بسم الله الرحمن الرحیم
✳️مروری بر رساله های تحقیق شده در مجلة المحقق

در میان شماره های مختلف مجله «المحقق» که توسط مرکز تراث حلّه منتشر می شود (تاکنون به ۲۱ رسیده)، رساله های ارزشمندی تحقیق شده که متأسفانه به علت عدم عرضه‌ی مناسب، عموم پژوهشگران در جریان انتشار آنان نیستند. البته این مشکل میان بیشتر مجلات فعال در نشر تراث مشترک است.
ان شاءالله در ادامه مروری بر مهمترین رساله های تحقیق شده در «المحقّق» خواهیم داشت.
پیش از این در اوائل تأسیس مجله، مقاله ای در مورد محمد بن الجعفریه و نسخه ی احادیثش عرضه شد.

https://www.tgoop.com/kotob_sh

🔷رسالة في جواب الاعتراضات علی الشيعة الإمامية
محقق حلي (ره)
مجله المحقق/ش۱۶
تحقيق: حیدر البیاتی، سعید شایان

#نشر_التراث
این رساله‌ی ارزشمند کلامی که بر اساس نسخه‌ ای کهن تحقیق شده، در مقام پاسخ اعتراضات یکی از امراء و شرفاء حجاز در بحث امامت نگاشته شده است.
همان‌گونه که محققان در مقدمه بیان نموده اند، سیاق مباحث می‌رساند معترض از زیدیه بوده است. در این رساله مختصر به تبیین مسائل نصّ جلیّ، معجزات ائمه علیهم السلام و اعلمیّت آنان پرداخته می‌شود.

@kotob_sh

🔷اختصاص حکومت به معصوم در کلام محقّق حلّی (ره)

#امام_شناسی #حکومت_معصوم

همانگونه که به تفصیل بیان شد، از شاخصه های اعتقادی شیعه اختصاص منصب حکومت به معصومین علیهم السلام است. تأکیدات مختلفی در این زمینه از متکلّمان اولیه‌ی امامی همچون هشام بن الحکم، مؤمن الطاق و فضل بن شاذان را ارائه دادیم.
در این رساله‌ی محقق حلی نیز تصریح به این مطلب مشاهده می‌شود. به بیان وی این تنها خداوند است که به فرد شایسته برای امر رعیّت آگاهی دارد؛ و نیز بر او قبیح است که فردی را نصب کند که علم کامل به شریعت و سیاست نداشته باشد. از این رو تنها باید پیشوایی امام مورد نصّ الهی را پذیرفت.

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
🎋در انتظار بهار زمین...
#أین_الناصر_والمنتقم

حیات و زندگی هر چیزی به اینست که هدف مقصود از وجود آن، تحقق یابد.
حیات بدن، به حرکت و تلاش آن برای رشد و تکامل خود و جامعه است؛
حیات دل، به اتصال آن به خداوند و تذکرش به آخرت است؛ «التفکّر حیاة قلب البصیر، كما يمشي المستنير في الظلمات بالنور» (الکافی ۲/ ۶۰۰)
«تفکر، مایه زندگی دل بیناست؛ چنانچه رهرو با نور در تاریکی ها راه می یابد».

کسی است زنده که از فضل جامه‌ای پوشد
نه آن که هیچ نیرزد اگر شود عریان!

🌱حیات زمین، به تحقّق عبودیت در آن است:
وَ هُوَ الَّذي جَعَلَكُمْ خَلائِفَ الْأَرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ في‏ ما آتاكُمْ (الأنعام/۱۶۵)
و اوست که شما را جانشینان زمین گردانید و برخی از شما را بر دیگران برتری داد، تا در آنچه ارزانی داده شما را بیازماید

🔸تا زمانی که این هدف در زمین پیاده نشده باشد، زمین مُرده است، هرچند در ظاهر خوش آب و رنگ ترین بهار را هم تجربه کند.
بهار حقیقی زمین، زمانی است که «آب گوارا/ ماء معین» در آن جاری شده و خار و خاشاک ظلم برچیده شود؛ زمانی که باغ سبز عدالت و بندگی در سراسر عالم شکوفه زند...

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها (الحديد ۱۷ )
✅از امام باقر علیه السلام در مورد این آیه روایت شده:
«خداوند زمین را پس از مُردنش با قائم (علیه السلام) زنده می گرداند، و مقصود از مرگ زمین، کفر اهل آنست؛ چه اینکه کافر، میّت است».
در مورد آیه ی مشابهی از امام کاظم علیه السلام روایتست:
«خداوند مردمانی را بر می انگیزد که عدل را احیا می کنند، پس زمین با احیای عدل زنده می‌شود؛ و به درستیکه اقامه ی حدّ الهی در زمین، از بارش چهل روز باران سودمند تر است».

بله؛ این مشکل ماست که به زمین مُرده عادت کرده و هنوز طعمی از بهار حقیقی نچشیده ایم...وگرنه انتظار ما حال و هوای دیگری داشت...


