‍ برگزاری نشست فرهنگی و گشایش
خردسرای فردوسی فرانسه

شهر مولان فرانسه، شاهد برگزاری نشست فرهنگی ارزشمندی در عصر روز پنج‌شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۴ (برابر با ۱۹ ژوئن ۲۰۲۵)، با هدف گشایش چهارمین خردسرای فردوسی در خارج از ایران بود
این نشست، به دلیل شرایط بحرانی و جنگی حاکم بر میهن عزیزمان ایران، به‌صورت غیررسمی و محدود تشکیل گردید.

در این مراسم، مدیر محترم خردسرای فردوسی مشهد، آقای دکتر محمدجعفر یاحقی، چهره‌ سرشناس و استاد زبان و ادبیات فارسی و شاهنامه‌پژوه برجسته، به همراه همسر فرهیخته‌‌شان، خانم دکتر بوزرجمهری، حضور به هم رساندند و در جمعی دوستانه دربارهٔ فرهنگ و ادب ایران زمین، سخن گفتند.
این رویداد فرهنگی با همکاری انجمن فرهنگی CSI برگزار گردید.
گشایش خردسرای فردوسی همزمان شد با برگزاری نمایشگاهی با عنوان «خلیج فارس» که در آن تابلوهایی از اسناد تاریخی مربوط به هویت و پیشینهٔ ایران بزرگ و خلیج همیشه فارسش در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفت همچنین در این برنامه، دربارهٔ ترجمهٔ‌ فرانسوی شاهنامه، به قلم پی‌یر لوکوک، ایران‌شناس فقید فرانسوی، بحث و تبادل نظر شد.
گفتنی است انجمن زرتشتیان مقیم فرانسه  و یک شاهنامه پژوه از ایران نیز، در قالب  سخنرانی مجازی اعلام آمادگی برای شرکت در مراسم را کرده بودند که متأسفانه به دلیل شرایط پیش آمده امکان برگزاری آن فراهم نشد.
با وجود تمامی دشواری‌ها، این نشست، جلوه‌ای روشن از پایداری فرهنگ ایرانی با الهام از اموزه‌های شاهنامه در دل بحران بود؛ ادای دِینی بی‌صدا اما پرمعنا به فردوسی و میراث جاودان او.

✍ #آبنوس_غلامی_جام
#خردسرای_فردوسی_فرانسه

پنج‌شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۴
۱۹ ژوئن ۲۰۲۵
مولان- پاریس

@kheradsarayeferdowsi

‍ 🔸🔸هم‌زمان با نمایشگاه خلیج فارس در فرانسه؛
چهارمین شعبه خردسرای فردوسی مشهد در مولان فرانسه افتتاح شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، هم‌زمان با نمایشگاه خلیج فارس در فرانسه، چهارمین شعبه مؤسسهٔ فرهنگی خردسرای فردوسی با حضور محمدجعفر یاحقی، مدیر مؤسسۀفرهنگی خردسرای فردوسی مشهد، که اولین شعبه آن سال ۱۳۸۴ در مشهد راه‌اندازی شد، در شهر مولان فرانسه افتتاح شد.

این نشست که با همکاری انجمن فرهنگی CSI برگزار شد، به دلیل شرایط بحرانی و جنگی حاکم بر میهن عزیزمان ایران، به‌صورت غیررسمی و محدود تشکیل شد.

گشایش خردسرای فردوسی همزمان شد با برگزاری نمایشگاهی با عنوان «خلیج فارس» که در آن تابلوهایی از اسناد تاریخی مربوط به هویت و پیشینه ایران بزرگ و خلیج همیشه فارس‌اش در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفت.

یکی دیگر از رویدادهایی که در حاشیه افتتاح خردسرای فردوسی فرانسه برگزار شد، نشست فرهنگی درباره ترجمه فرانسوی شاهنامه به قلم پی‌یر لوکوک، ایران‌شناس فقید فرانسوی بود که در این نشست در خصوص ترجمه این شاهنامه بحث و تبادل نظر شد.

