در یوتوب کوکر تماشا کنید: معلق میان دو انتها

⭕️درباره شان بیکر و آخرین ساخته‌اش «آنورا»
🎙گفتگوی وحید مرتضوی و مسعود منصوری

🔺مدت زمان گفتگو: ۳۰ دقیقه

لینک دیدن در کانال یوتوب کوکر:

https://youtu.be/YwUAUpe7h3I?si=X3zoLjJ42jAotgra

لینک دیدن از طریق سایت:

https://kokermag.com/criticism-67/

@kokermag #anora #seanbaker #americancinema

متن تازه در #کوکر

رؤیای یک نیمه‌شب زمستانی
دربارۀ شب کریسمس در میلرز پوینت ساختۀ تایلر تائورمینا
نوشتۀ پرنیان روشن

خیابان برفی غرق در نورهای رنگارنگ است و خانه در هیاهوی یک ضیافت خانوادگی. همه‌جا، از میز خوراکی‌ها گرفته تا درختان آراسته، بافتنی تن آدم‌ها، نورهای خیابان‌ها، سبز و قرمز و طلائی شده. موسیقی زنگولۀ لطیفی به دست گرفته تا گروهی ناشیانه اما همدل آوازش کنند. من جشن بزرگ زمستان را این‌گونه به یاد می‌آورم. این ترانه‌ها به گوشم آشنا هستند. شاید جایی در انتهای خاطرات کودکی، با صدای شیرین میکی موس و دوستانش آن‌ها را شنیده باشم. اینجا، از تهران تا میلرز پوینت، از تنها در خانه و نیویورکش تا شهر کوچک مرا در سنت لوئیس ملاقات کن، در زمان و مکانی بی‌تفاوت به محدودیت‌های جهان دست‌وپاگیر ما، تصویر یک جشن تکرار می‌شود. شب کریسمس در میلرز پوینت به جست‌وجوی نقش محوی از روزگار گذشته می‌رود، خاطره‌ای که زنگار زمان بر آن نشسته و حالا تنها غمی شیرین از نوستالژی‌اش باقی مانده است.

لینک نسخه کامل متن:

https://kokermag.com/criticism-68/

@kokermag #ChristmasEveinMillersPoint
#americancinema #TylerTaormina

R.I.P Great Gene Hackman (1930-2025)🖤💔

Video: The Conversation (Francis Ford Coppola, 1974)

#genehackman @kokermag

در یوتوب کوکر تماشا کنید: هنرمند جهان دیوانه

⭕️درباره فرانسیس فورد کوپولا و آخرین ساخته‌اش «مگالوپولیس»
🎙گفتگوی وحید مرتضوی و مسعود منصوری

🔺مدت زمان گفتگو: ۴۷ دقیقه

لینک دیدن در کانال یوتوب کوکر:

https://www.youtube.com/watch?v=2v1qOm0iJqo

لینک دیدن از طریق سایت:

https://kokermag.com/criticism-69/

@kokermag #megalopolis #francisfordcoppola #americancinema

اهالی کوکر، سال نو مبارک!

NIGHTS OF CABIRIA / Federico Fellini / 1957
#سینما #عید #سال_نو #عید_نوروز #فیلم
@kokermag

کوکر پنج‌ساله شد. ممنون از همراهی‌تون! ♥️

Video: Jour de fête (Jacques Tati, 1949)

#مجله_کوکر #مجله_سینمایی #تولد #سینما
#kokermag #birthday #cinema #JacquesTati #dance