▪️متن عربی دو حدیث:
عن الحسن بن محبوب عن مؤمن الطاق عن سلام بن المستنير عن أبي جعفر ع‏ في قول الله عز و جل‏ اعلموا أن‏ الله‏ يحي‏ الأرض‏ بعد موتها قال يحييها الله عز و جل بالقائم ع بعد موتها [يعني‏] بموتها كفر أهلها و الكافر ميت.(کمال الدین/۶۶۸)

أحمد بن مهران، عن محمد بن علي، عن موسى بن سعدان، عن عبد الرحمن بن الحجاج، عن أبي إبراهيم (عليه السلام)، في قول الله عز و جل: {يحي الأرض بعد موتها}، قال: «ليس يحييها بالقطر، و لكن يبعث الله عز و جل رجالا، فيحيون العدل، فتحيا الأرض لإحياء العدل، و لإقامة الحد فيها نفع في الأرض من القطر أربعين صباحا». (الکافی ۷/ ۱۷۴)

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
⛔️عاقبت شانه خالی کردن از حقوق مؤمنین
#حق_مؤمن

✔️عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «أَيُّمَا رَجُلٍ مِنْ شِيعَتِنَا أَتَى رَجُلًا مِنْ إِخْوَانِهِ فَاسْتَعَانَ بِهِ فِي حَاجَتِهِ فَلَمْ يُعِنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ إِلَّا ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِأَنْ يَقْضِيَ حَوَائِجَ عِدَّةٍ مِنْ أَعْدَائِنَا يُعَذِّبُهُ اللَّهُ عَلَيْهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ» (الکافی ۲/ ۳۶۶).

به سند صحیح از امام صادق علیه السلام روایتست: «هرگاه فردی از شیعیان مورد مراجعه‌ی برادر دینی اش قرار گرفته و از او درخواست کمکی شود، و او حاجتش را با اینکه می‌تواند برآورده نسازد؛ به این مبتلی می شود که نیازهای دشمن ما را برآورده سازد، و در روز قیامت برای این کار مورد عذاب خداوند قرار گیرد».

🔸این روایت تلنگر مهمی است و علاوه بر عظمت حقوق مؤمن، نشان می‌دهد که چه قدر حساب و کتاب الهی ظریف است! چه بسا افرادی که به کمک های مالی خود و انسان دوستی و... مورد غبطه‌ی مؤمنین قرار گرفته و خودشان هم گمان می‌کنند در حال کسب ثواب عظیمی هستند؛ در حالی که همین عمل می‌تواند عذاب آنان در قیامت و نشانی از گذشته‌ی تاریک آنان باشد...
{الَّذينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعا} (الکهف/۱۰۴)

خداوند به همه‌ی ما توفیق عمل به وظایف ایمانی را عنایت فرماید.

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحيم
◼️او را هدیه می‌بخشم، اما قصد جان مرا دارد!
(احسان اميرالمؤمنین علیه السلام به ابن ملجم)
#سیره

در تواریخ مختلفی نقل شده:
ابن ملجم مرادی (لعنه الله) نزد امیرالمؤمنین علیه السلام آمد و از ایشان مَرکَبی خواست. حضرت نگاهی به او انداخته و فرمود: تو عبدالرحمن بن ملجم مرادی هستی؟ گفت: بلی. پس دوباره این را تکرار نمود و پاسخ مثبت شنید.
پس حضرت به مسؤول مالی خود فرمود: او را بر اسب سرخ مویی سوار کن! [که از جهت نژادی در نزد عرب ارزشمند بوده و بهای فراوان داشته است]
پس اسب سرخ مویی آوردند و ابن ملجم بر آن سوار شد، افسار آن را گرفت و رفت. پس چون دور شد، امام علیه السلام این بیت را زمزمه نمود:
می‌خواهم او را مورد کرامت و بخشش قرار دهم و حال آنکه او قصد جان مرا دارد!
کیست که از طرف این دوست مُرادی تو، عذری آورد!

تا بالاخره آن روز فرا رسید که امیرالمؤمنین علیه السلام را مورد ضربت قرار داد، و وقتی او را دستگیر نموده و نزد حضرت ع آوردند به او فرمود: من این (الطاف) را به تو می نمودم با این که می دانستم قاتل من خواهی بود، ولی چنین می‌کردم تا این که از جانب خدا حجّتم علیه تو محکم باشد».

◾️متن عربی:
عن المعلّى بن زياد قال: جاء عبد الرّحمن ابن ملجم (عليه اللّعنة) إلى أمير المؤمنين عليه السّلام يستحمله، فقال: يا أمير المؤمنين احملني، فنظر إليه أمير المؤمنين عليه السّلام ثمّ قال: «أنت عبد الرّحمن ابن ملجم المرادي؟» فقال: نعم، قال: «أنت عبد الرّحمن بن ملجم المرادي؟» قال: نعم، قال: «يا غزوان احمله على الأشقر» فجاء بفرس أشقر فركبه ابن ملجم (عليه اللّعنة) و أخذ بعنانه، فلمّا ولّى قال أمير المؤمنين عليه السّلام.
أريد حياته و يريد قتلي عذيرك من خليلك من مراد.
قال فلمّا كان من أمره ما كان، و ضرب أمير المؤمنين عليه السّلام، قبض عليه و قد خرج من المسجد، فجي‏ء به إلى أمير المؤمنين عليه السّلام فقال: «و اللّه لقد كنت أصنع بك ما أصنع و أنا أعلم أنّك قاتلي، و لكن كنت أفعل ذلك بك لاستظهر باللّه عليك».
الارشاد ۱/ ۱۲ و دیگر مصادر با تفاوت
👈جلوه‌ای از رحمت پیامبر (صلی الله علیه وآله) بر مشرکان
@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️از تو محبّت می‌خواهم...
#آیین_محبت #معارف_ادعیه