🔸ز جنگ آشتی بی‌گمان بهتر است

محمدجعفر یاحقی، چهره سرشناس فرهنگ و ادبیات فارسی در این رویداد فرهنگی گفت: قدر روزهای آشتی را نیک بدانیم و امیدوار باشیم که تا همیشه بپاید که «مرا آشتی بهتر آید که جنگ».

وی افزود: روزهای سهمگین و رنجناکی را گذراندیم که دیگر مباد! اکنون وقت آن است که باز گردیم با همه توانمان به شاهنامه و فرهنگ ایران سربلند که این روزها سوخت و خم به ابرو نیاورد. پایدار باد این سرزمین اهورائی و دلاور.

خردسراها تمام جهان باید با نیروی بیشتری به شاهنامه و ارزش‌های ادبی روی بیاورند

این استاد زبان و ادبیات فارسی ادامه داد: اینک خردسراها در ایران و جهان هرکجا که هستند با توان و نیروی بیشتر به شاهنامه و ارزش‌های ادبی و تاریخی فارسی روی بیاورند و همه توان خود را با زبان و سخنوری و شاهنامه‌خوانی یا پژوهش و هنرآفرینی در راه دل دادن به این مردم سرفراز و هموار کردن راه برای سربلندی این سرزمین خداآفرید، به کار گیرند.

🔸ما دلمان برای ایران می‌تپد

وی افزود: این مکان‌های فرهنگی باید همچون همیشه نشان بدهند که ما دلمان برای ایران می‌تپد و سربلندی آن را سر فرازی خود می‌دانیم و به آواز بلند می‌گوییم:
بزرگی و فر و بلندی و داد
همان بزم و رزم از تو داریم یاد

🔸گسترش نام فردوسی در جهان با تأسیس خردسراها

احمد جاودانی، مدیر خردسرای فردوسی واشنگتن نیز در حاشیه این رویداد گفت: باعث شادی و مباهات است که با ایجاد و تأسیس خردسراهای متعدد در سراسر گیتی، نام پرآوازه حکیم طوس و شاهنامه فردوسی روز به روز گسترش پیدا می‌کند.

وی افزود: هر روزه در بسیاری از شهرها و کشورهای دنیا با برپایی جلسات شاهنامه‌خوانی و محافل ادبی در راه گسترش و اشاعه فرهنگ اصیل ایران‌شهری قدم‌های محکم و استواری برداشته می‌شود.

🔸دو نماد بزرگ از هویت و فرهنگ ایرانی

آبنوس غلامی، ایرانی مقیم فرانسه و مدیر خردسرای فردوسی فرانسه نیز در حاشیه این رویداد گفت: این نشست جلوه‌ای روشن از پایداری فرهنگ ایرانی با الهام از آموزه‌های شاهنامه در دل بحران است و ادای دِینی بی‌صدا اما پرمعنا به فردوسی و میراث جاودان او است.

او در انتها با اشاره به لوحی که برای ارائه و اهدا به مهمانان فرانسوی حاضر در این رویداد تدارک دیده شده بود، گفت: این لوح شامل ۲ نماد بزرگ از هویت و فرهنگ ایرانی است، حکیم فردوسی، شاعر بلندآوازه حماسه ملی ایران، و خلیج فارس، نماد ریشه‌دار تاریخ و جغرافیای ایران‌زمین.

مدیر خردسرای فردوسی فرانسه افزود: اجتماع امروز ما، بزرگداشتی است برای زبان، تاریخ، حافظه ملی و دوستی میان فرهنگ‌ها.

به گزارش ایبنا؛ سه شعبه دیگر خردسرای فردوسی در خارج از کشور پیش از این در کشورهای ترکیه، واشنگتن و ونکوور راه‌اندازی شده‌اند.

مؤسسه فرهنگی خردسرای فردوسی مؤسسه‌ای است کاملاً آزاد، غیرانتفاعی است که در تاریخ ۱۱ دی ماه ۱۳۸۴ به همت محمدجعفر یاحقی افتتاح شد، این مؤسسه با برگزاری کلاس‌ها و کارگاه‌آموزشی، همایش‌های متداول میان‌فصلی، نشست‌های علمی و فرهنگی ماها، انتشار فصلنامه پاژ، سفرهای علمی و.. سهم زیادی در گسترش فرهنگ و ادب فارسی در جهان دارد.


