حرکات اشاره‌ای میمون‌های بزرگ یکی از پدیده‌های شگفت‌انگیز در دنیای حیوانات است که همچنان بسیاری از رازهای آن کشف نشده باقی مانده است.
این حرکات به عنوان ابزاری مهم برای ارتباطات درون‌گونه‌ای و بین‌گونه‌ای، نه تنها ساختار اجتماعی و روابط میان آن‌ها را شکل می‌دهد، بلکه می‌تواند نوری تازه بر منشأ دگرگشت زبان در انسان‌ها بیافکند. اما آیا این حرکات حاصل یادگیری و تجربه‌اند یا نتیجه انتخاب طبیعی؟ شاید پاسخ در جایی فراتر از این دو نظریه پیشین، نهفته باشد.


✍نویسنده و گردآورنده : سحر مرتضی نژاد

​​آیا کروموزوم Y در حال ناپدید شدن است؟


جنسیت نوزادان انسان و سایر پستانداران توسط یک ژن تعیین‌کننده‌ی جنسیت نر در کروموزوم Y تعیین می‌شود. اما کروموزوم Y انسان در حال انحطاط است و ممکن است در چند میلیون سال آینده ناپدید شده و منجر به انقراض گونه‌ی ما شود؛ مگر اینکه در حین دگرگشت، ژن جنسی جدیدی پدید آید.


کروموزوم Y حاوی یک ژن بسیار مهم است که رشد مردانه را در جنین آغاز می‌کند. این ژن اصلی جنسی با عنوان SRY (ناحیه جنسی در Y) با راه‌اندازی یک مسیر ژنتیکی کار می‌کند. این مسیر با ژنی به نام SOX9 شروع می‌شود که اگرچه روی کروموزوم‌های جنسی قرار ندارد، برای تعیین جنسیت نر در همه‌ی مهره‌داران کلیدی است.

یافته‌های جدید نشان می‌دهد که در پلاتیپوسِ استرالیایی جفت XY، فقط یک کروموزوم معمولی با دو عضو مساوی است. این مسئله ثابت می‌کند که در پستانداران X و Y چندی پیش یک جفت کروموزوم معمولی بوده‌اند. این به نوبه‌ی خود به این معنی است که کروموزوم Y، حدود ۵۵ تا ۹۰۰ ژن فعال را طی ۱۶۶ میلیون سال-یعنی از زمانی که انسان و پلاتیپوس در مسیرهای جداگانه‌ی دگرگشتی بوده‌اند- از دست داده است‌.

این از دست‌دادنِ حدود ۵ ژن در هر میلیون سال است. با این سرعت، در حدود ۱۱ میلیون سالِ آینده، کروموزوم Y وجود نخواهد داشت که این مسئله، انقراض نسل بشر را در پی دارد.


خبر خوب این است که، طبق یافته‌هایی تازه، انسان می‌تواند یک ژن جدید تعیین‌کننده‌ی جنسیت را حین دگرگشت ایجاد کند. گونه‌هایی از دو دودمان جوندگان یعنی موش‌های mole اروپای شرقی و موش‌های خاردار ژاپنی، شناخته شده‌اند که در آن‌ها کروموزوم Y و SRY کاملا از بین رفته و کروموزوم X در دوز منفرد یا دو برابر در هر دو جنس باقی‌ مانده‌ است.

محققان پیشتر هیچ‌نشانه‌ای از SRY یا ژنی که در این موجودات جایگزین SRY می‌شود را پیدا نکردند اما در سال ۲۰۲۲ نتایج جدیدی را در این راستا منتشر شد. طبق این نتایج، توالی‌هایی یافت شدند که فقط در ژنوم موش‌های نر وجود داشتند. آن‌ها یک تفاوت کوچک در نزدیکی ژن جنسی کلیدی SOX9 در کروموزوم ۳ موش خاردار یافتند.


پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند که این قطعه‌ی کوچک حاوی سویچی است که معمولا SOX را در پاسخ به SRY روشن می‌کند. همانطور که پیشتر هم گفته شد، ژن SOX برای تعیین جنسیت در نر نقشی کلیدی دارد. هنگامی که دانشمندان توالی مذکور را در موش‌ها بررسی کردند، متوجه شدند که فعالیت SOX9 تحت اثر این توالی «افزایش» می‌‌یابد؛ بنابراین این تغییر می‌تواند به SOX9 اجازه دهد که بدون SRY کار کند.

نویسنده: ملیکا شیاسی

🦍 @ir_academy_evolution

​​پاسخ به یک معضل همیشگی: «بالاخره اول مرغ آمده یا تخم مرغ؟»

ساده‌ترین پاسخ این است که تخم‌ها به‌عنوان سلول‌های تولیدمثلی، میلیاردها سال قبل از اولین جوجه‌ها که حدود ۱۰ هزار سال پیش اهلی شدند، وجود داشته‌اند. این نشان می‌دهد که اول تخم مرغ پدیدار شده است.

لوئیس ویلازون، جانورشناس، در مصاحبه با BBC Science Focus همین نتیجه را تکرار می‌کند که: «تخم مرغ‌ها بسیار پیرتر از مرغ‌ها هستند.» ویلازون توضیح داد که دایناسورها در دوره‌ی ژوراسیک تخم می‌گذاشتند، به‌علاوه ماهی‌هایی که برای اولین بار از دریاها بیرون خزیدند، تخم‌گذاری می‌کردند. همچنین، ۵۰۰ میلیون سال پیش در دوره کامبرین، هیولاهای خزنده‌ای که در آب‌های کم عمق و گرم شنا می‌کردند نیز تخم می‌گذاشتند.

طبق یافته‌های محققان، مرغ‌ها از خزندگان تکامل یافته‌اند و جهش‌های ژنتیکی که منجر به پیدایش اولین مرغ شد در DNA تخم‌مرغ رخ داده است. بنابراین، تخم مرغِ حاوی اولین مرغ، توسط پرنده‌ای که هنوز از نظر ژنتیکی مرغ نبود، گذاشته شد.

مرغ ها ابتدا از گونه ای به نام مرغ جنگلی قرمز تکامل یافته‌اند. جوجه‌ها همان گونه‌ی پرندگان قرمز جنگلی جنوب شرقی آسیا هستند، اگرچه احتمالاً ۱۰۰۰۰ سال پیش زمانی که اهلی شدند با مرغ جنگلی خاکستری هیبرید شده بودند. در برهه‌ای از تاریخ دگرگشت، زمانی که جوجه‌ای وجود نداشت، دو پرنده که تقریباً اما نه کاملاً مرغ بودند، با هم جفت شدند و تخمی گذاشتند که از آن اولین جوجه خارج شد.

📝گردآورنده : نگین قره خانی
✍نویسنده : فاطمه دوراندیش

🦍 @ir_academy_evolution

🖇 اتحاد زیست شناسان ایران در دانشگاه‌های سراسر کشور از تمامی ورودی‌ها (مخصوصا ورودی۱۴۰۳)نماینده‌ فعال می‌پذیرد.🌸


👩‍💻 لطفا برای دریافت اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیغام دهید.
🆔 @Biocan_admin



🤝عضوی از خانواده بزرگ اتحاد زیست شناسان ایران شوید.


🆔 @UIBiologists🌱💡

•روابط عمومی اتحاد زیست‌‌شناسان ایران•

​​​​تاریخچه‌ی ژنتیکی جنوب آفریقا؛ از عصر حجر تا به امروز

جنوب آفریقا یکی از طولانی‌ترین سوابق فسیلی و بزرگ‌ترین تنوع ژنتیکی انسان‌ها را در جهان داراست؛ با این‌حال، فرایندهای شکل‌گیری ذخیره‌ی ژنی آن در گذشته هنوز ناشناخته است و شکاف قابل توجهی در درک ما از مسیرهای جمعیتی در طول هولوسن(آخرین دور زمین شناسی و 11 هزار و 700 سال اخیر) وجود دارد که از نظر ژنتیکی مورد مطالعه قرار نگرفته است.

