🧬🔎 با بررسی ژنوم، ریشه‌های دگرگشتی سکرتوگلوبین‌ها آشکار می‌شوند!

📌 در سال ۲۰۰۰، خانواده‌ای از پروتئین‌ها با نام «سکرتوگلوبین» (Secretoglobin) برای طبقه‌بندی پروتئین‌هایی با ساختار مشابه با پروتئین اولیه‌ی این خانواده یعنی «یوتروگلوبین» معرفی شد. با گذشت ۲۵ سال، هنوز عملکرد اصلی بسیاری از این پروتئین‌ها ناشناخته مانده است، به همین دلیل پژوهشگران به بررسی ریشه‌های دگرگشتی این خانواده پرداختند.

🦎🦢 در این مطالعه مشخص شد که برخلاف تصور قبلی که سکرتوگلوبین‌ها را مختص پستانداران می‌دانستند، این پروتئین‌ها در خزندگان، پرندگان، لاک‌پشت‌ها و کروکودیل‌ها نیز یافت می‌شوند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که این پروتئین‌ها بسیار قدیمی‌تر از دایناسورها هستند و احتمالاً عملکرد پایه‌ای مشترکی دارند که هنوز کشف نشده است.

🫁🩺 تحقیقات نشان داده‌اند که این ژن‌ها بیشتر در بافت‌های ترشحی بیان می‌شوند و اختلال در عملکرد آن‌ها ممکن است با بیماری‌های ریه، کلیه، التهاب و سرطان در ارتباط باشد. اما هنوز مشخص نیست عملکرد اصلی آن‌ها چیست.

💻🔬 در این مطالعه، پژوهشگران با استفاده از ابزارهای بیوانفورماتیکی به بررسی گسترده‌ی ژنوم حیوانات مختلف پرداختند و موفق شدند ژن‌های جدیدی از خانواده سکرتوگلوبین را در گونه‌های غیرپستاندار شناسایی کنند.

🌟 پژوهشگران امیدوارند این یافته‌ها انگیزه‌ای برای مطالعات بیشتر در زمینه عملکرد و اهمیت پزشکی این پروتئین‌ها باشد، چرا که هنوز بسیاری از اعضای این خانواده پروتئینی ناشناخته باقی مانده‌اند.

✍️ نویسنده: علی اسلامی
📚 گردآورنده:‌ ملیکا شیاسی
✂️ ویراستار: محدثه بهاروند

رفرنس

╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

4⃣ چهارمین اپیزود از پادکست آکادمی دگرگشت ایران EVO Talk منتشر شد!

به چهارمین قسمت از Evo Talk خوش آمدید!

در این قسمت از مجموعه «دگرگشت سرطان» با ما همراه باشید تا سفری هیجان‌انگیز به دل فناوری‌های نوین، اپی‌ژنتیک و مدل‌های دگرگشتی داشته باشیم؛ جایی که علم، پیشگیری از سرطان را ممکن می‌سازد.

✨ از توالی‌یابی ژنوم تک‌سلولی تا الگوریتم‌هایی که می‌توانند آینده سلول‌های سرطانی را پیش‌بینی کنند، این اپیزود نگاهی نو به گذار از درمان‌های واکنشی به رویکردهای پیشگیرانه دارد.

🧬 با ما باشید تا ببینید چگونه مقایسه ژنومی بین انسان و سایر پستانداران، می‌تواند به مداخلاتی منجر شود که نه‌تنها بیماری را متوقف می‌کند، بلکه طول عمر را نیز افزایش می‌دهد.




نویسنده: نگین قره‌خانی ✍🏻
ویراستار: سحر مرتضی‌نژاد 🔍
گوینده: کیمیا آهنگی🎙
تنظیم و گرافیک: امیررضا نعمتی 💻

╔═════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚═════════════════╝

‍ رمز جاودانگی پستانداران در مغز و ژن‌های ایمنی نهفته است!

🧠 در یک پژوهش تازه، دانشمندان به سرنخ‌هایی تازه از راز طول عمر در میان پستانداران دست یافته‌اند. این مطالعه نشان می‌دهد که دو عامل مهم اندازه مغز و پیچیدگی سیستم ایمنی، نقش اساسی در افزایش طول عمر برخی گونه‌ها ایفا می‌کنند.


🐱🐳 پژوهشگران با بررسی ۴۶ گونه پستاندار و مقایسه طول عمر بالقوه یا MLSP (حداکثر طول عمر ثبت‌شده) دریافتند که گونه‌هایی با مغز بزرگ‌تر، همچون گربه‌ها، نهنگ‌ها و دلفین‌ها، نه‌تنها طول عمر بیشتری دارند، بلکه از ژنوم‌هایی غنی‌تر در زمینه ژن‌های ایمنی برخوردارند. این ژن‌ها معمولاً در خانواده‌هایی قرار می‌گیرند که با عملکرد سیستم ایمنی، حذف سلول‌های آسیب‌دیده و مقابله با عفونت و سرطان در ارتباط‌اند.