گزارش کامل را در #ایبنا بخوانید:
ibna.ir/x6zrG

@kheradsarayeferdowsi

‍ ‍

زبان فارسی راز ماندگاری ایران

منظور از راز ماندگاری این است که در دنیا کشور‌ها و اقوام زیادی بودند که تمدن داشتند، اما بیشترشان از بین رفتند؛ مثلاً در منطقۀ ما روزگاری دولت اکدی، دولت آشور، دولت بابل و فنقی‌ها بودند که همه از صحنۀ گیتی محو شدند، اما ایران هنوز هست و با همان زبانی که ۳ هزار سال پیش قوم ایرانی صحبت می‌کرد، صحبت می‌کنند. البته طبعاً زبان تغییر کرده و می‌کند. مصر را در نظر بگیرید با آن تمدن کهن و قدیمی که اهرام را ساخته، ابوالهول را ساخته و دانش هندسه در کنار رود نیل به وجود آمده است، چنان تغییر کرده که شباهتی به آن ملت قدیم مصر ندارد. امروزه این کشور جزو کشور‌های عربی است و هویت خود را کاملاً از دست داده است.
در سال ۱۳۱۳ که در ایران کنگرۀ بین‌المللی فردوسی برقرار شد، معروف است یک دانشمند ایرانی از یک دانشمند مصری پرسید چطور شد شما با آن تمدن عالی و قدیمی، خودتان را باختید و عرب شدید؟ آن دانشمند مصری گفت: «برای اینکه ما کتابی مثل شاهنامه نداشتیم». نمی‌دانم این روایت درست است یا نه، ممکن است ساختگی باشد، اما به هر حال بیان‌کنندۀ یک مسئله است؛ اینکه ایران در طول سال‌ها هویت خود را نگه داشته است.
صحبتم این است چه عاملی باعث شده ایران هویت خود را نگه دارد؟
به نظرم عامل زبان؛ زبان فارسی عامل این بوده که ایران هویت خود را از دست ندهد. البته در کنار این عوامل دیگری هم هست؛ مثلاً یکی از عوامل این است که قوم ایرانی، قوم بااستعداد و هوشمندی است. دانشمندانی که در ایران به وجود آمدند در دنیا یگانه هستند؛ ابوعلی سینا، ابوریحان بیرونی، زکریای رازی و حتی در زمان حاضر مریم میرزاخانی که بزرگترین ریاضیدان جهان امروز بود.

دکتر حسن انوری


@kheradsarayeferdowsi

◽گنج خرد

بکوشید تا رنج‌ها، کم کنید
دلِ غمگِنان، شاد و بی‌غم کنید

که گیتی، بمانْد و نمانَد به کس
بی‌آزاری و داد، جویید و بس

به دانش، روان را توان‌گر کنید
خِرد را ز بُن، بر سَر افسر کنید

به پاکان گرایید و نیکی کنید
دل و پشت ِ خواهندگان، مشکنید

#حکیم_ابوالقاسم_فردوسی


@kheradsarayeferdowsi

🔹گروه ادب و هنر دانشگاه فرهنگیان استان خراسان رضوی با همکاری انجمن ترویج زبان و ادب پارسی برگزار می‌کند:


▫️نشست علمی (مجازی)
به مناسبت ۱۰ تیرماه بزرگ‌داشت روز صائب تبریزی

با عنوان:
«شاعر تک بیت‌ها»

🔹زمان : ساعت ۱۲ تا ۱۴، سه‌شنبه ۱۴۰۴/۰۴/۱۰

🔸پیوند مجازی : https://lms.tbm.ir/InviteLink/JoinLink?v=18822748

سخنرانان :
دکتر جواد محقق نیشابوری
نماینده انجمن ترویج زبان و ادب پارسی در دانشگاه فرهنگیان استان
استاد سید جمال علیمی گلیان
مدرس دانشگاه
دبیر نشست : دکتر فاطمه صحرایی
مدیر گروه ادب و هنر استان

