چه کَسم من چه کَسم من که بسی وسوسه مندم
گه از آن سوی کِشندم گه از این سوی کشندم

ز کشاکش چو کمانم به کف گوش کشانم
قدر از بام درافتد چو در خانه ببندم


#مـولانـا

کسی سازد رسن از نور خورشید
که اندر هستی خود ذره وار است

کسی کو در وجود خویش ماندست
مده پندش که بندش استوار است


#عطار_نیشابوری

در عشق توام همین بس ای روح روان
کز غیر تو فارغم منِ سوخته جان

یک دل دارم تو هستی آن را دلبر
یک جان دارم تو هستی آن را جانان


#صغیر_اصفهانی

ویران شده ام بیا و آبادم کن
لبریزِ غمم به خنده ای شادم کن

زندان شده زندگی برایم دیگر
ای مرگ بیا از قفس آزادم کن


#ابوطالب_اسلامی

هنرت چیست جز این ریش که‌ گویی به‌ مثل
شب یلدا بود از بس ‌که درازست و سیاه

گفتم این ریش مرا هست محاسن بی‌حد
بشمرم برخی از آن بو که شوی خوب آگاه


#قاآنی

دو فنجان پُری که رو به راه است
دو چشم عاشقم مشتاق ماه است

اگر بنشیند او در برکه ی دل
شب یلدای غم هایم پگاه است


#اعظم_شاکرمی_یاس

روزهای تیره بر شبها فزود
عمر من شد یک شب یلدای عشق

ای تهی از معرفت زحمت ببر
فیض داند قدر نعمتهای عشق


#فیض_کاشانی

در زمستان همه زان منتظر خورشیدند
که بسی دیر طلوعست و بسی زودگذر

از عزیزیست مه یک‌ شبه انگشت ‌نمای
زانکه روزی دو نهان‌گردد هر مه ز نظر


#قـاآنی

در وقت قرار می رسیدی ای کاش
با سوت قطار می رسیدی ای کاش

بعد از تو در آغوش زمستان ماندم
همراه بهار می رسیدی ای کاش


#نوروز_رمضانی

غصه‌ی دنیا و عُقبیٰ را ندارم؛ سال‌هاست
عشق ما را از زمین و آسمان انداخته

من دعا کردم بمیرم، این دعا را باز هم
دستِ غیب انگار در آب روان انداخته!


#حسین_دهلوی

به جز چشمم چه دارم تا گذارم زیر پای تو
خدا این جان شیرینم کند مادر فدای تو

زبان از گفتن عشقت به کام من نمی‌چرخد
مقامت فوق ادراکم، چه گویم در ثنای تو؟


#حیدر_دهقان

تیز دوم تیز دوم تا به سواران برسم
نیست شوم نیست شوم تا بر جانان برسم

خوش شده‌ام خوش شده‌ام پاره آتش شده‌ام
خانه بسوزم بروم تا به بیابان برسم


#مولانا

کشتند شبی شاعر آبادی را
میبرد قفس میان خود شادی را

برخیز وطن که دیو شب میخواهد
تا دار زند صدای آزادی را


#علی_دشتی

می شکافد جوشن ابر سیه را تیغ برق
کوه غم کی بر دل بی تاب می گردد گران؟

نیست خون بی گناهان بار بر دل حسن را
از شفق کی مهر عالمتاب می گردد گران؟


#صائب_تبريزی

بر زخم دل رابطه ، مرهم بزنیم
هی خاطره‌های خوب را هم بزنیم

بنشین که به یاد روزگاران قدیم 
پیکی غزل و ترانه با هم بزنیم


#پروین_رضائی

نگارا تو گلی یا جمله قندی
که چون بینی مرا چون گل بخندی

چه کم گردد ز حسنت گر بپرسی
که چونی در فراقم دردمندی


#مولانا

هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟
یاران همه رفتند چرا ما نرویم؟

گل ارچه خوش است بی نگارم خوش نیست
بی او نتوان رفت بیا تا نرویم


#اوحدالدین_کرمانی

سی سال بدیدم فلک نُه تُو را
احوال جهانِ ده‌دلِ بدخو را

در مدّت عمر خود ندیدم دو نفس
یک دوست که دوستی توان گفت او را


#خاقانی_شروانی

ای دوست برای دوست جان باید داد
در راه محبت امتحان باید داد

تنها نبود شرط محبت گفتن
یک مرتبه هم عمل نشان باید داد


#فرخی_یزدی