​​✨چرا شاهین‌ها خطوطی زیر چشمانشان دارند؟

📌 شاهین‌ها در سراسر جهان یافت می‌شوند و دارای گونه‌های متنوعی هستند. آن‌ها به گروهی از پرندگان شکاری تعلق دارند که دارای منقار قلاب‌دار، بینایی قوی و پنجه‌های تیز هستند. یکی از ویژگی‌های خاص شاهین‌ها، خطوط تیره‌ای است که زیر چشمانشان (خطوط مالار) دیده می‌شود.

📌 مدت‌ها تصور می‌شد که این خطوط مانند عینک آفتابی طبیعی عمل می‌کنند و با کاهش تابش نور خورشید، به بهبود دید شاهین‌ها در حین شکار کمک می‌کنند. این ایده مشابه به استفاده ورزشکاران از خطوط سیاه زیر چشم برای کاهش نور و افزایش تمرکز است.

📌 در یک مطالعه‌ از قبل، دانشمندان با بررسی هزاران عکس از شاهین‌های مهاجر (شاهین‌های پردگرین) دریافتند پرندگانی که در مناطق آفتابی‌تر زندگی می‌کنند، خطوط مالار تیره‌تر و بزرگ‌تری دارند. این یافته‌ها تأییدی بر فرضیه‌ی کاهش تابش خورشید بود؛ اما تحقیقات جدیدتر که شامل بررسی ۳۹ گونه‌ی مختلف شاهین با استفاده از بیش از ۱۰ هزار عکس بود، این فرضیه را به چالش کشید.

📌 نتایج نشان داد که در سایر گونه‌های شاهین، ارتباطی بین میزان تابش خورشید و اندازه یا تیرگی خطوط مالار وجود ندارد. برخی از شاهین‌ها در مناطق آفتابی اصلاً این خطوط را ندارند. بنابراین، این خطوط احتمالا کاربردهای دیگری نیز دارند، مانند استتار چشم‌ها از دید طعمه یا برقراری ارتباط با سایر شاهین‌ها.

📖 این تحقیق نشان می‌دهد که فرآیند دگرگشت بسیار پیچیده است و هر گونه ممکن است ویژگی‌های ظاهری خود را بر اساس نیازهای محیطی و رفتاری‌اش توسعه دهد.

✍️ نویسنده: علی اسلامی 
📚 گردآورنده: ملیکا شیاسی 

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

میلیون‌ها سال باران بی‌وقفه سیاره زمین 🌩

حدود ۲۳۲ میلیون سال پیش، زمین وارد یکی از مرطوب‌ترین دوره‌های تاریخ خود شد:

رویداد بارشی کارنین⛈ این دوره که بین ۱ تا ۲ میلیون سال طول کشید، به لطف تغییرات شدید آب‌وهوایی ناشی از فوران‌های آتشفشانی عظیم شکل گرفت.

🌋 این فوران‌ها مقادیر زیادی گازهای گلخانه‌ای را وارد جو کردند و موجب گرمایش زمین و افزایش تبخیر آب شدند. نتیجه؟ بارش‌های سیل‌آسا که باعث تغییرات شدید در اکوسیستم‌های زمین شد.

⛰درحالی‌که بسیاری از موجودات مانند آمونوئیدها و کونودونت‌ها در این دوره منقرض شدند، 🦖 دایناسورها موفق شدند از این تغییرات بهره‌مند شوند و در زمین گسترش یابند. شاید بتوان این بارش‌های سیل‌آسا را نقطه عطفی برای تسلط دایناسورها بر زمین دانست!

⇲ iflscience.com

✍🏻 لی‌لی نوری‌زاده
✦ آکادمی‌اخترزیست‌شناسی‌ایران ✦

فقط ۳ روز مانده تا شروع...

🧬 وبینار روش‌های نوین غربالگری:
روش‌های بی‌خطر برای اطمینان از سلامت جنین

📌 محور موضوعات:
1⃣ تاریخچه‌ی روش‌های غربالگری و اهمیت آن‌
2⃣ روش‌های غربالگری بیوشیمیایی
3⃣ روش‌های غربالگری نوین غیرتهاجمی، مبانی، کاربردها و محدودیت‌های آن
4⃣ آینده تست‌های غربالگری

⭕️کاملا رایگان⭕️

🗓 زمان: پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۳

🌐 دریافت اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام رایگان ازطریق لینک زیر 👇
https://biologyevents.ir/course/714

توانایی‌های بی‌نظیر دست انسان

دست‌های انسان تفاوت‌های قابل توجهی با دست‌های میمون‌های بزرگ دارند که به ما اجازه می‌دهند ابزارها را با دقت و مهارت بالا بسازیم و بهره‌برداری کنیم.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها، شست انسان است که از عضله‌ای مستقل به نام "فلکسر پولیسیس لونگوس" برخوردار است که این ویژگی به انسان قدرت زیادی برای گرفتن اجسام با دقت و کنترل دقیق می‌دهد.