کوکر با متنی تازه به‌روز شد

چرخۀ چیزها
دربارۀ هیئت منصفۀ شمارۀ ۲ ساختۀ کلینت ایستوود
نوشتۀ مسعود منصوری


@kokermag #clinteastwood
#americancinema #juror2

متن تازه در #کوکر

چرخۀ چیزها
دربارۀ هیئت منصفۀ شمارۀ ۲ ساختۀ کلینت ایستوود
نوشتۀ مسعود منصوری

حالا در نودوچهار سالگی، هرچه باید بسازد را ساخته است؛ دیگر برای اثبات خودش، نیازی نه به فیلم‌های بزرگ دارد، نه به جایزه‌ها. اگرچه سال‌هاست هیچ فیلم بزرگی که بتواند با یکی از آن شاهکاری‌های بی‌بدیل گذشته‌اش برابری کند نساخته است، اما برای من همان ایستوودِ همیشگی باقی مانده است، و باید اعتراف کنم، شیفتگی‌ام به او بیشتر هم  شده است. چرا که اصولاً فیلم‌های تازه نیست که به اسطوره‌های سینما اعتبار می‌بخشد، تاریخ است. بعد از گذشت این همه سال، دیگر به نقطه‌ای رسیده‌ایم که پس از نمایش هر فیلمش از خود می‌پرسیم اگر این آخرین فیلمش باشد چه؟ فیلم تازه‌اش را من در چنین حال‌وهوایی دیدم، با دلهره‌ای مبهم که تمام مدت فیلم، در تاریکی سالن سینما، همراهم بود. درست نمی‌دانستم با چه‌جور فیلمی طرفم. فکر می‌کردم کاش لااقل خودش در هیئت منصفه شمارۀ ۲ (۲۰۲۴) بازی می‌کرد، مثل فیلم کوچک قبلی‌اش گریه کن ماچو (۲۰۲۱)، که گویی گفتگوی درونیِ یک پیرمردِ زنده‌دل بود با گذر بی‌امان عمر. یاد فیلم جنایی و دادگاهی دیگرش افتادم که اتفاقاً آن هم در جورجیا می‌گذشت. فیلم تازۀ ایستوود اما...

لینک نسخه کامل متن:

https://kokermag.com/criticism-70/

@kokermag #clinteastwood
#americancinema #juror2

در یوتوب کوکر تماشا کنید: تأملات آمریکایی

⭕️درباره کلینت ایستوود و آخرین ساخته‌اش «هیئت منصفه شماره دو»
🎙گفتگوی وحید مرتضوی و مسعود منصوری

🔺مدت زمان گفتگو: ۶۰ دقیقه

لینک دیدن در کانال یوتوب کوکر:

https://www.youtube.com/watch?v=kROcwb_dhg8

لینک دیدن از طریق سایت کوکر :

https://kokermag.com/criticism-71/

@kokermag #juror2  #clinteastwood  #americancinema

کوکر با متنی تازه به‌روز شد

فیلم دیروز، قصۀ فردا
دربارۀ کاناپۀ کیانوش عیاری 
نوشتۀ نوید پورمحمدرضا


@kokermag
#کیانوش_عیاری #کاناپه #سینما@kokermag

متن تازه در #کوکر:

فیلم دیروز، قصۀ فردا
دربارۀ کاناپۀ کیانوش عیاری 
نوشتۀ نوید پورمحمدرضا

وقتی یک ماه پیش، کاناپه را برای اولین‌بار دیدم شوکه شدم. غنی بود و ساده. حاصل عمر یک استاد. نمی‌خواست دست‌خطش پیدا باشد. دست‌خطش را می‌شناختم. می‌دانستم چه صناعتی از او برمی‌آید. با همین صناعت و استادکاری، برخی از زیباترین فیلم‌های سینمای ایران را ساخته بود: شبح کژدم، آن‌سوی آتش، آبادانی‌ها، و بودن یا نبودن. کاناپه این‌قدر ساده ساخته شده و این‌قدر ردپای تکنیکی سازندۀ آن ناپیداست، که اگر تماشاگر معصوم قصه‌های سینمایی باشی، آن را چیزی ازخودجوشنده می‌پنداری که خودبه‌خود و بی‌دخالت عاملی از بیرون شکل گرفته، و اگر اهل خرافات باشی، آن را نشانه‌ای از غیب برای پایان دادن به جهان کهن سینمای مجاز اجتماعی می‌خوانی. من هیچ‌گاه عیاریِ کارگردان را، حتی در سریال‌هاش، این‌قدر نامرئی و کنارکشیده ندیده بودم. فکرش حاضر است، دست‌خطش پنهان.