#دهم_تیرماه
#بزرگداشت_صائب
#دکتر_جواد_محقق_نیشابوری
#استاد_سیدجمال_علیمی_گلیان


@kheradsarayeferdowsi

‍ #جشن_تیرگان

دکتر «میر جلال‌الدین کزازی» استاد دانشگاه و پژوهشگر برجسته ایرانی، اعتقاد دارد که جشن تیرگان، جشنی با کاربردی دوگانه و دو خاستگاه است؛ خاستگاه آیینی و اسطوره‌ای که به تیر یا تشتر (ایزد باران) ارتباط دارد و خاستگاه افسانه‌ای که همان افسانه رزمی آرش کمانگیر است. از این جهت، آمیختگی این دو جشن به یکدیگر، یعنی جشن تشتر و جشن بزرگداشت آرش و تیر، هر دو به واژه «تیر» بر می‌گردد که در زبان‌های پارسی گذشته، هم کوتاه‌شده نام تشتر است و هم به‌معنای آنچه با کمان می‌افکنند.

دکتر کزازی دراین‌باره می‌گوید:
جشن تیرگان جشن بزرگداشت تیر یا تشتر است. تشتر، ایزد باران بوده است؛ در ایران کهن، به همان سان، نام ستاره‌ای است که نشانه برترین این ایزد است؛ ستاره‌ای که پیشینیان بر آن بوده‌اند، هر زمان در آسمان پدیدار می‌شود، باران‌های بسیار باریدن خواهد گرفت.
در ایران، ابر، باران و آب، همواره ارزش آیینی و باورشناختی داشته است؛ زیرا از نگاهی فراخ، ایران همواره سرزمینی کم‌وبیش خشک بوده است. از همین روی، ایزد تشتر یا تیشتر که سرانجام به تیر فرو کاسته و کوتاهی گرفته‌ است، ایزدی شمرده‌ می‌شده است، بسیار گرامی و ارجمند، از همین ‌رو است که جشنی باشکوه را که به نام این ایزد نامیده می‌شده است و می‌شود، به پاس بزرگداشت او برمی‌گزارده‌اند؛ جشن تیرگان...
استاد کزازی در ادامه، به خاستگاه دیگر جشن تیرگان و افسانه‌های کهن مرتبط به آن اشاره می‌کند:
جشن تیرگان جشنی است که به پاس‌ کاری بزرگ و بی‌مانند و ورجاوند که کماندار نام‌بردار ایران، آرش انجام داد، برگزار می‌شود. هفت سال، ایرانیان با تورانیان که به ایران تاخته بودند، گرم نبرد بودند. خشکی و تنگ‌سالی هم بر دشواری‌ها و گرفتاری‌های جنگ افزوده بود. به‌گونه‌ای که هم ایرانیان و هم تورانیان در رنج افتاده بودند از تنک‌توشگی، نبرد هم به فرجام نمی‌آمد. سرانجام بر آن نهادند که به شیوه‌ای دیگر، آن کشاکش و نبرد دیریاز را به پایان بیاورند.
آن راه چاره که یافته بودند، این بود که کمانداری از ایران، تیری بیفکند و مرز میان ایران و توران را با آن تیر، نشانه بزند. تورانیان این راه چاره را بسیار پسندیدند و آن را یکسره به سود خود پنداشتند؛ زیرا بر این باور بودند که تیر به هر پایه پرشتاب باشد و تیزپر، پهنه‌ای را هرگز در‌ بر‌ نخواهد گرفت.
کمانداری که برگزیده شد تا بدین کار شگرف دست بیازد، جنگ‌آوری پیر بود به نام آرش. او در روزی بر نهاده بر ستیغ کوه رویان در طبرستان برآمد؛ همه توان و جان خود را در تیری که می‌خواست افکند؛ در دمید و فرو فشرد؛ تیر را در انداخت. تیر با نیرویی فراسوی و شگفت‌آور، بیابان‌ها، جنگل‌ها، دریاها، شهرهای گوناگون را درنوردید، در دور جای، در کنده گردو بنی، فرو رفت؛ در شهری به نام حلم در فرارود.
افراسیاب تیر را نشان زده بود؛ هنگامی که تیر را پس از زمانی دراز، از آنجا به نزد وی آوردند، نشان و مهر خویش را بر تیر دید و سخنی بیش نداشت که بر زبان براند؛ مگر آنکه، آن مرز را درست‌ و روا بشمارد و سپاه خود را از ایران بیرون بکشد. هنگامی که این تیر افکنده شد و آن مرز نشان گرفت، خشکسال و تنک‌توشگی هم به پایان آمد؛ باران‌های سیل‌آسا باریدن گرفت. این رخداد فرخنده ‌بنیاد، انگیزه‌ای شد که ایرانیان، آن روز را روزی بزرگ بشمارند و آن را جشن بگیرند.