نوک انگشتان انسان پهن است و دارای نواحی حساس پوست است که امکان لمس و درک دقیق اجسام را فراهم می‌آورد. طول متناسب انگشتان دست و شست باعث می‌شود که شست قابل تطابق با نوک سایر انگشتان باشد و قدرت گرفتن دقیقی ایجاد کند.

مفصل خاص در پایه شست امکان چرخش‌های ظریف را فراهم می‌آورد و تنظیمات ویژه مفصل‌های پایه انگشتان به دست این توانایی را می‌دهد که اجسام را با دقت بالا در دستان خود بگیرد.

در حالی که آسترالوپیتکوس آفرانسس قادر به استفاده از ابزارهای ساده بود، انسان‌های اولیه مانند هومو هابیلیس توانستند ابزارهایی بسازند که نشان‌ دهنده‌ی دگرگشت در مهارت‌های دست‌کاری و استفاده از ابزارها بودند.


نويسندگان✍:ملیکا شیاسی، سودابه جهانیان فر

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

تأثیر تغییرات اقلیمی در دگرگشت هومینی‌ها! 🌍⏳
از میوسن تا پلیستوسن

در دوره آخر میوسن (۱۱.۲–۵.۳ میلیون سال پیش) تغییرات اقلیمی باعث کاهش جنگل‌ها 🌳❌ و ظهور زیست‌بوم‌های بازتر شد 🏜️.

این روند در دوره پلیوسن (۵.۳–۲.۶ میلیون سال پیش) تشدید شد، به‌ طوری که در آفریقا، نخستی‌ها تنوع بیشتری پیدا کردند، اما در اوراسیا هومینی‌ها از ابتدای پلیوسن ناپدید شدند.

در آفریقا، هومینی‌ها در زیستگاه‌های مختلف از جنگل‌های رودخانه‌ای 🌿 تا دشت‌های علفی 🌾 زندگی می‌کردند. این تغییرات اقلیمی باعث تغییر در شیوه‌های زندگی آن‌ها شد و برخی از این تغییرات به بقا و دگرگشت آن‌ها کمک کرد 🔄.

در همین دوره، گونه‌های Homo 🧑‍🔬 به‌ تدریج از آفریقا به اوراسیا و آسیای جنوب شرقی مهاجرت کردند 🌏. با توسعه ابزارهای سنگی 🪨 و افزایش اندازه مغز 🧠، آن‌ها به یک مرحله جدید در دگرگشت انسانی رسیدند.


نویسنگان: ملیکا شیاسی، سودابه جهانیان فر✍🏻

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

🏃‍♂️ بررسی دویدن لوسی؛ پلی بین نیاکان درخت‌نشین و انسان‌های امروزی

دانشمندان دانشگاه لیورپول با همکاری محققانی از بریتانیا و هلند، با استفاده از شبیه‌سازی‌های پیشرفته کامپیوتری 🖥️، توانایی‌های دویدن گونه Australopithecus afarensis، که فسیل معروف "لوسی" به آن تعلق دارد، را بررسی کرده‌اند.

این تحقیقات نشان می‌دهد که لوسی قادر به دویدن به‌ صورت عمودی بوده، اما سرعت دویدن او به‌ طور قابل‌توجهی کمتر از انسان‌های امروزی بوده است. این یافته‌ها از نظریه‌ای حمایت می‌کنند که دگرگشت بدن انسان بیشتر بر بهبود عملکرد دویدن، به‌ ویژه افزایش سرعت، متمرکز بوده است.

پروفسور کارل بیتس، متخصص زیست‌شناسی اسکلتی-عضلانی، اظهار داشت که لوسی مرحله‌ای میانی در دگرگشت Homo sapiens را نشان می‌دهد و پلی بین نیاکان درخت‌نشین ما 🌳🦍 و انسان‌های مدرن است که به‌طور مؤثر روی دو پا راه می‌روند و می‌دوند 🏃‍♂️.

این تیم با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری، بیومکانیک و انرژی مصرفی در دویدن Australopithecus afarensis را مدل‌سازی کردند و این مدل را با مدل انسان امروزی مقایسه نمودند. در هر دو مدل، ویژگی‌هایی که برای دویدن انسان‌های مدرن مهم هستند، مانند عضلات بزرگ‌تر پا و تاندون آشیل بلندتر، اضافه و حذف شدند تا تأثیر آن‌ها بر سرعت دویدن و مصرف انرژی بررسی شود.

🔬 نتایج نشان داد:
✅ لوسی قادر به دویدن عمودی روی دو پا بوده، اما سرعت او بسیار کمتر از انسان‌های امروزی بوده است.