لینک خواندن نسخه کامل متن:

https://kokermag.com/criticism-72/

@kokermag

متن تازه در #کوکر

مردی که عاشق رازها بود
ربکا زلوتوفسکی در گفتگو با کایه دو سینما
ترجمۀ مجید رضایی


@kokermag

متن تازه در #کوکر

مردی که عاشق رازها بود
ربکا زلوتوفسکی در گفتگو با کایه دو سینما
ترجمۀ مجید رضایی

نخستین برخورد من با او عاطفی و کودکانه بود. والدینم فیلم‌هایی را از تلویزیون ضبط می‌کردند اما خودشان تماشایشان نمی‌کردند. در طبقه همکف خانه‌مان، اتاق کوچکی در انتهای یک راهرو بود که یک ردیف نوار وی.اچ.اس در آن نگهداری می‌شد. در میانشان شُوآ بود و چند فیلم دیگر، از جمله یکی دو فیلم از تروفو؛ به‌ویژه فیلمی که عنوانش بیش از همه مرا کنجکاو می‌کرد: مردی که زن‌ها را دوست داشت (۱۹۷۷).
دو سال پیش، اولیویه پِر آمد تا دربارۀ این فیلم با من صحبت کند و من شروع به گریه کردم. نتوانستم درباره‌اش صحبت کنم. امیدوارم امروز دوباره درگیر احساسات نشوم. رازی در دل این فیلم نهفته بود، چیزی بسیار شخصی، که با مکانی که فیلم را در آن تماشا کرده بودم پیوندی عمیق داشت.مادرم را از دست داده بودم، و آن اتاق عملاً در آپارتمان ما بسته و متروکه بود. آنجا هم تلویزیون قرار داشت و هم جایی بود که مادرم که معلم زبان اسپانیایی بود برگه‌های دانش‌آموزانش را تصحیح می‌کرد. من در اتاقی وسواس‌گونه این فیلم را تماشا می‌کردم که برایم تداعی‌گر یک شبح بود؛ حضوری ناپیدا. از همان‌جا بود که کشف تروفو برایم آغاز شد.

لینک نسخه کامل متن:
https://kokermag.com/criticism-73/

@kokermag

متن تازه در #کوکر
به بهانۀ دهمین سال‌مرگ یک مستندساز: محمدرضا مقدسیان

یاد مقدس
دربارۀ کاریز، فرسایش و انسان ساختۀ محمدرضا مقدسیان
نوشتۀ حمید جعفری

لینک خواندن و دیدن متن/ویدیو مقاله:

https://kokermag.com/criticism-74/

@kokermag

از #آرشیو کوکر: مرور پروندۀ #اریک_رومر
به بهانه نمایش فیلم‌هایش در سینماتک بلک‌باکس تهران از شنبه ۲۱ تیر تا جمعه ۲۷ تیر.

مهم نیست از کجا شروع می‌کنید به بازبینی سینمای رومر، فقط کافی است با آن نه از طریق تک‌فیلم‌های جداافتاده که به عنوان یک کلیت مواجه شوید تا از تنوع و وسعت کارنامۀ او حیرت کنید. تنوع و وسعت البته صفت‌هایی نیستند که معمولا برای سینمای رومر به کار بروند. او در میان موج نویی‌ها نه تروفو بود که در مدل‌ها و ژانر‌های مختلف فیلم بسازد و نه گدار که هر دهه مسیری تازه در پیش بگیرد تا سینما را به آزمایشگاهی بدل کند که در آن صداها و تصویرها هر دم تجزیه و ترکیب ‌شوند و شکلی تازه بگیرند. در مقایسه با آن‌ها، جهان محدود رومر، دست به عصا، گویی همیشه به دو سه طرح مشخص داستانی برمی‌گردد. و در واقع اگر از دو سه فیلم تاریخی، یک تریلر نامتعارف سیاسی (مأمور سه‌جانبه) و یک هجویۀ سیاسی (درخت،‌ شهردار و مدیاتک) بگذریم، کارنامۀ او چندان وسیع و متنوع به نظر نمی‌رسد، چه برسد به تجربی بودن. اما...


کمدی مکان‌ها و هراس‌های رومری
نوشتۀ وحید مرتضوی

لینک نسخه کامل متن:
https://kokermag.com/close-encounters-48/


@kokermag