki kahramanları semtimde bulamayışım değil miydi?

Aslında bir çoğumuzun içinden geçen bu, ama sözün bir sahibi var😊bulun bakalım alıntı kimden😊

🖇 @iintisap ✨

Ayrılık ne biliyor musun?
Ne araya yolların girmesi
Ne kapanan kapılar
Ne yıldız kayması gecede, ne güz
Ne ceplerde tren tarifesi
Ne de turna katarı gökte
İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık!
İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini
Birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine
Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken
Duvarlara dalıp dalıp gitmesi
Türküsünü söylecek kimsesi kalmamak ayrılık

Şükrü ERBAŞ

@panislamist13 sizin için😊

🖇 @iintisap ✨

Ayrılık nedir bilir misin? Ayrılık bir birini seven iki insanın yollarını ayırmasıdır. Derseniz ki, peki bir taraf sevip diğeri sevmemiş olursa, yine ayrılık olmaz mı, iplerin kopması. Hayr, efendim, olmaz. Hiç gelmemiş olan birinegit demek gibi bir şeydir o. Ama ayrılık her iki tarafın canını yakar. "Kal" diye yalvarmak istersin, ama dilinden sadece "git" kelimesi çıkar. İçin yanar ama gitmesini beklersin. Gidince rahatlar mı peki insan? Hayr, gitmek sadece can yakar, kalıp bir birimizi incitmemizdense, gidelim de sadece kendi canımız yansın dersiniz. Orası da doğru olmaz, çünkü gitti diye kızarız ona ve yine onun yüzünden canımız yanar. Ayrılıklar sevdaya dahildir derler. Peki sizce neden? Neden ayrılık bu kadar can yakar? Neden kalışıyla bize acı veren birinin gitmesini istemeyiz? Neden kalıp ortak yolu bulmak yerine en kolay yolu seçip gideriz ki? Sadece canımız yanar ve bir süre sonra hisslerimizi kaybederiz giderse, ama belki de kalsaydı çok şeyi çözebilirdik...

Kısaca bir Azerbaycan türküsüdür Ayrılık