✅ حتی در مدل‌هایی که عضلاتی شبیه به انسان داشتند، حداکثر سرعت لوسی تنها ۱۸ کیلومتر در ساعت بود، در حالی‌که دوندگان نخبه انسانی به بیش از ۳۸ کیلومتر در ساعت می‌رسند.

🧬 این مطالعه نشان می‌دهد که تغییرات دگرگشتی در عضلات و تاندون‌ها نقش مهمی در افزایش سرعت و کارایی دویدن انسان‌ها داشته‌اند و به درک بهتری از ویژگی‌های منحصربه‌فرد انسانی کمک می‌کند.

نویسنده✍️: نرگس شمایلی

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

در سیارک بِنو، DNA کشف شد!

🔬 آیا حیات زمینی، منشأ کیهانی دارد؟

انسان همواره در جست‌وجوی پاسخ این پرسش بوده که حیات چگونه آغاز شد؟
با پیشرفت علم، ما اکنون به سیارک Bennu رسیده‌ایم—جسمی که می‌تواند رازهای شکل‌گیری حیات روی زمین را فاش کند.

نمونه‌های سیارکی حاوی مولکول‌های آلی مهم هستند، اما ورود آنها به جو زمین، تحقیق درباره منشأ واقعی‌شان را پیچیده می‌کند

برای دیدن ادامه ی مطلب،لینک زیر را لمس کنید👇


✍️نگین قره خانی

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

🌱 کشف اصول ژنتیکی مربوط به تغییر جنسیت در درختان گردو

تحقیقی که در مجله Science منتشر شده، مکانیسمی را نشان می‌دهد که در گردوها و نیاکان آن‌ها به مدت چهل میلیون سال پایدار بوده و شباهت‌هایی با سیستم‌های تعیین جنسیت در انسان‌ها و سایر جانوران دارد.

🌸 روش‌های جلوگیری از خودباروری در گیاهان
گیاهان گل‌دار روش‌های مختلفی برای جلوگیری از خودباروری دارند. در برخی از آن‌ها، ساختار گل‌ها به گونه‌ای است که خودباروری دشوار گردد. بعضی گونه‌ها نیز دارای گیاهان نر و ماده جداگانه هستند. در برخی دیگر، گل‌های نر و ماده از نظر زمانی طبقه‌بندی جداگانه‌ای دارند. این موضوع در درختان خانواده گردو یک قدم پیشرفته‌تر است!

🔍 مشاهدات چارلز داروین
درختان گردو در ابتدا گل‌های یک جنس را تولید می‌کنند و سپس در همان فصل نوبت گل‌های جنس دیگر می‌رسد. داروین در سال ۱۸۷۷ مشاهده کرد که این درختان بر طبق تقدم رویش گل‌های نر و ماده متفاوت هستند. یعنی هر درخت به طور مداوم یا با گل‌های نر آغاز رویش می‌کند یا با گل‌های ماده.

🌳 مطالعات جدید دانشگاه دیویس کالیفرنیا
طبق گفته محققین این دانشگاه، گردوها و پکان‌ها دارای دیمورفیسم زمانی هستند که در طول فصل گل‌دهی، گل‌های نر و ماده متناوب را ایجاد می‌کنند.

🧬 مکانیسم مشابه، ژن‌های متفاوت
در گردوها، دو واریانت از یک ژن مرتبط با گل‌دهی ماده-اول یا نر-اول شناسایی شد. این پلی‌مورفیسم DNA در حداقل ۹ گونه از گردو دیده شده است. این دو نوع گل‌دهی تقریباً دارای تعادل نسبت به هم هستند. اگر یکی از انواع گل‌دهی بیشتر از دیگری رایج شود، نوع کمتر رایج مزیت جفت‌گیری پیدا کرده و بنابراین رایج‌تر می‌شود. این موضوع سیستم را به تعادل ۵۰:۵۰ می‌رساند و تنوع ژنتیکی را حفظ می‌کند.

🌰 پکان‌ها نیز دارای پلی‌مورفیسم ژنتیکی متعادل برای تعیین ترتیب گل‌دهی هستند
اما این ژن در بخش متفاوتی از ژنوم نسبت به گردو قرار دارد. پلی‌مورفیسم پکان به نظر می‌رسد که قدیمی‌تر از گردو باشد و بیش از پنجاه میلیون سال قدمت دارد.
این موضوع شباهت جالب توجهی به مکانیسم عمل کروموزم‌های جنسی (یعنی کروموزم‌های X و Y در انسان‌ها و سایر پستانداران) دارد که تقریباً در یک تعادل قرار گرفته‌اند.

