وقتی میمیریم ما را به اسم صدا نمیکنند
و درباره ما میگویند: جسد کجاست ؟
و بعد از غسل دادن میگویند :جنازه کجاست ؟
و بعد از خاک سپاری میگویند: قبر میت کجاست ؟
همه لقب ها و پست هایی که در دنیا داشتیم
بعد از مرگ فراموش ميشه
مدير ، مهندس ، مسؤول ، دکتر، بازرس...
پس فروتن و متواضع باشیم...
نه مغرور و متكبر...
پس به چه مینازید؟!
عارفی گفت : آنچه ازسر گذشت ؛ شد سرگذشت!
حیف بی دقت گذشت؛ اما گذشت!

تا كه خواستیم یک «دوروزی» فکرکنیم!
بر درِ خانه نوشتند؛ درگذشت...


@khonehdeleman

داستان‌های غیر منتظره

در دورانی که تلویزیون بجز «اوشین» و «محله برو بیا» برنامه جالبی برای تماشا نداشت، گاهی یک فیلم سینمایی پخش میشد به اسم «داستان‌های غیرمنتظره» که بنظر میرسید یک سریال تلویزیونی بود که سه قسمتش رو بعنوان فیلم سینمایی به ما قالب میکردند.
یکی از داستان‌ها مربوط به کارمندی بود که به اختلاس متهم شده بود و چند بازرس از مرکز فرستاده بودند که دفتر و دستک‌هایش رو بررسی کنند. بازرس ها گاه‌گاهی با تعجب بهم نگاه میکردند و دفاتری رو بهم نشون میدادند. در پایان موقع اعلام نتیجه گفتند: «ما نه تنها هیچ اشکالی در کار شما ندیدیم بلکه از اینهمه دقت و نظم در کارتان متعجب شدیم. شما الگوی یک کارمند نمونه‌اید» . شب که کارمند به خونه رفت، همسرش پرسید: امروز چطور شد؟ و او هم ماجرا رو تعریف کرد. همسرش گفت: «دیدی گفتم. تو سالها کارت رو به بهترین نحوه انجام دادی و هیچوقت مورد توجه نبودی. اگر من اون نامه را نفرستاده و تو را متهم نمیکردم، هیچکس نمیفهمید تو چقدر خوبی. حالا صبر کن دارم نامه بعدی رو مینویسم در مورد اینکه تو یک رشوه کلان گرفته‌ای ….»
راستش از شما چه پنهان من تا همین اواخر دکتر غلامحسین ساعدی رو چندان نمیشناختم. بجز خواندن یکی دو داستان کوتاه و دیدن فیلم گاو که میدانستم فیلم‌نامه‌اش رو نوشته. بعد از ماجرای «دفع بول» اخیر کنجکاو شدم و خلاصه کل اینترنت رو زیر و رو کرده و تا جایی که در توان بود مصاحبه و داستان کوتاه و بلند و نمایشنامه از ایشان خواندم و متوجه شدم چه نویسنده و طنزپرداز حاذقی بوده. چند روز پیش که این موضوع رو به دوستم گفتم، او هم گفت: «چه جالب. اتفاقا من هم اخیرا کلی از کارهای ساعدی رو خوندم»….
شب با خودم فکر کردم در این مدت نام دکتر غلامحسین ساعدی بعد از سالها فراموشی دوباره بر سر زبان‌ها افتاده و هرکس چه موافق و چه مخالف برای اینکه در مباحثه (شما بخوانید گیس و گیس‌کشی) از قافله عقب نماند، در مورد ایشان جستجو و مطلبی ازشان خوانده‌. یاد فیلم مزبور افتادم. ضمن اینکه اغلب اتفاق نظر داشتند که مایع مذکور از بطری آب و نه از مجرای ادرار خارج شده بود، نکند «شاشنده» هم یک دلسوخته هنر و ادبیات این سرزمین بوده و دیده حالا که نسل ما به زبان خوش حاضر نیست مطلبی طویل‌تر از یک توییت، یا نهایتا پست تلگرامی بخواند، تصمیم گرفته به این روش اذهان مردم را متوجه یکی از بزرگان ادبیات معاصر کند.
در ادامه فکر کردم که اگر شاشوی محترم هر از گاهی بر سر مزار یکی از مفاخر عمل تخلیه را تقلید کند، و برای جلوگیری از کاهش حساسیت با انواع اشربه و اطعمه کمی ابتکار عمل (یا بقول خارجی‌ها creativity) در امر دفع بول و غائط به خرج دهد، ما با عده کثیری از مشاهیر هنر و ادبیات آشنا شده و کلی به دانش و معلومات مان افزوده خواهد شد و طنین چکاچک شمشیرهای برنده در فضای مجازی هم رساتر میگردد.