قسمتی از دعای روز ۲۳ ماه رمضان:
☑️«وَ أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ حُبَّكَ وَ حُبَّ مَنْ أَحَبَّكَ وَ أُحِبُّ عَمَلًا يُقَرِّبُ إِلَى حُبِّك‏» (اقبال الاعمال)
پروردگارا! و از تو می‌خواهم محبّت خودت را به من عطا کنی،
و محبّت هرکس که تو را دوست می‌دارد؛
و محبّت هر کاری که به دوستی تو نزدیکم سازد...

👈محبت الهی، تنها بازدارنده از گناه

https://www.tgoop.com/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحيم
🔷آیا شب بیست و چهارم ماه رمضان هم می‌تواند شب قدر باشد؟

در برخی روایات به احتمال شب قدر بودن این شب اشاره شده، برای نمونه در خصال به سند صحیح ضمن روایتی در موارد سنّت غسل آورده است:
وَ قَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَصْرِيُّ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: «اغْتَسِلْ فِي لَيْلَةِ أَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِين، مَا عَلَيْكَ أَنْ تَعْمَلَ فِي اللَّيْلَتَيْنِ جَمِيعاً»
(الخصال/ ۵۰۸؛ الاقبال به نقل از کتاب نهدی هم نقل کرده است)
احتمال دارد منظور از احتیاط در غسل هردوشب، زمانی است که هلال اول ماه به یقین ثابت نشده و شب بیست و سوم میان دوشب احتمال برود؛ همچنان که در روایت علی بن ابی حمزه بیان شده است (الکافی ۴/ ۱۵۶).

اما ظاهر روایت اینست که منظور از «دو شب» بیست و سوم و بیست و چهارم باشد. در این صورت به نظر می‌رسد منشأ این تردید، روایت مشهوری است که در مصادر عامّه نیز نقل شده و شب قدر را اولین شب از هفت شب آخری ماه می‌داند. چه این‌که اگر ماه سی روزه شود، بر شب بیست و چهارم و در غیر این صورت بر شب بیست و سوم منطبق خواهد شد.
هرچند در روایتی مجمل از امیر المؤمنین علیه السلام صرفا بر شب بیست و چهارم تطبیق داده شده که با توجه به اختلال متن می‌تواند ناشی از انتقال نادرست حدیث باشد:
قَالَ السَّائِلُ: بَيِّنْهَا فِي أَيِّ لَيْلَةٍ أَقْصِدُهَا؟ قَالَ: «اطْلُبْهَا فِي السَّبْعِ الْأَوَاخِرِ وَ اللَّهِ لَئِنْ عَرَفْتَ آخِرَ السَّبْعَةِ لَقَدْ عَرَفْتَ أَوَّلَهُنَّ وَ لَئِنْ عَرَفْتَ أَوَّلَهُنَّ لَقَدْ أَصَبْتَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ...ْ فَإِذَا مَضَتْ لَيْلَةُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَاطْلُبْهَا فِي أَرْبَعٍ وَ عِشْرِينَ وَ هِيَ لَيْلَةُ السَّابِعِ وَ مَعْرِفَةُ السَّبْعَةِ فَإِنَّ مَنْ فَازَ بِالسَّبْعَةِ كَمَّلَ الدِّينَ كُلَّهُ وَ هُنَّ الرَّحْمَةُ لِلْعِبَادِ وَ الْعَذَابُ عَلَيْهِم‏...» (الغارات ۱/ ۱۸۷)

احتمالاً تردیدی که در این روایت آمده نیز از همین جهت است:
عَنْ زُرَارَةَ عَنْ عَبْدِ الْوَاحِدِ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ قَالَ: «إِنِّي أُخْبِرُكَ بِهَا بِمَا لَا أُعْمِي عَلَيْكَ هِيَ لَيْلَةُ أَوَّلِ السَّبْعِ» وَ قَدْ كَانَتْ تَلْتَبِسُ عَلَيْهِ لَيْلَةُ أَرْبَعٍ وَ عِشْرِين‏. (سرائر به نقل از کتاب موسی بن بکر ۳/ ۵۴۹؛ ظاهرا ضمیر بر راوی بر می‌گردد، یعنی گاهی با شب بیست و چهارم مشتبه می‌شد)