نویسنده✍️: آرمین شبستری

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

🧬 تکمیل «زمان‌بندی» نخستی‌ها: روشی جدید برای ترسیم تاریخ دگرگشتی حیات روی زمین
زیست‌شناسان دانشگاه تمپل به‌تازگی درختی دگرگشتی طراحی کرده‌اند که ۴۵۵ گونه پستاندار از راسته نخستی‌ها را در بر می‌گیرد. این راسته شامل میمون‌ها، کپی‌ها (مانند شامپانزه‌ها و اورانگوتان‌ها)، لوریس‌ها و گالاگوس‌ها می‌شود و کامل‌ترین درخت فیلوژنتیک مولکولی زمان‌بندی‌شده تا به امروز است. این درخت، که «تایم‌تری» (Timetree) نامیده می‌شود، با استفاده از داده‌های ژنتیکی، زمان پیدایش هر گونه و نزدیک‌ترین خویشاوندان آن‌ها را مشخص می‌کند. راسته نخستی‌ها تنوع گسترده‌ای دارد؛ از گوریل‌های ۴۰۰ پوندی تا لمورهای موش با وزن یک اونس، و رفتارهای شگفت‌انگیزی مانند شکار موریانه توسط شامپانزه‌ها با چوب یا استفاده اورانگوتان‌ها از برگ به‌عنوان دستکش را نشان می‌دهند. با این حال، پیش از این، بزرگ‌ترین تایم‌تری مولکولی تنها بیش از ۲۰۰ گونه و بزرگ‌ترین درخت مصنوعی (برگرفته از ۴۰۰۰ مطالعه) حدود دو برابر این تعداد را شامل می‌شد و هنوز یک‌پنجم تاریخچه دگرگشتی نخستی‌ها حل‌نشده باقی مانده است.

🌍 درختان دگرگشتی زمان‌بندی‌شده اهمیت بسزایی دارند
زیرا نه‌تنها تاریخ دگرگشت تنوع زیستی کنونی را به تصویر می‌کشند، بلکه پایه‌ای برای پژوهش‌های آینده‌اند. این درختان در طبقه‌بندی گونه‌ها، مطالعه سرعت دگرگشت و ارتباط آن با تغییرات آب‌وهوایی یا زمین‌شناختی، و همچنین در جغرافیای زیستی و بوم‌شناسی تاریخی کاربرد دارند. در شرایطی که تنوع زیستی جهانی به‌دلیل انقراض تهدید می‌شود، این ابزارها برای تعیین اولویت‌های حفاظتی و ارزیابی تلاش‌های حفظ گونه‌ها حیاتی‌اند. پژوهشگران در این مطالعه نشان دادند که با وجود ناشناخته بودن بخش‌هایی از تاریخچه نخستی‌ها، ابزارهای موجود می‌توانند شکاف‌های دانش را پر کنند. آن‌ها پروتکل خود را منبعی قابل‌دسترس و ارزشمند برای درک دگرگشت می‌دانند.

📊 این مطالعه همچنین فرضیه‌هایی را آزمایش کرد
از جمله اینکه آیا غنای گونه‌ای در نخستی‌ها به نرخ گونه‌زایی متفاوت بستگی دارد یا صرفاً به قدمت دودمان‌ها. یافته‌ها نشان داد که گروه‌های اصلی نخستی‌ها نرخ گونه‌زایی مشابهی دارند و تفاوت در تعداد گونه‌ها بیشتر به زمان پیدایش دودمان‌ها مرتبط است تا سرعت تولید گونه‌های جدید. به این ترتیب، دودمان‌های قدیمی‌تر به‌دلیل زمان بیشتر، گونه‌های بیشتری دارند. این پژوهش گامی مهم در تکمیل «تایم‌تری حیات» است و نشان می‌دهد که داده‌های موجود می‌توانند به درک بهتری از تاریخ دگرگشتی منجر شوند.

نویسندگان✍️:نگین قره خانی
نرگس پیشوا
فاطمه دوراندیش

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

​​🧬 ارتباطات شگفت‌انگیز DNA نئاندرتال‌ها و اختلالات روانی مدرن
مطالعات جدید نشان می‌دهد که DNA به ارث رسیده از نئاندرتال‌ها می‌تواند بر سلامت جسمی و ذهنی انسان‌های امروزی تأثیر بگذارد.
نئاندرتال‌ها که حدود ۱۷۰ سال پیش کشف شدند، توانایی‌های شناختی پیچیده‌ای از جمله ساخت ابزار، استفاده از داروهای گیاهی و انجام مراسم تدفین داشتند.
در سال ۲۰۱۰، دانشمندان اولین توالی ژنوم نئاندرتال را منتشر کردند و مشخص شد که آن‌ها با انسان‌های امروزی آمیزش داشته‌اند.
از آن زمان، مطالعات زیادی نشان داده‌اند که DNA نئاندرتال‌ها بر ویژگی‌هایی مانند سیستم ایمنی، رنگ پوست، لخته شدن خون، بیماری‌های قلبی و واکنش بدن به استرس‌های محیطی تأثیر می‌گذارد.