- ژینوس صارمیان
@khonehdeleman

مهاجرت در حال بازسازی جهان ما است و هنوز آن را درک نکرده‌ایم👇
نویسنده: لیدیا پولگرین
منتشر شده در: نیویورک تایمز
@khonehdeleman

✔️مهاجرت در حال بازسازی جهان ما است و هنوز آن را درک نکرده‌ایم
نویسنده: لیدیا پولگرین
منتشر شده در: نیویورک تایمز


این هشدار که ما باید گذشته را به خاطر بسپاریم تا از تکرار آن اجتناب کنیم، همیشه برای من عجیب بوده است. اگر تاریخ بشر چیزی به ما بیاموزد، این است که غیرمنتظره‌ها همچنان رخ می‌دهند و پاسخ دادن به شرایط کاملاً جدید با ابزارها و ایده‌های گذشته می‌تواند به همان اندازه به فاجعه منجر شود.

هیچ جا این موضوع به اندازه دو خط داستانی اصلی که در طول دهه گذشته از نزدیک دنبال کرده‌ام، صادق به نظر نمی‌رسد. اولی موضوعی است که هیچ یک از ما نمی‌توانیم از آن اجتناب کنیم:
افزایش جهانی مهاجرت و عصر جدید سیاست‌های راست‌گرایانه که در برخی از ثروتمندترین کشورهای جهان پدیدار شده است.

موضوع دیگر یک حماسه بسیار آرام‌تر بوده است، اما اخیراً با قطعی شدن داده‌ها به اوج خود رسیده است:
در بیشتر نقاط جهان، نرخ باروری با سرعتی هشداردهنده در حال کاهش است. ماه گذشته، مک‌کینزی گزارشی تکان‌دهنده منتشر کرد که نتیجه گرفت اکثر کشورها، نه فقط ثروتمندترین آن‌ها، ممکن است شاهد کاهش شدید رشد خود با کاهش جمعیت خود باشند.

این روندها به گونه‌ای در هم تنیده شده‌اند که هم بدیهی و هم کم‌بررسی هستند. یک داده نقطه، سرعت و اجتناب‌ناپذیری این روند را نشان می‌دهد. برای دهه‌ها، مکزیکی‌ها برای یافتن کار و فرصت به ایالات متحده می‌آمدند.
اما در سال 2023، نرخ تولد مکزیک کمی پایین‌تر از ایالات متحده قرار گرفت و امروزه مکزیکی‌ها بخش رو به کاهشی از جمعیت مهاجر ایالات متحده را تشکیل می‌دهند.

شما از سیاست‌های پرخاشگرانه با هدف جلوگیری از ورود مردم، این را متوجه نخواهید شد، اما در دهه‌های آینده، بسیاری از کشورهایی که مصمم به محروم کردن مهاجران هستند، احتمالاً خود را در رقابتی شدید برای جذب آنها خواهند یافت.

به همین دلیل، من بیشتر سال گذشته را در حال سفر به سراسر جهان - گزارش‌دهی در اروپا، آفریقا، خاورمیانه و آمریکای لاتین - بوده‌ام تا سعی کنم بفهمم این عصر مهاجرت چگونه ممکن است پیش برود. من یک سازماندهی مجدد نوپا اما قدرتمند از نقشه جهانی فرصت و یک طبقه سیاسی را پیدا کردم که کاملاً برای مدیریت و سازگاری با این نظم جدید آمادگی ندارند. مهاجرت از بسیاری جهات، نشانه‌ای از امیدها و ترس‌های ما درباره آینده است.