در نهایت احتمالا این گونه تعبیرات در سنّت شیعی هم به جهت تقیه و هماهنگ سخن گفتن با روایات عامّه باشد، و هم به جهت روش کلّی ائمه علیهم السلام در عدم تعیین قطعی شب قدر. چه این‌که از نقلی دیگر بر می‌آید تعبیر «أول لیلة من السبع الأواخر» قضیّه خارجیّه بوده و ناظر به آن ماه رمضانی است که حدیث در آن صادر شده و اتفاقا ۲۹ روزه بوده است. ابن طاوس بعد از ذکر حدیث سابق عبدالواحد گوید:
وجدت في الجزء الثالث من جامع محمد بن الحسن القمي لما روي منه هذا الحديث فقال ما هذا لفظه: عن زرارة قال كان ذلك الشهر تسعة و عشرين يوما. (الاقبال ۱/ ۳۷۴)
مؤید دیگر روایت بیهقی است:
قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ [وآله]وسَلَّمَ: " كَمْ مَضَى مِنَ الشَّهْرِ؟ " قَالُوا: مَضَى اثْنَتَانِ وَعِشْرُونَ وَبَقِيَ ثَمَانٍ، فَقَالَ: " بَلْ مَضَى اثْنَتَانِ وَعِشْرُونَ وَبَقِيَ سَبْعٌ؛ اطْلُبُوهَا اللَّيْلَةَ " (سنن کبری، ۴/ ۵۱۰)

@kotob_sh

🍂 اندوهِ فراق حضرت مهدی عجّل الله فرجه، باید بیش از اندوهِ فراق ماه رمضان باشد
(گرد‌آوری شده توسط کانال حرزهای آسمانی)
#أین_الناصر_والمنتقم

🔻 سیّد بن طاووس رحمه الله:

«در برخى از أدعیه وداع ماه مبارک رمضان، چنین دعا مى‌كنى كه من از جدايى و از دست رفتن ماه رمضان اندوهناك شده و تفضّل و عطاياى از دسته‌رفته‌ى آن، مرا به درد آورده است، غافل از اين‌كه بر اين اساس، تصديق دعا را از تو مى‌خواهند، به اين صورت كه نشانه‌ى اندوه و گرفتارى از چهره‌ات نمايان گردد. بنابراين، مراقب باش كه پایان ماه رمضان را با سخن دروغ در گفتار، و كاستى در كردار، به پايان نبرى.
يكى از وظايف شيعه‌ى اماميّه، بلكه از وظايف امّت رسول اکرم (صلّى اللّه عليه و آله) اين است كه در اين اوقات، احساس وحشت و تنهايى نموده و در امثال اين مواقع بر روزگارِ دولت حضرت مهدى عجل الله فرجه كه از دستشان رفته است، غصّه بخورند؛ امامى كه اگر ظهور مى‌كرد به واسطه‌ى او به نيكبختى‌ها دست مى‌يافتند. تا با این حزن، خداوند جلّ جلاله ما را نسبت به صاحبانمان كه وسيله‌ى سعادت ما در دنيا و آخرت هستند، باوفا ببيند. زيرا مصيبت عدم ظهور او بر دين‌داران، از مصيبت از دست رفتن ماه رمضان بزرگ‌تر است.
آيا اگر انسان پدر مهربان يا برادرى را كه پشتيبان صميمى او است يا فرزندى را كه نيكوكار و همدم او است، از دست مى‌داد، از فقدان او احساس وحشت و تنهايى نمى‌نمود و براى دورى او دردمند نمى‌شد؟! درحالى‌كه بهره بردن از اين‌ها كجا؟! و بهره‌مندى از حضرت مهدى عجل اللّه تعالى فرجه کجا؟! امامی که جانشين خاتم الانبیاء (صلّى اللّه عليه و آله) و امامِ عيسى عليه السّلام در نماز جماعت و ولايت، و برطرف‌كننده‌ى انواع گرفتارى و سامان دهنده امور همه‌ى موجودات است.»

📚 إقبال الأعمال، ج ١ ص ٢۴٢

و از همین باب است، مطلب ذیل:

چرا هر عیدی سبب تجدید حزنِ آل محمد علیهم السّلام است؟!

✍🏻 عبدالله بن دینار گوید امام باقر علیه السّلام فرمودند: هیچ عیدی برای مسلمین نمی‌آید اعمّ از عید قربان و #عید_فطر، مگر آنکه حزنِ اهل بیت علیهم السّلام تجدید می‌شود. گفتم چرا چنین می‌شود⁉️ فرمودند: زیرا می‌بینند حقّشان در دست دیگران است.