در مطالعه‌ای که به تازگی صورت گرفته، توالی‌های ژنومی افرادی از پناهگاه صخره‌ای Oakhurst در آفریقای جنوبی بررسی شده است‌. بررسی DNA باستانی این افراد که کل هولوسن را در برمی‌گیرد، به پژوهشگران این امکان را می‌دهد که مسیرهای جمعیتی بومیان San و اجداد آن‌ها را در 10 هزار سال گذشته مورد مطالعه قرار دهند.

بازسازی ژنوم 13 نفر از پناهگاه سنگی Oakhurst در جنوب آفریقا و تجزیه و تحلیل آن‌ها توسط تیمی از محققان دانشگاه کیپ تاون حاکی از پایداری ژنتیکی طولانی‌مدت است. این افراد که در فاصله زمانی 1 تا 10 هزار سال پیش زندگی می‌کردند، شباهت ژنتیکی خارق‌العاده‌ای با ساکنان فعلی همان منطقه دارند.

پژوهشگران نشان می‌دهند که برخلاف بیشتر مناطق در سراسر جهان، تاریخ جمعیت جنوبی‌ترین بخش آفریقا با امواج متعدد مهاجرت، جایگزینی و اختلاط مشخص نمی‌شود، بلکه با تداوم ژنتیکی طولانی‌مدت از اوایل هولوسن تا پایان عصر حجر متأخر مشخص می‌شود. تمامی این یافته‌ها بر اهمیت آفریقای جنوبی در فهم تاریخچه‌ی دگرگشت انسان صحه می‌گذارد.

✍نویسنده : فاطمه دوراندیش

🦍@ir_academy_evolution

​​رمزگشایی ژنوم ماموت پشمالوی 52000 ساله🦣


به تازگی مقاله‌ای در ژورنال Cell به چاپ رسیده است که دیدی دقیق‌تر از DNA باستانی و ساختار ژنوم به ما می‌دهد.🧬

در این پژوهش ژنوم ماموتی با قدمت 52 هزار سال، توالی یابی و ساختار سه بعدی آن بازسازی شد. ساختار سه بعدی ژنوم، ساختاری پیچیده است که نقش بسیار مهمی در تنظیم بیان ژن و پایداری ژنوم دارد✨

ساختار ژنوم این ماموت، با وجود 52 هزار سال قدمت، دست نخورده و سالم باقی مانده بود. با توجه به این نکته، می‌توان گفت ژنوم سه بعدی ساختاری بسیار حفاظت شده در سلول‌های یوکاریوتی است.
محققان با استفاده از تکنیکی به نام Hi-C، برهمکنش‌های فیزیکی بین نواحی مختلف ژنوم را ثبت کردند و به این صورت توانستند ساختار سه بعدی ژنوم مورد نظر را بازسازی کنند.

ساختار سه بعدی ژنوم این ماموت تا حد زیادی مشابه ساختار سه بعدی ژنوم فیل‌های امروزی است. البته تفاوت‌هایی هم میان این ساختار‌ها وجود دارد.
حین مقایسه‌ی ساختار ژنوم ماموت و فیل امروزی، مشخص شد که در بخش‌هایی از ژنوم این دو گونه تفاوت‌هایی وجود دارد. این تفاوت‌ها احتمالا مربوط به سازگاری ماموت‌ها با گرما و شرایط سخت است.

آیا امکان بازگردانی حیوانات منقرض شده وجود دارد؟

با درک ساختار ژنوم حیوانات منقرض شده، دانشمندان می‌توانند شروع به کشف راه‌هایی برای بازگردانی این حیوانات کنند. البته اخلاقی بودن این عمل، همچنان مسئله‌ای مورد بحث است.