🧠 مطالعات نشان داده‌اند که DNA نئاندرتال می‌تواند بر شکل جمجمه، تولید نورون‌ها و حتی مهارت‌های شناختی تأثیر بگذارد.

🧩 ارتباط با شرایط عصبی و روانی
برخی از واریانت‌های DNA نئاندرتال با افسردگی، اعتیاد، حساسیت به درد و حتی بیش‌فعالی (ADHD) مرتبط هستند.
یکی از یافته‌های جالب، ارتباط احتمالی DNA نئاندرتال با اوتیسم است. برخی از ویژگی‌های اوتیسم، مانند توانایی‌های دیداری-فضایی قوی و مشکلات در تعاملات اجتماعی، مشابه الگوهای مغزی افرادی است که مقدار بیشتری DNA نئاندرتال دارند.

❓چرا این ژن‌ها هنوز در انسان‌های امروزی وجود دارند؟
اگرچه برخی از واریانت‌های DNA نئاندرتال که به بیش‌فعالی و اوتیسم مرتبط هستند، به تدریج در حال حذف شدن از جمعیت انسانی‌اند، اما برخی دیگر باقی مانده‌اند.
این می‌تواند به این دلیل باشد که برخی از ویژگی‌های مرتبط با اوتیسم، مانند هوش بالا، حافظه قوی و خلاقیت، ممکن است در طول دگرگشت مفید بوده باشند!

🔬 تحقیقات آینده
تحقیقات آینده می‌تواند دیدگاه دقیق‌تری درباره این تأثیرات ارائه دهد و شاید حتی به درمان‌های جدیدی برای شرایط عصبی و روانی منجر شود.


╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

​​چند همسری پرندگان: تأثیر جفت‌گیری بر دگرگشت و بقا

پژوهشگران در مطالعه‌ای جدید، رفتارهای جفت‌گیری پرندگان را بررسی کرده‌اند تا دلایل پایداری یا ناپایداری این سیستم‌ها را در دگرگشت توضیح دهند.


لکینگ: پایداری در نمایش:
یافته‌ها نشان می‌دهد «لکینگ»—سیستمی که در آن نرها با نمایش‌های جفت‌گیری ماده‌ها را جذب می‌کنند بدون پیوند دائمی—یک راهبرد تکاملی پایدار است.
این سیستم اغلب از تک‌همسری دگرگشت می‌یابد و به بقای گونه کمک می‌کند. در مقابل، «چندهمسری مبتنی بر دفاع از منابع»—که نرها با محافظت از قلمرو جفت جذب می‌کنند—ناپایدار است و معمولاً به تک‌همسری بازمی‌گردد، زیرا مراقبت از جوجه‌ها در آن چالش‌برانگیزتر است.


تک‌همسری: پایه‌ای برای بقا
مدل‌های دگرگشتی پیچیده نشان داد که تک‌همسری پایدارترین سیستم جفت‌گیری است و نرخ انقراض کمتری دارد. چندهمسری مبتنی بر منابع، به دلیل فشارهای محیطی و نیاز به مراقبت دوجانبه، اغلب به تک‌همسری تبدیل می‌شود. لکینگ اما با انعطاف‌پذیری‌اش، یک مسیر دگرگشتی جداگانه را طی می‌کند.


پیوند محیط و دگرگشت:
این مطالعه ارتباط بین فشارهای محیطی، رفتار جفت‌گیری و دگرگشت گونه‌ها را در میلیون‌ها سال نشان می‌دهد و دیدگاه‌های تازه‌ای درباره الگوهای دگرگشتی پرندگان ارائه می‌کند.


نويسندگان : علی اسلامی، نگین قره‌خانی✍🏻


╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

🧬🦜 ​​کشف آنزیم فوق‌العاده‌ای که سطح تستوسترون در نرهای یک گونه پرنده عجیب را تنظیم می‌کند!


🧪 یک ژن خاص که سطح تستوسترون در یک گونه عجیب از پرندگان ساحلی را تنظیم می‌کند، مسئول ایجاد سه نوع نر کاملاً متفاوت در این گونه است.

🔍 رف‌ها (Ruffs) که مدت‌هاست دانشمندان را با سه نوع نر خود (معروف به مورف‌ها) که از نظر ظاهر و رفتار جفت‌گیری تفاوت چشمگیری دارند، مجذوب کرده‌اند، اکنون موضوع این کشف جدید هستند. این مورف‌ها توسط یک آنزیم فوق‌العاده (HSD17B2) در خون پرندگان تولید می‌شوند که می‌تواند سطح تستوسترون در نرها را تنظیم کرده و هورمونی که معمولاً با تسلط و پرخاشگری مردانه مرتبط است را به سرعت تجزیه کند.

سه نوع نر رف عبارتند از:

1️⃣ مستقل‌ها: نرهایی با پرهای تیره و جذاب در فصل تولیدمثل که از قلمروهای کوچک جفت‌گیری خود به شدت دفاع می‌کنند تا ماده‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.