📚 علل الشرائع، نشر داوری، ٢/٣٨٨ _ الکافی، ط_الاسلامیه، ٤/١٦٩ _ تهذیب الاحکام، ٣/٢٨٩

✅ مجلسی اوّل رحمه الله:

حزن اهل بیت علیهم السّلام بخاطر مقامات دنیوی نیست، بلکه به این خاطر است که اگر حقّشان غصب نمی‌شد، مردم بوسیله آنان هدایت می‌یافتند و از نصایح و معارف آنان بهره‌مند می‌گشتند و بخاطر جهل و گمراهی هلاک نمی‌گشتند. (روضة المتّقين _ط القديمة، ٢/٧٤٩)

✍🏻 علّامه مجلسی رحمه‌الله:

حکمت عید برای این است که مردم گِرد امام معصوم آیند و معالم دینشان را از ایشان اخذ کنند، امّا اهل بیت علیهم السّلام وقتی می‌بینند که حقّشان در دست سرانِ گمراهی است و مردم را از صراط مستقیم منحرف می‌کنند و به هلاکت و ضلالت می‌کِشانند، محزون می‌شوند. لذا این حزن بخاطر خودشان نیست، چراکه آنان در اوج سعادتند. (مرآة العقول، ١٦/٤١١)

👈ببین که دیگران بر مملکت تو حکومت می‌کنند..

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷فتوحات نشانه افضلیت است؟
#امام_شناسی #حکومت_معصوم

روایتست در زمان خلافت عمر، گروهی نزد جناب عمار بن یاسر رحمه الله بودند. از آنان پرسید: در نظرتان برترین مردم کیست؟ گفتند: امیر مؤمنان عمر، که بسیار فتوحات کرده و شهرها را سامان داده است.
عمّار ساکت شد. از او پرسیدند: خودت چه گویی؟
گفت: من همان را گویم که از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیده ام که فرمود: «علی (ع) برترین انسان هاست و هرکه نپذیرد کافر شود»؛ و نیز شنیدم که فرمود: «هیچ گروهی امور خود را به فردی وانمی گذارند که در میان آنان فرد بهتری باشد، مگر این‌که امورشان رو به سقوط پیش خواهد رفت».

◾️متن عربي:
عن عمّار بن ياسر (رحمه اللّه) إنه قال يوما لقوم اجتمعوا إليه: من أخير الناس و أفضلهم عندكم؟ قالوا: عمر؛ أمير المؤمنين؛ فتح الفتوح، و مصّر الأمصاء، و ذلك في أيامه. فسكت. فقالوا: ما تقول يا أبا اليقظان؟ قال: أقول ما قد سمعت من رسول اللّه صلوات اللّه عليه و آله، إنه قال: علي خير البشر، فمن أبى فقد كفر. و سمعته صلّى اللّه عليه و آله يقول: ما من قوم ولّوا امورهم رجلا و فيهم من هو خير منه إلا كان أمرهم الى سفال.
شرح الاخبار، ۱/ ۱۹۶

👈روایات دیگر در همین زمینه

👈مردم را با جنگ مشغول کن!

https://www.tgoop.com/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️سلسله جلسات امام شناسی معرفتی حدیثی
#امام_شناسی

آن‌چه معمولا از امام شناسی در کتب اعتقادی بحث می‌شود بیشتر در جهت بحث با اهل سنّت و با استفاده از ادله ی عقلی و روایات کتب عامّه است. در حالی‌که اساس امام شناسی فراتر بوده و شامل نکات ریز و عمیقی می‌شود که در روایات اهل بیت علیهم السلام بیان شده است.

✔️از مهمترین مصادر در این خصوص خطبه‌ی ارزنده‌ی امام رضا علیه السلام در معرفی جایگاه امام است.
🔉در این سلسله جلسات، استاد سید محمد تقی موسوی با بهره گرفتن از مضامین این خطبه، به تفصیل در مورد این‌گونه امام شناسی معرفتی و فوائد ارزشمند آن توضیح داده اند.مطالب مطرح شده در جلسات نیز به ضمیمه‌ی صوت در سایت فهم دین قابل دسترسی است.
(با سپاس از جناب آقای روحانی جهت ارسال جلسات، و جناب آقای میر جهت یادداشت کلیات هر جلسه)

https://www.tgoop.com/kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحيم
✳️ آیا برایم دعا می کند...؟
#تربیت_شیعه #آیین_محبت

از حسن بن جهم نقل شده که گفت:

🔆خدمت امام رضا علیه السلام عرضه داشتم: مرا از دعایت فراموش نفرما!
پرسید: « آیا چنین گمان داری که فراموشت می کنم؟»
اندکی با خود فکر کردم، با خود گفتم: امام علیه السلام حتما برای شیعیانشان دعا می فرماید، و من هم که شیعه اش هستم. پس در جواب گفتم: خیر، فراموش نمی کنید!
پرسید: از کجا دانستی؟
گفتم: زیرا از شیعیانتان هستم، و شما هم برای شیعیان دعا می کنید.
فرمود: غیر از این جهت چه طور؟ گفتم: خیر. فرمود:
✅ هرگاه خواستی ببینی نزد من چه [منزلتی] داری، ببین من نزد تو چه [مقامی] دارم.

👈خوشا به حال آنان که دستش را بوسیدند..

🔹متن عربی:
کافی ۲/۶۵۲: عدة من أصحابنا عن سهل بن زياد عن علي بن أسباط عن الحسن بن الجهم قال: قلت لأبي الحسن ع لا تنسني من الدعاء. قال: أ و تعلم أني أنساك؟ قال فتفكرت في نفسي و قلت هو يدعو لشيعته و أنا من شيعته، قلت: لا، لا تنساني. قال: و كيف علمت ذلك؟ قلت: إني من شيعتك و إنك لتدعو لهم. فقال: هل علمت بشي‏ء غير هذا ؟قال قلت: لا، قال: إذا أردت أن تعلم ما لك عندي فانظر إلى ما لي عندك.