این پژوهش درهای جدیدی را برای مطالعه‌ DNAهای باستانی و دگرگشت ژنوم باز می‌کند. مطالعه‌ی ژنوم دیگر حیوانات منقرض شده، میتواند دانشمندان را کمک کند تا تاریخچه‌ی حیات بر روی زمین را با جزئیات بیشتری کشف کنند.🤓

نویسنده:مبینا جاویدی

🦍@ir_academy_evolution

​​🌟 دگرگشت باکتری‌های پروبیوتیک 🌟

برای اولین بار، دانشمندان موفق به استخراج و آنالیز DNA از نمونه‌های پنیر باستانی در کنار مومیایی‌های حوضه تاریم در چین شدند که قدمت آن به حدود 36 هزار سال پیش می‌رسد. این تحقیق که در ۲۵ سپتامبر در ژورنال Cell Press منتشر شد، منشا جدیدی برای پنیر کفیر را نشان می‌دهد و به دگرگشت باکتری‌های پروبیوتیک روشنایی می‌بخشد.

حدود دو دهه پیش، باستان‌شناسان مواد سفید اسرارآمیزی را در گورستان Xiaohe کشف کردند که روی سر و گردن چندین مومیایی آغشته شده بود. در آن زمان، دانشمندان حدس می‌زدند که این مواد نوعی از محصولات لبنی تخمیر شده هستند، اما نتوانستند نوع دقیق آن را تشخیص دهند.

با پیشرفت‌های اخیر در تجزیه و تحلیل DNA، محققان موفق به شناسایی DNA گاو و بز در نمونه‌های پنیر شدند. جالب است که مردم باستان Xiaohe از انواع مختلف شیر حیوانی به صورت جداگانه استفاده می‌کردند.

همچنین، آن‌ها DNA میکروارگانیسم‌ها را بازیابی کردند و تأیید کردند که این مواد سفید در واقع پنیر کفیر هستند.

این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه Lactobacillus kefiranofaciens مواد ژنتیکی را با سویه‌های مرتبط مبادله می‌کند و در طول زمان بهبود می‌یابد.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که باکتری‌های امروزی کمتر احتمال دارد که پاسخ ایمنی را در روده انسان ایجاد کنند و این نشان‌دهنده سازگاری آن‌ها با میزبان انسان در طول هزاران سال است.


نویسندگان✍:ستاره برارپور،ملیکا شیاسی

🦍@ir_academy_evolution

​​رژیم غذایی انسان‌های اولیه: گوشت یا سبزیجات؟


باکتری‌های موجود در معده می‌توانند به ما بفهمانند که منوی غذایی اولین انسان‌ها شامل چه چیزهایی بوده است!

هلیکوباکتر پیلوری بیش از 100 هزار سال است که در معده‌ی انسان ساکن شده است. این باکتری به‌عنوان عامل تقریبا یک میلیون مورد سرطان معده در سال و همچنین سایر بیماری‌های معدوی تهدیدکننده‌ی زندگی شناخته شده و احتمالاً در دوران ماقبل تاریخ باعث دردهای زیادی در معده شده است.
محققان در پژوهشی تازه، یک نوع از هلیکوباکتر بسیار متمایز را پیدا کرده‌اند که صدها هزار سال پیش پدید آمده و با ما در سرتاسر جهان گسترش یافته است. آن‌ها این بوم‌گونه‌ها(ecospecies) را Hardy نامیده‌اند.
محققان پیشنهاد می‌کنند که این گونه، برای زندگی در معده‌ی افرادی تخصص یافته که رژیم غذایی‌شان عمدتا گوشت یا ماهی است؛ بنابراین مطالعه‌ی تنوع ژنتیکی باکتری‌های معده‌، می‌تواند ما را از تغذیه‌ی اجدادمان آگاه کند.

یکی از تفاوت‌های ژنتیکی مهم بین هاردی و سویه‌های حال حاضر، در ژن‌هایی به نام اوره‌آز است. معده به‌دلیل اسیدیته بالایی که دارد تقریباً برای همه‌ی موجودات محیطی نامناسب محسوب می‌شود. هلیکوباکتر دو استراتژی اصلی برای جلوگیری از حل‌شدن همراه با غذایی که می‌خوریم، دارد. اولین مورد پناه‌بردن به مخاط پوشش معده است، جایی که اسیدیته‌ی کمتری نسبت به مرکز معده دارد. دومین راه‌حل تولید اوره آز است. اوره آز محیط اطراف باکتری را اسیدی می‌کند. هلیکوباکتر پیلوری یک پروتئین اوره آز می‌سازد که اتم‌های نیکل را درون آن قرار می‌دهد.

