#واقعیتی_خواندنی

‍ عهد 25 ساله نانوای محله نواب

هیچ سفره ای خالی از نان نمی‌ماند!

همه چیز از خالی شدن جیب یک سرباز در شهری غریب شروع شد. از رو انداختن او به یک نانوا در اوج گرسنگی و دست رد زدن نانوا به سینه او.
برخورد نامهربانانه آن نانوا و دلشکستگی سرباز جوان که از قضا در شهر و دیار خود نانوا بود  باعث شد که او تصمیم مهمی برای آینده زندگی اش بگیرد.

«هاشم عباسی» همان سربازى است که این روزها در بزرگراه نواب، حوالی میدان جمهوری، مغازه نانوایی دارد.
او بر اساس عهدی که آن روزها با خود بست، در همه‌ی 25 سال بعد از آن ماجرا، به نیازمندان و کارتن خواب ها نان رایگان داده است. او در تمام این مدت اجازه نداده که هیچ نیازمندی دست خالی از مغازه اش بیرون برود.

به راستی که، به آسانی می توان درس شرافت و غیرت و انسانیت را از همین حوالی آموخت. فقط کافیست چشم ها را باز کنیم و اطرافمان را بهتر نگاه کنیم.

اونجا که داستایوفسکی میگه:

ما هر کسی را طوری می کُشیم
بعضی ها را با گلوله
بعضى ها را با حرف
و بعضی ها را با کارهایی که کرده ایم
و بعضی ها را با کارهایی که تا به امروز برای آنها نکرده ایم..

فرخی یزدی

گرچه
مجنونم
و
صحرای
جنون
جای
من
است
لیک
دیوانه‌تر
از
من
دلِ
شیدایِ
من
است.

وقتی که طوفان در حال شدت گرفتن بود،
کاپیتان فهمید که کشتی در حال غرق شدن است.

کاپیتان فریاد زد :
« کسی توی این کشتی می‌دونه چجوری دعا بخونه !؟ »
یک نفر جلو آمد و گفت : بله کاپیتان من بلدم

کاپیتان گفت : « خیلی خوبه تو دعا بخون، بقیه هم جلیقه های نجات را می‌پوشند.»
یک جلیقه کـم داریم ...!

داستان کوتاه بود ...چقدر شبیه داستان  ما  بود..... ب ما میگن دعا بخونید خودشون جلیقه دارن.....

مولانای جان

يک روز میرسه گل های که گفتی باز نمیشه ، باز میشه
غمی که هرگز گفتی تمام نمیشه، تمام میشه
زمانی که گفتی نمیگذره ، میگذره
زندگی یک راز است
اول شکر
بعد صبر
و در آخر باید باور کرد..

زمان گذشت...
ما خیلی چیزها به دست آوردیم
و چیزهای با ارزش رو از دست دادیم،
سادگی هارو...
بوی عطر چای صبح خونه‌یِ مادربزرگ رو...
نعلبکی های گل دارِ شیک رو...
کاش زمان نمیگذشت...
‌

گزارش سم ببینیم!⚽️