خبرنامه

زورشان به خر که هیچ، به پالان هم نرسید

(یادداشتی در واکنش به مختومه‌شدن پرونده‌ی هواپیمای اوکراینی در دادگاه)

🔹 با گذشت بیش از سه سال از حادثه‌ی انهدام هواپیمای اوکراینی توسط پدافند سپاه درنهایت حکم دادگاه تنها به ۱۰ سال حبس برای فرمانده‌ی پدافند صادر شده‌است. ابهامات این خطای به اصطلاح انسانی همچنان بدون پاسخ باقی مانده و باتوجه به حکم صادرشده باید این ابهامات را کنار پرونده‌ی قتل‌های زنجیره‌ای و حادثه‌ی کوی دانشگاه در صندوق اسرار فوق‌سری نظام قرار داد.

🔸 روند دادگاه به طرزی فرمایشی و جهت‌دار بوده که تعدادی از خانواده‌های قربانیان از حضور در ادامه‌ی جلسات سر باز می‌زنند. البته که چیزی جز این از دادگاه‌های وابسته‌ی قوه‌ی قضاییه انتظار نمی‌رود. عدالت کلیدواژه‌ایست که خیلی وقت است در دادگاه‌های ما گم شده است. وقتی حکم‌های صادرشده برای خبرنگاران و فعالین سیاسی را با حکم صادرشده در این پرونده مقایسه می‌کنیم یا زمان بررسی سه‌ساله‌ی این پرونده را در کنار دادگاه یک جلسه‌ای محسن شکاری که در نهایت به خاطر بستن یک خیابان به اعدام محکوم شد قرار می‌دهیم، به تفاوت قانون و اجرای آن به نفع یک گروه خاص پی می‌بریم. گروهی که به اسم قانون مخالفین خود را تنبیه می‌کنند اما هنگامی که نوبت خودشان می‌رسد ابتدا مظلوم‌نمایی می‌کنند و در نهایت از مجازات فرار می‌کنند. واژه‌ی عدالت برای قوه‌ی قضاییه سنگین‌تر از آن است که بخواهد آن را به دوش بکشد. دادگاهی که شهامت نداشته باشد مقصرین اصلی را به میز محاکمه بکشاند و حقایق ماجرا را روشن کند چگونه به خودش اجازه می‌دهد که در عرض چند ساعت حکم به اعدام یک انسان بدهد؟ 

🔹 در مورد خانواده‌ها می‌توان گفت که آنان به دنبال انتقام نیستند؛ چیزی که خاطر غم آنان را تسکین می‌دهد، کشف حقیقت و دادن پاسخ به ابهامات و پرسش‌هایشان است. این پرسش‌ها از ابتدا و از علت ممنوع نکردن پرواز در آسمان ایران آغاز می‌شود تا آنجا که بلافاصله پس از سقوط، همه‌ی اجساد جمع‌آوری شد و وسایل الکترونیکی قربانیان هرگز به خانواده‌هایشان بازگردانده نشد.
✍ محمدرضا بهران‌وند

🆔 @AnjomanSUT
🆔 @KhabarnamehSUT

www.tgoop.com/khabarnamehSUT/99

227 viewsedited  Apr 21, 2023 at 09:17

زورشان به خر که هیچ، به پالان هم نرسید

(یادداشتی در واکنش به مختومه‌شدن پرونده‌ی هواپیمای اوکراینی در دادگاه)

🔹 با گذشت بیش از سه سال از حادثه‌ی انهدام هواپیمای اوکراینی توسط پدافند سپاه درنهایت حکم دادگاه تنها به ۱۰ سال حبس برای فرمانده‌ی پدافند صادر شده‌است. ابهامات این خطای به اصطلاح انسانی همچنان بدون پاسخ باقی مانده و باتوجه به حکم صادرشده باید این ابهامات را کنار پرونده‌ی قتل‌های زنجیره‌ای و حادثه‌ی کوی دانشگاه در صندوق اسرار فوق‌سری نظام قرار داد.

🔸 روند دادگاه به طرزی فرمایشی و جهت‌دار بوده که تعدادی از خانواده‌های قربانیان از حضور در ادامه‌ی جلسات سر باز می‌زنند. البته که چیزی جز این از دادگاه‌های وابسته‌ی قوه‌ی قضاییه انتظار نمی‌رود. عدالت کلیدواژه‌ایست که خیلی وقت است در دادگاه‌های ما گم شده است. وقتی حکم‌های صادرشده برای خبرنگاران و فعالین سیاسی را با حکم صادرشده در این پرونده مقایسه می‌کنیم یا زمان بررسی سه‌ساله‌ی این پرونده را در کنار دادگاه یک جلسه‌ای محسن شکاری که در نهایت به خاطر بستن یک خیابان به اعدام محکوم شد قرار می‌دهیم، به تفاوت قانون و اجرای آن به نفع یک گروه خاص پی می‌بریم. گروهی که به اسم قانون مخالفین خود را تنبیه می‌کنند اما هنگامی که نوبت خودشان می‌رسد ابتدا مظلوم‌نمایی می‌کنند و در نهایت از مجازات فرار می‌کنند. واژه‌ی عدالت برای قوه‌ی قضاییه سنگین‌تر از آن است که بخواهد آن را به دوش بکشد. دادگاهی که شهامت نداشته باشد مقصرین اصلی را به میز محاکمه بکشاند و حقایق ماجرا را روشن کند چگونه به خودش اجازه می‌دهد که در عرض چند ساعت حکم به اعدام یک انسان بدهد؟ 

🔹 در مورد خانواده‌ها می‌توان گفت که آنان به دنبال انتقام نیستند؛ چیزی که خاطر غم آنان را تسکین می‌دهد، کشف حقیقت و دادن پاسخ به ابهامات و پرسش‌هایشان است. این پرسش‌ها از ابتدا و از علت ممنوع نکردن پرواز در آسمان ایران آغاز می‌شود تا آنجا که بلافاصله پس از سقوط، همه‌ی اجساد جمع‌آوری شد و وسایل الکترونیکی قربانیان هرگز به خانواده‌هایشان بازگردانده نشد.
✍ محمدرضا بهران‌وند

🆔 @AnjomanSUT
🆔 @KhabarnamehSUT

BY خبرنامه