مهم‌تر از همه، من دریافتم که شخصیت مهاجر عمیقاً مورد سوءتفاهم قرار گرفته است. بله، تعداد مهاجران بیشتر از همیشه است، حدود 280 میلیون نفر طبق آخرین آمار. اما این یک فرد بسیار نادر است که تصمیم می‌گیرد کشور خود را ترک کند: کمتر از 4 درصد از جمعیت جهان این کار را انجام می‌دهند و تنها بخش کوچکی از این گروه تلاش می‌کنند وارد غرب شوند. اگر امیدی به شکوفایی در قرن‌های آینده داشته باشیم، به تعداد بسیار بیشتری از این افراد شجاع نیاز خواهیم داشت که همه چیز را به خطر بیندازند تا زندگی جدیدی بسازند.

در ماه‌های آینده، گزارش‌هایی از این دنیای جدید را در مجموعه جدیدمان، «مهاجرت بزرگ»، به اشتراک خواهیم گذاشت. امیدوارم همراه ما باشید و نظرات خود را به اشتراک بگذارید.

#لیدیا_پولگرین ستون‌نویس بخش نظرات و مجری مشترک پادکست "موضوع نظر" برای تایمز است.




@khonehdeleman

به طور تناقض‌آلودی، خودداری از پاسخ دادن به توهین، یکی از موثرترین پاسخ‌های ممکن است.

یک دلیلش چنان که سنکا یاد آور می‌شود این است که خاموشی ما ممکن است برای فردی که توهین کرده است، گیج‌کننده باشد؛ به این معنی که نمی‌داند آیا توهینش را فهمیده‌ایم یا خیر؛ بعلاوه، با این کار اجازه نمیدهیم از توهینش لذت ببرد و در نتیجه به احتمال زیاد پریشان می‌شود.

پاسخ ندادن نشان میدهد که بود و نبود او در نظرمان یکسان است و از آنجا که هیچ‌کس دوست ندارد نادیده گرفته شود، عدم تمایلِ ما به پاسخ دهی، احساس تحقیر شدگی را در او برمی‌انگیزد.


📕 #فلسفه‌ای_برای_زندگی
✍ #ویلیام_اروین
@khonehdeleman

##شعر_شب




به زبان مادر من ،
دنیا ، دیوارهای کاهگلی کوتاهی دارد
با پرچین های نرم
که هیچ روباهی در آن گیر نمی کند.

به زبان مادر من ،
باران و ناودان و همسایه ،
شعرهای قشنگ زندگی اند و نان سنگک هم.

به زبان مادر من ،
سلام یعنی سلام
همانکه سلامتی می آورد.

رنج یعنی توانایی بافتن نور ؛
زبان مادرم زبان باران است و بوسهٔ پنجره ها ،
زبان مادرم ،
الفبایش تمام خوبی های دنیاست.

درخت ها، گل ها ؛
خوب که فکر می کنم
می بینم تمام رودها و ابرها به زبان مادرم سخن می گویند.

بادها هم ، و کوه ها ...
نخ های پیراهنم
و عطری که پسرم به لباسش زد ،
همه به زبان مادری ام حرف می زدند ...


محبوبه احمدی
@khonehdeleman

🔍راز‌های یادگیری زبان جدید

🎯 آیا می‌خواهید زبان جدیدی یاد بگیرید اما احساس ترس دارید یا مطمئن نیستید که از کجا شروع کنید؟ خانم لیدیا ماکوا به شما می‌گوید که برای یادگیری زبان جدید، به یک استعداد خاص یا «ژن زبان» نیاز ندارید.