عیون أخبار الرضا علیه السلام ۲/۵۰: حدثنا الحسين بن أحمد بن إدريس قال حدثنا أبي قال حدثنا أبو سعيد سهل بن زياد الآدمي قال حدثنا الحسن بن علي بن النعمان عن علی بن أسباط عن الحسن بن الجهم‏ قال: سألت الرضا ع فقلت له: جعلت فداك ما حد التوكل؟ فقال لي: أن لا تخاف مع الله أحدا. قال: قلت: فما حد التواضع؟ قال: أن تعطي الناس من نفسك ما تحب أن يعطوك مثله. قال قلت: جعلت فداك أشتهي أن أعلم كيف أنا عندك؟ قال: «انظر كيف أنا عندك».

بسم الله الرحمن الرحیم
❌به جای خدا داوری نکن...حتی اگر شهید باشد!

بر اساس نقل های تاریخی، سعد بن معاذ از اصحاب قدیم پیامبر صلی الله علیه و آله بوده و شخصی است که در غزوات بدر و احد هم شرکت داشته است.وی در قضیه ی بنی قریظه از ناحیه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، میان یهود و مسلمانان داور شد و حکمش را پذیرفتند.
سعد بن معاذ در اثر حراحتی كه در جنگ خندق به او وارد آمده بود، شهید شد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ضمن تشییع جنازه ی وی از حضور ملائکه هم خبر دادند. در برخی از روایات تعداد آنان هفتاد هزار نفر هم رسیده: «لقد وافى من الملائكة سبعون ألفا و فيهم جبرئيل علیه السلام يصلّون عليه»‏ (الكافي 2/ 622)

در حديث ديگري از امام صادق عليه السلام، جزئيات و احترامات پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در تجهيز سعد را چنين مي خوانيم: « أُتي رسول الله صلي الله عليه و آله فقيل له: إن سعد بن معاذ قد مات، فقام رسول الله صلي الله عليه و آله و قام أصحابه معه فأمر بغسل سعد و هو قائم على عضادة الباب، فلما أن حنّط و كفن و حمل على سريره تبعه رسول الله صلي الله عليه و آله بلا حذاء و لا رداء، ثم كان يأخذ يمنة السرير مرة و يسرة السرير مرة حتى انتهى به إلى القبر، فنزل رسول الله صلي الله عليه و آله حتى لحّده و سوّى اللبن عليه و جعل يقول: ناولوني حجرا ناولوني ترابا رطبا، يسد به ما بين اللبن...».‏ (امالی صدوق، مجلس شصت و یکم، حدیث دوم)

در این میان، مادر سعد بن معاذ که داغدار فرزندش بود ندا داد: «یا سعد! هنیئا لک الجنة!/ ای سعد بهشت گوارایت باد!».
این جمله برای ما خیلی طبیعی است، آن هم در مورد شخصیّتی مانند سعد و با این همه احترامات و تشریفاتی که رسول اکرم صلی الله علیه و آله در مورد وی رعایت نمودند! ما اگر بودیم این جمله ی کوتاه را برای مقام سعد کم می شماردیم!
در تمام کوچه های مدینه از فضائل سعد جار می زدیم...
در مورد دیدارش با ارواح شهدای بدر و احد داستان ها می پرداختیم...
اگر کسی می گفت بالای چشمش ابروست، بی برو برگرد تکفیرش می کردیم...
و..........

✳️ اما واکنش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چه بود؟!
«یا أمّ سعد! لا تجزمی [لا تحتّمی] علی الله....!»
ای مادر سعد! آن چه دانسته نیست بر خدای مبند...
(الكافي ۳: ۳۲۶)

https://www.tgoop.com/kotob_sh

💢 منتشر شد: «ظهور: امر الهی؛ فراتر از زمینه سازی»
#وظیفه_منتظران #انتظار #زمینه_سازی

توضیحات و معرفی کتاب در ادامه

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحيم
✅جامع ترین مجموعه‌ی حدیثی-قرآنی در تبیین وظیفه‌ی اجتماعی شیعه

سایت فهم دین:
بارها دوستان پیگیر مباحث مربوط به تصحیح گفتمان سیاسی شیعه، خواستار مجموعه‌ای مدوّن بر اساس احادیث این موضوع شده بودند. کاری اساسی که با وجود ضرورت بالای آن، متأسفانه کمبودش احساس می‌شد.

مجموعه‌ی فهم دین که رسالت خود را در تبیین صحیح دین و نقد انحرافات معاصر تعریف کرده، با استمداد از توفیق الهی برای اولین بار با تدوین سلسله نوشتارهای تحقیقی در این زمینه، تلاش دارد ذره ای ناچیز از دین خود نسبت به صاحب دین (علیه السلام و عجل الله فرجه) را ادا کند.