#جشن_تیرگان
#سیزدهم_تیرماه
#میرجلال‌_الدین_کزازی
#آرش_کمانگیر

@kheradsarayeferdowsi

‍ نظر افکند آرش سوی شهر، آرام.
کودکان بر بام؛
دختران بنشسته بر روزن؛
مادران غمگین کنار در؛
مردها در راه.
سرود بی کلامی، با غمی جان کاه،
ز چشمان بر همی شد با نسیم صبح‌دم همراه.
کدامین نغمه می‌ریزد،
کدام آهنگ آیا می‌تواند ساخت،
طنین گام‌های استواری را که سوی نیستی مردانه می‌رفتند؟
طنین گام‌هایی را که آگاهانه می‌رفتند؟
 
دشمنانش، در سکوتی ریش‌خندآمیز،
راه وا کردند.
کودکان از بام‌ها او را صدا کردند.
مادران او را دعا کردند.
پیرمردان چشم گرداندند.
دختران، بفشرده گردن‌بندها در مشت،
هم او قدرت عشق و وفا کردند.
 
آرش، اما همچنان خاموش،
از شکاف دامن البرز بالا رفت.
وز پی او،
پرده‌های اشک پی‌درپی فرود آمد.
 
بست یک دم چشم‌هایش را عمونوروز،
خنده بر لب، غرقه در رویا.
کودکان، با دیدگان خسته و پی‌جو،
در شگفت از پهلوانی‌ها.
شعله‌های کوره در پرواز،
باد در غوغا.
 
شام‌گاهان،
راه‌جویانی که می‌جستند آرش را به روی قله‌ها، پی گ‌گیر،
باز گردیدند،
بی نشان از پیکر آرش،
با کمان و ترکشی بی تیر.
 
آری، آری، جان خود در تیر کرد آرش.
کار صدها صد‌هزاران تیغهٔ شمشیر کرد آرش.
 
تیر آرش را سوارانی که می‌راندند بر جیحون،
به دیگر نیم‌روزی از پی آن روز،
نشسته بر تناور ساق گردویی فرو دیدند.
و آنجا را، از آن پس،
مرز ایران‌شهر و توران باز نامیدند.

(بخشی از منظومه آرش کمانگیر، سیاوش کسرایی)

#جشن_تیرگان
#سیزدهم_تیرماه
#آرش_کمانگیر
#سیاوش_کسرایی


@kheradsarayeferdowsi

‌
مجید بهزاد، عکاس ایرانی، در ده سال گذشته به اطراف قلهٔ دماوند سفر کرده و از این قله و دامنهٔ ‌ آن تصاویر زیبایی ثبت کرده است.

آقای بهزاد درباره این تصاویر که به مناسبت «روز دماوند» در سالیان گذشته منتشر کرده، نوشته:
«یازده سال پیش و قبل از اینکه عکاسی را به صورت حرفه‌ای شروع کنم، هر زمان که روبروی دماوند می‌ایستادم حس عجیبی داشتم ... همیشه دوست داشتم که بتوانم این حس را با خانواده و دوستان و مخاطبانم به اشتراک بگذارم. نمی‌دانم حس استقامت است یا شاید هم حس وطن‌دوستی و این که دماوند از ماست و همیشه در کنار این مردم بزرگ در روزهای تلخ و شیرین حضور داشته است.»