2️⃣ ماهواره‌ها: نرهایی کوچک‌تر با پرهای روشن‌تر که با مستقل‌ها همکاری کرده و به صورت گروهی ماده‌ها را جذب می‌کنند، اما همچنان هر نر تلاش می‌کند با تعداد بیشتری از ماده‌ها جفت‌گیری کند.

3️⃣ فیدرها: نرهایی که هیچ پر زینتی یا رفتار نمایشی ندارند و خود را به شکل ماده‌ها در می‌آورند تا به صورت مخفیانه وارد قلمروهای جفت‌گیری شوند.


⚖️ برای ماهواره‌ها و فیدرها، که استراتژی‌های آنها مبتنی بر رفتار تهاجمی نیست، سطح بالای تستوسترون مضر است. مطالعات قبلی نشان داده بود که این دو نوع نر سطح تستوسترون بسیار پایین‌تری در خون خود دارند. مطالعه جدید ژنی را شناسایی کرده است که آنزیم فوق‌العاده‌ای تولید می‌کند که سطح تستوسترون را در سراسر بدن (به جز در بیضه‌ها) کنترل می‌کند. تستوسترون همچنان در بیضه‌ها برای تولید اسپرم رقابتی مورد نیاز است.

🌍 این مکانیزم هورمونی که در رف‌ها مشاهده شده، در تمام مهره‌داران، از جمله انسان‌ها، نیز کاربرد دارد. شکل خاصی از ژن استروئیدی شناسایی‌شده ممکن است در آینده برای درمان برخی اختلالات مرتبط با سطح بالای تستوسترون در انسان مورد استفاده قرار گیرد.

به گفته پژوهشگران، آنزیم HSD17B2 سه تا چهار برابر کارآمدتر در تبدیل تستوسترون به آندروستندیون عمل می‌کند، که ممکن است راهی برای درمان اختلالات مرتبط با تستوسترون بالا با استفاده از این آنزیم یا نسخه‌های مصنوعی آن ارائه دهد.

نویسنده: ستاره غفاری✍🏻


╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

🧠🧬​​تحولات مغزی: بیانی متفاوت از مشترکات ژنتیکی انسان و شامپانزه


🧪 یک مطالعه جدید از دانشگاه ییل، دیدگاه جامع‌تری درباره تغییرات ژنتیکی شکل‌دهنده دگرگشت مغز انسان و تفاوت‌های آن با دگرگشت مغز شامپانزه‌ها ارائه می‌دهد.

🧫 در این پژوهش که در ۳۰ ژانویه در ژورنال Cell منتشر شد، محققان روی گروهی از سوئیچ‌های ژنتیکی به‌نام HARs (Human Accelerated Regions) تمرکز کردند. این سوئیچ‌ها تعیین می‌کنند که ژن‌ها چه زمانی، در کجا و به چه میزانی طی دگرگشت بیان شوند.

❓ با وجود اینکه نقش HARها در دگرگشت مغز انسان مشخص شده‌است، اما اطلاعات دقیقی از ژن‌ها و مسیرهایی که این مناطق کنترل می‌کنند وجود ندارد و این مسئله مانع درک عملکرد آن‌ها شده است.

🔄 تحقیقات گذشته این نظریه را مطرح کرده بود که HARها در انسان با کنترل ژن‌های متفاوت نسبت به شامپانزه‌ها، نزدیک‌ترین خویشاوندان ما در میان نخستی‌ها، عمل می‌کنند. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که HARها، بیان ژن‌های مشترک بین انسان و شامپانزه را تنظیم کرده و بر نحوه تولد، رشد و ارتباط نورون‌ها با یکدیگر تأثیر می‌گذارند.

🔍 محققان، ۲۹۶۳ هدف ژنی حفاظت‌شده را برای ۱۵۹۰ HAR و ارتولوگ‌های آن‌ها در سلول‌های بنیادی عصبی انسان و شامپانزه (NSCs) شناسایی کردند.

🧠 این اهداف ژنی حفاظت‌شده، در عملکردهای رشدی عصبی نقش دارند و در میان ژن‌های بیان‌شده متفاوت (DEGs) در NSCs انسان (hNSCs) و NSCs شامپانزه (cNSCs) و همچنین در مغز انسان و مغز پستانداران غیرانسان به‌طور قابل توجهی دیده شده‌اند.

🚫 اهداف ژنی خاص گونه‌ای، به عملکردهای مشترک منجر نمی‌شوند و در بین DEGها غنی نیستند. همچنین، اهداف HAR، بیان اختصاصی در نوع سلولی مغز جنین انسان، به‌ویژه در گلیای شعاعی بیرونی که با گسترش قشر مغز مرتبط است را نشان می‌دهند.