در یک گفتگوی الهام‌بخش، او راز‌های چندزبانه‌ها (افرادی که به چندین زبان صحبت می‌کنند) را به شما نشان می‌دهد و چهار اصلی را با شما در میان می‌گذارد که به شما کمک می‌کند تا استعداد زبانی پنهان خودتان را بیابید و از انجام این کار لذت ببرید.
@khonehdeleman

🔍ابن سینا، حکیم ، پزشک ، ریاضیدان ، منجم و فیزیکدان ایرانی بود که نبوغ و کارهای علمی وی شهرت جهانی دارد. اغلب ما بوعلی سینا را به نبوغش در پزشکی می‌شناسیم. اما، وی یک دانشمند همه‌چیزدان بود که در علم فیزیک نیز کارهای مهمی انجام داده است. در واقع، ابن سینا چند قرن پیش از نیوتن پی به قانون اینرسی برده بود و درباره آن ایده‌هایی داشت.
ویدئویی که می‌بینید،

🎙️: بخشی از سخنرانی پروفسور "شاون کارول" فیزیکدان و #فیلسوف علم درباره اسرار علم نوین و تفاوت‌های دیدگاه‌های کهن و مدرن نسبت به علم…
@khonehdeleman

🔍جان لاک
🎯سه پرسش دربارهٔ حکومت، آزادی مذهب و آموزش

@khonehdeleman

🔍چیز چیست؟!!!

🎯گاهی پاسخ دادن به آسان‌ترین پرسش‌ها، می‌تواند سخت‌ترین کار باشد.
یک چیز چیه؟
چرا چیزها اتفاق می‌افتن؟
@khonehdeleman

🔍بزرگ‌ترین نقاشی ساحلی چهرهٔ استاد شجریان در آلانیا

📌امیر باقری، نقاش و مجسمه‌ساز مقیمِ آلانیای ترکیه که سال‌هاست دلبستگی خود به استاد محمدرضا شجریان را با ساخت سردیس، نقش‌برجسته و نقاشی‌های گوناگون ابراز کرده، به مناسبت ۱۷ مهر (به‌عنوان ششمین سالگرد درگذشت استاد)

ابعاد این نقاشی ساحلی ۱۵ متر عرض و ۲۵ متر طول است و مساحتی حدود ۳۷۵ مترمربع را پوشش می‌د.


۱۷ مهرماه سالروز درگذشت
استاد محمدرضاشجریان 
موسیقیدان، آهنگساز، خواننده، خوشنویس
و از برجسته‌ترین هنرمندان موسیقی ایرانی است. وی آلبوم‌های بسیاری را در این زمینه منتشر کرده‌ است.
محمدرضاشجریان از بنیاد آقاخان، جایزهٔ خداوندگار موسیقی را دریافت کرده‌است و نامزد جایزه گرمی نیز بوده‌است.

یاد و نامش همواره زنده و گرامی باد!

(۱ مهر ۱۳۱۹ مشهد
۱۷ مهر ۱۳۹۹ تهران)
@khonehdeleman

اِنزو ایکاه شاعر ، نوازنده و خواننده‌ی اهل کنگو است که از فقر و خشونت و تنهایی در کودکی و کار در معادن کنگو گریخته و امروز در استانبول هنرمندی شناخته‌شده و کنشگری برای صلح است.

@khonehdeleman

#شعر_شب




یکی دو روز دیگر از پگاه
چو چشم باز می‌کنی
زمانه زیر و رو
زمینه پرنگار می‌شود
زمین شکاف می‌خورد
به دشت سبزه می‌زند
هر آنچه مانده بود زیر خاک
هر آنچه خفته بود زیر برف
جوان و شسته رفته آشکار می‌شود
به تاج کوه
ز گرمی نگاه آفتاب
بلور برف آب می‌شود
دهان‌دره‌ها پر از سرود چشمه سار می‌شود
نسیم هرزه پو
ز روی لاله‌های کوه
کنار لانه‌های کبک
فراز خارهای هفت رنگ
نفس زنان و خسته می‌رسد
غریق موج کشتزار می‌شود
در آسمان
گروه گله‌های ابر
ز هر کناره می‌رسد
به هر کرانه می‌دود
به روی جلگه‌ها غبار می‌شود
درین بهار… آه
چه یادها
چه حرف‌های ناتمام
دل پر آرزو
چو شاخ پر شکوفه باردار می‌شود
نگار من
امید نوبهار من
لبی به خنده باز کن
ببین چگونه از گلی
خزان_باغ_ما_بهار_می‌شود


سیاوش_کسرایی
@khonehdeleman