موسیقی متن:
تصنیف «ایران من» با صدای همایون شجریان


#سیزدهم_تیرماه
#روز_دماوند
#همایون_شجریان
#مجید_بهزاد

@kheradsarayeferdowsi

در زُلف چون کَمندَش ای دِل مَپیچ کآنجا

سَرها بُریدِه بینی بی جُرم و بی جِنایَت

🚩🏴 🕊

🎙حوالَت به لَب یار دلنواز
با تک بیتی از خواجه شیراز
با صدای استاد محمدرضا شجریان
#تک_بیتی

@kheradsarayeferdowsi

«شهنامه چه می‌گفت»

این دفتر دانایی، این طرفه ره‌آورد،
الهام خدایی‌ست که «فردوسی طوسی»
از جان و دل آن را بپذیرفت
با جان و دل خویش بیامیخت،
بیاراست، بپرورد
ده قرن فزون است که در پهنهٔ گیتی                  
میدان شکوهش را
کس نیست هماورد
... جان‌مایهٔ شعرش همه ایرانی و ایران
طومار نسب‌نامهٔ گردان و دلیران
نظمی که پی افکند
کاخی که بنا کرد

شهنامه به ایران و به ایرانی می‌گفت:
یک روز شما در تنتان گوهر جان بود
یک روز شما بر سرتان تاج کیان بود
وآن پرچمتان رایت مهر و خرد و داد
افراشته بر بام جهان بود

شهنامه به آن مردم خودباخته می‌گفت
بار دگر آن‌گونه توانمند توان بود

این دفتر دانایی
این طرفه ره‌آورد
الهام خدایی
فرمان اهوراست
روح وطن ماست که فردوسی طوسی
با جان و دل خویش بیامیخت، بیاراست، بپرورد
آنگاه چنین نغز و دل‌افروز و دلاویز
در پیش نگاه همه آفاق بگسترد

#فریدون_مشیری

@kheradsarayeferdowsi

‍
هجدهم تیرماه؛ سالروز درگذشت مهدی آذریزدی، ادیب و نویسندهٔ کودک و نوجوان

مهدي آذر يزدي، در ۲۷ اسفندماه ۱۳۰۰ ش در خرمشاه، از توابع یزد متولد شد.
معروفترین اثر او مجموعه «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» نام دارد.
او جایزهٔ یونسکو و نیز جایزهٔ سلطنتی کتاب سال را پیش از انقلاب ۵۷ دریافت کرده بود و سه کتاب او توسط شورای کتاب کودک به‌عنوان کتاب برگزیده سال انتخاب شده بودند.
آذریزدی که او را پرتیراژترین نویسندهٔ ‌ تاریخ ادبیات کودک و نوجوان ایران می‌دانند، در مجموع ، بیش از ۲۰ عنوان کتاب برای بچه‌ها نوشته است.
آثار متعددی از این استاد برجسته باقی مانده است که از آن جمله می‌توان به «قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن»، «گربه ناقلا»، «گربه تنبل»، «مثنوی برای بچه‌ها»، «مجموعه قصه‌های ساده» و تصحیح «مثنوی معنوی»، حکایت منظومی به نام «شعر قند و عسل» و همچنین دو کتاب آموزشی به نام «خودآموز عکاسی» و «خودآموز شطرنج» اشاره کرد.

او در ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۸ در سن ۸۷ سالگی در تهران درگذشت.


#مهدی_آذریزدی
#ادبیات_کودک_و_نوجوان

@kheradsarayeferdowsi

سازمان فرهنگی ملل متحد (یونسکو) با همکاری مؤسسهٔ فرهنگی خردسرای فردوسی برگزار می‌کند:

‍ #شامگاه_فرهنگی:

شاهنامه برای جهان امروز چه سخنی دارد؟
               ( حضوری و آنلاین)


#سخنرانان:
🔹دکتر احمد پاکتچی
🔹دکتر محمدجعفر یاحقی
🔹دکتر محمود فتوحی
🔹دکتر علیرضا قیامتی


🔸زمان:
چهارشنبه ۲۵ تیرماه ۱۴۰۴، ۲۰:۳۰ تا ۲۲:۳۰ (به وقت ایران)
۱۶ ژوئیه ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۱ (به وقت پاریس)


🔹لینک ورود به نشست:
https://meet.google.com/mra-zxxt-tjg?hs=224

#احمد_پاکتچی
#محمدجعفر_یاحقی
#محمود_فتوحی
#علیرضا_قیامتی
#شاهنامه_فردوسی
#خردسرای_فردوسی_مشهد
#سازمان_یونسکو


@kheradsarayeferdowsi