✔️ یافته‌های این مطالعه تأیید می‌کند که HARها با تغییر بیان ژن‌های مشترک بین انسان و شامپانزه، به‌جای ایجاد اهداف جدید در انسان، بر دگرگشت مغز تأثیر می‌گذارند. این نتایج می‌تواند به مطالعات مبتنی بر فرضیه در زمینه زیست‌شناسی HAR کمک کند.

نویسنده: نگین قره خانی✍🏻

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

آکادمی پزشکی بازساختی ایران (زیرنظر اتحاد زیست‌شناسان ایران) برگزار می‌کند:

🟣وبینار رویکردهای نوین در پزشکی بازساختی🟣

•دبیر علمی:
دکتر مسعود وثوق، مدیر گروه پزشکی بازساختی پژوهشگاه رویان و رئیس آکادمی پزشکی بازساختی ایران

•دبیر اجرایی:
محمد آبیان، سرپرست آکادمی پزشکی بازساختی ایران

در این وبینار:
🔹️نقش وزیکول‌های خارج سلولی در هدف‌گیری و درمان بیماری‌ها
🔸️کاربرد بیومتریال‌های نوین در پزشکی بازساختی
و
🔹️استفاده از وزیکول‌های برون‌سلولی به‌عنوان حامل‌های دارورسانی بررسی می‌شود.
🔸️همچنین، روش‌های جدید درمان فلج مغزی با بهره‌گیری از سلول‌های بنیادی مورد بحث قرار می‌گیرد.

📄با ارائه گواهی معتبر

✳️رایگان

🗓تاریخ برگزاری: دوشنبه ۱۸ فروردین
⏱️زمان: ساعت ۱۹ الی ۲۱

🖇لینک ثبت‌نام در وبینار
✉️آیدی پشتیبانی

@IRMA_pr

◇اینستاگرام ◇تلگرام ◇لینکدین

|••آڪادمے پزشڪے بازساختے ایران••|       
|••🧬@𝐼𝑟_𝑅𝑒𝑔𝑒𝑛𝑒𝑟𝑎𝑡𝑖𝑣𝑒_𝐴𝑐🩺••|

🧨 فقط ۲۴ساعت مانده تا پایان طرح عیدانه اتحاد زیست‌شناسان ایران

🤩 در این طرح‌ تمام دوره‌های اتحاد زیست‌شناسان با ۵۰٪ تخفیف ارائه خواهد شد.

⭕️این تخفیف، تکرار نخواهد شد!⭕️

📍مهلت استفاده از این طرح فقط تا پایان ۱۵ فروردین (فقط ۲۴ ساعت)

🧬 کلیه دوره‌های جامع اتحاد زیست‌شناسان +
بسته‌های ویژه برای ورود به ترندهای زیست ‌شناسی روز دنیا (پزشکی بازساختی، ژن‌درمانی، صنعت بیوتکنولوژی و …)

💬 برای مشاهده جزئیات دقیق این تخفیف استثنایی، این کتابچه راهنما را مشاهده کنید و یا به آیدی تلگرامی زیر پیام دهید.🥰 

🌐 اطلاعات تکمیلی و ثبت‌نام در عیدانه

📲 پشتیبانی تلگرام

اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما

┏━━━━━━ 
     🆔 @UIBiologists🌱💡 
┗━━━━━━

🧬🦠کشف رازهای دگرگشت ویروس هپاتیت E: یک جهش در علم ویروس‌شناسی


📌 در یک مطالعه‌ی نوآورانه، تیمی بین‌المللی از ویروس‌شناسان و جانورشناسان به بررسی تکامل ویروس هپاتیت E پرداخته‌اند. این پژوهش که در مجله‌ی Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است، داده‌های ژنومیکی گسترده‌ای را برای میزبان‌های مختلف ویروسی تحلیل کرده است. هپاتیت E که به‌ ویژه در آسیا شایع است، سالانه هزاران قربانی می‌گیرد و منجر به التهاب کبد می‌شود.


📍 کشف‌های کلیدی:
دانشمندان موفق به شناسایی چهار ژن ویروسی شده‌اند که از نظر ژنتیکی در جوندگان و خفاش‌ها متفاوت‌اند. از ۲۵۶۵ نمونه‌ی کبدِ ۱۰۸ گونه‌ی مختلف جوندگان و خفاش‌ها، RNA ویروس در ۶۳ نمونه یافت شد. این نتایج نشان می‌دهند که هپاتیت E مرتبط با انسان، احتمالاً از جوندگان و خفاش‌ها منشأ گرفته است.


📍 اهمیت:
این تحقیق، علاوه بر ارائه‌ی اطلاعات جدید درباره‌ی تکامل ویروس هپاتیت E، به درک بهترِ انتقال ویروس‌ها بین گونه‌ها کمک می‌کند. نتایج می‌تواند در مطالعات آینده و برنامه‌های پیشگیری و کنترل بیماری‌های ویروسی مفید باشد.