بیشتر هلیکوباکترهای سویه‌ی هاردی، اوره‌آز دوم را رمزگذاری می‌کنند که به جای اتم نیکل را در خود جای می‌دهند. این اوره‌آز جایگزین، به هلیکوباکتر برای زنده‌ماندن در معده‌ی گوشتخواران کمک می‌کند، معده‌هایی که اسیدی‌تر از معده‌های همه‌چیزخواران بود.

محققان در این پژوهش نزدیک به 7 هزار ژنوم هلیکوباکتر پیلوری را از سراسر جهان تجزیه و تحلیل کردند و به این نتیجه رسیدند که اولین انسان مدرن به دو نوع مجزا از این باکتری آلوده شده است که در طول مهاجرت‌های اولیه انسان‌ها از آفریقا پخش شده‌اند و تا آمریکای جنوبی هم رسیده‌اند.

بوم‌گونه‌ی هاردی تنها از تعداد کمی از جمعیت‌های بومی نمونه‌برداری شده است که نشان می‌دهد ممکن است در بسیاری از مکان‌ها در مسیر مهاجرت خود منقرض شده باشد. درک اینکه چرا این گونه‌های زیست‌محیطی می‌توانند در برخی از جمعیت‌ها هم‌زیستی داشته باشند، اما در برخی دیگر نه، نوید می‌دهد که آگاهی ما از پیش از تاریخ و بیماری‌های معدوی که ما هنوز از آن رنج می‌بریم، افزایش یابد.

نویسنده✍ : ملیکا شیاسی
ویراستار : فاطمه دوراندیش

🫂 @ir_academy_evolution

​​⁉️چرا موهای بدن را از دست داده‌ایم، اما موهای پرپشتی بر بالای کاسه سر داریم؟

انسان‌ها در طول فرایند دگرگشت بخش اعظم موهای بدن خود را از دست داده‌اند، در حالی که موهای روی سر همچنان باقی مانده و حتی پرپشت‌تر از بقیه نواحی بدن هستند. چندین نظریه برای این پدیده مطرح شده است:

🔹تنظیم دمای بدن:

یکی از مهم‌ترین دلایل این تغییر، سازگاری با شرایط آب‌وهوایی و افزایش توانایی بدن در خنک شدن است. انسان‌های اولیه که در مناطق گرم و استوایی زندگی می‌کردند، با از دست‌دادن بیشتر موهای بدن خود، بهتر می‌توانستند گرما را از طریق تعریق دفع و دمای بدن خود را تنظیم کنند. اما موی سر نقش محافظت از کاسه‌ی سر در برابر تابش مستقیم نور خورشید را داشته و به همین دلیل باقی مانده است.

🔹جاذبه‌ی جنسی و انتخاب طبیعی:

برخی نظریه‌پردازان پیشنهاد می‌کنند که پرپشتی موی سر ممکن است به عنوان یک شاخص سلامتی و همچنین جاذبه‌ی جنسی عمل کرده باشد. موهای سالم و براق می‌توانستند در انتخاب جفت در جوامع اولیه تأثیرگذار باشند.

🔹محافظت از جمجمه:

موی سر به‌عنوان یک لایه محافظ از جمجمه و مغز در برابر آسیب‌های فیزیکی، نور خورشید و تغییرات دمایی عمل می‌کند. این ویژگی باعث شده است که موهای سر همچنان به صورت پرپشت باقی بمانند، در حالی که بخش‌های دیگر بدن بیشتر موهای خود را از دست داده‌اند.

🦍 @ir_academy_evolution

✨ کشف گونه گیاهی جدید در دره دیبانگ! 🌱

یک گونه گیاهی جدید از ناحیه دره دیبانگ توسط محققان NEIST کشف شد.

🌍 نام علمی: Begonia neisti

📍محل کشف: دامنه‌های تپه‌ای مرطوب بین هونلی و آنینی

🌿جزئیات گیاه :

این گیاه متعلق به فرقه بگونیا platycentrum است.

