Telegram Web
گروه داستان فارسی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹داستان‌خوانی و نقد
🔸سه‌شنبه| ۴دی ۱۴۰۳ |ساعت ۱۷
خانه فرهنگ‌ گیلان:

حیلت رها کن عاشقا؛ دیوانه شو، دیوانه شو...

زیبایی‌شناسی موسیقی و خلاقیت در کمپوزیسیون

علی احمدی‌فر

یکشنبه | ۹ دی ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷

@kfgil
🔹 نمایشگاه گروهی عکس "رشت"

🔸گشایش: ۸  دی ۱۴۰۳ ساعت ۱۷
🔸 بازدید: ۹ تا ۱۳ دی ۱۴۰۳
     ساعات:  ۱۰ تا ۱۳ |  ۱۷ تا ۲۰

🔸گالری خانه فرهنگ گیلان

🔹با عکس‌هایی از: رضا(شهاب) گلچین
آیه احمدی - سودابه آذرنیور - الهام آزمند - محدثه اسدی - مسعود باباخانی - مونا باباخانی - سیدسمانه باکی هاشمی - سامان پورخوش‌آموز - مونس تقی‌زاده - روژین حاجعلی عسکری - علی جعفری - فاطمه جوادی - روژان حسنی - آیسان حسینی‌پور - شاهین حیدری - فرشته رجایی - علی روحی - آیلار ریاحی - حسین ریاحی - فائزه سلطانی - ریحانه شاه پسندی - سپهر شمسی نژاد - محترم صدرالذاکرین - عباس عزتی - حنانه غریبی - اسماعیل گلشن مژدهی - عسل محبی - حانیه مرادی - نیلوفر مرادی - امیر حسین مرتاض‌خو - نازی مرتاض‌خو - جلیله معصومی - آذر  ملکوتی - علیرضا نظیری - سارینا نوائی‌نژاد- عباس یوسفی

@kfgil
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔹 نمایشگاه گروهی عکس "رشت"

🔸گشایش: شنبه | ۸  دی ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷
🔸 بازدید: ۹ تا ۱۳ دی ۱۴۰۳
     ساعات:  ۱۰ تا ۱۳ |  ۱۷ تا ۲۰

🔸گالری خانه فرهنگ گیلان

@kfgil
▫️ گزارش نشست فرهنگ بومی گیلان

هفدهمین نشست فرهنگ بومی گیلان ساعت ۵ عصر روز دوشنبه سوم آذر ۱۴۰۳ با حضور جمعی از علاقمندان در خانه فرهنگ گیلان برگزار شد. پوراحمد جکتاجی مدیر جلسه و گروه، بعد از خوشامدگویی به حاضران، بحثی در مورد منابع و مآخذ اطلاعاتی در حوزه گیلانشناسی را مطرح کرد و در آن از منابع سرشار موجود در این حوزه یاد کرد که از گذشته تاکنون در موضوعات مختلف تاریخ، جغرافیا، سفرنامه، زندگینامه‌های فردی و جمعی، خاطرات، هنر، زبان و ادبیات، علوم، جامعه و فرهنگ و سیاست و اقتصاد و بازار و مردم شناسی و ... نوشته و چاپ شده است که برخی موجود و برخی نایاب و کمیاب هستند و در همان حال از برخی نمونه های معتبر و خواندنی در موضوعات مختلف نام برد و توصیه کرد که حتماً مطالعه شوند.
در بخش دوم  نشست یک شماره از نشریه گیلان شناسی گیله وا میان شرکت کنندگان پخش شد و داوطلبان به نوبت به خوانش برخی اشعار گیلکی و روخوانی پاراگراف‌هایی از یک داستان بلند گیلکی پرداختند که ضمن خوانش به معنی واژه‌ها، اختلاف لهجه‌ها و توضیحات دستوری زبان و احیاناً مشکلات نگارشی و ویرایشی آن‌ها توضیحاتی داه شد.
جلسه ساعت ۸ شب به پایان رسید.
@kfgil
🔻🔻🔻
شعر، معشوقه‌ی تمامیت‌خواه زندگی‌ست