🐬🐭 به عنوان نمونه، دلفین‌ها می‌توانند تا ۳۹ سال و نهنگ‌ها تا ۱۰۰ سال عمر کنند. در مقابل، حیواناتی مانند موش که مغزهای کوچکی دارند، تنها یک تا دو سال زندگی می‌کنند.

🐭🦇 با این حال، این قاعده همیشه صدق نمی‌کند: گونه‌هایی چون موش کور یا خفاش با وجود مغز کوچک، به شکل شگفت‌انگیزی عمر طولانی‌تری دارند. بررسی ژنوم این موجودات نشان داده است که آن‌ها نیز دارای ژن‌های تقویت‌شده‌ای در حوزه سیستم ایمنی هستند.

یافته‌ها همچنین تأکید می‌کنند که در کنار جهش‌های کوچک ژنی، گسترش کل خانواده‌های ژنی نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری طول عمر ایفا می‌کند؛ تحولی که تنها از طریق انتخاب طبیعی طی میلیون‌ها سال دگرگشت ممکن شده است.

🧠 در نهایت، این مطالعه نه‌تنها فرضیه ارتباط بین اندازه مغز و طول عمر را تأیید می‌کند، بلکه نقش حیاتی سیستم ایمنی در پایداری فیزیولوژیکی بلندمدت را برجسته می‌سازد. محققان در ادامه قصد دارند ژن‌های ضدسرطان یافت‌شده را دقیق‌تر بررسی کنند تا شاید به رمزهای جدیدی برای افزایش عمر و سلامت انسان نیز دست یابند.


نویسنده: ستاره غفاری‌✍🏻

منبع

آکادمی دگرگشت ایران

‍ 🖐🏻دستانی که مسیر انسان‌ شدن را شکل دادند!


❗️شاید فکر کنیم انسان شدن با ایستادن روی دو پا یا ساخت ابزار شروع شد. اما اگر دقیق‌تر نگاه کنیم، بخشی از این تحول در دستان ما رخ داد؛ در انگشتانی که روزی برای بالا رفتن از درخت ساخته شده و بعدها برای ساختن و تغییر دادن دنیا بودند.

🔍 پژوهشی تازه روی دو گونه انسان‌تبار باستانی به نام‌های Australopithecus sediba (دو میلیون سال پیش) و Homo naledi (حدود ۲۵۰ هزار سال پیش) نشان داده که این دو نه‌تنها از نظر ظاهر فیزیکی، بلکه از نظر نحوه استفاده از دستانشان نیز تفاوت‌های مهمی داشتند.

🦴 استخوان‌های باقی‌مانده از دستان آن‌ها که در آفریقای جنوبی کشف شده‌اند، نشان می‌دهد که الگوی ضخامت استخوان‌های انگشتانشان با یکدیگر فرق داشت. این تفاوت‌ها به ما می‌گویند که هر کدام از آن‌ها فشارهای متفاوتی را در طول زندگی تجربه کرده‌اند. چون استخوان زنده است و خودش را با نیازهای فیزیکی بدن تطبیق می‌دهد، می‌توان از شکل آن فهمید که چطور و برای چه کاری به‌کار رفته است.

🖐🏻 در Australopithecus sediba، شست و انگشت کوچک بیشتر شبیه انسان امروزی‌ست و احتمالاً برای گرفتن و دست‌کاری اشیا به‌کار می‌رفته‌اند. در حالی‌که سایر انگشتانش هنوز ویژگی‌هایی مشابه میمون‌ها داشتند. شست بلند این گونه، مهر تأییدی است بر توانایی‌اش در انجام کارهای دقیق و ماهرانه، در کنار توان بالا رفتن از درخت.

❗️اما Homo naledi داستان متفاوتی دارد. انگشتان او ترکیبی شگفت‌انگیز از انسان و میمون هستند: بندهای ابتدایی انگشتان انسان‌سان، ولی بندهای میانی میمون‌سان. این الگو ما را به یاد نوع خاصی از گرفتن به نام «گریپ کرمپ» می‌اندازد؛ حالتی که امروزه سنگ‌نوردها استفاده می‌کنند. به‌علاوه، انحنای زیاد انگشتان نالدی نشان می‌دهد که او هنوز برای بالا رفتن از صخره‌ها یا درخت‌ها به دستانش متکی بوده است.

🔍 این یافته‌ها تصویری جدید از دگرگشت به ما می‌دهند: نه یک خط مستقیم از ابزارسازی، بلکه مسیرهایی پیچیده و موازی؛ جایی که برخی انسان‌تباران هم‌زمان هم از درخت بالا می‌رفتند، هم می‌توانستند اشیا را با دقت در دست بگیرند.

دستان گذشته، رازهای بسیاری در خود دارند. رازهایی که هرچه بیشتر آن‌ها را بخوانیم، بهتر می‌فهمیم که ما چگونه انسان شدیم.