📌اهمیت بگونیا :

بگونیا یکی از بزرگترین گروه‌ها در قلمرو گیاهی با بیش از 2100 گونه شناخته شده است.
بسیاری از این گونه‌ها به دلیل جذابیت زینتی ارزشمند هستند. آروناچال پرادش (ایالتی در هندوستان) به دلیل شرایط آب و هوایی متنوع، شاهد افزایش کشف گونه‌های بگونیا است.

🔍 تعداد گونه‌های ثبت شده : 8 گونه در دره دیبانگ!

نويسندگان✍: نگین قره خانی و ستاره برارپور

🦍@ir_academy_evolution

​​چرا بعضی نقاط بدن به‌ صورت نقطه‌ای همچنان مو دارند؟
در برخی نواحی بدن، مانند زیر بغل، ناحیه‌ی تناسلی و برخی نواحی دیگر، موها همچنان به صورت متراکم باقی مانده‌اند. دلایل عمده‌ی این پدیده شامل موارد زیر است:

عملکرد محافظتی و اصطکاک: در برخی نواحی‌ مانند زیر بغل و ناحیه‌ی تناسلی، موها می‌توانند به‌عنوان یک لایه‌ی محافظ عمل کرده و از پوست در برابر اصطکاک و تحریک حفاظت کنند. همچنین در زمان حرکت، این نواحی بیشتر در معرض سایش هستند و موها می‌توانند به کاهش اصطکاک کمک کنند.

تنظیم بو و سیگنال‌دهی جنسی : برخی از محققان بر این باورند که موهای بدن در برخی نواحی‌ مانند زیر بغل و ناحیه‌ی تناسلی ممکن است در انتشار بوهای بدن نقش داشته باشند. در این مناطق غدد عرق آپوکرین وجود دارند که بوهای خاصی تولید می‌کنند. ممکن است بتوان اهمیت این بوها را در دوران اولیه‌ی زندگی انسان برای سیگنال‌دهی جنسی و جلب توجه جفت‌ها در نظر گرفت.

بقای برخی ویژگی‌های دگرگشتی: برخی از موها در نواحی خاص بدن، شاید به این دلیل هنوز باقی مانده‌اند که در طول دگرگشت نیاز به حذف کامل آنها نبوده است و یا این که برخی از این ویژگی‌ها به اندازه‌ی کافی مفید بوده‌اند که حفظ شوند.

🦍 @ir_academy_evolution

🧑‍🔬🔍راز مومیایی حبس شده در مصر 🇪🇬✨
تحقیقات جدید درباره یک مومیایی حبس شده که به دوره باستان تعلق دارد، توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. این مومیایی، که به شکل خاصی تدفین شده، حاوی اطلاعات شگفت‌انگیزی درباره باورها و روش‌های تدفین مصریان باستان است. 🏺👁️
با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته مانند اشعه ایکس و سی‌تی‌اسکن، محققان در تلاش هستند تا به رازهای نهفته این مومیایی پی ببرند. این تکنیک‌ها امکان بررسی دقیق ساختار داخلی مومیایی را فراهم می‌کنند، بدون اینکه آسیبی به آن وارد شود. 🔬🖥️
مومیایی‌ها نه تنها نمایانگر هنر و مهارت‌های باستانی هستند، بلکه می‌توانند اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی، مرگ و باورهای مذهبی مردم آن زمان ارائه دهند. 📜⚰️ این تحقیقات می‌تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از فرهنگ و تاریخ مصر باستان پیدا کنیم و به سؤالاتی درباره زندگی روزمره، اعتقادات و مراسمات تدفین پاسخ دهیم. 🙏🌍
دانشمندان امیدوارند که با تحلیل دقیق‌تر این مومیایی، بتوانند به کشفیات جدیدی دست یابند که به روشن شدن جنبه‌های مختلف تمدن باستانی مصر کمک کند. 🚀🔍👻

نویسنده:ستاره برارپور
گرد اورنده:حیدر لیبی زادگان
@ir_academy_evolution

​​مغز نوزادان می‌تواند الگوهای صوتی پیچیده را تشخیص دهد!