▫️نشست کارگاه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان دوم دی ماه هزار و چهارصد و سه با حضور علی‌رضا پنجه‌یی شاعر، نظریه‌پرداز ادبی و روزنامه‌نگار برگزار شد.
در ابتدای این نشست مزدک پنجه‌ای عضو هیات مدیره‌ی خانه‌ی فرهنگ گیلان پیرامون فعالیت ادبی علی رضا پنجه‌ای مقدمه‌‌ی مبسوطی را ارایه کرد.
سپس از ایشان خواسته شد تا ضمن پاسخ‌گویی به این پرسش‌ها پیرامون سایر مباحث پیرامون خود و ادبیات سخنرانی کند.
چه چیزی یک شعر را زیبا می‌کند یا یک شعر زیبا چه ویژگی‌هایی دارد و شما چه طور شعر می‌نویسید؟چه طور شعر در شما شکل می‌گیرد و مراحل ایجاد شعر چگونه است؟
علی‌رضا پنجه‌یی در این باره گفت: اگر دوباره به دنیا بیایم سراغ شعر نمی‌روم، چرا که ایجاد تعادل بین شعر، تعهد به زندگی و  خانواده و اجتماع سخت است. شاید جاهایی یک شاعر واقعی از زندگی غافل شود و جذب جادوی شعر ،زندگی را  به نفع شعر مصادره کند. یعنی توجه‌اش تمام به شعر این معشوقه‌ی تمامیت‌خواه شود و به سایر ارکان زندگی بی‌توجه شود،  مگر ندیدیم یا نخواندیم   از شاعران بزرگ که فقط در خدمت شعر بودند و همسر و کار و خانواده را قربانی هنر خود کردند، این تمامیت‌خواهی مخل زندگی معمولی و رایج است، اگرچه در کل زندگی هنرمندانه عاری از نوعی حرفه‌یی‌گری نیست و شاخصه‌ها و محدودیت‌های خود را دارد، من معتقدم ادبیات، درمان حسرت‌های خالقان ادبیات است. شاعران با باورهاشان شعر می‌نویسند و اغلب روند زندگی مغایر باورهای شاعرانه پیش می‌رود. من بعد از ۲۲ سال کار اداری، علی‌رغم عشقم به رشد شهرم، در واقع از مناسبات خشک، بی‌روح و ریامحور اداری که در آن مهارت و نخبگی هرگز در راس نخواهد بود، بلکه  در زیر دست خواهد ماند، فرار کردم چون همان دغدغه‌ها، در رعایت آدمی و میل به فداکاری و گذشت از منافع شخصی به نفع پیشرفت جامعه در مناسبات بروکراتیک آزار دهنده و با روحیات من سازگار نبود و البته همچنان نیست. خیلی از ما کارهایی را برای زندگی انجام می‌دهیم که مغایر روحیات هنری ماست، در جاهایی قرار می‌گیریم که دوست نداریم؛ اما آن شاعری موفق است که بتواند ناسازگاری‌ها را  مدیریت و سازگار با روح شعر کند.
خالق مجموعه شعر  «پیامبر کوچک» در ادامه افزود: من به الهام شاعرانه و چیزی شبیه الهام منسوب به پیامبرانه اعتقاد دارم، البته عوامل دخیل در آن آنیت خلق شعر را باید دانشمندان آنالیز و تشریح کنند، حال نقش هورمون یا روان‌ آدمی چه حسی از حواس ویژه را به غلیان می‌آورد که در شیرینی خواب چند بار بلند می‌شوی دنبال مداد، قلم، کاغذ و گوشی موبایلت می‌گردی تا«هدیه‌ی خدایان» را از دست ندهی و بتوانی تا نپریده از ذهنت، ثبتش کنی و بعد خب آن کوشش‌ها و دانسته‌هاست که به کمک جوهره‌، کشتی شعر را در شور و طغیان و طوفان ذهن، در آنیت شعری پیش می‌برد. تا اگر که از ما دور شد، شعر نگارشی باشد. مجددا ببینیش و از کاستی‌هایش بکاهی یا بر آن بیفزایی،  اگر شعر خواندنی باشد بیان و اجرا شود تا پسا ضبط آن،  چند بار بشنویش و یحتمل اصلاح  کنی، تا شاعر زنده است  نمی‌توانیم بگوییم آخرین نسخه از شعر فلان شاعر است،چون پس از این‌همه کار بر روی آن، اگر در رسانه‌ای هم منعکس شود یا که حتی کتاب بشود، باز ممکن است توسط شاعر ویرایش شود. بارها از خواب بیدار شده‌ام و شعر نوشته‌ام. هیچگاه سراغ شعر نرفته‌ام همیشه او در من درونی شده و بیرون زده است.
وی در باب زیبایی در شعر گفت: زیبایی، جز تناسب بین اجزای نحوی و ساختی شعر و صنایع بلاغی نیست. هر شعری بازتاب عیار خود است. یعنی هر آن‌چه شاعر قصد آن کرده، و ماحصل آن چه از کار در آمده است، خواهد شد. شعر باید بر اساس وضعیت اختیار شده توسط شاعر پاسخ‌گوی طبع مخاطب باشد،   من ممکن است دوست نزدیک شما باشم اما الزاماً مخاطب شعر شما نباشم، در واقع مخاطب در برخورد با جهان‌بینی، میدان واژگانی، و رفتار شاعر با کلمات است که تحت تأثیر آفرینه قرار می‌گیرد. اگر آفرینه ردی بر جا گذاشت، این رد تا آخر هستی با مخاطب خود  باقی‌خواهد ماند. مخاطب باید باورت داشته باشد تا مخاطبت باشد، اغلب مناسبات فضای مجازی پر از تعارف است، نه باور، فالوورها هم لزوماً مخاطب شعر نیستند، اگرچه مخاطبِ چهره‌ی هنرمندانه‌ی هنرمند هستند.سودایی که شاعر با مخاطب برسر شعر دارد آنجا پدیدار می‌شود که وقتی شما شعری را خواندی، شاعر دیگری که مخاطب شماست بگوید ای‌کاش این شعر را من گفته بودم.