نویسنده: ملیکا شیاسی✍🏻


منبع


آکادمی دگرگشت ایران

🔴تنها ۳ روز تا سمپوزیوم آنلاین «نگاهی به گسترش فزاینده دانش ایمنی‌شناسی در شاخه‌های علوم پزشکی و زیستی» باقی مانده...

🔻با حضور اساتید برجسته زیست‌شناسی و پزشکی کشور

📌به همراه گواهی معتبر از اتحاد زیست‌شناسان ایران

🔻پس با ما همراه باشید در:
📆۱۹ تیرماه ۱۴۰۴ | ساعت ۱۹

💻جهت ثبت نام کلیک کنید.



اینستاگرام | تلگرام | لینکدین | درباره ما

┏━━━━━━ 
     🆔 @UIBiologists🌱💡 
┗━━━━━━

🧬 وقتی ژن‌های فراموش‌شده، زندگی جدید می‌سازند!


🔎 مطالعات جدید نشان داده‌اند تکه‌هایی از DNA باستانی که پیش‌تر تصور می‌شد خاموش یا بی‌کاربرد هستند، در مراحل اولیه رشد جنین فعال می‌شوند!
به این بخش‌ها «عناصر قابل انتقال» (TEs) گفته می‌شود.

🦠 این عناصر در واقع باقی‌مانده‌هایی از ویروس‌های قدیمی هستند که امروزه نقش حیاتی در روشن کردن ژن‌های کلیدی و حتی هدایت مسیر رشد سلول‌ها ایفا می‌کنند.

💡 این کشف نگاه ما به DNA زائد (junk DNA) را به‌طور کامل تغییر داده است. همان «زباله‌های ژنتیکی» که زمانی بی‌مصرف تصور می‌شدند، حالا به کلیدهایی برای درک رشد، دگرگشت (evolution) و حتی درمان بیماری‌ها تبدیل شده‌اند.


✍️ نویسنده: ملیکا طاهری
📝 ویراستاران: سحر مرتضی‌نژاد، محدثه بهاروند

🔗 منبع


💠 برای پاسخ دادن به سوالات آزمون امروز، بیشتر بخوانید!


╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝

🧬 آزمون ژن‌های فراموش شده!

http://www.tgoop.com/QuizBot?start=5Eh1aox0

5⃣ اپیزود پنجم از پادکست آکادمی دگرگشت ایران EVO Talk منتشر شد!

به پنجمین قسمت از Evo Talk خوش آمدید!

🧠 در این قسمت با موضوع «بیماری‌های مغز استخوان: سیستمی کاربردی برای بررسی دگرگشت و ناهمگونی» همراه ما باشید.

🩸 با نگاهی به سلول‌های بنیادی خون‌ساز، به بررسی دگرگشت و ناهمگونی ژنتیکی و اپی‌ژنتیکی در سطح تک‌سلولی می‌پردازیم؛ جایی که مفاهیمی مانند خون‌سازی کلونال با پتانسیل نامشخص (CHIP)، ژن‌های تنظیم‌کننده اپی‌ژنتیک و روش‌های استنتاج تاریخچه کلونی، کلید فهم بهتر مسیرهای پیری و سرطان هستند.

📚 اگر به تقاطع علوم ژنتیک، سرطان‌شناسی و زیست‌شناسی دگرگشتی علاقه دارید، این اپیزود را از دست ندهید!


نویسنده: نگین قره‌خانی ✍🏻
ویراستار: سحر مرتضی‌نژاد 🔍
گوینده: تینا گندمی🎙
تنظیم و گرافیک: امیررضا نعمتی 💻

╔═════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚═════════════════╝

🧬 کنترل ژنی از راه دور بیش از ۶۵۰ میلیون سال پیش پدیدار شد!

پژوهشی جدید نشان داده که تنظیم ژنی از راه دور یعنی توانایی بخش‌های دور از هم DNA برای کنترل فعال‌سازی ژن‌ها از طریق ایجاد حلقه‌های سه‌بعدی در ساختار DNA، حدود ۶۵۰ تا ۷۰۰ میلیون سال پیش در آغاز دگرگشت حیوانات پدید آمده؛ یعنی ۱۵۰ میلیون سال زودتر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد.

این ویژگی در ژنوم حیوانات اولیه مانند ژله‌های شانه‌ای (Ctenophora)، پلاکوزوآها (Placozoa) و کینداریاها (Cnidaria) مشاهده شده، ولی در خویشاوندان تک‌سلولی حیوانات یافت نشده است. این نوآوری احتمالا به حیوانات اولیه امکان داد بدون تولید ژن‌های جدید، سلول‌ها و بافت‌های گوناگون ایجاد کنند.


✍🏻نویسنده: نرگس شمایلی 
✏️ویراستاران: سحر مرتضی‌نژاد، محدثه بهاروند


🔗 منبع


╔══════════════════╗
║ 🦍@ir_academy_evolution
╚══════════════════╝