کتاب «ظهور: امر الهی؛ فراتر از زمینه سازی» به عنوان اولین پژوهش منتشر از فهم دین، در پی تبیین این موضوعات است:

🔸نقش انحصاری امام معصوم در امر اصلاح جهان

🔸مفهوم انتظار بر اساس لغت و روایات

🔸 وظایف شیعیان در عصر دولت طاغوت

🔸 آیا زمینه سازی برای ظهور امکان پذیر است؟

🔸 نقد حرکات مبارزاتی در عصر غیبت در پرتو روایات معتبر

🔖دریافت مقدمه، فهرست، ۲۰ صفحه ابتدایی کتاب و نمایه‌ی موضوعی

📗تهیه‌ی کتاب و تخفیف های ویژه

قیمت ۱۲۰ هزار تومان،
🔻 تخفیف ویژه‌ی عید قربان تا عید غدیر: ۱۰۰ هزار تومان
برای تهیه‌ی کتاب به انتشارات انصاریان، واقع در قم، خیابان صفائیه، کوچه ۲۲ (آمار) مراجعه کنید. تلفن: 02537741744

🔸تخفیف برای خریداران جزوه پیشین:
کلیاتی از این كتاب، سال گذشته در جزوه‌ی مختصری با عنوان: «امر الهی، فراتر از زمینه سازی ظهور» به صورت محدود عرضه شده بود. که البته جای کتاب حاضر را که با حجمی حدود سه برابر بیشتر، ترتیب مناسبتر و کیفیت چاپ بهتر تقدیم می‌شود، نخواهد گرفت.
خریداران پیشین آن جزوه تا عید غدیر فرصت دارند که با ارسال تصویر جزوه‌ی خود به آیدی @fahmedin_admin کتاب را با تخفیف بیشتر و قیمت ۷۰ هزار تومان دریافت کنند.

🔸همچنین مراکز فرهنگی و کتابفروشانی که قصد خرید عمده (حداقل ۵ عدد) دارند با پیام به آیدی مذکور، کتاب را با تخفیف متناسب با تعداد درخواستی تهیه کنند.

@fahmedin_ir

🔻تقسیم غلط انداز: دوران حضور و غیبت؟
#قیام #انتظار

🔸از خطرناکترین خطاهای ناخواسته‌ی اعتقادی، تقسیم دوره‌ی امامت به دو عصر حضور (آغاز اسلام تا سال ۲۶۰ هجری) و غیبت (از سال ۲۶۰ تاکنون) است. بنابر این تقسیم تصور می‌شود وظایف کلان شیعه در این دو بازه با هم تفاوت دارند.

🔸در حالیکه چنین تقسیمی هرگز ریشه‌ای در تعلیمات معصومان علیهم السلام نداشته و در هیچ روایتی سخن از این تقسیم و تفکیک وظایف شیعیان نیست.
این اشکال کلیشه ای که: آن زمان امام در جامعه حضور داشته اند، اما در عصر غیبت که دسترسی به امام نیست باید فکری به حال جامعه ی شیعه کرد؛ از بی اطلاعی تاریخی به دوران موسوم به حضور ناشی شده است. چه این‌که روشنست در بیشتر آن دوره،‌ امامان در فشار و محدودیّت بوده و نه فعالیت سیاسی خاصی داشته اند و نه برای شیعیان امکان دسترسی آزاد به ایشان فراهم بوده است. بنابراین وجهی ندارد وظیفه‌ای که در آن شرایط معیّن نمودند (صبر و عدم مبارزه) برای زمان فعلی کارگشا نباشد.

✅تفصیل این موضوع در کتاب (ظهور: امرالهی؛ فراتر از زمینه سازی) بیان شده است.

@fahmedin_ir

بسم الله الرحمن الرحيم
🔷تکبیر عید قربان و ایام تشریق؛ سنّت فراموش شده

یکی از شاخصه های ضعف دینی جامعه، روی آوردن متدیّنین به سنّتهای تازه و مشکوک یا تقلّبی (برای نمونه) و رها ساختن آداب اصیل و مؤکّد است.
برای نمونه یک سنّت مهم که در خود قرآن کریم هم سفارش شده، تکبیر گفتن در ایّام تشریق است که نوعی شکر گذاری نسبت به نعمت بی نظیر چهارپایان و گوشت حیوانی محسوب می شود:

🔸{ كَذلِكَ سَخَّرَها لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداكُم‏} (الحج/۳۷)
این چنین خداوند، شما را بر چهارپایان چیره ساخت و در اختیارتان قرار داد، تا آن که او را به خاطر هدایتش تکبیر گویید.

🔸{وَ يَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ في‏ أَيَّامٍ مَعْلُوماتٍ عَلى‏ ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهيمَةِ الْأَنْعام‏} (الحج/۲۸)
(از مردم بخواه به حجّ روند تا) خداوند را در روزهای مشخصی یاد کنند، به خاطر نعمت چهارپایان که به آنان ارزانی داشته است.