پنجه‌ای درباره‌ی وضعیت شعرهای معاصر گفت: اکثر شعرهای امروز آفرينه هستند و اثر نیستند. یعنی متن‌ها شاعرانه و مغایر نحو زبان رایج هستند، اما اثر و ردی از خود برجا نمی‌گذارند.
اگر آفرینه‌ای می‌خواهد اثر باشد، باید خود را به مخاطب تحمیل کند و در ذهن آن حک کند خود را، همچنین باید یک شاعر جوان بداند که در مسیری قدم گذاشته که شاعران بزرگی پیشتر چنان ردی از خود بر جا گذاشته‌اند که تو باید راهی دیگر زنی، به‌قول حافظ راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد، شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد. بنابراین فقدان جهان‌بینی و تقلید از هم و مدام برای بزرگ خواندنت از فلاسفه‌ای نام بردن و گنده کردن بیش‌تر ایشان که یعنی ما هم دارای کلاس هستیم و خوانده‌ایم، مخلص کلام : اسنوبیسم و بیگانه‌پرستی و باور نکردن خود! همین‌ها آسیب‌‌شناسی راهند، چاره؟ باید از سرچشمه‌ها آگاهی یابیم. بسیاری از آرای فلاسفه و مبتلابه آن خلق آثار از جوهره کم‌ترین بهره را گرفته‌اند، جوهره یا همان گوهر در زبان پارسی مهم است، دغدغه‌های  جغرافیایی هر فرهنگی با دیگری جداست، باید تحلیل مشخص از شرایط مشخص داشت، اغلب ما با آثاری مواجه‌ایم که شیر بی‌یال و دم و اشکم‌اند، باید خودنویس باشی، خودت را بنویس، تابع طبیعت خود باش، از سرچشمه که سرشار شده باشی جوهره‌ات آدابته‌ی تغذیه از ریشه‌هاست، منبع مطالعات که دست چندم باشد از تو چیز مهمی بیرون نخواهد زد، بسیاری از شاه‌کارهای آفریده شده‌ی دنیای ادبیات، وام گرفته از کتاب‌هایی چون تورات، اوستا،  انجیل و قرآن ، ریگ ودا، اوپانیشاد و... باورها و فرهنگ‌اقوام‌‌اند. دانستن تاریخ تمدن بر هر اندیشه‌ورزی واجب است، وقتی این‌ها  را می‌خوانیم متوجه می‌شویم که ریشه‌ی الهام متفکران و شاعران از کجاست، آن احساسات را به محسوسات بدل کردن را نیما از افلاطون بر گرفته، چرا که ذهن  فرآوری می‌کند و مجدداً آن را در پوششی نو به ما عرضه می‌کند. آیا مضمون اشعار مولانا و حافظ ترجمان باورهای قرآنی نیست؟ البته هر کدام با رندی و زیرکی و تبحری که در بحث رتوریک داشتند توانستند، با آفرینه خود رد بر جا نهند، و اثرمند ظاهر شوند؛ اثرگذاری، هم‌ازاین روست؛ به گونه‌ای که قرن‌هاست ذهن ما در حال نشخوار  بازخورد  آثار باشکوه ایشان است.
در ادامه این کارگاه آیدا برنو، فائزه قدیمی، ماندانا قربانی، مریم شجاع، داوود شعبان‌زاده، سپیده داداش‌زاده، رها برنجکار، نازنین تنهایی، حامد بشارتی، مریم فرهمند، اعظم اسعدی و مزدک پنجه‌ای شعر خواندند و پیرامون برخی از اشعار نظراتی از سوی علی‌رضا پنجه‌ای و سایرین مطرح شد.
@kfgil
🔻🔻🔻
گروه شعر گیلکی خانه‌ فرهنگ گیلان:

🔹شعرخوانی و نقد شعر

🔸دوشنبه | ۱۰ دی ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷

@kfgil
🔸 ویژه برنامه نمایشگاه گروهی عکس "رشت"

🔹 سخنران‌ها: داریوش پاسخی | روزبه خلیق معینی

🔸️چهارشنبه | ۱۲ دی ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷

@kfgil
گروه معماری خانه فرهنگ‌ گیلان:

🔸 شهرداری بافت‌های تاریخی
تجارب ملی، چالش‌ها و افق‌های نو

🔹 با حضور: احمد قبادی - هنگامه علی‌اکبری
       مدیر پنل: مهسا دلشاد

🔸 چهارشنبه | ۱۹ دی ۱۴۰۳ |  ساعت ۱۷

@kfgil
گروه داستان گیلکی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹داستان‌خوانی و نقد
🔸دوشنبه | ۱۷ دی ۱۴۰۳ |ساعت ۱۷
گروه داستان فارسی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹داستان‌خوانی و نقد
🔸سه.شنبه | ۱۸ دی ۱۴۰۳ |ساعت ۱۷

@kfgil
گروه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان:

🔸«پایان شعر» با نگاهی به تنش آواها، معانی و نشانه‌ها در شعر

🔹 دکتر رحمان کاظمی

🔸️  به همراه شعرخوانی و نقد

🔹️ یکشنبه | ۲۳ دی ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷

@kfgil
▫️عصر چهارشنبه ۱۹ دی ماه، گروه معماری خانه فرهنگ گیلان، میزبان نشستی با عنوان«شهرداری بافت تاریخی؛ تجارب ملی،چالش‌ها و افق‌های نو»  بود. این برنامه با حضور چشمگیر متخصصان معماری- شهرسازی و مرمت، دانشجویان و علاقه‌مندان در عمارت خانه فرهنگ گیلان برگزار شد.
در ابتدای این برنامه سیندخت رضایی، رییس گروه معماری خانه فرهنگ به نمایندگی از هیئت اجرایی و دیگر اعضای گروه، ضمن خوشامدگویی به حضار، ابرازامیدواری کرد تا این گونه نشست‌ها در راستای بهبود وضعیت معماری و شهرسازی شهر رشت و دیگر شهرهای استان گیلان که قدمت تاریخی دارند، باشد. سپس ضمن معرفی سخنران‌ها از ایشان و مدیر نشست برای حضور در جایگاه دعوت به عمل آورد.
سپس مدیر نشست دکتر مهسا دلشاد، به طرح دلایل اهمیت احداث "شهرداری بافت‌ تاریخی" در رشت و شهرهای استان گیلان پرداخت. دکتر دلشاد عنوان کرد: « از مواردی که در مسیر این‌گونه شهرداری‌ها می‌توان آسیب‌شناسی نمود می‌توان در سه مقوله، مسائل اجتماعی، نبود ضوابط فنی کافی و در نهایت مسائل مالی و اقتصادی  نام برد.»