📍 این پژوهش نشان‌دهنده‌ی قدرت بالای تغییر و سازگاری ویروس‌ها با محیط زیست است و می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا به رازهای بیشتری از دنیای ویروس‌ها پی ببرند.


نویسندگان: سحر کاویانی، نرگس پیشوا✍🏻


╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

سازگاری نئاندرتال‌ها با محیط‌ زیست برای بقا

🔬 بر اساس یافته‌هایی که از بررسی چندین قبر نئاندرتال و انسان مدرن به دست آمده است، به نظر می‌رسد که نئاندرتال‌ها با محیط‌های مختلف، از جمله محیط‌های سرد، سازگار شده بودند. تحقیقات جدید نشان داده است که قفسه‌ی سینه‌ی نئاندرتال‌ها، به‌ویژه نمونه‌ای از منطقه‌ی عراق، دارای شکل خاصی به نام «شکل زنگوله‌ای» است که با قفسه‌ی سینه‌ی انسان‌های مدرن متفاوت است.

📌 قفسه‌ی سینه‌ی نئاندرتال‌ها:
قفسه‌ی سینه‌ی نئاندرتال‌ها بزرگ‌تر و دنده‌هایشان بلندتر و افقی‌تر از دنده‌های انسان‌های مدرن است. این ویژگی‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها به‌خوبی برای زندگی در شرایط سرد سازگار شده بودند.

📌 محیط زندگی:
نئاندرتال‌ها هرگز به‌طور خاص به آب‌وهوای سرد علاقه‌مند نبوده‌اند و در مناطق متنوعی زندگی می‌کردند. شواهد نشان می‌دهد که آن‌ها به‌ندرت در آب‌وهوای سرد سکونت داشته‌اند.

📌 روش تحقیق:
بازسازی‌های قبلی از قفسه‌ی سینه‌ی نئاندرتال‌ها به بقایای سالم متکی بودند، اما این مطالعه با استفاده از اسکن‌های CT و تکنیک‌های پیشرفته‌ی دیگر انجام شده است.

🧠 نتیجه‌ی این تحقیقات نشان داد که نئاندرتال‌ها توانسته‌اند با شرایط مختلف محیطی سازگار شوند، اما شواهدی از تمایل آن‌ها به زندگی در مناطق بسیار سرد وجود ندارد.

نويسندگان : محدثه بهاروند، نرگس پیشوا✍🏻


╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

هر آنچه باید در مورد رویداد بزرگ بایوتلنت بدانیم...

🧠🦧توانایی تشخیص ناآگاهی در دیگران؛ این‌بار در بونوبوها

مطالعه‌ای که توسط گروه منشأ اجتماعی و شناختی دانشگاه جانز هاپکینز انجام شده، نشان می‌دهد که بونوبوها می‌توانند ناآگاهی انسان‌ها را تشخیص دهند و برای پر کردن این شکاف دانشی، با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.

🔍 این تحقیق نشان می‌دهد که بونوبوها قادر به درک و اصلاح ناآگاهی در دیگران هستند؛ قابلیتی که پیش‌تر تصور می‌شد منحصراً انسانی است.

🧪 در این مطالعه، سه بونوبوی نر به نام‌های نیوتا (۲۵ ساله)، کانزی (۴۳ ساله) و تکو (۱۳ ساله) شرکت داشتند. در طول آزمایش، یکی از بونوبوها با یک محقق روبه‌رو می‌نشست و مشاهده می‌کرد که فرد دیگری یک خوراکی (مانند انگور یا غلات صبحانه) را زیر یکی از سه فنجان پنهان می‌کند.
در برخی موارد، محقق می‌توانست محل پنهان شدن خوراکی را ببیند، اما در موارد دیگر، دید او مسدود بود. بونوبوها در صورتی می‌توانستند خوراکی را دریافت کنند که محقق آن را پیدا کند.

🫴 زمانی که محقق از محل خوراکی آگاه بود، بونوبوها معمولاً منتظر می‌ماندند تا او آن را پیدا کند.
اما هنگامی که محقق نمی‌دانست خوراکی کجاست، بونوبوها به سرعت به فنجان صحیح اشاره می‌کردند و به او کمک می‌کردند تا آن را پیدا کند.
این رفتار نشان می‌دهد که بونوبوها می‌توانند ناآگاهی دیگران را تشخیص داده و برای اصلاح آن اقدام کنند.

🌍 این یافته‌ها نشان می‌دهد که توانایی درک و پاسخ به ناآگاهی دیگران، که پیش‌تر ویژگی‌ای منحصراً انسانی در نظر گرفته می‌شد، احتمالاً میلیون‌ها سال پیش در اجداد مشترک ما و سایر میمون‌ها دگرگشت یافته است.

نویسندگان: نرگس شمایلی، سودابه جهانیان فر✍🏻

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