بر اساس نتایج مطالعه‌ای که اخیرا در ژورنال PLOS Biology منتشر شده است، محققین دریافتند که نوزادان قادر به یادگیری توالی‌های صوتی پیچیده‌ای هستند که از قوانینی مشابه با زبان پیروی می‌کند.

از مدت‌ها پیش، مشخص شده بود که نوزادان می‌توانند توالی‌هایی از هجاها یا صداهایی را یاد بگیرند که مستقیما به دنبال یکدیگر می‌آیند. با این حال، زبان انسان اغلب شامل الگوهایی‌ست که از عناصر ناپیوسته تشکیل شده است که اغلب مجاور هم نیستند.

کودکان معمولا از سن دو سالگی شروع به تسلط بر قوانین دستوری زبان در زبان مادری خود می‌کنند. با این حال، نتایج جدید نشان می‌دهند که نوزادان نیز تا ۵ ماهگی می‌توانند قوانین بین عناصر غیر مجاور را نه فقط در زبان، بلکه در صداهای غیر زبانی مانند آوا نیز تشخیص دهند!

جالب این‌که حتی خویشاوندان نزدیک ما یعنی شامپانزه‌ها نیز می‌توانند الگوهای صوتی پیچیده در آواها را تشخیص دهند.

🔸️ صداها، ارتباطات مغزی مرتبط با زبان را فعال می‌کند!
قشر پیشانی در نوزادان نقش مهمی را ایفا می‌کند. این بخش در تشخیص توالی‌های صداهای مختلف توسط نوزادان به شدت فعال است. به عقیده محققین، الگوهای صوتی پیچیده، این شبکه‌های مرتبط با زبان را از همان ابتدای زندگی فعال می‌کند و در طول ۶ ماهه‌ی نخست،‌ این شبکه‌ها پایدارتر و تخصصی‌تر می‌شوند.
در واقع، مغز قادر است که از روز اول به الگوهای پیچیده‌ای مانند الگوهای موجود در زبان پاسخ دهد‌!

این نتایج، برای درک نقش تحریکات محیطی در رشد اولیه‌ی مغز بسیار حائز اهمیت هستند. همچنین نشان می‌دهند که چگونه سیگنال‌های صوتی غیرزبانی می‌توانند ارتباطات مغزی مرتبط با زبان را فعال کنند.

نویسنده✍:سحر مرتضی نژاد

🦍 @ir_academy_evolution

​​معمولا در فیلم‌ها، تخم‌‌ دایناسورها با اندازه‌هایی نسبتاً بزرگ نشان داده می‌شود؛ ولی آیا همیشه اینطور است؟🤔

جواب این سوال منفی است؛ به تازگی شش تخم دایناسور که هر کدام به اندازه‌ی یک حبه‌ی انگور بودند در جنوب چین پیدا شدند.🪺

این فسیل‌ها به طور کامل یافت شدند و کوچک‌ترین تخم‌های دایناسوری کاملی هستند که تا به حال یافت شده است.🦕

باستان‌شناسان با توجه به ویژگی‌های خاص این تخم‌ها؛ اندازه کوچک و ساختار منحصربه‌فرد پوسته‌، آن‌ها را متعلق به جنس و گونه‌ای جدید از دایناسور‌ها به نام Minioolithus ganzhouensis، معرفی کردند.🪺

 این دایناسور‌ها تروپودهای کوچکی بودند که در اواخر دوران کرتاسه یعنی حدود 80 میلیون سال پیش در چین باستان می‌زیستند.🦖

این نتایج نشان‌دهنده‌ی تنوع دایناسورهایی است که میلیون‌ها سال پیش بر روی زمین قدم می‌گذاشتند.🌍

نویسنده🖊:مبینا جاویدی


🦍 @ir_academy_evolution

سلام!ظهرتون بخیر باشه
تاحالا به علاقه ی خودتون به کربوهیدرات ها توجه داشتید؟یا اینکه چرا اینقدر کربوهیدرات هارو دوست داریم؟
توی پست امشب،منتظر پاسخ این سوالتون باشین😀

پست با یکم تاخیر😅
مرسی از صبوریتون
ساعت ۸ شب منتظر باشید!

​​چرا کربوهیدرات را دوست داریم؟

اگر تا به حال برای کاهش مصرف کربوهیدرات خود تلاش کرده‌اید و در این کار موفق نبوده‌اید، مقصر شما نیستید! توالی DNA‌تان را سرزنش کنید.

می‌دانیم که انسان‌ها چندین نسخه از ژنی معروف به آمیلاز بزاقی (AMY1) را حمل می‌کنند. این ژن به ما اجازه می‌دهد تا شروع به تجزیه‌‌ی نشاسته‌ی کربوهیدرات پیچیده در دهان کنیم و اولین گام را در متابولیسم نشاسته برداریم. با این حال، تعیین چگونگی و زمان گسترش تعداد این ژن‌ها همواره چالشی اساسی برای محققان بوده است.

اکنون یک مطالعه‌ی جدید نشان می‌دهد که چگونه تکرار ژن آمیلاز بزاقی، نه تنها می‌تواند به سازگاری انسان با غذاهای مملو از نشاسته کمک کند، بلکه ممکن است بیش از ۸۰۰۰۰۰ سال پیش، قبل از جدا شدن اجداد انسان‌های امروزی از نئاندرتال‌‌ها رخ داده باشد. این مطالعه در نهایت نشان می‌دهد که چگونه تکرارهای اولیه‌ی این ژن زمینه را برای تنوع ژنتیکی گسترده‌ای که هنوز هم وجود دارد، ایجاد می‌کند و بر نحوه‌ی مؤثر هضم غذاهای حاوی نشاسته‌ تأثیر می‌گذارد.

نئاندرتال‌ها قبلاً چندین نسخه از AMY1 داشتند. تیم تحقیقاتی با تجزیه و تحلیل ژنوم ۶۸ انسان باستانی، از جمله نمونه‌ای ۴۵۰۰۰ ساله از سیبری، دریافت که شکارچیان پیش از ظهور کشاورزی به‌طور متوسط ۴ تا ۸ نسخه از AMY1 در هر سلول دیپلوئیدی داشتند. این مسئله نشان می‌دهد که بسیار قبل‌تر از اینکه انسان‌ها شروع به اهلی کردن گیاهان و خوردن مقادیر اضافی نشاسته کنند، با طیف گسترده‌ای از تعداد کپی AMY1 در سراسر اوراسیا یافت می‌شدند. این مطالعه همچنین تأکید می‌کند که تکرار ژن AMY1 در نئاندرتال‌ها و دنیسوواها رخ داده است.

تغییرات اولیه در ژنوم‌های ما زمینه‌ای را برای تغییرات قابل‌توجه در ناحیه‌ی آمیلاز ایجاد کرده و به انسان اجازه داده‌ تا با تغییر رژیم‌های غذایی سازگار شود؛ زیرا مصرف نشاسته با ظهور فناوری‌ها و شیوه‌های زندگی جدید به طور چشمگیری افزایش یافته است‌.

افرادی که تعداد کپی‌های AMY1 بالاتری داشتند، احتمالاً نشاسته را به طور مؤثرتری هضم می‌کردند و فرزندان بیشتری داشتند. دودمان آن‌ها در نهایت در یک بازه‌ی زمانی طولانی، نسبت به آن‌هایی که تعداد نسخه‌های کمتری داشتند بهتر عمل کردند و تعداد کپی‌های AMY1 را منتشر کردند.

با توجه به نقش کلیدی تنوع تعداد کپی AMY1 در مسیر دگرگشت انسان، این تنوع ژنتیکی فرصتی هیجان‌انگیز برای بررسی تأثیر آن بر سلامت متابولیک و کشف مکانیسم‌های دخیل در هضم نشاسته و متابولیسم گلوکز ارائه می‌کند.

نویسنده🖊:ملیکا شیاسی

🦍@ir_academy_evolution

سلام و صبح بخیر!
راس ساعت ۹ امروز،یعنی چهل و پنج دقیقه ی دیگه،یک پست جذاب راجع به زمانبندی رشد جنین داریم
منتظرش باشید🤩😉