در ادامه سخنران دوم، مهندس هنگامه علی اکبری، با شرح پایگاه قانونی مدیریت شهری به نقش مکمل این نهاد در کنار میراث فرهنگی و شهرداری اشاره نمود. و در ادامه با معرفی بافت تاریخی رشت و نقش بازار در ماهیت ارگانیک بافت شهر رشت و نقش متباین رفتار و کالبد در ساختار مختص این بازار به عنوان وجه تمایز آن با سایر بازارهای ایرانی را خاطرنشان نمود. مهندس علی اکبری با بیان اینکه یکی از راهکارهای برون رفت از وضعیت کنونی محله‌های تاریخی و بازار رشت احداث "شهرداری بافت تاریخی"است، آن را به عنوان بازوی اجرایی و فنی با هدف مشخص و راهگشا دانست.
در بخش دوم برنامه مهندس احمد قبادی با معرفی تجارب "شهرداری بافت تاریخی اراک" و چند شهر دیگر کشور انتقال تجربه نمودند، که با پرسش و پاسخ و طرح مباحثی از سوی تنی چند از تاثیرگذاران حوزه مدیریت شهری شهر رشت و استان؛ آسیب‌شناسی و بیان مسئله گردید.
@kfgil
🔻🔻🔻
گروه شعر گیلکی خانه فرهنگ گیلان:

🔸آسیب‌شناسی ترجمه در شعر گیلکی

🔹 دکتر سینا جهاندیده - عباس گلستانی

🔸️ دوشنبه | ۲۴ دی ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷

@kfgil
🔸️آشنایی با مهارت‌های تنفسی و معرفی ساز باستانی "دیجیریدو"