✔️بنا بر روایات فراوان و معتبر (بنگرید: وسائل الشیعة ۷/ ۴۵۷ باب ۲۱) ، این تکبیر پس از نماز انجام شده و شروع آن از تعقیب نماز ظهر عید قربان است؛ افرادی که در منی در حال انجام مناسکند تا نماز صبح سیزدهم ذی الحجه (البته اگر تا عصر در منی بمانند تا نماز عصر ادامه دهند)، و دیگر افراد در شهر خود تا نماز صبح دوازدهم، این تکبیرات را پس از هر نماز می گویند:
اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ، وَ اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ، اللَّهُ أَكْبَرُ عَلى‏ مَا هَدَانَا، اللَّهُ أَكْبَرُ عَلى‏ مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ.
(روایات در نحوه ی این تکبیر، قدری تفاوت جزئی دارند)

شبیه این تکبیرات در شب و روز عید فطر نیز بر اساس آیه ی شریفه (البقرة/ ۱۸۵) و روایات (وسائل الشيعة، ج‏۷/ ۴۵۵ باب ۲۰) سنّت است.

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️هدف از بزرگداشت عید غدیر: تجدید عهد با آخرین ولیّ (علیه السلام)
#امامت #أین_الناصر_والمنتقم

🔸از روایات مختلف استفاده می شود در انبیای گذشته (علیهم السلام) چنین سنّت بوده که روز تعیین وصیّ را عید گرفته و هر سال در آن روز محتوای وصیّت را مرور می کردند. سابقه ای این سنّت، به آغاز نبوّت و حضرت آدم علیه السلام می رسد. فایده ی این عید و تجدید عهد این بود که اوصیای بعدی (علیهم السلام) را شناخته و به آنها ايمان می آوردند.
بنابراین فایده اساسی عید غدیر هم باید برای شیعیان در تجدید عهد با وصیّ فعلی حضرت صاحب الزمان علیه السلام و انتظار ایشان باشد....

به روایت از امام باقر علیه السلام:
✅«حضرت آدم (علیه السلام)  بعد از اینکه مواریث نبوت و وصیّت را به فرزندش هبة الله/شیث (علیه السلام) سپرد، توصیه کرد که به وصیّتش هر ساله سر بزند و آن را روز عیدشان قرار دهند و در انتظار زمانه ی حضرت نوح (علیه السلام) باشند. پس نسل او حضرت نوح علیه السلام را تنها با همان علمی که داشتند شناختند.
و این در مورد وصیّت تمام پیامبران بود تا اینکه خداوند حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) را مبعوث نمود».(الکافی ۸/۱۱۶ و...)

✅و نیز از امام صادق علیه السلام در مورد عید غدیر وارد شده که پس از تأکید بر عید بودن آن، راوی پرسید: در این روز چه اعمالی خوبست انجام دهیم؟ فرمود: «خداوند را با عبادت و روزه و یاد کردن از محمد و آل محمد (صلوات الله علیهم اجمعین)، یاد می کنید؛ چه این که رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیر المؤمنین (علیه السلام) توصیه نمود که آن روز را عید گیرد. و همچنین انبیا نیز اوصیای خود را به همین توصیه می کردند که عید بگیرند». (الکافی ۴/۱۴۹)

@kotob_sh

بسم الله الرحمن الرحیم
✳️برائت از ولایت غیر معصوم در دعای عید غدیر
#شرک_در_امامت #شرک_در_ولایت #ولايت

از امام صادق علیه السلام دعای جالب و پرمفهومی در اعمال عید غدیر وارد شده که در ضمن آن چنین می‌خوانیم:

✔️«{و سبحان الله عما يشركون}‏ بولايته‏ و بما يلحدون باتخاذ الولائج دونه...
فأشهد يا إلهي أنه الإمام الهادي المرشد الرشيد علي أمير المؤمنين الذي ذكرته في كتابك فقلت: {و إنه في أم الكتاب‏ لدينا لعلي حكيم}‏ لا أشرك معه إماما و لا أتخذ من دونه وليجة...». (تهذیب الاحکام ۳/ ۱۴۵)
ترجمه:
«و خداوند منزه است از آن چه به ولایت او (امیر المؤمنین علیه السلام) شرک ورزیده، و با گرفتن ولیجه (پشتوانه) های دیگر ملحد می‌شوند.
پس گواهی می‌دهم که امیر المؤمنین عليه السلام امام هدایتگریست که در کتابت از او چنین یاد کردی: {و به درستی‌که او در أمّ الکتاب نزد ما "علی و حکیم" است}، در کنار او به هیچ امامی شرک نمی ورزم و به غیر او کسی را وليجه و دستگیره خود قرار نمی‌دهم.»

در نقل دیگری، این عبارات در اواخر دعا نیز موجود است:

✔️«رضينا بهم أئمة و سادة و قادة لا نبتغي بهم بدلا و لا نتخذ من دونهم ولائج‏ أبداً» (اقبال الأعمال/الحدیثة، ۲/ ۲۸۸)
آنان را امامان و سروران و رهبران خود پسندیده و دنبال هیچ جایگزینی برای آنان نیستیم، و هیچ ولیجه و پشتیبانی غیر آنان نمی‌گیریم.

@hawzeh_notes