🔹️ ژوبین عسکریه

🔸️ پنج‌شنبه | ۲۷ دی ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷

@kfgil
▫️به گزارش گروه شعر فارسی خانه‌ی فرهنگ گیلان؛ نشست «پایان شعر: با نگاهی به تنش آواها، معانی و نشانه­‌ها در شعر» با سخنرانی دکتر رحمان کاظمی و همراهی تنی چند از دوستداران و هنرمندان یکشنبه بیست و سه دی هزار و چهارصد و سه در هوای سرد و زمستانی خانه‌ی فرهنگ گیلان برگزار شد. در ابتدا، ستار جانعلی‌پورِ شاعر از دکتر کاظمی دعوت کرد تا به ایراد سخنرانی بپردازد. این منتقد نخست به قرائت سه شعر از شاعران مختلف، شاملو، شمس لنگرودی و قیصر امین‌پور پرداخت و سپس به مقاله‌ی پایان شعر آگامبن اشاره کرد و افزود: «بیشتر جنبه‌های آثار آگامبن بر زبان‌شناسی متکی است. یعنی همان تنش و صوت و نشانه‌ها به جریانی از شعر بدل می‌شوند. چنان­که اگر بعد از خواندن اثری رفت‌وآمد معانی و آواها پایدار بمانند، آن شعر است.» سپس او به جمله‌ای از هایدگر اشاره کرد و بیان داشت که زبان خانه‌ی وجود است. «حال شاعران با این خانه چگونه برخورد می‌کنند؟ به‌دلیل آشنایی­‌زدایی­‌ها و غریب­‌گردانی­‌هایی که در زبان صورت می­‌گیرد، آن الفت طبیعی­‌ای که انسان با زبان دارد، احساس غریبی می‌کند. با این احساس غریبی که به‌تنهایی در داخل زبان ایجاد می‌شود، شعر رخ می‌دهد؟ در حقیقت اینجا شعر رخ نمی‌دهد. طبق توضیح دکتر شفیعی کدکنی، شعر حادثه‌ای است که در زبان رخ می‌دهد و شعر رستاخیز واژه‌ها است. دکتر حق‌شناس معتقد بودند که این حرفِ استنباطی دکتر کدکنی، باعث پرسش‌های بسیاری می‌شود و آنها را بی‌پاسخ می‌گذارد.» سپس این منتقد بیان داشت که در جهان امروز، مطالعات شعری سعی می‌کنند به علوم تجربی نزدیک شوند و به همین دلیل در بیانی که از مقولات شعری دارند، دنبال صورت­­‌بندی­‌های کاملاً ذهنی می‌روند که از فرهنگی به فرهنگ دیگر و شاعری به شاعر دیگر متفاوت هستند.
سپس کاظمی بار دیگر به دکتر حق­شناس اشاره کرد و بیان داشت: «وقتی می‌گوییم حادثه­‌ی شعری اتفاق افتاده است، بر نظام زبان خبری تأکید نمی‌شود. بلکه به طور موقت، شاعر بر تصرفی که در زبان می‌کند، آن را به حاشیه می­راند و نظام معانی تازه‌ای را بنا می‌نهد که همان اتفاق رخ می‌دهد . آیا این اتفاق با واقعیت بیرونی در تضاد است؟ لزوماً خیر. تنش بین آواها، نشانه‌ها و معانی ما را به جهان‌های برتری می‌برد که ذهنی هستند. این اشعار خودارجاع هستند و مدام تصور ذهنی ایجاد می‌کنند و مجبورید درباره‌ی دال و مدلول اطلاعاتی داشته باشید.» سپس این منتقد افزود که شاعر معانی را ایجاد نمی‌کند و آنها از پیش موجودند و شاعر دارای قدرت ترکیب و انتخاب است. «نقاشی سورئالیسم بیشتر بر محور جانشینی متکی است، یعنی به سمت قطب استعاری حرکت می‌کند. در رئالیسم بر قطب همنشینی، یعنی قطب مجازی؛ زیرا قطب مجازی جایگزین نمی‌کند و عنصر شبهات ندارد. بنابراین مکتب رئایسم و سمبولیسم بیشتر بر قطب مجازی زبان تکیه می‌کنند و سوررئالیسم در قطب استعاری زبان حرکت می‌کند. چرا؟ زیرا سوررئالیست­‌ها تحت تأثیر فروید هستند و فروید بر ضمیر ناخودآگاه فردی به‌عنوان مرکز تعیین­‌کننده­‌ی بسیاری از قلمروهای زیست آدمی تأکید دارد. زیرا آنها می‌گویند واقعیت بازتاب رویا است.»
سپس کاظمی اشاره کرد که فروید می‌گوید واکنش انسان در مقابل سرکوب‌شدگی­‌ها و عقده­‌ی ادیپ، از طریق زبان به کمک انتخاب رخ می­‌دهد: ادغام و جابه­‌جایی و بنابراین بر اساس قطب استعاری حرکت می‌کند. اوج خلاقیت شاعر، معلق نگه داشتن معنا است و اگر تن به یک معنا بدهد، رخداد شعری اتفاق نمی‌افتد و نظام معنایی تازه پدید نمی‌آید. بنابراین طبق بیان حق­‌شناس شعر سعدی قابل دسترس است و شعر حافظ دسترس­‌ناپذیر.
سپس او به تحلیل اشعار شاعرانی پرداخت که در ابتدای نشست قرائت­‌شان کرده بود و سپس به رابطه‌ی دال و مدلول اشاره کرد. «مثلاً در رود، ابتدا آوا است و سپس تصویر ذهنی که ایجاد می‌شود ، مرحله‌ی سوم هم تصویر ذهنی است: مثلاً ممکن است در بافت موقعیتی که شاعر پدید می‌آورد ، به آن رود ویژگی خاصی بدهد. بنابراین می‌گوییم رابطه‌ی دال و مدلول شناور است و تصویر ذهنی برای هر فرد می‌تواند متفاوت باشد.» او سپس به نگرش در زمانی و همزمانی پرداخت. «همزمانی یعنی بخش تاریخی زبان را در تفسیر دخالت ندهی که اصلاً ممکن نیست در زمانی را حساب نکنی. باید بین دو مقطع مرحله‌ای را در نظر بگیریم که بتوانیم مقایسه­‌شان کنیم. با این مقایسه‌ها می‌توانیم بفهمیم شاعر در چه مرحله‌ای از رخداد شعر است. پس هر چه عملکرد انتخاب و ترکیب مدلولی که شاعران پدید می‌آورند، به مصداق خارج از زبان نزدیک نشود، نقش ادبی برجسته‌تر می‌شود. شاعری بهتر است که از وظیفه‌ی پیام‌رسانی زبان دورتر شود و پیام ویژه‌ی خودش را به دیگران ابلاغ کند.»
در ادامه این نشست پرسش و پاسخی میان سخنران و حاضران شکل گرفت و در انتها مریم شجاع، سارا متقی، حامد رضوی، نیره جهان‌بین، رها برنجکار، صحت پورعبدالله، علی حشمتی، رحمان کاظمی، مرتضی احمدی، داوود شعبان‌زاده، ستار جانعلی‌پور و مزدک پنجه‌ای شعر خواندند.
  @kfgil
🔻🔻🔻
2025/01/15 05:20:56
Back to Top
HTML Embed Code: